Κεφάλαιο Εννιά

Η Δύναμη της Ελπίδας της Ανάστασης

 1. Χωρίς την ελπίδα της ανάστασης, ποια προοπτική θα είχαν οι νεκροί;

ΕΧΕΤΕ χάσει αγαπημένα σας πρόσωπα εξαιτίας του θανάτου; Χωρίς την ανάσταση, δεν θα είχατε καμιά ελπίδα να τα ξαναδείτε. Θα παρέμεναν στην κατάσταση που περιγράφει η Αγία Γραφή όταν δηλώνει: «Οι νεκροί δεν γνωρίζουν τίποτα απολύτως . . . γιατί δεν υπάρχει ούτε εργασία ούτε επινόηση ούτε γνώση ούτε σοφία στον Σιεόλ [στον τάφο], τον τόπο όπου πηγαίνεις».—Εκκλησιαστής 9:5, 10.

 2. Ποια θαυμαστή προοπτική έχει γίνει εφικτή μέσω της ανάστασης;

² Δείχνοντας έλεος, μέσω της ανάστασης, ο Ιεχωβά έχει διανοίξει για τεράστια πλήθη ανθρώπων που έχουν πεθάνει την ανεκτίμητη ευκαιρία να επανέλθουν από τους νεκρούς και να απολαύσουν αιώνια ζωή. Αυτό σημαίνει ότι μπορείτε να έχετε την ενθαρρυντική ελπίδα να ενωθείτε και πάλι μια ημέρα, στο νέο κόσμο του Θεού, με τα αγαπημένα σας πρόσωπα που έχουν κοιμηθεί τον ύπνο του θανάτου.—Μάρκος 5:35, 41, 42· Πράξεις 9:36-41.

 3. (α) Με ποιους τρόπους έχει αποδειχτεί η ανάσταση σημαντική για την επιτέλεση του σκοπού του Ιεχωβά; (β) Πότε ιδιαίτερα αποτελεί πηγή δύναμης για εμάς η ελπίδα της ανάστασης;

³ Λόγω της ανάστασης, δεν χρειάζεται να τρέφουμε νοσηρό φόβο για το θάνατο. Ο Ιεχωβά μπορεί, χωρίς να προκληθεί μόνιμη βλάβη στους πιστούς υπηρέτες του, να αφήσει τον Σατανά να φτάσει στα άκρα προσπαθώντας να αποδείξει τη μοχθηρή κατηγορία του, ότι «όλα όσα έχει ο άνθρωπος θα τα δώσει για χάρη της ψυχής του». (Ιώβ 2:4) Ο Ιησούς παρέμεινε πιστός στον Θεό μέχρι θανάτου, και γι’ αυτό ο Θεός τον ανέστησε σε ουράνια ζωή. Ο Ιησούς, λοιπόν, μπόρεσε να παρουσιάσει την αξία της τέλειας ανθρώπινης θυσίας του ενώπιον του ουράνιου θρόνου του Πατέρα του, πράγμα που παρέχει ζωοσωτήριο όφελος για εμάς. Μέσω της ανάστασης, τα μέλη του “μικρού ποιμνίου”, ως συγκληρονόμοι με τον Χριστό, έχουν την ελπίδα να ενωθούν μαζί του στην ουράνια Βασιλεία. (Λουκάς 12:32) Για άλλους, υπάρχει η ελπίδα της ανάστασης σε αιώνια ζωή σε μια παραδεισιακή γη. (Ψαλμός 37:11, 29) Όλοι οι Χριστιανοί διαπιστώνουν ότι η ελπίδα της ανάστασης αποτελεί πηγή δύναμης «που ξεπερνάει το φυσιολογικό» όταν υφίστανται δοκιμασίες οι οποίες τους φέρνουν αντιμέτωπους με το θάνατο.—2 Κορινθίους 4:7.

