Συνεχίστε να Αυξάνεστε σε Αδελφική Αγάπη

«Να περπατάτε με αγάπη, όπως και ο Χριστός σάς αγάπησε».​—ΕΦΕΣ. 5:2.

 1. Ποιο σημαντικό χαρακτηριστικό των ακολούθων του επισήμανε ο Ιησούς;

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ των καλών νέων της Βασιλείας του Θεού από σπίτι σε σπίτι είναι σήμα κατατεθέν των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Και όμως, ο Χριστός Ιησούς επέλεξε μια διαφορετική πτυχή της Χριστιανοσύνης για να προσδιορίσει τους γνήσιους μαθητές του, λέγοντας: «Σας δίνω μια καινούρια εντολή, να αγαπάτε ο ένας τον άλλον· όπως εγώ σας αγάπησα, να αγαπάτε και εσείς ο ένας τον άλλον. Από αυτό θα γνωρίσουν όλοι ότι είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη μεταξύ σας».​—Ιωάν. 13:34, 35.

2, 3. Ποια επίδραση έχει η αδελφική μας αγάπη σε εκείνους που παρακολουθούν τις συναθροίσεις μας;

² Η αγάπη που υπάρχει στην αληθινή Χριστιανική αδελφότητα δεν έχει το όμοιό της στην ανθρώπινη κοινωνία. Όπως ο μαγνήτης έλκει το σίδερο, έτσι και η αγάπη έλκει τους υπηρέτες του Ιεχωβά τον έναν κοντά στον άλλον με δεσμούς ενότητας και προσελκύει τα ειλικρινή άτομα στην αληθινή λατρεία. Πάρτε για παράδειγμα τον Μαρσελίνο από το Καμερούν, ο οποίος έχασε την όρασή του στην εργασία του. Μετά το ατύχημα, κυκλοφόρησε η φήμη ότι τυφλώθηκε επειδή ασκούσε μαγεία. Ο ιερέας και άλλα μέλη της ενορίας του, αντί να τον παρηγορήσουν, τον απέπεμψαν από την εκκλησία. Όταν κάποιος Μάρτυρας του Ιεχωβά τον προσκάλεσε σε μια συνάθροιση, ο Μαρσελίνο ήταν διστακτικός. Δεν ήθελε να αντιμετωπίσει για άλλη μια φορά την απόρριψη.

³ Ο Μαρσελίνο έμεινε έκπληκτος με αυτά που συνέβησαν στην Αίθουσα Βασιλείας. Ένιωσε πολύ ευπρόσδεκτος και βρήκε παρηγοριά από τις Γραφικές διδασκαλίες που άκουσε. Άρχισε να παρακολουθεί όλες τις συναθροίσεις, προόδευσε στη Γραφική του μελέτη και βαφτίστηκε το 2006. Τώρα μιλάει για την αλήθεια στην οικογένεια και στους γείτονές του και έχει αρχίσει Γραφική μελέτη με αρκετά άτομα. Ο Μαρσελίνο θέλει να νιώσουν και αυτά τα άτομα την αγάπη που βρήκε εκείνος στο λαό του Θεού.

 4. Γιατί πρέπει να υπακούμε στη νουθεσία που έδωσε ο Παύλος να “περπατάμε με αγάπη”;

⁴ Εφόσον η αδελφική μας αγάπη είναι τόσο ελκυστική, πρέπει να κάνουμε όλοι μας ό,τι μπορούμε για να τη διατηρήσουμε. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, μια υπαίθρια φωτιά που καίει τη νύχτα, προσελκύοντας ανθρώπους να έρθουν κοντά στη θαλπωρή και στη λάμψη της φλόγας της. Αν εκείνοι που απολαμβάνουν τη φωτιά δεν την τροφοδοτούν με καύσιμη ύλη, η φωτιά θα σβήσει. Παρόμοια, ο υπέροχος δεσμός της αγάπης μέσα στη Χριστιανική εκκλησία θα εξασθενήσει αν ο καθένας μας ατομικά δεν εργάζεται για να τον ενισχύει. Πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό; Ο απόστολος Παύλος δίνει την απάντηση: «Να περπατάτε με αγάπη, όπως και ο Χριστός σάς αγάπησε και παρέδωσε τον εαυτό του για εσάς ως προσφορά και θυσία στον Θεό για ευωδιαστή οσμή». (Εφεσ. 5:2) Το ερώτημα που θέλουμε να εξετάσουμε είναι: Με ποιους τρόπους μπορώ εγώ να περπατάω με αγάπη;

