Ο Ιεχωβά Θεωρεί Πολύτιμη την Ολόψυχη Υπηρεσία Σας

«Οτιδήποτε κάνετε, να εργάζεστε σε αυτό ολόψυχα όπως για τον Ιεχωβά, και όχι για ανθρώπους».—ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 3:23.

1, 2. (α) Ποιο είναι το μεγαλύτερο προνόμιο που θα μπορούσαμε να έχουμε; (β) Γιατί μερικές φορές ίσως να μην είμαστε σε θέση να κάνουμε όλα όσα θα θέλαμε στην υπηρεσία του Θεού;

ΤΟ ΝΑ υπηρετούμε τον Ιεχωβά είναι το μεγαλύτερο προνόμιο που θα μπορούσαμε να έχουμε. Εύλογα, αυτό το περιοδικό ενθαρρύνει εδώ και πολύ καιρό τους Χριστιανούς να καταγίνονται στη διακονία, υπηρετώντας μάλιστα «πληρέστερα» όποτε είναι αυτό δυνατόν. (1 Θεσσαλονικείς 4:1) Αλλά δεν είμαστε πάντοτε σε θέση να κάνουμε όλα όσα λαχταράει η καρδιά μας στην υπηρεσία του Θεού. «Οι περιστάσεις μου με αναγκάζουν να εργάζομαι πλήρες ωράριο», εξηγεί μια άγαμη αδελφή η οποία βαφτίστηκε πριν από 40 σχεδόν χρόνια. «Ο λόγος για τον οποίο εργάζομαι δεν είναι να αποκτήσω μια καταπληκτική γκαρνταρόμπα ή να πηγαίνω κρουαζιέρες, αλλά να καλύπτω τις στοιχειώδεις ανάγκες μου, στις οποίες περιλαμβάνονται και τα έξοδα για γιατρούς και οδοντίατρους. Νιώθω σαν να δίνω στον Ιεχωβά ό,τι περισσεύει».

² Η αγάπη για τον Θεό μάς υποκινεί να θέλουμε να κάνουμε όσο περισσότερα μπορούμε στο έργο κηρύγματος. Ωστόσο, οι περιστάσεις στη ζωή πολλές φορές περιορίζουν αυτά που μπορούμε να κάνουμε. Η φροντίδα για άλλες Γραφικές ευθύνες, συμπεριλαμβανομένων των οικογενειακών υποχρεώσεων, μπορεί να καταναλώνει μεγάλο μέρος του χρόνου και της ενεργητικότητάς μας. (1 Τιμόθεο 5:4, 8) Σε αυτούς τους “κρίσιμους καιρούς που είναι δύσκολοι στην αντιμετώπισή τους”, η ζωή γίνεται όλο και πιο προβληματική. (2 Τιμόθεο 3:1) Όταν δεν μπορούμε να κάνουμε όλα όσα θα θέλαμε στη διακονία, η καρδιά μας ίσως να μας βασανίζει σε κάποιο βαθμό. Μπορεί να αναρωτιόμαστε αν ο Θεός ευαρεστείται με τη λατρεία μας.

Η Ομορφιά της Ολόψυχης Υπηρεσίας

3. Τι αναμένει ο Ιεχωβά από όλους εμάς;

³ Στο εδάφιο Ψαλμός 103:14, η Αγία Γραφή μάς διαβεβαιώνει ένθερμα ότι ο Ιεχωβά «γνωρίζει καλά την πλάση μας, θυμάται ότι είμαστε χώμα». Περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον, εκείνος κατανοεί τους περιορισμούς μας. Δεν απαιτεί περισσότερα από όσα μπορούμε να δώσουμε. Τι αναμένει; Κάτι που ο καθένας μπορεί να προσφέρει, άσχετα με την κατάστασή του στη ζωή: «Οτιδήποτε κάνετε, να εργάζεστε σε αυτό ολόψυχα όπως για τον Ιεχωβά, και όχι για ανθρώπους». (Κολοσσαείς 3:23) Ναι, ο Ιεχωβά αναμένει από εμάς—από όλους εμάς—να τον υπηρετούμε ολόψυχα.

