Κηρύττοντας τα Καλά Νέα με Ισχυρή Πεποίθηση
1 Στο αρχικό μέρος του πρώτου αιώνα, ο Ιησούς Χριστός ανέθεσε στους ακολούθους του να κηρύξουν τα καλά νέα της Βασιλείας και να “κάνουν μαθητές από όλα τα έθνη”. (Ματθ. 24:14· 28:19, 20) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν πάρει την οδηγία του στα σοβαρά, και έτσι με το τέλος του 20ού αιώνα η Χριστιανική μας αδελφότητα έχει αυξηθεί σε περισσότερους από 5.900.000 μαθητές σε 234 χώρες. Τι μεγαλειώδης κραυγή αίνου για τον ουράνιο Πατέρα μας!
2 Τώρα έχουμε εισέλθει στον 21ο αιώνα. Ο Αντίδικός μας προσπαθεί ύπουλα να παρεμποδίσει το κύριο έργο μας, δηλαδή το κήρυγμα της Βασιλείας και τη μαθήτευση. Χρησιμοποιεί πιέσεις από αυτό το σύστημα πραγμάτων επιχειρώντας να αποσπάσει την προσοχή μας, να καταβροχθίσει το χρόνο μας και να κάνει τις δυνάμεις μας να εξαντληθούν με πολλές περιττές μέριμνες και ενδιαφέροντα. Αντί να επιτρέπουμε σε αυτό το σύστημα να μας υπαγορεύει τι είναι σημαντικό στη ζωή, εμείς αποδεικνύουμε στον εαυτό μας από το Λόγο του Θεού τι έχει τη μεγαλύτερη σπουδαιότητα—η εκτέλεση του θελήματος του Ιεχωβά. (Ρωμ. 12:2) Αυτό σημαίνει να υπακούμε στη Γραφική προτροπή να “κηρύξουμε το λόγο σε ευνοϊκό και σε δυσμενή καιρό και να επιτελέσουμε τη διακονία μας στο πλήρες”.—2 Τιμ. 4:2, 5.
3 Αναπτύξτε Ισχυρή Πεποίθηση: Οι Χριστιανοί χρειάζεται να “στέκονται πλήρεις και με ισχυρή πεποίθηση όσον αφορά όλο το θέλημα του Θεού”. (Κολ. 4:12) Η λέξη «πεποίθηση» έχει την έννοια της «ισχυρής βεβαιότητας ή πίστης· το να είναι κάποιος πεπεισμένος». Ως Χριστιανοί, πρέπει να είμαστε πεπεισμένοι ότι ο προφητικός λόγος του Θεού είναι βέβαιος και ότι τώρα βρισκόμαστε βαθιά στον καιρό του τέλους. Πρέπει να έχουμε πεποίθηση τόσο ισχυρή σαν και αυτήν που είχε ο απόστολος Παύλος, ο οποίος είπε ότι τα καλά νέα «είναι δύναμη Θεού για σωτηρία στον καθένα που έχει πίστη».—Ρωμ. 1:16.
4 Ο Διάβολος χρησιμοποιεί πονηρούς ανθρώπους και απατεώνες, που είναι και οι ίδιοι παροδηγημένοι, για να επηρεάζουν και να παροδηγούν άλλους. (2 Τιμ. 3:13) Εφόσον έχουμε προειδοποιηθεί για αυτό, κάνουμε ενέργειες ώστε να ενισχύουμε την πεποίθησή μας ότι έχουμε την αλήθεια. Αντί να αφήνουμε τις ανησυχίες της ζωής να εξασθενίζουν το ζήλο μας, εξακολουθούμε να βάζουμε τα συμφέροντα της Βασιλείας στην πρώτη θέση. (Ματθ. 6:33, 34) Ούτε θέλουμε να ξεχάσουμε το επείγον των καιρών μας, θεωρώντας ίσως ότι το τέλος αυτού του συστήματος είναι ακόμη μακριά. Το τέλος πλησιάζει όλο και πιο πολύ. (1 Πέτρ. 4:7) Αν και μπορεί να θεωρούμε ότι η διάδοση των καλών νέων έχει μικρή επίδραση σε μερικές χώρες με βάση τη μαρτυρία που έχει ήδη δοθεί, το έργο προειδοποίησης πρέπει να συνεχιστεί.—Ιεζ. 33:7-9.