Γιατί Είναι Θεμελιώδης για τη Χριστιανική Πίστη

 4. (α) Με ποια έννοια είναι η ανάσταση “αρχικό δόγμα”; (β) Τι σημαίνει η ανάσταση για τον κόσμο γενικά;

⁴ Όπως αναφέρουν τα εδάφια Εβραίους 6:1, 2, η ανάσταση είναι “αρχικό δόγμα”. Αποτελεί μέρος του θεμελίου της πίστης χωρίς το οποίο ποτέ δεν θα μπορούσαμε να γίνουμε ώριμοι Χριστιανοί. (1 Κορινθίους 15:16-19) Αλλά η Γραφική διδασκαλία της ανάστασης δεν συμβιβάζεται με τον τρόπο σκέψης του κόσμου γενικά. Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι, επειδή στερούνται πνευματικότητας, θεωρούν πραγματική μόνο την παρούσα ζωή. Ως εκ τούτου, ζουν για την επιδίωξη απολαύσεων. Υπάρχουν, επίσης, οι οπαδοί των παραδοσιακών θρησκειών—μέσα και έξω από το Χριστιανικό κόσμο—που πιστεύουν ότι έχουν αθάνατη ψυχή. Αλλά αυτή η πεποίθηση δεν μπορεί να συμβιβαστεί με τη Γραφική διδασκαλία της ανάστασης, εφόσον η ανάσταση θα ήταν περιττή αν οι άνθρωποι είχαν αθάνατη ψυχή. Η προσπάθεια συγχώνευσης αυτών των δύο αντιλήψεων δημιουργεί περισσότερη σύγχυση παρά ελπίδα. Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα άτομα με ειλικρινή καρδιά που θέλουν να μάθουν την αλήθεια;

 5. (α) Προτού μπορέσει κάποιος να συνειδητοποιήσει τι είναι η ανάσταση, τι χρειάζεται να γνωρίζει; (β) Ποια εδάφια θα χρησιμοποιούσατε για να εξηγήσετε τι είναι η ψυχή και ποια είναι η κατάσταση των νεκρών; (γ) Τι μπορεί να γίνει αν κάποιος χρησιμοποιεί μια μετάφραση της Γραφής η οποία φαίνεται ότι συγκαλύπτει την αλήθεια;

⁵ Προτού μπορέσουν αυτά τα άτομα να συνειδητοποιήσουν πόσο θαυμαστή προμήθεια είναι η ανάσταση, χρειάζεται να αποκτήσουν την ορθή κατανόηση για την ψυχή και την κατάσταση των νεκρών. Συνήθως, λίγα μόνο εδάφια είναι αρκετά για να ξεκαθαρίσουν αυτά τα ζητήματα σε κάποιον που πεινάει για την αλήθεια της Γραφής. (Γένεση 2:7· Ψαλμός 146:3, 4· Ιεζεκιήλ 18:4) Εντούτοις, μερικές σύγχρονες μεταφράσεις και παραφράσεις της Αγίας Γραφής συγκαλύπτουν την αλήθεια για την ψυχή. Ίσως χρειαστεί, λοιπόν, να εξετάσετε τις εκφράσεις που χρησιμοποιήθηκαν στις πρωτότυπες γλώσσες στις οποίες γράφτηκε η Γραφή.

 6. Πώς θα μπορούσατε να βοηθήσετε ένα άτομο να κατανοήσει τι είναι η ψυχή;

