Κεφάλαιο 19

Γιατί Δεν με Αφήνουν σε Ησυχία τα Άλλα Παιδιά;

Το περπάτημα του αγοριού τον προδίνει. Ανήσυχος και αβέβαιος για τον εαυτό του, είναι φανερά ζαλισμένος με το καινούριο περιβάλλον. Οι παλιότεροι μαθητές αμέσως καταλαβαίνουν ότι είναι νεόφερτος στο σχολείο. Μέσα σε λίγες στιγμές οι νεαροί τον έχουν περικυκλώσει κι αρχίζουν να τον προσβάλλουν με αισχρολογίες! Κατακόκκινος μέχρι τα αυτιά, καταφέρνει να κρυφτεί στο κοντινότερο καταφύγιο—στις τουαλέτες. Τα γέλια αντηχούν μέσα από τους τοίχους.

ΠΟΛΛΟΙ νεαροί με σκληρότητα διασκεδάζουν όταν ενοχλούν, πειράζουν και προσβάλλουν τους άλλους. Ακόμα και στα Βιβλικά χρόνια μερικοί νεαροί έδειξαν κακές ιδιότητες. Για παράδειγμα, κάποτε μια παρέα από αγόρια ενοχλούσε τον προφήτη Ελισσαιέ. Δείχνοντας περιφρόνηση για το αξίωμά του και έλλειψη σεβασμού, οι νεαροί φώναζαν: «Ανάβαινε, φαλακρέ· ανάβαινε, φαλακρέ!» (2 Βασιλέων 2:23-25) Σήμερα με παρόμοιο τρόπο, πολλοί νεαροί έχουν την τάση να προσβάλλουν, να πληγώνουν με τα σχόλιά τους τούς άλλους.

«Όταν πήγαινα στην τρίτη γυμνασίου ήμουνα το πιο μικρόσωμο παιδί στην τάξη», θυμάται ένας από τους συγγραφείς του βιβλίου Growing Pains in the Classroom (Οι Πόνοι της Ανάπτυξης στην Τάξη). «Το γεγονός ότι ήμουνα ο πιο έξυπνος και ο πιο κοντός στην τάξη ήταν ένας καταστροφικός συνδυασμός για το γυμνάσιο: εκείνοι που δεν με χτυπούσαν επειδή ήμουνα μικρόσωμος με χτυπούσαν επειδή ήμουνα έξυπνος. Εκτός από το ότι με φώναζαν ‘γυαλάκια’, με φώναζαν και ‘κινούμενο λεξικό’ και μου είχαν κολλήσει άλλα 800 παρατσούκλια [προσβλητικές λέξεις]». Ο συγγραφέας του The Loneliness of Children (Η Μοναξιά των Παιδιών) προσθέτει: «Τα παιδιά που έχουν σωματικές αναπηρίες, προβλήματα στην ομιλία ή φανερές ιδιορρυθμίες στο σώμα τους ή στη συμπεριφορά τους γίνονται εύκολα στόχοι για πειράγματα από τα άλλα παιδιά».

Μερικές φορές τα νεαρά άτομα υπερασπίζουν τον εαυτό τους αρχίζοντας μια σκληρή λογομαχία: ανταλλάσσουν μεταξύ τους όλο και πιο βαριά προσβλητικά λόγια (που συχνά έχουν σχέση με τους γονείς του άλλου ατόμου). Όμως, πολλοί νεαροί δεν καταφέρνουν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους όταν τους ταλαιπωρούν οι συνομήλικοί τους. Ένας νεαρός θυμάται ότι μερικές μέρες, επειδή τον πείραζαν και δεν τον άφηναν σε ησυχία οι συμμαθητές του, ήταν τόσο τρομαγμένος και δυστυχισμένος που του ‘ερχόταν να κάνει εμετό’. Δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί στα μαθήματά του επειδή ανησυχούσε για το τι θα του έκαναν οι άλλοι μαθητές.

