«Ο Θεός Επιδοκίμασε» τα Δώρα Τους

1-3. (α) Ποιες ερωτήσεις θα εξετάσουμε; (β) Ποια τέσσερα βασικά στοιχεία της αγνής λατρείας θα αναλύσουμε; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του κεφαλαίου.)

Ο ΑΒΕΛ επιθεωρεί το κοπάδι του. Έχει φροντίσει με αγάπη αυτά τα ζώα από τότε που γεννήθηκαν. Τώρα διαλέγει μερικά, τα σφάζει και τα προσφέρει ως δώρο στον Θεό. Θα αποδεχτεί ο Ιεχωβά αυτή την πράξη λατρείας από έναν ατελή άνθρωπο;

² Ο απόστολος Παύλος έγραψε υπό θεϊκή έμπνευση για τον Άβελ: «Ο Θεός επιδοκίμασε τα δώρα του». Ωστόσο, ο Ιεχωβά απέρριψε την προσφορά του Κάιν. (Διαβάστε Εβραίους 11:4) Αυτό εγείρει ερωτήματα που χρειάζεται να εξετάσουμε. Γιατί δέχτηκε ο Θεός τη λατρεία του Άβελ αλλά όχι του Κάιν; Τι μαθαίνουμε από το παράδειγμα του Κάιν και του Άβελ καθώς και άλλων που αναφέρονται στο 11ο κεφάλαιο της επιστολής προς τους Εβραίους; Οι απαντήσεις θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε καλύτερα τι περιλαμβάνει η αγνή λατρεία.

4, 5. Τι οδήγησε τον Κάιν στο συμπέρασμα ότι αποδέκτης του δώρου του θα ήταν ο Ιεχωβά;

⁴ Διαβάστε Γένεση 4:2-5. Ο Κάιν ήξερε ότι αποδέκτης του δώρου του θα ήταν ο Ιεχωβά. Είχε άφθονο χρόνο και πολλές ευκαιρίες να μάθει για τον Ιεχωβά. Ο ίδιος και ο αδελφός του ο Άβελ ίσως κόντευαν τα 100 όταν πρόσφεραν τα δώρα τους.a Και οι δύο ήξεραν από παιδιά για τον κήπο της Εδέμ, και ίσως μάλιστα να έβλεπαν αυτή την εύφορη έκταση από απόσταση. Ασφαλώς θα είχαν δει τα χερουβείμ που εμπόδιζαν την είσοδο εκεί. (Γέν. 3:24) Οι γονείς τους αναμφίβολα θα τους είχαν πει ότι ο Ιεχωβά δημιούργησε κάθε μορφή ζωής και ότι ο αρχικός του σκοπός για την ανθρωπότητα διέφερε από αυτό που βίωναν τώρα​—μια αργή παρακμή με κατάληξη τον θάνατο. (Γέν. 1:24-28) Η γνώση γύρω από όλα αυτά ίσως οδήγησε τον Κάιν στο συμπέρασμα ότι έπρεπε να προσφέρει το δώρο του στον Θεό.

⁵ Τι άλλο μπορεί να ώθησε τον Κάιν να προσφέρει τη θυσία του; Ο Ιεχωβά είχε προείπει ότι θα εμφανιζόταν ένας “απόγονος”, ο οποίος θα συνέτριβε το κεφάλι “του φιδιού” που είχε παραπλανήσει την Εύα ώστε να κάνει την ολέθρια επιλογή της. (Γέν. 3:4-6, 14, 15) Ο Κάιν, ως πρωτότοκος, ίσως να νόμιζε ότι ο ίδιος ήταν ο υποσχεμένος “απόγονος”. (Γέν. 4:1) Επιπλέον, ο Ιεχωβά δεν είχε διακόψει κάθε επικοινωνία με τους αμαρτωλούς ανθρώπους. Ακόμα και αφού αμάρτησε ο Αδάμ, ο Θεός τού μίλησε, προφανώς μέσω ενός αγγέλου. (Γέν. 3:8-10) Ο Ιεχωβά μίλησε δε και με τον Κάιν αφού πρόσφερε τη θυσία του. (Γέν. 4:6) Αναμφίβολα, ο Κάιν γνώριζε ότι ο Ιεχωβά είναι άξιος να λατρεύεται.

6, 7. Μήπως έφταιγε η ποιότητα της θυσίας του Κάιν ή ο τρόπος με τον οποίο την πρόσφερε; Εξηγήστε.

