Πώς Χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά τη ‘Μωρία’ για να Σώσει Εκείνους που Πιστεύουν

«Επειδή εν τη σοφία του Θεού ο κόσμος δεν εγνώρισε τον Θεόν δια της σοφίας, ηυδόκησεν ο Θεός δια της μωρίας του κηρύγματος να σώση τους πιστεύοντας».—1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 1:21.

 1. Με ποια έννοια χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά ‘μωρία’, και πώς ξέρουμε ότι ο κόσμος με τη δική του σοφία δεν έφτασε στο σημείο να γνωρίσει τον Θεό;

ΤΙ; Χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά μωρία; Όχι βέβαια! Αλλά μπορεί να χρησιμοποιήσει και όντως χρησιμοποιεί αυτό που φαίνεται μωρία στον κόσμο. Αυτό το κάνει για να σώσει τους ανθρώπους που τον γνωρίζουν και τον αγαπούν. Ο κόσμος, μέσω της δικής του σοφίας, δεν μπορεί να φτάσει στο σημείο να γνωρίσει τον Θεό. Ο Ιησούς Χριστός το έδειξε αυτό καθαρά όταν είπε προσευχόμενος: «Πάτερ δίκαιε, και ο κόσμος δεν σε εγνώρισεν».—Ιωάννης 17:25.

 2. Πώς μπορεί να φαίνεται ότι οι οδοί του Ιεχωβά και οι οδοί του κόσμου ακολουθούν παράλληλες μεταξύ τους πορείες, αλλά ποια είναι τα γεγονότα;

² Τα λόγια του Ιησού δείχνουν ότι οι οδοί του Ιεχωβά διαφέρουν από τις οδούς του κόσμου. Επιφανειακά μπορεί να φαίνεται ότι ο σκοπός του Θεού και ο σκοπός του κόσμου ακολουθούν παράλληλες μεταξύ τους πορείες. Μπορεί να φαίνεται ότι οι στόχοι αυτού του κόσμου έχουν την ευλογία του Θεού. Για παράδειγμα, η Αγία Γραφή λέει ότι ο Θεός θα ιδρύσει μια δίκαιη κυβέρνηση η οποία θα φέρει ζωή με ειρήνη, ευτυχία και ευημερία στην ανθρωπότητα που βρίσκεται πάνω στη γη. (Ησαΐας 9:6, 7· Ματθαίος 6:10) Παρόμοια, ο κόσμος διασαλπίζει το σκοπό που έχει να φέρει στους λαούς ειρήνη, ευημερία και καλή διακυβέρνηση μέσω μιας λεγόμενης νέας παγκόσμιας τάξης. Αλλά οι σκοποί του Θεού και οι σκοποί του κόσμου δεν είναι ίδιοι. Ο σκοπός του Ιεχωβά είναι να δικαιώσει τον εαυτό του ως τον Υπέρτατο Κυρίαρχο του σύμπαντος. Αυτό θα το κάνει μέσω μιας ουράνιας κυβέρνησης η οποία θα εξαλείψει όλες τις επίγειες κυβερνήσεις. (Δανιήλ 2:44· Αποκάλυψις 4:11· 12:10) Επομένως, ο Θεός δεν έχει τίποτα το κοινό με αυτόν τον κόσμο. (Ιωάννης 18:36· 1 Ιωάννου 2:15-17) Γι’ αυτό η Αγία Γραφή μιλάει για δυο είδη σοφίας—‘τη σοφία του Θεού’ και «την σοφίαν του κόσμου».—1 Κορινθίους 1:20, 21.

Το Βασικό Ελάττωμα της Κοσμικής Σοφίας

 3. Μολονότι η σοφία του κόσμου μπορεί να φαίνεται εντυπωσιακή, γιατί δεν θα ήταν ποτέ ικανοποιητική η νέα παγκόσμια τάξη που υπόσχονται οι άνθρωποι;