Δεν Είναι Καθόλου Αστείο Ζήτημα

Μήπως είσαι στόχος της σκληρότητας των συνομηλίκων σου; Τότε μπορεί να νιώσεις ανακούφιση αν μάθεις ότι ο Θεός δεν το θεωρεί αυτό καθόλου αστείο ζήτημα. Σκέψου τη Βιβλική αφήγηση για το συμπόσιο που έγινε για να γιορταστεί ο απογαλακτισμός του γιου του Αβραάμ, του Ισαάκ. Ο μεγαλύτερος γιος του Αβραάμ, ο Ισμαήλ, προφανώς επειδή ζήλευε για την κληρονομιά που θα έπαιρνε ο Ισαάκ, άρχισε να ‘περιγελάει’ τον Ισαάκ. Ωστόσο, αυτό το πείραγμα δεν ήταν ένα καλοπροαίρετο αστείο, ήταν ‘διωγμός’. (Γαλάτας 4:29) Έτσι η μητέρα του Ισαάκ, η Σάρρα, κατάλαβε ότι το πείραγμα έγινε από εχθρότητα. Είδε ότι ήταν μια πράξη ασέβειας προς το σκοπό που είχε ο Ιεχωβά να παραγάγει ένα «σπέρμα» ή έναν Μεσσία, μέσω του γιου της, του Ισαάκ. Μετά από παράκληση της Σάρρας, ο Ισμαήλ και η μητέρα του διώχτηκαν από το σπιτικό του Αβραάμ.—Γένεσις 21:8-14.

Παρόμοια, δεν είναι καθόλου αστείο ζήτημα όταν κάποιοι νεαροί δεν σε αφήνουν σε ησυχία με τα μοχθηρά πειράγματά τους—ιδιαίτερα όταν το κάνουν αυτό επειδή προσπαθείς να ζεις σύμφωνα με τις αρχές της Αγίας Γραφής. Λόγου χάρη, είναι γνωστό ότι οι νεαροί Χριστιανοί μιλάνε για την πίστη τους σε άλλα άτομα. Αλλά, όπως είπε μια ομάδα νεαρών Μαρτύρων του Ιεχωβά: «Τα παιδιά στο σχολείο μας περιγελάνε επειδή κηρύττουμε από πόρτα σε πόρτα, και μας κοιτάνε περιφρονητικά γι’ αυτό». Ναι, όπως και οι πιστοί δούλοι του Θεού στα αρχαία χρόνια, πολλοί νεαροί Χριστιανοί αντιμετωπίζουν «εμπαιγμούς». (Εβραίους 11:36) Αυτά τα άτομα αξίζουν έπαινο επειδή έχουν το θάρρος να υπομένουν αυτές τις προσβολές!

Γιατί το Κάνουν

Παρ’ όλα αυτά μπορεί να αναρωτιέσαι πώς μπορείς να κάνεις αυτούς που σε βασανίζουν να σε αφήσουν σε ησυχία. Πρώτα-πρώτα, εξέτασε γιατί σε πειράζουν. «Έτι και εις τον γέλωτα πονεί η καρδία», λέει η Αγία Γραφή στο εδάφιο Παροιμίαι 14:13. Ξεσπάει γέλιο όταν μια παρέα νεαρών πειράζει συνέχεια κάποιον. Αλλά αυτά τα άτομα δεν ‘ξεφωνίζουν χαρούμενα εξαιτίας της καλής κατάστασης της καρδιάς’. (Ησαΐας 65:14, ΜΝΚ) Συνήθως το γέλιο κρύβει την εσωτερική τους αναστάτωση. Πίσω από την ψευτοπαλικαριά τους, εκείνοι που σε βασανίζουν μπορεί να λένε στην πραγματικότητα: ‘Δεν μας αρέσει ο εαυτός μας, αλλά ταπεινώνοντας κάποιον άλλον αισθανόμαστε καλύτερα’.

