Σταθείτε Πλήρεις με Ισχυρή Πεποίθηση
«Αγωνίζεται πάντοτε για εσάς στις προσευχές του, για να σταθείτε τελικά πλήρεις και με ισχυρή πεποίθηση όσον αφορά όλο το θέλημα του Θεού».—ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 4:12.
1, 2. (α) Τι παρατηρούσαν σχετικά με τους πρώτους Χριστιανούς διάφορα άτομα που βρίσκονταν έξω από τη Χριστιανική εκκλησία; (β) Πώς αντανακλά στοργικό ενδιαφέρον η επιστολή προς τους Κολοσσαείς;
ΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΟΙ του Ιησού ενδιαφέρονταν βαθιά για τους ομοπίστους τους. Ο Τερτυλλιανός (συγγραφέας του δεύτερου και του τρίτου αιώνα Κ.Χ.) μίλησε για την καλοσύνη που έδειχναν στα ορφανά, στους φτωχούς και στους ηλικιωμένους. Αυτές οι αποδείξεις έμπρακτης αγάπης εντυπωσίαζαν τόσο πολύ τα άτομα που δεν ήταν στην πίστη ώστε μερικοί έλεγαν για τους Χριστιανούς: “Κοιτάξτε πώς αγαπούν ο ένας τον άλλον”.
2 Η επιστολή προς τους Κολοσσαείς αντανακλά τέτοιο στοργικό ενδιαφέρον από μέρους του αποστόλου Παύλου και του συντρόφου του τού Επαφρά για τους αδελφούς και τις αδελφές στις Κολοσσές. Ο Παύλος έγραψε σε αυτούς: Ο Επαφράς «αγωνίζεται πάντοτε για εσάς στις προσευχές του, για να σταθείτε τελικά πλήρεις και με ισχυρή πεποίθηση όσον αφορά όλο το θέλημα του Θεού». Στη διάρκεια του 2001, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θα έχουν ως εδάφιο του έτους αυτά τα λόγια από την επιστολή προς τους Κολοσσαείς 4:12: «Σταθείτε . . . πλήρεις και με ισχυρή πεποίθηση όσον αφορά όλο το θέλημα του Θεού».
3. Για ποια δύο πράγματα προσευχόταν ο Επαφράς;
3 Μπορείτε να διακρίνετε ότι οι προσευχές του Επαφρά για τους προσφιλείς του είχαν δύο σκέλη: (1) να “σταθούν τελικά πλήρεις” και (2) να σταθούν «με ισχυρή πεποίθηση όσον αφορά όλο το θέλημα του Θεού». Αυτές οι πληροφορίες συμπεριλήφθηκαν στις Γραφές προς όφελός μας. Αναρωτηθείτε λοιπόν: “Τι χρειάζεται να κάνω εγώ προσωπικά για να σταθώ τελικά πλήρης και με ισχυρή πεποίθηση όσον αφορά όλο το θέλημα του Θεού; Και καθώς το κάνω αυτό, ποιο θα είναι το αποτέλεσμα;” Ας δούμε.
Να Αγωνίζεστε να “Σταθείτε Πλήρεις”
4. Από ποια άποψη χρειαζόταν να είναι «πλήρεις» οι Κολοσσαείς;
4 Ο Επαφράς επιθυμούσε διακαώς να “σταθούν τελικά πλήρεις” οι πνευματικοί αδελφοί και αδελφές του στις Κολοσσές. Η λέξη που χρησιμοποίησε ο Παύλος, η οποία αποδίδεται εδώ «πλήρεις», είναι η λέξη τέλειοι, η οποία μπορεί να έχει επίσης την έννοια του πλήρως αναπτυγμένου ή ώριμου ατόμου. (Ματθαίος 19:21· Εβραίους 5:14· Ιακώβου 1:4, 25) Πιθανώς γνωρίζετε ότι το να είναι κάποιος βαφτισμένος Μάρτυρας του Ιεχωβά δεν σημαίνει από μόνο του ότι είναι και πλήρως αναπτυγμένος Χριστιανός. Ο Παύλος έγραψε στους Εφεσίους, οι οποίοι ζούσαν στα δυτικά των Κολοσσών, ότι οι ποιμένες και οι δάσκαλοι προσπαθούν να βοηθήσουν “όλους να φτάσουν στην ενότητα όσον αφορά την πίστη και την ακριβή γνώση του Γιου του Θεού, στο επίπεδο ενός πλήρως αναπτυγμένου άντρα, στο μέτρο του αναστήματος που αντιστοιχεί στην πληρότητα του Χριστού”. Σε άλλο σημείο, ο Παύλος παρότρυνε τους Χριστιανούς να γίνουν «πλήρως αναπτυγμένοι όσον αφορά τις δυνάμεις κατανόησης».—Εφεσίους 4:8-13· 1 Κορινθίους 14:20.