³ Σε εκείνους που δεν καθοδηγούνται από τη σοφία του Θεού, η σοφία του κόσμου φαίνεται εντυπωσιακή. Υπάρχουν φαινομενικά εντυπωσιακές κοσμικές φιλοσοφίες που αιχμαλωτίζουν τη διάνοια. Χιλιάδες ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα μεταδίδουν πληροφορίες από αυτό που πολλοί θεωρούν τις μεγαλύτερες διάνοιες της ανθρωπότητας. Οι μεγάλες βιβλιοθήκες βρίθουν από τη συσσωρευμένη γνώση αιώνων ανθρώπινης πείρας. Παρ’ όλα αυτά, ωστόσο, η νέα παγκόσμια τάξη που προτείνουν οι κοσμικοί κυβερνήτες θα μπορούσε να είναι μόνο μια διακυβέρνηση που ασκείται από ατελείς, κηλιδωμένους από την αμαρτία, θνητούς ανθρώπους. Συνεπώς, αυτή η τάξη θα ήταν ατελής, θα επαναλάμβανε πολλά από τα λάθη του παρελθόντος και ποτέ δεν θα ικανοποιούσε όλες τις ανάγκες της ανθρωπότητας.—Ρωμαίους 3:10-12· 5:12.

 4. Σε τι υπόκειται η προτεινόμενη νέα παγκόσμια τάξη, και με ποιο αποτέλεσμα;

⁴ Η νέα παγκόσμια τάξη που προτείνουν οι άνθρωποι δεν υπόκειται μόνο στην ανθρώπινη αδυναμία αλλά επίσης στην επιρροή πονηρών πνευματικών πλασμάτων—ναι, στον Σατανά τον Διάβολο και στους δαίμονές του. Ο Σατανάς έχει τυφλώσει το νου των ανθρώπων ώστε να μην πιστεύουν ‘στο ευαγγέλιο της δόξης του Χριστού’. (2 Κορινθίους 4:3, 4· Εφεσίους 6:12) Ως επακόλουθο, ο κόσμος πέφτει από τη μια συμφορά στην άλλη. Πολεμάει και αιμορραγεί στην καταστροφική του απόπειρα να κυβερνηθεί μόνος του χωρίς τη βοήθεια του Θεού και χωρίς να έχει σεβασμό απέναντι στο θεϊκό θέλημα. (Ιερεμίας 10:23· Ιακώβου 3:15, 16) Έτσι, όπως είπε ο απόστολος Παύλος, «ο κόσμος δεν εγνώρισε τον Θεόν δια της σοφίας».—1 Κορινθίους 1:21.

 5. Ποιο είναι το βασικό ελάττωμα της σοφίας αυτού του κόσμου;

⁵ Ποιο είναι, λοιπόν, το βασικό ελάττωμα της σοφίας αυτού του κόσμου, περιλαμβανομένων και των σχεδίων του για μια νέα παγκόσμια τάξη; Είναι το γεγονός ότι ο κόσμος αγνοεί αυτό που κανείς ποτέ δεν μπορεί να αγνοήσει με επιτυχία—την υπέρτατη κυριαρχία του Ιεχωβά Θεού. Αρνείται αλαζονικά να αναγνωρίσει τη θεϊκή κυριαρχία. Ο κόσμος αφήνει εσκεμμένα τον Ιεχωβά έξω από όλα τα σχέδιά του και στηρίζεται στη δική του ικανότητα και στα δικά του σχέδια. (Παράβαλε Δανιήλ 4:31-34· Ιωάννης 18:37). Η Αγία Γραφή δείχνει καθαρά ότι ‘αρχή σοφίας φόβος Ιεχωβά’. (Παροιμίαι 9:10· Ψαλμός 111:10) Ωστόσο, ο κόσμος δεν έχει μάθει ακόμη αυτή τη βασική απαίτηση για σοφία. Συνεπώς, πώς μπορεί να πετύχει χωρίς θεϊκή υποστήριξη;—Ψαλμός 127:1.

Το Κήρυγμα της Βασιλείας—Μωρία ή Κάτι το Πρακτικό;

 6, 7. (α) Τι κηρύττουν αυτοί που καθοδηγούνται από τη σοφία του Θεού, αλλά πώς τους θεωρεί ο κόσμος; (β) Σύμφωνα με τίνος τη σοφία κηρύττει ο κλήρος του Χριστιανικού κόσμου, και με ποιο αποτέλεσμα;