⁶ Τότε γιατί ο Ιεχωβά δεν είδε με καμιά εύνοια την προσφορά του Κάιν; Μήπως έφταιγε η ποιότητα του δώρου; Η Αγία Γραφή δεν λέει. Αναφέρει απλώς ότι ο Κάιν έφερε «καρπούς της γης». Ο Ιεχωβά έδειξε αργότερα με τον Νόμο που έδωσε στον Μωυσή ότι αυτό το είδος θυσίας ήταν αποδεκτό. (Αριθ. 15:8, 9) Επίσης, λάβετε υπόψη τις συγκεκριμένες συνθήκες. Εκείνον τον καιρό, οι άνθρωποι έτρωγαν μόνο φυτικές τροφές. (Γέν. 1:29) Και επειδή έξω από την Εδέμ η γη ήταν καταραμένη από τον Θεό, ο Κάιν είχε μοχθήσει για να παραγάγει την προσφορά του. (Γέν. 3:17-19) Πρόσφερε τροφή που συντηρεί τη ζωή και για την οποία είχε κοπιάσει! Παρ’ όλα αυτά, ο Ιεχωβά δεν επιδοκίμασε την προσφορά του.

⁷ Μήπως τότε έφταιγε ο τρόπος με τον οποίο δόθηκε το δώρο; Μήπως ο Κάιν δεν το πρόσφερε με αποδεκτό τρόπο; Κάτι τέτοιο φαίνεται απίθανο. Γιατί; Επειδή όταν ο Ιεχωβά απέρριψε την προσφορά του Κάιν, δεν καταδίκασε τον τρόπο με τον οποίο έγινε. Μάλιστα δεν αναφέρεται τίποτα για το πώς ακριβώς έκανε την προσφορά του είτε ο Κάιν είτε ο Άβελ. Τι έφταιγε λοιπόν;

8, 9. (α) Γιατί δεν είδε με καμιά εύνοια ο Ιεχωβά τον Κάιν και την προσφορά του; (β) Τι σας κάνει εντύπωση στις πληροφορίες που αναφέρει η Γραφή για τον Κάιν και τον Άβελ;

⁸ Τα θεόπνευστα λόγια του Παύλου στους Εβραίους δείχνουν ότι το κίνητρο με το οποίο ο Κάιν έκανε την προσφορά του δεν ήταν αγνό. Ο Κάιν δεν είχε πίστη. (Εβρ. 11:4· 1 Ιωάν. 3:11, 12) Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Ιεχωβά δεν είδε με καμιά εύνοια τον ίδιο τον Κάιν και όχι απλώς την προσφορά του. (Γέν. 4:5-8) Ως στοργικός Πατέρας, ο Ιεχωβά προσπάθησε με καλοσύνη να διορθώσει τον γιο του. Αλλά ο Κάιν στην ουσία απόδιωξε το χέρι βοήθειας που του έτεινε ο Ιεχωβά. Στη συμβολική καρδιά του υπέβοσκαν έργα της ατελούς σάρκας​—«έχθρα, έριδα, ζήλια». (Γαλ. 5:19, 20) Η κακή του καρδιά αχρήστευε οποιεσδήποτε θετικές πτυχές της λατρείας του. Το παράδειγμά του μας διδάσκει ότι η αγνή λατρεία απαιτεί περισσότερα από μια απλή επίδειξη αφοσίωσης στον Ιεχωβά.

⁹ Το Γραφικό υπόμνημα μας λέει πολλά για τον Κάιν​—ακούμε τον Ιεχωβά να του μιλάει, διαβάζουμε τις απαντήσεις του, ενώ μαθαίνουμε ακόμα και τα ονόματα των απογόνων του όπως και κάποια πράγματα που έκαναν εκείνοι. (Γέν. 4:17-24) Όσο για τον Άβελ, δεν αναφέρεται αν είχε παιδιά, και τίποτα από όσα είπε δεν έχει διαφυλαχτεί στη Γραφή. Αλλά έστω και έτσι, οι πράξεις του Άβελ μάς μιλούν μέχρι σήμερα. Με ποιον τρόπο;

10. Πώς έθεσε ο Άβελ το υπόδειγμα της αγνής λατρείας;

