Ευφραίνετε την Καρδιά του Ιεχωβά Κρατώντας Ακεραιότητα!
«Εάν τε λοιπόν ζώμεν, εάν τε αποθνήσκωμεν, του Κυρίου είμεθα [στον Ιεχωβά ανήκουμε, ΜΝΚ]».—ΡΩΜΑΙΟΥΣ 14:8.
1, 2. (α) Γιατί οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι αποφασισμένοι να διακρατήσουν την ακεραιότητά τους στον Θεό; (β) Αλλά ποια ερωτήματα εγείρονται;
ΠΟΣΟ θαυμάσια εκφράζουν τα λόγια αυτά του αποστόλου Παύλου τα αισθήματα των μόνων αληθινών τηρητών ακεραιότητας σ’ αυτό τον 20ό αιώνα! Πόσο ευχάριστο θα είναι αν θα έχουμε το προνόμιο να ζήσουμε και να δούμε το παρόν πονηρό σύστημα να καταρρέει μπροστά στα ίδια μας τα μάτια! Αλλά και αν πρέπει να πεθάνουμε στην υπηρεσία του Θεού, έτσι ας γίνει. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, είμαστε αποφασισμένοι να μείνουμε όσιοι μάρτυρες στον Θεό μας, τον Ιεχωβά. Θα διακρατήσουμε την ακεραιότητά μας σ’ αυτόν. Γιατί; Επειδή είτε ζούμε είτε πεθάνουμε, στην πραγματικότητα ανήκουμε στον Ιεχωβά!
2 Τι είναι όμως ακεραιότητα; Τι απαιτεί από μας; Και έχει πραγματικά σημασία για τον Θεό αν τηρήσουμε εμείς ακεραιότητα;
Ακεραιότητα και οι Απαιτήσεις Της
3. Σύμφωνα με τη Βίβλο, τι σημαίνει διακράτηση ακεραιότητας;
3 Στο Λόγο του Θεού, ακεραιότητα σημαίνει ηθική υγεία και πληρότητα, το να είναι κάποιος άψογος και άμεμπτος. Σημαίνει σταθερή αφοσίωση στη δικαιοσύνη. Στην πραγματικότητα, η ακεραιότητα απαιτεί αδιάσπαστη αφοσίωση σ’ ένα πρόσωπο—στον Ιεχωβά Θεό. Ναι, τήρηση ακεραιότητας σημαίνει να συνεχίσουμε να κάνουμε το υπέρτατο θέλημα του Ιεχωβά.
4. Ποιος ήταν ο πρώτος που διέσπασε την ακεραιότητά του, και τι έπεισε το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι να κάνουν;
4 Ο πρώτος που διέσπασε την ακεραιότητά του ήταν το πνευματικό πλάσμα που οδήγησε το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι σε στασιαστική πορεία ενάντια στον Δημιουργό τους. Ο Αδάμ και η Εύα είχαν την ευκαιρία να εκδηλώσουν την ακεραιότητά τους στον Ιεχωβά με το να σεβαστούν τον περιορισμό του Θεού σχετικά με το δέντρο της γνώσης. Αλλά κάτω από την πίεση της πρόκλησης του Αντίδικου για ιδιοτέλεια, υπέκυψαν στην ανυπακοή. Οι καρδιές τους δεν αποδείχθηκαν άψογες στους νόμους του Ιεχωβά, και αυτοί δεν διακράτησαν ακεραιότητα σ’ αυτόν.—Ψαλμός 119:1, 80.