4. Τι σημαίνει να υπηρετούμε τον Ιεχωβά ολόψυχα;

⁴ Τι σημαίνει να υπηρετούμε τον Ιεχωβά ολόψυχα; Η φράση του Κειμένου η οποία αποδίδεται «ολόψυχα» είναι «εκ ψυχής». Η λέξη “ψυχή” αναφέρεται σε ολόκληρο το άτομο, με όλες τις σωματικές και τις διανοητικές του ικανότητες. Ολόψυχη υπηρεσία, λοιπόν, σημαίνει να δίνουμε από τον εαυτό μας, χρησιμοποιώντας όλα τα προσόντα μας και κατευθύνοντας όλες τις δυνάμεις μας στην υπηρεσία του Θεού στον πληρέστερο δυνατό βαθμό. Για να το πούμε απλά, σημαίνει να κάνουμε όλα όσα μπορεί να κάνει η ψυχή μας.—Μάρκος 12:29, 30.

5. Πώς δείχνει το παράδειγμα των αποστόλων ότι δεν απαιτείται να κάνουν όλοι το ίδιο στη διακονία;

⁵ Μήπως το να υπηρετούμε ολόψυχα σημαίνει ότι θα πρέπει όλοι να συμμετέχουμε στη διακονία στον ίδιο βαθμό; Αυτό δεν θα ήταν καθόλου εφικτό, διότι οι περιστάσεις και οι ικανότητες διαφέρουν από ψυχή σε ψυχή. Αναλογιστείτε τους πιστούς αποστόλους του Ιησού. Δεν ήταν όλοι ικανοί να κάνουν το ίδιο όσον αφορά την ποσότητα. Λόγου χάρη, γνωρίζουμε πολύ λίγα σχετικά με μερικούς αποστόλους όπως ήταν ο Σίμων ο Καναναίος και ο Ιάκωβος, ο γιος του Αλφαίου. Οι δραστηριότητές τους ως αποστόλων ίσως να ήταν κάπως περιορισμένες. (Ματθαίος 10:2-4) Αντίθετα, ο Πέτρος μπορούσε να αποδεχτεί πολλές σημαντικές ευθύνες—μάλιστα, ο Ιησούς έφτασε στο σημείο να του δώσει «τα κλειδιά της βασιλείας»! (Ματθαίος 16:19) Ωστόσο, ο Πέτρος δεν εξυψώθηκε πάνω από τους άλλους. Όταν ο Ιωάννης έλαβε το όραμα της Νέας Ιερουσαλήμ στην Αποκάλυψη (περίπου το 96 Κ.Χ.), είδε 12 θεμέλιες πέτρες και πάνω σε αυτές χαραγμένα «τα δώδεκα ονόματα των δώδεκα αποστόλων».a (Αποκάλυψη 21:14) Ο Ιεχωβά εκτιμούσε την υπηρεσία όλων των αποστόλων, παρότι μερικοί προφανώς ήταν σε θέση να κάνουν περισσότερα από τους άλλους.

6. Στην παραβολή του Ιησού σχετικά με το σπορέα, τι συμβαίνει στο σπόρο που σπέρνεται πάνω «στο καλό χώμα», και ποια ερωτήματα εγείρονται;

⁶ Παρόμοια, ο Ιεχωβά δεν απαιτεί να κάνουμε όλοι την ίδια ποσότητα κηρύγματος. Ο Ιησούς το κατέδειξε αυτό με την παραβολή του σπορέα, η οποία παρομοίασε το έργο κηρύγματος με τη σπορά. Ο σπόρος έπεσε σε διάφορα είδη χώματος, κάτι που εξεικονίζει τη διαφορετική κατάσταση καρδιάς που δείχνουν εκείνοι οι οποίοι ακούν το άγγελμα. «Όσο για αυτόν που σπάρθηκε πάνω στο καλό χώμα», εξήγησε ο Ιησούς, «αυτός είναι που ακούει το λόγο και συλλαμβάνει το νόημα, ο οποίος πράγματι καρποφορεί και παράγει, αυτός εκατό φορές περισσότερο, εκείνος εξήντα, ο άλλος τριάντα». (Ματθαίος 13:3-8, 18-23) Ποιοι είναι αυτοί οι καρποί, και γιατί παράγονται σε ποικίλες ποσότητες;

7. Ποιοι είναι οι καρποί του σπόρου που σπέρνεται, και γιατί παράγονται σε ποικίλες ποσότητες;

