Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Ναρκωτικά για Ευχαρίστηση—Γιατί Όχι;

«Η ΚΟΚΑΪΝΗ . . . είναι πιθανώς το πιο αθώο από τα παράνομα ναρκωτικά που είναι σήμερα σε πλατιά χρήση . . . και έντονα απολαυστικό».

Αυτά είπε ο Δρ Πίτερ Μπουρν το 1974. Τέσσερα χρόνια αργότερα, ως σύμβουλος του Λευκού Οίκου σε θέματα υγείας για τον Πρόεδρο Τζίμι Κάρτερ, ο Δρ Μπουρν αναγκάστηκε να παραιτηθεί όταν κατηγορήθηκε για παράνομη χρήση ναρκωτικών. Όπως και πολλοί άλλοι, ίσως νόμισε ότι θα μπορούσε να δικαιολογήσει τη χρήση ναρκωτικών για ευχαρίστηση.

Κάποτε η κοκαΐνη ήταν εύκολα διαθέσιμη για τον καθένα σχεδόν οπουδήποτε—στα παντοπωλεία, στα μπαρ, ακόμη και με ταχυδρομικές παραγγελίες. Στις δεκαετίες του 1880 και του 1890 μπορούσαν να την καπνίζουν με τη μορφή τσιγάρων από φύλλα κόκας. Την ανακάτευαν σε μείγματα διαφόρων κρασιών και αναψυκτικών. Ακόμη και ο μυθιστορηματικός, δημοφιλής, Άγγλος ντεντέκτιβ Σέρλοκ Χολμς παρουσιάζεται να χρησιμοποιεί κοκαΐνη «τρεις φορές την ημέρα για πολλούς μήνες».—Το Σημείο των Τεσσάρων (The Sign of Four), του Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ.

Η κοκαΐνη εκτιμήθηκε για τις τονωτικές της ιδιότητες και χαιρετίστηκε ως φάρμακο για τον πονοκέφαλο, το άσθμα, το αλλεργικό συνάχι και τον πονόδοντο. Ο κόσμος το θεωρούσε ελιξίριο. Για παράδειγμα, το 1884 ο νεαρός Σίγκμουντ Φρόιντ έγραψε: «Έχω δοκιμάσει καμιά δεκαριά φορές ο ίδιος την επίδραση της κοκαΐνης, η οποία διώχνει το αίσθημα της πείνας, της υπνηλίας και της κούρασης και σε κάνει δυνατό και έτοιμο για διανοητική προσπάθεια . . . Ούτε η πρώτη δόση ούτε και οι επαναλαμβανόμενες δόσεις κοκαΐνης δημιουργούν καμιά ασυγκράτητη επιθυμία να συνεχίσεις να χρησιμοποιείς το διεγερτικό».—Αναφορικά με την Κοκαΐνη (Über Coca).

Στα μετέπειτα χρόνια, έγιναν παρόμοια σχόλια σχετικά με τη μαριχουάνα, τα οποία έκαναν μερικούς να πιστεύουν ότι η χρήση ναρκωτικών ήταν αβλαβής. Ωστόσο, σήμερα μπορείτε να διαβάσετε πλήθος ιατρικών αποδείξεων που μαρτυρούν το αντίθετο. Πραγματικά, η χρήση ναρκωτικών, όπως η μαριχουάνα, η κοκαΐνη, το κρακ (μορφή κοκαΐνης), η ηρωίνη, οι αμφεταμίνες και τα βαρβιτουρικά, είναι εξαιρετικά επιβλαβής για το σώμα.

Επιβλαβείς και Θανατηφόρες Επιδράσεις

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι χρήστες μαριχουάνας μπορούν να αναμένουν μικρότερα μωρά, περισσότερα ατυχήματα και καταστραμμένους πνεύμονες. Η κοκαΐνη και το παράγωγό της, το κρακ, έχουν συνδεθεί με την παράνοια και άλλα συμπτώματα σχιζοφρένειας, με τη βαριά κατάθλιψη, την αϋπνία, την ανορεξία, τη σεξουαλική ανικανότητα, την έντονη ερεθιστικότητα, τους παροξυσμούς, τις καρδιακές προσβολές, τα εγκεφαλικά, τις δερματικές παθήσεις ή μεγάλες πυώδεις φουσκάλες, την απώλεια άκρων και δαχτύλων, τις εκ γενετής αναπηρίες, τις σοβαρές αναπνευστικές μολύνσεις, την απώλεια της όσφρησης και με το θάνατο. Σύμφωνα μ’ έναν επιστημονικό συγγραφέα, «αν η χρήση κοκαΐνης στη διάρκεια της εγκυμοσύνης ήταν ασθένεια, η επίδρασή της στα βρέφη θα μπορούσε να θεωρηθεί εθνική κρίση σ’ ό,τι αφορά τη φροντίδα της υγείας».

Επίσης, ορισμένες κατηγορίες τοξικομανών διατρέχουν υψηλό κίνδυνο να κολλήσουν AIDS. (Βλέπε σελίδα 25.) Επιπρόσθετα, πολλά προβλήματα υγείας συνδέονται με τη χρήση συνθετικών ναρκωτικών, όπως είναι οι αμφεταμίνες, τα βαρβιτουρικά, τα ηρεμιστικά και τα εξωτικά «κατά παραγγελίαν ναρκωτικά».

