Ξαφνική Καταστροφή!—Πώς την Αντιμετώπισαν;
ΟΤΑΝ ο τυφώνας Χιούγκο σάρωσε τη Γουαδελούπη το Σάββατο της 16ης Σεπτεμβρίου 1989, η νύχτα φάνηκε ατέλειωτη. Την αποκάλεσαν «Η ΕΦΙΑΛΤΙΚΗ ΝΥΧΤΑ». Κατόπιν, άνεμοι 230 χιλιομέτρων την ώρα σκόρπισαν τον τρόμο στο Μονσεράτ. Περισσότερα από 20 άτομα έχασαν τη ζωή τους στα νησιά αυτά της Καραϊβικής.
Συνεχίζοντας την ορμητική του επίθεση, ο Χιούγκο χτύπησε τα Υπήνεμα Νησιά Σεντ Κιτς και Νέβις. Την επόμενη νύχτα χτύπησε τα Παρθένα Νησιά Σεντ Κροΐ και Σεντ Τόμας των Η.Π.Α. Η καταστροφή που άφησε πίσω στο Σεντ Κροΐ ήταν σχεδόν απίστευτη. Συνεχίζοντας την πορεία του, γύρω στο μεσημέρι της Δευτέρας ο τυφώνας ισοπέδωσε το βορειοανατολικό μέρος του Πόρτο Ρίκο προκαλώντας μεγάλες καταστροφές, ιδιαίτερα στα παράκτια νησάκια Βιέκες και Κουλέμπρα.
Ανανεώνοντας τις δυνάμεις του πάνω από τη θάλασσα, ο Χιούγκο συσπειρώθηκε για μια ακόμα νυχτερινή επίθεση. Κοντά στα μεσάνυχτα της Πέμπτης, η τεράστια θύελλα χτύπησε τις ακτές της Νότιας Καρολίνας των Ηνωμένων Πολιτειών με ανέμους ταχύτητας 220 χιλιομέτρων την ώρα. Ο δρόμος της καταστροφής που χάραξε ξεπερνούσε σε πλάτος τα 160 χιλιόμετρα και έφτανε από τα νότια του Τσάρλεστον μέχρι και πέρα από το Μιρτλ Μπιτς. Την καταστροφική του δύναμη τη διατήρησε για πάνω από 320 χιλιόμετρα προς το εσωτερικό της χώρας, ξηλώνοντας στύλους του ηλεκτρικού και ρίχνοντας κάτω βελανιδιές μέχρι τη Σαρλότ της Βόρειας Καρολίνας.
Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι εγκατέλειψαν τις παράκτιες περιοχές σώζοντας έτσι τη ζωή τους όταν άνεμοι και κύματα ύψους 5 μέτρων παρέσυραν πολλά σπίτια και κατέστρεψαν εκατοντάδες άλλα. Στην κυριολεξία δεκάδες χιλιάδες σπίτια και άλλα κτίρια έπαθαν ζημιές.
Έπρεπε κανείς να δει την καταστροφή για να την πιστέψει—βάρκες στοιβαγμένες σαν παιχνίδια μέχρι και έξι η μια πάνω στην άλλη, δρόμοι γεμάτοι άμμο ύψους ενός μέτρου, τεράστια δέντρα πάνω σε σπίτια, στέγες με τρύπες που έμοιαζαν σαν να τις είχε ανοίξει κάποιο γιγάντιο χέρι. ‘Ο γιος μου εκτρέφει και πουλάει πετεινούς’, ανέφερε μια γυναίκα. ‘Τους έδεσε όλους σε πασσάλους για να μην παρασυρθούν, και οι περισσότεροι δεν παρασύρθηκαν. Αλλά δεν τους έμεινε φτερό’.
