Εκλάμψεις Φωτός στους Αποστολικούς Χρόνους
«Φως σπείρεται [έχει λάμψει, ΜΝΚ] δια τον δίκαιον και ευφροσύνη δια τους ευθείς την καρδίαν».—ΨΑΛΜΟΣ 97:11.
1. Πώς μοιάζουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα με τους πρώτους Χριστιανούς;
ΠΟΣΟ εκτιμούμε, ως αληθινοί Χριστιανοί, τα λόγια του εδαφίου Ψαλμός 97:11! ‘Φως έχει λάμψει’ για εμάς επανειλημμένα. Πράγματι, μερικοί από εμάς βλέπουν επί δεκαετίες τον αστραποβόλο φωτισμό που προσφέρει ο Ιεχωβά. Όλα αυτά μας θυμίζουν το εδάφιο Παροιμίαι 4:18, το οποίο αναφέρει: «Η οδός . . . των δικαίων είναι ως το λαμπρόν φως, το φέγγον επί μάλλον και μάλλον, εωσού γείνη τελεία ημέρα». Εφόσον εκτιμούμε τις Γραφές και όχι την παράδοση, εμείς οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μοιάζουμε με τους πρώτους Χριστιανούς. Η στάση τους μπορεί να φανεί ξεκάθαρα από τα ιστορικά βιβλία των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών καθώς και από τις επιστολές που βρίσκονται σε αυτές, συγγράμματα τα οποία γράφτηκαν υπό θεϊκή έμπνευση.
2. Ποιες ήταν μερικές από τις αρχικές εκλάμψεις φωτός τις οποίες έλαβαν οι ακόλουθοι του Ιησού;
2 Μερικές από τις αρχικές εκλάμψεις φωτός τις οποίες έλαβαν οι πρώτοι ακόλουθοι του Ιησού Χριστού ήταν εκείνες που αφορούσαν τον Μεσσία. Ο Ανδρέας είπε στον αδελφό του, τον Σίμωνα Πέτρο: «Έχουμε βρει τον Μεσσία». (Ιωάννης 1:41) Λίγο καιρό αργότερα, ο Πατέρας που είναι στον ουρανό έδωσε στον απόστολο Πέτρο τη δυνατότητα να το πιστοποιήσει αυτό όταν είπε στον Ιησού Χριστό: «Εσύ είσαι ο Χριστός, ο Γιος του ζωντανού Θεού».—Ματθαίος 16:16, 17· Ιωάννης 6:68, 69.
Φως στην Αποστολή που Είχαν να Κηρύξουν
3, 4. Μετά την ανάστασή του, ποια διαφώτιση έδωσε ο Ιησούς στους ακολούθους του αναφορικά με τη μελλοντική δραστηριότητά τους;
3 Μετά την ανάστασή του, ο Ιησούς Χριστός έδωσε εκλάμψεις φωτός αναφορικά με μια υποχρέωση που είχαν επιφορτιστεί όλοι οι ακόλουθοί του. Πιθανότατα, οι 500 μαθητές που είχαν συγκεντρωθεί στη Γαλιλαία ήταν εκείνοι στους οποίους είπε: «Πηγαίνετε, λοιπόν, και κάντε μαθητές από όλα τα έθνη, βαφτίζοντάς τους στο όνομα του Πατέρα και του Γιου και του αγίου πνεύματος, διδάσκοντάς τους να τηρούν όλα όσα σας έχω παραγγείλει. Και να! εγώ είμαι μαζί σας όλες τις ημέρες μέχρι την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων». (Ματθαίος 28:19, 20· 1 Κορινθίους 15:6) Από τότε και έπειτα, όλοι οι ακόλουθοι του Χριστού έπρεπε να είναι κήρυκες, και η αποστολή που είχαν να κηρύξουν δεν έπρεπε να περιοριστεί «στα χαμένα πρόβατα του οίκου Ισραήλ». (Ματθαίος 10:6) Ούτε έπρεπε να κάνουν το βάφτισμα του Ιωάννη ως σύμβολο μετάνοιας για συγχώρηση αμαρτιών. Αντίθετα έπρεπε να βαφτίζουν ανθρώπους «στο όνομα του Πατέρα και του Γιου και του αγίου πνεύματος».
