Φυλές του Ανθρωπίνου Γένους

Από πού προήλθαν οι διάφορες φυλές;

Γέν. 5:1, 2· 1:28: «Την ημέρα που ο Θεός δημιούργησε τον Αδάμ τον έκανε κατά την ομοίωση του Θεού. Αρσενικό και θηλυκό τούς δημιούργησε. Έπειτα τους ευλόγησε και κάλεσε το όνομά τους Άνθρωπο [ή Ανθρώπινο Γένος] την ημέρα που δημιουργήθηκαν». «Τους ευλόγησε ο Θεός και τους είπε ο Θεός: “Να είστε καρποφόροι και να πληθυνθείτε και να γεμίσετε τη γη”». (Συνεπώς, όλο το ανθρώπινο γένος είναι απόγονοι του πρώτου εκείνου ανθρώπινου ζευγαριού, του Αδάμ και της Εύας.)

Πράξ. 17:26: «[Ο Θεός] έκανε από έναν άνθρωπο [τον Αδάμ] κάθε έθνος ανθρώπων για να κατοικούν σε ολόκληρη την επιφάνεια της γης». (Άρα, άσχετα με το ποιες είναι οι φυλές από τις οποίες αποτελείται ένα έθνος, όλες αυτές προέρχονται από τον Αδάμ.)

Γέν. 9:18, 19: «Οι γιοι του Νώε που βγήκαν από την κιβωτό ήταν ο Σημ και ο Χαμ και ο Ιάφεθ. . . . Αυτοί οι τρεις ήταν οι γιοι του Νώε και από αυτούς εξαπλώθηκε ο πληθυσμός όλης της γης». (Μετά την καταστροφή του ασεβούς κόσμου από τον Θεό με έναν παγγήινο κατακλυσμό στις ημέρες του Νώε, ο νέος πληθυσμός της γης, περιλαμβανομένων και όλων των φυλών που είναι γνωστές σήμερα, προήλθε από τους απογόνους των τριών γιων του Νώε και των συζύγων τους.)

Ήταν ο Αδάμ και η Εύα απλώς αλληγορικά (μυθικά) πρόσωπα;

Η Αγία Γραφή δεν υποστηρίζει αυτή την άποψη. Βλέπε λήμμα «Αδάμ και Εύα».

Από πού πήρε ο Κάιν τη σύζυγό του αν υπήρχε μόνο μία οικογένεια τότε;

Γέν. 3:20: «Ο Αδάμ κάλεσε το όνομα της συζύγου του Εύα, επειδή αυτή θα γινόταν η μητέρα όλων όσων είναι ζωντανοί». (Άρα, όλοι οι άνθρωποι επρόκειτο να είναι απόγονοι του Αδάμ και της Εύας.)

Γέν. 5:3, 4: «Ο Αδάμ έζησε εκατόν τριάντα χρόνια και έγινε πατέρας ενός γιου που ήταν κατά την ομοίωσή του, κατά την εικόνα του, και κάλεσε το όνομά του Σηθ. Και οι ημέρες του Αδάμ, αφού έγινε πατέρας του Σηθ, έφτασαν τα οχτακόσια χρόνια. Στο μεταξύ, έγινε πατέρας γιων και θυγατέρων». (Ένας από τους γιους του Αδάμ ήταν ο Κάιν, και μια από τις κόρες ή τις εγγονές του Αδάμ πρέπει να έγινε η σύζυγος του Κάιν. Σε εκείνο το διάστημα της ανθρώπινης ιστορίας που οι άνθρωποι είχαν ακόμη εξαιρετική φυσική υγεία και ζωτικότητα, όπως υποδηλώνεται από το μήκος της ζωής τους, οι πιθανότητες να εμφανιστούν σωματικά ελαττώματα στον καρπό του γάμου μεταξύ στενών συγγενών δεν ήταν μεγάλες. Έπειτα από 2.500 περίπου χρόνια ανθρώπινης ιστορίας, όμως, όταν η φυσική κατάσταση των ανθρώπων είχε χειροτερέψει πάρα πολύ, ο Ιεχωβά έδωσε στον Ισραήλ νόμους με τους οποίους απαγόρευε την αιμομειξία.)