5 Οι βασικές ερωτήσεις σε αυτόν τον έσχατο καιρό είναι: “Παίρνω εγώ στα σοβαρά την αποστολή μαθήτευσης που ανέθεσε ο Ιησούς; Όταν κηρύττω τα καλά νέα, δείχνω ισχυρή πεποίθηση στο ότι η Βασιλεία είναι πραγματική; Είμαι αποφασισμένος να έχω όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή σε αυτή τη ζωοσωτήρια διακονία;” Αντιλαμβανόμενοι πόσο πολύ έχουμε προχωρήσει στον καιρό του τέλους, πρέπει να δίνουμε προσοχή σε ό,τι αφορά τον εαυτό μας και την αποστολή μας κηρύγματος και διδασκαλίας. Κάνοντάς το αυτό θα σώσουμε και τον εαυτό μας και αυτούς που μας ακούν. (1 Τιμ. 4:16) Πώς μπορούμε όλοι να ενισχύουμε την πεποίθηση που έχουμε ως διάκονοι;
6 Να Μιμείστε τους Θεσσαλονικείς: Ο απόστολος Παύλος, ενθυμούμενος το σκληρό έργο των αδελφών στη Θεσσαλονίκη, τους είπε: «Τα καλά νέα που κηρύττουμε δεν παρουσιάστηκαν ανάμεσά σας μόνο με λόγο αλλά και με δύναμη και με άγιο πνεύμα και ισχυρή πεποίθηση, καθώς γνωρίζετε τι είδους άνθρωποι γίναμε προς εσάς για χάρη σας· και εσείς γίνατε μιμητές δικοί μας και του Κυρίου, εφόσον δεχτήκατε το λόγο κάτω από πολλή θλίψη με χαρά αγίου πνεύματος». (1 Θεσ. 1:5, 6) Ναι, ο Παύλος επαίνεσε την εκκλησία των Θεσσαλονικέων επειδή, αν και αντιμετώπιζαν πολλή θλίψη, κήρυτταν με ζήλο και ισχυρή πεποίθηση. Τι τους βοήθησε να το κάνουν αυτό; Σε μεγάλο βαθμό, ο ζήλος και η πεποίθηση που έβλεπαν στον απόστολο Παύλο και στους συνεργάτες του είχαν θετική επίδραση πάνω τους. Με ποιον τρόπο;
7 Η ίδια η ζωή του Παύλου και των συντρόφων του που περιόδευαν μαζί του πιστοποιούσε ότι είχαν το πνεύμα του Θεού και ότι πίστευαν ολόκαρδα σε αυτό που κήρυτταν. Προτού ο Παύλος και ο Σίλας έρθουν στη Θεσσαλονίκη, οι άνθρωποι στους Φιλίππους τούς είχαν συμπεριφερθεί με θρασύτητα. Χωρίς να τους δικάσουν, τους χτύπησαν, τους φυλάκισαν και τους έβαλαν σε ξύλινα δεσμά. Ωστόσο, αυτή η οδυνηρή εμπειρία δεν εξασθένισε το ζήλο τους για τα καλά νέα. Η θεϊκή παρέμβαση έφερε την απελευθέρωσή τους, οδήγησε στη μεταστροφή του δεσμοφύλακα και του σπιτικού του, και διάνοιξε το δρόμο ώστε να συνεχίσουν αυτοί οι αδελφοί τη διακονία τους.—Πράξ. 16:19-34.
8 Με τη δύναμη του πνεύματος του Θεού, ο Παύλος έφτασε στη Θεσσαλονίκη. Εκεί μοχθούσε για να καλύπτει τις ανάγκες του και κατόπιν έδινε όλο του τον εαυτό καθώς δίδασκε την αλήθεια στους Θεσσαλονικείς. Δεν δίσταζε να διακηρύττει τα καλά νέα σε κάθε ευκαιρία. (1 Θεσ. 2:9) Το κήρυγμα που επιτελούσε ο Παύλος με ισχυρή πεποίθηση είχε τόσο δυναμική επίδραση στους ντόπιους ώστε μερικοί εγκατέλειψαν τα είδωλα που λάτρευαν προηγουμένως και έγιναν υπηρέτες του αληθινού Θεού, του Ιεχωβά.—1 Θεσ. 1:8-10.