4 Μόλις προτού αναληφτεί ο Ιησούς στον ουρανό, οι 11 πιστοί απόστολοί του ρώτησαν: «Κύριε, μήπως αυτόν τον καιρό αποκαθιστάς τη βασιλεία στον Ισραήλ;» Αντί να απαντήσει σε εκείνη την ερώτηση, ο Ιησούς έδωσε περαιτέρω οδηγίες σχετικά με την αποστολή που είχαν να κηρύξουν, λέγοντας: «Θα λάβετε δύναμη όταν το άγιο πνεύμα έρθει πάνω σας, και θα είστε μάρτυρές μου τόσο στην Ιερουσαλήμ όσο και σε όλη την Ιουδαία και τη Σαμάρεια και ως το πιο απομακρυσμένο μέρος της γης». Μέχρι τότε, εκείνοι ήταν μάρτυρες αποκλειστικά και μόνο του Ιεχωβά, αλλά τώρα θα ήταν επίσης μάρτυρες του Χριστού.—Πράξεις 1:6-8.
5, 6. Ποιες εκλάμψεις φωτός έλαβαν οι μαθητές του Ιησού την Πεντηκοστή;
5 Μόλις δέκα ημέρες αργότερα, τι λαμπρές εκλάμψεις φωτός έλαβαν οι ακόλουθοι του Ιησού! Την ημέρα της Πεντηκοστής του 33 Κ.Χ., για πρώτη φορά, κατανόησαν πλήρως τη σημασία των εδαφίων Ιωήλ 2:28, 29: «[Εγώ ο Ιεχωβά] θέλω εκχέει το πνεύμα μου επί πάσαν σάρκα· και θέλουσι προφητεύσει οι υιοί σας και αι θυγατέρες σας· οι πρεσβύτεροί σας θέλουσιν ενυπνιασθή ενύπνια, οι νεανίσκοι σας θέλουσιν ιδεί οράσεις. Και έτι επί τους δούλους μου και επί τας δούλας μου εν ταις ημέραις εκείναις θέλω εκχέει το πνεύμα μου». Οι μαθητές του Ιησού είδαν το άγιο πνεύμα, με τη μορφή γλωσσών που έμοιαζαν να ήταν πύρινες, να κάθεται πάνω στα κεφάλια όλων—περίπου 120 αντρών και γυναικών—που ήταν συγκεντρωμένοι στην Ιερουσαλήμ.—Πράξεις 1:12-15· 2:1-4.
6 Επίσης, την ημέρα της Πεντηκοστής, οι μαθητές κατανόησαν για πρώτη φορά ότι τα λόγια του εδαφίου Ψαλμός 16:10 εφαρμόζονταν στον αναστημένο Ιησού Χριστό. Ο ψαλμωδός είχε πει: «[Ιεχωβά Θεέ] δεν θέλεις εγκαταλείψει την ψυχήν μου εν τω άδη, ουδέ θέλεις αφήσει τον Όσιόν σου να ίδη διαφθοράν». Οι μαθητές αντιλήφτηκαν ότι εκείνα τα λόγια δεν μπορούσαν να εφαρμόζονται στον Βασιλιά Δαβίδ, διότι το μνήμα του ήταν κοντά τους μέχρι εκείνη την ημέρα. Δεν προξενεί έκπληξη το γεγονός ότι περίπου 3.000 από αυτούς που άκουσαν να εξηγείται αυτό το νέο φως πείστηκαν σε τέτοιο βαθμό ώστε βαφτίστηκαν εκείνη την ίδια ημέρα!—Πράξεις 2:14-41.
7. Ποιο λαμπρό φως έλαβε ο απόστολος Πέτρος στη διάρκεια της επίσκεψης που έκανε στον Ρωμαίο αξιωματικό Κορνήλιο;
7 Επί πολλούς αιώνες, οι Ισραηλίτες δέχονταν αυτό που είχε πει ο Θεός για εκείνους: «Εσάς μόνον εγνώρισα εκ πάντων των γενών της γης». (Αμώς 3:2) Επομένως, ήταν πράγματι λαμπρή έκλαμψη φωτός αυτή που έλαβαν ο απόστολος Πέτρος και εκείνοι που τον συνόδευαν στο σπίτι του Ρωμαίου αξιωματικού Κορνήλιου όταν το άγιο πνεύμα για πρώτη φορά κατέβηκε πάνω σε απερίτμητους εθνικούς πιστούς. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι αυτή ήταν η μοναδική φορά που το άγιο πνεύμα δόθηκε πριν από το βάφτισμα. Όμως, έτσι έπρεπε να συμβεί. Διαφορετικά, ο Πέτρος δεν θα γνώριζε ότι αυτοί οι απερίτμητοι εθνικοί είχαν τα κατάλληλα προσόντα για το βάφτισμα. Κατανοώντας πλήρως τη σημασία αυτού του φαινομένου, ο Πέτρος ρώτησε: «Μπορεί κανείς να εμποδίσει το νερό ώστε να μη βαφτιστούν αυτοί [οι εθνικοί] που έλαβαν το άγιο πνεύμα όπως και εμείς;» Φυσικά, κανείς από τους παρόντες δεν μπορούσε ορθά να φέρει αντίρρηση, και έτσι πραγματοποιήθηκε το βάφτισμα αυτών των εθνικών.—Πράξεις 10:44-48· παράβαλε Πράξεις 8:14-17.
