Γιατί Πρέπει να Είμαστε Αυτοθυσιαστικοί;

Ο Μπιλ είναι ένας οικογενειάρχης γύρω στα 50 ο οποίος διδάσκει τεχνικές οικοδόμησης. Με δικά του έξοδα, διαθέτει πολλές εβδομάδες μέσα στο χρόνο βοηθώντας στο σχεδιασμό και στην οικοδόμηση Αιθουσών Βασιλείας για τις εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Η Έμα είναι μια μορφωμένη, άγαμη 22χρονη κοπέλα με πολλά προσόντα. Αντί να επιδιώκει μόνο προσωπικούς στόχους και απολαύσεις, δαπανάει 70 και πλέον ώρες κάθε μήνα ως διάκονος, βοηθώντας τους ανθρώπους να καταλάβουν τη Γραφή. Ο Μόρις και η Μπέτι είναι συνταξιούχοι. Αντί να ακολουθούν τώρα έναν πιο χαλαρό ρυθμό, μετακόμισαν σε άλλη χώρα για να βοηθήσουν τους ανθρώπους εκεί να μάθουν σχετικά με το σκοπό του Θεού για τη γη.

ΑΥΤΑ τα άτομα δεν θεωρούν τον εαυτό τους κάτι το ιδιαίτερο ή το ξεχωριστό. Είναι συνηθισμένοι άνθρωποι οι οποίοι κάνουν αυτό που θεωρούν σωστό. Γιατί χρησιμοποιούν το χρόνο, τις δυνάμεις, τις ικανότητες και τους πόρους τους προς το συμφέρον των άλλων; Αυτό που τους υποκινεί είναι η βαθιά αγάπη για τον Θεό και για το συνάνθρωπό τους. Αυτή η αγάπη έχει αναπτύξει μέσα τους ένα γνήσιο αυτοθυσιαστικό πνεύμα.

Τι εννοούμε με τη φράση αυτοθυσιαστικό πνεύμα; Το να είναι κάποιος αυτοθυσιαστικός δεν σημαίνει ότι πρέπει να ζει μια αυστηρή ή ασκητική ζωή. Δεν περιλαμβάνει κατ’ ανάγκην μια υπερβολική αυταπάρνηση η οποία μας στερεί τη χαρά ή την ικανοποίηση. Όπως αναφέρει Το Συντμημένο Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης (The Shorter Oxford English Dictionary), αυτοθυσία σημαίνει απλώς «το να παραιτείται κάποιος από τα συμφέροντα, την ευτυχία και τις επιθυμίες του χάριν του καθήκοντος ή χάριν της ευημερίας των άλλων».

Ιησούς Χριστός​—Το Πρώτιστο Παράδειγμα

Ο μονογενής Γιος του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, είναι το πρώτιστο παράδειγμα ατόμου που είχε αυτοθυσιαστικό πνεύμα. Στην προανθρώπινη ύπαρξή του, η ζωή του θα πρέπει να ήταν ενδιαφέρουσα και ικανοποιητική στο μέγιστο βαθμό. Είχε στενή, προσωπική συναναστροφή με τον Πατέρα του και με τα πνευματικά πλάσματα. Επιπλέον, ο Γιος του Θεού, ως «δεξιοτέχνης εργάτης», χρησιμοποίησε τις ικανότητές του σε συναρπαστικές δραστηριότητες που αποτελούσαν πραγματική πρόκληση. (Παροιμίες 8:30, 31) Ασφαλώς έζησε σε συνθήκες πολύ ανώτερες από αυτές που θα μπορούσε να απολαύσει ποτέ ο πλουσιότερος άνθρωπος πάνω στη γη. Όντας δίπλα στον Ιεχωβά Θεό, κατείχε εξυψωμένη και προνομιακή θέση στον ουρανό.

