Να Καλλιεργείτε Λογικότητα

«Η λογικότητά σας ας γίνει γνωστή σε όλους τους ανθρώπους. Ο Κύριος είναι κοντά». —ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 4:5.

 1. Γιατί αποτελεί πρόκληση το να είναι κάποιος λογικός μέσα στο σημερινό κόσμο;

«Ο ΛΟΓΙΚΟΣ άνθρωπος»—ο Άγγλος δημοσιογράφος Σερ Άλαν Πάτρικ Χέρμπερτ τον αποκάλεσε μυθικό πρόσωπο. Πράγματι, μερικές φορές μπορεί να φαίνεται ότι δεν υπάρχουν πια λογικοί άνθρωποι σε αυτόν το σπαρασσόμενο από διαμάχες κόσμο. Η Αγία Γραφή προείπε ότι, σε αυτές τις κρίσιμες «τελευταίες ημέρες», οι άνθρωποι θα ήταν «άγριοι», «πεισματάρηδες» και «αδιάλλακτοι»—με άλλα λόγια, κάθε άλλο παρά λογικοί. (2 Τιμόθεο 3:1-5) Παρ’ όλα αυτά, οι αληθινοί Χριστιανοί τρέφουν μεγάλη εκτίμηση για τη λογικότητα, γνωρίζοντας ότι αυτή αποτελεί σημάδι θεϊκής σοφίας. (Ιακώβου 3:17) Εμείς δεν θεωρούμε ότι είναι αδύνατον να είναι κάποιος λογικός μέσα σε έναν παράλογο κόσμο. Αντίθετα, αποδεχόμαστε ανεπιφύλακτα την πρόκληση που βρίσκεται στη θεόπνευστη συμβουλή του αποστόλου Παύλου η οποία αναφέρεται στο εδάφιο Φιλιππησίους 4:5: «Η λογικότητά σας ας γίνει γνωστή σε όλους τους ανθρώπους».

 2. Πώς μας βοηθούν τα λόγια του αποστόλου Παύλου στο εδάφιο Φιλιππησίους 4:5 να καθορίσουμε αν είμαστε λογικοί;

² Προσέξτε πώς μας βοηθούν τα λόγια του Παύλου να δοκιμάσουμε αν είμαστε λογικοί. Το θέμα δεν είναι το πώς βλέπουμε εμείς τον εαυτό μας· είναι το πώς βλέπουν οι άλλοι εμάς, το πώς είμαστε γνωστοί. Η μετάφραση του Φίλιπς αποδίδει ως εξής αυτό το εδάφιο: «Να έχετε φήμη ότι είστε λογικοί». Ο καθένας μας θα κάνει καλά να αναρωτηθεί: ‘Πώς είμαι γνωστός εγώ; Έχω φήμη ότι είμαι λογικός, υποχωρητικός και γλυκύς; Ή μήπως είμαι γνωστός ως άκαμπτος, σκληρός ή πεισματάρης;’

 3. (α) Τι σημαίνει η λέξη της κοινής ελληνικής που μεταφράζεται «λογικός», και γιατί είναι ελκυστική αυτή η ιδιότητα; (β) Πώς θα μπορούσε ένας Χριστιανός να μάθει να είναι πιο λογικός;

³ Η φήμη μας σε αυτό το ζήτημα απλώς θα αντανακλά το βαθμό στον οποίο μιμούμαστε τον Ιησού Χριστό. (1 Κορινθίους 11:1) Όταν βρισκόταν εδώ στη γη, ο Ιησούς αντανακλούσε τέλεια το υπέρτατο παράδειγμα λογικότητας που έθεσε ο Πατέρας του. (Ιωάννης 14:9) Στην πραγματικότητα, όταν ο Παύλος έγραψε για ‘την πραότητα και την καλοσύνη του Χριστού’, η λέξη της κοινής ελληνικής που χρησιμοποίησε για την καλοσύνη (επιεικίας) σημαίνει επίσης «λογικότητα» ή, κατά γράμμα, «υποχωρητικότητα». (2 Κορινθίους 10:1) Το Βιβλικό Σχολιολόγιο του Ερμηνευτή (The Expositor’s Bible Commentary) αποκαλεί αυτή τη λέξη ως «μια από τις μεγαλειώδεις λέξεις που χρησιμοποιούνται στην Κ[αινή] Δ[ιαθήκη] για την περιγραφή χαρακτήρων». Αυτή περιγράφει μια ιδιότητα τόσο ελκυστική ώστε ένας λόγιος αποδίδει τη λέξη ως «γλυκιά λογικότητα». Ας εξετάσουμε, λοιπόν, τρεις τρόπους με τους οποίους ο Ιησούς, σαν τον Πατέρα του, τον Ιεχωβά, εκδήλωσε λογικότητα. Έτσι, μπορούμε να μάθουμε πώς να γίνουμε πιο λογικοί εμείς οι ίδιοι.—1 Πέτρου 2:21.

