Η Άποψη της Βίβλου
Είναι στον Άμβωνα η Θέση των Γυναικών;
«ΟΙ ΠΙΟ πολλοί λαϊκοί χριστιανοί δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί πρέπει οι γυναίκες, αφού μπορούν να γίνουν μονάρχες, πρωθυπουργοί, δικαστές, χειρούργοι, επιστήμονες, να εμποδίζονται από το να τελούν τη Θεία Κοινωνία και γάμους», γράφει ένας κληρικός της Εκκλησίας της Αγγλίας, ο Νίκολας Στέισυ, στη The Times του Λονδίνου.
Αν και η Εκκλησία της Αγγλίας εκπαιδεύει γυναίκες για ειδική υπηρεσία, μέχρι σήμερα δεν τις έχει επιτρέψει να υπηρετούν σαν ιερείς για να τελούν τα μυστήριά της. Εσείς συμφωνείτε με τη θέση της εκκλησίας ή πιστεύετε ότι θα έπρεπε οι γυναίκες να περιλαμβάνονται στον κλήρο;
Θα Μπορούσε να Διαιρέσει Εκκλησίες
Το πρόβλημα των γυναικών στον κλήρο έχει φέρει σε ρήξη μέλη που ανήκουν στο ίδιο θρήσκευμα. Η εκκλησία της Αγγλίας θα μπορούσε εύκολα, στο ζήτημα αυτό, να διχαστεί σε δυο ξεχωριστές παρατάξεις, προειδοποιεί ο επίσκοπος του Λονδίνου Δρ Γκράχαμ Λέναρντ, ο επικεφαλής των κληρικών που εναντιώνονται στη χειροτονία γυναικών. Μερικοί άνθρωποι κατηγορούν την προκατάληψη σαν υπεύθυνη για το ότι οι γυναίκες κρατιούνται μακριά από τον κλήρο, αλλά το ζήτημα περιλαμβάνει περισσότερα.
Εδώ και δεκάδες χρόνια, η Εκκλησία της Αγγλίας προσπαθεί να συμβιβάσει τις διαφορές της με τη Ρώμη. Αλλά, σε ένα πρόσφατο γράμμα του στον αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρυ, ο πάπας είπε ότι οποιαδήποτε ένταξη γυναικών στην ιεραρχία θα αποτελούσε, «στα μάτια της Καθολικής Εκκλησίας, ένα μεγάλο και σοβαρό εμπόδιο στην πρόοδο αυτής της συμφιλίωσης».
Σ’ αυτή τη διαμάχη όμως, δεν έχει ληφθεί υπόψη ένας σημαντικός παράγοντας—η Αγία Γραφή. Με ποιον τρόπο υπηρετούσαν οι γυναίκες στην πρώτη χριστιανική εκκλησία και ποιος θα έπρεπε να είναι ο ρόλος τους σήμερα;
Ισότιμος αλλά Διαφορετικός
Στη γέννηση της χριστιανικής εκκλησίας το έτος 33 μ.Χ., οι γυναίκες λάβανε μαζί με τους άντρες το άγιο πνεύμα. Ο απόστολος Πέτρος εξήγησε ότι αυτό συνέβηκε ακριβώς όπως το είχε προφητεύσει αιώνες νωρίτερα ο προφήτης Ιωήλ.—Πράξεις 1:13-15· 2:1-4, 13-18.
Αργότερα, ο Πέτρος κατευθύνθηκε να κατανοήσει πλήρως ένα άλλο σημαντικό γεγονός: «Δεν είναι προσωπολήπτης ο Θεός». (Πράξεις 10:34) Αυτό το εδάφιο σημαίνει κατά γράμμα ότι ο Θεός δεν είναι «λήπτης προσώπων». Ο «λήπτης προσώπων» αναγνωρίζει και δείχνει προτίμηση σε κάποιο άλλο άτομο. Στους αρχαίους καιρούς, πολλοί κριτές έδειχναν εύνοια στους πλούσιους σε βάρος των φτωχών. Ή, έβγαιναν δικαστικές αποφάσεις βασισμένες στην εθνικότητα, στην κοινωνική τάξη, στην οικογένεια ή στη φιλία και όχι στα γεγονότα. Αλλά ο Ιεχωβά κάνει το αντίθετο. Επιδοκιμάζει μόνο εκείνους που τον φοβούνται και ενεργούν με δικαιοσύνη. Ο Θεός δεν υπολογίζει το ‘πρόσωπο’ ενός άντρα περισσότερο άξιο για σωτηρία απ’ ό,τι το ‘πρόσωπο’ μιάς γυναίκας. Και οι δυο έχουν ίση θέση μπροστά του.—Πράξεις 10:35.
Επομένως, η Αγία Γραφή δίνει τιμή με το ίδιο μέτρο στους χριστιανούς άντρες και στις χριστιανές γυναίκες θεωρώντας τους μέλη της εκκλησίας. Ο απόστολος Παύλος έγραψε στους χριστιανούς στη Γαλατία ότι «δεν υπάρχει δούλος και ελεύθερος, δεν υπάρχει άντρας και γυναίκα· όλοι σας είστε ένας, χάρη στον Ιησού Χριστό». Όλοι έχουν μια ανεξάρτητη πνευματική υπόσταση μπροστά στον Θεό· κι όμως όλοι είναι ενωμένοι σαν ένα σώμα από υπηρέτες του. Όλοι είναι ίσοι στην οικογένεια του Θεού.—Γαλάτας 3:26-28, Νεοελληνική Δημοτική Μετάφραση.
Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στους άντρες και στις γυναίκες μέσα στην εκκλησία. Όμως, όπως ακριβώς οι φυσικές διαφορές μεταξύ των αντρών και των γυναικών δεν αποτελούν εμπόδιο στο να συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο, έτσι και τα διαφορετικά προνόμια που απολαμβάνουν οι άντρες και οι γυναίκες μέσα στη χριστιανική εκκλησία δεν θα έπρεπε να είναι εμπόδιο στην αρμονία της εκκλησίας. Ποιες είναι αυτές οι διαφορές;
Δάσκαλοι—Πότε και σε Ποιους;
Οι διαφορές συγκεντρώνονται στη διδασκαλία και στην εξουσία. Οι γυναίκες αποκλείονται από το να υπηρετούν με την ιδιότητα ενός διορισμένου δασκάλου στην εκκλησία και να ασκούν πνευματική εξουσία στα άλλα μέλη της εκκλησίας. Στην ποιμαντική επιστολή του προς τον Τιμόθεο, ο Παύλος δηλώνει ξεκάθαρα: «Δεν επιτρέπω σε γυναίκα να διδάσκει στην εκκλησία ούτε να κάνει τον αφέντη στον άντρα, αλλά να μένει σιωπηλή».—1 Τιμόθεον 2:12, Νεοελληνική Δημοτική Μετάφραση.
Ο Παύλος στη συνέχεια τονίζει το λόγο για τον οποίο δεν επιτρέπεται στις γυναίκες να είναι δάσκαλοι—μια διευθετημένη από τον Θεό σχέση ανάμεσα στον άντρα και στη γυναίκα. «Γιατί ο Αδάμ πλάστηκε πρώτος, και ύστερα η Εύα», έγραψε. (1 Τιμόθεον 2:13, Νεοελληνική Δημοτική Μετάφραση) Ο Θεός θα μπορούσε να δημιουργήσει τον Αδάμ και την Εύα την ίδια στιγμή, αλλά δεν το έκανε. Ο Αδάμ υπήρχε αρκετό καιρό πριν δημιουργηθεί η Εύα. Δεν αποκαλύπτει αυτό ότι ο σκοπός του Θεού ήταν να διευθύνει ο Αδάμ, να είναι αυτός η κεφαλή, και όχι η Εύα; (1 Κορινθίους 11:3) Και όταν κάποιος διδάσκει, στην πραγματικότητα, γίνεται κύριος, ή κεφαλή, εκείνων που διδάσκονται. Εκείνοι που διδάσκονται ακούν και μαθαίνουν σιωπηλά. Συνεπώς, μόνο οι άντρες πρέπει να είναι δάσκαλοι και επίσκοποι στην εκκλησία.
Μήπως το γεγονός ότι οι γυναίκες δεν διδάσκουν στην εκκλησία χρειάζεται να προξενήσει απογοήτευση και δυσφορία; Όχι. Οι γυναίκες είναι ελεύθερες να διδάσκουν τις χριστιανικές αλήθειες και ενθαρρύνονται να το κάνουν αυτό. Μέσα σε ποια όρια και κάτω από ποιες συνθήκες; Οι μεγαλύτερες γυναίκες μπορούν να είναι «διδάσκαλοι των καλών» στις νεώτερες γυναίκες. Και όπως ακριβώς η Ευνίκη και η μητέρα της η Λωίδα διαπαιδαγώγησαν τον Τιμόθεο, έτσι και οι χριστιανές γυναίκες συνεχίζουν να ακολουθούν το παράδειγμά τους, εκπαιδεύοντας τα παιδιά τους ‘στην οδό’ της αλήθειας.—Τίτον 2:3-5· Πράξεις 9:2· 2 Τιμόθεον 1:5.
Σήμερα επίσης οι χριστιανές γυναίκες ακολουθούν τα παραδείγματα της Ευωδίας και της Συντύχης με το να κηρύττουν δημόσια τα καλά νέα. (Φιλιππησίους 4:2, 3) Μπορούν να είναι δάσκαλοι με το να διεξάγουν Γραφικές μελέτες με ενδιαφερόμενα άτομα. (Ματθαίος 28:20) Εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες βρίσκουν πνευματική ευχαρίστηση σ’ αυτό το επείγον έργο κηρύγματος και διδασκαλίας. Κατευθύνουν τους άλλους στην ίδρυση ενός κόσμου δικαιοσύνης και ειρήνης κάτω από τη βασιλεία του Ιησού Χριστού—μια ελπίδα που μπορούν να μοιραστούν στον ίδιο βαθμό με τους χριστιανούς αδελφούς τους.—Ψαλμός 37:10, 11· 68:11.
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 22]
Το πρόβλημα των γυναικών στον κλήρο έχει φέρει σε ρήξη μέλη που ανήκουν στο ίδιο θρήσκευμα