⁶ Από την άλλη μεριά, εκείνοι που γνωρίζουν τον Θεό εκδηλώνουν τη σοφία του Θεού και εκλέγουν να καθοδηγούνται από αυτήν. Όπως προείπε ο Ιησούς, κηρύττουν «τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη». (Ματθαίος 24:14· 28:19, 20) Είναι αυτό το κήρυγμα πρακτικό τώρα, που η γη μας είναι γεμάτη διαμάχες, μόλυνση, φτώχεια και ανθρώπινη δυστυχία; Στους κατά κόσμο σοφούς αυτό το κήρυγμα σχετικά με τη Βασιλεία του Θεού φαίνεται ότι είναι εντελώς ανόητο, ότι στερείται πρακτικής αξίας. Αυτοί θεωρούν ότι οι κήρυκες της Βασιλείας του Θεού είναι ενοχλητικοί και παρεμποδίζουν τις κυβερνήσεις, καθώς επίσης και επιβραδύνουν την πρόοδό τους προς την ιδανική πολιτική διακυβέρνηση. Σε αυτό υποστηρίζονται από τον κλήρο του Χριστιανικού κόσμου, ο οποίος κηρύττει σύμφωνα με τη σοφία αυτού του κόσμου και δεν λέει στους ανθρώπους αυτό που χρειάζεται να ξέρουν σχετικά με το νέο κόσμο του Θεού και την κυβέρνηση της Βασιλείας του, παρ’ όλο που αυτή ήταν η κύρια διδασκαλία του Χριστού.—Ματθαίος 4:17· Μάρκος 1:14, 15.

⁷ Ο ιστορικός Χ. Τζ. Γουέλς εφιστά την προσοχή σε αυτή την αποτυχία του κλήρου του Χριστιανικού κόσμου. Έγραψε: «Είναι αξιοσημείωτη η τεράστια σπουδαιότητα που έδινε ο Ιησούς στη διδασκαλία αυτού του οποίου ο ίδιος αποκαλούσε Βασιλεία των Ουρανών, και η συγκριτικά ασήμαντη θέση την οποία κατέχει αυτή στους κανονισμούς και στη διδασκαλία των περισσότερων Χριστιανικών εκκλησιών». Ωστόσο, για να λάβουν οι άνθρωποι αυτής της γενιάς ζωή, πρέπει πρώτα να ακούσουν για την εγκαθιδρυμένη Βασιλεία του Θεού, και για να γίνει αυτό κάποιος πρέπει να κηρύξει τα καλά νέα σχετικά με αυτήν.—Ρωμαίους 10:14, 15.

 8. Γιατί το κήρυγμα των καλών νέων του Θεού είναι το πιο πρακτικό πράγμα που μπορεί να κάνει ένα άτομο σήμερα, αλλά ποια πορεία ενεργείας δεν θα είχε διαρκές όφελος;

⁸ Το κήρυγμα των καλών νέων του Θεού, λοιπόν, είναι το πιο πρακτικό πράγμα που μπορεί να κάνει ένα άτομο σήμερα. Αυτό συμβαίνει επειδή το άγγελμα της Βασιλείας παρέχει γνήσια ελπίδα που γεμίζει την καρδιά των ανθρώπων με ευφροσύνη σε αυτές τις έσχατες μέρες κατά τις οποίες υπάρχουν ‘κρίσιμοι καιροί δύσκολοι στην αντιμετώπισή τους’. (2 Τιμόθεον 3:1-5, ΜΝΚ· Ρωμαίους 12:12, ΜΝΚ· Τίτον 2:13) Ενώ η ζωή σε αυτόν τον κόσμο είναι αβέβαιη και σύντομη, η ζωή στο νέο κόσμο του Θεού θα είναι αιώνια και θα συνοδεύεται από χαρά, αφθονία και ειρήνη ακριβώς εδώ επάνω στη γη. (Ψαλμός 37:3, 4, 11) Όπως είπε ο Ιησούς Χριστός: «Τι ωφελείται άνθρωπος εάν τον κόσμον όλον κερδήση, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή; ή τι θέλει δώσει άνθρωπος εις ανταλλαγήν της ψυχής αυτού;» Αν ένα άτομο χάσει το δικαίωμα να ζήσει στο νέο κόσμο του Θεού, ποιο όφελος μπορεί να προσφέρει αυτός ο κόσμος που παρέρχεται; Το να εντρυφά ένα άτομο τώρα σε υλικά πράγματα είναι ανώφελο, μάταιο και πρόσκαιρο.—Ματθαίος 16:26· Εκκλησιαστής 1:14· Μάρκος 10:29, 30.

