Για να Είστε Ευτυχισμένοι—Να Δείχνετε Καλοσύνη σ’ Εκείνους που Υποφέρουν

«Ο καταφρονών τον πλησίον αυτού αμαρτάνει· ο δε ελεών τους πτωχούς [αυτός που δείχνει καλοσύνη σ’ εκείνους που υποφέρουν (ΜΝΚ)] είναι μακάριος».—ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 14:21.

 1, 2. Τι συνέβη σε τρεις οικογένειες από τις Φιλιππίνες, και ποιες ερωτήσεις μας οδηγεί αυτό να εξετάσουμε;

ΕΝΩ τρεις οικογένειες της Επαρχίας Παγκασίναν των Φιλιππίνων παρακολουθούσαν μια Χριστιανική συνάθροιση, τα σπίτια τους έγιναν στάχτη από μια απροσδόκητη πυρκαγιά. Όταν επέστρεψαν, βρέθηκαν χωρίς τροφή και χωρίς κατάλυμα. Οι συγχριστιανοί τους, που έμαθαν για τη συμφορά, έφεραν γρήγορα τροφή, και τους βρήκαν μέρος να μείνουν με άλλους στην εκκλησία. Το επόμενο πρωινό, κατέφθασαν Χριστιανοί που έφεραν μπαμπού και άλλα οικοδομικά υλικά. Αυτή η αδελφική αγάπη εντυπωσίασε τους γείτονες. Είχε επίσης ευνοϊκή επίδραση στις τρεις οικογένειες. Η φωτιά κατέστρεψε τα σπίτια τους, αλλά η πίστη τους και άλλες Χριστιανικές ιδιότητες διασώθηκαν και αυξήθηκαν εξαιτίας αυτής της στοργικής ανταπόκρισης.—Ματθαίος 6:33· παράβαλε 1 Κορινθίους 3:12-14.

² Δεν είναι συγκινητικές τέτοιες εμπειρίες; Εποικοδομούν την πίστη μας στην ανθρώπινη καλοσύνη, και ακόμα περισσότερο, στη δύναμη της πραγματικής Χριστιανοσύνης. (Πράξεις 28:2) Ωστόσο, εκτιμούμε τη Γραφική βάση που υπάρχει για το ότι πρέπει να «εργαζώμεθα το καλόν προς πάντας, μάλιστα δε προς τους οικείους της πίστεως»; (Γαλάτας 6:10) Και πώς μπορούμε εμείς προσωπικά να κάνουμε περισσότερα σχετικά μ’ αυτό το ζήτημα;

Ένα Υπέροχο Υπόδειγμα για Μας

 3. Για ποιο πράγμα μπορούμε να είμαστε βέβαιοι σχετικά με το ενδιαφέρον του Ιεχωβά για μας;

³ Ο μαθητής Ιάκωβος μας λέει: «Πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον είναι άνωθεν». (Ιακώβου 1:17) Πόσο αληθινό είναι αυτό, αφού ο Ιεχωβά προμηθεύει με αφθονία για το πνευματικό και υλικό μας όφελος! Ωστόσο, σε ποια πράγματα δίνει προτεραιότητα; Στα πνευματικά πράγματα. Για παράδειγμα, αυτός μας έδωσε την Αγία Γραφή για να μπορούμε να έχουμε πνευματική καθοδήγηση και ελπίδα. Το δώρο γύρω από το οποίο περιστρέφεται αυτή η ελπίδα ήταν ο Γιος του, του οποίου η θυσία αποτελεί τη βάση για τη συγχώρησή μας και για την προοπτική που έχουμε για την αιώνια ζωή.—Ιωάννης 3:16· Ματθαίος 20:28.