Όχι Πια Περιτομή
8. Γιατί το βρήκαν δύσκολο μερικοί από τους πρώτους Χριστιανούς να εγκαταλείψουν την περιτομή;
8 Μια επιπρόσθετη λαμπρή έκλαμψη αλήθειας έγινε ορατή σε συσχετισμό με το ζήτημα της περιτομής. Η συνήθεια της περιτομής άρχισε το 1919 Π.Κ.Χ. με τη διαθήκη που σύναψε ο Ιεχωβά με τον Αβραάμ. Ο Θεός πρόσταξε τότε τον Αβραάμ να περιτμηθεί εκείνος καθώς και όλα τα άλλα αρσενικά άτομα του σπιτικού του. (Γένεσις 17:9-14, 23-27) Έτσι, η περιτομή έγινε διακριτικό γνώρισμα των απογόνων του Αβραάμ. Μάλιστα, πόσο υπερήφανοι ήταν για αυτή τη συνήθεια! Ως αποτέλεσμα, η λέξη «απερίτμητος» κατέληξε να αποτελεί όρο περιφρόνησης. (Ησαΐας 52:1· 1 Σαμουήλ 17:26, 27) Είναι εύκολο να διακρίνει κανείς τους λόγους για τους οποίους ορισμένοι από τους πρώτους Ιουδαίους Χριστιανούς ήθελαν να διατηρήσουν αυτό το σύμβολο. Μερικοί από αυτούς έκαναν αρκετή συζήτηση με τον Παύλο και τον Βαρνάβα σχετικά με αυτό το θέμα. Για την επίλυσή του, ο Παύλος και άλλοι πήγαν στην Ιερουσαλήμ προκειμένου να συμβουλευτούν το Χριστιανικό κυβερνών σώμα.—Πράξεις 15:1, 2.
9. Ποιες εκλάμψεις φωτός αποκαλύφτηκαν στο πρώτο κυβερνών σώμα, όπως καταγράφεται στο 15ο κεφάλαιο των Πράξεων;
9 Αυτή τη φορά, δεν ήταν ένα ξεκάθαρο θαύμα το μέσο με το οποίο εκείνοι οι πρώτοι Χριστιανοί έλαβαν το φως ότι η περιτομή δεν αποτελούσε πλέον απαίτηση για τους υπηρέτες του Ιεχωβά. Αντίθετα, έλαβαν εκείνο το αυξημένο φως ερευνώντας τις Γραφές, αποβλέποντας στο άγιο πνεύμα για καθοδηγία και ακούγοντας τις εμπειρίες του Πέτρου και του Παύλου αναφορικά με τη μεταστροφή απερίτμητων εθνικών. (Πράξεις 15:6-21) Η απόφαση διατυπώθηκε σε μια επιστολή η οποία εν μέρει ανέφερε: «Το άγιο πνεύμα και εμείς οι ίδιοι θεωρήσαμε καλό να μην προσθέσουμε παραπάνω βάρος σε εσάς, εκτός από αυτά τα αναγκαία πράγματα, να εξακολουθήσετε να απέχετε από πράγματα θυσιασμένα σε είδωλα και από αίμα και από πνιχτά και από πορνεία». (Πράξεις 15:28, 29) Οι πρώτοι Χριστιανοί ελευθερώθηκαν έτσι από την εντολή να κάνουν περιτομή καθώς και από τις άλλες απαιτήσεις του Μωσαϊκού Νόμου. Γι’ αυτό, ο Παύλος μπορούσε να πει στους Γαλάτες Χριστιανούς: «Για τέτοια ελευθερία μάς ελευθέρωσε ο Χριστός».—Γαλάτες 5:1.