 9. (α) Στην περίπτωση που ένας άνθρωπος ζήτησε αναβολή, όταν προσκλήθηκε να γίνει ακόλουθος του Ιησού, τι το συμβούλεψε ο Ιησούς να κάνει; (β) Πώς θα πρέπει να μας επηρεάσει η απάντηση του Ιησού;

⁹ Ένας άνθρωπος, τον οποίο ο Ιησούς προσκάλεσε να γίνει ακόλουθός του, είπε: «Συγχώρησόν μοι να υπάγω πρώτον να θάψω τον πατέρα μου». Τι τον συμβούλεψε ο Ιησούς να κάνει; Γνωρίζοντας ότι αυτός ο άνθρωπος θα ανέβαλλε ένα πάρα πολύ ζωτικό έργο απλώς και μόνο για να περιμένει μέχρις ότου πεθάνουν οι γονείς του, ο Ιησούς απάντησε: «Άφες τους νεκρούς να θάψωσι τους εαυτών νεκρούς· συ δε απελθών κήρυττε την βασιλείαν του Θεού». (Λουκάς 9:59, 60) Εκείνοι που εκδηλώνουν σοφία με το να υπακούν στον Χριστό δεν μπορούν να σταματήσουν να εκπληρώνουν την αποστολή που έχουν να κηρύξουν το άγγελμα της Βασιλείας. Η θεϊκή σοφία τούς βοηθάει να συνειδητοποιήσουν ότι αυτός ο κόσμος και οι κυβερνήτες του είναι καταδικασμένοι. (1 Κορινθίους 2:6· 1 Ιωάννου 2:17) Οι υποστηρικτές της κυριαρχίας του Θεού γνωρίζουν ότι η μόνη αληθινή ελπίδα για την ανθρωπότητα έγκειται στη θεϊκή επέμβαση και διακυβέρνηση. (Ζαχαρίας 9:10) Έτσι, ενώ αυτοί που κατέχουν τη σοφία αυτού του κόσμου δεν πιστεύουν στη Βασιλεία του Θεού και δεν θέλουν αυτή την ουράνια κυβέρνηση, οι άνθρωποι που οδηγούνται από τη θεϊκή σοφία κάνουν αυτό που φέρνει πραγματικό όφελος στους συνανθρώπους τους, προετοιμάζοντάς τους για αιώνια ζωή στον υποσχεμένο νέο κόσμο του Ιεχωβά.—Ιωάννης 3:16· 2 Πέτρου 3:13.

‘Μωρία στους Απολλυμένους’

10. (α) Ποιο έργο ανέλαβε ο Σαούλ από την Ταρσό όταν μεταστράφηκε, και πώς το θεωρούσε αυτό; (β) Για ποιο πράγμα φημίζονταν οι αρχαίοι Έλληνες, αλλά πώς θεωρούσε ο Θεός τη σοφία τους;

¹⁰ Ο Σαούλ από την Ταρσό, ο οποίος αργότερα έγινε γνωστός ως Παύλος, απόστολος του Ιησού Χριστού, ανέλαβε αυτό το ζωοσωτήριο έργο. Είναι λογικό να σκεφτούμε ότι όταν ο Ιησούς Χριστός μετέστρεψε τον Σαούλ τον διόρισε να συμμετάσχει σε ένα ανόητο έργο; Ο Παύλος δεν το πίστευε αυτό. (Φιλιππησίους 2:16) Εκείνον τον καιρό, οι Έλληνες θεωρούνταν οι πιο διανοούμενοι άνθρωποι στον κόσμο. Αυτοί καυχιόνταν για τους μεγάλους φιλοσόφους και τους σοφούς άντρες τους. Μολονότι ο Παύλος μιλούσε ελληνικά δεν ακολούθησε την ελληνιστική φιλοσοφία και παιδεία. Γιατί; Επειδή η σοφία αυτού του κόσμου είναι μωρία για τον Θεό.a Ο Παύλος επιζητούσε τη θεϊκή σοφία, η οποία τον υποκινούσε να κηρύττει τα καλά νέα από σπίτι σε σπίτι. Ο μεγαλύτερος Κήρυκας όλων των εποχών, ο Ιησούς Χριστός, είχε θέσει το παράδειγμα και του είχε δώσει οδηγίες για να κάνει το ίδιο έργο.—Λουκάς 4:43· Πράξεις 20:20, 21· 26:15-20· 1 Κορινθίους 9:16.

