Εξακολουθήστε να Απεργάζεστε τη Σωτηρία Σας!

«Αγαπητοί . . . εξακολουθήστε να απεργάζεστε τη σωτηρία σας με φόβο και τρόμο».—ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 2:12.

1, 2. Ποιες δημοφιλείς αντιλήψεις έχουν κάνει πολλούς να νομίζουν ότι δεν μπορούν να ελέγξουν την εξέλιξη της ζωής τους;

«ΕΤΣΙ γεννηθήκατε;» Πρόσφατα, αυτή η ερώτηση εμφανίστηκε στο εξώφυλλο ενός δημοφιλούς περιοδικού. Κάτω από τον τίτλο υπήρχαν τα λόγια: «Προσωπικότητα, χαρακτήρας, ακόμη και επιλογές στη ζωή. Καινούριες μελέτες δείχνουν ότι αυτά εξαρτώνται κυρίως από τα γονίδιά σας». Τέτοιοι ισχυρισμοί μπορεί να κάνουν μερικούς να νομίζουν ότι ασκούν μικρό έλεγχο στη ζωή τους.

² Άλλοι φοβούνται ότι η ανεπαρκής μέριμνα των γονέων τους ή η ανεπαρκής διδασκαλία των δασκάλων τους τούς έχει κατά κάποιον τρόπο καταδικάσει σε μια δυστυχισμένη ζωή. Μπορεί να νιώθουν ότι είναι αναπόφευκτο να επαναλάβουν τα λάθη των γονέων τους, να ενεργήσουν σύμφωνα με τις χειρότερες παρορμήσεις τους, να αποδειχτούν άπιστοι στον Ιεχωβά—με λίγα λόγια να κάνουν κακές επιλογές. Άραγε, αυτό διδάσκει η Αγία Γραφή; Σίγουρα, υπάρχουν θρησκευόμενα άτομα που επιμένουν ότι η Αγία Γραφή διδάσκει κάτι τέτοιο, τη δοξασία του προκαθορισμού. Σύμφωνα με αυτή τη δοξασία, ο Θεός πριν από πολύ καιρό καθόρισε κάθε γεγονός στη ζωή σας.

3. Ποιο ενθαρρυντικό μήνυμα έχει η Αγία Γραφή σχετικά με την ικανότητα που διαθέτουμε να αναλαμβάνουμε την ευθύνη για το μέλλον μας;

³ Όλες αυτές οι διαφορετικές αντιλήψεις μεταδίδουν ένα κοινό μήνυμα: Έχεις λίγες επιλογές, ασκείς μικρό έλεγχο στην εξέλιξη της ζωής σου. Αυτό πράγματι είναι αποθαρρυντικό μήνυμα, και η αποθάρρυνση επιτείνει το πρόβλημα. Το εδάφιο Παροιμίες 24:10 λέει: «Αποθαρρύνθηκες την ημέρα της στενοχώριας; Η δύναμή σου θα είναι λιγοστή». Ενθαρρυνόμαστε, όμως, καθώς μαθαίνουμε ότι, σύμφωνα με την Αγία Γραφή, μπορούμε να “απεργαζόμαστε τη σωτηρία μας”. (Φιλιππησίους 2:12) Πώς μπορούμε να ενισχύσουμε την εμπιστοσύνη μας σε αυτή τη θετική Γραφική διδασκαλία;

Το “Οικοδομικό” Έργο που Κάνουμε στον Εαυτό Μας

4. Αν και τα εδάφια 1 Κορινθίους 3:10-15 μιλούν για οικοδόμηση με πυρίμαχα υλικά, τι δεν υπονοεί αυτό;