5. Πώς μπορούμε να θέσουμε την πληρότητα ως κύριο στόχο μας;
5 Αν κάποιοι στις Κολοσσές δεν ήταν ακόμη πλήρως αναπτυγμένοι ή ώριμοι από πνευματική άποψη, χρειαζόταν να το θέσουν αυτό ως στόχο τους. Δεν θα έπρεπε να αληθεύει το ίδιο σήμερα; Είτε βαφτιστήκαμε πριν από δεκαετίες είτε πρόσφατα, μπορούμε να διακρίνουμε ότι έχουμε σημειώσει ολοφάνερη πρόοδο όσον αφορά την ικανότητα λογίκευσης και τις απόψεις μας; Λαβαίνουμε υπόψη τις Γραφικές αρχές προτού πάρουμε αποφάσεις; Παίζουν τα ζητήματα που σχετίζονται με τον Θεό και τα εκκλησιαστικά ενδιαφέροντα ολοένα και σημαντικότερο ρόλο στη ζωή μας αντί να είναι περιστασιακά; Δεν είναι δυνατόν να περιγράψουμε εδώ όλους τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να φανερώνουμε αυτή την ανάπτυξη προς την πληρότητα, αλλά προσέξτε δύο παραδείγματα.
6. Ποιος είναι ένας τομέας στον οποίο μπορεί κάποιος να προοδεύσει με στόχο να είναι τέλειος, όπως είναι ο Ιεχωβά;
6 Πρώτο παράδειγμα: Ας υποθέσουμε ότι έχουμε μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από προκατάληψη ή εχθρότητα προς τους ανθρώπους άλλης φυλής, εθνικότητας ή περιοχής. Εμείς γνωρίζουμε τώρα ότι ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης και ότι ούτε και εμείς πρέπει να είμαστε. (Πράξεις 10:14, 15, 34, 35) Στην εκκλησία ή στην περιοχή μας, υπάρχουν άτομα τέτοιας διαφορετικής προέλευσης, και έτσι περιβαλλόμαστε από αυτά. Εντούτοις, σε ποιο βαθμό διατηρούμε μέσα μας κάποια αρνητικά αισθήματα ή δυσπιστία απέναντι σε ανθρώπους τέτοιας προέλευσης; Μήπως “αρπαζόμαστε με το παραμικρό”, σπεύδοντας να σκεφτούμε κάτι αρνητικό αν κάποιο άτομο αυτής της προέλευσης σφάλει ή μας θίξει σε κάτι ασήμαντο; Αναρωτηθείτε: “Μήπως χρειάζεται να προοδεύσω περισσότερο με στόχο να σκέφτομαι χωρίς προσωποληψία όπως και ο Θεός;”
7. Το να γίνουμε πλήρεις ως Χριστιανοί μπορεί να περιλαμβάνει τη διαμόρφωση ποιας άποψης για τους άλλους;