Φως στα Ευαγγέλια
10. Ποιες ήταν μερικές από τις εκλάμψεις φωτός που αποκαλύφτηκαν με το Ευαγγέλιο του Ματθαίου;
10 Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Ευαγγέλιο του Ματθαίου, το οποίο γράφτηκε περίπου το 41 Κ.Χ., περιέχει πολλές εκλάμψεις φωτός προς όφελος των αναγνωστών του. Συγκριτικά λίγοι από τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα είχαν ακούσει προσωπικά τον Ιησού να αναπτύσσει τις διδασκαλίες Του. Συγκεκριμένα, το Ευαγγέλιο του Ματθαίου τόνισε ότι το θέμα του κηρύγματος του Ιησού ήταν η Βασιλεία. Μάλιστα, πόσο έντονη έμφαση είχε δώσει ο Ιησούς στη σπουδαιότητα του να έχει κάποιος το σωστό κίνητρο! Τι εκλάμψεις φωτός υπήρξαν στην Επί του Όρους Ομιλία του, στις παραβολές του (όπως εκείνες που καταγράφονται στο κεφάλαιο 13), καθώς και στη μεγάλη προφητεία του που αναφέρεται στα κεφάλαια 24 και 25! Όλα αυτά φέρθηκαν στην προσοχή των πρώτων Χριστιανών με την αφήγηση του Ευαγγελίου του Ματθαίου, η οποία γράφτηκε μόνο οχτώ περίπου χρόνια μετά την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ.
11. Τι μπορεί να ειπωθεί σχετικά με το περιεχόμενο των Ευαγγελίων του Λουκά και του Μάρκου;
11 Περίπου 15 χρόνια αργότερα, ο Λουκάς έγραψε το Ευαγγέλιό του. Αν και μεγάλο μέρος του μοιάζει με την αφήγηση του Ματθαίου, το 59 τοις εκατό είναι επιπρόσθετο. Ο Λουκάς κατέγραψε έξι θαύματα του Ιησού και περισσότερες από διπλάσιες παραβολές Του που δεν αναφέρονται από τους άλλους συγγραφείς των Ευαγγελίων. Προφανώς μόλις λίγα χρόνια αργότερα, ο Μάρκος έγραψε το Ευαγγέλιό του, δίνοντας έμφαση στον Ιησού Χριστό ως άνθρωπο δράσης, ως άτομο που εκτελούσε θαύματα. Ενώ ο Μάρκος αφηγήθηκε κυρίως γεγονότα τα οποία είχαν καλύψει προηγουμένως ο Ματθαίος και ο Λουκάς, ωστόσο κατέγραψε μία παραβολή την οποία δεν ανέφεραν αυτοί. Σε εκείνη την παραβολή, ο Ιησούς παρομοίασε τη Βασιλεία του Θεού με σπόρο ο οποίος βλαστάνει, ψηλώνει και φέρνει καρπό σταδιακά.a—Μάρκος 4:26-29.
12. Σε ποια έκταση παρείχε περαιτέρω διαφώτιση το Ευαγγέλιο του Ιωάννη;
12 Ακολούθησε το Ευαγγέλιο του Ιωάννη, το οποίο γράφτηκε 30 χρόνια και πλέον αφότου έγραψε ο Μάρκος την αφήγησή του. Τι χείμαρρο φωτός έριξε ο Ιωάννης στη διακονία του Ιησού, ιδιαίτερα με τις πολλές αναφορές που έκανε στην προανθρώπινη ύπαρξή Του! Μόνο ο Ιωάννης παρέχει την αφήγηση της ανάστασης του Λαζάρου, και μόνο αυτός μας δίνει πολλά από τα θαυμάσια σχόλια του Ιησού προς τους πιστούς αποστόλους του, καθώς επίσης τη συγκινητική προσευχή που έκανε τη νύχτα κατά την οποία προδόθηκε, όπως καταγράφεται στα κεφάλαια 13 ως 17. Μάλιστα, λέγεται ότι το 92 τοις εκατό του Ευαγγελίου του Ιωάννη είναι μοναδικό.