Οι επιθέσεις επίσης συχνά υποκινούνται από ζήλεια. Θυμήσου τη Βιβλική αφήγηση για τον έφηβο Ιωσήφ, τα αδέλφια του οποίου είχαν στραφεί εναντίον του γιατί ήταν ο αγαπημένος γιος του πατέρα τους. Η έντονη ζήλεια τούς έκανε, όχι μόνο να τον προσβάλλουν με τα λόγια τους, αλλά και να σκεφτούν να τον δολοφονήσουν! (Γένεσις 37:4, 11, 20) Παρόμοια και σήμερα, ένας μαθητής που είναι ιδιαίτερα έξυπνος ή που τον συμπαθούν οι καθηγητές μπορεί να ξεσηκώσει τη ζήλεια των συνομηλίκων του. Με τις προσβολές προσπαθούν να ‘τον βάλουν στη θέση του’.

Η ανασφάλεια, η ζήλεια και το χαμηλό επίπεδο αυτοεκτίμησης είναι συχνά οι αιτίες για τη γελοιοποίηση. Γιατί, λοιπόν, πρέπει να χάσεις εσύ την αυτοεκτίμησή σου επειδή κάποιος νεαρός με ανασφάλειες έχει χάσει τη δική του;

Πώς να Βάλεις Τέρμα στα Πειράγματα

«Μακάριος ο άνθρωπος, όστις . . . επί καθέδρας χλευαστών δεν εκάθησεν», λέει ο ψαλμωδός. (Ψαλμός 1:1) Αν συμμετέχεις κι εσύ στη γελοιοποίηση κάποιου άλλου για να τραβήξεις την προσοχή από τον εαυτό σου απλώς διαιωνίζεις τον κύκλο των προσβολών. «Εις μηδένα μη ανταποδίδετε κακόν αντί κακού. . . . Νίκα δια του αγαθού το κακόν», είναι η θεϊκή συμβουλή.—Ρωμαίους 12:17-21.

Το εδάφιο Εκκλησιαστής 7:9 λέει επίσης: «Μη σπεύδε εν τω πνεύματί σου να θυμόνης· διότι ο θυμός αναπαύεται εν τω κόλπω των αφρόνων». Γιατί, λοιπόν, να παίρνεις στα σοβαρά τα διάφορα πειράγματα; Είναι αλήθεια ότι μπορεί να πληγωθείς όταν κάποιος σε περιπαίζει για τη σωματική σου διάπλαση ή διασκεδάζει με τα σπυράκια που έχεις στο πρόσωπο. Παρ’ όλα αυτά, όσο άνοστα κι αν είναι αυτά τα σχόλια, δεν είναι κατ’ ανάγκη και κακόβουλα. Και αν κάποιος αθώα—ή όχι και τόσο αθώα—σε θίξει εκεί που σε πονάει, γιατί να «τα βάψεις όλα μαύρα»; Αν αυτά που σου λέει δεν είναι απρεπή ή δεν είναι πρόστυχα, θεώρησέ τα σαν αστείο. Υπάρχει «καιρός του γελάν», και θα ήταν υπερβολικό να προσβάλλεσαι από τα πειράγματα που γίνονται για αστείο.—Εκκλησιαστής 3:4.

Αλλά τι γίνεται αν το πείραγμα είναι σκληρό ή ακόμα και ανήλεο; Να θυμάσαι ότι αυτός που θέλει να σε γελοιοποιήσει θέλει να απολαύσει την αντίδρασή σου, να διασκεδάσει με τη δυστυχία σου. Αν ανταποδώσεις τα ίσα, θέλοντας να αμυνθείς ή αν ξεσπάσεις σε δάκρυα, το πιο πιθανό είναι ότι θα τον ενθαρρύνεις να συνεχίσει να σε πειράζει. Γιατί να δώσεις σ’ αυτό το άτομο την ευχαρίστηση να σε βλέπει να εκνευρίζεσαι; Ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσεις τις προσβολές είναι να τις αγνοείς αδιάφορα.

