ΣΧΟΛΕΙΟ

Εκπαιδευτικό ίδρυμα. Η λέξη «σχολείο» είναι παράγωγο της λέξης σχολή που βασικά σημαίνει «αργία, ελεύθερος χρόνος» και συνεκδοχικά τη δραστηριότητα για την οποία χρησιμοποιείται ο ελεύθερος χρόνος, δηλαδή τη συζήτηση, τις διαλέξεις, τη μελέτη, τη μάθηση.

Ο Δημιουργός ανέθεσε στους γονείς την ευθύνη να διδάσκουν στα παιδιά τους το πραγματικό νόημα της ζωής, τόσο της φυσικής όσο και της πνευματικής. Στον αρχαίο Ισραήλ ξεχώρισε επίσης τη φυλή του Λευί για την παροχή θρησκευτικής εκπαίδευσης.—Βλέπε ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.

Μεταγενέστερα, ήρθαν σε ύπαρξη μεταξύ των Ιουδαίων χώροι ανώτερης θρησκευτικής εκπαίδευσης. Παραδείγματος χάρη, ο Σαύλος (Παύλος) είχε σπουδάσει στα πόδια του Γαμαλιήλ. Οι Ιουδαίοι αμφισβητούσαν τα προσόντα οποιουδήποτε ισχυριζόταν ότι δίδασκε το νόμο του Θεού αν δεν είχε σπουδάσει στα σχολεία τους.—Πρ 22:3· Ιωα 7:15.

Ο Παύλος, ενόσω ήταν στην Έφεσο, έκανε επί τρεις μήνες ομιλίες στη συναγωγή, επειδή οι συναγωγές ήταν χώροι διδασκαλίας. Αλλά όταν μερικοί εναντιώθηκαν σφοδρά στα καλά νέα, ο Παύλος αποσύρθηκε με τους μαθητές στην αίθουσα της σχολής του Τυράννου, όπου έκανε ομιλίες καθημερινά επί δύο χρόνια. Δεν γνωρίζουμε λεπτομέρειες όσον αφορά το σκοπό για τον οποίο είχε ιδρυθεί αυτή η σχολή, αλλά πάντως ο Παύλος είχε προφανώς το ελεύθερο να χρησιμοποιεί τις εγκαταστάσεις της, πιθανώς αρκετές ώρες κάθε ημέρα.—Πρ 19:8-10, υποσ.

Οι χώροι συναθροίσεων της Χριστιανικής εκκλησίας χρησίμευαν ως σχολεία όπου μπορούσε να ανατρέξει κάποιος στους ρόλους των Εβραϊκών Γραφών, καθώς και στα συγγράμματα των αποστόλων και των συνεργατών τους. Λίγοι Χριστιανοί μπορούσαν να έχουν στην κατοχή τους όλους τους Εβραϊκούς ρόλους ή αντίγραφα όλων των Χριστιανικών επιστολών. Στις συναθροίσεις δινόταν η ευκαιρία για λεπτομερή εξέταση και ανάλυση αυτών των συγγραμμάτων. (Κολ 4:16) Οι φτωχοί Χριστιανοί που δεν είχαν στη διάθεσή τους άλλου είδους γραφική ύλη πιθανόν να έγραφαν εδάφια της Αγίας Γραφής για προσωπική τους μελέτη και χρήση σε όστρακα, δηλαδή σε θραύσματα αγγείων. Καθώς άκουγαν την ανάγνωση των Γραφών ή συμβουλεύονταν τους ρόλους κατά τη διάρκεια της συνάθροισης, είχαν την ευκαιρία να αντιγράψουν εδάφια με μελάνι στα θραύσματα των αγγείων. Συγχρόνως συνεχιζόταν και η κατ’ οίκον εκπαίδευση ολόκληρης της οικογένειας ως ζωτικό μέρος της Χριστιανικής εκπαίδευσης. (Εφ 6:4· 1Κο 14:35) Ούτε οι Ιουδαίοι ούτε οι Χριστιανοί απόστολοι ενέκριναν ή εφάρμοσαν ποτέ την ξεχωριστή εκπαίδευση για τα παιδιά, όπως συμβαίνει σήμερα με το «κατηχητικό σχολείο».