Ωστόσο, ο Γιος του Θεού «άδειασε τον εαυτό του και πήρε μορφή δούλου και έγινε όμοιος με τους ανθρώπους». (Φιλιππησίους 2:7) Παραιτήθηκε πρόθυμα από όλα τα προσωπικά του πλεονεκτήματα με το να γίνει άνθρωπος και να προσφέρει τη ζωή του ως λύτρο προκειμένου να εξουδετερώσει τη βλάβη που προξένησε ο Σατανάς. (Γένεση 3:1-7· Μάρκος 10:45) Αυτό σήμαινε ότι θα ερχόταν να ζήσει ανάμεσα στους αμαρτωλούς ανθρώπους μέσα σε έναν κόσμο που βρίσκεται στην εξουσία του Σατανά του Διαβόλου. (1 Ιωάννη 5:19) Σήμαινε επίσης ότι θα υπέμενε προσωπικές δυσχέρειες και κακουχίες. Εντούτοις, ό,τι και αν του κόστιζε, ο Ιησούς Χριστός ήταν αποφασισμένος να κάνει το θέλημα του Πατέρα του. (Ματθαίος 26:39· Ιωάννης 5:30· 6:38) Αυτό δοκίμασε στο έπακρο την αγάπη και την οσιότητά του. Μέχρι ποιου σημείου ήταν διατεθειμένος να φτάσει; «Ταπείνωσε τον εαυτό του», είπε ο απόστολος Παύλος, «και έγινε υπάκουος μέχρι θανάτου, ναι, θανάτου πάνω σε ξύλο βασανισμού».​—Φιλιππησίους 2:8.

«Να Διατηρείτε Αυτή τη Διανοητική Στάση Μέσα Σας»

Σε εμάς δίνεται η ενθάρρυνση να ακολουθούμε το παράδειγμα του Ιησού. «Να διατηρείτε αυτή τη διανοητική στάση μέσα σας η οποία ήταν και μέσα στον Χριστό Ιησού», παρότρυνε ο Παύλος. (Φιλιππησίους 2:5) Πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό; Ένας τρόπος είναι με το να “δίνουμε προσοχή με προσωπικό ενδιαφέρον, όχι μόνο στα δικά μας ζητήματα, αλλά και στα ζητήματα των άλλων”. (Φιλιππησίους 2:4) Η γνήσια αγάπη «δεν ζητάει τα δικά της συμφέροντα».​—1 Κορινθίους 13:5.

Πολλές φορές, άτομα που δείχνουν ενδιαφέρον έχουν αφιερωθεί ανιδιοτελώς στην υπηρεσία των άλλων. Σήμερα, όμως, πολλοί άνθρωποι τείνουν να είναι εγωκεντρικοί. Ο κόσμος εκδηλώνει στάση εγωπρωτισμού. Χρειάζεται να φυλαγόμαστε από το πνεύμα του κόσμου επειδή, αν αυτό καταφέρει να διαπλάσει την άποψη και τη στάση μας, το πιθανό είναι ότι θα προσδίδουμε πρώτιστη σημασία στις δικές μας επιθυμίες. Τότε ό,τι κάνουμε​—το πώς θα δαπανούμε το χρόνο, τις δυνάμεις, τους πόρους μας—​θα διέπεται από εγωκεντρικά ενδιαφέροντα. Χρειάζεται, λοιπόν, να αγωνιζόμαστε σκληρά ενάντια σε αυτή την επιρροή.

Ακόμη και καλοπροαίρετες συμβουλές μπορεί μερικές φορές να εξασθενίσουν το αυτοθυσιαστικό μας πνεύμα. Αντιλαμβανόμενος πού θα οδηγούσε η αυτοθυσιαστική πορεία του Ιησού, ο απόστολος Πέτρος είπε: «Να είσαι καλός με τον εαυτό σου, Κύριε». (Ματθαίος 16:22) Προφανώς, δυσκολευόταν να αποδεχτεί το γεγονός ότι ο Ιησούς ήταν πρόθυμος να φτάσει μέχρι το θάνατο χάριν των συμφερόντων της κυριαρχίας του Πατέρα του και της σωτηρίας των ανθρώπων. Γι’ αυτό, προσπάθησε να αποτρέψει τον Ιησού από μια τέτοια πορεία.

“Απαρνήσου τον Εαυτό Σου”

Πώς αντέδρασε ο Ιησούς; Η αφήγηση λέει: «Γύρισε, κοίταξε τους μαθητές του και επέπληξε τον Πέτρο, και είπε: “Πήγαινε πίσω μου, Σατανά, επειδή σκέφτεσαι, όχι τις σκέψεις του Θεού, αλλά των ανθρώπων”». Στη συνέχεια, ο Ιησούς φώναξε το πλήθος μαζί με τους μαθητές του και είπε: «Αν κάποιος θέλει να έρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώσει το ξύλο του βασανισμού του και ας με ακολουθεί συνεχώς».​—Μάρκος 8:33, 34.