Γέν. 4:16, 17: «Ο Κάιν έφυγε από το πρόσωπο του Ιεχωβά και κατοίκησε στη γη της Φυγής [ή Νωδ] στα ανατολικά της Εδέμ. Μετά ο Κάιν είχε σχέσεις με τη σύζυγό του [«εγνώρισε . . . την γυναίκα αυτού», με την έννοια της σωματικής ένωσης, ΒΑΜ· «συνευρέθη . . . με την σύζυγόν του», ΛΧ] και αυτή έμεινε έγκυος και γέννησε τον Ενώχ». (Παρατηρήστε ότι ο Κάιν δεν συνάντησε για πρώτη φορά τη σύζυγό του στην περιοχή στην οποία κατέφυγε, σαν να ήταν αυτή από άλλη οικογένεια. Αντιθέτως, εκεί είχε σεξουαλικές σχέσεις μαζί της με αποτέλεσμα να αποκτήσει γιο.)

Πώς εξηγείται η ανάπτυξη των διαφόρων φυλετικών γνωρισμάτων;

«Όλοι οι άνθρωποι που ζουν σήμερα ανήκουν σε ένα μόνο είδος, τον έμφρονα άνθρωπο (Homo sapiens), και προέρχονται από μια κοινή ρίζα. . . . Οι βιολογικές διαφορές μεταξύ των ανθρώπινων όντων οφείλονται σε διαφορές στην κληρονομική δομή και στην επίδραση του περιβάλλοντος σε αυτό το γενετικό δυναμικό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι εν λόγω διαφορές οφείλονται στην αλληλεπίδραση αυτών των δύο παραγόντων. . . . Οι διαφορές μεταξύ ατόμων που ανήκουν στην ίδια φυλή ή στον ίδιο πληθυσμό είναι συχνά μεγαλύτερες από το μέσο όρο των διαφορών μεταξύ φυλών ή πληθυσμών».​—Πόρισμα διεθνούς σώματος επιστημόνων που συνεδρίασε υπό την αιγίδα της UNESCO, όπως αναφέρεται στο βιβλίο Δήλωση Περί Φυλών ([Statement on Race] Νέα Υόρκη, 1972, τρίτη έκδοση), Άσλι Μόνταγκιου, σ. 149, 150.

«Φυλή είναι απλώς μία από τις μερικώς απομονωμένες ομάδες γονιδίων στις οποίες κατέληξε να χωριστεί το ανθρώπινο είδος στη διάρκεια της πρώτης του γεωγραφικής διασποράς και έπειτα από αυτήν. Χονδρικά, έχει αναπτυχθεί μία φυλή στην καθεμιά από τις πέντε κύριες ηπείρους της γης. . . . Στη διάρκεια αυτής της φάσης της ιστορίας ο άνθρωπος παρουσίασε όντως γενετική διαφοροποίηση και μπορούμε να υπολογίσουμε και να μελετήσουμε τα αποτελέσματα αυτής της διαφοροποίησης σε ό,τι απομένει σήμερα από τις παλιές γεωγραφικές φυλές. Όπως θα αναμέναμε, η διαφοροποίηση φαίνεται να έχει άμεση σχέση με το βαθμό απομόνωσης. . . . Όταν έλαβε χώρα η φυλετική διαμόρφωση στις ηπείρους, με τον εγκλωβισμό χιλιάδων πληθυσμών σε απομονωμένες ομάδες γονιδίων σε ολόκληρο τον κόσμο, οι επαναλαμβανόμενες γενετικές διαφορές που βλέπουμε τώρα καθιερώθηκαν. . . . Το παράδοξο είναι ότι ο κάθε όμιλος ανθρώπων φαίνεται να διαφέρει εξωτερικά, αλλά κάτω από αυτές τις διαφορές υπάρχει βασική ομοιομορφία». (Κληρονομικότητα και Ανθρώπινη Ζωή [Heredity and Human Life], Νέα Υόρκη, 1963, Χ. Λ. Κάρσον, σ. 151, 154, 162, 163) (Συνεπώς, από τις αρχές της ανθρώπινης ιστορίας, όταν μια ομάδα ανθρώπων απομονωνόταν από τους άλλους και τα μέλη της παντρεύονταν εντός της ομάδας, ορισμένοι διακριτοί συνδυασμοί γενετικών χαρακτηριστικών άρχιζαν να επικρατούν στους απογόνους της.)