⁴ Αναλογιστείτε το παράδειγμα που χρησιμοποίησε ο απόστολος Παύλος, το οποίο βρίσκεται στα εδάφια 1 Κορινθίους 3:10-15. Εκεί αναφέρεται σε ένα Χριστιανικό οικοδομικό έργο, και η αρχή η οποία περιλαμβάνεται στο παράδειγμά του μπορεί να εφαρμοστεί στην εσωτερική και στην εξωτερική διακονία. Μήπως υπονοεί ότι το αν ένας μαθητής θα επιλέξει τελικά να υπηρετεί τον Ιεχωβά και αν θα εμμείνει σε αυτή την επιλογή είναι αποκλειστικά ευθύνη εκείνων που τον δίδαξαν και τον εκπαίδευσαν; Όχι. Ο Παύλος τόνιζε πόσο σημαντικό είναι να κάνει ο δάσκαλος όσο το δυνατόν καλύτερο οικοδομικό έργο. Αλλά όπως μάθαμε στο προηγούμενο άρθρο, δεν έλεγε ότι ο σπουδαστής ή ο μαθητής δεν έχει καμία επιλογή σε αυτό το ζήτημα. Είναι αλήθεια ότι το παράδειγμα του Παύλου εστιάζει την προσοχή στο έργο που κάνουμε σε άλλους, όχι στην εποικοδόμηση του εαυτού μας. Αυτό είναι φανερό επειδή ο Παύλος αναφέρεται στο πρόχειρο οικοδομικό έργο ως κάτι που καταστρέφεται ενώ ο ίδιος ο οικοδόμος σώζεται. Εντούτοις, η Αγία Γραφή εφαρμόζει μερικές φορές αυτό το ίδιο σχήμα λόγου στο έργο που κάνουμε σε σχέση με τον εαυτό μας.

5. Ποια εδάφια δείχνουν ότι οι Χριστιανοί πρέπει να κάνουν “οικοδομικό” έργο στον εαυτό τους;

⁵ Εξετάστε, λόγου χάρη, τα εδάφια Ιούδα 20, 21: «Εσείς, αγαπητοί, εποικοδομώντας τον εαυτό σας στην αγιότατη πίστη σας και προσευχόμενοι με άγιο πνεύμα, κρατήστε τον εαυτό σας στην αγάπη του Θεού». Μιλώντας για “εποικοδόμηση”, ο Ιούδας χρησιμοποιεί εδώ την ίδια λέξη της κοινής ελληνικής την οποία χρησιμοποιεί ο Παύλος στο 3ο κεφάλαιο της Πρώτης Επιστολής προς τους Κορινθίους, αλλά το σημείο που θίγει φαίνεται πως είναι το να εποικοδομούμε τον εαυτό μας στο θεμέλιο της πίστης μας. Ο Λουκάς, καταγράφοντας την παραβολή του Ιησού σχετικά με τον άνθρωπο που θεμελίωσε το σπίτι του πάνω σε βράχο, χρησιμοποιεί τη λέξη θεμέλιον την οποία χρησιμοποιεί ο Παύλος στο παράδειγμά του αναφορικά με τη Χριστιανική οικοδόμηση. (Λουκάς 6:48, 49) Επιπλέον, ο Παύλος χρησιμοποιεί την εικόνα της εδραίωσης πάνω σε ένα «θεμέλιο» όταν παροτρύνει τους συγχριστιανούς του να κάνουν πνευματική πρόοδο. Ναι, ο Λόγος του Θεού μάς διδάσκει να κάνουμε “οικοδομικό” έργο στον εαυτό μας.—Εφεσίους 3:15-19· Κολοσσαείς 1:23· 2:7.

6. (α) Δείξτε με παράδειγμα πώς ο κάθε Χριστιανός μαθητής είναι το αποτέλεσμα ενός συλλογικού οικοδομικού προγράμματος. (β) Ποια ευθύνη έχει ο κάθε μαθητής;

⁶ Μήπως η οικοδόμηση κάποιου Χριστιανού αποτελεί έργο ενός μόνο ανθρώπου; Φανταστείτε ότι αποφασίζετε να χτίσετε ένα σπίτι. Πηγαίνετε σε κάποιον αρχιτέκτονα για τα σχέδια. Μολονότι έχετε την πρόθεση να κάνετε πολλή από την εργασία ο ίδιος, προσλαμβάνετε έναν τεχνίτη για να εργαστεί μαζί σας και να σας συμβουλέψει σχετικά με τις καλύτερες μεθόδους. Αν εκείνος θέσει στερεό θεμέλιο, σας βοηθήσει να κατανοήσετε τα σχέδια, σας υποδείξει τα καλύτερα υλικά που μπορείτε να αγοράσετε και μάλιστα σας διδάξει πολλά σχετικά με την οικοδόμηση, πιθανώς θα συμφωνήσετε ότι έχει κάνει καλή δουλειά. Τι θα γίνει, όμως, αν εσείς αγνοήσετε τις συμβουλές του, αγοράσετε φτηνά ή κατώτερης ποιότητας υλικά και μάλιστα παρεκκλίνετε από τα σχέδια του αρχιτέκτονα; Ασφαλώς δεν θα μπορούσατε να κατηγορήσετε τον τεχνίτη ή τον αρχιτέκτονα αν το σπίτι κατέρρεε! Παρόμοια, ο κάθε Χριστιανός μαθητής είναι αποτέλεσμα ενός συλλογικού οικοδομικού προγράμματος. Ο Ιεχωβά είναι ο αριστοτέχνης αρχιτέκτονας. Εκείνος υποστηρίζει τον πιστό Χριστιανό ο οποίος, ως ένας από τους «συνεργάτες του Θεού», διδάσκει και εποικοδομεί κάποιο σπουδαστή. (1 Κορινθίους 3:9) Ωστόσο περιλαμβάνεται και ο σπουδαστής. Σε τελική ανάλυση, αυτός είναι υπεύθυνος για την πορεία της δικής του ζωής. (Ρωμαίους 14:12) Αν θέλει να έχει καλές Χριστιανικές ιδιότητες, πρέπει να εργαστεί σκληρά για να τις αποκτήσει, να τις οικοδομήσει στον εαυτό του.—2 Πέτρου 1:5-8.