5. Ποιο ζήτημα ήγειρε η ανταρσία του Σατανά, και πώς αυτό αποδείχθηκε από τις πείρες που είχε ο ευθύς άνθρωπος Ιώβ;
5 Ο στασιασμός του Σατανά ήγειρε το ζήτημα της νομιμότητας της κυριαρχίας του Θεού πάνω σ’ όλα τα πλάσματά Του, του δικαιώματος του Ιεχωβά να απαιτεί την πλήρη τους υπακοή. Έτσι το ζήτημα της ακεραιότητας του ανθρώπου στο κυρίαρχο θέλημα του Θεού έγινε ζωτικό μέρος του ζητήματος της παγκόσμιας κυριαρχίας. Η απόδειξη γι’ αυτό φαίνεται στην περίπτωση του δούλου τού Ιεχωβά, τού Ιώβ, ο οποίος ήταν άμεμπτος, ευθύς, και θεοφοβούμενος. (Ιώβ 1:1) Ο Ιώβ δεν εξέκλινε από τον σωστό δρόμο του Θεού. Η σεξουαλική ανηθικότητα δεν είχε καμιά επιρροή πάνω του. Ποτέ δεν ήταν άδικος στην κρίση του ή μη γενναιόδωρος στις χήρες, στα ορφανά ή στους φτωχούς. Αντί να θέσει την εμπιστοσύνη του στα υλικά πλούτη, ο Ιώβ εμπιστεύθηκε απόλυτα στον Ύψιστο. (Ιώβ 31:7-40) Ωστόσο ο Διάβολος ισχυρίστηκε ότι ο Ιώβ υπηρετούσε τον Θεό για ιδιοτελείς λόγους. Μολονότι ο Ιεχωβά επέτρεψε στον Σατανά να στερήσει από τον Ιώβ τα αποκτήματά του και μάλιστα τα παιδιά του, ο Αρχιαπατεώνας δεν μπόρεσε να διασπάσει την ακεραιότητα του Ιώβ που ήταν ένας άνθρωπος ευθύς. Άκαρπη ήταν ακόμη και η οδυνηρή αρρώστια και η δυσφημιστική επίκριση των ψευτοπαρηγορητών, γιατί ο Ιώβ αποδείχθηκε ότι ήταν ένας τηρητής ακεραιότητας.—Ιώβ 1:6–2:13· 27:5, 6· 31:6· 42:8, 9.
6. Τι απαιτείται από αυτούς που ‘ανήκουν στον Ιεχωβά’;
6 Οι άνθρωποι επομένως έχουν το πολύτιμο προνόμιο να συμβάλουν στον αγιασμό του αγίου ονόματος του Θεού. Πώς; Διακρατώντας ακεραιότητα, δείχνοντας ότι υποστηρίζουν όσια την παγκόσμια κυριαρχία του Ιεχωβά. Τι απαιτείται λοιπόν από εκείνους που ‘ανήκουν στον Ιεχωβά’; Πρέπει να υπηρετούμε τον Θεό με πλήρη αφοσίωση και να μην ξεχνάμε ποτέ ότι ο Ιεχωβά είναι ‘Θεός που απαιτεί αποκλειστική αφοσίωση’.—Έξοδος 20:5.
Μπορούμε να Ευφράνουμε την Καρδιά του Ιεχωβά
7, 8. (α) Επειδή είμαστε ατελείς, πώς μπορούμε να διακρατήσουμε την ακεραιότητά μας στον Θεό; (β) Αν είμαστε τηρητές ακεραιότητας, πώς θα εφαρμοστεί σε μας το εδάφιο Παροιμίαι 27:11;
7 Επειδή όλοι μας είμαστε ατελείς, δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε τέλεια στους δίκαιους κανόνες του Θεού. Έτσι, η τήρηση ακεραιότητας από μέρους μας δεν σημαίνει τελειότητα σε πράξεις ή λόγια. Αντίθετα, σημαίνει ολοκάρδια αφοσίωση. Και μολονότι ο Δαβίδ διέπραξε σοβαρά αμαρτήματα, ‘βάδιζε με ακεραιότητα καρδιάς’. (1 Βασιλέων 9:4) Αφού δέχτηκε τον έλεγχο, διόρθωσε την πορεία του και έτσι απέδειξε ότι η καρδιά του ήταν γεμάτη από γνήσια αγάπη για τον Ιεχωβά. (Ψαλμός 26:1-12) Και εμείς, επίσης, μπορούμε να εκδηλώσουμε τέτοια αγάπη, ενεργώντας ‘σύμφωνα με ακεραιότητα καρδιάς’.—Ψαλμός 78:72.
8 Είναι δυνατή μια πορεία τήρησης ακεραιότητας επειδή έχουμε βαθιά πίστη στον Ιεχωβά Θεό και εμπιστευόμαστε απόλυτα σ’ αυτόν και στη δύναμή του να μας σώσει. (Ψαλμός 25:21· 41:12) Δεν είναι εύκολο να διακρατήσουμε την ακεραιότητά μας, γιατί ο Σατανάς ο Διάβολος—ο μεγαλύτερος εχθρός του Ιεχωβά και δικός μας—τυφλώνει τις διάνοιες των απίστων και ‘παραπλανά ολόκληρη την οικουμένη’. (Αποκάλυψις 12:9· 2 Κορινθίους 4:4) Αλλά, σαν τον Ιώβ, μπορούμε να είμαστε τηρητές ακεραιότητας. Μολονότι είμαστε ατελείς, μπορούμε να ευφραίνουμε την καρδιά του στοργικού μας Θεού. Όπως λέει το Παροιμίαι 27:11: «Υιέ μου, γίνου σοφός και εύφραινε την καρδίαν μου, διά να έχω τι να αποκρίνωμαι προς τον ονειδίζοντά με». Ευτυχώς, σαν όσιοι δούλοι του Ιεχωβά, μπορούμε να δώσουμε σ’ αυτόν μια αποτελεσματική απάντηση για τον χλευαστή Αντίδικό του. Έτσι η τήρηση ακεραιότητας από μέρους μας έχει πράγματι σημασία. Σαν άτομα που διακρατούμε ακεραιότητα μπορούμε να ευφράνουμε την καρδιά του Ιεχωβά. Και τι χαρά μας φέρνει αυτό!
Μια Μακρά Σειρά Τηρητών Ακεραιότητας
9. Ποιοι ήταν μερικοί από το μεγάλο «νέφος» μαρτύρων του Ιεχωβά που τήρησαν ακεραιότητα, και σε ποιες δοκιμές ακεραιότητας άντεξαν;
9 Πραγματικά, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα αποτελούν μέρος μιας μακράς σειράς τηρητών ακεραιότητας. Αυτή εκτείνεται μέχρι τον πιστό Άβελ και περιλαμβάνει άντρες και γυναίκες όπως ο Άβελ, ο Ενώχ, ο Νώε, ο Αβραάμ, η Σάρρα, ο Ισαάκ, ο Ιακώβ, ο Ιωσήφ, ο Μωυσής, η Ραάβ, ο Γεδεών, ο Βαράκ, ο Σαμψών, ο Ιεφθάε, ο Δαβίδ και ο Σαμουήλ. Οι τηρητές ακεραιότητας Σεδράχ, Μισάχ και Αβδέ-νεγώ, οι οποίοι αρνήθηκαν να λατρέψουν την εικόνα που έστησε ο Βαβυλώνιος βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ και τους έριξαν μέσα σε μια κάμινο που είχε υπερθερμανθεί, προφανώς χαρακτηρίστηκαν σαν άτομα τα οποία «έσβεσαν δύναμιν πυρός». Άλλοι μάρτυρες του Ιεχωβά πριν από τον Χριστό ‘χλευάστηκαν, δάρθηκαν, φυλακίστηκαν, λιθοβολήθηκαν, βασανίστηκαν, πριονίστηκαν, σφαγιάστηκαν· περιφέρονταν με δέρματα προβάτων, με δέρματα αιγών, ενώ υπέφεραν θλίψη και κακομεταχείριση’. Ασφαλώς συμφωνούμε με τον Παύλο, ο οποίος δήλωσε: «Των οποίων δεν ήτο άξιος ο κόσμος». Πόσο συγκινητικό είναι να περιβαλλόμαστε από ένα τέτοιο μεγάλο «νέφος» μαρτύρων που τήρησαν ακεραιότητα!—Εβραίους 11:1–12:1· βλέπε επίσης Δανιήλ, κεφάλαιο 3.
10. Πώς εύφρανε ο απόστολος Παύλος την καρδιά του Ιεχωβά;
10 Με θεόδοτο θάρρος και δύναμη, ο απόστολος Παύλος υπέμεινε φυλάκιση, ξυλοδαρμούς, ναυάγιο, πολλούς κινδύνους, αγρυπνίες, πείνα, δίψα, κρύο, γυμνότητα, και έφτασε ‘συχνά μέχρι το θάνατο’. (2 Κορινθίους 11:23-27) Υπέφερε τέτοιες δυσκολίες για χάρη της διακονίας, και μ’ όλα αυτά εύφρανε την καρδιά του Ιεχωβά σαν ένας θαρραλέος τηρητής ακεραιότητας. Το ίδιο μπορούμε να κάνουμε κι εμείς.