7 Δεύτερο παράδειγμα: Σύμφωνα με το εδάφιο Φιλιππησίους 2:3, δεν πρέπει να κάνουμε «τίποτα από φιλόνικη διάθεση ή από εγωισμό, αλλά με ταπεινοφροσύνη θεωρώντας τους άλλους ανώτερους». Τι πρόοδο σημειώνουμε ως προς αυτό; Το κάθε άτομο έχει αδυναμίες και προτερήματα. Αν στο παρελθόν σπεύδαμε να εντοπίσουμε τα αδύνατα σημεία των άλλων, έχουμε προοδεύσει ώστε να μην αναμένουμε από αυτούς να είναι σχεδόν “τέλειοι”; (Ιακώβου 3:2) Τώρα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, είμαστε άραγε σε θέση να διακρίνουμε—μάλιστα να αναζητούμε—σημεία στα οποία οι άλλοι είναι ανώτεροι; “Πρέπει να παραδεχτώ ότι αυτή η αδελφή είναι ανώτερη από εμένα στην εκδήλωση υπομονής”. “Αυτό το άτομο δείχνει πίστη που διακρίνεται από μεγαλύτερη αισιοδοξία”. “Για να είμαι ειλικρινής, αυτός είναι καλύτερος δάσκαλος από εμένα”. “Εκείνη είναι ανώτερη στο θέμα της αυτοκυριαρχίας”. Μερικοί Κολοσσαείς ίσως χρειαζόταν να προοδεύσουν σε αυτόν τον τομέα. Τι θα λεχθεί για εμάς;
8, 9. (α) Με ποια έννοια προσευχήθηκε ο Επαφράς να “σταθούν” πλήρεις οι Κολοσσαείς; (β) Τι υποδήλωνε για το μέλλον η έκφραση “να σταθείτε πλήρεις”;
8 Ο Επαφράς προσευχήθηκε να “σταθούν πλήρεις” οι Κολοσσαείς. Σαφώς, ο Επαφράς προσευχόταν στον Θεό ώστε, στο βαθμό που οι Κολοσσαείς ήταν πλήρεις, ώριμοι, πλήρως αναπτυγμένοι Χριστιανοί, να “σταθούν”, δηλαδή να παραμείνουν τέτοια άτομα.
9 Δεν μπορούμε να θεωρήσουμε δεδομένο ότι κάθε άτομο που γίνεται Χριστιανός, ακόμη και ώριμος, θα εμμείνει σε αυτή την πορεία. Ο Ιησούς είπε ότι κάποιος αγγελικός γιος του Θεού «δεν έμεινε σταθερός στην αλήθεια». (Ιωάννης 8:44) Επίσης, ο Παύλος θύμισε στους Κορινθίους μερικά άτομα που είχαν ζήσει στο παρελθόν και τα οποία υπηρέτησαν τον Ιεχωβά για κάποιο διάστημα αλλά κατόπιν απέτυχαν. Προειδοποίησε τους χρισμένους με το πνεύμα αδελφούς: «Αυτός που νομίζει ότι στέκεται ας προσέχει μην πέσει». (1 Κορινθίους 10:12) Αυτό προσδίδει δύναμη στην προσευχή με την οποία ζητούσε ο Επαφράς να “σταθούν τελικά πλήρεις” οι Κολοσσαείς. Από τη στιγμή που θα γίνονταν πλήρεις, πλήρως αναπτυγμένοι, θα χρειαζόταν να εμμείνουν—να μην οπισθοχωρήσουν, να μην αποκάμουν ούτε να ξεμακρύνουν. (Εβραίους 2:1· 3:12· 6:6· 10:39· 12:25) Έτσι θα ήταν «πλήρεις» την ημέρα κατά την οποία θα περνούσαν από επιθεώρηση για να λάβουν την τελική επιδοκιμασία.—2 Κορινθίους 5:10· 1 Πέτρου 2:12.
