Κεφάλαιο Είκοσι Ένα
Ο Σκοπός του Ιεχωβά Στέφεται με Ένδοξη Επιτυχία
1, 2. (α) Ποιος είναι ο σκοπός του Ιεχωβά για τα νοήμονα δημιουργήματά του; (β) Ποιοι περιλαμβάνονταν στην ενωμένη οικογένεια των λάτρεων του Θεού;
ΟΛΑ τα νοήμονα δημιουργήματα ενωμένα στη λατρεία του μόνου αληθινού Θεού και όλα τους να απολαμβάνουν ένδοξη ελευθερία ως παιδιά του Θεού—αυτός είναι ο στοργικός σκοπός του Ιεχωβά. Επίσης, αυτό επιθυμούν θερμά όλοι όσοι αγαπούν τη δικαιοσύνη.
2 Ο Ιεχωβά άρχισε να εκπληρώνει αυτόν το μεγαλειώδη σκοπό όταν ξεκίνησε τα δημιουργικά του έργα. Το πρώτο του δημιούργημα ήταν ένας Γιος που, από την ανάστασή του και έπειτα, είναι «η αντανάκλαση της δόξας του [Θεού] και η ακριβής απεικόνιση της ίδιας του της οντότητας». (Εβραίους 1:1-3) Αυτός ο Γιος ήταν μοναδικός, επειδή δημιουργήθηκε αποκλειστικά και μόνο από τον Θεό. Στη συνέχεια, μέσω αυτού του Γιου θα έρχονταν σε ύπαρξη όλοι οι άλλοι—πρώτα οι άγγελοι στον ουρανό και έπειτα οι άνθρωποι στη γη. (Ιώβ 38:7· Λουκάς 3:38) Όλοι αυτοί αποτελούσαν μία παγκόσμια οικογένεια. Για όλους αυτούς ο Ιεχωβά ήταν ο Θεός, ο Παγκόσμιος Κυρίαρχος και ο στοργικός τους Πατέρας.
3. (α) Τι έχουμε κληρονομήσει όλοι εμείς από τους πρώτους μας γονείς; (β) Ποια στοργική προμήθεια έκανε ο Ιεχωβά για τους απογόνους του Αδάμ;
3 Όταν οι πρώτοι ανθρώπινοι γονείς μας καταδικάστηκαν σε θάνατο ως εκούσιοι αμαρτωλοί, εκδιώχθηκαν από την Εδέμ και ο Θεός τους αποκήρυξε. Έπαψαν να αποτελούν μέρος της παγκόσμιας οικογένειάς του. (Γένεση 3:22-24· Δευτερονόμιο 32:4, 5) Όλοι εμείς είμαστε απόγονοί τους, και γι’ αυτό έχουμε γεννηθεί με αμαρτωλές τάσεις. Αλλά ο Ιεχωβά ήξερε ότι μερικοί από τους απογόνους του Αδάμ και της Εύας θα αγαπούσαν τη δικαιοσύνη. Γι’ αυτό, ενεργώντας στοργικά, έκανε μια προμήθεια μέσω της οποίας θα μπορούσαν να αποκτήσουν «την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού».—Ρωμαίους 8:20, 21.
Ο Ισραήλ Χάνει την Ευνοημένη του Θέση
4. Ποιο προνόμιο χορήγησε ο Ιεχωβά στον αρχαίο Ισραήλ;
4 Περίπου 2.500 χρόνια μετά τη δημιουργία του Αδάμ, ο Ιεχωβά χορήγησε σε ορισμένους ανθρώπους το προνόμιο να έχουν μια ειδική σχέση μαζί Του. Επέλεξε τον αρχαίο Ισραήλ για να γίνει ο λαός του και τους έδωσε το Νόμο του. (Γένεση 12:1, 2) Τους κατέστησε έθνος και τους χρησιμοποίησε σε σχέση με το σκοπό του. (Δευτερονόμιο 14:1, 2· Ησαΐας 43:1) Εντούτοις, εκείνοι εξακολουθούσαν να είναι υποδουλωμένοι στην αμαρτία και στο θάνατο, και γι’ αυτό δεν απόλαυσαν την ένδοξη ελευθερία που είχαν αρχικά ο Αδάμ και η Εύα.
