Να Διακηρύττετε Θαρραλέα τη Βασιλεία του Ιεχωβά!
«Εδέχετο πάντας τους ερχομένους προς αυτόν, κηρύττων την βασιλείαν του Θεού».—ΠΡΑΞΕΙΣ 28:30, 31.
1, 2. Ποια απόδειξη της θεϊκής υποστήριξης είχε ο απόστολος Παύλος, και ποιο παράδειγμα έθεσε;
Ο ΙΕΧΩΒΑ στηρίζει πάντα τους διαγγελείς της Βασιλείας. Πόσο αλήθευε αυτό στην περίπτωση του αποστόλου Παύλου! Με θεϊκή υποστήριξη, αυτός εμφανίστηκε μπροστά σε κυβερνήτες, υπέμεινε οχλοκρατικές ενέργειες και διακήρυξε θαρραλέα τη Βασιλεία του Ιεχωβά.
2 Ακόμη κι όταν ήταν φυλακισμένος στη Ρώμη, ο Παύλος «εδέχετο πάντας τους ερχομένους προς αυτόν, κηρύττων την βασιλείαν του Θεού». (Πράξεις 28:30, 31) Τι θαυμάσιο παράδειγμα για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα! Μπορούμε να διδαχτούμε πολλά πράγματα από τη διακονία του Παύλου, όπως μας την αναφέρει ο Λουκάς στα τελευταία κεφάλαια του βιβλίου της Αγίας Γραφής που ονομάζεται Πράξεις.—20:1–28:31.
Οι Ομόπιστοι Εποικοδομούνται
3. Τι συνέβη στην Τρωάδα, και ποιο παράλληλο μπορεί να βρεθεί στις μέρες μας;
3 Αφού κόπασε ο στασιασμός στην Έφεσο, ο Παύλος συνέχισε το τρίτο ιεραποστολικό του ταξίδι. (20:1-12) Αλλά όταν ήταν έτοιμος να αποπλεύσει για τη Συρία, έμαθε ότι οι Ιουδαίοι είχαν ετοιμάσει μια σκευωρία εναντίον του. Επειδή μπορεί να σχεδίαζαν να επιβιβαστούν στο ίδιο πλοίο και να σκοτώσουν τον Παύλο, αυτός πήγε μέσω Μακεδονίας. Στην Τρωάδα, έμεινε μια εβδομάδα εποικοδομώντας τους ομοπίστους του, όπως κάνουν σήμερα οι περιοδεύοντες επίσκοποι των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Τη βραδιά πριν από την αναχώρησή του, ο Παύλος συνέχισε να μιλάει μέχρι τα μεσάνυχτα. Ο Εύτυχος, που καθόταν σ’ ένα παράθυρο, πρέπει να ήταν εξαντλημένος από τους κόπους της ημέρας. Τον πήρε ο ύπνος κι έπεσε από το τρίτο πάτωμα και σκοτώθηκε, αλλά ο Παύλος τον επανέφερε στη ζωή. Τι χαρά πρέπει να έφερε αυτό! Σκεφτείτε, λοιπόν, τη χαρά που θα επικρατήσει όταν θα αναστηθούν πολλά εκατομμύρια άτομα στον ερχόμενο νέο κόσμο.—Ιωάννης 5:28, 29.
4. Σχετικά με τη διακονία, τι δίδαξε ο Παύλος στους Εφέσιους πρεσβυτέρους;
4 Καθ’ οδόν προς την Ιερουσαλήμ, στη Μίλητο, ο Παύλος είχε μια συνάντηση με τους πρεσβυτέρους της Εφέσου. (20:13-21) Τους θύμισε ότι τους είχε διδάξει «κατ’ οίκους [από σπίτι σε σπίτι, ΜΝΚ]» και ότι ‘διεμαρτύρετο [έδινε πλήρη μαρτυρία, ΜΝΚ] προς Ιουδαίους τε και Έλληνας [για] την εις τον Θεόν μετάνοιαν και την πίστιν την εις τον Κύριον ημών Ιησούν’. Εκείνοι που έγιναν τελικά πρεσβύτεροι είχαν μετανοήσει και αποκτήσει πίστη. Ο απόστολος τους είχε εκπαιδεύσει, επίσης, να διακηρύττουν θαρραλέα τη Βασιλεία σε απίστους εκτελώντας μια από σπίτι σε σπίτι διακονία, παρόμοια μ’ εκείνη που εκτελούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα.