⁷ Εφόσον ο σπόρος που σπέρνεται είναι “ο λόγος της βασιλείας”, η καρποφορία αφορά το να διαδίδουμε αυτόν το λόγο, να τον λέμε με τόλμη σε άλλους. (Ματθαίος 13:19) Η ποσότητα των καρπών που παράγονται ποικίλλει—από τριάντα μέχρι εκατό φορές περισσότερο—επειδή οι ικανότητες και οι περιστάσεις στη ζωή διαφέρουν. Ένα άτομο που έχει καλή υγεία και σωματική αντοχή μπορεί να είναι σε θέση να δαπανάει περισσότερο χρόνο στο κήρυγμα από ό,τι κάποιος του οποίου η δύναμη εξαντλείται από ένα χρόνιο πρόβλημα υγείας ή από την προχωρημένη ηλικία. Ένα νεαρό, άγαμο άτομο που είναι ελεύθερο από οικογενειακές ευθύνες μπορεί να είναι σε θέση να κάνει περισσότερα από ό,τι ένα άτομο το οποίο πρέπει να εργάζεται πλήρες ωράριο προκειμένου να παρέχει τα αναγκαία στην οικογένειά του.—Παράβαλε Παροιμίες 20:29.

8. Πώς βλέπει ο Ιεχωβά όσους δίνουν το καλύτερο που μπορεί να δώσει η ψυχή τους;

⁸ Από την άποψη του Θεού, μήπως το άτομο που υπηρετεί ολόψυχα και παράγει τριάντα φορές περισσότερο είναι λιγότερο αφοσιωμένο από ό,τι εκείνο το οποίο παράγει εκατό φορές περισσότερο; Κάθε άλλο! Η ποσότητα των καρπών ίσως ποικίλλει, αλλά ο Ιεχωβά ευαρεστείται εφόσον η υπηρεσία που αποδίδουμε είναι το καλύτερο που μπορεί να δώσει η ψυχή μας. Να θυμάστε ότι οι διάφορες ποσότητες καρπών προέρχονται όλες από καρδιές οι οποίες αποτελούν «καλό χώμα». Η λέξη καλό του Κειμένου περιγράφει κάτι που είναι «όμορφο» και το οποίο «φέρνει απόλαυση στην καρδιά και δίνει ευχαρίστηση στα μάτια». Πόσο παρήγορο είναι να γνωρίζουμε πως, όταν κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, η καρδιά μας είναι όμορφη στα μάτια του Θεού!

Να Μην Κάνουμε Συγκρίσεις

9, 10. (α) Σε ποιον αρνητικό συλλογισμό μπορεί να μας οδηγήσει η καρδιά μας; (β) Πώς δείχνει το παράδειγμα στα εδάφια 1 Κορινθίους 12:14-26 ότι ο Ιεχωβά δεν μας συγκρίνει με τους άλλους σε σχέση με τα όσα κάνουμε;

⁹ Η ατελής μας καρδιά, όμως, μπορεί να κρίνει τα πράγματα διαφορετικά. Μπορεί να συγκρίνει την υπηρεσία μας με την υπηρεσία των άλλων. Μπορεί να συλλογίζεται: “Οι άλλοι κάνουν πολύ περισσότερα στη διακονία από ό,τι εγώ. Πώς θα μπορούσε ποτέ ο Ιεχωβά να ευαρεστείται με την υπηρεσία μου;”—Παράβαλε 1 Ιωάννη 3:19, 20.

¹⁰ Οι σκέψεις και οι οδοί του Ιεχωβά είναι πολύ πιο υψηλές από τις δικές μας. (Ησαΐας 55:9) Αποκτούμε κάποια ενόραση στον τρόπο με τον οποίο βλέπει ο Ιεχωβά τις προσπάθειες του καθενός μας μέσω των εδαφίων 1 Κορινθίους 12:14-26, όπου η εκκλησία παρομοιάζεται με ένα σώμα που έχει πολλά μέλη—μάτια, χέρια, πόδια, αφτιά και ούτω καθεξής. Σκεφτείτε, για μια στιγμή, το κατά γράμμα σώμα. Πόσο γελοίο θα ήταν να συγκρίνετε τα μάτια σας με τα χέρια σας ή τα πόδια σας με τα αφτιά σας! Το κάθε μέλος εξυπηρετεί διαφορετική λειτουργία, αλλά όλα τα μέλη είναι χρήσιμα και έχουν αξία. Παρόμοια, ο Ιεχωβά θεωρεί πολύτιμη την ολόψυχη υπηρεσία σας είτε οι άλλοι κάνουν περισσότερα είτε κάνουν λιγότερα.—Γαλάτες 6:4.