Εκλάμψεις Φωτός στις Επιστολές του Παύλου
13. Γιατί μερικοί θεωρούν την επιστολή του Παύλου προς τους Ρωμαίους σαν Ευαγγέλιο;
13 Ο απόστολος Παύλος χρησιμοποιήθηκε με ειδικό τρόπο για να φερθούν εκλάμψεις αλήθειας στους Χριστιανούς που ζούσαν στους αποστολικούς χρόνους. Για παράδειγμα, υπάρχει η επιστολή του Παύλου προς τους Ρωμαίους, η οποία γράφτηκε γύρω στο 56 Κ.Χ.—περίπου τον ίδιο καιρό κατά τον οποίο έγραψε ο Λουκάς το Ευαγγέλιό του. Σε αυτή την επιστολή, ο Παύλος τονίζει το γεγονός ότι η δικαιοσύνη χορηγείται ως αποτέλεσμα της παρ’ αξία καλοσύνης του Θεού και μέσω πίστης στον Ιησού Χριστό. Η έμφαση που έδωσε ο Παύλος σε αυτή την πτυχή των καλών νέων έχει κάνει μερικούς να βλέπουν την επιστολή του προς τους Ρωμαίους σαν πέμπτο Ευαγγέλιο.
14-16. (α) Στην πρώτη του επιστολή προς τους Χριστιανούς στην Κόρινθο, ποιο φως έριξε ο Παύλος στην ανάγκη για ενότητα; (β) Ποιο επιπρόσθετο φως όσον αφορά τη διαγωγή περιέχει η Πρώτη προς τους Κορινθίους;
14 Ο Παύλος έγραψε σχετικά με συγκεκριμένα ζητήματα που αναστάτωναν τους Χριστιανούς στην Κόρινθο. Η επιστολή του προς τους Κορινθίους περιλαμβάνει πολλές θεόπνευστες συμβουλές οι οποίες έχουν ωφελήσει τους Χριστιανούς μέχρι τις ημέρες μας. Κατ’ αρχάς, έπρεπε να διαφωτίσει τους Κορινθίους όσον αφορά το σφάλμα που έκαναν να σχηματίζουν ομάδες που αφοσιώνονταν σε προσωπικότητες ατόμων, επικεντρώνοντας την προσοχή σε αυτά τα άτομα. Ο απόστολος τους διόρθωσε, λέγοντάς τους με τόλμη: «Σας παρακαλώ . . . αδελφοί, μέσω του ονόματος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού να είστε όλοι ομόφωνοι σε αυτά που λέτε και να μην υπάρχουν διαιρέσεις μεταξύ σας, αλλά να είστε κατάλληλα ενωμένοι με τον ίδιο νου και με τον ίδιο τρόπο σκέψης».—1 Κορινθίους 1:10-15.
15 Η χονδροειδής ανηθικότητα γινόταν ανεκτή στη Χριστιανική εκκλησία που βρισκόταν στην Κόρινθο. Ένας άντρας εκεί είχε πάρει τη σύζυγο του πατέρα του, διαπράττοντας έτσι ‘τέτοια πορνεία που δεν υπήρχε ούτε ανάμεσα στα έθνη’. Χωρίς περιστροφές, ο Παύλος έγραψε: «Να απομακρύνετε τον πονηρό άνθρωπο από ανάμεσά σας». (1 Κορινθίους 5:1, 11-13) Αυτό ήταν κάτι καινούριο για τη Χριστιανική εκκλησία—η αποκοπή. Ένα άλλο ζήτημα σχετικά με το οποίο χρειαζόταν διαφώτιση η εκκλησία της Κορίνθου αφορούσε το γεγονός ότι μερικά από τα μέλη της πήγαιναν τους πνευματικούς αδελφούς τους στα κοσμικά δικαστήρια προκειμένου να επιλύσουν τις διαφορές τους. Ο Παύλος τούς επέπληξε έντονα για αυτό.—1 Κορινθίους 6:5-8.
16 Ένα ακόμη ζήτημα που βασάνιζε την εκκλησία στην Κόρινθο αφορούσε τις σεξουαλικές σχέσεις. Στο 7ο κεφάλαιο της Πρώτης προς τους Κορινθίους, ο Παύλος έδειξε ότι, εξαιτίας της επικράτησης της σεξουαλικής ανηθικότητας, θα ήταν καλό κάθε άντρας να έχει τη δική του σύζυγο και κάθε γυναίκα να έχει το δικό της σύζυγο. Ο Παύλος έδειξε επίσης ότι, ενώ τα άγαμα άτομα είναι σε θέση να υπηρετούν τον Ιεχωβά με λιγότερους περισπασμούς, δεν είχαν όλοι το χάρισμα της αγαμίας. Επίσης, αν ο σύζυγος μιας γυναίκας πέθαινε, εκείνη θα ήταν ελεύθερη να ξαναπαντρευτεί αλλά «μόνο εν Κυρίω».—1 Κορινθίους 7:39.