5. (α) Πώς ήταν υποδειγματικός ο Παύλος αναφορικά με την κατεύθυνση του αγίου πνεύματος; (β) Γιατί χρειάζονταν οι πρεσβύτεροι τη συμβουλή να ‘προσέχουν εις όλον το ποίμνιον’;
5 Ο Παύλος ήταν υποδειγματικός αναφορικά με την αποδοχή της κατεύθυνσης του αγίου πνεύματος του Θεού. (20:22-30) «Δεδεμένος τω πνεύματι», δηλαδή αισθανόμενος την υποχρέωση να ακολουθήσει την καθοδηγία του, ο απόστολος θα πήγαινε στην Ιερουσαλήμ, μολονότι τον περίμεναν εκεί δεσμά και θλίψεις. Θεωρούσε πολύτιμη τη ζωή, αλλά η ακεραιότητα στον Θεό ήταν το πιο σπουδαίο πράγμα γι’ αυτόν, όπως θα πρέπει να είναι και για εμάς. Ο Παύλος παρότρυνε τους πρεσβυτέρους να ‘προσέχουν εις όλον το ποίμνιον, εις το οποίον το Πνεύμα το Άγιον τους είχε θέσει επισκόπους’. Μετά ‘την αναχώρησίν του’ (προφανώς, το θάνατό του), ‘καταπιεστικοί λύκοι δεν θα μεταχειρίζονταν το ποίμνιο με τρυφερότητα’. (ΜΝΚ) Τέτοιοι άντρες θα εγείρονταν ανάμεσα από τους ίδιους τους πρεσβυτέρους και ορισμένοι μαθητές, που δεν θα ήταν και τόσο διορατικοί, θα δέχονταν τις διεστραμμένες διδασκαλίες τους.—2 Θεσσαλονικείς 2:6.
6. (α) Γιατί μπορούσε ο Παύλος να αφιερώσει με πεποίθηση τους πρεσβυτέρους στον Θεό; (β) Πώς ακολούθησε ο Παύλος την αρχή του εδαφίου Πράξεις 20:35;
6 Οι πρεσβύτεροι χρειαζόταν να παραμένουν πνευματικά άγρυπνοι για να φυλάγονται από την αποστασία. (20:31-38) Ο απόστολος τους είχε διδάξει τις Εβραϊκές Γραφές και τις διδασκαλίες του Ιησού, οι οποίες είχαν τη δύναμη να αγιάζουν και μπορούσαν να τους βοηθήσουν να λάβουν την ουράνια Βασιλεία, την «κληρονομίαν μεταξύ πάντων των ηγιασμένων». Εργαζόμενος για να συντηρήσει τον εαυτό του και τους συντρόφους του, ο Παύλος ενθάρρυνε επίσης τους πρεσβυτέρους να είναι σκληροί εργάτες. (Πράξεις 18:1-3· 1 Θεσσαλονικείς 2:9) Αν ακολουθούμε κι εμείς παρόμοια πορεία και βοηθάμε άλλους να αποκτήσουν αιώνια ζωή, θα εκτιμήσουμε τα λόγια του Ιησού: «Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη». Η ιδέα αυτής της δήλωσης υπάρχει βέβαια στα Ευαγγέλια, αλλά την αναφέρει αυτολεξεί ο Παύλος, ο οποίος μπορεί να την έμαθε προφορικά ή μέσω έμπνευσης. Μπορούμε να απολαμβάνουμε μεγάλη ευτυχία αν είμαστε αυτοθυσιαστικοί όπως ήταν ο Παύλος. Μάλιστα, είχε τόσο δαπανήσει τον εαυτό του, ώστε η αναχώρησή του έφερε μεγάλη λύπη στους Εφέσιους πρεσβυτέρους!
