Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Είναι σωστό να λέμε ότι το έλεος του Ιεχωβά μετριάζει τη δικαιοσύνη του;

Μολονότι αυτή η έκφραση έχει χρησιμοποιηθεί, είναι καλύτερα να την αποφεύγουμε εφόσον φαίνεται να υπονοεί ότι το έλεος του Ιεχωβά απαλύνει ή περιορίζει τη δικαιοσύνη του, σαν να ήταν το έλεος ανώτερο από την αυστηρότερη ιδιότητα της δικαιοσύνης. Αυτό δεν είναι σωστό.

Η εβραϊκή λέξη που μεταφράζεται «δικαιοσύνη» στη Μετάφραση Νέου Κόσμου μπορεί επίσης να σημαίνει «κρίση». Είναι αλήθεια ότι η δικαιοσύνη του Ιεχωβά μπορεί να περιλαμβάνει την επιβολή τιμωρίας που αξίζει σε κάποιον, αλλά μπορεί επίσης να περιλαμβάνει την παροχή σωτηρίας στους αξίους. (Γένεση 18:20-32· Ησαΐας 56:1· Μαλαχίας 4:2) Επομένως, η δικαιοσύνη του Ιεχωβά δεν πρέπει να θεωρείται αυστηρή ή ως κάτι που χρειάζεται να απαλύνεται.

Η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται «έλεος» μπορεί να αναφέρεται στον περιορισμό της απονομής δικαιοσύνης. Μπορεί επίσης να αναφέρεται σε ενεργή έκφραση συμπόνιας, στην παροχή ανακούφισης σε όσους βρίσκονται σε μειονεκτική θέση.​—Δευτερονόμιο 10:18· Λουκάς 10:29-37.

Ο Ιεχωβά είναι Θεός και δικαιοσύνης και ελέους. (Έξοδος 34:6, 7· Δευτερονόμιο 32:4· Ψαλμός 145:9) Η δικαιοσύνη του και το έλεός του είναι και τα δύο τέλεια, και συνεργάζονται αρμονικά. (Ψαλμός 116:5· Ωσηέ 2:19) Και οι δύο ιδιότητες εξισορροπούν ή συμπληρώνουν η μία την άλλη με τέλειο τρόπο. Επομένως, αν λέγαμε ότι το έλεος του Ιεχωβά μετριάζει τη δικαιοσύνη του, θα έπρεπε επίσης να πούμε ότι η δικαιοσύνη του μετριάζει το έλεός του.

Ο Ησαΐας προφήτευσε: «Ο Ιεχωβά θα προσμένει για να σας δείξει εύνοια, και γι’ αυτό θα εγερθεί για να σας δείξει έλεος. Διότι ο Ιεχωβά είναι Θεός κρίσης [«δικαιοσύνης», Η Αγία Γραφή, Ν. Λούβαρι–Α. Χαστούπη]». (Ησαΐας 30:18) Ο Ησαΐας δείχνει εδώ ότι η δικαιοσύνη του Ιεχωβά υποκινεί πράξεις ελέους, όχι ότι το έλεός του απαλύνει ή περιορίζει τη δικαιοσύνη του. Ο Ιεχωβά δείχνει έλεος επειδή είναι δίκαιος και επίσης επειδή είναι στοργικός.

Είναι αλήθεια ότι ο Βιβλικός συγγραφέας Ιάκωβος έγραψε: «Το έλεος αγάλλεται θριαμβευτικά επί της κρίσης». (Ιακώβου 2:13β) Εντούτοις, στα συμφραζόμενα ο Ιάκωβος δεν αναφέρεται στον Ιεχωβά αλλά στους Χριστιανούς που δείχνουν έλεος—λόγου χάρη προς τους ταλαιπωρημένους και τους φτωχούς. (Ιακώβου 1:27· 2:1-9) Όταν κρίνονται τέτοια ελεήμονα άτομα, ο Ιεχωβά λαβαίνει υπόψη τη συμπεριφορά τους και τα συγχωρεί δείχνοντας έλεος με βάση τη θυσία του Γιου του. Συνεπώς, η γεμάτη έλεος συμπεριφορά τους θριαμβεύει επί οποιασδήποτε δυσμενούς κρίσης στην οποία μπορεί να υπόκειντο.​—Παροιμίες 14:21· Ματθαίος 5:7· 6:12· 7:2.

Επομένως, δεν είναι σωστό να λέμε ότι η δικαιοσύνη του Ιεχωβά μετριάζεται από το έλεός του με την έννοια ότι η δικαιοσύνη του χρειάζεται να απαλύνεται από το έλεος. Στον Ιεχωβά οι δύο ιδιότητες βρίσκονται σε τέλεια ισορροπία. Εξισορροπούν η μία την άλλη ακριβώς όπως εξισορροπούν άλλες ιδιότητες του Ιεχωβά, όπως είναι η αγάπη και η σοφία—και εξισορροπούνται από αυτές.