Σεβασμός για τις Γυναίκες στην Εκκλησία

ΓΙΑ τους Χριστιανούς η Αγία Γραφή έχει θεσπίσει μια θεοκρατική αλυσίδα ηγεσίας, με τον Χριστό να υποτάσσεται στον Θεό, τον άντρα να υποτάσσεται στον Χριστό και τη γυναίκα να υποτάσσεται στο σύζυγό της. (1 Κορινθίους 11:3) Ωστόσο, αυτή η υποταγή δεν συνεπάγεται δικτατορία. Η ηγεσία στην οικογένεια δεν εδραιώνεται ποτέ με τη βία, είτε αυτή είναι σωματική είτε ψυχολογική είτε ασκείται με λόγια. Επιπλέον, η Χριστιανική ηγεσία είναι σχετική και δεν σημαίνει ότι ένας σύζυγος μπορεί να είναι δεσποτικός, θεωρώντας τον εαυτό του αλάθητο.a Το να ξέρει κανείς πώς και πότε να λέει: «Συγνώμη, είχες δίκιο» θα μπορούσε να κάνει πολλούς γάμους αμοιβαία αναζωογονητικούς και διαρκείς. Ωστόσο, πόσο εύκολα μπορούν να πνιγούν στο λαιμό αυτές οι εκφράσεις ταπεινότητας!—Κολοσσαείς 3:12-14, 18.

Στις συμβουλές τους σχετικά με το γάμο, οι Χριστιανοί απόστολοι Παύλος και Πέτρος μάς υπενθυμίζουν συνεχώς το παράδειγμα του Χριστού. Ο σεβασμός κερδίζεται μέσω του αναζωογονητικού παραδείγματος που θέτει ένας σύζυγος καθώς μιμείται το υπόδειγμα που έθεσε ο Χριστός, εφόσον «ο ανήρ είναι κεφαλή της γυναικός, καθώς και ο Χριστός κεφαλή της εκκλησίας, και αυτός είναι σωτήρ του σώματος».—Εφεσίους 5:23.

Η συμβουλή του Πέτρου προς τους συζύγους είναι σαφέστατη: ‘Εσείς σύζυγοι, συνεχίστε να κατοικείτε με όμοιο τρόπο με [τις συζύγους σας] σύμφωνα με τη γνώση’. (1 Πέτρου 3:7, ΜΝΚ) Μια σύγχρονη ισπανική μετάφραση παραφράζει αυτές τις σκέψεις με τα εξής λόγια: «Σχετικά με τους συζύγους: να δείχνετε διακριτικότητα στην κοινή σας ζωή, δείχνοντας κατανόηση προς τη σύζυγο». Αυτές οι εκφράσεις προϋποθέτουν πολλούς παράγοντες μέσα στη γαμήλια σχέση, περιλαμβανομένης και της ευαισθησίας. Ο σύζυγος δεν πρέπει να βλέπει τη σύζυγό του απλώς ως μέσο για σεξουαλική ικανοποίηση. Μια σύζυγος που υπέστη σεξουαλική κακοποίηση στην παιδική της ηλικία έγραψε: «Μακάρι να μπορούσατε να αναφερθείτε εκτενέστερα στην υποστήριξη που μπορεί να δώσει ένας σύζυγος στη σύζυγο η οποία έζησε μια τέτοια εμπειρία. Αυτό που οι περισσότερες από εμάς τις γυναίκες έχουμε ανάγκη να γνωρίζουμε είναι ότι μας αγαπούν και νοιάζονται για εμάς αληθινά, κι όχι ότι υπάρχουμε μόνο και μόνο για να ικανοποιούμε κάποιες σωματικές επιθυμίες ή για να είμαστε νοικοκυρές χωρίς κάποιο συναισθηματικό δεσμό».b Ο γάμος θεσπίστηκε από τον Θεό ώστε οι σύζυγοι να είναι σύντροφοι και βοηθοί ο ένας του άλλου. Πρόκειται για σχέση στην οποία εργάζονται και οι δυο από κοινού, τρέφοντας αμοιβαία εκτίμηση.—Γένεσις 2:18· Παροιμίαι 31:28, 29.