 4. Πώς είναι ολοφάνερο ότι ο Θεός ενδιαφέρεται και για τις υλικές μας ανάγκες επίσης;

⁴ Ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται για την υλική μας ευημερία επίσης. Ο απόστολος Παύλος συζήτησε αυτό το θέμα λογικά με τους ανθρώπους στα αρχαία Λύστρα. Αν και δεν ήταν αληθινοί λάτρεις, δεν μπορούσαν να αρνηθούν ότι ο Δημιουργός είναι «αγαθοποιών, δίδων εις ημάς ουρανόθεν βροχάς και καιρούς καρποφόρους, γεμίζων τροφής και ευφροσύνης τας καρδίας ημών». (Πράξεις 14:15-17) Από αγάπη, ο Ιεχωβά ικανοποιεί τις πνευματικές μας ανάγκες και προμηθεύει ό,τι χρειάζεται για τις υλικές ανάγκες της ζωής μας. Δεν νομίζετε ότι αυτό συντελεί στο να είναι αυτός ‘ευτυχής Θεός’;—1 Τιμόθεον 1:11.

 5. Τι μπορούμε να μάθουμε από την πολιτεία του Θεού με τον αρχαίο Ισραήλ;

⁵ Η πολιτεία του Θεού με τον αρχαίο Ισραήλ δείχνει ότι αυτός έδινε ανάλογη προσοχή και στις πνευματικές ανάγκες των λάτρεών του και στην υλική τους κατάσταση. Πρώτα-πρώτα, προμήθευσε το Νόμο στο λαό του. Οι βασιλιάδες του έπρεπε να προετοιμάσουν ένα προσωπικό αντίγραφο του Νόμου, και ο λαός συναθροιζόταν περιοδικά για να ακούει να διαβάζεται ο Νόμος Του. (Δευτερονόμιον 17:18· 31:9-13) Ο Νόμος έκανε προμήθεια για μια σκηνή ή ναό και για ιερείς που θα χειρίζονταν τις θυσίες για να μπορεί ο λαός να έχει την εύνοια του Θεού. Οι Ισραηλίτες συναθροίζονταν τακτικά για πνευματικές γιορτές, οι οποίες αποτελούσαν τα σπουδαία γεγονότα της ετήσιας λατρείας τους. (Δευτερονόμιον 16:1-17) Σαν αποτέλεσμα όλων αυτών, οι Ισραηλίτες ως άτομα μπορούσαν να είναι πνευματικά πλούσιοι στα μάτια του Θεού.

 6, 7. Πώς έδειξε ο Ιεχωβά στο Νόμο το ενδιαφέρον του για τις υλικές ανάγκες των Ισραηλιτών;

⁶ Ωστόσο, ο Νόμος φανέρωνε επίσης πόσο ενδιαφέρον δείχνει ο Θεός για την υλική κατάσταση των δούλων του. Ίσως εκείνο που έρχεται στο νου σας είναι οι νόμοι που δόθηκαν στον Ισραήλ σχετικά με την υγιεινή καθώς και οι οδηγίες που μείωναν την εξάπλωση της μόλυνσης στο ελάχιστο. (Δευτερονόμιον 14:11-21· 23:10-14) Εντούτοις, δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε τις ειδικές προμήθειες που έκανε ο Θεός για να βοηθήσει τους φτωχούς και εκείνους που υπέφεραν. Άσχημη υγεία ή κάποια συμφορά, όπως είναι η πυρκαγιά ή η πλημμύρα, θα μπορούσαν να κάνουν έναν Ισραηλίτη φτωχό. Μέσα στο Νόμο του ο Ιεχωβά αναγνώρισε ότι δεν θα βρίσκονταν όλοι στην ίδια οικονομική κατάσταση. (Δευτερονόμιον 15:11) Αλλά αυτός έκανε περισσότερα από το να εκφράσει συμπόνια για τους φτωχούς και για εκείνους που υπέφεραν. Έκανε διευθετήσεις για να τους δοθεί βοήθεια.

