Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Πόσο Πλήρης Είναι η Συγχώρηση του Θεού;

«Αισθάνομαι ότι ο Θεός ποτέ δεν θα συγχωρήσει τις αμαρτίες μου. Ποτέ δεν θα με θέλει εξαιτίας των όσων έκανα».—Γκλόρια.

Η ΓΚΛΟΡΙΑ δεν δυσκολευόταν να λέει στους άλλους ότι ο Ιεχωβά μπορούσε να συγχωρήσει τις δικές τους αμαρτίες.a Αλλά όταν στοχαζόταν τα δικά της λάθη, η Γκλόρια αισθανόταν καταδικασμένη. Η συγχώρηση του Ιεχωβά φαινόταν ανέφικτη.

Η αναγνώριση μιας εσφαλμένης πράξης ή πορείας ζωής μπορεί να ταράξει τη συνείδηση. «Είχα εξαντληθεί επειδή έκλαιγα όλη μέρα», έγραψε ο Δαβίδ αφότου αμάρτησε. «Η δύναμή μου στέρεψε εντελώς». (Ψαλμός 32:3, 4, Σημερινή Αγγλική Μετάφραση [Today’s English Version]· παράβαλε Ψαλμός 51:3). Ευτυχώς, ο Ιεχωβά βρίσκει ευχαρίστηση στο να συγχωρεί τα σφάλματα. Είναι ‘πρόθυμος να συγχωρεί’.—Ψαλμός 86:5, ΜΝΚ· Ιεζεκιήλ 33:11.

Ωστόσο, ο Ιεχωβά βλέπει την καρδιά. Η συγχώρησή του δεν βασίζεται σε απλό συναίσθημα. (Έξοδος 34:7· 1 Σαμουήλ 16:7) Ο αμαρτωλός πρέπει να αναγνωρίσει ανοιχτά το σφάλμα του, να δείξει γνήσια μεταμέλεια και να απορρίψει την κακή του πορεία ως κάτι αποκρουστικό και μισητό. (Ψαλμός 32:5· Ρωμαίους 12:9· 2 Κορινθίους 7:11) Μόνο τότε μπορεί αυτός που έχει αδικοπραγήσει να συγχωρηθεί και να νιώσει «εποχές αναζωογόνησης» από τον Ιεχωβά.—Πράξεις 3:19.

Αλλά ακόμη και μετά τη μετάνοια, μερικοί εξακολουθούν να αισθάνονται καταδικασμένοι. Πρέπει να φέρουν το φορτίο της ενοχής για πάντα; Ποια παρηγοριά μπορεί να βρεθεί στην Αγία Γραφή για αυτούς που έχουν μετανοήσει για τις αμαρτίες τους και τις έχουν εγκαταλείψει αλλά εξακολουθούν να αισθάνονται πληγωμένοι στην καρδιά;—Ψαλμός 94:19, ΜΝΚ.

Ελαφρύνεται το Φορτίο

Λυπημένος για τα λάθη του, ο Δαβίδ προσευχήθηκε στον Ιεχωβά: «Ιδέ την θλίψιν μου και τον μόχθον μου, και άφες πάσας τας αμαρτίας μου». (Ψαλμός 25:18) Εδώ ο Δαβίδ ζήτησε από τον Ιεχωβά να κάνει κάτι περισσότερο από το να συγχωρήσει. Ζήτησε από τον Ιεχωβά να ‘δώσει άφεση’ στις αμαρτίες του, να τις σηκώσει ή να τις βαστάξει, να τις πάρει. Η αμαρτία έχει σοβαρές συνέπειες, και αναμφισβήτητα για τον Δαβίδ αυτό περιλάμβανε το φορτίο μιας ταλαιπωρημένης συνείδησης.

Κάθε χρόνο γινόταν στους Ισραηλίτες με παραστατικό τρόπο υπενθύμιση του γεγονότος ότι ο Ιεχωβά μπορούσε να απομακρύνει τις αμαρτίες του έθνους. Την Ημέρα του Εξιλασμού ο αρχιερέας ακουμπούσε τα χέρια του πάνω στο κεφάλι ενός τράγου, εξομολογούνταν τις αμαρτίες του λαού πάνω του, και κατόπιν έστελνε τον τράγο μακριά στην έρημο. Όποιος ήταν παρών έβλεπε να απομακρύνονται με συμβολικό τρόπο οι αμαρτίες του έθνους.—Λευιτικόν 16:20-22.

Συνεπώς, τα άτομα που έχουν μετανοήσει για τις αμαρτίες τους μπορούν να παρηγορηθούν. Οι διαδικασίες της Ημέρας του Εξιλασμού εξεικόνιζαν μια πολύ μεγαλύτερη προμήθεια για την απομάκρυνση της αμαρτίας—τη λυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού. Ο Ησαΐας έγραψε προφητικά για τον Ιησού: «Εβάστασε τας αμαρτίας πολλών». (Ησαΐας 53:12) Συνεπώς, οι προηγούμενες αμαρτίες δεν πρέπει να καταβαρύνουν τη συνείδηση. Αλλά μήπως ο Ιεχωβά θα θυμηθεί αυτές τις αμαρτίες σε κάποιο μελλοντικό χρόνο;

Διαγράφεται το Χρέος

Στην υποδειγματική του προσευχή, ο Ιησούς είπε: «Συγχώρησέ μας τα χρέη μας». (Ματθαίος 6:12) Η ελληνική λέξη που εδώ αποδίδεται «συγχώρησε» είναι τύπος ενός ρήματος που σημαίνει «χαρίζω». Συνεπώς, η συγχώρηση της αμαρτίας παρομοιάζεται με χάρισμα, ή διαγραφή, ενός χρέους.—Παράβαλε Ματθαίος 18:23-35.