¹⁰ Ο Άβελ έκανε την προσφορά του στον Ιεχωβά γνωρίζοντας ότι Εκείνος είναι ο μόνος άξιος αποδέκτης. Η ποιότητα του δώρου του ήταν η καλύτερη​—διάλεξε «μερικά πρωτότοκα από το κοπάδι του». Μολονότι το υπόμνημα δεν αναφέρει αν τα θυσίασε πάνω σε θυσιαστήριο, ο τρόπος με τον οποίο πρόσφερε το δώρο του ήταν σαφώς αποδεκτός. Αλλά αυτό που ξεχωρίζει στο δώρο του​—το παράδειγμα που εξακολουθεί να μας διδάσκει έπειτα από περίπου έξι χιλιετίες—​είναι το κίνητρο με το οποίο το έδωσε. Ο Άβελ υποκινήθηκε από πίστη στον Ιεχωβά Θεό και από αγάπη για τους δίκαιους κανόνες του. Πώς το γνωρίζουμε;

11. Γιατί χαρακτήρισε ο Ιησούς τον Άβελ δίκαιο;

¹¹ Κατ’ αρχάς, εξετάστε τι είπε ο Ιησούς για τον Άβελ, έναν άνθρωπο που ήξερε καλά. Ο Ιησούς ζούσε στον ουρανό την εποχή που έζησε ο Άβελ. Ενδιαφερόταν έντονα για αυτόν τον γιο του Αδάμ. (Παρ. 8:22, 30, 31· Ιωάν. 8:58· Κολ. 1:15, 16) Έτσι λοιπόν, όταν ο Ιησούς χαρακτήρισε τον Άβελ δίκαιο, μιλούσε ως αυτόπτης μάρτυρας. (Ματθ. 23:35) Δίκαιος είναι αυτός που αναγνωρίζει ότι ο Ιεχωβά πρέπει να θέτει τον κανόνα για το ορθό και το εσφαλμένο. Αλλά ο δίκαιος δεν περιορίζεται σε αυτό. Αποδεικνύει με τα λόγια του και τα έργα του ότι συμφωνεί με αυτούς τους κανόνες. (Παράβαλε Λουκάς 1:5, 6) Χρειάζεται χρόνος για να αποκτήσει κάποιος όνομα δίκαιου ατόμου. Επομένως, ακόμα και προτού προσφέρει το δώρο του στον Θεό, ο Άβελ πρέπει να είχε αποδείξει ότι ζούσε σύμφωνα με τους κανόνες του Ιεχωβά. Αυτή η πορεία δεν θα ήταν καθόλου εύκολη. Ο μεγαλύτερος αδελφός του, ο Κάιν, είναι απίθανο να αποτελούσε θετική επιρροή αφού η καρδιά του είχε γίνει πονηρή. (1 Ιωάν. 3:12) Η μητέρα του Άβελ είχε παρακούσει μια άμεση εντολή του Θεού, ο δε πατέρας του είχε στασιάσει εναντίον του Ιεχωβά, θέλοντας να αποφασίζει μόνος του τι είναι καλό και τι κακό. (Γέν. 2:16, 17· 3:6) Τι θάρρος έδειξε ο Άβελ επιλέγοντας μια τόσο διαφορετική πορεία από την οικογένειά του!

12. Ποια ήταν μια βασική διαφορά ανάμεσα στον Κάιν και στον Άβελ;

¹² Στη συνέχεια, προσέξτε πώς συνέδεσε ο απόστολος Παύλος τις ιδιότητες της πίστης και της δικαιοσύνης: «Μέσω πίστης ο Άβελ πρόσφερε στον Θεό μια θυσία μεγαλύτερης αξίας από εκείνη του Κάιν, και διαμέσου αυτής της πίστης έλαβε τη μαρτυρία ότι ήταν δίκαιος». (Εβρ. 11:4) Τα λόγια του Παύλου δείχνουν ότι, ανόμοια με τον Κάιν, ο Άβελ υποκινήθηκε από εγκάρδια πίστη στον Ιεχωβά και στον δικό Του τρόπο ενέργειας, μια πίστη που είχε σε όλη του τη ζωή.

13. Τι μας διδάσκει το παράδειγμα του Άβελ;

¹³ Το παράδειγμα του Άβελ μάς διδάσκει ότι η αγνή λατρεία μπορεί να προέλθει μόνο από μια καρδιά που έχει αγνά κίνητρα​—μια καρδιά που είναι γεμάτη πίστη στον Ιεχωβά και βρίσκεται σε πλήρη συμφωνία με τους δίκαιους κανόνες του. Επιπρόσθετα, μαθαίνουμε ότι η αγνή λατρεία απαιτεί περισσότερα από μια μεμονωμένη πράξη αφοσίωσης. Περιλαμβάνει όλη μας τη ζωή, ολόκληρη την πορεία διαγωγής μας.