11. Στην ουσία, τι λέει ο Παύλος σχετικά με την αποστολή που είχε να κηρύξει και για τη σοφία του κόσμου;

¹¹ Ο Παύλος λέει τα εξής σχετικά με την αποστολή που είχε να κηρύξει: «Με απέστειλεν ο Χριστός . . . δια να κηρύττω το ευαγγέλιον, ουχί εν σοφία λόγου, δια να μη ματαιωθή ο σταυρός του Χριστού. Διότι ο λόγος του σταυρού [η λυτρωτική θυσία του Ιησού] εις μεν τους απολλυμένους είναι μωρία, εις ημάς δε τους σωζομένους είναι δύναμις Θεού. Επειδή είναι γεγραμμένον· Θέλω απολέσει την σοφίαν των σοφών, και θέλω αθετήσει την σύνεσιν των συνετών. Πού ο σοφός [όπως ο φιλόσοφος]; πού ο γραμματεύς; πού ο συζητητής του αιώνος τούτου; δεν εμώρανεν ο Θεός την σοφίαν του κόσμου τούτου; Διότι επειδή εν τη σοφία του Θεού ο κόσμος δεν εγνώρισε τον Θεόν δια της σοφίας, ηυδόκησεν ο Θεός δια της μωρίας του κηρύγματος να σώση τους πιστεύοντας».—1 Κορινθίους 1:17-21.

12. Τι επιτελεί ο Ιεχωβά μέσω «της μωρίας του κηρύγματος», και πώς θα ανταποκριθούν εκείνοι που θέλουν ‘την άνωθεν σοφία’;

¹² Όσο απίστευτο και αν φαίνεται, αυτούς ακριβώς που ο κόσμος αποκαλεί μωρούς, αυτούς χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά ως κήρυκές του. Ναι, μέσω της μωρίας της διακονίας αυτών των κηρύκων, ο Θεός σώζει εκείνους που πιστεύουν. Ο Ιεχωβά κανονίζει τα πράγματα έτσι ώστε οι κήρυκες αυτής της «μωρίας» να μην μπορούν να δοξάσουν τον εαυτό τους, και οι άλλοι άνθρωποι να μην μπορούν να δοξάσουν δικαιολογημένα εκείνους μέσω των οποίων άκουσαν τα καλά νέα. Αυτό γίνεται για «να μη καυχηθή ουδεμία σαρξ ενώπιον αυτού [του Θεού]». (1 Κορινθίους 1:28-31· 3:6, 7) Είναι αλήθεια ότι ο κήρυκας παίζει ένα σημαντικό ρόλο, αλλά το άγγελμα το οποίο έχει αποσταλεί να κηρύξει είναι αυτό που απεργάζεται τη σωτηρία του ατόμου αν πιστέψει σε αυτό το άγγελμα. Εκείνοι που θέλουν ‘την άνωθεν σοφία’ δεν θα περιφρονήσουν το άγγελμα του κήρυκα επειδή φαίνεται ανόητος και ταπεινός, αντιμετωπίζει διωγμό και πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι. Αντίθετα, οι πράοι θα σεβαστούν ένα διαγγελέα της Βασιλείας ως κήρυκα που έχει αποσταλεί από τον Ιεχωβά και ο οποίος έρχεται στο όνομα του Θεού. Θα θεωρήσουν πολύ σπουδαίο το άγγελμα που φέρνει ο κήρυκας προφορικά και μέσω της έντυπης ύλης.—Ιακώβου 3:17· 1 Θεσσαλονικείς 2:13.

13. (α) Πώς θεωρούσαν οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες το κήρυγμα για τον Χριστό που σταυρώθηκε; (β) Από ποιες ομάδες ανθρώπων δεν προσκλήθηκαν πολλά άτομα για να γίνουν ακόλουθοι του Ιησού, και γιατί;