Διδάσκει η Αγία Γραφή ότι οι μαύροι είναι καταραμένοι;

Αυτή η αντίληψη βασίζεται σε εσφαλμένη κατανόηση του εδαφίου Γένεση 9:25, όπου αναφέρεται ότι ο Νώε είπε: «Καταραμένος να είναι ο Χαναάν. Ας γίνει ο κατώτερος δούλος των αδελφών του». Διαβάστε το προσεκτικά· δεν λέει τίποτα για το χρώμα του δέρματος. Η κατάρα δόθηκε επειδή ο γιος του Χαμ, ο Χαναάν, είχε προφανώς κάνει κάποια συγκλονιστική πράξη η οποία άξιζε κατάρα. Αλλά ποιοι ήταν οι απόγονοι του Χαναάν; Δεν ήταν οι μαύροι, αλλά λαοί με πιο ανοιχτό χρώμα δέρματος οι οποίοι κατοικούσαν στα ανατολικά της Μεσογείου. Εξαιτίας των εξαχρειωτικών τους συνηθειών, των δαιμονικών ιεροτελεστιών, της ειδωλολατρίας και της θυσίας παιδιών, επέσυραν πάνω τους τη θεϊκή κρίση, και ο Θεός έδωσε στον Ισραήλ τη γη στην οποία κατοικούσαν οι Χαναναίοι. (Γέν. 10:15-19) Δεν εξολοθρεύτηκαν όλοι οι Χαναναίοι· μερικοί υποβλήθηκαν σε καταναγκαστική εργασία, σε εκπλήρωση της κατάρας.​—Ιησ. Ναυή 17:13.

Από ποιον απόγονο του Νώε κατάγονται οι μαύροι; «Οι γιοι του Χους [ενός άλλου γιου του Χαμ] ήταν ο Σηβά και ο Αβιλά και ο Σαβθά και ο Ρααμά και ο Σαβθεκά». (Γέν. 10:6, 7) Μετέπειτα Βιβλικές αναφορές στον Χους συνήθως ταυτίζονται με την Αιθιοπία. Η ονομασία Σηβά χρησιμοποιείται αργότερα σχετικά με μια περιοχή της ανατολικής Αφρικής, προφανώς κοντά στην Αιθιοπία.​—Ησ. 43:3, υποσημείωση στη Μετάφραση Νέου Κόσμου.

Είναι όλοι οι άνθρωποι παιδιά του Θεού;

Ως ατελείς άνθρωποι εμείς δεν δικαιούμαστε εκ γενετής να είμαστε παιδιά του Θεού. Αλλά όλοι μας είμαστε απόγονοι του Αδάμ, ο οποίος, όταν δημιουργήθηκε ως τέλειο πλάσμα, ήταν “γιος του Θεού”.​—Λουκ. 3:38.

Πράξ. 10:34, 35: «Ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης, αλλά σε κάθε έθνος όποιος τον φοβάται και εργάζεται δικαιοσύνη είναι ευπρόσδεκτος σε αυτόν».

Ιωάν. 3:16: «Ο Θεός αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ, ώστε έδωσε τον μονογενή του Γιο, για να μην καταστραφεί όποιος ασκεί πίστη σε αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή». (Η άσκηση γνήσιας πίστης σε αυτόν είναι αναγκαία προκειμένου να αποκτήσει οποιοσδήποτε από εμάς σχέση με τον Θεό όμοια με εκείνη που έχασε ο Αδάμ. Αυτό το προνόμιο προσφέρεται σε ανθρώπους όλων των φυλών.)

1 Ιωάν. 3:10: «Τα παιδιά του Θεού και τα παιδιά του Διαβόλου φαίνονται από το εξής γεγονός: Όποιος δεν εμμένει στη δικαιοσύνη δεν προέρχεται από τον Θεό, ούτε αυτός που δεν αγαπάει τον αδελφό του». (Συνεπώς, ο Θεός δεν θεωρεί όλους τους ανθρώπους παιδιά του. Από πνευματική άποψη, εκείνοι που πράττουν εσκεμμένα ό,τι καταδικάζει ο Θεός έχουν πατέρα τους τον Διάβολο. Βλέπε Ιωάννης 8:44. Ωστόσο, οι αληθινοί Χριστιανοί αντανακλούν θεοσεβείς ιδιότητες. Από αυτούς ο Θεός έχει επιλέξει έναν περιορισμένο αριθμό ατόμων για να κυβερνήσουν ως βασιλιάδες στον ουρανό μαζί με τον Χριστό. Αυτοί χαρακτηρίζονται από τον Θεό «παιδιά» του ή «γιοι» του. Για περισσότερες λεπτομέρειες, βλέπε λήμμα «Αναγέννηση».)

