Τι θα Γινόταν με τους Ιουδαίους Χριστιανούς;

12. Ποιο ερώτημα δεν είχε επιλυθεί ακόμη;

¹² Το κυβερνών σώμα είχε δείξει καθαρά ότι οι Εθνικοί Χριστιανοί δεν χρειαζόταν να περιτέμνονται. Αλλά τι θα γινόταν με τους Ιουδαίους Χριστιανούς; Η απόφαση του κυβερνώντος σώματος δεν είχε καλύψει συγκεκριμένα εκείνη την πλευρά του ερωτήματος.

13. Γιατί ήταν εσφαλμένο να ισχυρίζεται κάποιος ότι η τήρηση του Μωσαϊκού Νόμου ήταν απαραίτητη για σωτηρία;

¹³ Μερικοί Ιουδαίοι Χριστιανοί που ήταν «ζηλωτές για το Νόμο» εξακολούθησαν να περιτέμνουν τα παιδιά τους και να τηρούν ορισμένες πτυχές του Νόμου. (Πράξεις 21:20)

[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 24]

Ο Παύλος Αντιμετωπίζει Ταπεινά μια Δοκιμασία

Ύστερα από μια επιτυχημένη ιεραποστολική περιοδεία, ο Παύλος έφτασε στην Ιερουσαλήμ το 56 Κ.Χ. Εκεί τον περίμενε μια δοκιμασία. Είχαν φτάσει στην εκκλησία πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες εκείνος δίδασκε ότι ο Νόμος είχε παραμεριστεί. Οι πρεσβύτεροι φοβούνταν ότι οι Ιουδαίοι που είχαν μεταστραφεί προσφάτως στη Χριστιανοσύνη θα σκανδαλίζονταν από την παρρησία του Παύλου σχετικά με το ζήτημα του Νόμου και ότι θα συμπέραιναν πως οι Χριστιανοί δεν σέβονταν τις διευθετήσεις του Ιεχωβά. Στην εκκλησία υπήρχαν τέσσερις Ιουδαίοι Χριστιανοί οι οποίοι είχαν κάνει ευχή, ίσως ευχή Ναζηραίου. Αυτοί έπρεπε να πάνε στο ναό για να ολοκληρώσουν την τήρηση των απαιτήσεων της ευχής.

Οι πρεσβύτεροι ζήτησαν από τον Παύλο να συνοδεύσει τους τέσσερις στο ναό και να αναλάβει τα έξοδά τους. Ο Παύλος είχε γράψει τουλάχιστον δύο θεόπνευστες επιστολές στις οποίες υποστήριζε ότι η τήρηση του Νόμου δεν απαιτούνταν για σωτηρία. Ωστόσο, ο ίδιος σεβόταν τη συνείδηση των άλλων. Στο παρελθόν, είχε γράψει: «Σε εκείνους που είναι κάτω από νόμο έγινα ως κάτω από νόμο . . . για να κερδίσω εκείνους που είναι κάτω από νόμο». (1 Κορινθίους 9:20-23) Μολονότι ποτέ δεν συμβιβαζόταν εκεί όπου περιλαμβάνονταν ζωτικές Γραφικές αρχές, ο Παύλος θεώρησε ότι μπορούσε να συμμορφωθεί με την εισήγηση των πρεσβυτέρων. (Πράξεις 21:15-26) Δεν ήταν εσφαλμένο το να κάνει κάτι τέτοιο. Δεν υπήρχε τίποτε το αντιγραφικό στη διευθέτηση των ευχών, και ο ναός είχε χρησιμοποιηθεί για την αγνή λατρεία, όχι για ειδωλολατρία. Θέλοντας, λοιπόν, να μη δώσει καμιά αιτία για να σκανδαλιστεί κάποιος, ο Παύλος ενήργησε όπως του ζητήθηκε. (1 Κορινθίους 8:13) Αναμφίβολα, αυτό απαίτησε αξιοσημείωτη ταπεινοφροσύνη από μέρους του Παύλου, κάτι που αυξάνει την εκτίμησή μας για εκείνον.