Βοήθεια από “τον Θεό Κάθε Παρηγοριάς”
Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΔΑΒΙΔ βίωσε πολλή οδύνη και πολλές “ανησυχητικές σκέψεις”. Ωστόσο, ποτέ δεν αμφέβαλε για το ότι ο Δημιουργός μάς καταλαβαίνει από κάθε άποψη. «Ιεχωβά, ερεύνησες πλήρως μέσα μου και με γνωρίζεις», έγραψε. «Είτε κάθομαι είτε σηκώνομαι εσύ το γνωρίζεις. Έχεις εξετάσει τη σκέψη μου από μακριά. Διότι δεν έχει έρθει ακόμη λόγος στη γλώσσα μου, και εσύ, Ιεχωβά, ήδη τον γνωρίζεις πλήρως».—Ψαλμός 139:1, 2, 4, 23.
Και εμείς επίσης μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Δημιουργός μας καταλαβαίνει τόσο εμάς όσο και την εξουθενωτική επίδραση που μπορεί να έχει η κατάθλιψη στην ατελή μας διάνοια και στο ατελές μας σώμα. Εκείνος γνωρίζει τι προκαλεί την κατάθλιψη και πώς μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα υπό τις παρούσες συνθήκες. Επιπλέον, έχει αποκαλύψει με ποιον τρόπο θα θεραπεύσει την κατάθλιψη για πάντα. Κανείς δεν θα μπορούσε να μας βοηθήσει καλύτερα από ό,τι ο συμπονετικός μας «Θεός, που δίνει παρηγοριά και ενθάρρυνση και αναζωογόνηση και χαρά στους καταθλιμμένους».—2 Κορινθίους 7:6, Η Επαυξημένη Βίβλος (The Amplified Bible).
Ωστόσο, τα καταθλιμμένα άτομα ίσως αναρωτιούνται πώς μπορεί να τους βοηθήσει ο Θεός όταν νιώθουν έντονη συναισθηματική θλίψη.
Είναι ο Θεός προσιτός στα καταθλιμμένα άτομα;
Ο Θεός είναι τόσο κοντά στους καταθλιμμένους υπηρέτες του ώστε είναι σαν να κατοικεί με “αυτούς που έχουν συντετριμμένο και ταπεινό πνεύμα, για να αναζωογονήσει το πνεύμα των ταπεινών και να αναζωογονήσει την καρδιά εκείνων που συντρίβονται”. (Ησαΐας 57:15) Πόσο παρηγορητικό είναι να γνωρίζουμε ότι «ο Ιεχωβά είναι κοντά σε εκείνους που έχουν συντετριμμένη καρδιά· και σώζει εκείνους που έχουν καταθλιμμένο πνεύμα»!—Ψαλμός 34:18.
Πώς μπορούν τα καταθλιμμένα άτομα να λάβουν παρηγοριά από τον Θεό;
Οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας, οι λάτρεις του Θεού μπορούν να πλησιάζουν “Εκείνον που ακούει προσευχή” και ο οποίος μπορεί να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε επιτυχώς αισθήματα και καταστάσεις που προκαλούν στενοχώρια. (Ψαλμός 65:2) Η Αγία Γραφή μάς παρακινεί να ανοίγουμε την καρδιά μας σε αυτόν, καθώς μας λέει: «Μην ανησυχείτε για τίποτα, αλλά στο καθετί με προσευχή και δέηση μαζί με ευχαριστία ας γνωστοποιούνται τα αιτήματά σας στον Θεό· και η ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει από κάθε σκέψη θα περιφρουρήσει τις καρδιές σας και τις διανοητικές σας δυνάμεις μέσω του Χριστού Ιησού».—Φιλιππησίους 4:6, 7.
Τι μπορεί να γίνει αν εξαιτίας αισθημάτων αναξιότητας νομίζουμε ότι οι προσευχές μας δεν εισακούονται;
Η κατάθλιψη ίσως μας κάνει να συμπεράνουμε ότι οι προσπάθειες που καταβάλλουμε για να ευαρεστούμε τον Θεό δεν είναι επαρκείς. Ωστόσο, ο ουράνιος Πατέρας μας κατανοεί πόσο ευάλωτοι είμαστε συναισθηματικά, “ενθυμούμενος ότι είμαστε χώμα”. (Ψαλμός 103:14) Ακόμη και αν «μας καταδικάζει η καρδιά μας», μπορούμε να «πείσουμε την καρδιά μας» ότι «ο Θεός είναι μεγαλύτερος από την καρδιά μας και γνωρίζει τα πάντα». (1 Ιωάννη 3:19, 20, υποσημείωση στη ΜΝΚ) Έτσι λοιπόν, μπορείτε να χρησιμοποιείτε στις προσευχές σας εκφράσεις που έχετε σταχυολογήσει από Γραφικές περικοπές όπως τα εδάφια Ψαλμός 9:9, 10· 10:12, 14, 17 και 25:17.