⁷ Μια άμεση ανάγκη για τέτοια άτομα θα ήταν η τροφή. Έτσι ο Θεός έδωσε οδηγίες για να είναι ελεύθεροι οι φτωχοί του έθνους Ισραήλ να μαζεύουν ό,τι έμενε στα χωράφια, στα αμπέλια, και στους ελαιώνες. (Δευτερονόμιον 24:19-22· Λευϊτικόν 19:9, 10· 23:22) Η άποψη του Θεού δεν ενθάρρυνε τους ανθρώπους να είναι οκνηροί ή να ζουν σε βάρος του δημοσίου όταν μπορούσαν να εργαστούν. Ένας Ισραηλίτης που σταχυολογούσε έπρεπε να καταβάλλει προσπάθεια, δαπανώντας ίσως πολλές ώρες στον καυτερό ήλιο για να μαζέψει την τροφή της μέρας. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε το ότι μ’ αυτόν τον τρόπο ο Θεός, δείχνοντας ενδιαφέρον, έκανε προμήθεια για τους φτωχούς.—Παράβαλε Ρουθ 2:2-7· Ψαλμός 69:33· 102:17.

 8. (α) Τι παροτρύνθηκαν να κάνουν για τους αδελφούς τους οι Ιουδαίοι ως άτομα; (Παράβαλε Ιερεμίας 5:26, 28.) (β) Ποια σύγκριση θα μπορούσατε να κάνετε ανάμεσα στη στάση που ο Θεός παρότρυνε τους Ιουδαίους να υιοθετήσουν και στη στάση που είναι κοινή σήμερα;

⁸ Ο Ιεχωβά τόνισε ακόμα περισσότερο το ενδιαφέρον του για εκείνους που υπέφεραν, με διακηρύξεις όπως αυτή που βρίσκεται στα εδάφια Ησαΐας 58:6, 7. Σ’ έναν καιρό που μερικοί αυτάρεσκοι Ισραηλίτες προσποιούνταν ότι νήστευαν, ο προφήτης του Θεού διακήρυξε: «Η νηστεία την οποία εγώ εξέλεξα, δεν είναι αύτη; το να . . . αφίνης ελευθέρους τους καταδεδυναστευμένους και το να συντρίβης πάντα ζυγόν; Δεν είναι το να διαμοιράζης τον άρτον σου εις τον πεινώντα και να εισάγης εις την οικίαν σου τους αστέγους πτωχούς [εκείνους που υποφέρουν (ΜΝΚ)]; όταν βλέπης τον γυμνόν, να ενδύης αυτόν, και να μη κρύπτης σεαυτόν από της σαρκός σου;» Μερικά άτομα σήμερα περιφρουρούν αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί ‘τομέας της άνεσής’ τους. Είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν ένα άτομο που έχει ανάγκη, μόνο αν αυτό σημαίνει ότι δεν θα χρειαστεί καμιά προσωπική θυσία ή επιβάρυνση για τους ίδιους. Πόσο διαφορετικό ήταν το πνεύμα που τόνιζαν τα λόγια του Θεού που ειπώθηκαν μέσω του Ησαΐα!—Βλέπε επίσης Ιεζεκιήλ 18:5-9.

 9. Τι συμβούλευε ο Νόμος σχετικά με την παροχή δανείων, και ποια στάση ενθάρρυνε ο Θεός;