9 Ο διωγμός δεν εμπόδισε τους καινούριους πιστούς να ενεργήσουν σε αρμονία με τα καλά νέα. Ωθούμενοι από τη νέα τους πίστη και πλήρως πεπεισμένοι ότι θα απολάμβαναν αιώνιες ευλογίες, οι Θεσσαλονικείς υποκινήθηκαν να διακηρύξουν την αλήθεια που είχαν δεχτεί με ενθουσιασμό. Εκείνη η εκκλησία έγινε τόσο δραστήρια ώστε τα νέα για την πίστη και το ζήλο τους διαδόθηκαν σε άλλα μέρη της Μακεδονίας, φτάνοντας μέχρι και την Αχαΐα. Γι’ αυτό, όταν ο Παύλος έγραψε την πρώτη του επιστολή στους Θεσσαλονικείς, τα καλά τους έργα ήταν ήδη πασίγνωστα. (1 Θεσ. 1:7) Τι εξαίρετο παράδειγμα!
10 Υποκινούμενοι από Αγάπη για τον Θεό και τους Ανθρώπους: Πώς μπορούμε εμείς, όπως οι Θεσσαλονικείς, να διατηρούμε ισχυρή προσωπική πεποίθηση όταν κηρύττουμε τα καλά νέα σήμερα; Σχετικά με εκείνους, ο Παύλος έγραψε: «Θυμόμαστε ακατάπαυστα το πιστό σας έργο και τη σκληρή προσπάθεια που κάνατε από αγάπη». (1 Θεσ. 1:3, υποσημείωση στη ΜΝΚ) Είναι προφανές ότι είχαν βαθιά, εγκάρδια αγάπη για τον Ιεχωβά Θεό και για τους ανθρώπους στους οποίους κήρυτταν. Επρόκειτο για την ίδια αγάπη που είχε υποκινήσει τον Παύλο και τους συντρόφους του να μεταδώσουν στους Θεσσαλονικείς, «όχι μόνο τα καλά νέα του Θεού, αλλά και τις ίδιες [τους] τις ψυχές».—1 Θεσ. 2:8.
11 Παρόμοια, η βαθιά μας αγάπη για τον Ιεχωβά και τους συνανθρώπους μας μάς υποκινεί να θέλουμε να συμμετέχουμε πλήρως στο έργο κηρύγματος που μας έχει αναθέσει ο Θεός. Με τέτοια αγάπη, αναγνωρίζουμε ότι έχουμε προσωπική, θεόδοτη ευθύνη να διαδώσουμε τα καλά νέα. Στοχαζόμενοι θετικά και με εκτίμηση όλα όσα έχει κάνει ο Ιεχωβά για εμάς καθώς μας κατευθύνει “στην πραγματική ζωή”, υποκινούμαστε να λέμε σε άλλους τις ίδιες υπέροχες αλήθειες που πιστεύουμε με όλη μας την καρδιά.—1 Τιμ. 6:19.
12 Καθώς είμαστε πολυάσχολοι στο έργο κηρύγματος, η αγάπη μας για τον Ιεχωβά και τους ανθρώπους πρέπει να συνεχίσει να μεγαλώνει. Αν συμβαίνει αυτό, θα παρακινούμαστε να αυξάνουμε τη συμμετοχή μας στη διακονία από πόρτα σε πόρτα και να ασχολούμαστε με κάθε άλλη διαθέσιμη μορφή μαρτυρίας. Θα επωφελούμαστε από τις ευκαιρίες για ανεπίσημη μαρτυρία σε συγγενείς, γείτονες και γνωστούς. Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι μπορεί να απορρίπτουν τα καλά νέα που προσφέρουμε και μερικοί θα προσπαθήσουν να παρεμποδίσουν τη διακήρυξη της Βασιλείας, εμείς νιώθουμε χαρά μέσα μας. Γιατί; Επειδή γνωρίζουμε ότι έχουμε κάνει το καλύτερο που μπορούμε ώστε να δίνουμε μαρτυρία για τη Βασιλεία και να βοηθάμε τους ανθρώπους να αποκτήσουν σωτηρία. Επίσης, ο Ιεχωβά θα ευλογήσει τις προσπάθειες που καταβάλλουμε για να βρούμε άτομα με δίκαιη καρδιά. Ακόμη και όταν ο κλοιός των πιέσεων της ζωής σφίγγει γύρω μας και ο Σατανάς επιδιώκει να αφαιρέσει τη χαρά μας, εμείς μπορούμε να διατηρούμε την ισχυρή μας πεποίθηση και το ζήλο μας στην επίδοση μαρτυρίας σε άλλους. Όταν κάνουμε όλοι το μέρος μας, αυτό έχει ως αποτέλεσμα ισχυρές εκκλησίες, γεμάτες ζήλο, όπως η εκκλησία της Θεσσαλονίκης.