Ο Βασιλιάς Σολομών επιπλέον είπε: «Μη δώσης την προσοχήν σου εις πάντας τους λόγους όσοι λέγονται· μήποτε ακούσης τον δούλον σου καταρώμενόν σε· διότι πολλάκις και η καρδία σου γνωρίζει ότι και συ παρομοίως κατηράσθης άλλους». (Εκκλησιαστής 7:21, 22) Το να ‘δίνεις προσοχή’ στα καυστικά σχόλια αυτών που θέλουν να σε γελοιοποιήσουν σημαίνει να ανησυχείς υπερβολικά για το πώς θα σε κρίνουν εκείνοι. Έχει, όμως, η κρίση τους κάποια αξία; Ο απόστολος Παύλος δέχτηκε άδικα επίθεση από κάποιους ζηλόφθονους ομοπίστους του, αλλά απάντησε: ‘Ως προς εμέ, μου είναι όλως αδιάφορον να κριθώ από σας ή από ανθρώπινον δικαστήριον, . . . εκείνος που με κρίνει είναι ο Ιεχωβά’. (1 Κορινθίους 4:3, 4, ΚΔΤΚ) Η σχέση του Παύλου με τον Θεό ήταν τόσο ισχυρή ώστε είχε αυτοπεποίθηση και εσωτερική δύναμη για να αντέξει τις άδικες επιθέσεις.

Άφησε το Φως Σου να Λάμψει

Μερικές φορές μπορεί να δεχτείς εμπαιγμό γιατί ζεις σαν Χριστιανός. Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός υπέμεινε τέτοια ‘ενάντια λόγια’. (Εβραίους 12:3, ΜΝΚ) Και ο Ιερεμίας έγινε «χλευασμός όλην την ημέραν» επειδή έλεγε με θάρρος το άγγελμα του Ιεχωβά. Τόσο έντονη ήταν η ενόχληση που δεχόταν ώστε ο Ιερεμίας ξέχασε για λίγο τι ήταν εκείνο που τον υποκινούσε να κηρύττει. «Δεν θέλω αναφέρει περί αυτού [του Ιεχωβά] ουδέ θέλω λαλήσει πλέον εν τω ονόματι αυτού», αποφάσισε. Ωστόσο, η αγάπη που είχε για τον Ιεχωβά και για την αλήθεια τον έκαναν να ξεπεράσει τελικά το φόβο του.—Ιερεμίας 20:7-9.

Μερικοί νεαροί Χριστιανοί σήμερα έχουν αισθανθεί παρόμοια αποθάρρυνση. Επειδή μερικοί θέλουν πάρα πολύ να σταματήσουν οι άλλοι να τους πειράζουν, προσπαθούν να αποκρύψουν το γεγονός ότι είναι Χριστιανοί. Αλλά συχνά, η αγάπη που έχουν αυτά τα άτομα για τον Ιεχωβά τελικά τους υποκινεί να υπερνικήσουν το φόβο τους και να ‘αφήσουν το φως τους να λάμψει’! (Ματθαίος 5:16) Λόγου χάρη, ένα αγόρι εφηβικής ηλικίας είπε: «Η στάση μου έχει αλλάξει. Σταμάτησα να βλέπω σαν φορτίο το ότι είμαι Χριστιανός και άρχισα να το βλέπω σαν κάτι για το οποίο πρέπει να είμαι περήφανος». Κι εσύ επίσης μπορείς να ‘καυχιέσαι’ για το προνόμιο που έχεις να γνωρίζεις τον Θεό και να σε χρησιμοποιεί αυτός για να βοηθάς και άλλους.—1 Κορινθίους 1:31.

Ωστόσο, μην ξεσηκώνεις την εχθρότητα των άλλων επικρίνοντάς τους διαρκώς ή δίνοντάς τους την εντύπωση ότι θεωρείς τον εαυτό σου ανώτερο απ’ αυτούς. Όταν παρουσιάζεται κάποια ευκαιρία να μιλήσεις για την πίστη σου σε άλλους, να το κάνεις, αλλά «μετά πραότητος και φόβου [με βαθύ σεβασμό, ΜΝΚ]». (1 Πέτρου 3:15) Η φήμη σου ότι έχεις καλή διαγωγή ίσως να είναι η καλύτερη προστασία για σένα όσο καιρό πηγαίνεις στο σχολείο. Μολονότι μπορεί να μην αρέσει στους άλλους η θαρραλέα στάση σου, συχνά θα σε σέβονται γι’ αυτό έστω κι αν δυσφορούν.