10, 11. (α) Ποιο πρότυπο έθεσε για εμάς ο Επαφράς όσον αφορά την προσευχή; (β) Σε αρμονία με αυτό που έκανε ο Επαφράς, ποια απόφαση θα ήταν καλό να πάρετε;
10 Έχουμε ήδη εξετάσει πόσο σπουδαίο είναι να προσευχόμαστε ονομαστικά για τους άλλους, να είμαστε συγκεκριμένοι καθώς ζητάμε από τον Ιεχωβά να τους βοηθάει, να τους παρηγορεί, να τους ευλογεί και να τους δίνει άγιο πνεύμα. Οι προσευχές του Επαφρά για τους Κολοσσαείς ήταν τέτοιου είδους. Μπορούμε δε—και μάλιστα πρέπει—να εντοπίσουμε σε αυτά τα λόγια μια πολύτιμη συμβουλή σχετικά με όσα αναφέρουμε στον Ιεχωβά μέσω προσευχής σε ό,τι αφορά εμάς τους ίδιους. Αναντίρρητα, πρέπει να ζητάμε βοήθεια από τον Ιεχωβά ώστε και εμείς προσωπικά να “σταθούμε τελικά πλήρεις”. Εσείς το κάνετε αυτό;
11 Γιατί να μην αναφερθείτε στην κατάστασή σας καθώς προσεύχεστε; Να μιλάτε στον Θεό σχετικά με το βαθμό στον οποίο έχετε προοδεύσει σε ό,τι αφορά το να γίνετε «πλήρεις», πλήρως αναπτυγμένοι, ώριμοι. Να τον παρακαλάτε να σας βοηθάει να αναγνωρίζετε τους τομείς στους οποίους χρειάζεται ακόμη να αναπτυχθείτε πνευματικά. (Ψαλμός 17:3· 139:23, 24) Χωρίς αμφιβολία, υπάρχουν μερικοί τέτοιοι τομείς. Κατόπιν, αντί να αποθαρρύνεστε αναφορικά με αυτό, να ικετεύετε τον Θεό σαφώς και συγκεκριμένα για να σας βοηθήσει να προοδεύσετε. Να το κάνετε αυτό επανειλημμένα. Στην πραγματικότητα, γιατί να μην αποφασίσετε να προσευχηθείτε αρκετά την ερχόμενη εβδομάδα ζητώντας να «σταθείτε τελικά πλήρεις»; Προγραμματίστε δε να το κάνετε αυτό και άλλες φορές καθώς εξετάζετε το εδάφιο του έτους. Όταν προσεύχεστε, να συγκεντρώνετε την προσοχή σας στις τάσεις που ίσως έχετε να οπισθοχωρήσετε, να αποκάμετε ή να ξεμακρύνετε από την υπηρεσία του Θεού, καθώς και στο πώς μπορείτε να το αποφύγετε αυτό.—Εφεσίους 6:11, 13, 14, 18.
Να Προσεύχεστε Ζητώντας Ισχυρή Πεποίθηση
12. Γιατί χρειάζονταν ιδιαίτερα οι Κολοσσαείς «ισχυρή πεποίθηση»;
12 Ο Επαφράς προσευχήθηκε και για κάποιο άλλο πράγμα που ήταν ζωτικό ώστε να μπορέσουν τελικά οι Κολοσσαείς να σταθούν αποδεκτοί ενώπιον του Θεού. Αυτό είναι εξίσου απαραίτητο και για εμάς. Ποιο πράγμα; Ο Επαφράς προσευχήθηκε να σταθούν «με ισχυρή πεποίθηση όσον αφορά όλο το θέλημα του Θεού». Οι Κολοσσαείς περιστοιχίζονταν από αιρέσεις και φθοροποιές φιλοσοφίες, μερικές από τις οποίες κρύβονταν πίσω από ένα απατηλό επίχρισμα αληθινής λατρείας. Παραδείγματος χάρη, πιέζονταν να τηρούν ειδικές ημέρες νηστείας ή συμποσίων, όπως απαιτούνταν κάποτε υπό την Ιουδαϊκή λατρεία. Διάφοροι ψευδοδιδάσκαλοι συγκέντρωναν την προσοχή στους αγγέλους, σε αυτά τα ισχυρά πνεύματα που χρησιμοποιήθηκαν για να δοθεί ο Νόμος στον Μωυσή. Φανταστείτε να υφίστασθε τέτοιου είδους πιέσεις! Υπήρχε ένα πλήθος αλληλοσυγκρουόμενων ιδεών που προκαλούσε σύγχυση.—Γαλάτες 3:19· Κολοσσαείς 2:8, 16-18.