Ας Γίνει το Θέλημα του Ιεχωβά
7. Πώς έθεσε ο Παύλος ένα παράδειγμα υποταγής στο θέλημα του Θεού;
7 Καθώς ο Παύλος κόντευε να τελειώσει το τρίτο ιεραποστολικό του ταξίδι (π. 56 Κ.Χ.), έθεσε ένα θαυμάσιο παράδειγμα υποταγής στο θέλημα του Θεού. (21:1-14) Στην Καισάρεια, αυτός και οι σύντροφοί του έμειναν στου Φίλιππου, του οποίου οι τέσσερις παρθένες κόρες «προεφήτευον», προλέγοντας γεγονότα μέσω του αγίου πνεύματος. Εκεί, ο Χριστιανός προφήτης Άγαβος δέθηκε ο ίδιος χειροπόδαρα με τη ζώνη του Παύλου και υποκινήθηκε από το πνεύμα να πει ότι οι Ιουδαίοι θα έδεναν τον κάτοχο της ζώνης στην Ιερουσαλήμ και θα τον παρέδιδαν στα χέρια των Εθνικών. «Εγώ ουχί μόνον να δεθώ, αλλά και να αποθάνω εις Ιερουσαλήμ είμαι έτοιμος υπέρ του ονόματος του Κυρίου Ιησού», είπε ο Παύλος. Οι μαθητές ‘ησύχασαν [συμφώνησαν, ΜΝΚ]’ και είπαν: ‘Ας γείνη το θέλημα του Ιεχωβά’.
8. Αν μερικές φορές δυσκολευόμαστε να δεχτούμε κάποια καλή συμβουλή, τι θα μπορούσαμε να θυμηθούμε;
8 Ο Παύλος είπε στους πρεσβυτέρους στην Ιερουσαλήμ τι έκανε ο Θεός ανάμεσα στους Εθνικούς μέσω της διακονίας του. (21:15-26) Αν ποτέ δυσκολευτούμε να δεχτούμε κάποια καλή συμβουλή, μπορούμε να θυμηθούμε πώς δέχτηκε συμβουλή ο Παύλος. Για να αποδείξει ότι δεν δίδασκε στους Ιουδαίους που βρίσκονταν σε χώρες Εθνικών «να αποστατήσωσιν από του Μωυσέως», ακολούθησε τη συμβουλή που του έδωσαν οι πρεσβύτεροι να κάνει τελετουργικό καθαρισμό και να καλύψει τα έξοδα για τον ίδιο και για τέσσερις άλλους άντρες. Αν και ο θάνατος του Ιησού έβγαλε από τη μέση το Νόμο, ο Παύλος δεν ενήργησε εσφαλμένα εκτελώντας τις διατάξεις του Νόμου σχετικά με τις ευχές.—Ρωμαίους 7:12-14.
Κακοποιήθηκε Από Όχλους, Αλλά Δεν Πτοήθηκε
9. Σχετικά με την οχλοκρατική βία, ποιο παράλληλο υπάρχει ανάμεσα στις εμπειρίες του Παύλου και στις εμπειρίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά σήμερα;
9 Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά συχνά έχουν κρατήσει ακεραιότητα στον Θεό, αντιμετωπίζοντας οχλοκρατική βία. (Για παράδειγμα, βλέπε 1983 Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά, σελίδες 190-200.) Παρόμοια, οι Ιουδαίοι από τη Μικρά Ασία υποκίνησαν οχλοκρατικές ενέργειες κατά του Παύλου. (21:27-40) Όταν είδαν μαζί του τον Τρόφιμο τον Εφέσιο, κατηγόρησαν τον απόστολο ψευδώς ότι βεβήλωνε το ναό φέρνοντας μέσα Έλληνες. Ήταν έτοιμοι να σκοτώσουν τον Παύλο, αλλά ο Ρωμαίος χιλίαρχος Κλαύδιος Λυσίας και οι άντρες του κατέστειλαν την ταραχή! Όπως είχε προειπωθεί (πράγμα, όμως, που συνέβη εξαιτίας των Ιουδαίων), ο Λυσίας αλυσόδεσε τον Παύλο. (Πράξεις 21:11) Τώρα ήταν έτοιμοι να πάνε τον απόστολο στο στρατώνα που βρισκόταν ακριβώς δίπλα στην αυλή του ναού, όταν ο Λυσίας έμαθε ότι ο Παύλος δεν ήταν υπεύθυνος για ανατρεπτικές ενέργειες, αλλά Ιουδαίος που είχε το δικαίωμα να μπαίνει στην περιοχή του ναού. Αφού πήρε άδεια να μιλήσει, ο Παύλος απευθύνθηκε στο λαό, στα εβραϊκά.