Παρ’ όλα αυτά, επειδή δόθηκε προσοχή στις προειδοποιήσεις, μόνο 26 άτομα έχασαν τη ζωή τους στις Ηνωμένες Πολιτείες στη διάρκεια της θύελλας και λίγο περισσότερα στην Καραϊβική. Απεναντίας, οι οικονομικές απώλειες είναι γιγαντιαίες και φτάνουν το ποσό πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων. Μετά τη θύελλα, η κυβέρνηση των Η.Π.Α. ενέκρινε με διάταγμα μια πρώτη παροχή βοήθειας 1,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τις έκτακτες ανάγκες των θυμάτων του Χιούγκο, τη μεγαλύτερη που εγκρίθηκε ποτέ για καταστροφές. Σύντομα, όμως, το ρεκόρ αυτό ξεπεράστηκε.
Μια Ξαφνικότερη Καταστροφή
Στις 17 Οκτωβρίου, ένα μήνα μετά από τότε που ο Χιούγκο έπληξε τη στεριά, η βόρεια Καρολίνα σειόταν από ένα σεισμό μεγέθους 7,1 της κλίμακας Ρίχτερ. Γέφυρες έπεσαν, κτίρια κατέρρευσαν και χιλιάδες άνθρωποι είτε έτρεχαν ουρλιάζοντας να απομακρυνθούν από τα σπίτια τους ή είχαν παραλύσει από το φόβο τους καθώς το έδαφος σειόταν με θόρυβο για 15 και πλέον δευτερόλεπτα. Πάνω από εκατό χιλιάδες σπίτια έπαθαν ζημιές, και γύρω στα χίλια καταστράφηκαν. Μια βδομάδα μετά το σεισμό, κάπου δέκα χιλιάδες κάτοικοι της κομητείας Σάντα Κρουζ αδυνατούσαν ακόμα να πάνε στα σπίτια τους γιατί οι δρόμοι είχαν αποκλειστεί από κατολισθήσεις.
Αν οι εργολάβοι δεν είχαν ακολουθήσει πιστά τους κανονισμούς που διέπουν τις αντισεισμικές κατασκευές, οι απώλειες σε ζωές και οι καταστροφές θα ήταν πολύ μεγαλύτερες. Για παράδειγμα, ο σεισμός του 1988 στην Αρμενία ήταν λιγότερο ισχυρός, αλλά σκότωσε 25.000 άτομα. Απ’ ό,τι φαίνεται, όμως, στο σεισμό της Καλιφόρνιας έχασαν τη ζωή τους λιγότερα από 70 άτομα, πολλά από τα οποία σκοτώθηκαν όταν κατέρρευσε το πάνω οδόστρωμα ενός τμήματος μήκους ενάμισι χιλιομέτρου της εθνικής οδού Ιντερστέιτ 880 και πλάκωσε αυτοκίνητα του κάτω οδοστρώματος.
Ποτέ στην ιστορία των Η.Π.Α. δεν στοίχισε μια φυσική καταστροφή τόσα πολλά. Την επόμενη βδομάδα, κυβερνητικό διάταγμα ενέκρινε παροχή βοήθειας ύψους άνω των τριών δισεκατομμυρίων δολαρίων. Εντούτοις, πολύ περισσότερα θα χρειαστούν για την ανοικοδόμηση. Ο πρόεδρος της Ασφαλιστικής Ομοσπονδίας της Καλιφόρνιας είπε ότι μια εκτίμηση της συνολικής ζημιάς από το σεισμό στο ύψος των δέκα δισεκατομμυρίων δολαρίων «θα ήταν λογική».
Υπενθύμιση των Βασικών Αναγκών
Λίγες μέρες μετά το πέρασμα του Χιούγκο, ένας άντρας βρισκόταν στην αυλή του σε μια κατοικημένη περιοχή του Τσάρλεστον. Καθώς περνούσε απέξω ένα μέλος των συνεργείων περίθαλψης, ο άντρας τον ρώτησε: «Έχεις να μου δώσεις ένα ποτήρι νερό;» Ο άλλος δεν είχε συνειδητοποιήσει ακόμα ότι υπήρχαν άνθρωποι που δεν είχαν ούτε νερό να πιουν!
