Πίστη

Ορισμός: «Πίστη είναι η βεβαιωμένη προσδοκία πραγμάτων για τα οποία ελπίζει κανείς, η φανερή απόδειξη πραγματικοτήτων, τις οποίες όμως δεν βλέπουμε». (Εβρ. 11:1) Η αληθινή πίστη δεν είναι ευπιστία, δηλαδή το να πιστεύουμε κάτι με ευκολία χωρίς σοβαρές αποδείξεις ή απλώς επειδή έτσι θέλουμε να είναι τα πράγματα. Η γνήσια πίστη απαιτεί βασική ή θεμελιώδη γνώση, εξοικείωση με τις αποδείξεις, καθώς επίσης εγκάρδια εκτίμηση για όσα αποκαλύπτουν αυτές οι αποδείξεις. Έτσι λοιπόν, αν και είναι αδύνατον να έχουμε πραγματική πίστη χωρίς ακριβή γνώση, η Αγία Γραφή λέει ότι ασκούμε πίστη «με την καρδιά».—Ρωμ. 10:10.

Γιατί πολλοί άνθρωποι δεν έχουν πίστη;

Η πίστη είναι πτυχή του καρπού του πνεύματος του Θεού, και ο Θεός δίνει ευχαρίστως το πνεύμα του σε αυτούς που το επιζητούν. (Γαλ. 5:22· Λουκ. 11:13) Επομένως, τα άτομα που δεν έχουν πίστη δεν επιζητούν αυτό το πνεύμα ή το επιζητούν για λάθος σκοπό ή δεν το αφήνουν να επιδράσει στη ζωή τους. Πολλά πράγματα συντελούν σε αυτή την κατάσταση:

Η έλλειψη ακριβούς γνώσης της Αγίας Γραφής: Η Αγία Γραφή είναι προϊόν του πνεύματος του Θεού, επειδή είναι θεόπνευστη. (2 Τιμ. 3:16, 17· 2 Σαμ. 23:2) Αν δεν τη μελετούμε, δεν μπορούμε να αναπτύξουμε αληθινή πίστη. Παρότι τα μέλη των εκκλησιών του Χριστιανικού κόσμου μπορεί να έχουν αντίτυπα της Αγίας Γραφής, αν έχουν διδαχτεί ανθρώπινες ιδέες αντί για το Λόγο του Θεού, δεν θα μπορούν να έχουν πραγματική πίστη στον Θεό και στο σκοπό του. Για να λύσουν τα προβλήματα της ζωής, θα έχουν την τάση να στηρίζονται στις δικές τους ιδέες και στις ιδέες άλλων ανθρώπων.—Παράβαλε Ματθαίος 15:3-9.

Η απογοήτευση από τη θρησκεία: Πολλοί έχουν απογοητευτεί από την υποκρισία των εκκλησιών του Χριστιανικού κόσμου, οι οποίες ισχυρίζονται ότι διδάσκουν το Λόγο του Θεού, αλλά δεν ζουν σε αρμονία με αυτά που λέει. Άλλοι ήταν οπαδοί κάποιας μη Χριστιανικής θρησκείας, αλλά είδαν τα κακά αποτελέσματα που προκύπτουν από τις συνήθειές της ή διαπίστωσαν ότι οι θρησκευτικές τους πεποιθήσεις δεν τους βοήθησαν πραγματικά να τα βγάλουν πέρα με τα προβλήματα της ζωής. Τέτοια άτομα, επειδή δεν έχουν ακριβή γνώση για τον αληθινό Θεό, απομακρύνονται από καθετί που έχει σχέση με τη θρησκεία.—Παράβαλε Ρωμαίους 3:3, 4· Ματθαίος 7:21-23.