‘Πρόθυμος να Συγχωρεί’

 4. Πώς έδειξε ο Ιησούς ότι είναι ‘πρόθυμος να συγχωρεί’;

⁴ Όπως και ο Πατέρας του, ο Ιησούς έδειξε λογικότητα με το να είναι ‘πρόθυμος να συγχωρεί’ ξανά και ξανά. (Ψαλμός 86:5, ΜΝΚ) Αναλογιστείτε την περίπτωση στην οποία ο Πέτρος, ένας στενός του σύντροφος, αρνήθηκε τον Ιησού τρεις φορές τη νύχτα της σύλληψης και της δίκης του Ιησού. Ο ίδιος ο Ιησούς είχε δηλώσει προηγουμένως: «Οποιοσδήποτε με απαρνηθεί ενώπιον των ανθρώπων, και εγώ θα τον απαρνηθώ ενώπιον του Πατέρα μου». (Ματθαίος 10:33) Μήπως εφάρμοσε ο Ιησούς άκαμπτα και ανελέητα αυτόν τον κανόνα στον Πέτρο; Όχι· μετά την ανάστασή Του, ο Ιησούς έκανε μια προσωπική επίσκεψη στον Πέτρο, αναμφίβολα για να παρηγορήσει και να καθησυχάσει αυτόν το μετανοημένο, συντετριμμένο απόστολο. (Λουκάς 24:34· 1 Κορινθίους 15:5) Λίγο αργότερα, ο Ιησούς επέτρεψε στον Πέτρο να αναλάβει μεγάλες ευθύνες. (Πράξεις 2:1-41) Ιδού η γλυκιά λογικότητα σε όλο της το μεγαλείο! Δεν είναι παρήγορο να σκεφτόμαστε ότι ο Ιεχωβά έχει διορίσει τον Ιησού ως Κριτή πάνω σε όλο το ανθρώπινο γένος;—Ησαΐας 11:1-4· Ιωάννης 5:22.

 5. (α) Ποια φήμη θα πρέπει να έχουν οι πρεσβύτεροι μεταξύ των προβάτων; (β) Ποια ύλη θα μπορούσαν να ανασκοπούν οι πρεσβύτεροι προτού ασχοληθούν με το χειρισμό δικαστικών υποθέσεων, και γιατί;

⁵ Όταν οι πρεσβύτεροι ενεργούν ως κριτές μέσα στην εκκλησία, προσπαθούν να ακολουθούν το παράδειγμα λογικότητας του Ιησού. Δεν θέλουν να τους φοβούνται τα πρόβατα ως τιμωρούς. Απεναντίας, επιζητούν να μιμούνται τον Ιησού ώστε τα πρόβατα να νιώθουν ασφάλεια με αυτούς ως στοργικούς ποιμένες. Σε δικαστικές υποθέσεις, καταβάλλουν κάθε προσπάθεια να είναι λογικοί, πρόθυμοι να συγχωρούν. Προτού χειριστούν ένα τέτοιο ζήτημα, μερικοί πρεσβύτεροι το έχουν βρει υποβοηθητικό να ανασκοπούν τα άρθρα με τίτλο «Ιεχωβά, ο ‘Κριτής Όλης της Γης’ που Δεν Είναι Προσωπολήπτης» και «Πρεσβύτεροι, Να Κρίνετε με Δικαιοσύνη», από τη Σκοπιά 1 Ιουλίου 1992. Έτσι, κρατούν στο μυαλό τους τη φράση που συνοψίζει τον τρόπο με τον οποίο κρίνει ο Ιεχωβά: «Σταθερότητα όπου είναι απαραίτητο, έλεος όπου είναι δυνατόν». Δεν είναι σφάλμα το να κλίνει κάποιος προς το έλεος όσον αφορά την κρίση όταν υπάρχει λογική βάση για να το κάνει αυτό. (Ματθαίος 12:7) Είναι σοβαρό σφάλμα το να είναι κανείς σκληρός ή ανελέητος. (Ιεζεκιήλ 34:4) Έτσι, οι πρεσβύτεροι αποφεύγουν τα σφάλματα επιζητώντας ενεργά την πιο στοργική, γεμάτη έλεος πορεία που είναι δυνατή μέσα στα όρια της δικαιοσύνης.—Παράβαλε Ματθαίος 23:23· Ιακώβου 2:13.