«Πλατυνθείτε και Εσείς»

5, 6. Γιατί παρότρυνε ο Παύλος τους Κορίνθιους Χριστιανούς να “πλατυνθούν”;

⁵ Ο απόστολος Παύλος έγραψε στους Χριστιανούς της αρχαίας Κορίνθου: «Το στόμα μας έχει ανοιχτεί προς εσάς, Κορίνθιοι, η καρδιά μας έχει πλατυνθεί. Δεν δυσκολεύεστε να βρείτε χώρο μέσα μας αλλά δυσκολεύεστε να βρείτε χώρο στα δικά σας αισθήματα τρυφερής στοργής. Για ανταπόδοση λοιπόν​—μιλώ σαν σε παιδιά—​πλατυνθείτε και εσείς». (2 Κορ. 6:11-13) Γιατί παρότρυνε ο Παύλος τους Κορινθίους να πλατυνθούν όσον αφορά την αγάπη τους;

⁶ Σκεφτείτε πώς ξεκίνησε η εκκλησία της αρχαίας Κορίνθου. Ο απόστολος Παύλος έφτασε στην Κόρινθο το φθινόπωρο του 50 Κ.Χ. Αν και αρχικά συνάντησε δυσκολίες στο έργο κηρύγματος, δεν παραιτήθηκε. Σύντομα, πολλοί άνθρωποι σε εκείνη την πόλη έθεσαν πίστη στα καλά νέα. Επί «έναν χρόνο και έξι μήνες», ο Παύλος δαπανήθηκε διδάσκοντας και ενισχύοντας την καινούρια εκκλησία. Είναι σαφές ότι ένιωθε βαθιά αγάπη για τους Κορίνθιους Χριστιανούς. (Πράξ. 18:5, 6, 9-11) Και εκείνοι, με τη σειρά τους, είχαν κάθε λόγο να τον αγαπούν και να τον σέβονται. Ωστόσο, ορισμένα μέλη της εκκλησίας απομακρύνθηκαν από κοντά του. Ίσως σε μερικούς να μην άρεσαν οι ξεκάθαρες συμβουλές του. (1 Κορ. 5:1-5· 6:1-10) Κάποιοι άλλοι ίσως έδωσαν προσοχή στις συκοφαντίες των “υπερέξοχων αποστόλων”. (2 Κορ. 11:5, 6) Ο Παύλος ήθελε να τον αγαπούν γνήσια όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές του. Γι’ αυτό, τους ικέτευσε να “πλατυνθούν” πλησιάζοντας περισσότερο τον ίδιο και τους ομοπίστους τους.

 7. Πώς μπορούμε να “πλατυνθούμε” στην εκδήλωση αδελφικής αγάπης;

⁷ Τι θα λεχθεί για εμάς; Πώς μπορούμε να “πλατυνθούμε” στην εκδήλωση αδελφικής αγάπης; Άτομα της ίδιας ηλικίας ή της ίδιας εθνικότητας μπορεί να ελκύονται πιο εύκολα μεταξύ τους. Και εκείνοι που έχουν παρόμοιες προτιμήσεις σε θέματα ψυχαγωγίας περνούν συχνά πολύ χρόνο μαζί. Αλλά αν τα κοινά ενδιαφέροντα που έχουμε με κάποιους συγχριστιανούς μάς κρατούν μακριά από άλλους, χρειάζεται να “πλατυνθούμε”. Θα ήταν συνετό να αναρωτηθούμε: “Μήπως είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που συμμετέχω στη διακονία ή σε κοινωνικές δραστηριότητες με αδελφούς και αδελφές εκτός του στενού μου κύκλου; Στην Αίθουσα Βασιλείας, μήπως έχω περιορισμένες επαφές με τα καινούρια άτομα επειδή πιστεύω ότι πρέπει να περάσει καιρός για να κερδίσουν τη φιλία μου; Χαιρετάω στην εκκλησία τόσο τους ηλικιωμένους όσο και τους νέους;”

8, 9. Πώς μας βοηθάει η συμβουλή του Παύλου στο εδάφιο Ρωμαίους 15:7 να χαιρετάμε ο ένας τον άλλον με τρόπο που ενισχύει την αδελφική μας αγάπη;