11, 12. (α) Γιατί μπορεί να νιώθουν μερικοί ότι είναι “πιο αδύναμοι” ή “λιγότερο άξιοι τιμής”; (β) Πώς βλέπει ο Ιεχωβά την υπηρεσία μας;

¹¹ Εξαιτίας των περιορισμών που επιβάλλει η κλονισμένη υγεία, η προχωρημένη ηλικία ή άλλες περιστάσεις, κάποιοι από εμάς μπορεί μερικές φορές να νιώθουν ότι είναι “πιο αδύναμοι” ή “λιγότερο άξιοι τιμής”. Αλλά ο Ιεχωβά δεν βλέπει τα ζητήματα με αυτόν τον τρόπο. Η Αγία Γραφή μάς λέει: «Τα μέλη του σώματος που φαίνονται ότι είναι πιο αδύναμα είναι αναγκαία, και τα μέρη . . . που νομίζουμε ότι είναι λιγότερο άξια τιμής, αυτά τα περιβάλλουμε με πιο άφθονη τιμή . . . Παρ’ όλα αυτά, ο Θεός συνέθεσε το σώμα, δίνοντας τιμή πιο άφθονη στο μέρος που είχε έλλειψη». (1 Κορινθίους 12:22-24) Επομένως, το κάθε άτομο μπορεί να είναι αγαπητό στον Ιεχωβά. Εκείνος θεωρεί πολύτιμη την υπηρεσία που προσφέρουμε μέσα στα πλαίσια των περιορισμών μας. Δεν σας υποκινεί η καρδιά σας να θέλετε να κάνετε όλα όσα μπορείτε υπηρετώντας έναν Θεό με τόση κατανόηση και αγάπη;

¹² Αυτό που ενδιαφέρει τον Ιεχωβά, λοιπόν, δεν είναι το να κάνετε τόσα όσα κάνει κάποιος άλλος, αλλά το να κάνετε όσα εσείς προσωπικά—η δική σας ψυχή—μπορείτε να κάνετε. Το γεγονός ότι ο Ιεχωβά εκτιμάει τις προσπάθειες του καθενός μας έγινε έκδηλο με πολύ συγκινητικό τρόπο από τη συμπεριφορά του Ιησού προς δύο πολύ διαφορετικές γυναίκες στη διάρκεια των τελευταίων ημερών της ζωής του πάνω στη γη.

Το «Πολύ Ακριβό» Δώρο μιας Γυναίκας που Έδειχνε Εκτίμηση

13. (α) Ποιες ήταν οι περιστάσεις κάτω από τις οποίες έβαλε η Μαρία αρωματικό λάδι στο κεφάλι και στα πόδια του Ιησού; (β) Ποια ήταν η υλική αξία του λαδιού της Μαρίας;

¹³ Το βράδυ της Παρασκευής 8 Νισάν, ο Ιησούς έφτασε στη Βηθανία, ένα μικρό χωριό στην ανατολική πλαγιά του Όρους των Ελαιών, περίπου 3 χιλιόμετρα από την Ιερουσαλήμ. Ο Ιησούς είχε αγαπητούς φίλους σε αυτή την κωμόπολη—τη Μαρία, τη Μάρθα και τον αδελφό τους, τον Λάζαρο. Ο Ιησούς είχε φιλοξενηθεί στο σπίτι τους, ίσως αρκετές φορές. Το βράδυ του Σαββάτου, όμως, ο Ιησούς και οι φίλοι του δείπνησαν στο σπίτι του Σίμωνα, ενός πρώην λεπρού, τον οποίο πιθανώς είχε γιατρέψει ο Ιησούς. Καθώς ο Ιησούς πλάγιαζε στο τραπέζι, η Μαρία έκανε μια ταπεινή χειρονομία η οποία έδειχνε τη βαθιά της αγάπη για τον άνθρωπο που είχε αναστήσει τον αδελφό της. Άνοιξε, σπάζοντάς το, ένα αλαβάστρινο δοχείο με αρωματικό λάδι, το οποίο ήταν «πολύ ακριβό». Πράγματι, πολύ ακριβό! Άξιζε 300 δηνάρια, που ισοδυναμούσαν με μισθούς ενός περίπου έτους. Έχυσε αυτό το ευωδιαστό λάδι στο κεφάλι και στα πόδια του Ιησού. Μάλιστα σκούπισε τα πόδια του με τα μαλλιά της.—Μάρκος 14:3· Λουκάς 10:38-42· Ιωάννης 11:38-44· 12:1-3.