Ένα κορίτσι που λέγεται Βανέσα υπέφερε ενοχλήσεις από μια παρέα κοριτσιών που τη χτυπούσαν, την έσπρωχναν, της έριχναν τα βιβλία που κρατούσε—κι όλα αυτά προσπαθώντας να την κάνουν να τσακωθεί μαζί τους. Μέχρι που της έχυσαν σοκολατούχο γάλα πάνω στο κεφάλι της και πάνω στο άσπρο καθαρό της φουστάνι. Παρ’ όλα αυτά, αυτή ποτέ δεν παραφέρθηκε, ό,τι κι αν της έκαναν. Ωστόσο, αφού πέρασε λίγος καιρός, η Βανέσα συνάντησε την αρχηγό αυτής της παρέας των κοριτσιών σε μια συνέλευση των Μαρτύρων του Ιεχωβά! «Σε μισούσα . . . », της είπε η πρώην βίαιη κοπέλα. «Ήθελα να σε δω έστω και μια φορά να χάνεις την ψυχραιμία σου». Ωστόσο, η περιέργειά της να μάθει τι ήταν εκείνο που έκανε τη Βανέσα να διατηρεί την ψυχραιμία της την ώθησε να δεχτεί μια μελέτη της Αγίας Γραφής με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. «Αγάπησα πολύ αυτά που έμαθα», συνέχισε η ίδια, «και αύριο πρόκειται να βαφτιστώ».

Έτσι, μην αφήνεις τα ‘ενάντια λόγια’ των συνομηλίκων σου να σου καταρρακώσουν το ηθικό. Όταν είναι κατάλληλο, θεώρησέ τα σαν αστείο. Να αντιδράς στο κακό με καλοσύνη. Να αρνείσαι να ρίχνεις ξύλα στη φωτιά της φιλονικίας και σιγά-σιγά αυτοί που σε βασανίζουν δεν θα βρίσκουν πλέον καμιά ευχαρίστηση στο να σε έχουν στόχο για γελοιοποίηση, γιατί «όπου δεν είναι ξύλα, το πυρ σβύνεται».—Παροιμίαι 26:20.

Ερωτήσεις για Συζήτηση

◻ Ποια είναι η άποψη του Θεού για εκείνους που πειράζουν με σκληρότητα τους άλλους;

◻ Τι κρύβεται συνήθως πίσω από τα πειράγματα που προκαλούν μερικοί νεαροί;

◻ Πώς μπορείς να ελαττώσεις ή και να σταματήσεις την γελοιοποίηση;

◻ Γιατί είναι σπουδαίο να ‘αφήνεις το φως σου να λάμπει’ στο σχολείο, ακόμα κι όταν οι άλλοι σε πειράζουν;

◻ Τι ενέργειες μπορείς να κάνεις για να προστατευθείς από τη βία στο σχολείο;

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 155]

Πίσω από την ψευτοπαλικαριά τους, εκείνοι που σε βασανίζουν μπορεί να λένε στην πραγματικότητα: ‘Δεν μας αρέσει ο εαυτός μας, αλλά ταπεινώνοντας κάποιον άλλον αισθανόμαστε καλύτερα’

[Πλαίσιο στη σελίδα 152]

Τι να Κάνω για να μην Τρώω Ξύλο Από τα Άλλα Παιδιά;

‘Αντιμετωπίζεις μεγάλο κίνδυνο όταν πηγαίνεις στο σχολείο’. Έτσι λένε πολλοί μαθητές. Αλλά είναι ανόητο να οπλοφορείς γιατί έτσι πας γυρεύοντας για προβλήματα. (Παροιμίαι 11:27) Πώς, λοιπόν, μπορείς να προστατέψεις τον εαυτό σου;

Να γνωρίζεις και να αποφεύγεις τα επικίνδυνα μέρη. Οι διάδρομοι, τα κλιμακοστάσια και τα αποδυτήρια είναι μέρη στα οποία δημιουργούνται πολλές φασαρίες σε ορισμένα σχολεία. Και είναι γνωστό ότι οι τουαλέτες είναι χώροι όπου πέφτει ξύλο και γίνεται χρήση ναρκωτικών ώστε πολλοί νεαροί προτιμούν να υποφέρουν παρά να χρησιμοποιήσουν τις εγκαταστάσεις αυτές.