⁶ Η Μετάφραση Νέου Κόσμου είναι ιδιαίτερα πολύτιμη σε αυτή την έρευνα, επειδή χρησιμοποιεί με συνέπεια τη λέξη «ψυχή» οπουδήποτε υπάρχει στο πρωτότυπο εβραϊκό κείμενο η λέξη νέφες και στο πρωτότυπο ελληνικό κείμενο η αντίστοιχη λέξη ψυχή. Στο παράρτημα αυτής της μετάφρασης αναφέρονται πολλά εδάφια στα οποία υπάρχουν αυτές οι λέξεις. Πολλές άλλες μεταφράσεις της Αγίας Γραφής, αντί να έχουν συνέπεια ως προς αυτό, μπορεί να χρησιμοποιούν στη θέση των ίδιων λέξεων των πρωτότυπων κειμένων, όχι μόνο τη λέξη «ψυχή», αλλά επίσης τις λέξεις «πλάσμα», «ον», «άτομο» και «ζωή». Ως εκ τούτου, η φράση «η νέφες μου» μπορεί να αποδίδεται «εγώ» και η φράση «η νέφες σου», «εσύ». Μια σύγκριση άλλων μεταφράσεων της Αγίας Γραφής με τη Μετάφραση Νέου Κόσμου θα βοηθήσει τον ειλικρινή σπουδαστή να συνειδητοποιήσει ότι οι λέξεις των πρωτότυπων κειμένων στη θέση των οποίων έχει χρησιμοποιηθεί η λέξη «ψυχή» αναφέρονται και σε ανθρώπους και σε ζώα. Αλλά ποτέ δεν μεταδίδουν αυτές οι λέξεις την ιδέα ότι η ψυχή είναι κάτι το αόρατο και άυλο που μπορεί να διαφύγει από το σώμα τη στιγμή του θανάτου και να συνεχίσει τη συνειδητή του ύπαρξη κάπου αλλού.

 7. Πώς θα εξηγούσατε από τη Γραφή την κατάσταση όσων βρίσκονται στον Σιεόλ, στον Άδη ή στη Γέεννα;

⁷ Επιπρόσθετα, η Μετάφραση Νέου Κόσμου χρησιμοποιεί με συνέπεια τη λέξη «Σιεόλ» μεταγραμματίζοντας την αντίστοιχη λέξη του εβραϊκού κειμένου, και επίσης χρησιμοποιεί με συνέπεια αυτούσιες τις λέξεις «Άδης» και «Γέεννα» του ελληνικού κειμένου. Η λέξη «Σιεόλ» είναι η αντίστοιχη της λέξης «Άδης». (Ψαλμός 16:10· Πράξεις 2:27) Η Αγία Γραφή καθιστά σαφές ότι τόσο ο Σιεόλ όσο και ο Άδης αναφέρονται στον κοινό τάφο της ανθρωπότητας και συνδέονται με το θάνατο, όχι με τη ζωή. (Ψαλμός 89:48· Αποκάλυψη 20:13) Οι Γραφές παρουσιάζουν επίσης την προοπτική επανόδου από τον κοινό τάφο μέσω ανάστασης. (Ιώβ 14:13· Πράξεις 2:31) Αντιθέτως, δεν προσφέρεται καμιά ελπίδα μελλοντικής ζωής για όσους πηγαίνουν στη Γέεννα, και δεν αναφέρεται πουθενά ότι η ψυχή έχει εκεί συνειδητή ύπαρξη.—Ματθαίος 10:28.

 8. Πώς μπορεί η ορθή κατανόηση της ανάστασης να επηρεάσει τη στάση και τις ενέργειες κάποιου;

⁸ Όταν διασαφηνιστούν αυτά τα ζητήματα, είναι δυνατόν να βοηθηθεί κάποιος να καταλάβει τι θα μπορούσε να σημαίνει για αυτόν η ανάσταση. Μπορεί να αρχίσει να εκτιμάει την αγάπη που εκδήλωσε ο Ιεχωβά κάνοντας αυτή τη θαυμαστή προμήθεια. Η θλίψη που νιώθουν όσοι έχουν χάσει αγαπημένα τους πρόσωπα εξαιτίας του θανάτου μπορεί να απαλυνθεί από τη χαρωπή προσδοκία της επανένωσης με αυτά τα πρόσωπα στο νέο κόσμο του Θεού. Η κατανόηση αυτών των ζητημάτων είναι, επίσης, απαραίτητη προκειμένου να κατανοήσει κανείς τη σημασία του θανάτου του Χριστού. Οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα αντιλαμβάνονταν ότι η ανάσταση του Ιησού Χριστού είναι θεμελιώδης για τη Χριστιανική πίστη, εφόσον ανοίγει το δρόμο για την ανάσταση άλλων. Κήρυτταν με ζήλο για την ανάσταση του Ιησού και για την ελπίδα που δίνει αυτή η ανάσταση. Παρόμοια, και εκείνοι που εκτιμούν την ανάσταση σήμερα είναι πρόθυμοι να μεταδίδουν σε άλλους αυτή την πολύτιμη αλήθεια.—Πράξεις 5:30-32· 10:42, 43.

