Η «Απερίγραπτη Δωρεά» του Θεού μάς Αναγκάζει

1, 2. (α) Τι περιλαμβάνει η «απερίγραπτη δωρεά» του Θεού; (β) Ποιες ερωτήσεις θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο;

ΟΤΑΝ ο Ιεχωβά έστειλε τον μονογενή του Γιο στη γη, έδωσε αυτό που θα αποτελούσε το μεγαλύτερο δυνατό δώρο αγάπης! (Ιωάν. 3:16· 1 Ιωάν. 4:9, 10) Ο απόστολος Παύλος το αποκάλεσε «απερίγραπτη δωρεά» του Θεού. (2 Κορ. 9:15) Γιατί χρησιμοποίησε αυτή την έκφραση;

² Ο Παύλος γνώριζε ότι όλες οι μεγαλειώδεις υποσχέσεις του Θεού ήταν εγγυημένες μέσω της τέλειας θυσίας του Χριστού. (Διαβάστε 2 Κορινθίους 1:20) Επομένως, αυτή η «απερίγραπτη δωρεά» θα περιλάμβανε όλη την αγαθότητα και την όσια αγάπη που θα εκδήλωνε σε εμάς ο Ιεχωβά μέσω του Ιησού. Πράγματι, αυτό το δώρο εμπνέει τόσο δέος που δεν μπορεί να περιγραφεί πλήρως με ανθρώπινους όρους. Πώς θα πρέπει να μας επηρεάζει το γεγονός ότι έχουμε λάβει ένα τόσο εξαίσιο δώρο; Και σε ποιες πρακτικές ενέργειες θα πρέπει να μας υποκινεί καθώς προετοιμαζόμαστε να τηρήσουμε την Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού την Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016;

3, 4. (α) Πώς νιώθετε όταν σας κάνουν ένα δώρο; (β) Πώς θα μπορούσε να αλλάξει τη ζωή σας ένα ξεχωριστό δώρο;

³ Όταν σας κάνουν ένα δώρο, αναμφίβολα σας κατακλύζουν ποικίλα συναισθήματα. Ωστόσο, κάποια δώρα ίσως είναι τόσο ξεχωριστά ή ουσιώδη ώστε αλλάζουν εντελώς τη ζωή μας. Για παράδειγμα, φανταστείτε ότι αντιμετωπίζετε την ποινή της εκτέλεσης επειδή έχετε εμπλακεί σε κάποιο έγκλημα. Ξαφνικά, ένας άγνωστος ξεπροβάλει μέσα από το πλήθος και προσφέρεται να υποστεί αυτός την ποινή στη θέση σας. Στην ουσία, είναι πρόθυμος να πεθάνει αντί για εσάς! Πώς θα σας επηρέαζε ένα τέτοιο εξαιρετικό δώρο;

⁴ Αν γινόσασταν αποδέκτης μιας τέτοιας ανιδιοτελούς έκφρασης αγάπης, χωρίς αμφιβολία θα αναγκαζόσασταν να αναθεωρήσετε τις ενέργειές σας, ακόμα και να αλλάξετε τον τρόπο ζωής σας. Αυτό πιθανότατα θα σας υποκινούσε να είστε πιο γενναιόδωρος και στοργικός απέναντι στους άλλους, ίσως μάλιστα και να συγχωρήσετε όποιον σας είχε αδικήσει. Για όλη σας τη ζωή, θα νιώθατε υπόχρεος στο άτομο που πήρε πρόθυμα τη θέση σας.