10. Πώς δέχτηκαν την ομιλία του Παύλου οι Ιουδαίοι στην Ιερουσαλήμ, και γιατί αυτός δεν μαστιγώθηκε;
10 Ο Παύλος έδωσε θαρραλέα μαρτυρία. (22:1-30) Είπε ότι ο ίδιος ήταν Ιουδαίος εκπαιδευμένος από τον αξιοσέβαστο Γαμαλιήλ. Ο απόστολος εξήγησε ότι, καθώς πήγαινε στη Δαμασκό για να διώξει τους ακολούθους Της Οδού, τυφλώθηκε όταν είδε το δοξασμένο Ιησού Χριστό, αλλά ο Ανανίας τού ξανάδωσε το φως του. Αργότερα, ο Κύριος είπε στον Παύλο: «Ύπαγε, διότι εγώ θέλω σε εξαποστείλει εις έθνη μακράν». Αυτά τα λόγια ήταν σαν σπίθα μέσα σε δάσος. Φωνάζοντας ότι ο Παύλος δεν έπρεπε να ζει, οι άνθρωποι του πλήθους τίναζαν τα ρούχα τους και έριχναν σκόνη στον αέρα από το θυμό τους. Γι’ αυτό, ο Λυσίας διέταξε να φέρουν τον Παύλο στο φρούριο και να τον ανακρίνουν μαστιγώνοντάς τον, για να μάθει γιατί οι Ιουδαίοι ήταν εναντίον του. Ο Παύλος απέφυγε τη μαστίγωση (με μαστίγιο που είχε δερμάτινα λουριά, στα οποία υπήρχαν είτε κόμποι είτε κομμάτια μέταλλο ή κόκαλο) όταν ρώτησε: ‘Είναι νόμιμον άνθρωπον Ρωμαίον και ακατάκριτον να μαστιγόνητε;’ Όταν έμαθε ότι ο Παύλος ήταν Ρωμαίος πολίτης, ο Λυσίας φοβήθηκε και τον έφερε ενώπιον του Σάνχεδριν, για να μάθει γιατί τον κατηγορούσαν οι Ιουδαίοι.
11. Από ποια άποψη ήταν Φαρισαίος ο Παύλος;
11 Όταν ο Παύλος άρχισε την υπεράσπισή του μπροστά στο Σάνχεδριν, λέγοντας ότι είχε ‘ζήσει ενώπιον του Θεού μετά πάσης καλής συνειδήσεως’, ο Αρχιερέας Ανανίας πρόσταξε να τον χτυπήσουν. (23:1-10) Ο Παύλος είπε: «Ο Θεός μέλλει να σε κτυπήση, τοίχε ασβεστωμένε». ‘Τον αρχιερέα λοιδορείς;’ ρώτησαν κάποιοι. Εξαιτίας της φτωχής του όρασης, ο Παύλος μπορεί να μην είχε αναγνωρίσει τον Ανανία. Αλλά όταν παρατήρησε ότι το συμβούλιο αποτελούνταν από Φαρισαίους και Σαδδουκαίους, ο Παύλος είπε: ‘Εγώ είμαι Φαρισαίος· περί αναστάσεως νεκρών εγώ κρίνομαι’. Αυτό δίχασε το Σάνχεδριν, γιατί οι Φαρισαίοι πίστευαν στην ανάσταση και οι Σαδδουκαίοι δεν πίστευαν. Ξέσπασε τόσο μεγάλη διαφωνία, ώστε ο Λυσίας χρειάστηκε να διασώσει τον απόστολο.
