Κόσμος
Ορισμός: Η λέξη κόσμος του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου μπορεί να σημαίνει (1) το ανθρώπινο γένος συνολικά, ανεξάρτητα από την ηθική του κατάσταση ή την πορεία της ζωής του, (2) το πλαίσιο των ανθρώπινων συνθηκών μέσα στο οποίο γεννιέται και ζει κάποιος ή (3) τη μάζα της ανθρωπότητας που διαχωρίζεται από τους επιδοκιμασμένους υπηρέτες του Ιεχωβά. Μερικοί μεταφραστές της Αγίας Γραφής έχουν μεταδώσει ανακριβείς ιδέες χρησιμοποιώντας την απόδοση «κόσμος» και για τις λέξεις γῆ, οἰκουμένη και αἰών του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου. Η εξέταση που ακολουθεί συγκεντρώνει κυρίως την προσοχή στην τρίτη έννοια της λέξης κόσμος που αναφέρεται παραπάνω.
Θα καταστραφεί ο κόσμος με φωτιά;
2 Πέτρ. 3:7: «Με τον ίδιο λόγο [του Θεού] οι ουρανοί και η γη που υπάρχουν τώρα είναι αποταμιευμένα για τη φωτιά και φυλάττονται μέχρι την ημέρα της κρίσης και της καταστροφής των ασεβών ανθρώπων». (Όπως παρατηρείτε, οι “ασεβείς άνθρωποι” πρόκειται να καταστραφούν, και όχι η ανθρωπότητα ως σύνολο. Παρόμοια, το εδάφιο 6 αναφέρεται στην καταστροφή του “κόσμου” της εποχής του Νώε. Οι πονηροί άνθρωποι καταστράφηκαν, αλλά η γη καθώς και ο θεοφοβούμενος Νώε και η οικογένειά του παρέμειναν. Θα είναι η «φωτιά» στην επικείμενη ημέρα κρίσης κατά γράμμα ή μήπως συμβολίζει την πλήρη καταστροφή; Ποια επίδραση θα είχε η κατά γράμμα φωτιά πάνω σε κατά γράμμα ουράνια σώματα όπως είναι ο ήδη πυρακτωμένος ήλιος και τα άστρα; Για περαιτέρω εξέταση αυτού του εδαφίου, βλέπε σελίδες 120-122, στο λήμμα «Γη».)
Παρ. 2:21, 22: «Οι ευθείς θα κατοικήσουν στη γη και οι άμεμπτοι θα απομείνουν σε αυτήν. Όσο για τους πονηρούς, αυτοί θα εκκοπούν από τη γη· και οι δόλιοι θα ξεριζωθούν από αυτήν».
Ποιος κυβερνάει αυτόν τον κόσμο—ο Θεός ή ο Σατανάς;
Δαν. 4:35: «[Ο Ύψιστος Θεός, ο Ιεχωβά,] ενεργεί σύμφωνα με το δικό του θέλημα ανάμεσα στο στράτευμα των ουρανών και στους κατοίκους της γης. Και δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να εμποδίσει το χέρι του ή που να μπορεί να του πει: “Τι έκανες;”» (Με παρόμοιο ύφος, τα εδάφια Ιερεμίας 10:6, 7 χαρακτηρίζουν τον Ιεχωβά ως «Βασιλιά των εθνών» επειδή αυτός είναι ο Υπέρτατος Βασιλιάς, εκείνος που μπορεί να ζητήσει και θα ζητήσει λογαριασμό από τους ανθρώπινους βασιλιάδες και τα έθνη στα οποία αυτοί κυβερνούν. Ως Δημιουργός της γης, ο Ιεχωβά είναι ο δικαιωματικός Άρχοντάς της· δεν έχει εγκαταλείψει αυτή τη θέση ποτέ.)
Ιωάν. 14:30: «[Ο Ιησούς είπε:] Έρχεται ο άρχοντας του κόσμου. Και δεν έχει καμιά επιρροή πάνω μου». (Είναι φανερό ότι ο άρχοντας αυτός δεν είναι ο Ιεχωβά Θεός του οποίου το θέλημα εκτελεί πάντοτε ο Ιησούς όσια. Αυτός ο «άρχοντας του κόσμου» πρέπει να είναι ο “πονηρός”, ο Σατανάς ο Διάβολος, στην εξουσία του οποίου “βρίσκεται ολόκληρος ο κόσμος”, όπως αναφέρεται στο εδάφιο 1 Ιωάννη 5:19. Μολονότι η ανθρωπότητα ζει σε έναν πλανήτη που ανήκει στον Θεό, ο κόσμος ο οποίος αποτελείται από εκείνους που δεν είναι υπάκουοι υπηρέτες του Ιεχωβά βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο του Σατανά, επειδή τα άτομα αυτά υπακούν σε εκείνον. Όσοι υποτάσσονται με όλη τους την καρδιά στη διακυβέρνηση του Ιεχωβά δεν αποτελούν μέρος αυτού του κόσμου. Παράβαλε 2 Κορινθίους 4:4.)
Αποκ. 13:2: «Ο δράκοντας [ο Σατανάς ο Διάβολος] έδωσε στο θηρίο τη δύναμή του και το θρόνο του και μεγάλη εξουσία». (Η σύγκριση της περιγραφής αυτού του “θηρίου” με το 7ο κεφάλαιο του βιβλίου του Δανιήλ δείχνει ότι αυτό αντιπροσωπεύει την ανθρώπινη κυβέρνηση, όχι απλώς μία κυβέρνηση, αλλά το παγκόσμιο σύστημα της πολιτικής διακυβέρνησης. Το ότι ο Σατανάς είναι ο άρχοντας αυτού του συστήματος συμφωνεί και με τα εδάφια Λουκάς 4:5-7 καθώς και Αποκάλυψη 16:14, 16, τα οποία κάνουν λόγο για δαιμονικές εκφράσεις που οδηγούν τους κυβερνήτες όλης της γης σε πόλεμο εναντίον του Θεού στον Αρμαγεδδώνα. Η διακυβέρνηση του κόσμου από τον Σατανά είναι κάτι που απλώς ανέχεται ο Θεός μέχρις ότου φτάσει ο προσδιορισμένος Του καιρός για την τακτοποίηση του ζητήματος της παγκόσμιας κυριαρχίας.)
Αποκ. 11:15: «Έγιναν δυνατές φωνές στον ουρανό, που έλεγαν: “Η βασιλεία του κόσμου έγινε βασιλεία του Κυρίου μας [του Ιεχωβά] και του Χριστού του”». (Όταν αυτό συνέβη το 1914, άρχισαν οι «τελευταίες ημέρες» του τωρινού πονηρού συστήματος. Έγινε φανερή μια νέα εκδήλωση της κυριαρχίας του Ιεχωβά, αυτή τη φορά μέσω του Γιου του ως Μεσσιανικού Άρχοντα. Σύντομα ο πονηρός κόσμος θα καταστραφεί και ο Σατανάς, ο πονηρός πνευματικός άρχοντάς του, θα ριχτεί στην άβυσσο και δεν θα μπορεί να επηρεάζει την ανθρωπότητα.)
Ποια είναι η στάση των αληθινών Χριστιανών απέναντι στον κόσμο και απέναντι σε εκείνους οι οποίοι αποτελούν μέρος του κόσμου;
Ιωάν. 15:19: «[Εσείς οι ακόλουθοι του Ιησού] δεν είστε μέρος του κόσμου, αλλά εγώ σας έχω εκλέξει και ξεχωρίσει από τον κόσμο». (Έτσι λοιπόν, οι αληθινοί Χριστιανοί δεν αποτελούν μέρος της μάζας της ανθρώπινης κοινωνίας που είναι αποξενωμένη από τον Θεό. Ασχολούνται με τις φυσιολογικές ανθρώπινες δραστηριότητες, αλλά αποφεύγουν τους τρόπους, την ομιλία και τη διαγωγή που χαρακτηρίζουν τον κόσμο και συγκρούονται με τις δίκαιες οδούς του Ιεχωβά.) (Βλέπε σελίδες 338-345, επίσης 388-392.)
Ιακ. 4:4: «Μοιχαλίδες, δεν γνωρίζετε ότι η φιλία με τον κόσμο είναι έχθρα με τον Θεό; Όποιος, λοιπόν, θέλει να είναι φίλος του κόσμου καθιστά τον εαυτό του εχθρό του Θεού». (Επειδή οι Χριστιανοί είναι ατελείς, μπορεί μερικές φορές να μολυνθούν από τις επαφές τους με τον κόσμο. Αλλά όταν δέχονται συμβουλή από το Λόγο του Θεού, μετανοούν και διορθώνουν την πορεία τους. Ωστόσο, αν μερικοί, κατόπιν δικής τους επιλογής, ενώνονται με τον κόσμο ή μιμούνται το πνεύμα του, δείχνουν ότι δεν είναι πια αληθινοί Χριστιανοί, αλλά έχουν γίνει μέρος του κόσμου ο οποίος βρίσκεται σε έχθρα με τον Θεό.)
Ρωμ. 13:1: «Κάθε ψυχή ας υποτάσσεται στις ανώτερες εξουσίες, γιατί δεν υπάρχει εξουσία παρά μόνο από τον Θεό· οι υπάρχουσες εξουσίες βρίσκονται τοποθετημένες στις σχετικές τους θέσεις από τον Θεό». (Εκείνοι οι οποίοι δίνουν προσοχή σε αυτή τη συμβουλή δεν είναι επαναστάτες που προσπαθούν να ανατρέψουν τις κυβερνήσεις του κόσμου. Υποτάσσονται στην εξουσία των πολιτικών αρχόντων, υπακούοντας σε αυτούς όταν οι απαιτήσεις τους δεν συγκρούονται με τις απαιτήσεις του Θεού. Ο Θεός είχε προβλέψει και είχε προείπει ότι θα υπήρχαν τέτοιες κυβερνήσεις. Αυτές ασκούν εξουσία, όχι επειδή ο Θεός τις έχει εξουσιοδοτήσει, αλλά επειδή τους το έχει επιτρέψει. Στον κατάλληλο καιρό του θα τις απομακρύνει.)
Γαλ. 6:10: «Ενόσω έχουμε καιρό ευνοϊκό για αυτό, ας εργαζόμαστε το καλό προς όλους αλλά κυρίως προς εκείνους με τους οποίους είμαστε συγγενείς στην πίστη». (Συνεπώς, οι αληθινοί Χριστιανοί δεν διστάζουν να κάνουν το καλό στους συνανθρώπους τους. Μιμούνται τον Θεό, ο οποίος κάνει τον ήλιο να λάμπει και για τους πονηρούς και για τους αγαθούς.—Ματθ. 5:43-48.)
Ματθ. 5:14-16: «Εσείς είστε το φως του κόσμου. . . . Ας λάμψει το φως σας μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα και να δοξάσουν τον Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς». (Για να μπορέσουν και άλλοι να δώσουν δόξα στον Θεό λόγω των έργων που κάνουν οι Χριστιανοί, αυτοί θα πρέπει σαφώς να είναι ενεργοί μάρτυρες στον κόσμο σχετικά με το όνομα και το σκοπό του Θεού. Σε αυτή τη δραστηριότητα δίνουν την έμφαση οι αληθινοί Χριστιανοί.)
Ποια είναι η σημασία των τωρινών παγκόσμιων συνθηκών;
Βλέπε λήμμα «Τελευταίες Ημέρες».