 5. Γιατί το θεϊκό δώρο του λύτρου είναι πολύ μεγαλύτερο από οποιοδήποτε άλλο δώρο;

⁵ Και όμως, αυτό που μας έδωσε ο Ιεχωβά μέσω του Χριστού είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από το δώρο που αναφέραμε στο παράδειγμα. (1 Πέτρ. 3:18) Σκεφτείτε το γιατί. Λόγω της κληρονομημένης αμαρτίας, όλοι αντιμετωπίζουμε την ποινή του θανάτου. (Ρωμ. 5:12) Στοργικά, ο Ιεχωβά διευθέτησε να έρθει ο Ιησούς στη γη και «να γευτεί θάνατο για κάθε άνθρωπο». (Εβρ. 2:9) Ο Ιεχωβά δεν έσωσε απλώς την παρούσα ζωή μας, αλλά έθεσε τη βάση ώστε να εξαλειφθεί για πάντα η αιτία του θανάτου. (Ησ. 25:7, 8· 1 Κορ. 15:22, 26) Όλοι όσοι ασκούν πίστη στον Ιησού θα λάβουν αιώνια ζωή με ειρήνη και ευτυχία ως επίγειοι υπήκοοι της Βασιλείας του Θεού υπό τον Χριστό ή, αν είναι χρισμένοι, ως συγκυβερνήτες σε αυτή τη Βασιλεία. (Ρωμ. 6:23· Αποκ. 5:9, 10) Ποιες άλλες ευλογίες περιλαμβάνονται σε αυτό το δώρο του Ιεχωβά;

 6. (α) Σε ποιες από τις ευλογίες που περιλαμβάνει το δώρο του Ιεχωβά αποβλέπετε εσείς; (β) Αναφέρετε τρία πράγματα που μας υποκινεί να κάνουμε το δώρο του Θεού.

⁶ Το δώρο του Ιεχωβά περιλαμβάνει τη θεραπεία όλων των ασθενειών μας, τη μεταμόρφωση της γης μας σε παράδεισο και την ανάσταση των νεκρών. (Ησ. 33:24· 35:5, 6· Ιωάν. 5:28, 29) Ασφαλώς, αγαπάμε τον Ιεχωβά και τον αγαπητό του Γιο επειδή μας έδωσαν αυτό που αποτελεί «απερίγραπτη δωρεά». Το ερώτημα όμως παραμένει: Τι θα μας υποκινήσει να κάνουμε η αγάπη του Θεού; Ας εξετάσουμε πώς η αγάπη του Θεού μάς υποκινεί (1) να ακολουθούμε τα ίχνη του Χριστού Ιησού πιστά, (2) να εκδηλώνουμε αγάπη για τους αδελφούς μας και (3) να συγχωρούμε τους άλλους από καρδιάς.

7, 8. Πώς πρέπει να νιώθουμε για την αγάπη του Χριστού, και τι πρέπει να μας υποκινεί αυτή να κάνουμε;

⁷ Πρώτον, πρέπει να νιώθουμε την υποχρέωση να ζούμε για τον Χριστό Ιησού. Ο απόστολος Παύλος δήλωσε: «Η αγάπη την οποία έχει ο Χριστός μάς αναγκάζει». (Διαβάστε 2 Κορινθίους 5:14, 15) Ο Παύλος αντιλαμβανόταν πως δεν θα μπορούσαμε να δεχτούμε την εξαιρετική αγάπη του Χριστού χωρίς αυτή να μας αναγκάζει, ή αλλιώς να μας υποκινεί, να ζούμε για εκείνον. Όταν η διάνοιά μας κατανοήσει πλήρως τι έχει κάνει ο Ιεχωβά για εμάς και η καρδιά μας υποκινηθεί από την αγάπη του, επιθυμούμε ολόψυχα να ζούμε για τον Χριστό Ιησού. Πώς φανερώνουμε αυτή μας την επιθυμία;

⁸ Εκείνοι που αγαπούν τον Ιεχωβά είναι αναγκασμένοι να μιμούνται το παράδειγμα του Χριστού, περπατώντας όπως περπάτησε εκείνος και ακολουθώντας τα ίχνη του πιστά. (1 Πέτρ. 2:21· 1 Ιωάν. 2:6) Μέσω της υπακοής μας, αποδεικνύουμε την αγάπη μας για τον Θεό και τον Χριστό. Ο Ιησούς είπε: «Αυτός που έχει τις εντολές μου και τις τηρεί, εκείνος είναι που με αγαπάει. Και εκείνος που με αγαπάει θα αγαπηθεί από τον Πατέρα μου, και εγώ θα τον αγαπήσω και θα του δείξω καθαρά τον εαυτό μου».​—Ιωάν. 14:21· 1 Ιωάν. 5:3.