¹³ Συνεχίζοντας την εξέταση των οδών του Θεού, ο Παύλος λέει: «Και οι Ιουδαίοι σημείον αιτούσι και οι Έλληνες σοφίαν ζητούσιν, ημείς δε κηρύττομεν Χριστόν εσταυρωμένον, εις μεν τους Ιουδαίους σκάνδαλον, εις δε τους Έλληνας μωρίαν, εις αυτούς όμως τους προσκεκλημένους, Ιουδαίους τε και Έλληνας, Χριστόν Θεού δύναμιν και Θεού σοφίαν· διότι το μωρόν του Θεού είναι σοφώτερον των ανθρώπων, και το ασθενές του Θεού είναι ισχυρότερον των ανθρώπων. Επειδή βλέπετε την πρόσκλησίν σας, αδελφοί, ότι είσθε ου πολλοί σοφοί κατά σάρκα, ου πολλοί δυνατοί, ου πολλοί ευγενείς. Αλλά τα μωρά του κόσμου εξέλεξεν ο Θεός δια να καταισχύνη τους σοφούς, και τα ασθενή του κόσμου εξέλεξεν ο Θεός δια να καταισχύνη τα ισχυρά».—1 Κορινθίους 1:22-27· παράβαλε Ησαΐας 55:8, 9.

14. (α) Αν ερωτηθούν για τα διαπιστευτήριά τους, σε τι στρέφουν την προσοχή οι Μάρτυρες του Ιεχωβά; (β) Γιατί αρνήθηκε ο Παύλος να ευχαριστήσει τους Έλληνες με το να κάνει κάποια επίδειξη της σοφίας του κόσμου;

¹⁴ Όταν ο Ιησούς ήταν στη γη, οι Ιουδαίοι ζητούσαν να τους δοθεί σημείο από τον ουρανό. (Ματθαίος 12:38, 39· 16:1) Αλλά ο Ιησούς αρνήθηκε να τους δώσει κάποιο σημείο. Παρόμοια, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα δεν παρουσιάζουν σημεία ως διαπιστευτήρια. Αντίθετα, στρέφουν την προσοχή στην αποστολή που έχουν να κηρύξουν τα καλά νέα, όπως καταγράφεται στα Γραφικά εδάφια Ησαΐας 61:1, 2· Μάρκος 13:10· και Αποκάλυψις 22:17. Οι Έλληνες των αρχαίων χρόνων αναζητούσαν σοφία, ανώτερη μόρφωση στα πράγματα αυτού του κόσμου. Αν και ο Παύλος είχε σπουδάσει τη σοφία αυτού του κόσμου, αρνήθηκε να ευχαριστήσει τους Έλληνες κάνοντας επίδειξη αυτής της σοφίας. (Πράξεις 22:3) Έγραφε και μιλούσε στην ελληνική που μιλούσε ο κοινός λαός, αντί στην κλασική ελληνική. Ο Παύλος είπε στους Κορινθίους: «Αδελφοί, ότε ήλθον προς εσάς, ήλθον ουχί με υπεροχήν λόγου ή σοφίας κηρύττων εις εσάς την μαρτυρίαν του Θεού. . . . Ο λόγος μου και το κήρυγμά μου δεν εγίνοντο με καταπειστικούς λόγους ανθρωπίνης σοφίας, αλλά με απόδειξιν Πνεύματος και δυνάμεως, δια να ήναι η πίστις σας ουχί δια της σοφίας των ανθρώπων, αλλά δια της δυνάμεως του Θεού».—1 Κορινθίους 2:1-5.

15. Ποιο γεγονός υπενθυμίζει ο Πέτρος σε εκείνους που χλευάζουν τα καλά νέα, και πώς είναι η τωρινή κατάσταση παρόμοια με εκείνη των ημερών του Νώε;

¹⁵ Σε αυτές τις έσχατες μέρες, ο απόστολος Πέτρος υπενθυμίζει σε αυτούς που χλευάζουν τα καλά νέα του επερχόμενου νέου κόσμου του Θεού και του επικείμενου τέλους αυτού του κόσμου ότι ο κόσμος των ημερών του Νώε «απωλέσθη κατακλυσθείς υπό του ύδατος». (2 Πέτρου 3:3-7) Τι έκανε ο Νώε καθώς αντιμετώπιζε εκείνο το κατακλυσμιαίο τέλος; Πολλοί άνθρωποι τον θυμούνται μόνο ως κατασκευαστή της κιβωτού. Αλλά ο Πέτρος λέει ότι, όταν ο Θεός έφερε τον Κατακλυσμό πάνω στον αρχαίο κόσμο, «εφύλαξεν όγδοον τον Νώε, κήρυκα της δικαιοσύνης». (2 Πέτρου 2:5) Σύμφωνα με την κοσμική σοφία που είχαν εκείνοι οι ασεβείς προκατακλυσμιαίοι άνθρωποι, αναμφίβολα χλεύαζαν αυτό που κήρυττε ο Νώε και τον αποκαλούσαν ανόητο, ουτοπιστή και μη πρακτικό άτομο. Σήμερα, οι αληθινοί Χριστιανοί αντιμετωπίζουν μια παρόμοια κατάσταση, εφόσον ο Ιησούς σύγκρινε τη γενιά μας με τη γενιά των ημερών του Νώε. Ωστόσο, παρά τους χλευαστές, το κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας είναι κάτι παραπάνω από λόγια. Όπως το κήρυγμα που έγινε από τον Νώε, έτσι και αυτό σημαίνει σωτηρία για τον κήρυκα και για όσους τον ακούν!—Ματθαίος 24:37-39· 1 Τιμόθεον 4:16.