14. (α) Πώς αντέδρασαν οι μαθητές στη χειρονομία της Μαρίας; (β) Πώς υπερασπίστηκε ο Ιησούς τη Μαρία;

¹⁴ Οι μαθητές αγανάκτησαν! “Γιατί αυτή η σπατάλη;” ρωτούσαν. Ο Ιούδας, κρύβοντας το ανέντιμο κίνητρό του πίσω από μια υπόδειξη για ελεημοσύνη προς τους φτωχούς, είπε: «Γιατί να μην είχε πουληθεί αυτό το αρωματικό λάδι τριακόσια δηνάρια και να μην είχε δοθεί στους φτωχούς;» Η Μαρία έμεινε σιωπηλή. Ο Ιησούς, όμως, είπε στους μαθητές: «Αφήστε την. Γιατί προσπαθείτε να της δημιουργήσετε προβλήματα; Αυτή έκανε μια καλή πράξη προς εμένα. . . . Αυτή έκανε ό,τι μπορούσε· ανέλαβε προκαταβολικά να βάλει αρωματικό λάδι στο σώμα μου ενόψει της ταφής. Αληθινά σας λέω: Οπουδήποτε κηρυχτούν τα καλά νέα σε όλο τον κόσμο, θα ειπωθεί και αυτό που έκανε αυτή η γυναίκα, σε ανάμνησή της». Πόσο θα πρέπει να καθησύχασε την καρδιά της Μαρίας η θέρμη των λόγων του Ιησού!—Μάρκος 14:4-9· Ιωάννης 12:4-8.

15. Γιατί συγκινήθηκε τόσο πολύ ο Ιησούς από αυτό που έκανε η Μαρία, και έτσι τι μαθαίνουμε εμείς σχετικά με την ολόψυχη υπηρεσία;

¹⁵ Ο Ιησούς συγκινήθηκε βαθιά από αυτό που έκανε η Μαρία. Κατά τη δική του εκτίμηση, αυτή είχε κάνει μια αξιέπαινη πράξη. Δεν ήταν η υλική αξία του δώρου εκείνο που ενδιέφερε τον Ιησού αλλά το γεγονός ότι «αυτή έκανε ό,τι μπορούσε». Άδραξε την ευκαιρία και έδωσε ό,τι ήταν σε θέση να δώσει. Άλλες μεταφράσεις αποδίδουν ως εξής αυτά τα λόγια: «Έκανε όλα όσα μπορούσε» ή «Έκανε αυτό που περνούσε από το χέρι της». (Μια Αμερικανική Μετάφραση [An American Translation]· Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ [The Jerusalem Bible]) Η Μαρία έδωσε ολόψυχα γιατί έδωσε το καλύτερο που μπορούσε. Αυτό σημαίνει ολόψυχη υπηρεσία.

Τα «Δύο Μικρά Νομίσματα» μιας Χήρας

16. (α) Πώς έφτασε ο Ιησούς στο σημείο να παρατηρήσει τη συνεισφορά μιας φτωχής χήρας; (β) Πόση αξία είχαν τα νομίσματα της χήρας;

