ΦΥΛΑΚΗ
Τόπος εγκλεισμού για υπόδικους ή για όσους κρίνονταν ένοχοι παραβίασης του νόμου. Διάφορες εκφράσεις των πρωτότυπων γλωσσών που αναφέρονται στη φυλακή έχουν τις εξής έννοιες: «οίκημα της στρογγυλότητας» (Γε 39:20· παράβαλε υποσ.), «οίκημα της στέρνας» (Εξ 12:29, υποσ.), «δεσμωτήριο [κατά κυριολεξία, «οίκημα εγκλεισμού»]» (1Βα 22:27), «οίκημα της κράτησης» (Γε 42:19· Ιερ 52:11), «οίκημα των φυλακισμένων ή των δεσμίων» (Κρ 16:21· Εκ 4:14), «οίκημα των ξύλινων δεσμών» (2Χρ 16:10), «τόπος δεσμών» (Ματ 11:2), «τόπος φύλαξης» (Ματ 14:10) και «τόπος κράτησης ή επιτήρησης» (Πρ 5:18).
Για διάφορους αρχαίους λαούς, όπως τους Αιγυπτίους, τους Φιλισταίους, τους Ασσυρίους, τους Βαβυλωνίους και τους Πέρσες, η φυλάκιση αποτελούσε μια μορφή νόμιμης τιμωρίας. (Γε 39:20· Κρ 16:25· 2Βα 17:4· Εσδ 7:26· Ιερ 52:31-33) Οι φυλακισμένοι μπορεί να έφεραν δεσμά και να υποβάλλονταν σε καταναγκαστικά έργα, όπως το άλεσμα. (Κρ 16:21· 2Βα 17:4· Ψλ 105:17, 18· Ιερ 52:11) Στην Αίγυπτο, ένας έμπιστος φυλακισμένος (όπως ήταν ο Ιωσήφ) μπορεί να καθίστατο υπεύθυνος για άλλους κρατουμένους και να διοριζόταν να υπηρετεί κάποιους που κατείχαν εξέχουσες θέσεις πριν από τον εγκλεισμό τους.—Γε 39:21–40:4.
Οι φυλακές χρονολογούνται τουλάχιστον από το 18ο αιώνα Π.Κ.Χ., διότι τότε ήταν που ο Ιωσήφ κλείστηκε άδικα στο δεσμωτήριο το οποίο συνδεόταν με “το σπίτι του αρχηγού της σωματοφυλακής”. (Γε 39:20· 40:3· 41:10) Αυτό το αιγυπτιακό δεσμωτήριο είχε προφανώς υπόγεια φυλακή, ή αλλιώς μια τρύπα διαμορφωμένη σαν στέρνα, όπου κρατούνταν μερικοί φυλακισμένοι.—Γε 40:15· 41:14· παράβαλε Ησ 24:22· βλέπε ΥΠΟΓΕΙΑ ΦΥΛΑΚΗ.
Ο Μωσαϊκός Νόμος δεν προέβλεπε την ύπαρξη φυλακών ως μορφή τιμωρίας. Εφόσον έπρεπε να απονέμεται γρήγορα δικαιοσύνη (Ιη 7:20, 22-25), μόνο σε περιπτώσεις όπου απαιτούνταν διευκρίνιση από τον Θεό διαβάζουμε στην Πεντάτευχο για άτομα που τέθηκαν υπό κράτηση. (Λευ 24:12· Αρ 15:34) Ωστόσο, οι Ισραηλίτες κατέληξαν να χρησιμοποιούν χώρους φυλάκισης. Ο προφήτης Ιερεμίας, για παράδειγμα, κρατούνταν «στο οίκημα των δεσμών, στο σπίτι του Ιεχωνάθαν». Αυτός ο χώρος εγκλεισμού είχε «θολωτά δωμάτια», ίσως υπόγεια κελιά. Οι συνθήκες ήταν τόσο άσχημες εκεί ώστε ο Ιερεμίας φοβήθηκε για τη ζωή του. (Ιερ 37:15-20) Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην «Αυλή της Φρουράς», όπου λάβαινε καθημερινό χορήγημα ψωμιού, μπορούσε να δέχεται επισκέπτες και ήταν σε θέση να διεξάγει εμπορικές συναλλαγές.—Ιερ 32:2, 8, 12· 37:21· βλέπε επίσης 1Βα 22:27· 2Χρ 16:10· Εβρ 11:36.
Τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., σύμφωνα με το ρωμαϊκό έθιμο, οι δεσμοφύλακες ή οι φρουροί θεωρούνταν προσωπικά υπόλογοι για τους φυλακισμένους. (Πρ 12:19) Γι’ αυτό και ο δεσμοφύλακας στους Φιλίππους, πιστεύοντας ότι οι φυλακισμένοι του είχαν αποδράσει, ήταν έτοιμος να αυτοκτονήσει. (Πρ 16:27) Για λόγους ασφαλείας τοποθετούνταν συνήθως φρουροί στις πόρτες των φυλακών, οι δε κρατούμενοι μπορεί να είχαν τα πόδια τους κλεισμένα σε ξύλινα δεσμά ή τα χέρια τους αλυσοδεμένα με αυτούς που τους φρουρούσαν. (Πρ 5:23· 12:6-10· 16:22-24) Σε μερικούς φυλακισμένους επιτρεπόταν να δέχονται επισκέπτες.—Ματ 25:36· Πρ 23:35· 24:23, 27· 28:16-31· βλέπε ΔΕΣΜΟΣ, ΔΕΣΜΑ· ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΑΣ.
Όπως προείπε ο Χριστός Ιησούς, πολλοί από τους ακολούθους του φυλακίστηκαν. (Λου 21:12· Πρ 26:10· Ρω 16:7· Κολ 4:10· Εβρ 10:34· 13:3) Ο απόστολος Ιωάννης, όταν ήταν εξόριστος στην Πάτμο, έγραψε ότι η φυλάκιση θα εξακολουθούσε να αποτελεί μια μορφή διωγμού για τους Χριστιανούς.—Απ 2:10.
Μεταφορική Χρήση. Με μεταφορική έννοια, η «φυλακή» μπορεί να αναφέρεται σε τόπο εξορίας (όπως ήταν η Βαβυλώνα) ή σε κατάσταση πνευματικών δεσμών ή περιορισμού. (Ησ 42:6, 7· 48:20· 49:5, 8, 9· 61:1· Ματ 12:15-21· Λου 4:17-21· 2Κο 6:1, 2) Μολονότι τα πνευματικά πλάσματα που έγιναν ανυπάκουα στις ημέρες του Νώε δεν έχουν φυσικά σώματα τα οποία να μπορούν να τεθούν υπό περιορισμό με υλικά μέσα, έχουν περιοριστεί ως προς τις δραστηριότητές τους και βρίσκονται σε κατάσταση πυκνού σκοταδιού σε σχέση με τον Ιεχωβά Θεό, σαν να ήταν στη φυλακή. (1Πε 3:19· Ιου 6· βλέπε ΤΑΡΤΑΡΟΣ.) Επίσης, η άβυσσος στην οποία θα κλειστεί ο Σατανάς για χίλια χρόνια είναι «φυλακή», ένα μέρος περιορισμού ή εγκλεισμού που μοιάζει με το θάνατο.—Απ 20:1-3, 7.