12. Πώς γλίτωσε ο Παύλος από μια σκευωρία κατά της ζωής του στην Ιερουσαλήμ;
12 Κατόπιν, ο Παύλος γλίτωσε από μια σκευωρία κατά της ζωής του. (23:11-35) Σαράντα Ιουδαίοι ορκίστηκαν ούτε να φάνε ούτε να πιουν μέχρι να τον σκοτώσουν. Ο ανιψιός του Παύλου το ανέφερε αυτό στον ίδιο και στον Λυσία. Με στρατιωτική φρουρά, ο απόστολος πήγε στον Ηγεμόνα Αντώνιο Φήλικα στην Καισάρεια, τη ρωμαϊκή διοικητική πρωτεύουσα της Ιουδαίας. Αφού υποσχέθηκε ακρόαση στον Παύλο, ο Φήλιξ τον κράτησε υπό φρούρηση στο Πραιτώριο του Ηρώδη του Μέγα, δηλαδή στο αρχηγείο του ηγεμόνα.
Θάρρος Μπροστά σε Κυβερνήτες
13. Για ποια πράγματα έδωσε μαρτυρία ο Παύλος στον Φήλικα, και με ποιο αποτέλεσμα;
13 Λίγο αργότερα, ο απόστολος υπερασπίστηκε τον εαυτό του αποκρούοντας τις ψεύτικες κατηγορίες και έδωσε θαρραλέα μαρτυρία στον Φήλικα. (24:1-27) Μπροστά στους Ιουδαίους κατηγόρους του, ο Παύλος έδειξε ότι δεν είχε υποκινήσει οχλοκρατία. Είπε ότι πίστευε σε πράγματα που περιέχονταν στο Νόμο και στους Προφήτες και ήλπιζε ότι θα γίνει «ανάστασις νεκρών, δικαίων τε και αδίκων». Ο Παύλος είχε πάει στην Ιερουσαλήμ με «ελεημοσύνας» (συνεισφορές για τους ακολούθους του Ιησού που η φτώχεια τους μπορεί να είχε προέλθει από το διωγμό) και είχε καθαριστεί τελετουργικά. Μολονότι ο Φήλιξ ανέβαλε την έκδοση απόφασης, ο Παύλος κήρυξε αργότερα σ’ αυτόν και στη γυναίκα του Δρουσίλλα (κόρη του Ηρώδη Αγρίππα Α΄) για τον Χριστό, τη δικαιοσύνη, την εγκράτεια και την ερχόμενη κρίση. Φοβισμένος απ’ αυτή την ομιλία, ο Φήλιξ είπε στον Παύλο ότι η ακρόαση τελείωσε. Αλλά αργότερα, έστελνε να φέρνουν τον απόστολο τακτικά, τρέφοντας τη μάταιη ελπίδα ότι θα δωροδοκηθεί. Ο Φήλιξ ήξερε ότι ο Παύλος ήταν αθώος, αλλά τον άφηνε δέσμιο ελπίζοντας ότι θα κέρδιζε τη συμπάθεια των Ιουδαίων. Δυο χρόνια αργότερα, τον Φήλικα τον διαδέχτηκε ο Πόρκιος Φήστος.
14. Από ποια νομική διάταξη επωφελήθηκε ο Παύλος όταν εμφανίστηκε μπροστά στον Φήστο, και ποιο παράλληλο βρίσκετε σ’ αυτό;
14 Ο Παύλος υπεράσπισε θαρραλέα τον εαυτό του και μπροστά στον Φήστο. (25:1-12) Αν ο απόστολος ήταν άξιος θανάτου, δεν θα προσπαθούσε να γλιτώσει, αλλά κανένας δεν μπορούσε να τον παραδώσει στους Ιουδαίους για να τους κάνει χάρη. «Τον Καίσαρα επικαλούμαι»! είπε ο Παύλος, κάνοντας χρήση του δικαιώματος που είχαν οι Ρωμαίοι πολίτες να δικαστούν στη Ρώμη (τότε, μπροστά στον Νέρωνα). Αφού έγινε δεκτό το αίτημά του, ο Παύλος θα ‘έδινε μαρτυρία στη Ρώμη’, όπως είχε προλεχθεί. (Πράξεις 23:11) Και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κάνουν χρήση διαφόρων διατάξεων, προκειμένου να ‘υπερασπίσουν και να εδραιώσουν νομικά τα καλά νέα’.—Φιλιππησίους 1:7, ΜΝΚ.