 9. Ποιες πιέσεις αντιμετωπίζουμε;

⁹ Την περίοδο της Ανάμνησης, είναι καλό να αναλογιστούμε την πορεία της ζωής μας. Ρωτήστε τον εαυτό σας: “Σε ποιους τομείς τα πάω καλά καθώς ακολουθώ τα ίχνη του Χριστού Ιησού; Σε ποιους τομείς θα μπορούσα να βελτιωθώ;” Αυτή η αυτοεξέταση είναι πολύ σημαντική, επειδή δεχόμαστε συνεχώς πιέσεις για να ακολουθήσουμε τον τρόπο ενέργειας αυτού του κόσμου. (Ρωμ. 12:2) Αν δεν προσέξουμε, θα μπορούσαμε να γίνουμε μαθητές των φιλοσόφων αυτού του κόσμου ή ακόμα και των διασημοτήτων του και των αστέρων του αθλητισμού. (Κολ. 2:8· 1 Ιωάν. 2:15-17) Πώς μπορούμε να αντιστεκόμαστε σε αυτές τις πιέσεις;

10. Τι μπορούμε να αναρωτηθούμε την περίοδο αυτής της Ανάμνησης, και τι μπορεί να μας υποκινήσουν να κάνουμε οι απαντήσεις; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.)

¹⁰ Μπορούμε να δούμε την περίοδο της Ανάμνησης ως ευκαιρία για να ρίξουμε μια καλή ματιά στην ντουλάπα μας, στη συλλογή με τις ταινίες και τη μουσική μας, ίσως ακόμα και στο υλικό που είναι αποθηκευμένο στο κομπιούτερ, στο κινητό και στο τάμπλετ μας. Καθώς κοιτάζετε στην ντουλάπα σας, ρωτήστε τον εαυτό σας: “Αν πήγαινα κάπου όπου θα ήταν και ο Ιησούς, μήπως θα ένιωθα άβολα φορώντας αυτά τα ρούχα;” (Διαβάστε 1 Τιμόθεο 2:9, 10) “Αν τα φορούσα, θα ήταν φανερό σε όλους ότι είμαι ακόλουθος του Χριστού Ιησού;” Θα μπορούσαμε να κάνουμε στον εαυτό μας παρόμοιες ερωτήσεις σχετικά με τις ταινίες και τη μουσική που έχουμε επιλέξει. “Θα διασκέδαζε ο Ιησούς βλέποντας αυτή την ταινία ή ακούγοντας αυτή τη μουσική; Αν δανειζόταν το κινητό ή το τάμπλετ μου, μήπως θα ντρεπόμουν με αυτά που θα έβλεπε εκεί;” Καθώς σκέφτεστε το θέμα ενός βιντεοπαιχνιδιού, αναρωτηθείτε: “Μήπως θα δυσκολευόμουν να εξηγήσω στον Ιησού γιατί μου αρέσει να παίζω αυτό το παιχνίδι;” Η αγάπη μας για τον Ιεχωβά πρέπει να μας αναγκάζει να πετάξουμε οτιδήποτε θα ήταν ακατάλληλο για έναν μαθητή του Χριστού, ανεξάρτητα από το κόστος που περιλαμβάνεται. (Πράξ. 19:19, 20) Τη στιγμή της αφιέρωσής μας υποσχεθήκαμε ότι δεν θα ζούμε πια για τον εαυτό μας αλλά για τον Χριστό. Συνεπώς, δεν πρέπει να δενόμαστε με οτιδήποτε θα μπορούσε να μας εμποδίσει να ακολουθούμε πιστά τα ίχνη του Χριστού.​—Ματθ. 5:29, 30· Φιλιπ. 4:8.