Περίπου 30 χρόνια αφότου έδωσε αυτή τη συμβουλή στον Ιησού, ο Πέτρος έδειξε ότι είχε πλέον καταλάβει τη σημασία της αυτοθυσίας. Δεν ενθάρρυνε τους ομοπίστους του να χαλαρώσουν και να είναι καλοί με τον εαυτό τους. Αντίθετα, ο Πέτρος τούς παρότρυνε να περιζώσουν τη διάνοιά τους για δραστηριότητα και να μη διαπλάθονται σύμφωνα με τις προηγούμενες κοσμικές τους επιθυμίες. Παρά τις δοκιμασίες, θα έπρεπε να βάλουν πρώτα στη ζωή τους την εκτέλεση του θελήματος του Θεού.​—1 Πέτρου 1:6, 13, 14· 4:1, 2.

Η πιο ανταμειφτική πορεία που μπορούμε να επιδιώξουμε όλοι μας είναι να αναγνωρίσουμε ότι ο εαυτός μας ανήκει στον Ιεχωβά, ακολουθώντας πιστά τον Ιησού Χριστό και αφήνοντας τον Θεό να κατευθύνει τις δραστηριότητές μας. Σε σχέση με αυτό, ο Παύλος έθεσε θαυμάσιο παράδειγμα. Το αίσθημα του επείγοντος και η ευγνωμοσύνη του στον Ιεχωβά τον υποκίνησαν να παραιτηθεί από κοσμικές φιλοδοξίες ή προοπτικές οι οποίες θα μπορούσαν να του είχαν αποσπάσει την προσοχή από την εκτέλεση του θελήματος του Θεού. «Εγώ», είπε, «με μεγάλη ευχαρίστηση θα δαπανήσω και θα δαπανηθώ εντελώς» υπηρετώντας τα συμφέροντα των άλλων. (2 Κορινθίους 12:15) Ο Παύλος χρησιμοποίησε τις ικανότητές του για να προωθήσει τα θεϊκά συμφέροντα, όχι τα δικά του.​—Πράξεις 20:24· Φιλιππησίους 3:8.

Πώς μπορούμε να εξετάσουμε τον εαυτό μας για να εξακριβώσουμε αν η στάση μας είναι παρόμοια με του αποστόλου Παύλου; Θα μπορούσαμε να διερωτηθούμε: Πώς χρησιμοποιώ το χρόνο, τις δυνάμεις, τις ικανότητες και τους πόρους μου; Χρησιμοποιώ αυτά και άλλα πολύτιμα χαρίσματα μόνο για να προωθώ τα δικά μου συμφέροντα ή τα χρησιμοποιώ για να βοηθώ άλλους; Έχω σκεφτεί μήπως μπορώ να συμμετέχω πληρέστερα στο ζωοσωτήριο έργο διακήρυξης των καλών νέων, ίσως ως ολοχρόνιος διαγγελέας της Βασιλείας; Θα μπορούσα να ασχοληθώ πληρέστερα με δραστηριότητες όπως είναι η οικοδόμηση ή η συντήρηση Αιθουσών Βασιλείας; Επωφελούμαι από τις ευκαιρίες που έχω να βοηθώ εκείνους που βρίσκονται σε ανάγκη; Δίνω στον Ιεχωβά το καλύτερο που έχω;​—Παροιμίες 3:9.

«Περισσότερη Ευτυχία στο να Δίνει Κανείς»