⁹ Ενδιαφέρον για τους φτωχούς Ισραηλίτες αδελφούς θα μπορούσε να εκδηλωθεί με την παροχή δανείων. Ένας Ισραηλίτης μπορούσε να αναμένει ότι θα λάβει τόκο όταν δάνειζε χρήματα σε κάποιον που ήθελε να τα χρησιμοποιήσει για να ανοίξει ή να επεκτείνει την επιχείρησή του. Ωστόσο, ο Ιεχωβά είπε ότι δεν έπρεπε να ζητηθεί τόκος για χρήματα που δόθηκαν σαν δάνειο σε ένα φτωχό αδελφό, ο οποίος θα μπορούσε διαφορετικά να παρασυρθεί στην αδικοπραγία επειδή θα βρισκόταν σε απελπιστική κατάσταση. (Έξοδος 22:25· Δευτερονόμιον 15:7, 8, 11· 23:19, 20· Παροιμίαι 6:30, 31) Η στάση του Θεού για τους δυστυχισμένους επρόκειτο να είναι ένα υπόδειγμα για το λαό του. Μας δίνεται ακόμη και η υπόσχεση: «Ο ελεών πτωχόν δανείζει εις τον Κύριον· και θέλει γίνει εις αυτόν η ανταπόδοσις αυτού». (Παροιμίαι 19:17) Για φαντασθείτε το—να δανείζετε στον Ιεχωβά, με τη διαβεβαίωση ότι αυτός θα σας ανταμείψει πλούσια!

10. Αφού εξετάσετε το παράδειγμα του Θεού, ποια ερώτηση θα μπορούσατε να κάνετε στον εαυτό σας;

¹⁰ Γι’ αυτό θα πρέπει όλοι μας να ρωτήσουμε: Τι σημαίνει για μένα η άποψη του Θεού για εκείνους που υποφέρουν, καθώς και ο τρόπος που τους μεταχειρίζεται; Μαθαίνω από το τέλειο υπόδειγμά του, και προσπαθώ να το μιμηθώ; Μπορώ να βελτιωθώ για να μοιάζω με τον Θεό σ’ αυτό το ζήτημα;—Γένεσις 1:26.

Ο Γιος Μιμείται τον Πατέρα

11. Πώς έμοιαζε το ενδιαφέρον του Ιησού με εκείνο του Πατέρα του; (2 Κορινθίους 8:9)

¹¹ Ο Ιησούς Χριστός είναι «απαύγασμα [αντανάκλαση (ΜΝΚ)] της δόξης [του Ιεχωβά] και χαρακτήρ της υποστάσεως αυτού [ακριβής εκπροσώπηση της ίδιας της υπόστασής του (ΜΝΚ)]». (Εβραίους 1:3) Επομένως, θα αναμέναμε ότι και αυτός επίσης θα έδειχνε το ίδιο ενδιαφέρον όπως και ο Πατέρας του για εκείνους που ενδιαφέρονται για την αληθινή λατρεία. Το έδειξε αυτό το ενδιαφέρον. Ο Ιησούς έδειξε ότι το είδος φτώχειας που έχει τη μεγαλύτερη ανάγκη θεραπείας είναι η πνευματική φτώχεια: «Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που έχουν συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης, επειδή σ’ αυτούς ανήκει η βασιλεία των ουρανών». (Ματθαίος 5:3, ΜΝΚ· παράβαλε Λουκάς 6:20.) Ο Χριστός είπε επίσης: «Εγώ δια τούτο εγεννήθην και δια τούτο ήλθον εις τον κόσμον, δια να μαρτυρήσω εις την αλήθειαν». (Ιωάννης 18:37) Γι’ αυτό, ήταν κυρίως γνωστός όχι ως εκτελεστής θαυμάτων ή θεραπευτής, αλλά ως Διδάσκαλος. (Μάρκος 10:17-21· 12:28-33) Σχετικά μ’ αυτό, παρατηρήστε τα εδάφια Μάρκος 6:30-34. Διαβάζουμε ότι μια φορά ο Ιησούς ήθελε να διαθέσει λίγο χρόνο σ’ ένα απόμερο μέρος για να ξεκουραστεί. Τότε «είδε πολύν όχλον . . . [που] ήσαν ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα». Πώς αντέδρασε; «Ήρχισε να διδάσκη αυτούς πολλά». Ναι, ο Ιησούς έδωσε τον εαυτό του για να ικανοποιήσει τη μεγαλύτερή τους ανάγκη: την αλήθεια μέσω της οποίας θα μπορούσαν να ζήσουν για πάντα.—Ιωάννης 4:14· 6:51.

