5. Τι σημαίνει να είναι κάποιος άμεμπτος;

⁵ Άμεμπτος· να έχει καλή μαρτυρία από τους έξω ανθρώπους· ανέγκλητος. (1 Τιμόθεον 3:2, 7, 8, 10· Τίτον 1:6, 7) Όταν διορίζονται και ενόσω υπηρετούν, οι διακονικοί υπηρέτες και οι πρεσβύτεροι πρέπει να είναι άμεμπτοι, δηλαδή να μην τους βαρύνει καμιά κατηγορία και να μην υπάρχει ανάγκη να ελεγχθούν εξαιτίας κάποιας δίκαιης κατηγορίας για εσφαλμένη διαγωγή ή διδασκαλία. Αναληθείς κατηγορίες που προέρχονται από ‘ψευδαδέλφους’ ή από άλλους δεν καθιστούν κάποιον αξιόμεμπτο. Για να πάψει κάποιος να έχει τα προσόντα να υπηρετεί στην εκκλησία, η κατηγορία δεν πρέπει να είναι επιπόλαιη, αλλά πρέπει να αποδειχτεί ότι είναι σε αρμονία με τους Γραφικούς κανόνες. (2 Κορινθίους 11:26· 1 Τιμόθεον 5:19) Το άτομο που διορίζεται στην εκκλησία «πρέπει . . . να έχη και παρά των έξωθεν μαρτυρίαν καλήν, δια να μη πέση εις ονειδισμόν και παγίδα του διαβόλου». Αν κάποιος διέπραξε μια σοβαρή αμαρτία στο παρελθόν, μπορεί να διοριστεί μόνο αν έχει εξαλειφτεί απ’ αυτόν κάθε μομφή και αν έχει αποκτήσει καλή φήμη.

 9. Σε τι πρέπει να δείχνει προσοχή ο πρεσβύτερος, καθώς και ο διακονικός υπηρέτης όσον αφορά τα οινοπνευματώδη ποτά;

⁹ Να μην είναι μέθυσος ή δοσμένος σε πολύ κρασί. (1 Τιμόθεον 3:3, 8· Τίτον 1:7) Ο διακονικός υπηρέτης, καθώς και ο πρεσβύτερος, δεν θα πρέπει να καταναλώνει μεγάλες ποσότητες οινοπνευματωδών ποτών. Ο εθισμός σ’ αυτά τα ποτά μπορεί να κάνει κάποιον να χάσει τον έλεγχο των σκέψεων και των συναισθημάτων του, πράγμα το οποίο μπορεί να τον κάνει να μπλεχτεί σε καβγάδες ή μάχες ενώ είναι μεθυσμένος. Δεν θα πρέπει να είναι ‘δοσμένος σε πολύ κρασί’ ούτε να έχει τη φήμη ότι πίνει κατά συνήθεια, και μάλιστα πολύ. (Παροιμίαι 23:20, 21, 29-35) Πόσο τραγικό θα ήταν αν καταστρεφόταν μια ποιμαντική επίσκεψη εξαιτίας της έλλειψης μέτρου στο θέμα των οινοπνευματωδών! Ακόμα κι αν ένας αδελφός αποφασίσει να πιει, δεν θα πρέπει να το κάνει αυτό όταν συμμετέχει στις συναθροίσεις, στη διακονία ή σε κάποια άλλη μορφή ιερής υπηρεσίας.—Λευιτικόν 10:8-11· Ιεζεκιήλ 44:21.