Πριν από 1.900 και πλέον χρόνια, ο απόστολος Πέτρος είχε τονίσει μια βασική ανάγκη που θα είχαν εκείνοι που θα βρίσκονταν σε τέτοιες δύσκολες περιστάσεις. «Πάντων δε το τέλος επλησίασε», είπε. «Προ πάντων δε έχετε ένθερμον την εις αλλήλους αγάπην». (1 Πέτρου 4:7, 8) Το τέλος ολόκληρου του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων βρισκόταν κοντά όταν ο Πέτρος έγραφε αυτά τα λόγια. Το τέλος ήρθε λίγα χρόνια αργότερα, το 70 Κ.Χ., όταν τα ρωμαϊκά στρατεύματα κατέστρεψαν την Ιερουσαλήμ. Στους Χριστιανούς, όμως, είχε δοθεί εκ των προτέρων ένα σημείο, το οποίο πρόσεξαν και κατέφυγαν στα βουνά που είναι στην άλλη πλευρά του Ιορδάνη Ποταμού, κοντά στην πόλη της Πέλλας.—Λουκάς 21:20-22.
Προσπαθήστε να φανταστείτε την κατάσταση όταν ίσως χιλιάδες Χριστιανοί έφτασαν σ’ αυτή την ορεινή περιοχή. Αυτοί προφανώς δεν είχαν ούτε σπίτια ούτε άλλα αναγκαία πράγματα, αλλά έπρεπε να στήσουν πρόχειρα καταφύγια. Δοκίμαζαν στερήσεις και δυσκολίες. (Ματθαίος 24:16-20) Τι ήταν αυτό που ιδιαίτερα χρειάζονταν σ’ αυτόν τον καιρό της δοκιμασίας; «Ένθερμον . . . εις αλλήλους αγάπην», είπε ο Πέτρος. Ναι, να βοηθούν ο ένας τον άλλον να τα βγάλει πέρα.
Εκδηλώθηκε τέτοιο πνεύμα αλληλεγγύης και αγάπης μετά τις πρόσφατες καταστροφές που προξένησαν ο Χιούγκο και ο σεισμός;
Αντιμετώπιση της Καταστροφής του Χιούγκο
Στο Σεντ Κροΐ, αυτοί που επέζησαν από τον Χιούγκο εκδήλωσαν τη χαρά τους αγκαλιάζοντας ο ένας τον άλλον γεμάτοι ανακούφιση, ευτυχισμένοι που ήταν ζωντανοί. Σύντομα άρχισαν να καταβάλλονται εκτεταμένες προσπάθειες βοήθειας για την παροχή στέγης και τροφής στα θύματα. Όμως, μερικοί, προσπάθησαν να επωφεληθούν από τη δυστυχία των άλλων. Κερδοσκόποι χρέωναν εξωφρενικές τιμές. Για παράδειγμα, ένα κομμάτι πάγου, που κανονικά στοίχιζε 79 σεντς, το πουλούσαν για 10 δολάρια. Έγιναν ακόμα και λεηλασίες. Γενικά, όμως, τέτοιες πράξεις σκληρότητας επισκιάστηκαν από τις πάμπολλες εκδηλώσεις φιλάνθρωπης καλοσύνης και συμπόνιας. Ιδιαίτερα αξιοσημείωτες ήταν οι αναφορές για τις προσπάθειες παροχής βοήθειας που κατέβαλαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά.
Πριν ακόμα χτυπήσει ο Χιούγκο, Χριστιανοί πρεσβύτεροι επισκέφτηκαν αυτούς που έμεναν σε λιγότερο ασφαλή σπίτια και τους παρακίνησαν να μετακινηθούν σε Αίθουσες Βασιλείας που ήταν πιο γερά χτισμένες ή στις πιο ασφαλείς κατοικίες των Χριστιανών αδελφών τους. Στην Αίθουσα Βασιλείας του Σάμερβιλ της Νότιας Καρολίνας έμειναν όλη τη νύχτα πάνω από 50 άτομα στη διάρκεια της θύελλας!