5. Πώς έχασαν οι Ισραηλίτες την ειδική υπόστασή τους ενώπιον του Θεού;
5 Μολαταύτα, οι Ισραηλίτες είχαν ευνοημένη υπόσταση ενώπιον του Θεού. Επίσης, είχαν την ευθύνη να σέβονται τον Ιεχωβά ως Πατέρα τους και να εργάζονται σε αρμονία με το σκοπό του. Ο Ιησούς τόνισε πόσο σημαντικό ήταν να εκπληρώνουν αυτή την υποχρέωση. (Ματθαίος 5:43-48) Ωστόσο, το έθνος του Ισραήλ απέτυχε να το κάνει αυτό. Μολονότι εκείνοι οι Ιουδαίοι ισχυρίζονταν ότι “έναν Πατέρα είχαν, τον Θεό”, ο Ιησούς διακήρυξε ότι οι πράξεις τους και το πνεύμα που εκδήλωναν διέψευδαν αυτόν τον ισχυρισμό. (Ιωάννης 8:41, 44, 47) Το 33 Κ.Χ., ο Θεός κατάργησε το Νόμο, και η ειδική σχέση που είχε μαζί Του ο Ισραήλ τερματίστηκε. Αλλά μήπως αυτό σήμαινε ότι οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν ποτέ να απολαύσουν μια ευνοημένη σχέση με τον Θεό;
Συγκεντρώνονται «τα Πράγματα που Είναι στους Ουρανούς»
6. Ποιος είναι ο σκοπός της “διαχείρισης” που αναφέρει ο Παύλος στα εδάφια Εφεσίους 1:9, 10;
6 Ο απόστολος Παύλος κατέδειξε ότι μερικοί άνθρωποι θα μπορούσαν να απολαμβάνουν μια ειδική σχέση με τον Θεό. Λόγου χάρη, σχετικά με τη διευθέτηση του Ιεχωβά μέσω της οποίας όσοι ασκούν πίστη μπορούν να γίνουν μέλη του σπιτικού Του, ο Παύλος έγραψε: “[Ο Θεός] μάς γνωστοποίησε το ιερό μυστικό του θελήματός του. Αυτό συμφωνεί με την ευαρέστησή του την οποία είχε σκοπό μέσα του, για μια διαχείριση στο πλήρωμα των προσδιορισμένων καιρών, δηλαδή να ξανασυγκεντρώσει όλα τα πράγματα στον Χριστό, τα πράγματα που είναι στους ουρανούς και τα πράγματα που είναι στη γη”. (Εφεσίους 1:9, 10) Αυτή η «διαχείριση» επικεντρώνεται στον Ιησού Χριστό, μέσω του οποίου άνθρωποι εισέρχονται σε μια επιδοκιμασμένη κατάσταση ενώπιον του Θεού. Ένας περιορισμένος αριθμός από αυτούς έχουν την προοπτική να πάνε στον ουρανό. Πολύ περισσότεροι θα ζήσουν στη γη για πάντα.
7. Ποιοι αποτελούν «τα πράγματα που είναι στους ουρανούς»;
7 Πρώτα, αρχίζοντας από την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., δόθηκε προσοχή στα «πράγματα που είναι στους ουρανούς», δηλαδή στα άτομα που θα γίνονταν συγκληρονόμοι με τον Χριστό στην ουράνια Βασιλεία. Με βάση την πίστη τους στην αξία της θυσίας του Ιησού, ανακηρύσσονταν δίκαιοι από τον Θεό. (Ρωμαίους 5:1, 2) Αργότερα, συμπεριλήφθηκαν τόσο Ιουδαίοι όσο και Εθνικοί, και «τα πράγματα που είναι στους ουρανούς» θα αριθμούσαν 144.000. (Γαλάτες 3:26-29· Αποκάλυψη 14:1) Μόνο ένα υπόλοιπο από αυτούς βρίσκεται ακόμη στη γη.