Ευελιξία Ενόψει Μεταβαλλόμενων Περιστάσεων

 6. Πώς επέδειξε λογικότητα ο Ιησούς στη συμπεριφορά του προς μια Εθνική γυναίκα της οποίας η κόρη δαιμονιζόταν;

⁶ Όπως ο Ιεχωβά, ο Ιησούς αποδείχτηκε ταχύς στο να μεταβάλλει την πορεία του ή να προσαρμόζεται σε καινούριες καταστάσεις καθώς ανέκυπταν αυτές. Σε κάποια περίπτωση, μια Εθνική γυναίκα τον ικέτεψε να θεραπεύσει την κόρη της η οποία δαιμονιζόταν άσχημα. Με τρεις διαφορετικούς τρόπους, ο Ιησούς αρχικά κατέδειξε ότι δεν επρόκειτο να τη βοηθήσει—πρώτον, αποφεύγοντας να της απαντήσει· δεύτερον, δηλώνοντας ευθέως ότι είχε αποσταλεί, όχι στους Εθνικούς, αλλά στους Ιουδαίους· και τρίτον, δίνοντας ένα παράδειγμα το οποίο τόνιζε με καλοσύνη το ίδιο σημείο. Όμως, η γυναίκα επέμεινε παρ’ όλα αυτά, αποδεικνύοντας ότι είχε σπάνια πίστη. Ενόψει αυτής της εξαιρετικής περίστασης, ο Ιησούς μπορούσε να διακρίνει ότι αυτός δεν ήταν καιρός για να επιβάλει ένα γενικό κανόνα· ήταν καιρός για να κάνει παραχώρηση ανταποκρινόμενος σε ανώτερες αρχές.a Έτσι, ο Ιησούς έκανε αυτό ακριβώς το οποίο τρεις φορές είχε καταδείξει ότι δεν επρόκειτο να κάνει. Θεράπευσε την κόρη της γυναίκας!—Ματθαίος 15:21-28.

 7. Με ποιους τρόπους θα μπορούσαν οι γονείς να δείχνουν λογικότητα, και γιατί;

⁷ Είμαστε και εμείς παρόμοια γνωστοί για την προθυμία που έχουμε να κάνουμε παραχωρήσεις όταν αυτό είναι κατάλληλο; Οι γονείς χρειάζεται συχνά να δείχνουν τέτοια λογικότητα. Εφόσον το κάθε παιδί είναι μοναδικό, οι μέθοδοι που αποδίδουν με ένα παιδί μπορεί να είναι ακατάλληλες για ένα άλλο. Επιπλέον, καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, οι ανάγκες τους αλλάζουν. Μήπως χρειάζεται να γίνει προσαρμογή στην ώρα που οι γονείς ζητούν από τα παιδιά να γυρίζουν στο σπίτι; Μήπως θα ήταν καλύτερη η οικογενειακή μελέτη αν διεξαγόταν με πιο ζωντανό τρόπο; Όταν ένας γονέας αντιδράει υπερβολικά σε κάποιο μικροπαράπτωμα, δείχνουν εκείνος ή εκείνη προθυμία να είναι ταπεινοί και να διευθετούν τα ζητήματα; Οι γονείς που είναι υποχωρητικοί με τέτοιους τρόπους αποφεύγουν να παροξύνουν άσκοπα τα παιδιά τους και να τα αποξενώνουν από τον Ιεχωβά.—Εφεσίους 6:4.