Στη Γουαδελούπη τέτοιες προετοιμασίες για τη θύελλα αποδείχτηκαν ζωοσωτήριες. Στο νησί αυτό και μόνο, 117 σπίτια Μαρτύρων καταστράφηκαν, ενώ σχεδόν άλλα 300 έπαθαν σοβαρές ζημιές. Επιπλέον, 8 Αίθουσες Βασιλείας έπαθαν σοβαρές ζημιές, ενώ άλλες 14 λιγότερο σοβαρές ζημιές.
Αν και τραυματίστηκαν πολλοί Μάρτυρες, κανείς δεν σκοτώθηκε ούτε στη Γουαδελούπη ούτε σε άλλο μέρος της Καραϊβικής. Ο ενήλικος, όμως, γιος ενός Μάρτυρα σκοτώθηκε όταν κυριολεκτικά τον ρούφηξε ένας ξαφνικός άνεμος που παρέσυρε τη στέγη του σπιτιού του.
Μόλις την τρίτη μέρα μετά τη θύελλα μπόρεσαν άλλοι Μάρτυρες να έρθουν τελικά σε τηλεφωνική επαφή με τους αδελφούς τους στη Γουαδελούπη. Στο μεταξύ, όμως, περιοδεύοντες επίσκοποι και μέλη από το προσωπικό του γραφείου τμήματος του νησιού συναντήθηκαν για να οργανώσουν μια έρευνα σχετικά με τις ανάγκες των αδελφών τους, δηλαδή των ομοπίστων τους Μαρτύρων.
Σύντομα, αυτοί που επηρεάστηκαν λιγότερο πρόσφεραν γενναιόδωρα νερό, τροφή, ιματισμό και άλλα αναγκαία. Νερό υπήρχε διαθέσιμο στο γραφείο τμήματος, και ήταν συγκινητικό να βλέπει κανείς τους αδελφούς να φέρνουν ό,τι δοχεία είχαν, να τα γεμίζουν και στη συνέχεια να τα διανέμουν σ’ αυτούς που είχαν ανάγκη. Οι Μάρτυρες της Μαρτινίκας ήταν ανάμεσα στους πρώτους αδελφούς άλλων χωρών που ανταποκρίθηκαν στις ανάγκες των ομοπίστων τους στη Γουαδελούπη.
Επειδή η Γουαδελούπη βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο της Γαλλίας, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά της Γαλλίας έστειλαν αμέσως αεροπορικώς χοντρά πλαστικά καλύμματα, νάυλον σχοινιά και πλαστικά δοχεία για νερό. Σύντομα μετά απ’ αυτό, στάλθηκαν με πλοίο στη Γουαδελούπη κάπου 100 τόνοι οικοδομικών υλικών, τα οποία και διανεμήθηκαν αμέσως.
Την ίδια στιγμή, οι Μάρτυρες του Πόρτο Ρίκο άρχισαν κι αυτοί να οργανώνουν ένα πρόγραμμα βοήθειας. Το σαββατοκύριακο μετά τη θύελλα, εκατοντάδες απ’ αυτούς άρχισαν να καταφθάνουν στις καταστραμμένες πόλεις από περιοχές που δεν είχαν προσβληθεί για να βοηθήσουν στην επισκευή των σπιτιών. Επίσης, δυο πλοία φορτωμένα με τρόφιμα, υλικά και περίπου 40 αδελφούς κατέπλευσαν στο μικρό νησί Κουλέμπρα. Ο τοπικός ραδιοφωνικός σταθμός σύντομα άρχισε να επαινεί το έργο ανοικοδόμησης που γινόταν εκεί. Το επόμενο σαββατοκύριακο 112 Μάρτυρες, έχοντας μαζί τους έξι τόνους οικοδομικών υλικών, έφτασαν με πλοίο στο μικρό νησί Βιέκες για ένα παρόμοιο έργο ανοικοδόμησης.