Η Χρήση “του Κλειδιού του Άδη”

 9. Πώς χρησιμοποιεί για πρώτη φορά ο Ιησούς «τα κλειδιά του θανάτου και του Άδη»;

⁹ Όλοι όσοι πρόκειται να γίνουν σύντροφοι του Χριστού στην ουράνια Βασιλεία του πρέπει τελικά να πεθάνουν. Αλλά γνωρίζουν καλά τη διαβεβαίωση που έδωσε εκείνος όταν είπε: «Έγινα νεκρός, αλλά δες! είμαι ζωντανός στους αιώνες των αιώνων και έχω τα κλειδιά του θανάτου και του Άδη». (Αποκάλυψη 1:18) Τι εννοούσε; Έστρεφε την προσοχή στη δική του εμπειρία. Και εκείνος είχε πεθάνει. Αλλά ο Θεός δεν τον άφησε στον Άδη. Την τρίτη ημέρα, ο ίδιος ο Ιεχωβά τον ήγειρε σε πνευματική ζωή και του χορήγησε αθανασία. (Πράξεις 2:32, 33· 10:40) Επιπλέον, ο Θεός τού έδωσε «τα κλειδιά του θανάτου και του Άδη» για να τα χρησιμοποιήσει προκειμένου να ελευθερώσει και άλλους από τον κοινό τάφο της ανθρωπότητας και από τις συνέπειες της Αδαμιαίας αμαρτίας. Επειδή ο Ιησούς κατέχει αυτά τα κλειδιά, είναι σε θέση να εγείρει τους πιστούς ακολούθους του από τους νεκρούς. Ανασταίνει τα χρισμένα με το πνεύμα μέλη της εκκλησίας του πρώτα, χορηγώντας τους το πολύτιμο δώρο της αθάνατης ζωής στον ουρανό, ακριβώς το ίδιο που χορήγησε σε αυτόν ο Πατέρας του.—Ρωμαίους 6:5· Φιλιππησίους 3:20, 21.

10. Πότε λαβαίνει χώρα η ανάσταση των πιστών χρισμένων Χριστιανών;

¹⁰ Πότε θα γεύονταν αυτή την ουράνια ανάσταση οι πιστοί χρισμένοι Χριστιανοί; Η Αγία Γραφή δείχνει ότι έχει ήδη αρχίσει. Ο απόστολος Παύλος εξήγησε ότι αυτοί θα εγείρονταν “στη διάρκεια της παρουσίας του Χριστού”, η οποία άρχισε το έτος 1914. (1 Κορινθίους 15:23) Όταν οι χρισμένοι πιστοί ολοκληρώνουν την επίγεια πορεία τους τώρα, στη διάρκεια της παρουσίας του, δεν χρειάζεται να παραμείνουν νεκροί μέχρι την επάνοδο του Κυρίου τους. Αμέσως μόλις πεθάνουν, εγείρονται ως πνεύματα, “μεταβαλλόμενοι, σε μια στιγμή, εν ριπή οφθαλμού”. Τι ευτυχία απολαμβάνουν, επειδή τα καλά έργα που έκαναν «πηγαίνουν μαζί τους»!—1 Κορινθίους 15:51, 52· Αποκάλυψη 14:13.