⁸ Όσον αφορά την ανταλλαγή χαιρετισμών ανάμεσά μας, τα λόγια του Παύλου προς τους Ρωμαίους μπορούν να μας βοηθήσουν να αναπτύξουμε την ορθή άποψη για τους συλλάτρεις μας. (Διαβάστε Ρωμαίους 15:7) Η λέξη προσλαμβάνεσθε του πρωτότυπου κειμένου, η οποία αποδίδεται εκεί «καλοδέχεστε», σημαίνει «υποδέχομαι κάποιον καλοσυνάτα ή φιλόξενα, τον δέχομαι στην παρέα και στη φιλία μου». Στους Βιβλικούς χρόνους, όταν ένας φιλόξενος οικοδεσπότης υποδεχόταν φίλους στο σπίτι του, έδειχνε καθαρά ότι χαιρόταν που τους έβλεπε. Με τον ίδιο τρόπο μάς καλοδέχτηκε και ο Χριστός, μεταφορικά μιλώντας, και εμείς λαβαίνουμε την προτροπή να τον μιμούμαστε και να καλοδεχόμαστε τους συλλάτρεις μας.

⁹ Καθώς χαιρετάμε τους αδελφούς μας στην Αίθουσα Βασιλείας και αλλού, μπορούμε να δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή σε άτομα τα οποία δεν έχουμε δει ή με τα οποία δεν έχουμε μιλήσει πρόσφατα. Γιατί να μην αφιερώσουμε λίγα λεπτά για να συζητήσουμε μαζί τους; Στην επόμενη συνάθροιση, μπορούμε να κάνουμε το ίδιο με άλλους. Προτού περάσει πολύς καιρός, θα έχουμε απολαύσει ευχάριστες συζητήσεις σχεδόν με όλους τους αδελφούς και τις αδελφές μας. Δεν χρειάζεται να ανησυχούμε μήπως δεν προλάβουμε να μιλήσουμε με όλους την ίδια ημέρα. Κανένας δεν πρέπει να προσβάλλεται αν δεν καταφέρνουμε να τον χαιρετάμε σε κάθε συνάθροιση.

10. Ποια ανεκτίμητη ευκαιρία προσφέρεται σε όλους μέσα στην εκκλησία, και πώς μπορούμε να την αξιοποιήσουμε στο πλήρες;

¹⁰ Το να χαιρετάμε τους άλλους είναι το πρώτο βήμα για να τους καλοδεχόμαστε. Είναι ένα βήμα που μπορεί να οδηγήσει σε απολαυστικές συζητήσεις και διαρκείς φιλίες. Παραδείγματος χάρη, όταν αυτοί που παρευρίσκονται σε συνελεύσεις συστήνονται σε άλλα άτομα και κουβεντιάζουν μαζί τους, έχουν την επιθυμία να τους ξαναδούν. Οι εθελοντές που εργάζονται στην οικοδόμηση Αιθουσών Βασιλείας, όπως και εκείνοι που συμμετέχουν σε προγράμματα παροχής βοήθειας, γίνονται συχνά καλοί φίλοι μεταξύ τους επειδή, μέσα από τις κοινές τους εμπειρίες, μαθαίνουν ο ένας τις καλές ιδιότητες του άλλου. Οι ευκαιρίες για διαρκείς φιλίες είναι άφθονες στην οργάνωση του Ιεχωβά. Αν “πλατυνθούμε”, ο κύκλος των φίλων μας θα διευρυνθεί και η αγάπη που μας ενώνει στην αληθινή λατρεία θα γίνει πιο δυνατή.

Να Βρίσκετε Χρόνο για τους Άλλους

11. Όπως δείχνουν τα εδάφια Μάρκος 10:13-16, τι παράδειγμα έθεσε ο Ιησούς;

¹¹ Όλοι οι Χριστιανοί μπορούν να καταβάλλουν προσπάθειες για να είναι ευπρόσιτοι, όπως ήταν ο Ιησούς. Θυμηθείτε πώς αντέδρασε εκείνος όταν οι μαθητές του θέλησαν να παρεμποδίσουν κάποιους γονείς να φέρουν τα παιδιά τους κοντά του. «Αφήστε τα παιδάκια να έρχονται σε εμένα», είπε. «Μην προσπαθείτε να τα σταματήσετε, γιατί σε τέτοιου είδους άτομα ανήκει η βασιλεία του Θεού». Έπειτα, «πήρε τα παιδιά στην αγκαλιά του και άρχισε να τα ευλογεί, θέτοντας τα χέρια του πάνω σε αυτά». (Μάρκ. 10:13-16) Φανταστείτε πόσο θα ενθουσιάστηκαν αυτά τα παιδιά με το στοργικό ενδιαφέρον που τους έδειξε ο Μεγάλος Δάσκαλος!