Μόλις την Παρασκευή, πέντε μέρες μετά τη θύελλα, μπόρεσαν οι αδελφοί του Πόρτο Ρίκο να νοικιάσουν ένα φορτηγό αεροπλάνο και να στείλουν τρόφιμα και φάρμακα στο Σεντ Κροΐ. Ένας από τους αδελφούς αναφέρει: «Από ψηλά ολόκληρο το νησί φαινόταν σαν σκουπιδότοπος. Ολόκληρα χωριά ήταν διαλυμένα και παραμορφωμένα. Στους λόφους παντού υπήρχαν συντρίμμια και κομμάτια ξύλου και μετάλλων· καθόλου πράσινο, μόνο καφέ κούτσουρα δέντρων και καμένο γρασίδι, ξεραμένο από ριπές ανέμου που έφταναν μέχρι και τα 320 χιλιόμετρα την ώρα».
Αφού εξακριβώθηκε η έκταση των ζημιών, οι Μάρτυρες έστειλαν κάπου 75 τόνους οικοδομικών υλικών. Τον Οκτώβριο, περίπου εκατό εθελοντές από το Πόρτο Ρίκο βοήθησαν στην ανοικοδόμηση τους αδελφούς του Σεντ Κροΐ. Μια Αίθουσα Βασιλείας χρησίμευσε για κοιτώνας. Η κάθε μέρα ξεκινούσε με τη συζήτηση ενός Γραφικού εδαφίου, ακριβώς όπως γίνεται σε όλα τα γραφεία τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ντόπιες Χριστιανές αδελφές έπλεναν, καθάριζαν και μαγείρευαν για τους αδελφούς.
Η Σίλα Γουίλιαμς έκανε χρόνια οικονομίες για να χτίσει ένα καινούριο σπίτι, και μόλις είχε μετακομίσει σ’ αυτό όταν ο Χιούγκο το κατέστρεψε. Όταν άκουσε ότι επρόκειτο να έρθουν Χριστιανοί αδελφοί της από το Πόρτο Ρίκο για να βοηθήσουν τα θύματα, το είπε στους συναδέλφους της. Αυτοί όμως είπαν: «Δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα για εσένα. Εσύ είσαι μαύρη, δεν είσαι Ισπανή σαν κι αυτούς». Τι έκπληξη ένιωσαν όταν σύντομα η Σίλα είχε ένα εντελώς καινούριο σπίτι!
Μια πεντάχρονη από το Μίτσιγκαν των Η.Π.Α., βλέποντας τις ειδήσεις για την καταστροφή στο Σεντ Κροΐ, θέλησε να βοηθήσει αυτούς που έχασαν την περιουσία τους. Ζήτησε από τη μητέρα της την άδεια να δώσει ένα φόρεμα σ’ ένα μικρό κορίτσι για ‘να είναι όμορφη όταν πηγαίνει στην Αίθουσα Βασιλείας’.
«Προς έκπληξή μου», λέει η μητέρα, «διάλεξε ένα από τα πιο ωραία της φορέματα». Το φόρεμα στάλθηκε, και όπως μπορείτε να δείτε στη σελίδα 18, ένα παιδάκι στο Σεντ Κροΐ χαίρεται που το έχει.
Όταν ο Χιούγκο σάρωσε τη Νότια Καρολίνα την Παρασκευή το πρωί, 22 Σεπτεμβρίου, σχηματίστηκε αμέσως μια επιτροπή περίθαλψης. Αυτή ήρθε σε επαφή με τους Χριστιανούς πρεσβυτέρους των δεκάδων εκκλησιών των περιοχών που είχαν προσβληθεί, οι οποίοι με τη σειρά τους φρόντισαν να βρουν κάθε μέλος της εκκλησίας τους. Ευτυχώς, κανείς δεν είχε τραυματιστεί ή σκοτωθεί, αν και τα σπίτια μερικών Μαρτύρων καταστράφηκαν ενώ άλλα έπαθαν σοβαρές ζημιές. Μια Αίθουσα Βασιλείας έπαθε σοβαρές ζημιές ενώ ελαφρές ζημιές υπέστησαν και μερικές άλλες.