11. Ποια ανάσταση θα γίνει για τους ανθρώπους γενικά, και πότε θα αρχίσει;

¹¹ Αλλά η ανάσταση των κληρονόμων της Βασιλείας σε ουράνια ζωή δεν είναι η μόνη ανάσταση. Το γεγονός ότι αυτή αποκαλείται «πρώτη ανάσταση» στο εδάφιο Αποκάλυψη 20:6 υποδηλώνει ότι πρέπει να ακολουθήσει και κάποια άλλη. Όσοι ωφελούνται από αυτή τη δεύτερη ανάσταση θα έχουν την ευτυχή προοπτική να ζήσουν αιώνια σε μια παραδεισιακή γη. Πότε θα γίνει αυτό; Το βιβλίο της Αποκάλυψης δείχνει ότι θα γίνει μετά την απομάκρυνση “της γης και του ουρανού”—του παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων με τις άρχουσες εξουσίες του. Αυτό το τέλος του παλιού συστήματος είναι πολύ κοντά. Κατόπιν, στον προσδιορισμένο καιρό του Θεού, θα αρχίσει η επίγεια ανάσταση.—Αποκάλυψη 20:11, 12.

12. Ποιοι θα περιληφθούν στους πιστούς που θα εγερθούν σε ζωή στη γη, και γιατί είναι αυτή μια συναρπαστική προοπτική;

¹² Ποιοι θα περιληφθούν σε αυτή την επίγεια ανάσταση; Ανάμεσα στα άτομα αυτά θα είναι πιστοί υπηρέτες του Ιεχωβά από τους αρχαιότατους χρόνους, άντρες και γυναίκες που, λόγω της ισχυρής πίστης τους στην ανάσταση, «δεν δέχονταν απελευθέρωση με κάποιο λύτρο». Αυτό σημαίνει ότι δεν συμβίβασαν την ακεραιότητά τους στον Θεό προκειμένου να διαφύγουν το βίαιο, πρόωρο θάνατο. Τι απόλαυση θα είναι να τους γνωρίσουμε προσωπικά και να τους ακούσουμε να μας αφηγούνται από πρώτο χέρι τις λεπτομέρειες σχετικά με γεγονότα που αναφέρονται μόνο επιγραμματικά στην Αγία Γραφή! Ανάμεσα στα άτομα που θα αναστηθούν σε επίγεια ζωή θα είναι ο Άβελ, ο πρώτος πιστός μάρτυρας του Ιεχωβά, ο Ενώχ και ο Νώε, που διακήρυτταν άφοβα το προειδοποιητικό άγγελμα του Θεού πριν από τον Κατακλυσμό, ο Αβραάμ και η Σάρρα, που φιλοξένησαν αγγέλους, ο Μωυσής, μέσω του οποίου δόθηκε ο Νόμος στο Όρος Σινά, θαρραλέοι προφήτες σαν τον Ιερεμία, ο οποίος είδε την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 607 Π.Κ.Χ., και ο Ιωάννης ο Βαφτιστής, ο οποίος άκουσε τον ίδιο τον Θεό να προσδιορίζει τον Ιησού ως τον Γιο Του. Εκτός από αυτούς, θα είναι και πολλοί όσιοι άντρες και γυναίκες που πεθαίνουν στη διάρκεια αυτών των τελευταίων ημερών του παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων.—Εβραίους 11:4-38· Ματθαίος 11:11.

13, 14. (α) Τι θα συμβεί στον Άδη και στους νεκρούς του; (β) Ποιοι θα περιληφθούν στην ανάσταση, και γιατί;