11. Σχετικά με την ακεραιότητα, ποιο παράδειγμα έδωσε ο Ιησούς Χριστός;
11 Εξέχων ανάμεσα στους τηρητές ακεραιότητας είναι «ο Αρχηγός και Τελειωτής της πίστης» μας, ο Ιησούς Χριστός. Όταν πειράστηκε από τον Διάβολο στην έρημο, ο Ιησούς έμεινε πιστός στην ακεραιότητά του, δηλώνοντας τελικά: «Ύπαγε, Σατανά· διότι είναι γεγραμμένον, Κύριον τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει». Σαφώς ανίσχυρος ενόψει μιας τέτοιας θεόδοτης αποφασιστικότητας, ο Διάβολος άφησε τον Ιησού. Αυτή δεν ήταν η τελευταία επίθεση του Σατανά στον Ιησού, αλλά ο Διάβολος ήταν ανίσχυρος για να διασπάσει την ακεραιότητα του Γιου του Θεού. ‘Για τη χαρά που τέθηκε μπροστά του ο Ιησούς υπέμεινε πάσσαλο βασανισμού’, και ποτέ δεν διέσπασε την ακεραιότητά του. Είθε να ακολουθούμε πάντοτε το εξαίρετο παράδειγμά του και να ευφραίνουμε την καρδιά του Ιεχωβά σαν τηρητές ακεραιότητας.—Εβραίους 12:2, 3· Ματθαίος 4:1-11.
12, 13. Ποιες δοκιμασίες ακεραιότητας μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν με επιτυχία οι πρώτοι Χριστιανοί;
12 Ο Ιησούς είπε στους μαθητές του: «Θέλετε είσθαι μισούμενοι υπό πάντων διά το όνομά μου». (Ματθαίος 10:22) Πόσο αληθινό ήταν πάντα αυτό για τους ειλικρινείς Χριστιανούς! Στο βιβλίο του Christianity and the Roman Government (Χριστιανοσύνη και η Ρωμαϊκή Κυβέρνηση), ο Ε. Τζ. Χάρντη έγραψε: «Φαίνεται αναμφισβήτητα και από την επιστολή του Πλίνιου και από το διάταγμα του Τραϊανού, ότι οι Χριστιανοί μπορούσαν να τιμωρηθούν για το νόμεν [όνομα] και μόνο ή για την απλή ομολογία της Χριστιανοσύνης, χωρίς συγκεκριμένα εγκλήματα ή αποδείξεις γι’ αυτά».
13 Τι δοκιμασίες ακεραιότητας μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν με επιτυχία εκείνοι οι πρώτοι Χριστιανοί με τη δύναμη που τους έδωσε ο Θεός! Για παράδειγμα, σχετικά μ’ αυτούς αναφέρεται: «Μερικές φορές τους βασάνισαν και τους έριξαν σε πεινασμένα άγρια θηρία στην αρένα για να διασκεδάζει ο λαός». Παρά τα παθήματα αυτά, όμως, παρατηρείται ότι «ο διωγμός χρησίμευσε μόνο για να ενισχύσει την πίστη τους και να φέρει πολλούς προσήλυτους στο δικό τους σκοπό». (From the Old World to the New (Από τον Παλιό Κόσμο στον Νέο) των Ευγένιου Α. Κόλλιγκαν και Μάξγουελ Φ. Λίτγουιν, 1932, σελίδες 90-91) Το ίδιο συμβαίνει και με τους μάρτυρες του Ιεχωβά που τηρούν ακεραιότητα σ’ αυτόν τον 20ό αιώνα. Τα όργανα του Διαβόλου απέδειξαν ότι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα μαζί τους.