12. Τι μπορούμε να μάθουμε για τις απόψεις του Ιησού από τα εδάφια Μάρκος 6:30-34 και Μάρκος 6:35-44;

¹² Αν και ο Ιησούς συγκέντρωσε την προσοχή του στις πνευματικές ανάγκες των ταπεινών Ιουδαίων, δεν αγνόησε και τις υλικές τους ανάγκες. Η αφήγηση του Μάρκου δείχνει ότι ο Ιησούς ήταν άγρυπνος σχετικά με την ανάγκη για υλική τροφή. Οι απόστολοι πρότειναν αρχικά να αποπέμψουν το πλήθος για να «αγοράσωσιν εις εαυτούς άρτους [κάτι να φάνε (ΜΝΚ)]». Ο Ιησούς δεν συμφώνησε. Ύστερα οι απόστολοι ανέφεραν ότι θα μπορούσαν πιθανόν να πάρουν μερικές από τις αποταμιεύσεις που χρησιμοποιούσαν για τις ανάγκες του ομίλου τους, και που είχαν μαζί τους, και να χρησιμοποιήσουν αυτές για να αγοράσουν τρόφιμα. Αντί γι’ αυτό, ο Ιησούς προτίμησε να εκτελέσει το πασίγνωστο θαύμα με το οποίο έθρεψε με ένα βασικό γεύμα από ψωμί και ψάρι 5.000 άντρες, χωρίς να υπολογίσουμε τις γυναίκες και τα παιδιά. Μερικοί σήμερα θα μπορούσαν να αισθάνονται ότι ήταν εύκολο για τον Ιησού να ικανοποιήσει τις ανάγκες τού πλήθους θαυματουργικά. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός ότι αυτός είχε ειλικρινές ενδιαφέρον, και υποκινήθηκε απ’ αυτό για να ενεργήσει.—Μάρκος 6:35-44· Ματθαίος 14:21.a

13. Ποια άλλη απόδειξη έδωσε ο Ιησούς για το ότι ενδιαφερόταν για το καλό των ανθρώπων;

¹³ Πιθανόν να έχετε διαβάσει αφηγήσεις στα Ευαγγέλια που αποδεικνύουν ότι τα αισθήματα του Ιησού για τους δυστυχισμένους δεν περιοριζόταν μόνο στους φτωχούς. Βοηθούσε τους ασθενείς και εκείνους που υπέφεραν επίσης. (Λουκάς 6:17-19· 17:12-19· Ιωάννης 5:2-9· 9:1-7) Ούτε ήταν ζήτημα θεραπείας μόνο εκείνων που τύχαινε να είναι κοντά του. Μερικές φορές ταξίδευε για να πάει στον ασθενή και να του δώσει βοήθεια.—Λουκάς 8:41-55.

14, 15. (α) Γιατί μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιησούς ανέμενε να δείχνουν οι ακόλουθοί του ενδιαφέρον, που θα έμοιαζε με το ενδιαφέρον που έδειξε ο ίδιος; (β) Ποια ερώτηση θα κάνουμε καλά να υποβάλουμε στον εαυτό μας;