Δεν καταλαβαίνουν γιατί επιτρέπει ο Θεός την πονηρία: Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν γιατί επιτρέπει ο Θεός την πονηρία και έτσι τον κατηγορούν για όλα τα κακά πράγματα που συμβαίνουν. Δεν αντιλαμβάνονται ότι η τάση του ανθρώπου προς το κακό δεν είναι θέλημα του Θεού, αλλά οφείλεται στην αμαρτία του Αδάμ. (Ρωμ. 5:12) Μπορεί να αγνοούν την ύπαρξη του Σατανά του Διαβόλου και την επίδρασή του στις παγκόσμιες υποθέσεις, και έτσι αποδίδουν στον Θεό τα απαίσια πράγματα που διαπράττονται από τον Σατανά. (1 Ιωάν. 5:19· Αποκ. 12:12) Αν σε κάποιον βαθμό είναι ενήμεροι αυτών των πραγμάτων, μπορεί να νομίζουν ότι ο Θεός αργεί να αναλάβει δράση, επειδή δεν έχουν καθαρή εικόνα του ζητήματος της παγκόσμιας κυριαρχίας και δεν αντιλαμβάνονται το γεγονός ότι η υπομονή του Θεού μέχρι σήμερα τους δίνει την ευκαιρία να σωθούν, παρότι δεν το αξίζουν. (Ρωμ. 2:4· 2 Πέτρ. 3:9) Επίσης, δεν καταλαβαίνουν πλήρως ότι ο Θεός έχει κάποιον προσδιορισμένο καιρό κατά τον οποίο θα καταστρέψει για πάντα όλους όσους πράττουν την πονηρία.—Αποκ. 22:10-12· 11:18· Αββακ. 2:3.

Η επικράτηση σαρκικών επιθυμιών και απόψεων στη ζωή τους: Γενικά, τα άτομα που δεν έχουν ουσιαστική πίστη αφιερώνουν τον εαυτό τους στην αναζήτηση άλλων ενδιαφερόντων. Μερικοί μπορεί να λένε ότι πιστεύουν στην Αγία Γραφή, αλλά μπορεί να μην την έχουν μελετήσει ποτέ σχολαστικά ή μπορεί να μην έχουν κάνει στοχασμούς για να κατανοήσουν αυτά που διαβάζουν, τους λόγους για τους οποίους γράφτηκαν αυτά και πώς εφαρμόζονται στην καθημερινή ζωή. (Παράβαλε 1 Χρονικών 28:9.) Μερικοί δεν τροφοδότησαν περαιτέρω την πίστη που είχαν, αλλά αντίθετα επέτρεψαν να κυριαρχήσει στην καρδιά τους κάποια επιθυμία για άδικα πράγματα, με αποτέλεσμα να αποτραβηχτούν από τον Θεό και τις οδούς του.—Εβρ. 3:12.

Πώς μπορεί ένα άτομο να αποκτήσει πίστη;

Ρωμ. 10:17: «Η πίστη . . . έρχεται ως επακόλουθο αυτού που ακούει κανείς». (Παράβαλε Πράξεις 17:11, 12· Ιωάννης 4:39-42· 2 Χρονικών 9:5-8. Το άτομο πρέπει πρώτα να διαπιστώσει τι λέει η Αγία Γραφή, θα ενισχύσει δε την πεποίθησή του αν την εξετάσει προσεκτικά έτσι ώστε να πειστεί για την αξιοπιστία της.)

Ρωμ. 10:10: «Με την καρδιά ασκεί κανείς πίστη». (Κάνοντας κάποιος στοχασμούς πάνω σε θεϊκά πράγματα για να οικοδομήσει εκτίμηση για αυτά, τα εντυπώνει στη συμβολική του καρδιά.)

Η πίστη ενισχύεται όταν το άτομο ενεργεί σύμφωνα με τις υποσχέσεις του Θεού και μετά βλέπει τις αποδείξεις της ευλογίας του Θεού σε ό,τι έχει κάνει.—Βλέπε Ψαλμός 106:9-12.

Παράδειγμα: Ίσως έχετε κάποιον φίλο για τον οποίο θα λέγατε: “Εμπιστεύομαι αυτόν τον άνθρωπο. Μπορώ να υπολογίζω σε αυτόν ότι θα κρατήσει το λόγο του, και γνωρίζω ότι αν έχω κάποιο πρόβλημα θα τρέξει να με βοηθήσει”. Προφανώς, δεν θα το λέγατε αυτό για κάποιον που συναντήσατε για πρώτη φορά χθες, έτσι δεν είναι; Θα έπρεπε να είναι κάποιος με τον οποίο έχετε συναναστραφεί πολύ καιρό, κάποιος που έχει αποδείξει επανειλημμένα την αξιοπιστία του. Το ίδιο συμβαίνει και με τη θρησκευτική πίστη. Για να αποκτήσετε πίστη, χρειάζεται να δαπανήσετε χρόνο προκειμένου να γνωρίσετε τον Ιεχωβά και τον τρόπο με τον οποίο ενεργεί.