‘Να Γίνουμε Μωροί για να Γίνουμε Σοφοί’

16. Τι θα συμβεί στη σοφία αυτού του κόσμου στον Αρμαγεδδώνα, και ποιοι θα επιζήσουν στο νέο κόσμο του Θεού;

¹⁶ Σύντομα, στον Αρμαγεδδώνα, ο Ιεχωβά Θεός θα αφανίσει όλη «την σοφίαν των σοφών». Θα παραμερίσει όλη «την σύνεσιν των συνετών» οι οποίοι έκαναν προβλέψεις σχετικά με το πώς θα έφερνε η νέα τους παγκόσμια τάξη καλύτερες συνθήκες για την ανθρωπότητα. ‘Ο πόλεμος της μεγάλης μέρας του Θεού του Παντοκράτορα’ θα κάνει στάχτη όλη τη σοφιστεία, τη φιλοσοφία και τη σοφία αυτού του κόσμου. (1 Κορινθίους 1:19· Αποκάλυψις 16:14-16) Οι μόνοι που θα επιζήσουν από αυτόν τον πόλεμο και θα αποκτήσουν ζωή στο νέο κόσμο του Θεού είναι εκείνοι που υπακούν σε αυτό που ο κόσμος αποκαλεί μωρία—ναι, στα ένδοξα καλά νέα για τη Βασιλεία του Ιεχωβά.

17. Πώς έχουν γίνει ‘μωροί’ οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, και τι είναι αποφασισμένοι να κάνουν οι κήρυκες των καλών νέων του Θεού;

¹⁷ Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι οποίοι οδηγούνται από το πνεύμα του, δεν ντρέπονται να κηρύττουν αυτό που ο κόσμος αποκαλεί μωρία. Αντί να προσπαθούν να είναι κατά κόσμο σοφοί, έχουν γίνει ‘μωροί’. Πώς; Με το να κάνουν το έργο κηρύγματος της Βασιλείας ώστε να είναι σοφοί, όπως έγραψε ο Παύλος: «Εάν τις μεταξύ σας νομίζη ότι είναι σοφός εν τω κόσμω τούτω, ας γείνη μωρός δια να γείνη σοφός». (1 Κορινθίους 3:18-20) Οι κήρυκες των καλών νέων του Ιεχωβά ξέρουν τη ζωοσωτήρια αξία του αγγέλματός τους και θα συνεχίσουν να το κηρύττουν χωρίς διακοπή μέχρι το τέλος αυτού του κόσμου και της σοφίας του στον πόλεμο του Αρμαγεδδώνα. Σύντομα, ο Ιεχωβά Θεός θα δικαιώσει την παγκόσμια κυριαρχία του και θα φέρει αιώνια ζωή σε όλους όσους πιστεύουν και ενεργούν τώρα σύμφωνα με ‘τη μωρία του κηρύγματος’.

[Υποσημειώσεις]

Ποιες Είναι οι Απαντήσεις σας;

□ Ποια δυο είδη σοφίας υπάρχουν;

□ Ποιο είναι το βασικό ελάττωμα της σοφίας του κόσμου;

□ Γιατί είναι το κήρυγμα των καλών νέων το πιο πρακτικό πράγμα που μπορεί να κάνει ένα άτομο;

□ Τι θα συμβεί σύντομα σε όλη τη σοφία του κόσμου;

□ Γιατί οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν ντρέπονται να κηρύττουν αυτό που ο κόσμος αποκαλεί μωρία;

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Οι Έλληνες αναζητούσαν κοσμική σοφία και συχνά θεωρούσαν ότι το κήρυγμα του Παύλου ήταν μωρία