 8. Πώς θα μπορούσαν οι πρεσβύτεροι εκκλησίας να πάρουν την ηγεσία όσον αφορά την προσαρμογή στις ανάγκες του τομέα;

⁸ Οι πρεσβύτεροι, επίσης, χρειάζεται να προσαρμόζονται καθώς ανακύπτουν καινούριες περιστάσεις, ενώ παράλληλα ποτέ δεν συμβιβάζουν συγκεκριμένους νόμους του Θεού. Καθώς επιβλέπετε το έργο κηρύγματος, είστε άγρυπνοι σε σχέση με τις αλλαγές που συμβαίνουν στον τομέα; Καθώς ο τρόπος ζωής στη γειτονιά αλλάζει, ίσως θα πρέπει να προωθήσετε τη μαρτυρία το βράδυ, το έργο δρόμου ή τη μαρτυρία από τηλεφώνου. Το να κάνουμε προσαρμογές με αυτούς τους τρόπους μάς βοηθάει να εκπληρώνουμε πιο αποτελεσματικά την αποστολή που έχουμε να κηρύττουμε. (Ματθαίος 28:19, 20· 1 Κορινθίους 9:26) Και ο Παύλος επίσης φρόντιζε να προσαρμόζεται σε όλους τους τύπους ανθρώπων στη διακονία του. Κάνουμε εμείς το ίδιο, λόγου χάρη, μαθαίνοντας αρκετά για τις τοπικές θρησκείες και τους τοπικούς πολιτισμούς ώστε να είμαστε σε θέση να βοηθάμε τους ανθρώπους;—1 Κορινθίους 9:19-23.

 9. Γιατί δεν θα πρέπει ένας πρεσβύτερος να επιμένει να χειρίζεται τα προβλήματα πάντοτε με τον τρόπο που το έκανε αυτό στο παρελθόν;

⁹ Καθώς αυτές οι τελευταίες ημέρες γίνονται ολοένα και πιο κρίσιμες, οι ποιμένες μπορεί επίσης να χρειάζεται να προσαρμόζονται στις υπερβολικά περίπλοκες και δυσάρεστες καταστάσεις μερικών από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει τώρα το ποίμνιό τους. (2 Τιμόθεο 3:1) Πρεσβύτεροι, αυτός δεν είναι καιρός για ακαμψία! Ασφαλώς, ένας πρεσβύτερος δεν θα επέμενε να χειρίζεται τα προβλήματα όπως τα χειριζόταν στο παρελθόν αν οι μέθοδοί του έχουν πάψει να είναι αποτελεσματικές ή αν «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» έχει θεωρήσει κατάλληλο να δημοσιεύσει καινούρια ύλη γύρω από τέτοια ζητήματα. (Ματθαίος 24:45· παράβαλε Εκκλησιαστής 7:10· 1 Κορινθίους 7:31). Ένας πιστός πρεσβύτερος προσπάθησε ειλικρινά να βοηθήσει μια καταθλιμμένη αδελφή η οποία χρειαζόταν πάρα πολύ έναν καλό ακροατή. Ωστόσο, εκείνος πήρε μάλλον στα ελαφρά την κατάθλιψή της και της πρότεινε διάφορες απλοϊκές λύσεις. Κατόπιν, η Εταιρία Σκοπιά δημοσίευσε μερικές πληροφορίες οι οποίες ήταν βασισμένες στην Αγία Γραφή και ασχολούνταν με αυτό ακριβώς το πρόβλημα που αντιμετώπιζε εκείνη. Ο πρεσβύτερος φρόντισε να συζητήσει ξανά μαζί της, αυτή τη φορά εφαρμόζοντας την καινούρια ύλη και δείχνοντας κατανόηση για τη δυσάρεστη θέση στην οποία βρισκόταν εκείνη. (Παράβαλε 1 Θεσσαλονικείς 5:14, 15). Τι θαυμάσιο παράδειγμα λογικότητας!