15. (α) Ποια προφητεία εκπληρώθηκε όταν εμφανίστηκε ο Παύλος μπροστά στον Βασιλιά Αγρίππα και στον Καίσαρα; (β) Πώς ‘λάκτιζε προς βούκεντρα’ ο Σαύλος;
15 Ο Ηρώδης Αγρίππας Β΄, βασιλιάς της βόρειας Ιουδαίας, και η αδελφή του η Βερνίκη (με την οποία είχε αιμομεικτικές σχέσεις) άκουσαν τον Παύλο όταν επισκέφτηκαν τον Φήστο στην Καισάρεια. (25:13–26:23) Δίνοντας μαρτυρία στον Αγρίππα και στον Καίσαρα, ο Παύλος εκπλήρωσε την προφητεία που έλεγε πως θα ‘βάσταζε το όνομα του Κυρίου ενώπιον βασιλέων’. (Πράξεις 9:15) Αφού είπε στον Αγρίππα τι είχε συμβεί καθ’ οδόν προς τη Δαμασκό, ο Παύλος ανέφερε ότι ο Ιησούς τού είπε: «Σκληρόν σοι είναι να λακτίζης προς κέντρα [βούκεντρα, ΜΝΚ]». Όπως ένα πεισματάρικο βόδι κάνει ζημιά στον εαυτό του όταν αντιστέκεται στα κεντρίσματα του βούκεντρου, έτσι και ο Σαύλος έκανε ζημιά στον εαυτό του μαχόμενος ενάντια στους ακολούθους του Ιησού, που είχαν την υποστήριξη του Θεού.
16. Πώς αντέδρασε ο Φήστος και ο Αγρίππας στην κατάθεση του Παύλου;
16 Πώς αντέδρασε ο Φήστος και ο Αγρίππας; (26:24-32) Μη μπορώντας να κατανοήσει την ανάσταση και έκπληκτος μπροστά στην πειστικότητα του Παύλου, ο Φήστος είπε: «Τα πολλά γράμματα σε καταφέρουσιν εις μανίαν [τρέλα, ΜΝΚ]»! Παρόμοια, μερικοί κατηγορούν σήμερα τους Μάρτυρες του Ιεχωβά ότι είναι τρελοί, μολονότι αυτοί κάνουν ό,τι και ο Παύλος, ‘προφέρουν λόγους αληθείας και νοός υγιαίνοντος’. «Παρ’ ολίγον με πείθεις να γείνω Χριστιανός», είπε ο Αγρίππας, ο οποίος τερμάτισε την ακρόαση, αλλά παραδέχτηκε ότι ο Παύλος θα μπορούσε να αφεθεί ελεύθερος αν δεν είχε επικαλεστεί τον Καίσαρα.