11. (α) Τι μας υποκινεί να κάνουμε στο έργο κηρύγματος η αγάπη μας για τον Ιεχωβά και τον Ιησού; (β) Πώς μπορεί να μας υποκινήσει η αγάπη μας να βοηθήσουμε άλλους στην εκκλησία;

¹¹ Η αγάπη μας για τον Ιησού μάς υποκινεί επίσης να συμμετέχουμε ολόψυχα στο έργο κηρύγματος και μαθήτευσης. (Ματθ. 28:19, 20· Λουκ. 4:43) Την περίοδο της Ανάμνησης, θα έχουμε την ευκαιρία να υπηρετήσουμε ως βοηθητικοί σκαπανείς και να δαπανήσουμε 30 ή 50 ώρες στο έργο κηρύγματος. Θα μπορούσατε να κάνετε τις απαραίτητες προσαρμογές ώστε να υπηρετήσετε και εσείς; Ένας 84χρονος αδελφός που έχει χηρέψει δεν πίστευε ότι θα μπορούσε να κάνει βοηθητικό σκαπανικό εξαιτίας της ηλικίας και της κακής υγείας του. Ωστόσο, οι σκαπανείς της περιοχής του ένωσαν τις δυνάμεις τους για να τον βοηθήσουν. Του παρείχαν μεταφορικό μέσο και επέλεξαν προσεκτικά κάποιον τομέα στον οποίο θα μπορούσε να εργαστεί, ώστε να πετύχει τον στόχο των 30 ωρών. Θα μπορούσατε να βοηθήσετε και εσείς κάποιο άτομο στην εκκλησία σας ώστε να νιώσει και εκείνος ή εκείνη τη χαρά του βοηθητικού σκαπανικού την περίοδο της Ανάμνησης; Φυσικά, ίσως δεν μπορούμε να κάνουμε όλοι μας βοηθητικό σκαπανικό. Αλλά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όσο χρόνο και δυνάμεις διαθέτουμε για να αυξήσουμε τη θυσία αίνου μας προς τον Ιεχωβά. Κάνοντάς το αυτό, δείχνουμε ότι και εμείς, όπως ο Παύλος, υποκινούμαστε από την αγάπη του Χριστού. Τι άλλο θα μας υποκινήσει να κάνουμε η αγάπη του Θεού;

12. Τι μας υποκινεί να κάνουμε η αγάπη του Θεού;

¹² Δεύτερον, η αγάπη του Θεού μάς αναγκάζει να εκδηλώνουμε αγάπη για τους αδελφούς μας. Ο απόστολος Ιωάννης το αναγνώρισε αυτό. Όπως έγραψε: «Αγαπητοί, αν έτσι μας αγάπησε ο Θεός, τότε και εμείς έχουμε την υποχρέωση να αγαπάμε ο ένας τον άλλον». (1 Ιωάν. 4:7-11) Ναι, δεν μπορούμε να δεχτούμε κατάλληλα την αγάπη του Θεού χωρίς να αναγνωρίσουμε ότι έχουμε την υποχρέωση να αγαπάμε τους αδελφούς μας. (1 Ιωάν. 3:16) Πώς μπορούμε να δείχνουμε την αγάπη μας με πρακτικούς τρόπους;

13. Ποιο παράδειγμα έθεσε ο Ιησούς όσον αφορά την αγάπη προς τους άλλους;

¹³ Σκεφτείτε το παράδειγμα του Ιησού. Στην επίγεια διακονία του, έδινε ιδιαίτερη προσοχή στους ασήμαντους. Βοηθούσε όσους είχαν σωματικές αναπηρίες​—τους κουτσούς, τους τυφλούς, τους κουφούς και τους βουβούς. (Ματθ. 11:4, 5) Ο Ιησούς χαιρόταν να διδάσκει τους πνευματικά πεινασμένους, τους οποίους οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες θεωρούσαν “καταραμένους ανθρώπους”. (Ιωάν. 7:49) Αγαπούσε εκείνους τους ασήμαντους ανθρώπους και εργαζόταν σκληρά για να τους διακονεί.​—Ματθ. 20:28.