10. (α) Πώς θα πρέπει να εκδηλώνουν οι πρεσβύτεροι υποχωρητική στάση ο ένας προς τον άλλον και προς το πρεσβυτέριο ως σύνολο; (β) Πώς θα πρέπει το πρεσβυτέριο να βλέπει εκείνους που δείχνουν ότι είναι παράλογοι;

¹⁰ Οι πρεσβύτεροι χρειάζεται επίσης να εκδηλώνουν υποχωρητική στάση ο ένας προς τον άλλον. Όταν συναθροίζεται το πρεσβυτέριο, πόσο σημαντικό είναι να μην επιβάλλεται κάποιος πρεσβύτερος στις συζητήσεις! (Λουκάς 9:48) Ιδιαίτερα εκείνος που προεδρεύει χρειάζεται να συγκρατείται σε αυτό το ζήτημα. Όταν δε ένας ή δύο πρεσβύτεροι διαφωνούν με κάποια απόφαση του συνόλου του πρεσβυτερίου, δεν θα επιμένουν να γίνει το δικό τους. Αντίθετα, εφόσον δεν παραβιάζεται κάποια Γραφική αρχή, αυτοί θα υποχωρήσουν, λαβαίνοντας υπόψη τους ότι η λογικότητα απαιτείται από τους πρεσβυτέρους. (1 Τιμόθεο 3:2, 3) Από την άλλη μεριά, το πρεσβυτέριο θα πρέπει να θυμάται ότι ο Παύλος επέπληξε την εκκλησία της Κορίνθου για το γεγονός ότι ‘ανεχόταν τα παράλογα άτομα’ τα οποία αυτοπαρουσιάζονταν ως ‘υπερέξοχοι απόστολοι’. (2 Κορινθίους 11:5, 19, 20) Επομένως, θα πρέπει να είναι πρόθυμοι να συμβουλέψουν ένα συμπρεσβύτερο ο οποίος συμπεριφέρεται με πεισματικό, παράλογο τρόπο, αλλά οι ίδιοι θα πρέπει να είναι πράοι και καλοσυνάτοι καθώς το κάνουν αυτό.—Γαλάτες 6:1.

Η Λογικότητα στην Άσκηση Εξουσίας

11. Ποια αντίθεση υπήρχε ανάμεσα στον τρόπο με τον οποίο ασκούσαν εξουσία οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες των ημερών του Ιησού και στον τρόπο με τον οποίο το έκανε αυτό ο Ιησούς;

¹¹ Όταν περπάτησε ο Ιησούς στη γη, η λογικότητά του πραγματικά έλαμψε μέσω του τρόπου με τον οποίο ασκούσε τη θεόδοτη εξουσία του. Πόσο διαφορετικός ήταν από τους θρησκευτικούς ηγέτες των ημερών του! Εξετάστε ένα παράδειγμα. Ο νόμος του Θεού πρόσταζε ότι δεν έπρεπε να γίνεται καμιά εργασία το Σάββατο, ούτε ακόμη και το μάζεμα ξύλων. (Έξοδος 20:10· Αριθμοί 15:32-36) Οι θρησκευτικοί ηγέτες ήθελαν να ελέγχουν ακριβώς τον τρόπο με τον οποίο εφάρμοζαν οι άνθρωποι αυτόν το νόμο. Έτσι ανέλαβαν την ευθύνη να καθορίσουν το τι ακριβώς μπορούσε ένα άτομο να σηκώσει το Σάββατο. Αποφάνθηκαν: τίποτε βαρύτερο από δύο αποξηραμένα σύκα. Μάλιστα εξέδωσαν απαγόρευση όσον αφορά τα σανδάλια που ήταν ενισχυμένα με καρφιά, ισχυριζόμενοι ότι το να σηκώνει κάποιος το επιπλέον βάρος των καρφιών θα αποτελούσε εργασία! Λέγεται ότι, συνολικά, οι ραβίνοι πρόσθεσαν 39 κανόνες στο νόμο του Θεού για το Σάββατο, και κατόπιν έκαναν ατέλειωτες προσθήκες σε εκείνους τους κανόνες. Ο Ιησούς, από την άλλη μεριά, δεν επιζητούσε να ελέγχει τους ανθρώπους μέσω της ντροπής επιβάλλοντας ατέλειωτους περιοριστικούς κανόνες ή θέτοντας άκαμπτα, ανέφικτα πρότυπα.—Ματθαίος 23:2-4· Ιωάννης 7:47-49.