Η κατάσταση μέσα και γύρω από το Τσάρλεστον φαινόταν ιδιαίτερα απελπιστική καθώς χιλιάδες δέντρα ήταν ριγμένα κάτω, εκατοντάδες στέγες έσταζαν, σπίτια ήταν καταστραμμένα ή διαλυμένα, δεν υπήρχε πόσιμο νερό, ηλεκτρικό, ψύξη ούτε και διαθέσιμη βενζίνη. Η εικόνα αυτή, όμως, σύντομα άλλαξε.
Το πρωί του Σαββάτου, μια μέρα μετά τη θύελλα, πολλοί αδελφοί από την περιοχή του Τσάρλεστον είχαν συγκεντρωθεί και περίμεναν βοήθεια. Ο Ρον Έντλινγκ, ο επίσκοπος πόλης, περιγράφει τι συνέβη όταν επιτέλους ακούστηκε ότι έρχονται Μάρτυρες από άλλες περιοχές. «Όταν βγήκαμε έξω, αντικρίσαμε ένα από τα ωραιότερα θεάματα που είχαμε δει ποτέ. Ήταν μια φάλαγγα οχημάτων με μια επιγραφή στο μπροστινό παράθυρο του επικεφαλής φορτηγού καθώς και στα παράθυρα των άλλων φορτηγών, η οποία έλεγε ‘Μ.Ι. Συνεργείο Περίθαλψης για Τυφώνες’.
»Υπήρχαν μικρά φορτηγά, αυτοκίνητα, νταλίκες και μαζί μ’ αυτά χιλιάδες γαλόνια νερό. Έφερναν αλυσοπρίονα και 1.100 λίτρα βενζίνη για τη λειτουργία τους. Ήταν ένα θέαμα που δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα: ‘Αυτή είναι μια από τις ωραιότερες στιγμές που έχω ζήσει ποτέ στην οργάνωση του Θεού’. Οι αδελφοί αυτοί δεν έφεραν μόνο τις τόσο αναγκαίες προμήθειες αλλά και την ελπίδα επίσης. Είμαι βέβαιος ότι τότε κατάλαβε ο καθένας μας τι αδελφότητα έχουμε. Αν και θα μας έπαιρνε λίγο καιρό, θα καταφέρναμε να ξαναφτιάξουμε τα πράγματα».
Το επόμενο σαββατοκύριακο ήταν διαθέσιμοι για να βοηθήσουν περίπου 400 Μάρτυρες. Συνολικά, έγιναν επιδιορθώσεις στις στέγες και στις αυλές 800 οικογενειών, πολλές από τις οποίες δεν ανήκαν στους Μάρτυρες. Σ’ ένα κέντρο περίθαλψης, οι αδελφοί παρείχαν τροφή για περίπου 3.000 άτομα ημερησίως. Συνολικά, οι Μάρτυρες παρέλαβαν και μοίρασαν πάνω από 230 τόνους τροφίμων και 78 τόνους ιματισμού, για να μην αναφέρουμε τις μεγάλες ποσότητες οικοδομικών υλικών και πολλών άλλων αντικειμένων. Την Κυριακή 8 Οκτωβρίου, μόλις 16 μέρες από τότε που χτύπησε ο Χιούγκο, είχαν ήδη γίνει σ’ όλες τις Αίθουσες Βασιλείας οι επισκευές που απαιτούνταν για να μπορέσουν οι εκκλησίες να ξαναρχίσουν κανονικά το πρόγραμμα των συναθροίσεών τους.