7. Ποια προβλήματα αντιμετωπίζουν μερικοί Χριστιανοί, και τι μπορεί να τους παρηγορήσει;

⁷ Μήπως, όμως, σημαίνει αυτό ότι οι γενετικοί παράγοντες, το περιβάλλον και η ποιότητα των δασκάλων μας είναι άνευ σημασίας; Κάθε άλλο. Ο Λόγος του Θεού αναγνωρίζει ότι ο καθένας από αυτούς τους παράγοντες είναι σημαντικός και ασκεί επιρροή. Πολλές αμαρτωλές, αρνητικές τάσεις είναι έμφυτες και μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να καταπολεμηθούν. (Ψαλμός 51:5· Ρωμαίους 5:12· 7:21-23) Η εκπαίδευση από τους γονείς και το περιβάλλον του σπιτιού μπορούν να ασκήσουν τεράστια επίδραση στα νεαρά άτομα—προς το καλό ή προς το κακό. (Παροιμίες 22:6· Κολοσσαείς 3:21) Ο Ιησούς καταδίκασε τους Ιουδαίους θρησκευτικούς ηγέτες για τα άσχημα αποτελέσματα που είχε η διδασκαλία τους στους άλλους. (Ματθαίος 23:13, 15) Σήμερα, τέτοιοι παράγοντες επενεργούν σε όλους μας. Παραδείγματος χάρη, μερικοί από το λαό του Θεού αντιμετωπίζουν προβλήματα ως αποτέλεσμα των δύσκολων παιδικών τους χρόνων. Αυτοί χρειάζονται την καλοσύνη και τη συμπόνια μας. Μπορούν δε να πάρουν παρηγοριά από το μήνυμα της Αγίας Γραφής ότι δεν είναι καταδικασμένοι να επαναλάβουν τα λάθη των γονέων τους ή να αποδειχτούν άπιστοι. Προσέξτε πώς μερικοί από τους βασιλιάδες του αρχαίου Ιούδα αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτού του σημείου.

Βασιλιάδες του Ιούδα—Έκαναν τις Προσωπικές τους Επιλογές

8. Ποιο κακό παράδειγμα έδωσε στον Ιωθάμ ο πατέρας του, αλλά ποια επιλογή έκανε εκείνος;

⁸ Ο Οζίας έγινε βασιλιάς του Ιούδα στην τρυφερή ηλικία των 16 χρόνων και βασίλεψε 52 χρόνια. Σε μεγάλο μέρος αυτής της περιόδου «έπραξε το ευθές στα μάτια του Ιεχωβά, κάνοντας όλα όσα είχε κάνει ο Αμαζίας ο πατέρας του». (2 Βασιλέων 15:3) Ο Ιεχωβά τον ευλόγησε με μια σειρά από εντυπωσιακές στρατιωτικές νίκες. Δυστυχώς, όμως, η επιτυχία έκανε τον Οζία να αποκτήσει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Έγινε υπερήφανος και στασίασε εναντίον του Ιεχωβά προσφέροντας θυμίαμα στο θυσιαστήριο του ναού, ένα καθήκον που ανήκε αποκλειστικά στους ιερείς. Ο Οζίας δέχτηκε επίπληξη, αλλά το μόνο που έκανε ήταν να αντιδράσει με οργή. Τότε υπέστη ταπείνωση—πατάχθηκε με λέπρα και αναγκάστηκε να ζήσει τις υπόλοιπες ημέρες του σε απομόνωση. (2 Χρονικών 26:16-23) Πώς αντέδρασε ο γιος του ο Ιωθάμ σε όλα αυτά; Ο νεαρός θα μπορούσε εύκολα να επηρεαστεί από τον πατέρα του και να δυσανασχετήσει με τη διόρθωση από τον Ιεχωβά. Ο λαός γενικά θα μπορούσε να αποτελέσει αρνητική επιρροή εφόσον συνέχιζαν να ακολουθούν εσφαλμένες θρησκευτικές συνήθειες. (2 Βασιλέων 15:4) Αλλά ο Ιωθάμ έκανε την προσωπική του επιλογή. «Έπραξε το σωστό στα μάτια του Ιεχωβά».—2 Χρονικών 27:2.