Με Ποια Έννοια Είναι «Σκεύος Ασθενέστερον»;

Ο Πέτρος συμβουλεύει επίσης τους συζύγους να αποδίδουν τιμή στις συζύγους τους, «εις το γυναικείον γένος ως εις σκεύος ασθενέστερον». (1 Πέτρου 3:7) Τι μπορούσε να εννοεί ο Πέτρος λέγοντας ότι η γυναίκα είναι «σκεύος ασθενέστερον»; Συνήθως, βέβαια, η γυναίκα είναι σωματικά πιο αδύναμη από τον άντρα. Αυτό οφείλεται στη διαφορά που παρουσιάζει η δομή του σκελετού και των μυών. Αλλά, αν μιλάμε για εσωτερικό ηθικό σθένος, τότε σε καμιά περίπτωση η γυναίκα δεν είναι πιο αδύναμη από τον άντρα. Οι γυναίκες έχουν επί χρόνια υπομείνει καταστάσεις που ίσως οι περισσότεροι άντρες δεν θα άντεχαν ούτε για λίγο—περιλαμβανομένης και της κακοποίησης από ένα βίαιο ή αλκοολικό σύζυγο. Και σκεφτείτε τι υπομένει μια γυναίκα για να φέρει στον κόσμο ένα παιδί, περιλαμβανομένων και των πόνων στη διάρκεια του τοκετού! Κάθε ευαίσθητος σύζυγος που έχει παραστεί μάρτυρας του θαύματος της γέννησης πρέπει έπειτα απ’ αυτό να έχει μεγαλύτερο σεβασμό για τη σύζυγό του και την εσωτερική της δύναμη.

Σχετικά μ’ αυτό το ζήτημα του εσωτερικού ηθικού σθένους, η Χάνα Λέβι-Χας, μια Εβραία έγκλειστη στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ράβενσμπρικ, έγραψε τα εξής στο ημερολόγιό της, το 1944: «Ένα πράγμα με αναστατώνει φοβερά εδώ· το να βλέπω ότι οι άντρες είναι πολύ πιο αδύναμοι και πολύ λιγότερο ικανοί από τις γυναίκες να αντιμετωπίσουν με θάρρος τις κακουχίες—τόσο από σωματική άποψη όσο και από άποψη ηθικού πολλές φορές. Καθώς δεν μπορούν να ελέγξουν τον εαυτό τους, εκδηλώνουν τέτοια έλλειψη ηθικού σθένους, ώστε δεν μπορεί κανείς παρά να τους λυπηθεί».—Μητέρες στην Πατρίδα (Mothers in the Fatherland), της Κλαούντια Κουνζ.

Αυτή η εμπειρία χρησιμεύει για να δείξει παραστατικά ότι δεν υπάρχει στέρεη βάση για διάκριση εις βάρος των γυναικών μόνο και μόνο επειδή σωματικά είναι πιο αδύναμες. Ο Έντουιν Ραϊσάουερ έγραψε: «Στους σύγχρονους καιρούς, είναι γενικά παραδεκτό ότι οι γυναίκες διαθέτουν μεγαλύτερη δύναμη θέλησης και ψυχικό σθένος απ’ ό,τι οι άντρες». (Οι Ιάπωνες [The Japanese]) Αυτό το σθένος μπορεί να διοχετευθεί στη Χριστιανική εκκλησία όταν οι ώριμες γυναίκες είναι ίσως σε θέση να βοηθήσουν άλλες γυναίκες που βρίσκονται κάτω από σοβαρή συναισθηματική ένταση. Σίγουρα, σε μερικές περιπτώσεις, μια γυναίκα που έχει υποστεί κακοποίηση το βρίσκει πιο εύκολο να στραφεί σε μια ώριμη γυναίκα για παρηγοριά παρά σ’ έναν άντρα. Αν παραστεί ανάγκη, μπορεί να ζητηθεί η συμβουλή κάποιου Χριστιανού πρεσβυτέρου για περαιτέρω καθοδήγηση.—1 Τιμόθεον 5:9, 10· Ιακώβου 5:14, 15, ΚΔΤΚ.

Πολλές γυναίκες εξοργίζονται όταν οι αντιδράσεις τους απορρίπτονται ασυζητητί με το πρόσχημα ότι αυτές οι αντιδράσεις είναι συναισθηματικά φορτισμένες λόγω «των δύσκολων ημερών του μήνα». Η Μπέτι, μια δραστήρια Χριστιανή, δήλωσε: «Γνωρίζουμε, όπως έγραψε ο απόστολος Πέτρος, ότι από ορισμένες απόψεις είμαστε ‘σκεύος ασθενέστερο’ ως γυναικείο γένος, με λεπτότερη βιολογική ιδιοσυγκρασία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο προϊστάμενος ή ο επόπτης πρέπει να φέρεται συγκαταβατικά και δήθεν πατρικά, αποδίδοντας κάθε γυναικεία αντίδραση στον έμμηνο κύκλο μας. Διαθέτουμε νοημοσύνη και θέλουμε να μας ακούνε με σεβασμό».