14, 15. Ποιοι είναι οι «δύο μάρτυρες», και τι αντιμετώπισαν το 1918 και 1919;
14 Σκεφθείτε τι αντιμετώπισαν οι χρισμένοι δούλοι του Ιεχωβά, οι συμβολικοί «δύο μάρτυρες», το 1918 και 1919, όταν οι εχθροί τους ‘μηχανεύθηκαν δυσκολίες με νόμο’. (Αποκάλυψις 11:3, 7-10· Ψαλμός 94:20) Ο Ι. Φ. Ρόδερφορδ (που ήταν πρόεδρος τότε της Εταιρίας Σκοπιά) και εφτά συνεργάτες του φυλακίστηκαν άδικα. Εκείνο τον καιρό, οι «δύο μάρτυρες» θανατώθηκαν σχετικά με το κήρυγμά τους, και οι εχθροί τους χάρηκαν. Ο Ρέυ Χ. Άμπραμς στο βιβλίο του Preachers Present Arms (Οι Κήρυκες Παρουσιάζουν Όπλα) παρατήρησε: «Μια ανάλυση της όλης υπόθεσης [περιλαμβάνοντας τον Ρόδερφορδ και τους συνεργάτες του] οδηγεί στο συμπέρασμα ότι αρχικά οι εκκλησίες και ο κλήρος βρίσκονταν πίσω από την κίνηση που σκοπό είχε να συντρίψει [τους Σπουδαστές της Γραφής]. . . . Όταν οι ειδήσεις για τις εικοσαετείς καταδίκες έφτασαν στους εκδότες του θρησκευτικού τύπου, κυριολεκτικά καθεμιά απ’ αυτές τις εκδόσεις, μικρές και μεγάλες χάρηκαν για το γεγονός. Δεν μπόρεσα να βρω πουθενά λόγια συμπάθειας σε οποιοδήποτε παραδοσιακό θρησκευτικό περιοδικό».
15 Με τον καιρό, όμως, οι οχτώ φυλακισμένοι Σπουδαστές της Γραφής αποφυλακίστηκαν και απαλλάχθηκαν τελείως από τις κατηγορίες, προς μεγάλη δυσαρέσκεια του Σατανά και των θυμάτων του. Αναζωογονημένοι από το πνεύμα του Θεού, οι «δύο μάρτυρες», το μικρό εκείνο στράτευμα των χρισμένων, στάθηκαν στα πόδια τους και πάλι σαν κήρυκες της Βασιλείας. (Αποκάλυψις 11:11) Και οι εχθροί του Ιεχωβά από τότε διεξάγουν μια χαμένη μάχη ενάντια σε τέτοιους τηρητές ακεραιότητας.
16. Πώς εκφράστηκε ένας νεαρός τηρητής ακεραιότητας;
16 Για παράδειγμα: Σκεφθείτε τα θαρραλέα λόγια ενός νεαρού που έγραψε στην οικογένειά του καθώς περίμενε το θάνατο από τους Ναζιστές διώκτες του. Έγραψε: «Είναι ήδη περασμένα μεσάνυχτα. Έχω ακόμη χρόνο για να αλλάξω γνώμη. Α! θα μπορούσα να είμαι ευτυχισμένος και πάλι σ’ αυτόν τον κόσμο αν αρνιόμουν τον Κύριό μας; Ασφαλώς όχι! Τώρα όμως σας διαβεβαιώ ότι εγκαταλείπω τον κόσμο αυτό με ευτυχία και ειρήνη». Μήπως τα λόγια αυτά δείχνουν ότι πρόκειται για ένα εξασθενημένο, δειλό, νικημένο άτομο που διέσπασε την ακεραιότητά του; Φυσικά όχι!