Κίνδυνος στη Θάλασσα
17. Πώς θα περιγράφατε τους κινδύνους που παρουσιάστηκαν στη θάλασσα, στη διάρκεια του ταξιδιού του Παύλου προς τη Ρώμη;
17 Το ταξίδι στη Ρώμη έβαλε τον Παύλο σε «κινδύνους εν θαλάσση». (2 Κορινθίους 11:24-27) Ένας αξιωματικός του στρατού, ονόματι Ιούλιος, είχε υπ’ ευθύνη του τους κρατουμένους που ταξίδευαν από την Καισάρεια στη Ρώμη. (27:1-26) Όταν το καράβι τους μπήκε στο λιμάνι της Σιδώνας, επιτράπηκε στον Παύλο να επισκεφθεί τους πιστούς, που τον αναζωογόνησαν πνευματικά. (Παράβαλε 3 Ιωάννου 14.) Στα Μύρα της Μικράς Ασίας, ο Ιούλιος επιβίβασε τους κρατουμένους σ’ ένα πλοίο φορτωμένο με σιτάρι, που κατευθυνόταν προς την Ιταλία. Παρά τους ισχυρούς ενάντιους ανέμους, έφτασαν στους Καλούς Λιμένες, κοντά στην πόλη της Κρήτης που ονομαζόταν Λασαία. Αφού αποχώρησαν από εκεί και ταξίδευαν προς το Φοίνικα, το πλοίο έπεσε σ’ ένα βορειοανατολικό θυελλώδη άνεμο. Επειδή φοβούνταν μήπως πέσουν στη Σύρτη (στην κινούμενη άμμο) στις ακτές της βόρειας Αφρικής, οι ναύτες κατέβασαν προφανώς τα πανιά και τα κατάρτια. Σκοινιά είχαν περαστεί και δεθεί γύρω από τα ύφαλα του πλοίου, για να μην ανοίξουν οι αρμοί του. Επειδή το πλοίο εξακολουθούσε και την επόμενη μέρα να κλυδωνίζεται από τη θύελλα, το ελάφρωσαν ρίχνοντας μέρος του φορτίου στη θάλασσα. Την τρίτη μέρα, έριξαν «τα σκεύη» (τα πανιά ή τα εφεδρικά σύνεργα). Καθώς οι ελπίδες φαίνονταν να σβήνουν, παρουσιάστηκε ένας άγγελος στον Παύλο και του είπε να μη φοβάται, γιατί επρόκειτο να σταθεί μπροστά στον Καίσαρα. Τι ανακούφιση επικράτησε, όταν ο απόστολος είπε σ’ όλους τους ταξιδιώτες ότι θα έβγαιναν στην ακτή κάποιου νησιού!
18. Τι συνέβη τελικά στον Παύλο και στους συνταξιδιώτες του;
18 Οι ταξιδιώτες πράγματι επέζησαν. (27:27-44) Τα μεσάνυχτα της 14ης μέρας, οι ναύτες κατάλαβαν ότι βρίσκονταν κοντά σε ξηρά. Οι βυθομετρήσεις το επιβεβαίωσαν αυτό, και έριξαν άγκυρες για να μη συντριβούν στα βράχια. Με την προτροπή του Παύλου, όλοι οι 276 άντρες έφαγαν. Κατόπιν, ελάφρωσαν το πλοίο ρίχνοντας το σιτάρι στη θάλασσα. Την αυγή, οι ναύτες έκοψαν τις άγκυρες, έλυσαν τα κουπιά και σήκωσαν το μπροστινό πανί προς τον άνεμο. Το σκάφος προσάραξε σε μια ξέρα και η πλώρη άρχισε να διαλύεται. Αλλά όλοι κατάφεραν να φτάσουν στην ξηρά.
19. Τι συνέβη στον Παύλο στη Μάλτα, και τι έκανε αυτός για ορισμένους άλλους εκεί;
19 Μουσκεμένοι και καταπονημένοι, οι ναυαγοί βρέθηκαν στη Μάλτα, όπου οι νησιώτες τούς έδειξαν ‘ασυνήθιστη φιλανθρωπία’. (28:1-16) Αλλά, καθώς ο Παύλος έριχνε κλαδιά στη φωτιά, η θερμότητα ζωντάνεψε μια ναρκωμένη οχιά που κόλλησε στο χέρι του. (Δεν υπάρχουν σήμερα δηλητηριώδη φίδια στη Μάλτα, αλλά αυτό ήταν ένα «θηρίον [δηλητηριώδες πλάσμα, ΜΝΚ]».) Οι κάτοικοι της Μάλτας νόμισαν ότι ο Παύλος ήταν δολοφόνος, που η «θεία δίκη» δεν θα τον άφηνε να ζήσει, αλλά όταν αυτός δεν έπεσε νεκρός ούτε πρήστηκε από τη φλεγμονή, είπαν ότι ήταν θεός. Αργότερα ο Παύλος θεράπευσε πολλούς, ανάμεσα στους οποίους και τον πατέρα του Πόπλιου, του προεστού της Μάλτας. Μετά από τρεις μήνες, ο Παύλος, ο Λουκάς και ο Αρίσταρχος αναχώρησαν μ’ ένα πλοίο που είχε για ‘σημαία [ακρόπρωρο, ΜΝΚ]’ τους ‘Διόσκουρους’ (τον Κάστορα και τον Πολυδεύκη, δίδυμες θεότητες που υποτίθεται ότι προστάτευαν τους ναυτικούς). Αφού έφτασαν στους Ποτίολους, ο Ιούλιος συνέχισε το ταξίδι μαζί με τη φρουρά του. Ο Παύλος ευχαρίστησε τον Θεό και πήρε θάρρος όταν οι Χριστιανοί από τη ρωμαϊκή πρωτεύουσα τον συνάντησαν στον Άππιο Φόρο και στις Τρεις Ταβέρνες, πάνω στην Αππία Οδό. Όταν έφτασε τελικά στη Ρώμη, ο Παύλος πήρε την άδεια να μείνει μόνος του, αν και τον φρουρούσε ένας στρατιώτης.
