Αυτό συμφωνεί με το εδάφιο Ρωμαίους 6:3 το οποίο λέει: «Δεν ξέρετε ότι όλοι εμείς, που βαφτιστήκαμε στον Χριστό Ιησού, βαφτιστήκαμε στο θάνατό του;» Όπως διασαφηνίζει αυτό το εδάφιο, δεν πρόκειται για βάφτισμα που κάνει ο Χριστιανός αντί κάποιου που είναι ήδη νεκρός αλλά, απεναντίας, είναι κάτι που επηρεάζει το δικό του μέλλον.

Ο Παύλος είπε τα εξής στην επιστολή του προς τη Χριστιανική εκκλησία της Ρώμης: «Δεν ξέρετε ότι όλοι εμείς, που βαφτιστήκαμε στον Χριστό Ιησού, βαφτιστήκαμε στο θάνατό του;»—Ρω 6:3.

Ο Ιεχωβά Θεός είναι υπεύθυνος για τη διενέργεια αυτού του βαφτίσματος στον Χριστό Ιησού καθώς και για το βάφτισμα στο θάνατό του. Αυτός έχρισε τον Ιησού, καθιστώντας τον Χριστό ή Χρισμένο. (Πρ 10:38) Έτσι λοιπόν, ο Θεός βάφτισε τον Ιησού με το άγιο πνεύμα προκειμένου να μπορούν και οι ακόλουθοί του στη συνέχεια να βαφτίζονται με άγιο πνεύμα, μέσω του Ιησού. Κατά συνέπεια, όσοι καθίστανται συγκληρονόμοι του, έχοντας ουράνια ελπίδα, πρέπει να “βαφτιστούν στον Χριστό Ιησού”, δηλαδή στον Χρισμένο Ιησού, ο οποίος όταν χρίστηκε γεννήθηκε και ο ίδιος ως πνευματικός γιος του Θεού. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ενώνονται μαζί με εκείνον, με την Κεφαλή τους, και γίνονται μέλη της εκκλησίας που είναι το σώμα του Χριστού.—1Κο 12:12, 13, 27· Κολ 1:18.