12. Τι μπορεί να μας εμποδίζει να συζητάμε με τους άλλους;

¹² Ο κάθε Χριστιανός πρέπει να αναρωτηθεί: “Είμαι εγώ διαθέσιμος για τους άλλους ή μήπως δίνω συχνά την εντύπωση ότι είμαι πολύ απασχολημένος;” Κάποιες συνήθειες που δεν είναι κατ’ ανάγκην εσφαλμένες μπορούν μερικές φορές να γίνουν σαν οδοφράγματα που κλείνουν το δρόμο σε συζητήσεις. Αν, για παράδειγμα, χρησιμοποιούμε συχνά κινητό τηλέφωνο ή φοράμε ακουστικά για να ακούμε διάφορες ηχογραφήσεις όταν είμαστε μαζί με άλλους, μπορεί να στέλνουμε το μήνυμα ότι δεν προτιμούμε τη συντροφιά τους. Αν οι άλλοι μάς βλέπουν συχνά να είμαστε απασχολημένοι με ένα κομπιούτερ χειρός, ίσως συμπεράνουν ότι δεν μας ενδιαφέρει να κουβεντιάσουμε μαζί τους. Βέβαια, υπάρχει “καιρός να σωπαίνουμε”. Όταν όμως είμαστε μαζί με άλλους, είναι συνήθως “καιρός να μιλάμε”. (Εκκλ. 3:7) Μερικοί μπορεί να λένε: «Προτιμώ να είμαι μόνος μου» ή «Δεν έχω όρεξη να μιλάω το πρωί». Εντούτοις, το να συμμετέχουμε σε φιλικές συζητήσεις ακόμα και όταν δεν έχουμε τη διάθεση αποτελεί απόδειξη αγάπης που «δεν ζητάει τα δικά της συμφέροντα».​—1 Κορ. 13:5.

13. Ποια άποψη παρότρυνε ο Παύλος τον Τιμόθεο να έχει για τους Χριστιανούς αδελφούς και αδελφές;

¹³ Ο Παύλος παρότρυνε τον νεαρό Τιμόθεο να έχει σεβασμό για όλα τα μέλη της εκκλησίας. (Διαβάστε 1 Τιμόθεο 5:1, 2) Και εμείς επίσης πρέπει να συμπεριφερόμαστε στους πιο ηλικιωμένους Χριστιανούς σαν να ήταν πατέρες και μητέρες μας και στους νεότερους σαν να ήταν αδέλφια μας, παιδιά των γονιών μας. Όταν έχουμε αυτή τη νοοτροπία, κανείς από τους αγαπητούς αδελφούς και αδελφές μας δεν θα νιώθει σαν ξένος δίπλα μας.

14. Ποια είναι μερικά οφέλη που απορρέουν από τις εποικοδομητικές συζητήσεις με άλλους;

¹⁴ Όταν συμπεριλαμβάνουμε άλλους σε εποικοδομητικές συζητήσεις, συμβάλλουμε στην πνευματικότητά τους και στη συναισθηματική τους ευημερία. Κάποιος αδελφός που υπηρετεί σε ένα γραφείο τμήματος θυμάται με αγάπη αρκετούς Μπεθελίτες, μεγαλύτερους σε ηλικία, οι οποίοι αφιέρωναν τακτικά χρόνο για να του μιλούν όταν ήταν καινούριος στο Μπέθελ. Τα ενθαρρυντικά τους λόγια τον έκαναν να νιώθει πως αποτελούσε πράγματι μέρος της οικογένειας Μπέθελ. Τώρα προσπαθεί να τους μιμείται ανοίγοντας συζητήσεις με συμπεθελίτες του.