9. Ποιες ήταν μερικές από τις καλές επιρροές που υπήρξαν για τον Άχαζ, αλλά πώς εξελίχθηκε η ζωή του;

⁹ Ο Ιωθάμ κυβέρνησε 16 χρόνια, παραμένοντας όλο αυτό το διάστημα πιστός στον Ιεχωβά. Συνεπώς, ο γιος του, ο Άχαζ, είχε το εξαίρετο παράδειγμα ενός πιστού πατέρα. Επίσης, ο Άχαζ είχε και άλλες καλές επιρροές. Είχε την ευλογία να ζήσει τον καιρό που οι πιστοί προφήτες Ησαΐας, Ωσηέ και Μιχαίας προφήτευαν δραστήρια στη χώρα. Παρ’ όλα αυτά, έκανε κακή επιλογή. «Δεν έπραξε το σωστό στα μάτια του Ιεχωβά σαν τον Δαβίδ τον προπάτορά του». Έφτιαξε εικόνες του Βάαλ και τις λάτρευε, και μάλιστα έκαψε μερικούς από τους ίδιους του τους γιους θυσιάζοντάς τους σε ειδωλολατρικούς θεούς. Παρά τις καλύτερες επιρροές, απέτυχε με καταστροφικό τρόπο ως βασιλιάς και ως υπηρέτης του Ιεχωβά.—2 Χρονικών 28:1-4.

10. Τι είδους πατέρας ήταν ο Άχαζ, αλλά ποια επιλογή έκανε ο γιος του ο Εζεκίας;

¹⁰ Από την άποψη της αγνής λατρείας, είναι δύσκολο να φανταστούμε χειρότερο πατέρα από τον Άχαζ. Ωστόσο, ο γιος του ο Εζεκίας δεν μπορούσε να διαλέξει τον πατέρα του! Οι νεαροί γιοι τους οποίους σκότωσε ο Άχαζ ως θυσία στον Βάαλ πιθανώς ήταν αδέλφια του Εζεκία. Μήπως αυτό το τρομερό υπόμνημα καταδίκασε τον Εζεκία σε μια ζωή απιστίας απέναντι στον Ιεχωβά; Τουναντίον, ο Εζεκίας έγινε ένας από τους λίγους αληθινά μεγάλους βασιλιάδες του Ιούδα—ένας πιστός, σοφός και αγαπητός άντρας. «Ο Ιεχωβά ήταν μαζί του». (2 Βασιλέων 18:3-7) Μάλιστα, έχουμε λόγο να πιστεύουμε ότι ο Εζεκίας, ενόσω ήταν ακόμη νεαρός πρίγκιπας, ήταν ο θεόπνευστος συγγραφέας του 119ου Ψαλμού. Αν είναι έτσι, δεν είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς γιατί θα έγραφε τα λόγια: «Η ψυχή μου έμεινε ξάγρυπνη από τη λύπη». (Ψαλμός 119:28) Παρά τα προβλήματα που τον λυπούσαν, ο Εζεκίας άφησε το Λόγο του Ιεχωβά να τον κατευθύνει στη ζωή. Το εδάφιο Ψαλμός 119:105 λέει: «Ο λόγος σου είναι λυχνάρι για τα πόδια μου και φως για το δρόμο μου». Ναι, ο Εζεκίας έκανε την προσωπική του επιλογή—τη σωστή επιλογή.