12. Γιατί μπορούμε να πούμε ότι ο Ιησούς δεν αμφιταλαντευόταν όταν επρόκειτο για τους δίκαιους κανόνες του Ιεχωβά;

¹² Μήπως, λοιπόν, θα πρέπει να συμπεράνουμε ότι ο Ιησούς δεν υποστήριζε σταθερά τους δίκαιους κανόνες του Θεού; Ούτε κατά διάνοια! Εκείνος κατανοούσε ότι οι νόμοι είναι πολύ πιο αποτελεσματικοί όταν οι άνθρωποι λαβαίνουν σοβαρά υπόψη τους τις αρχές που βρίσκονται πίσω από αυτούς τους νόμους. Ενώ οι Φαρισαίοι είχαν επιδοθεί στην προσπάθεια να ελέγχουν τους ανθρώπους με αναρίθμητους κανόνες, ο Ιησούς επιζητούσε να αγγίζει καρδιές. Για παράδειγμα, ο ίδιος γνώριζε καλά ότι δεν τίθεται θέμα υποχώρησης όταν πρόκειται για θεϊκούς νόμους όπως εκείνος που λέει: «Να φεύγετε από την πορνεία». (1 Κορινθίους 6:18) Γι’ αυτό, ο Ιησούς προειδοποίησε τους ανθρώπους για τις σκέψεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην ανηθικότητα. (Ματθαίος 5:28) Τέτοιου είδους διδασκαλία απαιτούσε πολύ περισσότερη σοφία και διάκριση από την απλή επιβολή άκαμπτων, τυπικιστικών κανόνων.

13. (α) Γιατί θα πρέπει οι πρεσβύτεροι να αποφεύγουν να δημιουργούν άτεγκτους νόμους και κανόνες; (β) Ποιοι είναι μερικοί τομείς στους οποίους είναι σημαντικό να δείχνεται σεβασμός για τη συνείδηση του ατόμου;

¹³ Οι υπεύθυνοι αδελφοί σήμερα ενδιαφέρονται εξίσου να αγγίζουν καρδιές. Γι’ αυτό δεν επιβάλλουν αυθαίρετους, άτεγκτους κανόνες ούτε μετατρέπουν τις προσωπικές τους απόψεις και γνώμες σε νόμο. (Παράβαλε Δανιήλ 6:7-16). Από καιρό σε καιρό, οι καλοσυνάτες υπενθυμίσεις γύρω από ζητήματα όπως το ντύσιμο και η εμφάνιση μπορεί να είναι κατάλληλες και επίκαιρες, αλλά ένας πρεσβύτερος μπορεί να διακινδυνέψει τη φήμη του ως λογικού ανθρώπου αν αναφέρεται επίμονα σε τέτοια ζητήματα ή προσπαθεί να επιβάλλει πράγματα που κυρίως αντανακλούν το προσωπικό του γούστο. Πραγματικά, όλοι στην εκκλησία δεν θα πρέπει να προσπαθούν να ελέγχουν τους άλλους.—Παράβαλε 2 Κορινθίους 1:24· Φιλιππησίους 2:12.

14. Πώς έδειξε ο Ιησούς ότι ήταν λογικός όσον αφορά τα όσα ανέμενε από τους άλλους;

¹⁴ Οι πρεσβύτεροι μπορεί να θέλουν να εξετάσουν τον εαυτό τους και σε έναν άλλον τομέα: ‘Είμαι εγώ λογικός όσον αφορά τα όσα αναμένω από τους άλλους;’ Ο Ιησούς σίγουρα ήταν. Εκείνος έδειξε με συνέπεια στους ακολούθους του ότι δεν ανέμενε τίποτε περισσότερο από τις ολόψυχες προσπάθειές τους και ότι τις θεωρούσε εξαιρετικά πολύτιμες. Επαίνεσε τη φτωχή χήρα για το γεγονός ότι έδωσε τα νομίσματα μικρής αξίας που είχε. (Μάρκος 12:42, 43) Επέπληξε τους μαθητές του όταν εκείνοι επέκριναν τη δαπανηρή συνεισφορά της Μαρίας, λέγοντας: «Αφήστε την. . . . Αυτή έκανε ό,τι μπορούσε». (Μάρκος 14:6, 8) Ήταν λογικός ακόμη και όταν οι ακόλουθοί του δεν ανταποκρίνονταν στις προσδοκίες του. Για παράδειγμα, μολονότι παρότρυνε τους τρεις πιο κοντινούς του αποστόλους να μείνουν άγρυπνοι και να είναι σε εγρήγορση μαζί του τη νύχτα της σύλληψής του, εκείνοι τον απογοήτευσαν καθώς τους πήρε επανειλημμένα ο ύπνος. Ωστόσο, ο ίδιος παρατήρησε συμπονετικά: «Το πνεύμα, φυσικά, είναι πρόθυμο, αλλά η σάρκα αδύναμη».—Μάρκος 14:34-38.