Δεν είναι όλες οι γυναίκες συναισθηματικές, όπως ακριβώς δεν διακρίνονται όλοι οι άντρες από έλλειψη συναισθηματισμού. Το κάθε άτομο πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ξεχωριστή προσωπικότητα. Η Μπέτι, της οποίας τα λόγια παρατέθηκαν προηγουμένως, είπε στο Ξύπνα!: «Δεν μου αρέσει να με κατατάσσουν κάπου με βάση το φύλο μου. Έχω δει άντρες να κλαίνε και να είναι κυκλοθυμικοί. Και υπάρχουν γυναίκες που είναι σκληρές σαν ατσάλι. Γι’ αυτό, ας μας ακούνε οι άντρες αντικειμενικά χωρίς να σκέφτονται το φύλο».

Τι Απαιτείται για μια Αλλαγή;

Προκειμένου να γίνει κάποια αλλαγή προς το καλύτερο, μερικοί λένε ότι δεν αρκεί να κάνουν εκστρατεία οι γυναίκες για τα δικαιώματά τους και για δικαιοσύνη· ούτε αρκούν κάποιες υποτυπώδεις πράξεις σεβασμού από μέρους των αντρών προς τις γυναίκες. Σε κάθε πολιτισμό και σε κάθε περιβάλλον, οι άντρες πρέπει να εξετάζουν το ρόλο τους ανάλογα με την περίπτωση και να αναρωτιούνται πώς μπορούν να κάνουν τη ζωή των γυναικών πιο ευτυχισμένη και πιο αναζωογονητική.—Ματθαίος 11:28, 29, ΜΝΚ.

Η συγγραφέας και ποιήτρια Κάθι Πάλετ έγραψε στο περιοδικό Τάιμ (Time): «Φυσικά, οι περισσότεροι άντρες δεν βιάζουν, δεν δέρνουν και δεν σκοτώνουν. Αλλά αυτό δεν σημαίνει, όπως μάλλον σκέφτονται τόσο πολλοί απ’ αυτούς, ότι δεν έχουν καμιά σχέση με τη βία εναντίον των γυναικών. Ο καθένας από εμάς, στην καθημερινή του ζωή, συντελεί στη διαμόρφωση των πολιτιστικών αντιλήψεων και απόψεων που καθορίζουν τα όρια του επιτρεπτού. . . . Θέλω να πω ότι οι άντρες πρέπει να κάνουν σοβαρή αυτοεξέταση, να αναθεωρήσουν τις προκαταλήψεις και τα προνόμιά τους, να επωμιστούν τη δική τους μερίδα ευθύνης για τον κυκεώνα στον οποίο βρισκόμαστε».

Αλλά, ακόμα κι αν οι άντρες όλου του κόσμου αλλάξουν ριζικά τη στάση τους απέναντι στις γυναίκες, αυτό δεν θα αποτελέσει την οριστική λύση για τις αδικίες που πλήττουν το ανθρώπινο γένος. Γιατί; Επειδή οι άντρες πλήττουν με αδικίες και βαρβαρότητες όχι μόνο τις γυναίκες αλλά και άτομα του δικού τους φύλου. Ο πόλεμος, η βία, οι φόνοι, τα εκτελεστικά αποσπάσματα και η τρομοκρατία εξακολουθούν να βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη σε πολλές χώρες. Αυτό που χρειάζεται είναι ένα εντελώς νέο κυβερνητικό σύστημα για ολόκληρη τη γη. Και νέα εκπαίδευση για όλο το ανθρώπινο γένος. Και αυτό ακριβώς έχει υποσχεθεί ο Θεός μέσω της διακυβέρνησης της Βασιλείας του, η οποία θα κυβερνά τη γη από τον ουρανό. Τότε μόνο θα υπάρχει αληθινή δικαιοσύνη και ισότητα για όλους—για τους άντρες, τις γυναίκες και τα παιδιά. Τότε μόνο θα υπάρχει πραγματικός, αμοιβαίος σεβασμός ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες. Η Αγία Γραφή το θέτει ως εξής στο εδάφιο Ησαΐας 54:13: ‘Οι υιοί σου [και οι θυγατέρες σου] θέλουσιν είσθαι διδακτοί του Ιεχωβά, και θέλει είσθαι μεγάλη η ειρήνη των υιών σου [και των θυγατέρων σου]’. Ναι, η κατάλληλη εκπαίδευση στις δίκαιες αρχές του Ιεχωβά θα συμβάλει σ’ έναν καινούριο κόσμο που θα χαρακτηρίζεται από αμοιβαίο σεβασμό.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Συχνά, μια ώριμη γυναίκα μπορεί να δώσει υποβοηθητικές συμβουλές

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Ένας τρόπος με τον οποίο μπορεί ο σύζυγος να δείξει σεβασμό για τη σύζυγό του είναι το να συμμετέχει στις δουλειές του σπιτιού