13 Ποτέ Μην Παραιτείστε υπό Δοκιμασία: Η πεποίθηση είναι επίσης απαραίτητη όταν αντιμετωπίζουμε διάφορες δοκιμασίες. (1 Πέτρ. 1:6, 7) Ο Ιησούς κατέστησε σαφές στους μαθητές του ότι, αν τον ακολουθούσαν, θα ήταν «αντικείμενα του μίσους όλων των εθνών». (Ματθ. 24:9) Ο Παύλος και ο Σίλας το έζησαν αυτό στους Φιλίππους. Η αφήγηση στο 16ο κεφάλαιο των Πράξεων λέει ότι έριξαν τον Παύλο και τον Σίλα στην εσωτερική φυλακή και τους έβαλαν σε ξύλινα δεσμά. Γενικά, η κύρια φυλακή ήταν ένα είδος αυλής ή προθάλαμου με κελιά γύρω γύρω, τα οποία είχαν το πλεονέκτημα να φωτίζονται και να αερίζονται. Στην εσωτερική φυλακή, όμως, δεν υπήρχε πρόβλεψη για φωτισμό και ο εξαερισμός ήταν περιορισμένος. Ο Παύλος και ο Σίλας είχαν να αντιμετωπίσουν το σκοτάδι, τη ζέστη και τη δυσοσμία αυτού του άθλιου κελιού. Μπορείτε να φανταστείτε τον πόνο που πρέπει να ένιωθαν καθώς ήταν κλεισμένοι στα ξύλινα δεσμά ώρες ολόκληρες, με την πλάτη τους γδαρμένη και ματωμένη από το ραβδισμό;
14 Παρά τις δοκιμασίες αυτές, ο Παύλος και ο Σίλας έμειναν πιστοί. Έδειξαν εγκάρδια πεποίθηση, η οποία τους ενίσχυσε να υπηρετούν τον Ιεχωβά παρά τη δοκιμασία. Η πεποίθησή τους τονίζεται στο 25ο εδάφιο του 16ου κεφαλαίου, όπου αναφέρεται ότι ο Παύλος και ο Σίλας «προσεύχονταν και αινούσαν τον Θεό με ύμνους». Μάλιστα, αν και βρίσκονταν στην εσωτερική φυλακή, ήταν τόσο βέβαιοι ότι είχαν την επιδοκιμασία του Θεού ώστε έψελναν δυνατά, μέχρι του σημείου να τους ακούν οι άλλοι φυλακισμένοι! Πρέπει να έχουμε παρόμοια πεποίθηση σήμερα όταν αντιμετωπίζουμε δοκιμές της πίστης μας.
15 Οι δοκιμασίες που φέρνει πάνω μας ο Διάβολος είναι πολυάριθμες. Για μερικούς αυτό ίσως περιλαμβάνει διωγμό από την οικογένεια. Πολλοί αδελφοί μας αντιμετωπίζουν νομικές δυσκολίες. Μπορεί να υπάρχει εναντίωση από τους αποστάτες. Υπάρχουν οικονομικά βάρη και η ανησυχία για το πώς θα εξοικονομηθούν τα προς το ζην. Τα νεαρά άτομα αντιμετωπίζουν την πίεση των συνομηλίκων στο σχολείο. Πώς μπορούμε να τα βγάζουμε πέρα με αυτές τις δοκιμασίες; Τι χρειάζεται για να εκδηλώνουμε πεποίθηση;
16 Πρώτα από όλα, χρειάζεται να διατηρούμε στενή προσωπική σχέση με τον Ιεχωβά. Όταν ο Παύλος και ο Σίλας βρίσκονταν στην εσωτερική φυλακή, δεν χρησιμοποίησαν το χρόνο τους προκειμένου να παραπονεθούν για την κατάστασή τους ή να λυπηθούν τον εαυτό τους. Στράφηκαν αμέσως στον Θεό με προσευχή και τον αινούσαν με ύμνους. Γιατί; Επειδή είχαν στενή προσωπική σχέση με τον ουράνιο Πατέρα τους. Αντιλαμβάνονταν ότι υπέφεραν για χάρη της δικαιοσύνης και ότι η σωτηρία τους βρισκόταν στα χέρια του Ιεχωβά.—Ψαλμ. 3:8.