14. Τι μπορείτε να κάνετε ώστε να δείξετε αγάπη για τους αδελφούς σας;

¹⁴ Η περίοδος της Ανάμνησης παρέχει μια ευκαιρία να μιμηθείτε τον Ιησού αφιερώνοντας χρόνο για να σκεφτείτε τους αδελφούς και τις αδελφές της εκκλησίας σας. Καθώς το κάνετε αυτό, αναμφίβολα θα βρείτε κάποιους που θα μπορούσαν να ωφεληθούν από την αγάπη σας. Ίσως υπάρχουν ηλικιωμένοι αδελφοί και αδελφές που χρειάζονται βοήθεια. Θα μπορούσατε να επισκεφτείτε αυτά τα αγαπητά άτομα; Θα μπορούσατε να τους πάτε φαγητό, να τους βοηθήσετε στις δουλειές του σπιτιού, να τους μεταφέρετε στη συνάθροιση ή να τους προτείνετε να συνεργαστείτε στη διακονία; (Διαβάστε Λουκάς 14:12-14) Πρέπει να αφήνουμε την αγάπη του Θεού να μας υποκινεί να προσφέρουμε βοήθεια και να εκδηλώνουμε την αγάπη μας για τους αδελφούς μας.

15. Τι πρέπει να αναγνωρίσουμε;

¹⁵ Τρίτον, η αγάπη του Ιεχωβά πρέπει να μας αναγκάζει να συγχωρούμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας. Ως παιδιά του πρώτου ανθρώπου, του Αδάμ, όλοι μας έχουμε κληρονομήσει την αμαρτία και την ποινή της, τον θάνατο. Ούτε ένας από εμάς δεν μπορεί να πει: «Εγώ δεν χρειάζομαι το λύτρο». Ακόμα και ο πιο πιστός υπηρέτης του Θεού εξαρτάται απόλυτα από την παρ’ αξίαν καλοσύνη του Ιεχωβά μέσω του Χριστού. Ο καθένας μας πρέπει να αναγνωρίσει ότι του έχει συγχωρηθεί ένα τεράστιο χρέος. Γιατί είναι σημαντικό αυτό; Η απάντηση βρίσκεται σε μια παραβολή του Ιησού.

16, 17. (α) Τι πρέπει να μάθουμε από την παραβολή του Ιησού για τον βασιλιά και τους δούλους; (β) Αφού έχετε στοχαστεί την παραβολή του Ιησού, τι είστε αποφασισμένοι να κάνετε;

¹⁶ Ο Ιησούς αφηγήθηκε πώς κάποιος βασιλιάς είχε συγχωρήσει στον δούλο του ένα τεράστιο χρέος 10.000 ταλάντων, δηλαδή 60.000.000 δηναρίων. Ωστόσο, αυτός ο δούλος στον οποίο είχαν συγχωρηθεί τόσο πολλά δεν ήταν πρόθυμος να συγχωρήσει το πολύ μικρότερο χρέος του συνδούλου του​—100 δηνάρια. Ο βασιλιάς εξοργίστηκε όταν έμαθε για τη σκληροκαρδία του δούλου στον οποίο είχε δείξει έλεος. Του είπε: «Πονηρέ δούλε, εγώ σου διέγραψα όλο εκείνο το χρέος όταν με ικέτευσες. Δεν έπρεπε και εσύ να είχες ελεήσει το σύνδουλό σου όπως σε ελέησα και εγώ;» (Ματθ. 18:23-35)^[1] Ναι, το εξαιρετικό έλεος του βασιλιά θα έπρεπε να είχε αναγκάσει εκείνον τον δούλο να συγχωρήσει τον σύνδουλό του. Αντίστοιχα, τι πρέπει να αναγκάζει εμάς να κάνουμε η αγάπη και το έλεος του Ιεχωβά;