15, 16. (α) Γιατί θα πρέπει να προσέχουν οι πρεσβύτεροι να μην πιέζουν ούτε να φοβερίζουν το ποίμνιο; (β) Πώς έφτασε μια πιστή αδελφή στο σημείο να προσαρμοστεί σε σχέση με τα όσα ανέμενε από τους άλλους;

¹⁵ Είναι αλήθεια ότι ο Ιησούς ενθάρρυνε τους ακολούθους του να ‘αγωνίζονται σθεναρά’. (Λουκάς 13:24) Όμως, ποτέ δεν τους πίεσε να το κάνουν αυτό! Εκείνος τους ενέπνευσε, έθεσε το παράδειγμα, πήρε την ηγεσία και επιζήτησε να αγγίξει την καρδιά τους. Εμπιστευόταν στη δύναμη που έχει το πνεύμα του Ιεχωβά για να κάνει τα υπόλοιπα. Οι πρεσβύτεροι σήμερα θα πρέπει παρόμοια να ενθαρρύνουν τα μέλη του ποιμνίου να υπηρετούν τον Ιεχωβά ολόκαρδα, αλλά δεν θα πρέπει να τα φοβερίζουν μέσω ενοχής ή ντροπής, υπαινισσόμενοι ότι τα όσα κάνουν εκείνα προς το παρόν στην υπηρεσία του Ιεχωβά είναι κατά κάποιον τρόπο ανεπαρκή ή απαράδεκτα. Το να χρησιμοποιούν έναν άκαμπτο, επιτακτικό τρόπο λέγοντας «κάντε περισσότερα, κάντε περισσότερα, κάντε περισσότερα!» μπορεί να αποκαρδιώσει εκείνους που κάνουν όλα όσα μπορούν. Πόσο θλιβερό θα ήταν να οικοδομήσει ένας πρεσβύτερος τη φήμη ότι είναι ‘δύσκολο να τον ευχαριστήσει κανείς’—πράγμα που απέχει πολύ από τη λογικότητα!—1 Πέτρου 2:18.

¹⁶ Όλοι μας πρέπει να είμαστε λογικοί όσον αφορά τα όσα αναμένουμε από τους άλλους! Μια αδελφή, αφότου εκείνη και ο σύζυγός της άφησαν τον ιεραποστολικό τους διορισμό για να φροντίσουν την ασθενή μητέρα της, έγραψε: «Αυτοί οι καιροί είναι αληθινά δύσκολοι για εμάς τους ευαγγελιζομένους εδώ στις εκκλησίες. Καθώς βρισκόμασταν στο έργο περιοχής και περιφερείας, προστατευμένοι από πολλές τέτοιες πιέσεις, το συνειδητοποιήσαμε αυτό ξαφνικά και οδυνηρά. Για παράδειγμα, κάποτε έλεγα μέσα μου: ‘Γιατί δεν προσφέρει εκείνη η αδελφή τα σωστά έντυπα αυτόν το μήνα; Δεν διαβάζει τη Διακονία της Βασιλείας;’ Τώρα ξέρω γιατί. Για μερικά άτομα το να βγαίνουν [στην υπηρεσία] είναι όλο όσο μπορούν να κάνουν». Πόσο καλύτερο είναι να επαινούμε τους αδελφούς μας για τα όσα κάνουν παρά να τους κρίνουμε για τα όσα δεν κάνουν!