Η Ταπεινοφροσύνη μάς Βοηθάει στην Αποκατάσταση της Ειρήνης

15. Τι δείχνει ότι δεν έχουμε ανοσία στις διαφωνίες;

¹⁵ Η Ευοδία και η Συντύχη, δύο Χριστιανές αδελφές στους αρχαίους Φιλίππους, προφανώς δυσκολεύονταν να λύσουν ένα πρόβλημα που ανέκυψε μεταξύ τους. (Φιλιπ. 4:2, 3) Μια έντονη λογομαχία που ξέσπασε ανάμεσα στον Παύλο και στον Βαρνάβα έγινε ευρέως γνωστή και είχε ως αποτέλεσμα να τραβήξουν χωριστούς δρόμους για κάποιο διάστημα. (Πράξ. 15:37-39) Αυτές οι αφηγήσεις δείχνουν ότι οι αληθινοί λάτρεις δεν έχουν ανοσία στις διαφωνίες. Ο Ιεχωβά μάς δίνει βοήθεια για να εξομαλύνουμε τις προστριβές και να αποκαθιστούμε τις φιλίες. Αλλά απαιτεί κάτι από εμάς.

16, 17. (α) Πόσο σημαντική είναι η ταπεινοφροσύνη στην εξομάλυνση των προστριβών; (β) Πώς καταδεικνύει την αξία της ταπεινοφροσύνης ο τρόπος με τον οποίο προσέγγισε ο Ιακώβ τον Ησαύ;

¹⁶ Φανταστείτε ότι μαζί με κάποιον φίλο σας ετοιμάζεστε να κάνετε ένα ταξίδι με αυτοκίνητο. Για να αρχίσει αυτό το ταξίδι, πρέπει να τοποθετήσετε το κλειδί στο διακόπτη και να βάλετε μπροστά τη μηχανή του αυτοκινήτου. Η διαδικασία της επίλυσης προσωπικών διαφορών αρχίζει και αυτή με ένα κλειδί. Το κλειδί είναι η ταπεινοφροσύνη. (Διαβάστε Ιακώβου 4:10) Όπως δείχνει το παρακάτω Γραφικό παράδειγμα, αυτό το κλειδί βοηθάει όσους έχουν διαφορές μεταξύ τους να αρχίσουν να εφαρμόζουν τις αρχές της Γραφής.

¹⁷ Είχαν περάσει 20 χρόνια από τότε που ο Ησαύ εξοργίστηκε επειδή έχασε τα πρωτοτόκιά του από το δίδυμο αδελφό του, τον Ιακώβ, και ήθελε να τον σκοτώσει. Τα δύο αδέλφια επρόκειτο τώρα να ξανασυναντηθούν έπειτα από τόσον καιρό, «και ο Ιακώβ φοβήθηκε πάρα πολύ και άρχισε να ανησυχεί». Πίστευε ότι ήταν πολύ πιθανό να του επιτεθεί ο Ησαύ. Αλλά σε εκείνη τη συνάντηση, ο Ιακώβ έκανε κάτι που ο Ησαύ δεν το περίμενε. «Προσκύνησε μέχρις εδάφους» επανειλημμένα καθώς πλησίαζε τον αδελφό του. Τι συνέβη στη συνέχεια; «Ο Ησαύ έτρεξε να τον συναντήσει και άρχισε να τον αγκαλιάζει και να πέφτει στο λαιμό του και να τον φιλάει· και ξέσπασαν σε κλάματα». Ο κίνδυνος διαμάχης αποτράπηκε. Η ταπεινοφροσύνη του Ιακώβ βοήθησε να ξεπεραστεί οποιοδήποτε μίσος ίσως είχε μέσα του ο Ησαύ.​—Γέν. 27:41· 32:3-8· 33:3, 4.

18, 19. (α) Όταν ανακύπτουν προστριβές, γιατί είναι ουσιώδες να παίρνουμε την πρωτοβουλία στην εφαρμογή των Γραφικών συμβουλών; (β) Γιατί δεν πρέπει να παραιτηθούμε αν αρχικά το άλλο άτομο δεν ανταποκριθεί με θετικό τρόπο;

¹⁸ Η Αγία Γραφή περιέχει εξαίρετες συμβουλές για την εξομάλυνση των προστριβών. (Ματθ. 5:23, 24· 18:15-17· Εφεσ. 4:26, 27)a Αν, όμως, δεν εφαρμόζουμε ταπεινά αυτές τις συμβουλές, θα είναι δύσκολο να αποκαταστήσουμε την ειρήνη. Το να περιμένουμε από το άλλο άτομο να δείξει ταπεινοφροσύνη δεν είναι η λύση, εφόσον και εμείς επίσης κρατάμε στο χέρι μας το κλειδί.