17. Ποιο φως έριξε ο Παύλος στη διδασκαλία της ανάστασης;
17 Τι εκλάμψεις φωτός σχετικά με την ανάσταση έριξε ο Κύριος χρησιμοποιώντας τον Παύλο! Με τι είδους σώμα θα εγερθούν οι χρισμένοι Χριστιανοί; «Σπέρνεται φυσικό σώμα, εγείρεται πνευματικό σώμα», έγραψε ο Παύλος. Δεν θα παρθούν σάρκινα σώματα στον ουρανό, διότι «σάρκα και αίμα δεν μπορούν να κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού». Ο Παύλος πρόσθεσε ότι δεν θα κοιμηθούν όλοι οι χρισμένοι τον ύπνο του θανάτου, αλλά ότι, στη διάρκεια της παρουσίας του Ιησού, μερικοί θα εγερθούν σε αθάνατη ζωή αμέσως μόλις πεθάνουν.—1 Κορινθίους 15:43-53.
18. Ποιο φως αναφορικά με το μέλλον περιείχε η πρώτη επιστολή του Παύλου προς τους Θεσσαλονικείς;
18 Στην επιστολή του προς τους Χριστιανούς στη Θεσσαλονίκη, ο Παύλος χρησιμοποιήθηκε για να ρίξει φως στο μέλλον. Η ημέρα του Ιεχωβά θα ερχόταν όπως ένας κλέφτης τη νύχτα. Ο Παύλος εξήγησε επίσης: «Όταν θα λένε: ‘Ειρήνη και ασφάλεια!’ τότε ξαφνική καταστροφή θα έρθει αμέσως πάνω τους ακριβώς όπως ο βασανιστικός πόνος σε μια έγκυο γυναίκα· και δεν πρόκειται να ξεφύγουν».—1 Θεσσαλονικείς 5:2, 3.
19, 20. Ποιες εκλάμψεις φωτός έλαβαν οι Χριστιανοί στην Ιερουσαλήμ και στην Ιουδαία με την επιστολή του Παύλου προς τους Εβραίους;
19 Γράφοντας την επιστολή του προς τους Εβραίους, ο Παύλος μεταβίβασε εκλάμψεις φωτός στους πρώτους Χριστιανούς που βρίσκονταν στην Ιερουσαλήμ και στην Ιουδαία. Με πόσο ισχυρό τρόπο έδειξε την ανωτερότητα του Χριστιανικού συστήματος λατρείας σε σύγκριση με το Μωσαϊκό σύστημα λατρείας! Αντί να ακολουθούν το Νόμο που μεταδόθηκε μέσω αγγέλων, οι Χριστιανοί έχουν πίστη σε μια σωτηρία για την οποία πρώτα μίλησε ο Γιος του Θεού, ο οποίος είναι πολύ ανώτερος από αυτούς τους αγγελικούς αγγελιοφόρους. (Εβραίους 2:2-4) Ο Μωυσής ήταν ένας απλός υπηρέτης στον οίκο του Θεού. Όμως, ο Ιησούς Χριστός προΐσταται σε ολόκληρο τον οίκο. Ο Χριστός είναι αρχιερέας κατά την τάξη του Μελχισεδέκ, έχοντας θέση πολύ ανώτερη από αυτήν που είχε το Ααρωνικό ιερατείο. Ο Παύλος έδειξε επίσης ότι οι Ισραηλίτες δεν ήταν σε θέση να εισέλθουν στην ανάπαυση του Θεού λόγω απιστίας και ανυπακοής, αλλά οι Χριστιανοί εισέρχονται σε αυτήν λόγω της πιστότητας και της υπακοής τους.—Εβραίους 3:1–4:11.