Συγκεντρώνονται «τα Πράγματα που Είναι στη Γη»
8. Ποιοι αποτελούν «τα πράγματα που είναι στη γη», και ποια είναι η σχέση τους με τον Ιεχωβά;
8 Με την ίδια διαχείριση συγκεντρώνονται και «τα πράγματα που είναι στη γη». Εκατομμύρια άνθρωποι συγκεντρώνονται τώρα με την προοπτική να ζήσουν για πάντα στη γη. Αυτοί, ενωμένοι με το υπόλοιπο των κληρονόμων της Βασιλείας, μεγαλύνουν το όνομα του Ιεχωβά και εξυψώνουν τη λατρεία του. (Ησαΐας 2:2, 3· Σοφονίας 3:9) Επίσης, αποκαλούν τον Ιεχωβά «Πατέρα», επειδή τον αναγνωρίζουν ως την πηγή της ζωής. Απολαμβάνουν δε επιδοκιμασμένη υπόσταση ενώπιόν του με βάση την πίστη τους στο χυμένο αίμα του Ιησού. (Αποκάλυψη 7:9, 14) Αλλά εφόσον είναι ακόμη ατελείς, η πλήρης αναγνώρισή τους ως παιδιών του Θεού είναι ακόμη μελλοντική.
9. Ποια υπόσχεση δίνει στην ανθρωπότητα το εδάφιο Ρωμαίους 8:21;
9 Αυτά τα άτομα με επίγεια ελπίδα αναμένουν με λαχτάρα τον καιρό κατά τον οποίο η ανθρώπινη δημιουργία «θα ελευθερωθεί από την υποδούλωση στη φθορά». (Ρωμαίους 8:21) Εκείνη η απελευθέρωση θα αρχίσει αφού πρώτα ο Χριστός και οι ουράνιες στρατιές του θα έχουν ολοκληρώσει τη μεγάλη θλίψη με αποκορύφωμα τον Αρμαγεδδώνα. Αυτό θα σημάνει την καταστροφή ολόκληρου του σατανικού πονηρού συστήματος πραγμάτων, που θα την ακολουθήσουν οι ευλογίες της Χιλιετούς Διακυβέρνησης του Χριστού με Βασιλική δύναμη.—Αποκάλυψη 19:17-21· 20:6.
10. Ποιον ύμνο αίνου θα ψάλλουν οι υπηρέτες του Ιεχωβά;
10 Τι αγαλλίαση θα επικρατεί όταν οι υπηρέτες του Ιεχωβά στη γη θα ενωθούν και αυτοί για να εκφράσουν τα ίδια συναισθήματα με τους υπηρέτες του στον ουρανό, οι οποίοι διακηρύττουν χαρωπά: «Μεγάλα και θαυμαστά είναι τα έργα σου, Ιεχωβά Θεέ, Παντοδύναμε. Δίκαιες και αληθινές είναι οι οδοί σου, Βασιλιά της αιωνιότητας. Ποιος δεν θα σε φοβηθεί, Ιεχωβά, και δεν θα δοξάσει το όνομά σου, επειδή εσύ είσαι ο μόνος όσιος; Διότι όλα τα έθνη θα έρθουν και θα προσφέρουν λατρεία ενώπιόν σου, επειδή φανερώθηκαν τα δίκαια διατάγματά σου». (Αποκάλυψη 15:3, 4) Ναι, όλοι οι υπηρέτες του Ιεχωβά θα ενωθούν στη λατρεία του μόνου αληθινού Θεού. Ακόμη και οι νεκροί θα αναστηθούν και θα τους δοθεί η ευκαιρία να ενώσουν τις φωνές τους στην απόδοση αίνου προς τον Ιεχωβά.—Πράξεις 24:15.
