-
Γονείς—Βοηθήστε τα Παιδιά σας να Γίνουν “Σοφά για Σωτηρία”Η Σκοπιά (Μελέτης)—2017 | Δεκέμβριος
-
-
«Να παραμένεις στα πράγματα τα οποία έμαθες και πείστηκες να πιστεύεις, γνωρίζοντας από ποιους τα έμαθες
-
-
Γονείς—Βοηθήστε τα Παιδιά σας να Γίνουν “Σοφά για Σωτηρία”Η Σκοπιά (Μελέτης)—2017 | Δεκέμβριος
-
-
«ΠΕΙΣΤΗΚΕΣ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ»
5. (α) Τι σημαίνει το ότι κάποιος “πείστηκε να πιστεύει”; (β) Πώς γνωρίζουμε ότι ο Τιμόθεος πείστηκε να πιστεύει τα καλά νέα για τον Ιησού;
5 Η γνώση των άγιων συγγραμμάτων είναι σημαντική. Ωστόσο, δεν αρκεί απλώς να διδάσκετε τα παιδιά σας για τους ανθρώπους και τα γεγονότα που αναφέρονται στη Γραφή. Η παροχή πνευματικής εκπαίδευσης περιλαμβάνει περισσότερα. Ο Τιμόθεος “πείστηκε να πιστεύει”. Η λέξη του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου που αποδίδεται έτσι σημαίνει «είμαι σίγουρος για» κάτι ή «είμαι απολύτως βέβαιος ότι κάτι είναι αληθινό». Ο Τιμόθεος γνώριζε τις Εβραϊκές Γραφές από τη βρεφική του ηλικία. Αλλά κάποια στιγμή, χάρη σε αδιάσειστες αποδείξεις, πείστηκε ότι ο Ιησούς ήταν ο Μεσσίας. Με άλλα λόγια, στη γνώση του προστέθηκε η πεποίθηση. Μάλιστα, ο Τιμόθεος είχε τόσο ισχυρή πεποίθηση για τα καλά νέα ώστε βαφτίστηκε και κατόπιν άρχισε να συνοδεύει τον Παύλο στο ιεραποστολικό έργο.
6. Πώς μπορείτε να βοηθήσετε τα παιδιά σας να πειστούν να πιστεύουν τα όσα μαθαίνουν από τον Λόγο του Θεού;
6 Πώς μπορείτε να οικοδομήσετε πεποίθηση στα παιδιά σας ώστε να πειστούν να πιστεύουν, όπως ο Τιμόθεος; Κατ’ αρχάς, να είστε υπομονετικοί. Η πεποίθηση δεν εμφανίζεται από τη μια στιγμή στην άλλη. Ούτε μεταβιβάζεται από εσάς στα παιδιά σας απλώς και μόνο επειδή εσείς έχετε πειστεί να πιστεύετε. Το κάθε παιδί χρειάζεται να χρησιμοποιήσει τη δική του «δύναμη της λογικής» ώστε να αναπτύξει πεποίθηση για τη Γραφική αλήθεια. (Διαβάστε Ρωμαίους 12:1) Εσείς ως γονέας παίζετε σημαντικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία, ιδίως όταν το παιδί σας σάς κάνει ερωτήσεις. Δείτε ένα παράδειγμα.
7, 8. (α) Πώς δείχνει υπομονή ένας Χριστιανός πατέρας καθώς διδάσκει την κόρη του; (β) Πώς έχει χρειαστεί να δείξετε εσείς παρόμοια υπομονή;
7 Ο Τόμας, που έχει μια 11χρονη κόρη, λέει: «Η κόρη μου κάνει διάφορες ερωτήσεις όπως: “Δεν θα μπορούσε ο Ιεχωβά να χρησιμοποιήσει την εξέλιξη για να αναπτυχθεί η ζωή στη γη;” ή “Γιατί εμείς δεν συμμετέχουμε στα κοινά—όπως ας πούμε στις εκλογές—για να βελτιώσουμε τα πράγματα;” Μερικές φορές χρειάζεται να συγκρατηθώ για να μην απαντήσω με απόλυτο τρόπο. Άλλωστε, η πεποίθηση δεν χτίζεται με ένα μεγάλο κομμάτι αλήθειας αλλά με πολλές μικρές αποδείξεις».
8 Ο Τόμας ξέρει ότι η διδασκαλία απαιτεί υπομονή. Στην πραγματικότητα, η υπομονή, η οποία αποτελεί βασική πτυχή της μακροθυμίας, είναι σημαντική για όλους τους Χριστιανούς. (Κολ. 3:12) Ο Τόμας συνειδητοποιεί ότι ενίοτε χρειάζεται να γίνονται πολλές συζητήσεις για κάποιο διάστημα. Πρέπει να αναπτύσσει λογικά επιχειρήματα από τις Γραφές ώστε η κόρη του να αποκτήσει πεποίθηση για αυτά που μαθαίνει. «Ιδίως σε σημαντικά θέματα», λέει, «η γυναίκα μου και εγώ θέλουμε να ξέρουμε αν η κόρη μας όντως πιστεύει αυτά που μαθαίνει και αν της φαίνονται λογικά. Αν έχει ερωτήσεις, αυτό είναι καλό σημάδι. Ειλικρινά, θα ανησυχούσα αν αποδεχόταν κάτι ασυζητητί».
9. Πώς μπορείτε να ενσταλάξετε τον Λόγο του Θεού στα παιδιά σας;
9 Με υπομονετική διδασκαλία από τους γονείς τους, τα παιδιά σταδιακά θα αρχίσουν να συλλαμβάνουν «το πλάτος και μήκος και ύψος και βάθος» της πίστης. (Εφεσ. 3:18) Μπορούμε να αναζητούμε ό,τι ταιριάζει στην ηλικία και στις ικανότητές τους. Καθώς πείθονται για αυτά που μαθαίνουν, θα είναι όλο και πιο ικανά να υπερασπίζονται τα πιστεύω τους ενώπιον άλλων, περιλαμβανομένων και των συμμαθητών τους. (1 Πέτρ. 3:15) Για παράδειγμα, μπορούν τα παιδιά σας να εξηγήσουν από τη Γραφή τι συμβαίνει όταν πεθαίνουμε; Τους φαίνεται λογική η εξήγηση της Γραφής;a Θα χρειαστεί υπομονή για να ενσταλάξετε τον Λόγο του Θεού στο παιδί σας, αλλά αξίζει τον κόπο.—Δευτ. 6:6, 7.
10. Ποιο πρέπει να είναι ένα σημαντικό κομμάτι της διδασκαλίας σας;
10 Φυσικά, και το παράδειγμά σας συμβάλλει σημαντικά ώστε να οικοδομήσετε στα παιδιά σας πεποίθηση. Η Στέφανι, η οποία έχει τρεις κόρες, λέει: «Από τότε που τα παιδιά μου ήταν πολύ μικρά, κάνω στον εαυτό μου τις εξής ερωτήσεις: “Λέω στα παιδιά μου γιατί είμαι εγώ πεπεισμένη για την ύπαρξη του Ιεχωβά, για την αγάπη του και για την ορθότητα των οδών του; Μπορούν να δουν καθαρά ότι εγώ αγαπώ πραγματικά τον Ιεχωβά;” Δεν μπορώ να αναμένω από τα παιδιά μου να πειστούν αν δεν έχω πειστεί εγώ».
-