Ρωμ. 8:19-21: «Με έντονη λαχτάρα η δημιουργία περιμένει την αποκάλυψη των γιων του Θεού . . . Και η ίδια η δημιουργία θα ελευθερωθεί από την υποδούλωση στη φθορά και θα έχει την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού». (Η ανακούφιση του ανθρωπίνου γένους θα έρθει όταν “οι γιοι του Θεού”, αφού πρώτα θα έχουν λάβει ουράνια ζωή, “θα αποκαλυφτούν” αναλαμβάνοντας συγκεκριμένη δράση προς όφελος του ανθρωπίνου γένους υπό την κατεύθυνση του Χριστού. Όταν οι πιστοί άνθρωποι στη γη [οι οποίοι αναφέρονται ως «η δημιουργία» σε αυτό το εδάφιο] θα έχουν φτάσει σε ανθρώπινη τελειότητα και θα έχουν επιδείξει ακλόνητη οσιότητα στον Ιεχωβά ως τον Παγκόσμιο Κυρίαρχο, τότε θα απολαύσουν και αυτοί θαυμάσια σχέση με τον Θεό όντας παιδιά Εκείνου. Άνθρωποι από όλες τις φυλές θα συμμετάσχουν σε αυτό.)

Θα είναι ποτέ οι άνθρωποι όλων των φυλών πραγματικά ενωμένοι σαν αδελφοί και αδελφές;

Σε εκείνους που θα ήταν αληθινοί μαθητές του, ο Ιησούς είπε: «Όλοι εσείς είστε αδελφοί». (Ματθ. 23:8) Αργότερα πρόσθεσε: «Από αυτό θα γνωρίσουν όλοι ότι είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη μεταξύ σας».​—Ιωάν. 13:35.

Παρά τις ανθρώπινες ατέλειες, το αίσθημα αυτό της ενότητας ήταν πραγματικότητα μεταξύ των πρώτων Χριστιανών. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Δεν υπάρχει ούτε Ιουδαίος ούτε Έλληνας, δεν υπάρχει ούτε δούλος ούτε ελεύθερος, δεν υπάρχει ούτε αρσενικό ούτε θηλυκό· διότι όλοι εσείς είστε ένας σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού».​—Γαλ. 3:28.

Η Χριστιανική αδελφότητα, ακηλίδωτη από φυλετικές διακρίσεις, είναι πραγματικότητα μεταξύ των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ο συγγραφέας Γουίλιαμ Γουέιλεν είπε, όπως αναφέρεται στο περιοδικό Ο Καθολικός των ΗΠΑ (U.S. Catholic): «Πιστεύω ότι ένα από τα πιο ελκυστικά χαρακτηριστικά [της οργάνωσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά] είναι η παραδοσιακή της τακτική της φυλετικής ισότητας». Αφού μελέτησε εκτενώς τους Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Αφρική, ο κοινωνιολόγος Μπράιαν Γουίλσον του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης δήλωσε: «Οι Μάρτυρες έχουν πιθανώς τη μεγαλύτερη επιτυχία από οποιαδήποτε άλλη ομάδα στην ταχύτητα με την οποία εξαλείφουν από τα μέλη τους τις διακρίσεις που υπάρχουν μεταξύ των τοπικών φυλών». Αναφερόμενο σε μια διεθνή συγκέντρωση Μαρτύρων από 123 χώρες, Το Περιοδικό της Νιου Γιορκ Τάιμς (The New York Times Magazine) είπε: «Οι Μάρτυρες εντυπωσίασαν τους κατοίκους της Νέας Υόρκης, όχι μόνο με τον αριθμό τους, αλλά και με την ποικιλία τους (προέρχονται από όλα τα κοινωνικά στρώματα), την έλλειψη κάθε αισθήματος φυλετικής ανωτερότητας ή κατωτερότητας (πολλοί Μάρτυρες είναι Νέγροι), καθώς και με την ήσυχη, ευπρεπή συμπεριφορά τους».

Σύντομα η Βασιλεία του Θεού θα καταστρέψει το παρόν ασεβές σύστημα πραγμάτων, περιλαμβανομένων και όλων όσων δεν έχουν γνήσια αγάπη για τον Ιεχωβά Θεό και το συνάνθρωπό τους. (Δαν. 2:44· Λουκ. 10:25-28) Ο Λόγος του Θεού υπόσχεται ότι οι επιζώντες θα είναι άτομα «από όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες». (Αποκ. 7:9) Ενωμένοι όλοι μαζί μέσω της λατρείας του αληθινού Θεού, της πίστης στον Ιησού Χριστό και της αγάπης του ενός για τον άλλον, θα αποτελέσουν πραγματικά μια ενωμένη ανθρώπινη οικογένεια.