13. Η αναγνώριση ποιου παράγοντα μπορούσε να βοηθήσει τους Κολοσσαείς, και πώς μπορεί αυτός ο παράγοντας να βοηθήσει και εμάς;
13 Ο Παύλος απάντησε σε όλα αυτά τονίζοντας το ρόλο του Ιησού Χριστού. «Όπως . . . έχετε αποδεχτεί τον Χριστό Ιησού τον Κύριο, συνεχίστε να περπατάτε σε ενότητα με αυτόν, καθώς είστε ριζωμένοι και εποικοδομείστε σε αυτόν και σταθεροποιείστε στην πίστη, ακριβώς όπως διδαχτήκατε». Ναι, υπήρχε ανάγκη (και στη δική τους περίπτωση και στη δική μας) για πλήρη πεποίθηση όσον αφορά το ρόλο που παίζει ο Χριστός στο σκοπό του Θεού και στη ζωή μας. Ο Παύλος εξήγησε: «Σε αυτόν κατοικεί σωματικά όλη η πληρότητα της θεϊκής ιδιότητας. Και έτσι εσείς κατέχεστε από πληρότητα μέσω αυτού, ο οποίος είναι η κεφαλή κάθε κυβέρνησης και εξουσίας».—Κολοσσαείς 2:6-10.
14. Γιατί ήταν η ελπίδα κάτι το πραγματικό για τους Χριστιανούς στις Κολοσσές;
14 Οι Κολοσσαείς ήταν χρισμένοι με το πνεύμα Χριστιανοί. Είχαν μια ξεχωριστή ελπίδα, να ζήσουν στους ουρανούς, καθώς και κάθε λόγο να διατηρήσουν λαμπρή αυτή την ελπίδα. (Κολοσσαείς 1:5) Ήταν «θέλημα του Θεού» να έχουν ισχυρή πεποίθηση στη βεβαιότητα της ελπίδας τους. Θα έπρεπε άραγε κάποιοι από αυτούς να αμφιβάλλουν για εκείνη την ελπίδα; Και βέβαια όχι! Μήπως πρέπει να ισχύει κάτι διαφορετικό σήμερα για όλους όσους έχουν τη θεόδοτη προοπτική της ζωής σε έναν επίγειο παράδεισο; Κάθε άλλο! Αυτή η βάσιμη ελπίδα αποτελεί σαφώς μέρος “του θελήματος του Θεού”. Τώρα αναλογιστείτε τα εξής ερωτήματα: Αν αγωνίζεστε να είστε μέλος του “μεγάλου πλήθους” που θα επιζήσει από «τη μεγάλη θλίψη», πόσο πραγματική είναι η δική σας ελπίδα; (Αποκάλυψη 7:9, 14) Αποτελεί μέρος της “ισχυρής σας πεποίθησης όσον αφορά όλο το θέλημα του Θεού”;
15. Ποια σειρά σημείων παρουσίασε ο Παύλος στα οποία περιλαμβανόταν η ελπίδα;
15 Με τη λέξη «ελπίδα» δεν εννοούμε μια αόριστη επιθυμία ή ονειροπόληση. Μπορούμε να το διακρίνουμε αυτό από τη σειρά των σημείων που παρουσίασε ο Παύλος νωρίτερα στους Ρωμαίους. Σε εκείνη τη σειρά, το κάθε πράγμα που αναφέρεται συνδέεται με το επόμενο ή οδηγεί σε αυτό. Προσέξτε πού τοποθετεί ο Παύλος την «ελπίδα» στο συλλογισμό του: «Ας αγαλλόμαστε ενώ βρισκόμαστε σε θλίψεις, αφού γνωρίζουμε ότι η θλίψη παράγει υπομονή, η δε υπομονή επιδοκιμασμένη κατάσταση, η δε επιδοκιμασμένη κατάσταση ελπίδα· και η ελπίδα δεν οδηγεί σε απογοήτευση· επειδή η αγάπη του Θεού έχει εκχυθεί μέσα στις καρδιές μας μέσω του αγίου πνεύματος».—Ρωμαίους 5:3-5.
