ΑΛΦΑ ΚΑΙ ΩΜΕΓΑ
Το πρώτο και το τελευταίο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου τα οποία χρησιμοποιούνται ως τίτλος τρεις φορές στο βιβλίο της Αποκάλυψης. Ωστόσο, η επιπρόσθετη χρήση αυτής της φράσης στην απόδοση του εδαφίου Αποκάλυψη 1:11 σύμφωνα με τη Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου (βλέπε επίσης ΒΑΜ) δεν βρίσκει υποστήριξη σε ορισμένα από τα παλαιότερα ελληνικά χειρόγραφα, μεταξύ των οποίων και ο Αλεξανδρινός Κώδικας, ο Σιναϊτικός Κώδικας και ο παλίμψηστος Κώδικας του Εφραίμ. Ως εκ τούτου, αυτή η φράση παραλείπεται σε πολλές σύγχρονες μεταφράσεις.
Ενώ πολλοί σχολιαστές εφαρμόζουν αυτόν τον τίτλο τόσο στον Θεό όσο και στον Χριστό, μια προσεκτικότερη εξέταση της χρήσης του κάνει φανερό ότι η εφαρμογή του περιορίζεται στον Ιεχωβά Θεό. Το πρώτο εδάφιο της Αποκάλυψης δείχνει ότι η αποκάλυψη δόθηκε αρχικά από τον Θεό και μέσω του Ιησού Χριστού, οπότε μιλάει άλλοτε ο ίδιος ο Θεός (μέσω αγγελικού εκπροσώπου) και άλλοτε ο Χριστός Ιησούς. (Απ 22:8) Συνεπώς, το εδάφιο Αποκάλυψη 1:8 (RS) αναφέρει: «“Εγώ είμαι το Άλφα και το Ωμέγα”, λέει ο Κύριος ο Θεός [«Ιεχωβά Θεός», ΜΝΚ], που είναι και που ήταν και που πρόκειται να έρθει, ο Παντοδύναμος». (Βλέπε επίσης ΚΔΤΚ.) Μολονότι το προηγούμενο εδάφιο μιλάει για τον Χριστό Ιησού, είναι σαφές ότι στο εδάφιο 8 ο τίτλος εφαρμόζεται στον “Παντοδύναμο” Θεό. Σχετικά με αυτό, το σύγγραμμα Παρατηρήσεις του Μπαρνς για την Καινή Διαθήκη ([Barnes’ Notes on the New Testament] 1974) επισημαίνει: «Δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτα βέβαιοι ότι ο συγγραφέας ήθελε να αναφερθεί συγκεκριμένα στον Κύριο Ιησού εδώ . . . Επίσης, δεν είναι ουσιαστικά άτοπο να υποθέσουμε ότι ο συγγραφέας ήθελε εδώ να αναφερθεί στον Θεό με αυτόν τον τρόπο».
Ο τίτλος αυτός εμφανίζεται και πάλι στο εδάφιο Αποκάλυψη 21:6, και το επόμενο εδάφιο προσδιορίζει ποιος είναι αυτός που μιλάει, λέγοντας: «Όποιος νικάει θα τα κληρονομήσει αυτά, και εγώ θα είμαι Θεός του και αυτός θα είναι γιος μου». Εφόσον ο Ιησούς αποκάλεσε όσους είναι συγκληρονόμοι με αυτόν στη Βασιλεία του «αδελφούς» και όχι «γιους», αυτός που μιλάει πρέπει να είναι ο ουράνιος Πατέρας του Ιησού, ο Ιεχωβά Θεός.—Ματ 25:40· παράβαλε Εβρ 2:10-12.
Η τελευταία περίπτωση στην οποία εμφανίζεται αυτός ο τίτλος είναι στο εδάφιο Αποκάλυψη 22:13, το οποίο δηλώνει: «Εγώ είμαι το Άλφα και το Ωμέγα, ο πρώτος και ο τελευταίος, η αρχή και το τέλος». Είναι προφανές ότι σε αυτό το κεφάλαιο της Αποκάλυψης παρουσιάζονται να μιλούν αρκετά πρόσωπα: τα εδάφια 8 και 9 δείχνουν ότι ο άγγελος μίλησε στον Ιωάννη, το εδάφιο 16 εφαρμόζεται σαφώς στον Ιησού, το πρώτο μέρος του εδαφίου 17 αποδίδεται στο “πνεύμα και στη νύφη”, ενώ αυτός που μιλάει στο τελευταίο μέρος του εδαφίου 20 είναι καταφανώς ο ίδιος ο Ιωάννης. Επομένως, «το Άλφα και το Ωμέγα» των εδαφίων 12-15 μπορεί εύλογα να ταυτιστεί με το ίδιο πρόσωπο που φέρει αυτόν τον τίτλο και στις άλλες δύο περιπτώσεις, δηλαδή τον Ιεχωβά Θεό. Η φράση «Δες! Έρχομαι γρήγορα» του εδαφίου 12 δεν συνεπάγεται ότι τα προαναφερόμενα εδάφια εφαρμόζονται στον Ιησού, εφόσον και ο Θεός αναφέρει ότι «εξέρχεται» για να εκτελέσει κρίση. (Παράβαλε Ησ 26:21.) Τα εδάφια Μαλαχίας 3:1-6 λένε ότι ο Ιεχωβά και ο “αγγελιοφόρος του της διαθήκης” έρχονται από κοινού για κρίση.
Ο τίτλος «το Άλφα και το Ωμέγα» μεταδίδει την ίδια έννοια με τις φράσεις «ο πρώτος και ο τελευταίος» και «η αρχή και το τέλος», όταν αυτοί οι όροι χρησιμοποιούνται αναφορικά με τον Ιεχωβά. Πριν από αυτόν δεν υπήρχε Παντοδύναμος Θεός, ούτε και θα υπάρξει κανείς έπειτα από αυτόν. Αυτός θα φέρει αίσια έκβαση στο ζήτημα της Θειότητας, έχοντας δικαιωθεί για πάντα ως ο ένας και μοναδικός Παντοδύναμος Θεός.—Παράβαλε Ησ 44:6.