Αλλά είναι πράγματι σοφό να είμαστε αυτοθυσιαστικοί; Ναι, είναι! Ο Παύλος γνώριζε εκ πείρας ότι ένα τέτοιο πνεύμα φέρνει πλούσιες ανταμοιβές. Στον ίδιο έφερε μεγάλη ευτυχία και τεράστια προσωπική ικανοποίηση. Το εξήγησε αυτό στους πρεσβυτέρους της Εφέσου όταν συναντήθηκε μαζί τους στη Μίλητο, λέγοντας: «Σας έδειξα σε όλα τα πράγματα ότι έτσι κοπιάζοντας [με αυτοθυσιαστικό τρόπο] πρέπει να βοηθάτε εκείνους που είναι αδύναμοι, και ότι πρέπει να θυμάστε τα λόγια του Κυρίου Ιησού, ότι αυτός είπε: “Υπάρχει περισσότερη ευτυχία στο να δίνει κανείς παρά στο να λαβαίνει”». (Πράξεις 20:35) Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν διαπιστώσει ότι το να εκδηλώνουν τέτοιου είδους πνεύμα φέρνει μεγάλη χαρά τώρα. Θα φέρει όμως χαρά και στο μέλλον όταν ο Ιεχωβά ανταμείψει εκείνους που βάζουν τα συμφέροντά του και τα συμφέροντα των άλλων πάνω από τα δικά τους.​—1 Τιμόθεο 4:8-10.

Όταν ρωτήθηκε γιατί ανάλωνε τις δυνάμεις του βοηθώντας άλλους στην οικοδόμηση Αιθουσών Βασιλείας, ο Μπιλ σχολίασε: «Καθώς βοηθώ με αυτόν τον τρόπο άλλες, συνήθως μικρότερες, εκκλησίες, νιώθω μεγάλη προσωπική ικανοποίηση. Μου αρέσει να χρησιμοποιώ τις ικανότητες και την πείρα μου προς όφελος των άλλων». Γιατί επέλεξε η Έμα να αφιερώνει τις δυνάμεις και τις ικανότητές της για να βοηθάει άλλους να μάθουν τη Γραφική αλήθεια; «Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να κάνει οτιδήποτε άλλο. Όσο είμαι ακόμη νέα και έχω τη δύναμη, θέλω να κάνω όσο το δυνατόν περισσότερα για να ευαρεστώ τον Ιεχωβά και να βοηθάω άλλους. Το να θυσιάσω μερικά υλικά πλεονεκτήματα δεν είναι και πολύ σπουδαίο. Κάνω μόνο ό,τι θα όφειλα να κάνω, αν λάβω υπόψη τα όσα έχει κάνει ο Ιεχωβά για εμένα».

Ο Μόρις και η Μπέτι δεν μετανιώνουν για το γεγονός ότι δεν υιοθέτησαν έναν άνετο τρόπο ζωής, έπειτα από όλα εκείνα τα χρόνια κατά τα οποία εργάστηκαν σκληρά για να αναθρέψουν την οικογένειά τους και να καλύψουν τις ανάγκες της. Τώρα που είναι συνταξιούχοι, θέλουν να συνεχίσουν να κάνουν κάτι χρήσιμο και ουσιαστικό στη ζωή τους. «Δεν θέλουμε απλώς να αποσυρθούμε και να χαλαρώσουμε τώρα», λένε. «Καθώς βοηθούμε άλλους να μάθουν για τον Ιεχωβά σε μια ξένη χώρα, μας δίνεται η ευκαιρία να συνεχίσουμε να κάνουμε κάτι που έχει νόημα».

Είστε αποφασισμένοι να δείχνετε αυτοθυσία; Αυτό δεν θα είναι εύκολο. Υπάρχει ένας διαρκής αγώνας μεταξύ των ατελών ανθρώπινων επιθυμιών μας και της ένθερμης επιθυμίας που έχουμε να ευαρεστούμε τον Θεό. (Ρωμαίους 7:21-23) Αλλά είναι ένας αγώνας που μπορεί να κερδηθεί, αν αφήνουμε τον Ιεχωβά να κατευθύνει τη ζωή μας. (Γαλάτες 5:16, 17) Εκείνος ασφαλώς θα θυμηθεί το αυτοθυσιαστικό έργο που προσφέρουμε στην υπηρεσία του και θα μας ευλογήσει πλούσια. Πράγματι, ο Ιεχωβά Θεός θα “ανοίξει τις πύλες των υδάτων των ουρανών και θα εκχύσει πάνω μας ευλογία ώσπου να μην υπάρχει πια έλλειψη”.​—Μαλαχίας 3:10· Εβραίους 6:10.

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Ο Ιησούς είχε αυτοθυσιαστικό πνεύμα. Τι θα λεχθεί για εσάς;

[Εικόνες στη σελίδα 24]

Ο Παύλος συγκέντρωσε τις προσπάθειές του στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας