Αυτό το θέμα δεν ήταν καινούριο για τους Χριστιανούς, όταν ο Ιωάννης έγραψε τις επιστολές του (περ. 98 Κ.Χ.). Το εδάφιο 1 Ιωάννη 2:18 δηλώνει: «Παιδάκια μου, είναι η τελευταία ώρα, και, όπως ακούσατε ότι έρχεται αντίχριστος, ακόμη και τώρα έχουν εμφανιστεί πολλοί αντίχριστοι· γεγονός από το οποίο γνωρίζουμε ότι είναι η τελευταία ώρα». Η δήλωση του Ιωάννη φανερώνει ότι υπάρχουν πολλοί μεμονωμένοι αντίχριστοι, αν και όλοι μαζί μπορεί να σχηματίζουν ένα σύνθετο πρόσωπο το οποίο προσδιορίζεται ως «ο αντίχριστος». (2Ιω 7) Η χρήση της λέξης «ώρα» με την έννοια της χρονικής περιόδου, είτε αυτή είναι σχετικά σύντομη είτε απροσδιόριστης διάρκειας, εμφανίζεται και σε άλλα συγγράμματα του Ιωάννη. (Βλέπε Ιωα 2:4· 4:21-23· 5:25, 28· 7:30· 8:20· 12:23, 27.) Επομένως, ο Ιωάννης δεν περιόρισε την εμφάνιση, την ύπαρξη και τη δράση αυτού του αντίχριστου αποκλειστικά σε κάποια μελλοντική εποχή, αλλά έδειξε ότι ο αντίχριστος ήταν τότε παρών και θα συνέχιζε να υφίσταται.—1Ιω 4:3.

Ο Ιωάννης συγκαταλέγει συγκεκριμένα τους αποστάτες στα μέλη του αντίχριστου, αναφερόμενος σε εκείνους που «βγήκαν από εμάς», εγκαταλείποντας τη Χριστιανική εκκλησία. (1Ιω 2:18, 19) Κατά συνέπεια, αυτός ο όρος περιλαμβάνει “τον άνθρωπο της ανομίας” ή το “γιο της καταστροφής”, τον οποίο περιέγραψε ο Παύλος, καθώς και τους “ψευδοδιδασκάλους”, τους οποίους κατακρίνει ο Πέτρος για σύσταση καταστροφικών αιρέσεων, και για τους οποίους λέει ότι “απαρνούνται ακόμη και τον ιδιοκτήτη που τους αγόρασε”.—2Θε 2:3-5· 2Πε 2:1· βλέπε ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΣ ΑΝΟΜΙΑΣ.