¹³ Αργότερα θα εγερθούν από τους νεκρούς και άλλα άτομα, εκτός από τους πιστούς υπηρέτες του Θεού, ώστε δεν θα μείνει κανείς στον κοινό τάφο της ανθρωπότητας. Ο βαθμός στον οποίο θα αδειάσει αυτός ο τάφος από τους νεκρούς του μπορεί να κατανοηθεί από τον τρόπο με τον οποίο θα χρησιμοποιήσει ο Ιησούς “το κλειδί του Άδη” για χάρη της ανθρωπότητας. Αυτό φαίνεται σε ένα όραμα που δόθηκε στον απόστολο Ιωάννη, στο οποίο εκείνος είδε τον Άδη “να ρίχνεται στη λίμνη της φωτιάς”. (Αποκάλυψη 20:14) Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι ο Άδης, ο κοινός τάφος της ανθρωπότητας, καταστρέφεται ολοκληρωτικά. Παύει να υπάρχει, αδειάζοντας εντελώς από τους νεκρούς του, επειδή ο Ιησούς, εκτός από το ότι θα αναστήσει όλους τους πιστούς λάτρεις του Ιεχωβά, εκδηλώνοντας έλεος θα επαναφέρει ακόμη και αδίκους. Ο Λόγος του Θεού μάς διαβεβαιώνει: «Πρόκειται να γίνει ανάσταση δικαίων και αδίκων».—Πράξεις 24:15.

¹⁴ Κανένα από αυτά τα άδικα άτομα δεν εγείρεται απλώς και μόνο για να κριθεί και πάλι άξιο θανάτου. Στο δίκαιο περιβάλλον που θα επικρατεί σε όλη τη γη υπό τη Βασιλεία του Θεού, αυτά τα άτομα θα βοηθηθούν να εναρμονίσουν τη ζωή τους με τις οδούς του Ιεχωβά. Το όραμα έδειχνε ότι θα ανοιχτεί «ο ρόλος της ζωής». Άρα, θα έχουν την ευκαιρία να γραφτεί το όνομά τους σε αυτόν. Θα “κριθούν ατομικά σύμφωνα με τα έργα τους” τα οποία θα κάνουν μετά την ανάστασή τους. (Αποκάλυψη 20:12, 13) Συνεπώς, βλέποντας το ζήτημα από τη σκοπιά της τελικής έκβασης, η ανάστασή τους μπορεί να αποδειχτεί «ανάσταση ζωής» και δεν θα είναι αναπόφευκτα «ανάσταση [καταδικαστικής] κρίσης».—Ιωάννης 5:28, 29.

15. (α) Ποιοι δεν θα αναστηθούν; (β) Πώς πρέπει να μας επηρεάζει η γνώση της αλήθειας σχετικά με την ανάσταση;

¹⁵ Ωστόσο, δεν θα αναστηθούν όλοι όσοι έζησαν κάποτε και πέθαναν. Μερικοί διέπραξαν αμαρτήματα για τα οποία δεν είναι δυνατή η συγχώρηση. Αυτοί δεν βρίσκονται στον Άδη, αλλά στη Γέεννα, όπου υφίστανται αιώνια καταστροφή. Σε αυτούς θα συμπεριληφθούν και τα άτομα που θα εκτελεστούν στη «μεγάλη θλίψη», η οποία τώρα πλησιάζει. (Ματθαίος 12:31, 32· 23:33· 24:21, 22· 25:41, 46· 2 Θεσσαλονικείς 1:6-9) Έτσι λοιπόν, μολονότι ο Ιεχωβά εκδηλώνει εξαιρετικά μεγάλο έλεος απελευθερώνοντας τους νεκρούς από τον Άδη, η ελπίδα της ανάστασης δεν παρέχει καμιά βάση για να είμαστε αδιάφοροι σχετικά με το πώς ζούμε τώρα. Δεν είναι εφικτή η ανάσταση για όσους στασιάζουν εσκεμμένα κατά της κυριαρχίας του Ιεχωβά. Η γνώση αυτού του γεγονότος πρέπει να μας υποκινεί να δείχνουμε ότι εκτιμούμε βαθιά την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού ζώντας σύμφωνα με το θέλημά του.