16. Μαθαίνοντας την αλήθεια της Γραφής, ποια ελπίδα αποκτήσατε;
16 Όταν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σάς μετέδωσαν για πρώτη φορά το άγγελμα της Γραφής, ίσως τράβηξε την προσοχή σας κάποια συγκεκριμένη αλήθεια, όπως είναι η κατάσταση των νεκρών ή η ανάσταση. Για πολλούς, η κυριότερη καινούρια κατανόηση ήταν η βασισμένη στη Γραφή δυνατότητα για ζωή σε έναν επίγειο παράδεισο. Θυμηθείτε τον καιρό που πρωτοακούσατε αυτή τη διδασκαλία. Τι υπέροχη ελπίδα—η αρρώστια και τα γηρατειά δεν θα υπάρχουν πια, θα μπορείτε να συνεχίσετε να ζείτε για να απολαμβάνετε τους καρπούς των κόπων σας και θα υπάρχει ειρήνη με τα ζώα! (Εκκλησιαστής 9:5, 10· Ησαΐας 65:17-25· Ιωάννης 5:28, 29· Αποκάλυψη 21:3, 4) Αποκτήσατε μια θαυμάσια ελπίδα!
17, 18. (α) Πώς οδήγησε στην ελπίδα η σειρά των σημείων που παρουσίασε ο Παύλος στους Ρωμαίους; (β) Σε τι είδους ελπίδα αναφέρονται τα εδάφια Ρωμαίους 5:4, 5, και έχετε εσείς τέτοια ελπίδα;
17 Με τον καιρό, πιθανώς αντιμετωπίσατε κάποια εναντίωση ή διωγμό. (Ματθαίος 10:34-39· 24:9) Ακόμη και σε πρόσφατους καιρούς, Μάρτυρες σε διάφορες χώρες είδαν τα σπίτια τους να λεηλατούνται ή αναγκάστηκαν να γίνουν πρόσφυγες. Μερικοί έπεσαν θύματα βιαιοπραγίας, έχασαν τα Γραφικά τους έντυπα λόγω κατάσχεσης ή έγιναν αντικείμενο ψευδών ειδήσεων από τα μέσα ενημέρωσης. Οποιαδήποτε μορφή διωγμού και αν αντιμετωπίσατε, όπως λέει το εδάφιο Ρωμαίους 5:3, μπορούσατε να αγάλλεστε στη θλίψη, και αυτή έφερε ένα θαυμάσιο αποτέλεσμα. Όπως έγραψε ο Παύλος, η θλίψη παρήγαγε σε εσάς υπομονή. Κατόπιν, η υπομονή οδήγησε σε επιδοκιμασμένη κατάσταση. Γνωρίζατε ότι κάνατε το σωστό, ότι κάνατε το θέλημα του Θεού, και έτσι νιώθατε βέβαιοι για την επιδοκιμασία του. Σύμφωνα με τον Παύλο, αντιληφθήκατε ότι βρισκόσασταν σε «επιδοκιμασμένη κατάσταση». Στη συνέχεια, ο Παύλος έγραψε: «Η δε επιδοκιμασμένη κατάσταση [παράγει] ελπίδα». Αυτό ίσως φαίνεται κάπως παράξενο. Γιατί κατέταξε ο Παύλος την «ελπίδα» προς το τέλος αυτής της σειράς; Άραγε, δεν είχατε ελπίδα πολύ νωρίτερα, όταν πρωτοακούσατε τα καλά νέα;
18 Σαφώς, ο Παύλος δεν αναφέρεται εδώ στο αρχικό μας αίσθημα ελπίδας για μια τέλεια ζωή. Αναφέρεται σε κάτι που το ξεπερνάει, κάτι που είναι βαθύτερο, πιο υποκινητικό. Όταν υπομένουμε πιστά και αντιλαμβανόμαστε έτσι ότι έχουμε την επιδοκιμασία του Θεού, αυτό ασκεί πάνω μας βαθιά επίδραση αυξάνοντας και ενισχύοντας την αρχική μας ελπίδα. Η ελπίδα που είχαμε γίνεται τώρα πολύ πιο πραγματική, πιο σταθερή, πιο προσωπική. Αυτή η βαθύτερη ελπίδα ακτινοβολεί ακόμη λαμπρότερα. Διαποτίζει το είναι μας, κάθε πλευρά της ύπαρξής μας. «Και η ελπίδα δεν οδηγεί σε απογοήτευση· επειδή η αγάπη του Θεού έχει εκχυθεί μέσα στις καρδιές μας μέσω του αγίου πνεύματος».