¹⁴ Όμως μόνο εκείνοι που μπορούσαν να φέρουν ανακούφιση εκτελώντας θαύματα ενδιαφέρονταν για τις ανάγκες των μαθητών που ήταν φτωχοί και που υπέφεραν (ή για τις ανάγκες των εκζητητών της αλήθειας) ; Όχι. Όλοι οι μαθητές του Ιησού έπρεπε να δείχνουν ενδιαφέρον και να ενεργούν σύμφωνα μ’ αυτό. Για παράδειγμα, αυτός παρότρυνε κάποιον πλούσιο που ήθελε αιώνια ζωή: «Πάντα όσα έχεις πώλησον και διαμοίρασον εις πτωχούς, και θέλεις έχει θησαυρόν εν ουρανώ». (Λουκάς 18:18-22) Ο Ιησούς συμβούλευσε επίσης: «Όταν κάμνης υποδοχήν [συμπόσιο (ΜΝΚ)], προσκάλει πτωχούς, βεβλαμμένους, χωλούς, τυφλούς, και θέλεις είσθαι μακάριος, διότι δεν έχουσι να σοι ανταποδώσωσιν· επειδή η ανταπόδοσις θέλει γίνει εις σε εν τη αναστάσει των δικαίων».—Λουκάς 14:13, 14.

¹⁵ Ο Χριστιανός είναι ακόλουθος του Χριστού, έτσι ο καθένας μας θα πρέπει να ρωτήσει: Σε ποιο βαθμό μιμούμαι εγώ τη στάση και τα έργα του Ιησού για τους φτωχούς, για εκείνους που υποφέρουν και για τους δυστυχισμένους; Μπορώ να πω με ειλικρίνεια αυτό που είπε ο απόστολος Παύλος: «Μιμηταί μου γίνεσθε, καθώς και εγώ του Χριστού»;—1 Κορινθίους 11:1.

Παύλος—Ένα Παράδειγμα Ευτυχίας

16. Ποιο πράγμα ενδιέφερε ειδικά τον απόστολο Παύλο;

¹⁶ Είναι κατάλληλο να αναφέρουμε τον Παύλο σχετικά μ’ αυτό το ζήτημα, γιατί και αυτός επίσης ήταν ένα θαυμάσιο παράδειγμα που μπορούμε να μιμηθούμε. Όπως θα αναμέναμε, ήταν πρωταρχικά προσηλωμένος στις πνευματικές ανάγκες των άλλων. Ήταν ‘πρέσβης υπέρ του Χριστού, που παρακαλούσε άλλους, να διαλλαχτούν με τον Θεό’. (2 Κορινθίους 5:20) Ο ειδικός διορισμός του Παύλου ήταν να κηρύξει και να ιδρύσει εκκλησίες ανάμεσα στους μη Ιουδαίους. Έγραψε: «Ενεπιστεύθην να κηρύττω το ευαγγέλιον προς τους απεριτμήτους».—Γαλάτας 2:7.

17. Πώς γνωρίζουμε ότι ο Παύλος φρόντιζε και για τις υλικές ανάγκες επίσης;

¹⁷ Αλλά αφού ο Παύλος είπε ότι μιμούνταν τον Χριστό, έδινε αυτός (όπως ο Ιεχωβά και ο Ιησούς) προσοχή στα βάσανα ή τις δυσκολίες των ομοπίστων του; Ας αφήσουμε τον ίδιο τον Παύλο να απαντήσει. Στο εδάφιο Γαλάτας 2:9, συνέχισε: ‘Ιάκωβος και Κηφάς [ο Πέτρος] και Ιωάννης, δεξιάς έδωκαν κοινωνίας [το δεξί χέρι της συμμετοχής (ΜΝΚ)] εις εμέ και εις τον Βαρνάβαν δια να υπάγωμεν ημείς εις τα έθνη’. Μετά στο αμέσως επόμενο εδάφιο ο Παύλος πρόσθεσε: ‘Μόνο να ενθυμώμεθα τους πτωχούς, το οποίον και εσπούδασα αυτό τούτο να κάμω’. (Γαλάτας 2:10) Έτσι ο Παύλος κατανοούσε ότι αν και αυτός ήταν ένας απόστολος που έκανε ιεραποστολικό έργο, με ευθύνες για πολλές εκκλησίες, δεν μπορούσε να είναι τόσο απασχολημένος που να μην δείχνει ενδιαφέρον για τις υλικές ανάγκες των αδελφών του.