Επίκειται Θαυμαστή Ελευθερία
11. Ποια θαυμαστή ελευθερία θα απολαμβάνουν οι επιζώντες από τη μεγάλη θλίψη;
11 Αφού η μεγάλη θλίψη, που θα κορυφωθεί με τον Αρμαγεδδώνα, θα έχει καθαρίσει τη γη από την πονηρία, ο Σατανάς ο Διάβολος δεν θα είναι πια «ο θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων». Οι λάτρεις του Ιεχωβά δεν θα χρειάζεται να αγωνίζονται πια ενάντια στην κακή επιρροή του Σατανά. (2 Κορινθίους 4:4· Αποκάλυψη 20:1, 2) Η ψεύτικη θρησκεία δεν θα κακοπαριστάνει πια τον Ιεχωβά ούτε θα αποτελεί διαιρετική επιρροή για την ανθρώπινη κοινωνία. Οι υπηρέτες του αληθινού Θεού δεν θα υφίστανται πια αδικίες και εκμετάλλευση στα χέρια των ανθρώπινων εξουσιών. Τι θαυμαστή ελευθερία θα απολαμβάνουν!
12. Πώς θα ελευθερωθούν όλοι από την αμαρτία και τις συνέπειές της;
12 Ο Ιησούς, ως «το Αρνί του Θεού το οποίο αφαιρεί την αμαρτία του κόσμου», θα εφαρμόσει την αξία της θυσίας του για να απαλείψει τις αμαρτίες της ανθρωπότητας. (Ιωάννης 1:29) Όταν ο Ιησούς ήταν στη γη και συγχωρούσε τις αμαρτίες κάποιου, για να το αποδείξει αυτό, θεράπευε το άτομο που είχε συγχωρήσει. (Ματθαίος 9:1-7· 15:30, 31) Παρόμοια, ο Χριστός Ιησούς, ως ο ουράνιος Βασιλιάς της Βασιλείας του Θεού, θα θεραπεύσει θαυματουργικά τους τυφλούς, τους άλαλους, τους κουφούς, τους σωματικά ανάπηρους, τους διανοητικά άρρωστους και όσους έχουν οποιαδήποτε άλλη ασθένεια. (Αποκάλυψη 21:3, 4) Για όλα τα υπάκουα άτομα, θα εξαλειφθεί ο “νόμος της αμαρτίας”, και ως εκ τούτου οι σκέψεις και οι πράξεις τους θα ευαρεστούν τόσο τους ίδιους όσο και τον Θεό. (Ρωμαίους 7:21-23) Στο τέλος της Χιλιετίας, θα έχουν αποκτήσει ανθρώπινη τελειότητα, σύμφωνα με την “εικόνα και την ομοίωση” του μόνου αληθινού Θεού.—Γένεση 1:26.
13. Στο τέλος της Χιλιετούς Διακυβέρνησης, ποια ενέργεια θα κάνει ο Χριστός, και με ποιο αποτέλεσμα;
13 Όταν ο Χριστός θα έχει τελειοποιήσει την ανθρωπότητα, θα επιστρέψει στον Πατέρα την εξουσία που του είχε χορηγηθεί για αυτό το έργο: «[Θα] παραδώσει τη βασιλεία στον Θεό και Πατέρα του, όταν θα έχει εκμηδενίσει κάθε κυβέρνηση και κάθε εξουσία και δύναμη. Διότι πρέπει να βασιλεύει ώσπου να βάλει ο Θεός όλους τους εχθρούς κάτω από τα πόδια του». (1 Κορινθίους 15:24, 25) Η Χιλιετής Διακυβέρνηση της Βασιλείας θα έχει εκπληρώσει το σκοπό της στο πλήρες και, γι’ αυτό δεν θα χρειάζεται να παραμένει πια αυτή η βοηθητική κυβέρνηση ανάμεσα στον Ιεχωβά και στην ανθρωπότητα. Εφόσον δε η αμαρτία και ο θάνατος θα έχουν εξαλειφθεί πλήρως και η ανθρωπότητα θα έχει απολυτρωθεί, δεν θα χρειάζεται πια ο Ιησούς με την ιδιότητά του ως Λυτρωτή. Η Αγία Γραφή εξηγεί: «Τότε και ο ίδιος ο Γιος θα υποταχθεί σε Εκείνον που υπέταξε τα πάντα σε αυτόν, ώστε να είναι ο Θεός τα πάντα για όλους».—1 Κορινθίους 15:28.