11. (α) Παρά την καλή επιρροή του πατέρα του, πόσο ακραίος ήταν ο στασιασμός του Μανασσή εναντίον του Ιεχωβά; (β) Ποια επιλογή έκανε ο Μανασσής προς το τέλος της ζωής του, και τι μπορούμε να μάθουμε εμείς από αυτό;

¹¹ Κατά παράδοξο όμως τρόπο, από έναν από τους καλύτερους βασιλιάδες του Ιούδα προήλθε ένας από τους χείριστους. Ο γιος του Εζεκία ο Μανασσής προώθησε την ειδωλολατρία, τον πνευματισμό και τη μαζική βία σε άνευ προηγουμένου έκταση. Το υπόμνημα λέει ότι «ο Ιεχωβά μιλούσε συνεχώς στον Μανασσή και στο λαό του», πιθανώς μέσω των προφητών. (2 Χρονικών 33:10) Σύμφωνα με την Ιουδαϊκή παράδοση, ο Μανασσής αντέδρασε βάζοντας να πριονίσουν τον Ησαΐα. (Παράβαλε Εβραίους 11:37.) Είτε αυτό είναι αλήθεια είτε όχι, ο Μανασσής δεν έδωσε προσοχή σε καμία θεϊκή προειδοποίηση. Μάλιστα, έκαψε ζωντανούς μερικούς από τους ίδιους του τους γιους ως θυσίες, όπως είχε κάνει ο παππούς του ο Άχαζ. Εντούτοις, αυτός ο ασεβής άνθρωπος, όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με σοβαρές δοκιμασίες αργότερα στη ζωή του, μετανόησε και άλλαξε τις οδούς του. (2 Χρονικών 33:1-6, 11-20) Το παράδειγμά του μας διδάσκει πως δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι δεν υπάρχει λύτρωση για κάποιον που έχει κάνει φρικτές επιλογές. Ένα τέτοιο άτομο μπορεί να αλλάξει.

12. Ποιες αντίθετες επιλογές έκαναν ο Αμών και ο γιος του ο Ιωσίας όσον αφορά την υπηρεσία του Ιεχωβά;

¹² Ο γιος του Μανασσή, ο Αμών, θα μπορούσε να είχε μάθει πολλά από τη μετάνοια του πατέρα του. Αλλά έκανε εσφαλμένες επιλογές. Ο Αμών στην πραγματικότητα «έκανε την ενοχή μεγαλύτερη» μέχρις ότου τελικά δολοφονήθηκε. Ο γιος του ο Ιωσίας αποτέλεσε μια αναζωογονητική αντίθεση. Ο Ιωσίας προφανώς επέλεξε να μάθει από αυτό που είχε συμβεί στον παππού του. Άρχισε να κυβερνάει σε ηλικία μόλις οχτώ χρονών. Όταν ήταν μόνο 16 χρονών, άρχισε να αναζητάει τον Ιεχωβά και έκτοτε αποδείχτηκε ένας υποδειγματικός, πιστός βασιλιάς. (2 Χρονικών 33:20–34:5) Έκανε επιλογή—τη σωστή επιλογή.

13. (α) Τι μαθαίνουμε από τους Ιουδαίους βασιλιάδες με τους οποίους ασχοληθήκαμε; (β) Πόσο σημαντική είναι η εκπαίδευση που παρέχεται από τους γονείς;

¹³ Αυτή η σύντομη εξέταση της πορείας εφτά Ιουδαίων βασιλιάδων διδάσκει ένα δυναμικό μάθημα. Σε μερικές περιπτώσεις, οι χειρότεροι βασιλιάδες είχαν τους καλύτερους γιους και, αντίστροφα, οι καλύτεροι βασιλιάδες είχαν τους χειρότερους γιους. (Παράβαλε Εκκλησιαστής 2:18-21.) Αυτό δεν μειώνει τη σημασία της εκπαίδευσης που παρέχεται από τους γονείς. Οι γονείς οι οποίοι εκπαιδεύουν τα παιδιά τους σύμφωνα με την οδό του Ιεχωβά είναι βέβαιο ότι τους δίνουν την καλύτερη δυνατή ευκαιρία να γίνουν πιστοί υπηρέτες του Ιεχωβά. (Δευτερονόμιο 6:6, 7) Ωστόσο, μερικά παιδιά, παρά τις καλύτερες προσπάθειες των πιστών γονέων τους, επιλέγουν να ακολουθήσουν εσφαλμένη πορεία. Άλλα παιδιά, παρά τη χειρότερη επιρροή από τους γονείς τους, επιλέγουν να αγαπούν και να υπηρετούν τον Ιεχωβά. Με την ευλογία του, κάνουν τη ζωή τους επιτυχημένη. Μήπως αναρωτιέστε κατά καιρούς τι από αυτά θα συμβεί στη δική σας περίπτωση; Εξετάστε, λοιπόν, μερικές από τις προσωπικές διαβεβαιώσεις του Ιεχωβά οι οποίες πιστοποιούν ότι μπορείτε να κάνετε τη σωστή επιλογή!