17. Πώς έθεσε ο Ιησούς το παράδειγμα για εμάς όσον αφορά τη λογικότητα;

¹⁷ Εξετάστε ένα τελικό παράδειγμα σε σχέση με το πώς ασκεί ο Ιησούς την εξουσία του με λογικό τρόπο. Όπως και ο Πατέρας του, ο Ιησούς δεν περιφρουρεί ζηλότυπα την εξουσία του. Και εκείνος επίσης είναι αριστοτέχνης στην ανάθεση ευθυνών, καθώς έχει διορίσει την τάξη του πιστού δούλου του να φροντίζει «όλα τα υπάρχοντά του» εδώ στη γη. (Ματθαίος 24:45-47) Επίσης, δεν φοβάται να ακούει τις ιδέες των άλλων. Συχνά ρωτούσε τους ακροατές του: «Τι νομίζετε;» (Ματθαίος 17:25· 18:12· 21:28· 22:42) Το ίδιο πρέπει να συμβαίνει ανάμεσα σε όλους τους ακολούθους του Χριστού σήμερα. Όση εξουσία και αν έχουν, αυτό δεν θα πρέπει να τους κάνει απρόθυμους να ακούν. Γονείς, να ακούτε! Άντρες σύζυγοι, να ακούτε! Πρεσβύτεροι, να ακούτε!

18. (α) Πώς θα μπορούσαμε να διαπιστώσουμε αν έχουμε φήμη ότι είμαστε λογικοί; (β) Τι θα ήταν καλό να αποφασίσουμε όλοι μας να κάνουμε;

¹⁸ Αναμφίβολα, ο καθένας μας θέλει να ‘έχει φήμη ότι είναι λογικός’. (Φιλιππησίους 4:5, Φίλιπς [Phillips]) Πώς όμως θα γνωρίζουμε αν έχουμε τέτοια φήμη; Όταν ο Ιησούς θέλησε να μάθει τι έλεγαν οι άνθρωποι για εκείνον, ρώτησε τους έμπιστους συντρόφους του. (Ματθαίος 16:13) Γιατί να μην ακολουθήσετε το παράδειγμά του; Θα μπορούσατε να ρωτήσετε κάποιον, στου οποίου την ειλικρίνεια να μπορείτε να βασιστείτε, για το αν έχετε φήμη ότι είστε λογικό, υποχωρητικό άτομο. Σίγουρα υπάρχουν πολλά που μπορούμε όλοι μας να κάνουμε για να μιμούμαστε ακόμη πιο πιστά το τέλειο παράδειγμα λογικότητας που έθεσε ο Ιησούς! Ιδιαίτερα αν ασκούμε κάποιο μέτρο εξουσίας πάνω σε άλλους, ας ακολουθούμε πάντοτε το παράδειγμα του Ιεχωβά και του Ιησού, ασκώντας την πάντοτε με λογικό τρόπο, δείχνοντας συνεχώς προθυμία να συγχωρούμε, να κάνουμε παραχωρήσεις ή να υποχωρούμε όταν αυτό είναι κατάλληλο. Πράγματι, είθε ο καθένας μας να αγωνίζεται να ‘είναι λογικός’!—Τίτο 3:2.

[Υποσημειώσεις]

Πώς θα Απαντούσατε;

◻ Γιατί θα πρέπει οι Χριστιανοί να θέλουν να είναι λογικοί;

◻ Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να μιμούνται τον Ιησού όσον αφορά το να είναι πρόθυμοι να συγχωρούν;

◻ Γιατί πρέπει να αγωνιζόμαστε να είμαστε ευέλικτοι όπως ήταν ο Ιησούς;

◻ Πώς μπορούμε να εκδηλώνουμε λογικότητα όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο ασκούμε εξουσία;

◻ Πώς θα μπορούσαμε να εξετάσουμε τον εαυτό μας ως προς το αν είμαστε πραγματικά λογικοί;

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Ο Ιησούς συγχώρησε πρόθυμα τον μετανοημένο Πέτρο

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Όταν μια γυναίκα έδειξε σπάνια πίστη, ο Ιησούς διέκρινε ότι δεν ήταν καιρός για να επιβάλει ένα γενικό κανόνα

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Γονείς, να ακούτε!

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Άντρες σύζυγοι, να ακούτε!

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Πρεσβύτεροι, να ακούτε!