ΚΝΙΔΟΣ
(Κνίδος).
Πόλη επί της Κνιδίας Χερσονήσου η οποία εκτείνεται από τη νοτιοδυτική γωνία της Μικράς Ασίας και εισχωρεί μέσα στο Αιγαίο Πέλαγος, ανάμεσα στη Ρόδο και στην Κω.
Ο απόστολος Παύλος πιθανότατα πέρασε από την Κνίδο επιστρέφοντας από το δεύτερο ιεραποστολικό ταξίδι του, γύρω στο 52 Κ.Χ. (Πρ 18:21, 22), και ξανά προς το τέλος του τρίτου ταξιδιού του, γύρω στο 56 Κ.Χ., όταν το πλοίο στο οποίο επέβαινε σταμάτησε στη Ρόδο και στην Κω (Πρ 21:1), αλλά η ίδια η πόλη δεν κατονομάζεται σε καμιά από τις δύο περιπτώσεις. Αναφέρεται, ωστόσο, συγκεκριμένα στο 27ο κεφάλαιο των Πράξεων σε συνάρτηση με το ταξίδι που έκανε ο Παύλος γύρω στο 58 Κ.Χ. προκειμένου να εμφανιστεί ενώπιον του Αυτοκράτορα Νέρωνα στη Ρώμη. Αφού απέπλευσε από τα Μύρα, το πλοίο στο οποίο επέβαινε ο Παύλος και άλλοι κρατούμενοι έφτασε στην Κνίδο. (Πρ 27:5-7) Με ευνοϊκούς ανέμους, αυτό το ταξίδι των 240 χλμ. περίπου θα μπορούσε να διαρκέσει μία μόνο ημέρα, αλλά ο αντίξοος άνεμος που αναφέρεται στην αφήγηση εξηγεί γιατί χρειάστηκαν «αρκετές ημέρες» για να καλύψουν αυτή την απόσταση. Το «πλοίο από την Αλεξάνδρεια» στο οποίο επέβαιναν ήταν σιταγωγό, πιθανώς ένα από τα πολλά που μετέφεραν σε τακτική βάση γεωργικά προϊόντα από την Αίγυπτο στη Ρώμη και τα οποία κανονικά ίσως ακολουθούσαν πιο ευθεία διαδρομή από την Αλεξάνδρεια ως τη Ρώμη διαπλέοντας τη Μεσόγειο. (Πρ 27:38) Ωστόσο, ο δυνατός άνεμος που αναφέρεται στα εδάφια 4 και 7 ίσως ανάγκασε το πλοίο να αλλάξει πορεία και να σταματήσει στα Μύρα. Ένα μεγάλο, δυσκίνητο σκάφος φορτωμένο με σιτάρι θα πρέπει να προχωρούσε αργά κόντρα στον άνεμο και είναι λογικό ότι θα έφτανε τελικά στην Κνίδο «με δυσκολία». Ανασκαφές που έγιναν στην περιοχή το δεύτερο ήμισυ του 20ού αιώνα έχουν αποκαλύψει πολλά στοιχεία για αυτή την τοποθεσία. Το Βιβλικό Λεξικό του Ερμηνευτή (The Interpreter’s Dictionary of the Bible), Συμπληρωματικός Τόμος, σ. 169, περιγράφει την περιοχή ως εξής: «Ένας χαμηλός και στενός ισθμός . . . συνδέει το κύριο τμήμα της Κνιδίας χερσονήσου με ένα ψηλό ακρωτήριο, δημιουργώντας έτσι εκατέρωθεν του ισθμού δύο θαυμάσια απάνεμα λιμάνια. Το μεγαλύτερο λιμάνι στο Ν πρέπει να ήταν το εμπορικό λιμάνι όπου πλοία με προορισμό τη δύση ή το βορρά, όπως αυτό του Παύλου (Πρ 27:7), μπορούσαν να περιμένουν να υποχωρήσει η κακοκαιρία προτού συνεχίσουν το ταξίδι τους πέρα από το ανεμοδαρμένο ακρωτήριο. Στις όχθες των λιμανιών υπήρχαν προβλήτες, αποθήκες . . . , αγορές, μικρά θέατρα και ένας ναός του Διονύσου».—Επιμέλεια Κ. Κριμ, 1976.
Το υπόμνημα, αφού κάνει λόγο για την άφιξη στην Κνίδο, αναφέρει: «Επειδή ο άνεμος δεν μας άφηνε να συνεχίσουμε, πλεύσαμε στη Σαλμώνη, έχοντας την κάλυψη της Κρήτης». (Πρ 27:7) Φαίνεται ότι δεν μπορούσαν να “συνεχίσουν” στην κανονική διαδρομή τους, δηλαδή να διασχίσουν το Αιγαίο Πέλαγος προσπερνώντας το νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ελλάδας και συνεχίζοντας ως τη Ρώμη, καθώς οι αντίξοοι άνεμοι τους ανάγκασαν να ακολουθήσουν μια νοτιότερη διαδρομή προς την Κρήτη και να πλεύσουν υπό την κάλυψη των ακτών της. Όπως δείχνει το εδάφιο Πράξεις 27:9, ήταν φθινόπωρο, και οι υπεύθυνοι του πλοίου αναμφίβολα έβλεπαν ότι ήταν επείγον να προχωρήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο, προτού το ταξίδι γίνει ακόμη πιο επικίνδυνο εξαιτίας των εποχιακών συνθηκών.