10. Γιατί οι φιλάργυροι και οι αισχροκερδείς δεν έχουν τα προσόντα να γίνουν πρεσβύτεροι ή διακονικοί υπηρέτες;

¹⁰ Να μην είναι φιλάργυρος ή αισχροκερδής. (1 Τιμόθεον 3:3, 8· Τίτον 1:7) Οι φιλάργυροι βρίσκονται σε πνευματικό κίνδυνο, και οι «άρπαγες» δεν θα κληρονομήσουν τη Βασιλεία του Θεού. Επομένως, τέτοιοι άντρες δεν έχουν τα προσόντα να γίνουν πρεσβύτεροι ή διακονικοί υπηρέτες. (1 Κορινθίους 6:9, 10· 1 Τιμόθεον 6:9, 10) Το πρώτο συνθετικό της λέξης «αισχροκερδής» σημαίνει βασικά «επονείδιστος» και το δεύτερο συνθετικό αναφέρεται σε κάθε είδους απολαβή ή ωφέλεια. (Φιλιππησίους 1:21· 3:4-8) Φυσικά, ο άνθρωπος που δείχνει ότι έχει τη διάθεση να συμπεριφέρεται ανέντιμα στα «πρόβατα» του Θεού δεν έχει τα προσόντα για εκκλησιαστικές ευθύνες. (Ιεζεκιήλ 34:7-10· Πράξεις 20:33-35· Ιούδα 16) Καταλαβαίνουμε ακόμα καλύτερα ότι απαιτείται προσοχή όταν γίνονται συστάσεις, αν σκεφτούμε πως όταν διορίζεται ένας άντρας μπορεί να του εμπιστευτούν χρήματα και αυτός είναι δυνατόν να μπει στον πειρασμό να κλέψει μερικά απ’ αυτά.—Ιωάννης 12:4-6.

21. (α) Γιατί μπορεί να ειπωθεί ότι ο πρεσβύτερος δεν είναι πλήκτης; (β) Τι σημαίνει να είναι κάποιος λογικός; (γ) Τι σημαίνει να είναι κάποιος «άμαχος»;

²¹ Να μην είναι πλήκτης, αλλά λογικός [επιεική, Κείμενο], άμαχος. (1 Τιμόθεον 3:3, ΜΝΚ· Τίτον 1:7) Επειδή είναι ειρηνοποιός, ο πρεσβύτερος δεν χτυπάει κατά γράμμα τους ανθρώπους ούτε τους μειώνει κάνοντας προσβλητικά ή δηκτικά σχόλια. (Παράβαλε 2 Κορινθίους 11:20.) (Ένα παραπάνω σχόλιο που έλεγε «να μην είναι μέθυσος» δείχνει ότι αυτός αποφεύγει την κατάχρηση οινοπνευματωδών, η οποία συχνά οδηγεί σε διαμάχες.) Επειδή είναι ‘λογικός’ (ή ‘υποχωρητικός’), δεν είναι αυταρχικός και δεν είναι δύστροπος, αυτός δεν κάνει ζήτημα τα μικρά πράγματα. (1 Κορινθίους 9:12· Φιλιππησίους 4:5, ΜΝΚ· 1 Πέτρου 2:18, ΝΔΜ) Επειδή ο πρεσβύτερος είναι ‘άμαχος’, δηλαδή δεν είναι φιλόνικος, δεν συμμετέχει σε καβγάδες και δεν είναι «οργίλος».—Τίτον 3:2· Ιακώβου 1:19, 20.

22. Τι υποδηλώνεται από το γεγονός ότι ο πρεσβύτερος δεν πρέπει να είναι ισχυρογνώμων;

²² Να μην είναι ισχυρογνώμων [αυθάδης, Κείμενο]. (Τίτον 1:7, ΜΝΚ) Κατά γράμμα, αυτό σήμαινε «να μην είναι αυτάρεσκος». (Παράβαλε 2 Πέτρου 2:10.) Ο πρεσβύτερος δεν θα πρέπει να είναι δογματικός, αλλά να βλέπει με ταπεινοφροσύνη τις ικανότητές του. Δεν σκέφτεται ότι αυτός χειρίζεται τα πράγματα καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον, γι’ αυτό μοιράζεται ταπεινά την ευθύνη με τους άλλους και θεωρεί πολύτιμο το πλήθος των συμβούλων.—Αριθμοί 11:26-29· Παροιμίαι 11:14· Ρωμαίους 12:3, 16.