¹⁶ Δύο ημέρες αργότερα, στις 11 Νισάν, ο Ιησούς πέρασε μια δύσκολη ημέρα στο ναό, όπου η εξουσία του αμφισβητήθηκε και όπου απάντησε σε περίπλοκα ερωτήματα σχετικά με τους φόρους, την ανάσταση και άλλα ζητήματα. Κατήγγειλε τους γραμματείς και τους Φαρισαίους διότι, μεταξύ άλλων, “καταβρόχθιζαν τα σπίτια των χηρών”. (Μάρκος 12:40) Κατόπιν, ο Ιησούς κάθησε κάπου, προφανώς στην Αυλή των Γυναικών, όπου, σύμφωνα με την Ιουδαϊκή παράδοση, υπήρχαν 13 χρηματοφυλάκια. Κάθησε για λίγο, παρακολουθώντας προσεκτικά καθώς οι άνθρωποι έριχναν τις συνεισφορές τους. Ήρθαν πολλοί πλούσιοι, μερικοί ίσως με όψη αυτοδικαίωσης, ακόμη και επιδεικτικότητα. (Παράβαλε Ματθαίος 6:2.) Το βλέμμα του Ιησού προσηλώθηκε σε μια συγκεκριμένη γυναίκα. Τα συνηθισμένα μάτια μπορεί να μην παρατηρούσαν τίποτε το αξιοσημείωτο σχετικά με την ίδια ή το δώρο της. Αλλά ο Ιησούς, ο οποίος μπορούσε να γνωρίζει την καρδιά των άλλων, γνώριζε ότι αυτή ήταν «μια φτωχή χήρα». Γνώριζε επίσης το ακριβές ποσό του δώρου της—«δύο μικρά νομίσματα ελάχιστης αξίας».b—Μάρκος 12:41, 42.

17. Πώς αξιολόγησε ο Ιησούς τη συνεισφορά της χήρας, και έτσι τι μαθαίνουμε σχετικά με το να δίνουμε στον Θεό;

¹⁷ Ο Ιησούς φώναξε τους μαθητές του, γιατί ήθελε να δουν αυτοπροσώπως το μάθημα που ήταν έτοιμος να διδάξει. Αυτή «έριξε περισσότερα από όλους όσους ρίχνουν χρήματα στα χρηματοφυλάκια», είπε ο Ιησούς. Κατά τη δική του αξιολόγηση, εκείνη είχε ρίξει περισσότερα από όλους τους άλλους μαζί. Έδωσε «όλα όσα είχε»—και την τελευταία της δεκάρα. Κάνοντάς το αυτό, άφησε τον εαυτό της στα προστατευτικά χέρια του Ιεχωβά. Έτσι λοιπόν, ως παράδειγμα ανθρώπου που δίνει στον Θεό επιλέχθηκε μια γυναίκα της οποίας το δώρο ήταν σχεδόν μηδαμινής υλικής αξίας. Στα μάτια του Θεού, όμως, ήταν ανεκτίμητο!—Μάρκος 12:43, 44· Ιακώβου 1:27.

Μαθαίνουμε από την Άποψη που Έχει ο Ιεχωβά για την Ολόψυχη Υπηρεσία

18. Τι μαθαίνουμε από τη συμπεριφορά του Ιησού προς τις δύο γυναίκες;

¹⁸ Από τη συμπεριφορά του Ιησού προς τις δύο γυναίκες, παίρνουμε μερικά συγκινητικά μαθήματα αναφορικά με το πώς βλέπει ο Ιεχωβά την ολόψυχη υπηρεσία. (Ιωάννης 5:19) Ο Ιησούς δεν σύγκρινε τη χήρα με τη Μαρία. Δεν έδειξε λιγότερη εκτίμηση για τα δύο νομίσματα της χήρας από αυτήν που είχε δείξει για το «πολύ ακριβό» λάδι της Μαρίας. Εφόσον η κάθε γυναίκα έδωσε το καλύτερο που μπορούσε, στα μάτια του Θεού τα δώρα τους είχαν και τα δύο αξία. Γι’ αυτό, αν σας κατακλύζουν αισθήματα αναξιότητας επειδή δεν μπορείτε να κάνετε όλα όσα θέλετε να κάνετε στην υπηρεσία του Θεού, μην απελπίζεστε. Ο Ιεχωβά δέχεται με ευχαρίστηση το καλύτερο που μπορείτε να δώσετε. Να θυμάστε ότι ο Ιεχωβά «βλέπει την καρδιά», και έτσι γνωρίζει πλήρως αυτά που λαχταράει η καρδιά σας.—1 Σαμουήλ 16:7.

