ΑΝΕΜΟΣ
Η εβραϊκή λέξη ρούαχ, που συχνά αποδίδεται «πνεύμα», μπορεί επίσης να υποδηλώνει τον αέρα που βρίσκεται εν κινήσει, τον άνεμο. (Εκ 1:6) Άλλοι όροι και εκφράσεις της εβραϊκής μπορούν να μεταφραστούν «θυελλώδης άνεμος» (Ιωβ 27:20), «θύελλα», «ανεμοστρόβιλος» (Ιερ 25:32· 23:19) και «ανεμοθύελλα» (2Βα 2:11). Μολονότι στο εδάφιο Ιωάννης 3:8 η λέξη πνεῦμα του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου σημαίνει «άνεμος», συχνότερα χρησιμοποιείται στο πρωτότυπο ελληνικό κείμενο η ίδια η λέξη ἄνεμος. (Ματ 7:25, 27· 11:7· Ιωα 6:18) «Το διάστημα της ημέρας που φυσάει το αεράκι [εβρ., ρούαχ]» αναφερόταν προφανώς στις απογευματινές ώρες αμέσως πριν από τη δύση του ήλιου, όταν συνήθως αρχίζουν να φυσούν αναζωογονητικές, δροσερές αύρες στην περιοχή όπου πιστεύεται ότι βρισκόταν ο κήπος της Εδέμ.—Γε 3:8· βλέπε ΠΝΕΥΜΑ.
Ο Ιεχωβά Θεός είναι ο Δημιουργός του ανέμου. (Αμ 4:13) Μολονότι δεν βρίσκεται κυριολεκτικά μέσα στον άνεμο (1Βα 19:11· παράβαλε Ιωβ 38:1· 40:6· Ψλ 104:3), ο Θεός μπορεί να τον ελέγχει και να τον μεταχειρίζεται για να εξυπηρετήσει τους σκοπούς του, όπως στην περίπτωση που τον χρησιμοποίησε για να κάνει τα νερά του Κατακλυσμού να αποτραβηχτούν. (Γε 8:1· Εξ 14:21· Αρ 11:31· Ψλ 78:26· 107:25, 29· 135:7· 147:18· Ιερ 10:13· Ιων 1:4) Ο Γιος του, όταν ήταν στη γη, κατέδειξε με παρόμοιο τρόπο ότι είχε τη δύναμη να ελέγχει τους ανέμους, κάνοντάς τους να κοπάσουν. (Ματ 8:23-27· 14:24-32· Μαρ 4:36-41· 6:48, 51· Λου 8:22-25) Προφανώς, μόνο επειδή του το επέτρεψε ο Ιεχωβά μπόρεσε ο Σατανάς να δημιουργήσει ή να ελέγξει “έναν μεγάλο άνεμο” που θανάτωσε τα παιδιά του Ιώβ.—Ιωβ 1:11, 12, 18, 19.
Συνήθως οι άνεμοι ονομάζονταν ανάλογα με την κατεύθυνση από την οποία προέρχονταν· παραδείγματος χάρη ο «ανατολικός άνεμος» έπνεε από την Α προς τη Δ. (Εξ 10:13, 19· Ψλ 78:26· Ασμ 4:16) Στις αναφορές στους «τέσσερις ανέμους» του ουρανού ή της γης περιλαμβάνονται και οι τέσσερις κατευθύνσεις—Β, Ν, Α και Δ. (Ιερ 49:36· Ιεζ 37:9· Δα 8:8· Ματ 24:31) Το εδάφιο Αποκάλυψη 7:1 παρουσιάζει «τέσσερις αγγέλους να στέκονται πάνω στις τέσσερις γωνιές της γης, κρατώντας σφιχτά τους τέσσερις ανέμους της γης». Εφόσον στέκονται στις «γωνιές», οι “άγγελοι” θα εξαπολύσουν τους ανέμους λοξά, από διαγώνιες κατευθύνσεις, με αποτέλεσμα να μη γλιτώσει κανένα τεταρτημόριο της γης από το καταστροφικό φύσημα των ανέμων.