Πίστη στην ύπαρξη Θεού

Βλέπε σελίδες 216-223, στο λήμμα «Θεός».

Πίστη στην προοπτική ενός δίκαιου νέου συστήματος πραγμάτων

Όταν ένα άτομο γνωρίσει καλά το υπόμνημα της πολιτείας του Ιεχωβά με τους υπηρέτες του, καταλήγει να συμφωνήσει με την άποψη του Ιησού του Ναυή, ο οποίος είπε: «Ξέρετε καλά με όλη σας την καρδιά και με όλη σας την ψυχή πως ούτε ένας λόγος δεν απέτυχε από όλους τους καλούς λόγους που σας είπε ο Ιεχωβά ο Θεός σας. Όλοι βγήκαν αληθινοί για εσάς. Ούτε ένας λόγος από αυτούς δεν απέτυχε».—Ιησ. Ναυή 23:14.

Οι υποσχέσεις της Αγίας Γραφής για την αποκατάσταση της υγείας, για την ανάσταση των νεκρών και ούτω καθεξής ενισχύονται από το υπόμνημα των θαυμάτων του Ιησού Χριστού. Αυτά δεν είναι παραμύθια. Διαβάστε τις αφηγήσεις των Ευαγγελίων και δείτε τις αποδείξεις για το ότι φέρουν πλήρως τη σφραγίδα της ιστορικής αυθεντικότητας. Αναφέρονται ονομαστικά γεωγραφικές περιοχές· κατονομάζονται κοσμικοί άρχοντες εκείνης της εποχής· έχουν διατηρηθεί περισσότερες από μία αφηγήσεις αυτοπτών μαρτύρων. Ο στοχασμός γύρω από αυτές τις αποδείξεις είναι δυνατόν να ενισχύσει την πίστη σας στις υποσχέσεις της Αγίας Γραφής.

Πηγαίνετε στις Αίθουσες Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά και στις γενικές συνελεύσεις τους και θα διαπιστώσετε μόνοι σας ότι η εφαρμογή των συμβουλών της Αγίας Γραφής μεταμορφώνει ζωές, μπορεί να κάνει τους ανθρώπους τίμιους και ηθικούς, και μπορεί να κάνει ανθρώπους από όλες τις φυλές και τις εθνικότητες να ζουν και να εργάζονται μαζί, έχοντας πνεύμα γνήσιας αδελφοσύνης.

Είναι τα έργα πράγματι αναγκαία αν ένα άτομο έχει πίστη;

Ιακ. 2:17, 18, 21, 22, 26: «Η πίστη, αν δεν έχει έργα, είναι από μόνη της νεκρή. Παρ’ όλα αυτά, κάποιος θα πει: “Εσύ έχεις πίστη και εγώ έχω έργα. Δείξε μου την πίστη σου χωρίς τα έργα, και εγώ θα σου δείξω την πίστη μου μέσω των έργων μου”. Δεν ανακηρύχτηκε δίκαιος μέσω έργων ο Αβραάμ ο πατέρας μας, αφού πρώτα πρόσφερε τον Ισαάκ το γιο του πάνω στο θυσιαστήριο; Βλέπεις ότι η πίστη του εργαζόταν μαζί με τα έργα του και μέσω των έργων του η πίστη του τελειοποιήθηκε. Πράγματι, όπως το σώμα χωρίς πνεύμα είναι νεκρό, έτσι και η πίστη χωρίς έργα είναι νεκρή».

Παράδειγμα: Ένας νεαρός μπορεί να βγαίνει ραντεβού με μια νεαρή κοπέλα και να της λέει ότι την αγαπάει. Αν, όμως, δεν της ζητήσει ποτέ να τον παντρευτεί, δείχνει πραγματικά ότι η αγάπη του είναι πλήρης; Παρόμοια, τα έργα αποτελούν μέσο για να αποδείξουμε τη γνησιότητα της πίστης μας και της αγάπης μας. Αν δεν υπακούμε στον Θεό, τότε δεν τον αγαπάμε πραγματικά ούτε έχουμε πίστη στην ορθότητα των οδών του. (1 Ιωάν. 5:3, 4) Ωστόσο, δεν μπορούμε να κερδίσουμε τη σωτηρία, όποια έργα και αν κάνουμε. Η αιώνια ζωή είναι δώρο από τον Θεό μέσω του Ιησού Χριστού, δεν είναι αμοιβή για τα έργα μας.—Εφεσ. 2:8, 9.