14. Σε τι θα υποβληθούν όλοι οι τελειοποιημένοι άνθρωποι, και γιατί;
14 Κατόπιν, θα δοθεί στην τελειοποιημένη ανθρωπότητα η ευκαιρία να δείξει ότι επιλέγει να υπηρετεί τον μόνο αληθινό Θεό για πάντα. Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά, προτού υιοθετήσει πλήρως όλους αυτούς τους τελειοποιημένους ανθρώπους ως παιδιά του, θα τους υποβάλει σε μια τελική δοκιμή. Ο Σατανάς και οι δαίμονές του θα λυθούν από την άβυσσο. Αυτό δεν θα επιφέρει καμιά μόνιμη βλάβη σε όσους αγαπούν αληθινά τον Ιεχωβά. Αλλά όποιοι επιτρέψουν ανόσια στον εαυτό τους να οδηγηθεί σε παρακοή προς τον Ιεχωβά θα καταστραφούν για πάντα, μαζί με τον αρχικό στασιαστή και τους δαίμονές του.—Αποκάλυψη 20:7-10.
15. Ποια κατάσταση θα επικρατεί και πάλι ανάμεσα σε όλα τα νοήμονα δημιουργήματα του Ιεχωβά;
15 Ο Ιεχωβά θα υιοθετήσει τότε ως παιδιά του όλους τους τελειοποιημένους ανθρώπους που θα έχουν υποστηρίξει τη θεϊκή κυριαρχία κατά την τελική δοκιμή. Κατόπιν αυτοί θα απολαμβάνουν στο πλήρες την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού ως μέρος της παγκόσμιας οικογένειας του Θεού. Όλα τα νοήμονα δημιουργήματα στον ουρανό και στη γη θα τον λατρεύουν και πάλι ενωμένα ως τον μόνο αληθινό Θεό. Ο σκοπός του Ιεχωβά θα έχει στεφθεί με ένδοξη επιτυχία! Θέλετε εσείς να αποτελέσετε μέρος αυτής της ευτυχισμένης, αιώνιας, παγκόσμιας οικογένειας; Αν ναι, σας παροτρύνουμε να δώσετε προσοχή στα λόγια της Γραφής που είναι γραμμένα στο εδάφιο 1 Ιωάννη 2:17: «Ο κόσμος παρέρχεται καθώς και η επιθυμία του, αλλά αυτός που κάνει το θέλημα του Θεού παραμένει για πάντα».
Συζήτηση για Ανασκόπηση
• Πριν από το στασιασμό στην Εδέμ, ποια σχέση είχαν με τον Ιεχωβά όλοι οι λάτρεις του;
• Ποια ευθύνη βαρύνει τους υπηρέτες του Θεού;
• Ποιοι ακόμη θα γίνουν παιδιά του Θεού, και πώς συνδέεται αυτό με το σκοπό που έχει ο Ιεχωβά όσον αφορά τη λατρεία με ενότητα;
[Εικόνα στη σελίδα 190]
Οι υπάκουοι άνθρωποι θα απολαμβάνουν τη ζωή σε έναν παγγήινο παράδεισο