Οι βόρειοι άνεμοι ήταν ψυχροί και έφερναν δυνατές βροχές. (Ιωβ 37:9· Παρ 25:23) Ο νότιος άνεμος φυσούσε πάνω από καυτές ερήμους προς την Παλαιστίνη, γι’ αυτό και μπορούσε να προκαλέσει καύσωνα (Λου 12:55), ενώ από το Ν μπορούσαν επίσης να προέλθουν θυελλώδεις άνεμοι. (Ησ 21:1· Ζαχ 9:14) Την εποχή της ξηρασίας, ο ανατολικός άνεμος, καθώς κινούνταν προς την Αίγυπτο και την Παλαιστίνη, διέσχιζε τεράστιες ερήμους, με αποτέλεσμα να είναι καυτός και ξηρός και να καίει ή να ξεραίνει τη βλάστηση. (Γε 41:6, 23, 27· Ιεζ 17:7-10· παράβαλε Ωσ 13:15· Ιων 4:8.) Την εποχή των βροχών, οι δυτικοί άνεμοι μετέφεραν υγρασία στην Παλαιστίνη από τη Μεσόγειο Θάλασσα και προκαλούσαν βροχοπτώσεις στη χώρα. (1Βα 18:42-45) Όταν οι παρατηρητές εκεί έβλεπαν ένα σύννεφο να υψώνεται στα Δ, περίμεναν καταιγίδα. (Λου 12:54) Στη διάρκεια του ξηρού καλοκαιριού, οι καθημερινές αύρες από τη Μεσόγειο έκαναν τον καιρό πιο υποφερτό.—Βλέπε ΕΥΡΑΚΥΛΩΝ· ΣΥΝΝΕΦΟ.
Μεταφορική Χρήση. Οι άνεμοι μπορούν να σηκωθούν γρήγορα και εξίσου γρήγορα να κοπάσουν, συμβολίζοντας έτσι κατάλληλα τον εφήμερο χαρακτήρα της ανθρώπινης ζωής. (Ιωβ 7:7) Επειδή δεν έχει συμπαγή ουσία, ο άνεμος μπορεί να υποδηλώνει τη μάταιη γνώση και το μάταιο κόπο, τα κενά λόγια και τις φρούδες ελπίδες (Ιωβ 15:1, 2· 16:3· Εκ 5:16· Ωσ 12:1), όπως επίσης και την ανυπαρξία. (Ησ 26:18· 41:29· Ιερ 5:13) Καθώς τα μάταια έργα αποδεικνύονται ανώφελα, η επιδίωξή τους μοιάζει με «κυνήγι του ανέμου». (Εκ 1:14· 2:11) Και ο άνθρωπος που επιφέρει εξοστρακισμό στο σπίτι του “αποκομίζει άνεμο”. Δεν κερδίζει τίποτα αξιόλογο ή πραγματικά ουσιώδες.—Παρ 11:29.
Οι άνεμοι σκορπίζουν και μετακινούν αντικείμενα εδώ και εκεί, γι’ αυτό και η έκφραση “διασκορπίζομαι σε κάθε άνεμο” ή “διαιρούμαι προς τους τέσσερις ανέμους” υπονοεί απόλυτο διασκορπισμό ή διαίρεση. (Ιερ 49:36· Ιεζ 5:10· 12:14· 17:21· Δα 11:4) Σαν σκάφος που μετακινείται εδώ και εκεί από τους ανέμους, χωρίς καθορισμένη πορεία, τα άτομα που δεν διαθέτουν Χριστιανική ωριμότητα τείνουν να “μεταφέρονται εδώ και εκεί από κάθε άνεμο διδασκαλίας μέσω του δόλου των ανθρώπων, μέσω πανουργίας όσον αφορά την επινόηση πλάνης”.—Εφ 4:13, 14.