Ενισχυμένοι από την Ελπίδα της Ανάστασης

16. Πώς μπορεί η ελπίδα της ανάστασης να αποτελέσει πηγή μεγάλης δύναμης;

¹⁶ Όσοι έχουμε ενστερνιστεί την ελπίδα της ανάστασης μπορούμε να αντλούμε μεγάλη δύναμη από αυτήν. Προς το παρόν, όταν πλησιάζει το τέλος της ζωής μας, γνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε να αναβάλλουμε το θάνατο επ’ αόριστον, όποια ιατρική διαδικασία και αν ακολουθήσουμε. (Εκκλησιαστής 8:8) Αν έχουμε υπηρετήσει όσια τον Ιεχωβά μαζί με την οργάνωσή του, μπορούμε να αποβλέπουμε στο μέλλον με πλήρη πεποίθηση. Γνωρίζουμε ότι μέσω της ανάστασης θα απολαύσουμε και πάλι τη ζωή στον ορισμένο καιρό του Θεού. Και τι ζωή θα είναι αυτή! Η «πραγματική ζωή», όπως την αποκάλεσε ο απόστολος Παύλος.—1 Τιμόθεο 6:19· Εβραίους 6:10-12.

17. Τι μπορεί να μας βοηθήσει να διακρατήσουμε ακεραιότητα στον Ιεχωβά;

¹⁷ Επειδή γνωρίζουμε ότι υπάρχει ανάσταση και επειδή γνωρίζουμε Εκείνον που αποτελεί την πηγή αυτής της προμήθειας, μπορούμε να είμαστε ισχυροί στην πίστη. Αυτό μας ενισχύει προκειμένου να παραμένουμε όσιοι στον Θεό ακόμη και αν απειληθούμε με θάνατο στα χέρια βίαιων διωκτών. Ο Σατανάς χρησιμοποιεί ανέκαθεν το φόβο του πρόωρου θανάτου ως μέσο για να κρατάει υποδουλωμένους τους ανθρώπους. Αλλά ο Ιησούς δεν ένιωθε τέτοιον φόβο. Αποδείχτηκε πιστός στον Ιεχωβά μέχρι θανάτου. Μέσω της λυτρωτικής θυσίας του, ο Ιησούς προμήθευσε το μέσο για να ελευθερωθούν και άλλοι από αυτόν το φόβο.—Εβραίους 2:14, 15.

18. Τι έχει βοηθήσει τους υπηρέτες του Ιεχωβά να δημιουργήσουν ένα τόσο έξοχο ιστορικό ακεραιότητας;

¹⁸ Λόγω της πίστης τους τόσο στην προμήθεια της θυσίας του Χριστού όσο και στην ανάσταση, οι υπηρέτες του Ιεχωβά έχουν δημιουργήσει ένα έξοχο ιστορικό ως τηρητές ακεραιότητας. Όταν βρίσκονται υπό πίεση, έχουν αποδείξει ότι “δεν αγαπούν την ψυχή τους” περισσότερο από όσο αγαπούν τον Ιεχωβά. (Αποκάλυψη 12:11) Ενεργώντας σοφά, δεν εγκαταλείπουν τις Χριστιανικές αρχές προσπαθώντας να σώσουν την τωρινή ζωή τους. (Λουκάς 9:24, 25) Γνωρίζουν ότι, ακόμη και αν χάσουν τη ζωή τους τώρα επειδή υποστηρίζουν όσια την κυριαρχία του Ιεχωβά, εκείνος θα τους ανταμείψει μέσω της ανάστασης. Έχετε εσείς τέτοια πίστη; Θα την έχετε, αν αγαπάτε αληθινά τον Ιεχωβά και αν εκτιμάτε την πραγματική σημασία της ελπίδας της ανάστασης.

Συζήτηση για Ανασκόπηση

• Γιατί χρειάζεται να αποκτήσει κανείς κατανόηση σχετικά με την ψυχή και την κατάσταση των νεκρών προτού μπορέσει να συνειδητοποιήσει τι είναι η ανάσταση;

• Ποιοι θα επανέλθουν από τους νεκρούς, και πώς πρέπει να μας επηρεάζει η γνώση αυτού του γεγονότος;

• Πώς μας ενισχύει η ελπίδα της ανάστασης;

[Εικόνα στις σελίδες 84, 85]

Ο Ιεχωβά υπόσχεται ότι πρόκειται να γίνει ανάσταση δικαίων και αδίκων