¹⁹ Αν οι αρχικές μας προσπάθειες για την αποκατάσταση της ειρήνης φανούν άκαρπες για κάποιον λόγο, δεν πρέπει να χάσουμε την ελπίδα μας. Το άλλο άτομο μπορεί να χρειάζεται χρόνο για να ξεκαθαρίσει τα αισθήματά του. Οι αδελφοί του Ιωσήφ τού φέρθηκαν με δολιότητα. Πέρασε πολύς καιρός μέχρι να τον συναντήσουν ξανά, αυτή τη φορά ως πρωθυπουργό της Αιγύπτου. Τελικά, όμως, μετάνιωσαν από καρδιάς και ικέτευσαν για συγχώρηση. Ο Ιωσήφ όντως τους συγχώρησε, και οι γιοι του Ιακώβ έγιναν ένα έθνος που είχε το προνόμιο να φέρει το όνομα του Ιεχωβά. (Γέν. 50:15-21) Διατηρώντας την ειρήνη με τους αδελφούς και τις αδελφές μας, συμβάλλουμε στην ενότητα και στη χαρά της εκκλησίας.​—Διαβάστε Κολοσσαείς 3:12-14.

Ας Αγαπάμε «με Έργα και Αλήθεια»

20, 21. Ποιο μάθημα μπορούμε να αντλήσουμε από το παράδειγμα του Ιησού ο οποίος έπλυνε τα πόδια των αποστόλων του;

²⁰ Λίγο πριν από το θάνατό του, ο Ιησούς είπε στους αποστόλους του: «Έθεσα το υπόδειγμα για εσάς, ώστε, όπως έκανα εγώ σε εσάς, να κάνετε και εσείς». (Ιωάν. 13:15) Ο Ιησούς είχε μόλις πλύνει τα πόδια των 12 αποστόλων. Αυτό που έκανε δεν ήταν ούτε απλή τελετουργία ούτε τυπική πράξη καλοσύνης. Προτού αναφέρει το περιστατικό με το πλύσιμο των ποδιών, ο Ιωάννης έγραψε: «Ο Ιησούς, έχοντας αγαπήσει τους δικούς του που ήταν στον κόσμο, τους αγάπησε ως το τέλος». (Ιωάν. 13:1) Η αγάπη του για τους μαθητές ήταν αυτή που υποκίνησε τον Ιησού να εκτελέσει μια υπηρεσία που αποτελούσε συνήθως καθήκον των δούλων. Τώρα έπρεπε και εκείνοι να κάνουν ταπεινά πράξεις αγάπης ο ένας για τον άλλον. Ναι, η γνήσια αδελφική αγάπη πρέπει να μας υποκινεί να ενδιαφερόμαστε και να φροντίζουμε για όλους τους Χριστιανούς αδελφούς και αδελφές μας.

²¹ Ο απόστολος Πέτρος, του οποίου τα πόδια έπλυνε ο Γιος του Θεού, συνέλαβε το νόημα αυτής της ενέργειας του Ιησού. Ο Πέτρος έγραψε: «Τώρα που έχετε εξαγνίσει τις ψυχές σας μέσω της υπακοής σας στην αλήθεια με αποτέλεσμα την ανυπόκριτη αδελφική στοργή, αγαπήστε ο ένας τον άλλον έντονα, από καρδιάς». (1 Πέτρ. 1:22) Ο απόστολος Ιωάννης, που και τα δικά του πόδια έπλυνε ο Κύριος, έγραψε: «Παιδάκια μου, ας αγαπάμε, όχι με λόγια ούτε με τη γλώσσα, αλλά με έργα και αλήθεια». (1 Ιωάν. 3:18) Είθε να μας υποκινεί η καρδιά μας να αποδεικνύουμε έμπρακτα την αδελφική μας αγάπη.

[Υποσημείωση]

Θυμάστε;

• Με ποιους τρόπους μπορούμε να “πλατυνθούμε” όσον αφορά την αγάπη μας για τους άλλους;

• Τι θα μας βοηθήσει να βρίσκουμε χρόνο για τους άλλους;

• Ποιο ρόλο παίζει η ταπεινοφροσύνη στην αποκατάσταση της ειρήνης;

• Τι πρέπει να μας υποκινεί να φροντίζουμε για τους ομοπίστους μας;

[Εικόνα στη σελίδα 21]

Να καλοδέχεστε θερμά τους ομοπίστους σας

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Μη χάνετε τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται για να αφιερώνετε χρόνο στους άλλους