19. Γιατί δεν θα πρέπει να είμαστε επικριτικοί σε σχέση με τα όσα κάνουν οι άλλοι στην υπηρεσία του Θεού;

¹⁹ Η άποψη που έχει ο Ιεχωβά για την ολόψυχη υπηρεσία θα πρέπει να επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε και μεταχειριζόμαστε ο ένας τον άλλον. Πόσο άστοργο θα ήταν να επικρίνουμε τις προσπάθειες των άλλων ή να συγκρίνουμε την υπηρεσία ενός ατόμου με την υπηρεσία κάποιου άλλου! Είναι λυπηρό αυτό που έγραψε μια Χριστιανή: «Μερικές φορές ορισμένοι δίνουν την εντύπωση ότι αν δεν είσαι σκαπανέας τότε δεν είσαι τίποτε. Όσοι από εμάς προσπαθούμε να συνεχίσουμε τον αγώνα “απλώς” ως τακτικοί ευαγγελιζόμενοι της Βασιλείας έχουμε και εμείς ανάγκη να νιώθουμε ότι μας εκτιμούν». Ας θυμόμαστε ότι δεν έχουμε την εξουσία να κρίνουμε τι αποτελεί ολόψυχη υπηρεσία για ένα συγχριστιανό μας. (Ρωμαίους 14:10-12) Ο Ιεχωβά θεωρεί πολύτιμη την ολόψυχη υπηρεσία του καθενός από τα εκατομμύρια των πιστών ευαγγελιζομένων της Βασιλείας, και το ίδιο θα πρέπει να κάνουμε και εμείς.

20. Συνήθως, τι είναι καλύτερο να θεωρούμε δεδομένο για τους ομοπίστους μας;

²⁰ Τι θα λεχθεί, όμως, αν κάποιοι φαίνονται να κάνουν λιγότερα στη διακονία από όσα μπορούν; Μια πτώση στη δραστηριότητα ενός ομοπίστου μπορεί κάλλιστα να φανερώσει στους στοχαστικούς πρεσβυτέρους ότι υπάρχει ανάγκη για βοήθεια ή ενθάρρυνση. Συγχρόνως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι για μερικούς η ολόψυχη υπηρεσία μπορεί να μοιάζει περισσότερο με τα μικρά νομίσματα της χήρας παρά με το ακριβό λάδι της Μαρίας. Συνήθως το καλύτερο είναι να θεωρούμε δεδομένο ότι οι αδελφοί και οι αδελφές μας αγαπούν τον Ιεχωβά και ότι αυτή η αγάπη θα τους υποκινεί να κάνουν όσο πιο πολλά—όχι όσο πιο λίγα—μπορούν. Ασφαλώς, κανένας ευσυνείδητος υπηρέτης του Ιεχωβά δεν θα διάλεγε να κάνει λιγότερα από όσα μπορεί στην υπηρεσία του Θεού!—1 Κορινθίους 13:4, 7.

21. Ποια ανταμειφτική σταδιοδρομία επιδιώκουν πολλοί, και ποια ερωτήματα εγείρονται;

²¹ Εντούτοις, για πολλά μέλη του λαού του Θεού, η ολόψυχη υπηρεσία σημαίνει την επιδίωξη μιας εξαιρετικά ανταμειφτικής σταδιοδρομίας—της διακονίας σκαπανέα. Ποιες ευλογίες λαβαίνουν αυτοί; Και τι θα πούμε για όσους από εμάς δεν μπορούν ακόμη να κάνουν σκαπανικό—πώς μπορούμε να εκδηλώνουμε το σκαπανικό πνεύμα; Αυτά τα ερωτήματα θα εξεταστούν στο επόμενο άρθρο.

[Υποσημειώσεις]

Πώς θα Απαντούσατε;

◻ Τι σημαίνει να υπηρετούμε τον Ιεχωβά ολόψυχα;

◻ Πώς δείχνει το παράδειγμα στα εδάφια 1 Κορινθίους 12:14-26 ότι ο Ιεχωβά δεν μας συγκρίνει με τους άλλους;

◻ Από τα σχόλια του Ιησού σχετικά με το ακριβό λάδι της Μαρίας και τα δύο μικρά νομίσματα της χήρας, τι μαθαίνουμε όσον αφορά το να δίνουμε ολόψυχα;

◻ Πώς θα πρέπει να επηρεάζει η άποψη που έχει ο Ιεχωβά για την ολόψυχη υπηρεσία τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε ο ένας τον άλλον;

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Η Μαρία έδωσε το καλύτερο που μπορούσε, αρωματίζοντας το σώμα του Ιησού με ένα «πολύ ακριβό» λάδι

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Τα νομίσματα της χήρας—σχεδόν μηδαμινής υλικής αξίας, αλλά ανεκτίμητα στα μάτια του Ιεχωβά