ΜΗΡΟΣ

Το τμήμα του ποδιού που εκτείνεται από το γοφό ως το γόνατο. Εφόσον ο μηρός βρίσκεται σε πλευρική θέση, η εβραϊκή λέξη μπορεί να αναφέρεται επίσης στην πλευρά κάποιου πράγματος, όπως «στην πλευρά» της σκηνής της μαρτυρίας ή ενός θυσιαστηρίου.—Εξ 40:24· 2Βα 16:14.

Το σπαθί φοριόταν στο πλάι, πάνω στο μηρό. (Εξ 32:27· Κρ 3:16, 21· Ασμ 3:8· Ψλ 45:3) Στα εδάφια Αποκάλυψη 19:11-21, ο Χριστός Ιησούς παρουσιάζεται να ιππεύει ένα λευκό πολεμικό άλογο και να μπαίνει στη μάχη εναντίον “του θηρίου” και των βασιλιάδων της γης με τα στρατεύματά τους. Ο τίτλος του «Βασιλιάς βασιλιάδων και Κύριος κυρίων» δηλώνεται με σαφήνεια γραπτώς στο εξωτερικό του ένδυμα, στο μηρό, εκεί όπου φοριέται συνήθως το σπαθί της εξουσίας.

Οι περισκελίδες των ιερέων στον Ισραήλ εκτείνονταν από τους γοφούς μέχρι τους μηρούς, δηλαδή μέχρι εκεί που τελείωναν οι μηροί, και έτσι η γυμνότητά τους ήταν καλυμμένη καλά όταν υπηρετούσαν στο αγιαστήριο και στο θυσιαστήριο του Ιεχωβά. Διαφορετικά, θα πέθαιναν.—Εξ 28:42, 43.

Όταν δινόταν κάποιος όρκος, ένα έθιμο που ακολουθούνταν μερικές φορές ήταν να βάζει αυτός που ορκιζόταν το χέρι του κάτω από το μηρό του ανθρώπου στον οποίο έδινε τον όρκο. (Γε 24:2-4, 9· 47:29-31) Όσον αφορά τη σημασία αυτού του εθίμου, βλέπε ΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΕΣ (Όρκος). Η συνήθεια που είχαν να χτυπούν με την παλάμη το μηρό τους υποδήλωνε θλίψη, λύπη ή μεταμέλεια.—Ιερ 31:19· Ιεζ 21:12.

Αναπαραγωγικά Όργανα. Εφόσον ο μηρός είναι στην ευρύτερη περιοχή του σώματος στην οποία βρίσκονται τα αναπαραγωγικά όργανα, τα παιδιά λέγεται ότι “βγαίνουν από τον άνω μηρό”. (Γε 46:26· Εξ 1:5· Κρ 8:30) Αυτό διασαφηνίζει τη φύση της τιμωρίας που ερχόταν πάνω στη γυναίκα η οποία βρισκόταν ένοχη για κρυφή μοιχεία.

Σε περίπτωση που κάποιος σύζυγος υποψιαζόταν τη σύζυγό του για απιστία, έπρεπε να τη φέρει στον ιερέα. Ο ιερέας έβαζε τη γυναίκα να σταθεί ενώπιον του Ιεχωβά, έπαιρνε άγιο νερό (προφανώς καθαρό, φρέσκο νερό), έριχνε μέσα σε αυτό λίγο χώμα από το πάτωμα της σκηνής της μαρτυρίας και ξέπλενε ή έσβηνε μέσα σε αυτό τις κατάρες που είχε γράψει. Αφού η γυναίκα ορκιζόταν στην αθωότητά της, έπρεπε να πιει το νερό. Αν ήταν ένοχη, “ο μηρός της έπεφτε” και η κοιλιά της πρηζόταν. Αν ήταν αθώα, δεν της συνέβαινε κανένα κακό.—Αρ 5:12-31.

Τι σήμαινε το ότι “έπεφτε ο μηρός” της μοιχαλίδας;

Ο μηρός χρησιμοποιείται προφανώς σε αυτή την περικοπή ως ευφημισμός για τα σεξουαλικά όργανα. (Παράβαλε Γε 46:26.) Όπως είναι λογικό, η τιμωρία επηρέαζε τα συγκεκριμένα όργανα που περιλαμβάνονταν στην αδικοπραγία. (Παράβαλε Μαρ 9:43-47.) Η λέξη «πέφτω» θεωρείται ότι σημαίνει «φθείρομαι» (Η Αγία Γραφή [The Holy Bible], μετάφραση του Καθολικού Βιβλικού Συλλόγου της Αμερικής), «συρρικνώνομαι» (Da) ή «ζαρώνω» (Mo), και ίσως υπονοεί ότι τα σεξουαλικά όργανα ατροφούσαν και η γυναίκα έχανε τη γονιμότητά της και την ικανότητα να συλλάβει. Το γεγονός ότι η αθώα σύζυγος έπρεπε να κατασταθεί έγκυος από το σύζυγό της αφήνει να εννοηθεί ότι η μοιχαλίδα δεν θα ξαναέμενε έγκυος. (Αρ 5:28) Επιπλέον, η κοιλιά της ένοχης συζύγου πρηζόταν εξαιτίας της κατάρας, αλλά όχι ως αποτέλεσμα της ευλογίας της εγκυμοσύνης.

Η εκδίκαση της υπόθεσης δεν έμοιαζε ούτε κατά διάνοια με τις περιπτώσεις της λεγόμενης θεοκρισίας που λάβαιναν χώρα το Μεσαίωνα κατά τις οποίες μερικές φορές χρειαζόταν πραγματικό θαύμα για να επιζήσει κανείς. Το ίδιο το νερό δεν είχε τίποτα που να προκαλεί τις αρνητικές επιπτώσεις. Ωστόσο, ήταν άγιο νερό και περιείχε άγιο έδαφος ή χώμα, είχαν δε σβηστεί μέσα σε αυτό οι γραμμένες κατάρες. Επομένως, περιείχε ισχυρούς συμβολισμούς, και η γυναίκα το έπινε ενώπιον του Ιεχωβά και με επίσημο όρκο προς αυτόν. Δεν υπήρχε αμφιβολία για την κατάληξη του ζητήματος. Αν η γυναίκα ήταν ένοχη, ο Ιεχωβά προσέδιδε στο ποτό θαυματουργικές ιδιότητες ώστε να επιφέρει αυτό τα επακόλουθα που της άξιζαν. Η μοιχεία επέσυρε την ποινή του θανάτου, αλλά στην προκειμένη περίπτωση δεν υπήρχαν οι απαιτούμενοι δύο μάρτυρες. (Αρ 35:30· Δευ 19:15) Επίσης, συνήθως σε μια τέτοια περίπτωση η ταυτότητα του ένοχου άντρα, ο οποίος ήταν παρόμοια άξιος θανάτου, δεν είχε αποκαλυφτεί.