Και όμως παρά τους γνωστούς κινδύνους, οι άνθρωποι μπαίνουν ακόμη στον πειρασμό να δοκιμάσουν ναρκωτικά. Οι περιστασιακοί χρήστες βρίσκουν συναρπαστικά αυτά τα ναρκωτικά. Ωστόσο, οι κίνδυνοι είναι πολύ πραγματικοί. Είναι σαν να κατευθύνεις ένα πετρελαιοφόρο σ’ έναν ύφαλο—η καταστροφή είναι βέβαιη.

Το Σώμα σας—Μια ‘Ζωντανή Θυσία’

Η αρχή που εκτέθηκε από τον απόστολο Παύλο στο εδάφιο Ρωμαίους 12:1 παίζει σημαντικό ρόλο στο ζήτημα αυτό. Δηλώνει: «Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, δια των οικτιρμών του Θεού, να παραστήσητε τα σώματά σας θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν, ήτις είναι η λογική σας λατρεία». Οι Χριστιανοί πρέπει να προσφέρουν θυσίες πολύ πιο ουσιώδεις από τις θυσίες ζώων που απαιτούνταν από το αρχαίο έθνος Ισραήλ.

Είναι αξιοσημείωτη η χρήση της έκφρασης «θυσίαν ζώσαν, αγίαν» από τον Παύλο. Σύμφωνα με διάφορους Βιβλικούς λόγιους, αυτές οι λέξεις αποκτούν την ακόλουθη σημασία: Το θύμα της θυσίας που παρουσίαζε ο Ισραηλίτης ήταν νεκρό. Αυτό δεν μπορούσε να προσφερθεί ξανά. Αντίθετα, ο Χριστιανός πρέπει να παρουσιάζει τον εαυτό του με όλες τις δυνάμεις του ζωντανές, ‘ζώσες’. (Αυτός ο τύπος του ρήματος μερικές φορές μπορεί να σημαίνει «ζω με υγεία».) Και όπως ακριβώς απαγορευόταν να προσφέρει ο Ισραηλίτης αυτό που ήταν κουτσό ή με οποιονδήποτε τρόπο δύσμορφο, ο Χριστιανός παρουσιάζει στον Θεό τις καλύτερες δυνατότητές του. Αφού λοιπόν το σώμα του Χριστιανού γίνεται το μέσο των ενεργειών του, όλες οι πράξεις του και οι σκέψεις του μαζί με το συντελεστή τους—το σώμα του—πρέπει να είναι αποκλειστικά αφιερωμένα στον Θεό. Αυτό γίνεται τελικά πράξη ολοκληρωτικής αφιέρωσης. Δεν διεκδικεί πια τίποτα για τον εαυτό του. Έτσι, η ζωή του, και όχι κάποια τελετουργία, γίνεται η αληθινή θυσία.

Γι’ αυτό, ο Παύλος ενθάρρυνε τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα, όσο ήταν ακόμη ζωντανοί στη γη, να χρησιμοποιούν τις δυνάμεις τους, την υγεία τους και οποιεσδήποτε ικανότητες ή χαρίσματα διέθεταν σε μια ολόψυχη υπηρεσία προς τον Θεό. (Κολοσσαείς 3:23) Έπρεπε να δίνουν στον Ιεχωβά το καλύτερο που θα μπορούσαν να προσφέρουν σωματικά και διανοητικά. Τέτοιες θυσίες θα ευαρεστούσαν πραγματικά τον Θεό.

Ωστόσο, πώς θα αντιδρούσε ο Θεός αν αυτοί εσκεμμένα μπλέκονταν σε συνήθειες που θα μείωναν τις σωματικές και τις διανοητικές τους ικανότητες και ακόμη θα συντόμευαν τη ζωή τους; Θα ήθελαν οι Χριστιανοί να παραβούν το νόμο και να διακινδυνεύσουν να μειώσουν την αξία τους στη διακονία του Θεού; Οι ακάθαρτες συνήθειες θα μπορούσαν να τους καταστήσουν ακατάλληλους για διάκονους και ακόμη να έχουν ως αποτέλεσμα την αποβολή τους από τη Χριστιανική εκκλησία.—Γαλάτας 5:19-21.

Σήμερα, είναι κοινή συνήθεια ανά τον κόσμο η χρήση ναρκωτικών. Μπορεί ένα άτομο να χρησιμοποιεί ναρκωτικά για ευχαρίστηση και ωστόσο να προσφέρει το σώμα του ως «θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν»; Όχι μόνο η ιατρική έρευνα και οι αναρίθμητες εμπειρίες που είχαν καταστρεπτικές συνέπειες, αλλά και οι αρχές της Αγίας Γραφής δίνουν ξεκάθαρη απάντηση: όχι!

[Εικόνα στη σελίδα 26]

“The Opium Smoker”—by N. C. Wyeth, 1913