Τι μπορεί να γίνει αν βρισκόμαστε σε τέτοια σύγχυση ώστε δεν μπορούμε να εκφράσουμε τα αισθήματά μας με λόγια;
Όταν σας κατακλύζουν οδυνηρά συναισθήματα με αποτέλεσμα να δυσκολεύεστε να αρθρώσετε λογικές προτάσεις, μην παραιτείστε! Συνεχίστε να πλησιάζετε “τον Πατέρα του τρυφερού ελέους και τον Θεό κάθε παρηγοριάς”, αναγνωρίζοντας ότι εκείνος κατανοεί τα αισθήματα και τις ανάγκες σας. (2 Κορινθίους 1:3) Η Μαρία, η οποία αναφέρθηκε νωρίτερα σε αυτή τη σειρά άρθρων, λέει: «Μερικές φορές, όταν αισθάνομαι μεγάλη σύγχυση, δεν ξέρω για ποιο πράγμα να προσευχηθώ. Γνωρίζω όμως ότι ο Θεός με καταλαβαίνει και με βοηθάει».
Πώς απαντάει ο Θεός στις προσευχές μας;
Η Αγία Γραφή δεν υπονοεί ότι ο Θεός μάς απαλλάσσει τώρα από όλες τις δυσκολίες μας. Αυτό που όντως κάνει ο Θεός είναι να παρέχει τη δύναμη για να αντεπεξέλθουμε σε «όλα τα πράγματα»—περιλαμβανομένης και της κατάθλιψης. (Φιλιππησίους 4:13) «Όταν άρχισα να υποφέρω από την κατάθλιψη», παραδέχεται η Μαρτίνα, «προσευχήθηκα στον Ιεχωβά να με θεραπεύσει αμέσως, επειδή νόμιζα ότι δεν μπορούσα να αντέξω άλλο πια. Τώρα μου αρκεί να προσεύχομαι για δύναμη κάθε μέρα».
Οι Γραφές αποτελούν ζωτική πηγή πνευματικής δύναμης για τους πάσχοντες ώστε να αντιμετωπίζουν επιτυχώς την κατάθλιψη. Η Σάρα, η οποία παλεύει με την κατάθλιψη εδώ και 35 χρόνια, διαπίστωσε προσωπικά την πρακτική αξία της καθημερινής ανάγνωσης της Γραφής. Η ίδια αναφέρει: «Εκτιμώ πραγματικά αυτά που έχουν κάνει για εμένα οι γιατροί. Πάνω από όλα, όμως, αναγνωρίζω την πνευματική και την πρακτική αξία που έχει η ανάγνωση του Λόγου του Θεού, γι’ αυτό και την έχω κάνει συνήθειά μου».
Ποτέ Πια Κατάθλιψη!
Όταν ο Ιησούς Χριστός ήταν στη γη, έδειξε ότι είχε τη θεόδοτη δύναμη να θεραπεύει οδυνηρές ασθένειες. Ο Ιησούς λαχταρούσε να προσφέρει ανακούφιση σε ανθρώπους που υπέφεραν από βασανιστικές αρρώστιες. Επιπλέον, γνωρίζει και ο ίδιος το συναισθηματικό πόνο που προξενεί η ψυχική ταραχή. Τη νύχτα προτού πεθάνει με επώδυνο τρόπο, «ο Χριστός πρόσφερε δεήσεις καθώς και ικεσίες σε Εκείνον που μπορούσε να τον σώσει από το θάνατο, με δυνατές κραυγές και δάκρυα». (Εβραίους 5:7) Παρότι ο Ιησούς υπέφερε τότε, εμείς ωφελούμαστε σήμερα επειδή αυτός «είναι ικανός να προστρέξει σε βοήθεια εκείνων που υποβάλλονται σε δοκιμή».—Εβραίους 2:18· 1 Ιωάννη 2:1, 2.
Η Αγία Γραφή αποκαλύπτει ότι ο Θεός έχει σκοπό να εξαλείψει όλες τις οδυνηρές καταστάσεις που συντελούν στην κατάθλιψη. Όπως υπόσχεται ο ίδιος: «Εγώ δημιουργώ νέους ουρανούς και νέα γη· και τα παλιά δεν θα έρχονται στη μνήμη ούτε θα ανεβαίνουν στην καρδιά. Αλλά να αγάλλεστε και να χαίρεστε παντοτινά για αυτό που δημιουργώ». (Ησαΐας 65:17, 18) Οι “νέοι ουρανοί”, δηλαδή η Βασιλεία του Θεού, θα ανυψώσουν τη «νέα γη», δηλαδή μια κοινωνία δίκαιων ανθρώπων στη γη, σε τέλεια φυσική, συναισθηματική και πνευματική υγεία. Όλες οι αρρώστιες θα αφανιστούν για πάντα.
«Φώναξα το όνομά σου, Ιεχωβά, από βαθύτατο λάκκο. Τη φωνή μου πρέπει να ακούσεις. Μην κρύβεις το αφτί σου από την ανακούφισή μου, από την κραυγή μου για βοήθεια. Ήρθες κοντά την ημέρα που σε φώναζα. Είπες: “Μη φοβάσαι”».—Θρήνοι 3:55-57