17 Όταν αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες σήμερα, πρέπει και εμείς να στηριζόμαστε στον Ιεχωβά. Ο Παύλος μάς ενθαρρύνει, ως Χριστιανούς, να “γνωστοποιούμε τα αιτήματά μας στον Θεό· και η ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει από κάθε σκέψη θα περιφρουρήσει τις καρδιές μας και τις διανοητικές μας δυνάμεις”. (Φιλιπ. 4:6, 7) Πόσο παρηγορητικό είναι να γνωρίζουμε ότι ο Ιεχωβά δεν θα μας αφήσει να περάσουμε μόνοι μας τις δοκιμασίες! (Ησ. 41:10) Εκείνος είναι πάντοτε μαζί μας όσο εμείς τον υπηρετούμε με αληθινή πεποίθηση.—Ψαλμ. 46:7.
18 Άλλο ένα ζωτικό βοήθημα για να εκδηλώνουμε πεποίθηση είναι το να είμαστε πολυάσχολοι στην υπηρεσία του Ιεχωβά. (1 Κορ. 15:58) Ο Παύλος και ο Σίλας ρίχτηκαν στη φυλακή επειδή ήταν πολυάσχολοι στο κήρυγμα των καλών νέων. Μήπως σταμάτησαν να κηρύττουν εξαιτίας των δοκιμασιών τους; Όχι, συνέχισαν να κηρύττουν ακόμη και μέσα στη φυλακή, και μετά την απελευθέρωσή τους ταξίδεψαν στη Θεσσαλονίκη και πήγαν στη συναγωγή των Ιουδαίων για να “συζητήσουν μαζί τους λογικά από τις Γραφές”. (Πράξ. 17:1-3) Όταν έχουμε ισχυρή πεποίθηση ή πίστη στον Ιεχωβά και είμαστε πεπεισμένοι ότι έχουμε την αλήθεια, τίποτε δεν «θα μπορέσει να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού, η οποία είναι στον Χριστό Ιησού, τον Κύριό μας».—Ρωμ. 8:35-39.
19 Σύγχρονα Παραδείγματα Ισχυρής Πεποίθησης: Υπάρχουν πολλά αξιοσημείωτα παραδείγματα ατόμων της εποχής μας τα οποία, όπως ο Παύλος και ο Σίλας, έχουν δείξει ισχυρή πεποίθηση. Κάποια αδελφή που επέζησε από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς αναφέρεται στην ακλόνητη πίστη και πεποίθηση που έδειξαν οι αδελφοί και οι αδελφές εκεί: «Μια φορά, στη διάρκεια κάποιας ανάκρισης, ένας αξιωματικός με πλησίασε με σφιγμένες τις γροθιές του. “Τι θα κάνουμε με εσάς;” αναφώνησε. “Αν σας συλλάβουμε, δεν σας νοιάζει. Αν σας στείλουμε στη φυλακή, δεν πτοείστε καθόλου. Αν σας στείλουμε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, δεν ανησυχείτε. Όταν σας καταδικάσουμε σε θάνατο, παραμένετε ατάραχοι. Τι θα κάνουμε με εσάς;”» Πόσο ενισχυτικό για την πίστη είναι να βλέπει κανείς την πίστη που είχαν οι αδελφοί μας κάτω από τέτοιες σκληρές συνθήκες! Αυτοί απέβλεπαν συνεχώς στον Ιεχωβά για να τους βοηθάει να υπομένουν.
20 Ασφαλώς θυμόμαστε την πεποίθηση που δείχνουν πολλοί αδελφοί μας καθώς αντιμετωπίζουν το εθνοτικό μίσος που έχει εκδηλωθεί τα πρόσφατα χρόνια. Ακόμη και όταν έχουν να κάνουν με επικίνδυνες καταστάσεις, οι υπεύθυνοι αδελφοί είναι αποφασισμένοι να φροντίζουν να τρέφονται πνευματικά οι αδελφοί και οι αδελφές τους. Όλοι παραμένουν πιστοί και έχουν ισχυρή πεποίθηση ότι “οποιοδήποτε όπλο κατασκευαστεί εναντίον τους δεν θα έχει επιτυχία”.—Ησ. 54:17.