18. Σε ποιους ‘πτωχούς’ είναι πιθανό ότι αναφερόταν ο Παύλος στο εδάφιο Γαλάτας 2:10, και γιατί έπρεπε αυτοί να λάβουν φροντίδα;

¹⁸ Πιθανόν, ‘οι πτωχοί’ για τους οποίους μίλησε στο εδάφιο Γαλάτας 2:10, να ήταν κυρίως Ιουδαίοι Χριστιανοί στην Ιερουσαλήμ και στην Ιουδαία. Νωρίτερα είχε γίνει «γογγυσμός των Ελληνιστών [Ελληνόφωνων Ιουδαίων (ΜΝΚ)] κατά των Εβραίων [Ιουδαίων που μιλούσαν Εβραϊκά (ΜΝΚ)], ότι αι χήραι αυτών παρεβλέποντο εν τη καθημερινή διακονία [διανομή (ΜΝΚ)]» της τροφής. (Πράξεις 6:1) Έτσι όταν ανέφερε ότι ήταν απόστολος των εθνών, ο Παύλος το ξεκαθάρισε ότι δεν αγνοούσε κανέναν μέσα στη Χριστιανική αδελφότητα. (Ρωμαίους 11:13) Κατανοούσε ότι η φροντίδα για τις υλικές ανάγκες των αδελφών περιλαμβανόταν στα λόγια: «Δια να μη ήναι σχίσμα εν τω σώματι, αλλά να φροντίζωσι τα μέλη το αυτό υπέρ αλλήλων. Και είτε πάσχει εν μέλος, πάντα τα μέλη συμπάσχουσιν».—1 Κορινθίους 12:25, 26.

19. Τι απόδειξη έχουμε ότι ο Παύλος και άλλοι ενήργησαν με βάση το ενδιαφέρον τους για τους φτωχούς;

¹⁹ Όταν οι Χριστιανοί στην Ιερουσαλήμ και στην Ιουδαία υπέφεραν λόγω φτώχειας, τοπικής πείνας, ή διωγμού, μερικές μακρινές εκκλησίες έδειξαν ανταπόκριση. Φυσικά, αυτοί θα θυμούνταν τους άπορους αδελφούς τους όταν προσεύχονταν για να τους δώσει ο Θεός ενίσχυση και παρηγοριά. Αλλά δεν σταμάτησαν εκεί. Ο Παύλος έγραψε ότι «Ευηρεστήθησαν η Μακεδονία και Αχαΐα να κάμωσί τινα βοήθειαν εις τους πτωχούς των αγίων των εν Ιερουσαλήμ». (Ρωμαίους 15:26, 27) Εκείνοι που έκαναν τέτοιες οικονομικές συνεισφορές για τους αδελφούς τους που υπέφεραν, ήταν «πλουτιζόμενοι κατά πάντα εις πάσαν ελευθεριότητα [γενναιοδωρία (ΜΝΚ)], ήτις εργάζεται δι’ ημών ευχαριστίαν εις τον Θεόν». (2 Κορινθίους 9:1-13) Δεν θα τους έφερνε αυτό ευτυχία;

20. Γιατί οι αδελφοί που έκαναν συνεισφορές για να βοηθήσουν ‘τους πτωχούς’ μπορούσαν να είναι ευτυχισμένοι;

²⁰ Οι αδελφοί που μοιράστηκαν τα χρήματά τους με «τους πτωχούς των αγίων των εν Ιερουσαλήμ» είχαν επιπρόσθετο λόγο να χαίρονται. Η φροντίδα για εκείνους που υπέφεραν θα έφερνε την επιδοκιμασία του Θεού σ’ εκείνους που έκαναν τις συνεισφορές. Μπορούμε να δούμε το λόγο γι’ αυτό αν παρατηρήσουμε ότι η Ελληνική λέξη «κοινωνία» που αποδίδεται ως «συνεισφορά, ΜΝΚ » στα εδάφια Ρωμαίους 15:26 και 2 Κορινθίους 9:13, περιλαμβάνει την ιδέα της «ένδειξης αλληλεγγύης, απόδειξη αδελφικής ενότητας, ακόμα και δώρου». Χρησιμοποιείται στο εδάφιο Εβραίους 13:16, που λέει: «Την δε αγαθοποιίαν και το μεταδοτικόν [κοινωνίας (κείμενο), να μοιράζεστε τα πράγματα με άλλους (ΜΝΚ)] μη λησμονείτε, διότι εις τοιαύτας θυσίας ευαρεστείται ο Θεός».