17. Τι επίδραση είχαν οι συλλήψεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Σοβιετική Ένωση πάνω στις δραστηριότητές τους κηρύγματος της Βασιλείας;
17 Οι προσπάθειες για τη διάσπαση της ακεραιότητας των δούλων του Ιεχωβά συνεχίστηκαν. Για παράδειγμα, ο δημοσιογράφος Γουώλτερ Κόλαρτζ στο βιβλίο του Religion in the Soviet Union (Η Θρησκεία και η Σοβιετική Ένωση), είπε για τις μαζικές συλλήψεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά στις αρχές του 1951 και δήλωσε: «Οι ίδιοι οι Μάρτυρες υπολογίζουν ότι εκτοπίστηκαν συνολικά 7.000 άτομα, στα Ουράλια, στη Σιβηρία, στον μακρινό Βορρά (Φορκούτα) και στο Καζακστάν». Πρόσθεσε: «Αυτό δεν ήταν το τέλος των ‘Μαρτύρων’ στη Ρωσία, αλλά μόνο η αρχή ενός καινούργιου κεφαλαίου στις δραστηριότητές τους κηρύγματος. Προσπάθησαν μάλιστα να απλώσουν την πίστη τους όταν σταματούσαν στους σταθμούς καθώς πήγαιναν στον τόπο της εξορίας τους. Η Σοβιετική Κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα καλύτερο για τη διάδοση της πίστης τους από το να τους εκτοπίσει. Από το απομονωμένο χωριό τους οι ‘Μάρτυρες’ φέρθηκαν σε έναν πλατύτερο κόσμο, έστω και αν ο κόσμος αυτός ήταν μόνο ο φρικτός κόσμος των στρατοπέδων συγκέντρωσης και δουλικής εργασίας». Εκεί οι δούλοι του Ιεχωβά βρήκαν πολλούς οι οποίοι δέχτηκαν με χαρά το συγκινητικό άγγελμα της Βασιλείας.—Παράβαλε Πράξεις 11:19-21.
Σαν ένα Θριαμβευτικό Στράτευμα
18, 19. Πώς είναι δυνατόν να θριαμβεύουμε σαν τηρητές ακεραιότητας;
18 Ο διωγμός στο λαό του Θεού συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Πώς λοιπόν είναι δυνατό να θριαμβεύουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σαν τηρητές ακεραιότητας; Μπορούμε να θριαμβεύουμε επειδή υπακούμε στο Λόγο του Θεού, και ‘έχουμε τις δυνάμεις μας αντίληψης εκπαιδευμένες ώστε να διακρίνουμε τόσο το ορθό όσο και το εσφαλμένο’. Σαν όσιοι μάρτυρες του Ιεχωβά, ‘δεν συμμορφωνόμαστε μ’ αυτό το σύστημα αλλά μεταμορφωνόμαστε ανακαινίζοντας τις διάνοιές μας’. Με χαρά κάνουμε αυτό που είναι αρεστό στον Ιεχωβά, και αυτός μας δίνει τη νίκη πάνω στους εχθρούς μας, δαίμονες και ανθρώπους.—Εβραίους 5:12-14· Ρωμαίους 12:1, 2.
19 Εμείς που ‘ανήκουμε στον Ιεχωβά’ μπορούμε να παρομοιαστούμε με ένα θριαμβευτικό στράτευμα. Φυσικά, ο δικός μας πόλεμος είναι πνευματικός, και συνεχίζουμε να αποκτούμε δύναμη «εν Κυρίω και εν τω κράτει της ισχύος αυτού». Φοράμε την πνευματική πανοπλία του Θεού, και το άγιό του πνεύμα μάς υποστηρίζει. Να γιατί ‘μπορούμε να σταθούμε στερεοί ενάντια στις μηχανορραφίες του Διαβόλου’. (Εφεσίους 6:10-20· 2 Κορινθίους 10:3, 4) Ναι, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θα συνεχίσουμε να θριαμβεύουμε σαν τηρητές ακεραιότητας.
20. Ποια βοήθεια και διαβεβαίωση έχουμε καθώς εργαζόμαστε να διακρατήσουμε την ακεραιότητά μας;
20 Ασφαλώς είμαστε μια ασυνήθιστη στρατιωτική δύναμη. Ανάμεσά μας ακόμη και ‘οι γυναίκες που λένε τα καλά νέα είναι μεγάλο στράτευμα’! (Ψαλμός 68:11, ΜΝΚ) Μολονότι αντιμετωπίζουμε τρομερούς εχθρούς, «πλειότεροι είναι οι μεθ’ ημών παρά τους μετ’ αυτών». (2 Βασιλέων 6:16) Οι άγγελοι είναι μαζί μας καθώς κηρύττουμε τα καλά νέα στους κατοίκους της γης. (Αποκάλυψις 14:6) Και σαν τηρητές ακεραιότητας, έχουμε την πεποίθηση ότι ‘κανένα όπλο που κατασκευάστηκε εναντίον μας δεν θα πετύχει’.—Ησαΐας 54:17.