Αντιμετωπίζοντας το Σεισμό της Καλιφόρνιας
Το επίκεντρο του σεισμού της 17ης Οκτωβρίου βρισκόταν κάπου 110 χιλιόμετρα νότια του Σαν Φραντζίσκο, περίπου 16 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Σάντα Κρουζ. Σ’ αυτή την πυκνοκατοικημένη περιοχή, όπου οι μικρής διάρκειας σεισμικές δονήσεις δεν είναι κάτι το ασυνήθιστο, εκατομμύρια άνθρωποι τρομοκρατήθηκαν απ’ αυτό που φαινόταν σαν μια ατέλειωτη δόνηση διάρκειας 15 και πλέον δευτερολέπτων.
«Το κτίριο κυριολεκτικά κουνιόταν πέρα-δώθε», είπε ο Ρέι Βάντεν, ένας Χριστιανός πρεσβύτερος στο Σαν Χοσέ. «Αναρωτιόμουν αν θα παρέμενε όρθιο. Κοιτώντας έξω από το παράθυρό μου είδα τους δρόμους μποτιλιαρισμένους επειδή ήταν ώρα αιχμής. Ήταν 5:04 μ.μ.
»Τελικά μπορέσαμε και αρχίσαμε να επικοινωνούμε με τους αδελφούς της εκκλησίας μας. Αυτούς που δεν μπορέσαμε να βρούμε στο τηλέφωνο διευθετήσαμε να τους επισκεφτούμε στα σπίτια τους. Αυτό μας πήρε πολλές ώρες λόγω της κυκλοφοριακής συμφόρησης. Μέχρι τις 8:30 μ.μ. είχαμε μάθει ότι κανείς δεν είχε τραυματιστεί, αν και είχαν σπάσει αντικείμενα σε πολλά σπίτια. Την επόμενη μέρα μάθαμε ότι τα σπίτια μερικών αδελφών μας στην περιοχή έπαθαν τόσο σοβαρές ζημιές ώστε έπρεπε να τα εγκαταλείψουν. Τους φιλοξένησαν ομόπιστοί τους Μάρτυρες στα σπίτια τους».
Κοντά στο Λος Γκάτος, μια Χριστιανή αδελφή έκανε μπάνιο στο δεύτερο πάτωμα του διώροφου σπιτιού της όταν ολόκληρος ο πρώτος όροφος κατέρρευσε. Έτσι, βγήκε από τη μπανιέρα της στο πρώτο πάτωμα και ήταν εκπληκτικό που δεν είχε πάθει τίποτα. Αν βρισκόταν στο πρώτο πάτωμα, θα είχε σίγουρα σκοτωθεί.
Αμέσως, οι φίλοι των θυμάτων ήθελαν να μάθουν τι θα μπορούσαν να κάνουν γι’ αυτά. Την Πέμπτη, δυο μέρες μετά το σεισμό, δημιουργήθηκε μια επιτροπή περίθαλψης. Το Σάββατο, μεγάλα φορτηγά και άλλα οχήματα μοίρασαν σ’ αυτούς που είχαν ανάγκη σκηνές, υπνόσακους, φανούς θύελλας, θερμάστρες, ρούχα, φακούς, κονσέρβες, πόσιμο νερό, και άλλα. Εκείνο το πρωί και μόνο προσφέρθηκαν στο ταμείο περίθαλψης 41.000 δολάρια!
Τι αντίθεση προς τη στάση που εκδήλωσαν μερικά άτομα του κόσμου! Ένας άντρας σύρθηκε με τα τέσσερα προς την κατεύθυνση μιας γυναίκας που ήταν παγιδευμένη στο αυτοκίνητό της κάτω από το γκρεμισμένο τμήμα του Ιντερστέιτ 880. Της υποσχέθηκε ότι δεν θα της έκανε κακό, αλλά κατόπιν της πήρε τα δαχτυλίδια, τα κοσμήματα και το πορτοφόλι και έφυγε αφήνοντάς την αβοήθητη. Συνολικά πάνω από 40 άτομα έχασαν τη ζωή τους όταν κατέρρευσε ο δρόμος, ανάμεσα στα οποία ήταν και η Μαίρη Ουάσινγκτον, μια Μάρτυρας του Ιεχωβά.