19. Πώς θα πρέπει να είναι η ελπίδα σας μέρος των τακτικών σας προσευχών;
19 Η ένθερμη προσευχή του Επαφρά ήταν να συνεχίσουν οι αδελφοί και οι αδελφές του στις Κολοσσές να επηρεάζονται βαθιά από τα όσα βρίσκονταν μπροστά τους και να είναι πεπεισμένοι για αυτά, έχοντας «ισχυρή πεποίθηση όσον αφορά όλο το θέλημα του Θεού». Ας πλησιάζει παρόμοια ο καθένας μας τον Θεό μιλώντας του τακτικά για την ελπίδα μας. Στις κατ’ ιδίαν προσευχές σας, να συμπεριλαμβάνετε την ελπίδα σας αναφορικά με το νέο κόσμο. Να λέτε στον Ιεχωβά πόσο πολύ λαχταράτε αυτόν το νέο κόσμο, με πλήρη πεποίθηση ότι θα έρθει. Να τον ικετεύετε να σας βοηθάει να καταστήσετε βαθύτερη και ευρύτερη την πεποίθησή σας. Όπως προσευχήθηκε ο Επαφράς να έχουν οι Κολοσσαείς «ισχυρή πεποίθηση όσον αφορά όλο το θέλημα του Θεού», έτσι να κάνετε και εσείς. Να το κάνετε συχνά.
20. Αν κάποια άτομα, σχετικά λίγα, παρεκκλίνουν από τη Χριστιανική οδό, γιατί δεν χρειάζεται να αποτελέσει αυτό αιτία για αποθάρρυνση;
20 Δεν πρέπει να αποσπάται η προσοχή σας ούτε να αποθαρρύνεστε από το γεγονός ότι δεν στέκονται όλοι πλήρεις και με ισχυρή πεποίθηση. Μερικοί μπορεί να αποτύχουν, να παρεκκλίνουν από την πορεία τους ή απλώς να εγκαταλείψουν τις προσπάθειες. Αυτό συνέβη ανάμεσα στους πιο στενούς συντρόφους του Ιησού, τους αποστόλους του. Όταν όμως ο Ιούδας έγινε προδότης, μήπως οι άλλοι απόστολοι επιβράδυναν το ρυθμό τους ή παραιτήθηκαν; Όχι βέβαια! Ο Πέτρος εφάρμοσε το εδάφιο Ψαλμός 109:8 για να δείξει ότι κάποιος άλλος θα έπαιρνε τη θέση του Ιούδα. Επιλέχθηκε ένας αντικαταστάτης, και οι όσιοι του Θεού ανέλαβαν δραστήρια το έργο κηρύγματος που τους είχε ανατεθεί. (Πράξεις 1:15-26) Ήταν αποφασισμένοι να σταθούν πλήρεις με ισχυρή πεποίθηση.