21 Πολλοί αδελφοί και αδελφές μας με μη ομόπιστους συντρόφους εκδηλώνουν επίσης ισχυρή πίστη και υπομονή. Κάποιος αδελφός στη Γουαδελούπη αντιμετώπιζε σφοδρή εναντίωση από τη μη ομόπιστη σύζυγό του. Προκειμένου να τον αποθαρρύνει και να τον εμποδίζει να παρακολουθεί τις Χριστιανικές συναθροίσεις, δεν του μαγείρευε και επίσης δεν έπλενε, δεν σιδέρωνε και δεν επιδιόρθωνε τα ρούχα του. Μέρες ολόκληρες ούτε καν του μιλούσε. Αυτός ο αδελφός, όμως, δείχνοντας εγκάρδια πεποίθηση καθώς υπηρετούσε τον Ιεχωβά και στρεφόμενος σε εκείνον με προσευχή, μπόρεσε να τα υπομείνει όλα αυτά. Πόσον καιρό; Περίπου 20 χρόνια—έπειτα από τα οποία η καρδιά της συζύγου του σταδιακά άλλαξε. Στο τέλος, μπορούσε πραγματικά να χαίρεται επειδή εκείνη δέχτηκε την ελπίδα της Βασιλείας του Θεού.
22 Τελικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε την ισχυρή πεποίθηση την οποία εκδηλώνουν οι νεαροί αδελφοί και αδελφές μας που πηγαίνουν καθημερινά στο σχολείο και αντιμετωπίζουν την πίεση των συνομηλίκων και άλλες προκλήσεις. Σχετικά με την πίεση που δεχόταν στο σχολείο για να συμμορφωθεί, μια νεαρή αδελφή είπε: «Όταν είσαι στο σχολείο, όλοι σε ενθαρρύνουν συνέχεια να είσαι λίγο επαναστάτρια. Τα παιδιά σε σέβονται περισσότερο αν κάνεις κάτι που αγγίζει τα όρια».Τι πίεση αντιμετωπίζουν οι νέοι μας! Πρέπει να είναι σταθερά αποφασισμένοι στο νου και στην καρδιά τους να αντιστέκονται στον πειρασμό.
23 Πολλοί από τους νεαρούς μας καταφέρνουν να διατηρούν την ακεραιότητά τους παρά τις δοκιμασίες. Ένα παράδειγμα είναι μια νεαρή αδελφή που ζει στη Γαλλία. Κάποια μέρα, μετά το φαγητό, μερικά αγόρια προσπάθησαν να την αναγκάσουν να τους φιλήσει, αλλά εκείνη προσευχήθηκε και αντιστάθηκε σθεναρά, και έτσι τα αγόρια έφυγαν. Αργότερα, ένας από αυτούς γύρισε πίσω και της είπε ότι τη θαύμαζε για το θάρρος της. Εκείνη μπόρεσε να του δώσει καλή μαρτυρία για τη Βασιλεία, εξηγώντας τα υψηλά πρότυπα που θέτει ο Ιεχωβά για όλους όσους θέλουν να συμμετάσχουν στις ευλογίες της. Στη διάρκεια του σχολικού έτους, εξήγησε επίσης τις πεποιθήσεις της σε ολόκληρη την τάξη.
24 Τι πολύτιμο προνόμιο έχουμε να συγκαταλεγόμαστε στα άτομα που ευαρεστείται να χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά για να μιλούν με σταθερή πεποίθηση σχετικά με το θέλημά του! (Κολ. 4:12) Επιπλέον, έχουμε την υπέροχη ευκαιρία να αποδεικνύουμε την ακεραιότητά μας όταν δεχόμαστε επίθεση από τον όμοιο με λιοντάρι Αντίδικό μας, τον Σατανά τον Διάβολο. (1 Πέτρ. 5:8, 9) Ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί το άγγελμα της Βασιλείας για να φέρει σωτηρία και σε εμάς που το κηρύττουμε και σε όσους το ακούν. Είθε οι αποφάσεις που παίρνουμε, καθώς και ο καθημερινός μας τρόπος ζωής, να αποδεικνύουν ότι βάζουμε τη Βασιλεία στην πρώτη θέση. Ας συνεχίσουμε να κηρύττουμε τα καλά νέα με ισχυρή πεποίθηση!