Συνεχίστε να Διακηρύττετε τη Βασιλεία του Ιεχωβά!
20. Με ποιο έργο ασχολούνταν ο Παύλος στην κατοικία του στη Ρώμη;
20 Στην κατοικία του στη Ρώμη, ο Παύλος διακήρυττε θαρραλέα τη Βασιλεία του Ιεχωβά. (28:17-31) Είπε στους εξέχοντες Ιουδαίους: «Ένεκα της ελπίδος του Ισραήλ φορώ ταύτην την άλυσιν». Αυτή η ελπίδα περιλάμβανε την αποδοχή του Μεσσία, κάτι για το οποίο κι εμείς πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να υποφέρουμε. (Φιλιππησίους 1:29) Μολονότι οι περισσότεροι από εκείνους τους Ιουδαίους δεν πίστεψαν, πολλοί Εθνικοί κι ένα υπόλοιπο Ιουδαίων είχαν τη σωστή κατάσταση καρδιάς. (Ησαΐας 6:9, 10) Επί δυο χρόνια (π. 59-61 Κ.Χ.), ο Παύλος δεχόταν όλους όσοι τον επισκέπτονταν, «κηρύττων την βασιλείαν του Θεού και διδάσκων μετά πάσης παρρησίας ακωλύτως τα περί του Κυρίου Ιησού Χριστού».
21. Μέχρι το τέλος της επίγειας ζωής του, τι παράδειγμα έθεσε ο Παύλος;
21 Προφανώς, ο Νέρων αθώωσε τον Παύλο και τον απελευθέρωσε. Τότε, ο απόστολος ξανάρχισε το έργο του μαζί με τον Τιμόθεο και τον Τίτο. Εντούτοις, ξαναφυλακίστηκε στη Ρώμη (π. 65 Κ.Χ.) και πιθανόν να πέθανε μαρτυρικά στα χέρια του Νέρωνα. (2 Τιμόθεον 4:6-8) Αλλά μέχρι το τέλος, ο Παύλος έθεσε ένα θαυμάσιο παράδειγμα ως θαρραλέος διαγγελέας της Βασιλείας. Σ’ αυτές τις έσχατες μέρες, είθε όλοι εκείνοι που είναι αφιερωμένοι στον Θεό να διακηρύττουν θαρραλέα τη Βασιλεία του Ιεχωβά με το ίδιο πνεύμα!
Πώς θα Απαντούσατε;
◻ Ποια διακονική εκπαίδευση έδωσε ο Παύλος στους Εφέσιους πρεσβυτέρους;
◻ Πώς έθεσε ο Παύλος ένα παράδειγμα υποταγής στο θέλημα του Θεού;
◻ Σχετικά με την οχλοκρατική βία, ποια ομοιότητα υπάρχει ανάμεσα στις εμπειρίες του Παύλου και στις εμπειρίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά σήμερα;
◻ Από ποια νομική διάταξη επωφελήθηκε ο Παύλος όταν εμφανίστηκε μπροστά στον Κυβερνήτη Φήστο, και ποιο σύγχρονο παράλληλο υπάρχει;
◻ Με ποιο έργο ασχολούνταν ο Παύλος στην κατοικία του στη Ρώμη, κι έτσι τι παράδειγμα έθεσε;