Ο Πέτρος το ανέπτυξε διεξοδικά αυτό λέγοντας: «Μετανοήστε, λοιπόν, και μεταστραφείτε για να εξαλειφτούν οι αμαρτίες σας». (Πράξεις 3:19) Να «εξαλειφτούν» σημαίνει να καταστραφούν, ή να διαγραφτούν. Υποδηλώνει το σβήσιμο ενός γραπτού αρχείου, τη διαγραφή των προηγούμενων χρεών.—Παράβαλε Κολοσσαείς 2:13, 14.

Συνεπώς, εκείνοι που έχουν μετανοήσει δεν πρέπει να φοβούνται ότι ο Θεός θα απαιτήσει πληρωμή για ένα χρέος το οποίο έχει ήδη διαγράψει. Ο ίδιος δηλώνει: «Δεν θέλω ενθυμηθή τας αμαρτίας σου». (Ησαΐας 43:25· Ρωμαίους 4:7, 8) Τι σημαίνει αυτό για το μετανοημένο αμαρτωλό;

Απομακρύνεται η Κηλίδα

Μέσω του προφήτη Ησαΐα, ο Ιεχωβά είπε: ‘Αν οι αμαρτίες σας αποδειχτούν σαν κατακόκκινο ύφασμα, θα γίνουν λευκές όπως ακριβώς το χιόνι· αν ήταν κόκκινες σαν πορφύρα, θα γίνουν μάλιστα σαν μαλλί.’—Ησαΐας 1:18, ΜΝΚ.

Οι προσπάθειες να απομακρύνουμε ένα βαθύ λεκέ από ένα ρούχο είναι συχνά μάταιες. Στην καλύτερη περίπτωση ο λεκές ξεθωριάζει αλλά παραμένει ορατός. Πόσο παρηγορητικό είναι που ο Ιεχωβά μπορεί να πάρει τις αμαρτίες που είναι τόσο έντονες όσο ένα κατακόκκινο ύφασμα ή η πορφύρα και να τις κάνει τόσο λευκές όσο το χιόνι.—Παράβαλε Ψαλμός 51:7.

Έτσι, ένας μετανοημένος αμαρτωλός δεν θα πρέπει να αισθάνεται ότι είναι κηλιδωμένος για την υπόλοιπη ζωή του. Ο Ιεχωβά δεν ξεθωριάζει απλώς τα σφάλματα, κάνοντας το μετανοημένο άτομο να ζει σε διαρκή ντροπή.—Παράβαλε Πράξεις 22:16.

Υποστήριξη από Άλλους

Αν και ο Ιεχωβά σηκώνει το βάρος, διαγράφει το χρέος και απομακρύνει την κηλίδα της αμαρτίας, ένα μετανοημένο άτομο μπορεί ακόμη κατά καιρούς να αισθάνεται καταβαρημένο από τις τύψεις. Ο Παύλος έγραψε σχετικά με ένα μετανοημένο άτομο που είχε αδικοπραγήσει στην εκκλησία της Κορίνθου και το οποίο είχε συγχωρηθεί από τον Θεό αλλά θα μπορούσε να ‘τον καταπιεί το ότι ήταν υπερβολικά λυπημένος [«να λυπηθεί τόσο ώστε να παραιτηθεί εντελώς», Σημερινή Αγγλική Μετάφραση ]’.—2 Κορινθίους 2:7.

Πώς μπορούσε να βοηθηθεί αυτό το άτομο; Ο Παύλος συνεχίζει: «Σας προτρέπω να επιβεβαιώσετε την αγάπη σας για αυτόν». (2 Κορινθίους 2:8) Η πρωτότυπη λέξη του Κειμένου που χρησιμοποίησε ο Παύλος και αποδίδεται «επιβεβαιώσετε» είναι ένας νομικός όρος που σημαίνει «επικυρώνω». Ναι, τα μετανοημένα άτομα που έχουν τη συγχώρηση του Ιεχωβά χρειάζονται επίσης την επικύρωση, ή τη σφραγίδα της επιδοκιμασίας, των συγχριστιανών τους.

Είναι κατανοητό ότι αυτό μπορεί να απαιτήσει καιρό. Το μετανοημένο άτομο πρέπει με τη διαγωγή του να σβήσει το όνειδος της αμαρτίας του και να οικοδομήσει ένα πειστικό υπόμνημα δικαιοσύνης. Πρέπει υπομονετικά να υπομείνει τα αισθήματα οποιωνδήποτε μπορεί να έχουν επηρεαστεί προσωπικά από τα περασμένα σφάλματά του. Στο μεταξύ, αυτός μπορεί να είναι πεπεισμένος για την πλήρη συγχώρηση του Ιεχωβά, όπως ήταν ο Δαβίδ: «Όσον απέχει η ανατολή από της δύσεως, τόσον [ο Ιεχωβά] εμάκρυνεν αφ’ ημών τας ανομίας ημών».—Ψαλμός 103:12.

[Υποσημειώσεις]

[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 18]

Επιστροφή του Άσωτου Γιου, του Ρέμπραντ: Scala/Art Resource, N.Y.