20 Επίσης, η νέα διαθήκη είναι πολύ ανώτερη από τη διαθήκη του Νόμου. Όπως προφητεύτηκε 600 χρόνια νωρίτερα σύμφωνα με τα εδάφια Ιερεμίας 31:31-34, εκείνοι που περιλαμβάνονται στη νέα διαθήκη έχουν το νόμο του Θεού γραμμένο στην καρδιά τους και απολαμβάνουν αληθινή συγχώρηση αμαρτιών. Αντί να έχουν αρχιερέα ο οποίος θα έπρεπε να προσφέρει κάθε χρόνο θυσίες για τις δικές του αμαρτίες και για τις αμαρτίες του λαού, οι Χριστιανοί έχουν ως Αρχιερέα τους τον Ιησού Χριστό, που είναι χωρίς αμαρτία, και ο οποίος πρόσφερε μία φορά για πάντα θυσία για αμαρτίες. Αντί να μπει σε κάποιον άγιο χώρο φτιαγμένο από χέρια για να παρουσιάσει την προσφορά του, αυτός μπήκε στον ίδιο τον ουρανό, για να εμφανιστεί εκεί μπροστά στο πρόσωπο του Ιεχωβά. Επιπλέον, οι θυσίες ζώων υπό τη διαθήκη του Μωσαϊκού Νόμου δεν μπορούσαν να αφαιρέσουν πλήρως τις αμαρτίες, ειδάλλως δεν θα προσφέρονταν κάθε χρόνο. Αλλά η θυσία του Χριστού, η οποία προσφέρθηκε μία φορά για πάντα, αφαιρεί τις αμαρτίες. Όλα αυτά ρίχνουν φως στο μεγάλο πνευματικό ναό, στις αυλές του οποίου το χρισμένο υπόλοιπο και τα «άλλα πρόβατα» υπηρετούν σήμερα.—Ιωάννης 10:16· Εβραίους 9:24-28.
21. Τι έχει καταδείξει αυτή η εξέταση όσον αφορά την εκπλήρωση των εδαφίων Ψαλμός 97:11 και Παροιμίαι 4:18 στους αποστολικούς χρόνους;
21 Ο χώρος δεν επιτρέπει να δώσουμε περισσότερα παραδείγματα, όπως είναι οι εκλάμψεις φωτός που βρίσκονται στις επιστολές του αποστόλου Πέτρου καθώς και στις επιστολές των μαθητών Ιακώβου και Ιούδα. Όμως, τα παραπάνω θα πρέπει να αρκούν για να καταδειχτεί ότι τα εδάφια Ψαλμός 97:11 και Παροιμίαι 4:18 εκπληρώθηκαν με εντυπωσιακό τρόπο στους αποστολικούς χρόνους. Η αλήθεια άρχισε να προχωρεί από τους τύπους και τις σκιές στις εκπληρώσεις και στις πραγματικότητες.—Γαλάτες 3:23-25· 4:21-26.
22. Τι συνέβη μετά το θάνατο των αποστόλων, και τι θα δείξει το επόμενο άρθρο;
22 Μετά το θάνατο των αποστόλων του Ιησού και την έναρξη της προειπωμένης αποστασίας, το φως της αλήθειας έφεγγε πολύ αχνά. (2 Θεσσαλονικείς 2:1-11) Ωστόσο, σε εκπλήρωση της υπόσχεσης του Ιησού, έπειτα από πολλούς αιώνες ο Κύριος επέστρεψε και βρήκε ‘τον πιστό και φρόνιμο δούλο’ να δίνει στο «υπηρετικό προσωπικό» την τροφή τους στον κατάλληλο καιρό. Ως αποτέλεσμα, ο Ιησούς Χριστός διόρισε εκείνον το δούλο «πάνω σε όλα τα υπάρχοντά του». (Ματθαίος 24:45-47) Ποιες εκλάμψεις φωτός ακολούθησαν; Αυτό θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο.
[Υποσημειώσεις]
a Το έδαφος εδώ αναφέρεται στο περιβάλλον στο οποίο ο Χριστιανός επιλέγει να καλλιεργήσει ιδιότητες της προσωπικότητας.—Βλέπε Η Σκοπιά 15 Σεπτεμβρίου 1980, σελίδες 17, 18.
Θυμάστε;
◻ Ποιες περικοπές της Αγίας Γραφής καταδεικνύουν ότι η κατανόηση της αλήθειας είναι προοδευτική;
◻ Ποιες είναι μερικές από τις εκλάμψεις φωτός που καταγράφονται στο βιβλίο των Πράξεων;
◻ Ποιο φως βρίσκεται στα Ευαγγέλια;
◻ Ποιες εκλάμψεις φωτός περιέχουν οι επιστολές του Παύλου;