Πρόσεχε τις συναναστροφές σου. Συχνά ένα νεαρό άτομο ανακαλύπτει ότι βρίσκεται στη μέση ενός καβγά αποκλειστικά και μόνο επειδή έχει κακές παρέες. (Βλέπε Παροιμίαι 22:24, 25.) Βέβαια, το να φέρεσαι ψυχρά στους συμμαθητές σου θα μπορούσε να σε αποξενώσει από αυτούς και να τους κάνει να γίνουν εχθρικοί απέναντί σου. Αν δείχνεις φιλικότητα και ευγένεια στα άλλα παιδιά, τότε είναι πιο πιθανό να σε αφήσουν στην ησυχία σου.

Φύγε όταν πρόκειται να πέσει ξύλο. Μην ‘εξαναγκάζεις τους άλλους να αναμετρηθούν με σένα’. (Γαλάτας 5:26, υποσημείωση ΜΝΚ) Ακόμα κι αν νικήσεις όταν έρθετε στα χέρια, ο αντίπαλός σου μπορεί απλώς να περιμένει την ευκαιρία για να πάρει εκδίκηση. Έτσι, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις για να αποφύγεις κάτι τέτοιο, είναι να προσπαθήσεις να λογικέψεις τον άλλον συζητώντας μαζί του. (Παροιμίαι 15:1) Αν η συζήτηση δεν φέρει κανένα αποτέλεσμα, τότε φύγε—ακόμα και τρέχοντας—για να μην μπλεχτείς σε μια βίαιη αναμέτρηση. Να θυμάσαι, «κύων ζων είναι καλήτερος παρά λέοντα νεκρόν». (Εκκλησιαστής 9:4) Στην έσχατη ανάγκη, πάρε όποια λογικά μέτρα είναι αναγκαία για να προστατέψεις και να υπερασπίσεις τον εαυτό σου.—Ρωμαίους 12:18.

Μίλησε στους γονείς σου. Τα νεαρά άτομα «σπάνια αναφέρουν στους γονείς τους τις καταστάσεις τις οποίες περνάνε στο σχολείο και τους προξενούν τρόμο, από φόβο μήπως οι γονείς τούς θεωρήσουν δειλούς ή τους μαλώσουν που δεν αντιμετωπίζουν τους ψευτοπαλικαράδες». (The Loneliness of Children [Η Μοναξιά των Παιδιών]) Όμως, συχνά η παρέμβαση του γονέα είναι ο μόνος τρόπος για να σταματήσουν τα προβλήματα.

Προσευχήσου στον Θεό. Ο Θεός δεν σου εγγυάται ότι δεν θα πάθεις σωματική βλάβη. Αλλά σου δίνει θάρρος να αντιμετωπίσεις αυτούς που σε προκαλούν και τη σοφία που χρειάζεσαι για να ηρεμήσεις τα πράγματα.—Ιακώβου 1:5.

[Εικόνα στη σελίδα 151]

Οι συνομήλικοι κάνουν τη ζωή δύσκολη σε πολλούς νεαρούς

[Εικόνα στη σελίδα 154]

Αυτός που θέλει να σε γελοιοποιήσει θέλει να διασκεδάσει με τη δυστυχία σου. Αν ανταποδώσεις τα ίσα ή αν ξεσπάσεις σε δάκρυα, μπορεί ακόμα και να τον ενθαρρύνεις να συνεχίσει να σε πειράζει

[Εικόνα στη σελίδα 156]

Προσπάθησε να δείξεις ότι έχεις την αίσθηση του χιούμορ όταν οι άλλοι σε πειράζουν