Σύντομα η Τοπική Επιτροπή Οικοδόμησης των Μαρτύρων του Ιεχωβά άρχισε να υπολογίζει τις ζημιές. Δυο Αίθουσες Βασιλείας έπαθαν ελαφρές ζημιές. Όμως, τα σπίτια μερικών Μαρτύρων έπαθαν τόσο σοβαρές ζημιές που έπρεπε να κατεδαφιστούν. Η ομάδα των εργατών κατάφερε και τοποθέτησε ξανά στη θέση τους αρκετά ρυμουλκούμενα σπίτια, επισκεύασε πολλές από τις κατοικίες των αδελφών ενώ άλλες τις έχτισε από την αρχή. Εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια προσφέρθηκαν για τη διεξαγωγή αυτού του έργου.
Καθώς το σύστημα αυτό πλησιάζει στο τέλος του, σε εκπλήρωση της προφητείας του Ιησού, μπορούμε να αναμένουμε κι άλλους σεισμούς, κι άλλες καταστροφές. (Ματθαίος 24:3-8) Χωρίς αμφιβολία, θα ανακύψουν ακόμα πιο σοβαρές δυσκολίες απ’ αυτές που συνάντησαν οι πρώτοι Χριστιανοί όταν καταστράφηκε η Ιερουσαλήμ. Η Βιβλική προφητεία έχει ακόμα μεγαλύτερη ισχύ στην εποχή μας: «Πάντων δε το τέλος επλησίασε». Συνεπώς, τι χρειάζεται; «Προ πάντων δε έχετε ένθερμον την εις αλλήλους αγάπην». (1 Πέτρου 4:7, 8) Σίγουρα θερμαίνεται η καρδιά μας όταν βλέπουμε να εκδηλώνεται τέτοια αγάπη ανάμεσα στην αδελφότητα των Μαρτύρων του Ιεχωβά!
[Χάρτες στη σελίδα 15]
(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)
ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ
Όκλαντ
Σαν Φραντζίσκο
Λος Γκάτος
Σάντα Κρουζ
[Χάρτης](Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)
Η.Π.Α.
Τσάρλεστον
Ατλαντικός Ωκεανός
Πόρτο Ρίκο
Γουαδελούπη
[Εικόνες στις σελίδες 16, 17]
Δεξιά: Η καταστροφή που προξένησε ο Χιούγκο στις ακτές της Νότιας Καρολίνας
[Ευχαριστίες]
Maxie Roberts/Courtesy of THE STATE
Μέση: Στοιβαγμένα αυτοκίνητα στην είσοδο ενός γυμνασίου
[Ευχαριστίες]
Maxie Roberts/Courtesy of THE STATE
Κάτω: Συνεργείο περίθαλψης των Μαρτύρων του Ιεχωβά βοηθάει στον καθαρισμό και στην αποκατάσταση
[Εικόνες στη σελίδα 18]
Αριστερά: Ένα κοριτσάκι στο Σεντ Κροΐ φοράει το φόρεμα που έστειλε μια πεντάχρονη από το Μίτσιγκαν η οποία ήθελε να βοηθήσει
Κάτω: Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Γουαδελούπη τακτοποιούν προσφορές τροφίμων
Κάτω αριστερά: Η Σίλα Γουίλιαμς με εργάτη της περίθαλψης ο οποίος βοήθησε να χτιστεί το σπίτι της που είχε καταστραφεί
[Εικόνες στη σελίδα 21]
Πάνω: Το πάνω οδόστρωμα του Ιντερστέιτ 880 κατέρρευσε και πλάκωσε το κάτω οδόστρωμα
Αριστερά: Η Ράιμ Μάνορ στο δεύτερο πάτωμα του σπιτιού της, το οποίο κατέληξε στο πρώτο πάτωμα