¹⁷ Η περίοδος της Ανάμνησης μας παρέχει μια ευκαιρία να σκεφτούμε αν τρέφουμε κάποια αισθήματα μνησικακίας για έναν αδελφό ή αδελφή μας. Αν ναι, αυτή θα ήταν μια θαυμάσια στιγμή για να μιμηθούμε τον Ιεχωβά, ο οποίος είναι “πρόθυμος να συγχωρεί”. (Νεεμ. 9:17· Ψαλμ. 86:5) Αν εκτιμούμε αυτό που έχει κάνει ο Ιεχωβά για εμάς διαγράφοντας το τεράστιο χρέος μας, τότε θα θέλουμε να συγχωρούμε τους άλλους από καρδιάς. Είναι αδύνατον να γίνουμε αποδέκτες της αγάπης και της συγχωρητικότητας του Θεού αν δεν αγαπάμε και δεν συγχωρούμε τους άλλους. (Ματθ. 6:14, 15) Αν και είναι αλήθεια ότι η συγχώρηση δεν θα αλλάξει το παρελθόν, είναι σίγουρο ότι θα αλλάξει το μέλλον μας προς το καλύτερο.

18. Πώς βοήθησε η αγάπη του Θεού μια αδελφή να ανέχεται τις ατέλειες μιας άλλης αδελφής;

¹⁸ Για πολλούς από εμάς, ίσως είναι δύσκολο “να ανεχόμαστε” καθημερινά τους αδελφούς και τις αδελφές μας. (Διαβάστε Κολοσσαείς 3:13, 14· Εφεσίους 4:32) Για παράδειγμα, η Λίλι είναι μια άγαμη αδελφή η οποία βοήθησε πρόθυμα μια χήρα, την Κάρολ.^[2] Η Λίλι παρείχε στην Κάρολ μεταφορικό μέσο, της έκανε διάφορα θελήματα και της έδειχνε καλοσύνη με πολλούς άλλους πρακτικούς τρόπους. Παρά τα όσα έκανε όμως, η Κάρολ ήταν συνεχώς επικριτική και, γενικά, ήταν δύσκολος άνθρωπος. Ωστόσο, η Λίλι επικεντρώθηκε στις καλές της ιδιότητες. Συνέχισε να τη βοηθάει επί αρκετά χρόνια μέχρι που η Κάρολ αρρώστησε βαριά και πέθανε. «Παρ’ όλα αυτά», λέει η Λίλι, «ανυπομονώ να ξαναδώ την Κάρολ στην ανάσταση. Θέλω να τη γνωρίσω όταν θα είναι τέλεια». Ναι, η αγάπη του Θεού μπορεί να μας αναγκάσει να ανεχόμαστε τους αδελφούς και τις αδελφές μας και να ανυπομονούμε να έρθει ο καιρός που η ανθρώπινη ατέλεια θα είναι πια παρελθόν.

19. Πώς θα υποκινήσει εσάς η «απερίγραπτη δωρεά» του Θεού;

¹⁹ Έχουμε όντως λάβει μια «απερίγραπτη δωρεά» από τον Ιεχωβά. Είθε να μη θεωρήσουμε ποτέ δεδομένο αυτό το πολύτιμο δώρο. Απεναντίας, ιδιαίτερα στην περίοδο αυτής της Ανάμνησης ας στοχαζόμαστε με εκτίμηση όλα όσα έχουν κάνει για εμάς ο Ιεχωβά και ο Ιησούς. Ναι, είθε η αγάπη τους να μας αναγκάζει να ακολουθούμε τα ίχνη του Ιησού πιστά, να προσφέρουμε βοήθεια και να εκδηλώνουμε την αγάπη μας για τους αδελφούς μας καθώς και να τους συγχωρούμε από καρδιάς.