Θα Είμαστε Εμείς Ευτυχισμένοι;

21. Σαν συμπέρασμα, τι θα λέγαμε ότι μπορεί να χρησιμεύσει σαν βάση για να αποκτήσουμε ευτυχία;

²¹ Σ’ αυτή τη συζήτηση, εξετάσαμε την απόδειξη που δίνει η Αγία Γραφή ότι ο Ιεχωβά Θεός, ο Ιησούς Χριστός, και ο απόστολος Παύλος φρόντιζαν για εκείνους που υπέφεραν. Παρατηρήσαμε ότι όλοι τους αναγνώρισαν πως θα πρέπει να δίνεται μεγαλύτερη φροντίδα στις πνευματικές ανάγκες. Αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι όλοι τους έδειξαν με πολύ πρακτικούς τρόπους το ενδιαφέρον τους για τους φτωχούς, τους ασθενείς, και εκείνους που αντιμετώπιζαν δυστυχία. Έβρισκαν ευτυχία παρέχοντας πρακτική βοήθεια. Θα πρέπει αυτό να αληθεύει λιγότερο στην περίπτωσή μας; Ο απόστολος Παύλος μας παρότρυνε να ‘ενθυμούμεθα τους λόγους του Κυρίου Ιησού, ότι αυτός είπε· Μακάριον είναι [υπάρχει περισσότερη ευτυχία (ΜΝΚ)] να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη».—Πράξεις 20:35.

22. Σε ποιες απόψεις αυτού του ζητήματος οφείλουμε ακόμη να δώσουμε προσοχή;

²² Μπορεί όμως να ρωτήσετε: Τι ακριβώς μπορώ εγώ προσωπικά να κάνω; Πώς μπορώ να γνωρίζω ποιοι αντιμετωπίζουν πραγματική ανάγκη; Πώς μπορώ να προσφέρω βοήθεια με τρόπο που να μην ενθαρρύνει την οκνηρία, που να είναι στοργικός και να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, που να λαβαίνει υπόψη τα συναισθήματα των άλλων, και που να βρίσκεται σε ισορροπία με το Χριστιανικό καθήκον που έχω, να διαδίδω τα καλά νέα; Το άρθρο που ακολουθεί θα ασχοληθεί με απόψεις αυτού του ζητήματος, και θα θέσει τη βάση για να βρείτε εσείς επιπρόσθετη ευτυχία.

[Υποσημειώσεις]

Παρατηρήσατε;

◻ Πώς δείχνει ο Θεός το ενδιαφέρον του για τις πνευματικές μας ανάγκες καθώς και για τις υλικές μας ανάγκες;

◻ Ποιο πράγμα δείχνει ότι ο Ιησούς δεν ενδιαφερόταν να βοηθάει τους ανθρώπους μόνο με το να τους διδάσκει την αλήθεια;

◻ Τι είδους παράδειγμα έδωσε ο Παύλος σχετικά με τους φτωχούς;

◻ Αφού εξετάσατε τα παραδείγματα του Ιεχωβά, του Ιησού, και του αποστόλου Παύλου, τι βλέπετε ότι είναι ανάγκη να κάνετε

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι και άλλοι θα πρέπει να εφαρμόζουν τη συμβουλή του Ιησού στο Λουκάς 14:13, 14