21, 22. Με ποια έννοια θα προσέξουν κάποιοι ότι στέκεστε πλήρεις με ισχυρή πεποίθηση;
21 Μπορείτε να είστε απολύτως σίγουροι πως το ότι στέκεστε πλήρεις και με ισχυρή πεποίθηση όσον αφορά όλο το θέλημα του Θεού δεν θα περάσει απαρατήρητο. Κάποιοι θα το παρατηρήσουν και θα το εκτιμήσουν. Ποιοι;
22 Οι αδελφοί και οι αδελφές σας, οι οποίοι σας γνωρίζουν και σας αγαπούν, θα το προσέξουν. Ακόμη και αν οι περισσότεροι δεν το εκφράσουν με λόγια, το αποτέλεσμα θα είναι παρόμοιο με αυτό που διαβάζουμε στα εδάφια 1 Θεσσαλονικείς 1:2-6: «Ευχαριστούμε πάντοτε τον Θεό όταν αναφέρουμε όλους εσάς στις προσευχές μας, γιατί θυμόμαστε ακατάπαυστα το πιστό σας έργο και το γεμάτο αγάπη κόπο σας και την υπομονή που δείχνετε λόγω της ελπίδας σας στον Κύριό μας Ιησού Χριστό ενώπιον του Θεού και Πατέρα μας. Διότι . . . τα καλά νέα που κηρύττουμε δεν παρουσιάστηκαν ανάμεσά σας μόνο με λόγο αλλά και με δύναμη και με άγιο πνεύμα και ισχυρή πεποίθηση . . . · και εσείς γίνατε μιμητές δικοί μας και του Κυρίου». Οι όσιοι Χριστιανοί που σας περιβάλλουν θα νιώσουν παρόμοια καθώς θα παρατηρούν ότι “στέκεστε πλήρεις και με ισχυρή πεποίθηση όσον αφορά όλο το θέλημα του Θεού”.—Κολοσσαείς 1:23.
23. Στη διάρκεια του έτους που βρίσκεται μπροστά μας, ποια πρέπει να είναι η απόφασή σας;
23 Το ίδιο σίγουρο είναι ότι ο ουράνιος Πατέρας σας θα το παρατηρήσει και θα ευαρεστηθεί. Να είστε βέβαιοι για αυτό. Γιατί; Επειδή στέκεστε πλήρεις και με ισχυρή πεποίθηση «όσον αφορά όλο το θέλημα του Θεού». Ο Παύλος έγραψε στους Κολοσσαείς ενθαρρύνοντάς τους να περπατήσουν “αντάξια του Ιεχωβά με σκοπό να τον ευαρεστούν πλήρως”. (Κολοσσαείς 1:10) Ναι, είναι εφικτό για ατελείς ανθρώπους να τον ευαρεστούν πλήρως. Οι Κολοσσαείς αδελφοί και αδελφές σας το έκαναν αυτό. Οι Χριστιανοί που έχετε γύρω σας τώρα το κάνουν αυτό. Και εσείς επίσης μπορείτε να το κάνετε αυτό! Συνεπώς, καθώς θα κυλάει το έτος που βρίσκεται μπροστά μας, ας αποδεικνύουν οι καθημερινές σας προσευχές και οι τακτικές σας ενέργειες ότι είστε αποφασισμένοι «να σταθείτε τελικά πλήρεις και με ισχυρή πεποίθηση όσον αφορά όλο το θέλημα του Θεού».
Μπορείτε να Θυμηθείτε;
• Τι περιλαμβάνεται στο να “σταθείτε πλήρεις”;
• Ποια πράγματα σχετικά με τον εαυτό σας πρέπει να περιλαμβάνετε στις προσευχές σας;
• Όπως δείχνουν τα εδάφια Ρωμαίους 5:4, 5, τι είδους ελπίδα θέλετε να έχετε;
• Ποιο στόχο σάς υποκίνησε η μελέτη μας να έχετε στη διάρκεια του έτους που βρίσκεται μπροστά μας;
[Εικόνα στη σελίδα 20]
Ο Επαφράς προσευχόταν να σταθούν οι αδελφοί του πλήρεις, με ισχυρή πεποίθηση όσον αφορά τον Χριστό και την ελπίδα τους
[Εικόνες στη σελίδα 23]
Εκατομμύρια άλλοι έχουν την ίδια βέβαιη ελπίδα και ισχυρή πεποίθηση με εσάς