21. Παρά το διωγμό που αντιμετωπίζουμε, τι εξακολουθεί να συμβαίνει;
21 Αναμφίβολα, οι γραμμές τής μάχης έχουν χαραχτεί. Οι δυνάμεις του Σατανά είναι αποφασισμένες να σταματήσουν το έργο μας μαρτυρίας. Γι’ αυτό, εκείνο που μας απομένει είναι να ‘συνεχίσουμε να διεξάγουμε τον καλό αγώνα’. (1 Τιμόθεον 1:18) Με τον δοξασμένο Ιησού Χριστό σαν Αρχηγό και Ηγέτη, ας υπηρετεί καθένας μας ‘σαν καλός στρατιώτης του Χριστού Ιησού’. (2 Τιμόθεον 2:3, 4) Μολονότι μας χτυπούν από κάθε πλευρά, πρέπει να σταθούμε στερεοί—και θα σταθούμε, με την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού—σαν τηρητές ακεραιότητας. Τα πρόσωπά μας ακτινοβολούν καθώς βλέπουμε τη μια αύξηση μετά την άλλη. Όλο και μεγαλύτεροι αριθμοί από τα ‘επιθυμητά των εθνών’ έρχονται και γεμίζουν τον οίκο του Ιεχωβά με δόξα. (Αγγαίος 2:7) Παρά το διωγμό, τις φυλακίσεις, τους ξυλοδαρμούς, την απαγόρευση του έργου μας σε διάφορες χώρες και τις έντονες προσπάθειες να μας κάνουν να πάψουμε να μιλάμε, το μεγαλειώδες έργο μαθήτευσης συνεχίζεται και αποκτά ορμή.—Ματθαίος 24:14· 28:19, 20.
22. Σαν άτομα που ανήκουμε στον Ιεχωβά, τι πρέπει να κάνουμε;
22 Καθώς η φωνή αίνου προς τον Ιεχωβά συνεχίζει να αυξάνεται, αυτός είναι ο καιρός που πρέπει καθένας στη γη να πάρει την απόφασή του. Πόσο προνομιούχοι είμαστε που διαδίδουμε τα καλά νέα και διδάσκουμε αυτούς που αγκαλιάζουν την αληθινή λατρεία! Γι’ αυτό, καθώς το ‘μεγάλο πλήθος’ αυξάνει, είθε να συνεχίσουμε σαν θαρραλέοι δούλοι του Ύψιστου Θεού. (Αποκάλυψις 7:9) ‘Είτε ζούμε είτε πεθάνουμε, στον Ιεχωβά ανήκουμε’. Ας επιδιώκουμε λοιπόν το στόχο της ζωής, και ας είμαστε πάντα ευγνώμονες για το μεγαλειώδες προνόμιο που έχουμε να ευφραίνουμε την καρδιά του Ιεχωβά κρατώντας ακεραιότητα!
Μπορείτε να Απαντήσετε;
◻ Τι είναι ακεραιότητα;
◻ Ποιες απαιτήσεις θέτει πάνω στο λαό του Ιεχωβά η τήρηση ακεραιότητας;
◻ Πώς μπορεί να δειχτεί ότι η τήρηση ακεραιότητας από μέρους μας έχει σημασία για τον Θεό;
◻ Με ποιους τρόπους έδειξαν μερικοί στο παρελθόν ότι ήταν τηρητές ακεραιότητας;
◻ Πώς είναι δυνατόν να είναι τηρητές ακεραιότητας σήμερα οι Μάρτυρες του Ιεχωβά;
[Εικόνα στη σελίδα 13]
Οι δούλοι του Ιεχωβά σήμερα είναι μέρος μιας μακράς σειράς μαρτύρων του που τήρησαν ακεραιότητα. Εσείς είστε ανάμεσα σ’ αυτούς;
Ενώχ
Σάρρα
Ιεφθάε
Παύλος