«ΕΠΙΠΛΕΟΝ, ΑΔΕΛΦΟΙ, ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΑΓΝΟΙΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΛΥΠΑΣΤΕ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΛΠΙΔΑ».​—1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 4:13.

Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ προσφέρει ελπίδα για όσους έχουν πεθάνει. Οι αναστάσεις που έκανε ο Ιησούς, καθώς και οι διδασκαλίες του, δείχνουν ότι θα έρθει ένας καιρός κατά τον οποίο οι νεκροί θα επανέλθουν στη ζωή. (Ματθαίος 22:23-33· Μάρκος 5:35, 36, 41, 42· Λουκάς 7:12-16) Πώς θα πρέπει να μας επηρεάζει αυτή η ελπίδα; Τα λόγια του αποστόλου Παύλου, που παρατέθηκαν παραπάνω, υποδεικνύουν ότι αυτή μπορεί να αποδειχτεί παρηγορητική όταν πεθαίνει κάποιο αγαπημένο πρόσωπο.

Αν έχετε χάσει κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο, αναμφίβολα έχετε νιώσει το συναισθηματικό πόνο που φέρνει αυτή η τραγωδία. Η Τερέζα, της οποίας ο σύζυγος, έπειτα από 42 χρόνια γάμου, πέθανε λίγο μετά την εγχείρηση καρδιάς στην οποία υποβλήθηκε, λέει: «Το σοκ ήταν φοβερό! Στην αρχή ένιωσα απέραντο φόβο. Κατόπιν ήρθε ο τεράστιος πόνος ο οποίος χειροτέρευε με το πέρασμα του χρόνου. Έκλαψα πολύ». Μήπως αυτές οι αντιδράσεις προδίδουν έλλειψη πίστης στην υπόσχεση που έχει δώσει ο Ιεχωβά να αναστήσει τους νεκρούς; Μήπως τα λόγια του Παύλου σημαίνουν ότι είναι εσφαλμένο να πενθούμε;

Παραδείγματα Πένθους στην Αγία Γραφή

Τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα τις βρίσκουμε αν εξετάσουμε διάφορα παραδείγματα πένθους στην Αγία Γραφή. Σε πολλές αφηγήσεις, ο θάνατος κάποιου μέλους του στενού οικογενειακού κύκλου συνοδεύτηκε από μια περίοδο πένθους. (Γένεση 27:41· 50:7-10· Ψαλμός 35:14) Τα αισθήματα που συνδέονταν με αυτό το πένθος συχνά ήταν πολύ έντονα.

Ωστόσο, ενώ εμείς ως Χριστιανοί ασφαλώς και θλιβόμαστε εξαιτίας του θανάτου, δεν λυπόμαστε «όπως και οι υπόλοιποι οι οποίοι δεν έχουν ελπίδα». (1 Θεσσαλονικείς 4:13) Δεν καταφεύγουμε σε παράλογες και ακραίες εκδηλώσεις θλίψης επειδή δεν βρισκόμαστε σε σύγχυση όσον αφορά την κατάσταση των νεκρών. Γνωρίζουμε ότι αυτοί δεν πονούν ούτε στενοχωριούνται αλλά βρίσκονται σε μια κατάσταση όμοια με βαθύ, ήρεμο ύπνο. (Εκκλησιαστής 9:5· Μάρκος 5:39· Ιωάννης 11:11-14) Επίσης, έχουμε πλήρη πεποίθηση ότι ο Ιησούς, «η ανάσταση και η ζωή», θα ενεργήσει σε αρμονία με την υπόσχεσή του επαναφέροντας “όλους όσους είναι στα μνημεία”.​—Ιωάννης 5:28, 29· 11:24, 25.