Ο Ιεχωβά Πιστεύει σε Εσάς!

14. Πώς γνωρίζουμε ότι ο Ιεχωβά κατανοεί τους περιορισμούς μας;

¹⁴ Ο Ιεχωβά βλέπει τα πάντα. Το εδάφιο Παροιμίες 15:3 λέει: «Τα μάτια του Ιεχωβά είναι σε κάθε τόπο, παρατηρώντας κακούς και αγαθούς». Ο Βασιλιάς Δαβίδ είπε για τον Ιεχωβά: «Τα μάτια σου με είδαν όταν ήμουν έμβρυο, και στο βιβλίο σου ήταν καταγραμμένα όλα τα μέρη μου, όσον αφορά τις ημέρες κατά τις οποίες σχηματίζονταν και δεν υπήρχε ακόμη ούτε ένα από αυτά». (Ψαλμός 139:16) Επομένως, ο Ιεχωβά γνωρίζει με ποιες αρνητικές τάσεις παλεύετε—είτε τις κληρονομήσατε είτε τις αποκτήσατε ως αποτέλεσμα άλλων επιρροών που ήταν πέρα από τον έλεγχό σας. Κατανοεί πώς ακριβώς σας έχουν επηρεάσει αυτές. Κατανοεί τους περιορισμούς σας καλύτερα και από εσάς. Και είναι ελεήμων. Ποτέ δεν αναμένει από εμάς περισσότερα από ό,τι μπορούμε λογικά να κάνουμε.—Ψαλμός 103:13, 14.

15. (α) Ποια είναι μια πηγή παρηγοριάς για εκείνους που έχουν υποστεί εσκεμμένη βλάβη από άλλους; (β) Ο Ιεχωβά προσδίδει αξιοπρέπεια στον καθένα από εμάς εναποθέτοντάς μας ποια ευθύνη;

¹⁵ Από την άλλη μεριά, ο Ιεχωβά δεν μας θεωρεί αβοήθητα θύματα των περιστάσεων. Αν είχαμε κακές εμπειρίες κατά το παρελθόν, μπορούμε να βρούμε παρηγοριά στη βεβαιότητα ότι ο Ιεχωβά μισεί κάθε τέτοια εσκεμμένα επιβλαβή διαγωγή. (Ψαλμός 11:5· Ρωμαίους 12:19) Θα μας απαλλάξει όμως από τις συνέπειες αν αλλάξουμε εντελώς πορεία και κάνουμε εν γνώσει μας εσφαλμένες επιλογές; Ασφαλώς όχι. Ο Λόγος του λέει: «Ο καθένας θα βαστάξει το δικό του φορτίο». (Γαλάτες 6:5) Ο Ιεχωβά προσδίδει αξιοπρέπεια στο καθένα από τα νοήμονα πλάσματά του εναποθέτοντάς του την ευθύνη να κάνει το σωστό και να τον υπηρετεί. Συμβαίνει αυτό που είπε ο Μωυσής στο έθνος του Ισραήλ: «Βάζω μάρτυρες εναντίον σας σήμερα τους ουρανούς και τη γη ότι έθεσα μπροστά σου τη ζωή και το θάνατο, την ευλογία και την κατάρα· και πρέπει να διαλέξεις τη ζωή για να παραμείνεις ζωντανός, εσύ και οι απόγονοί σου». (Δευτερονόμιο 30:19) Ο Ιεχωβά είναι πεπεισμένος ότι και εμείς επίσης μπορούμε να κάνουμε τη σωστή επιλογή. Πώς το γνωρίζουμε αυτό;

16. Πώς μπορούμε να “απεργαζόμαστε τη σωτηρία μας” με επιτυχία;

¹⁶ Προσέξτε τι έγραψε ο απόστολος Παύλος: «Συνεπώς, αγαπητοί μου, . . . εξακολουθήστε να απεργάζεστε τη σωτηρία σας με φόβο και τρόμο· διότι ο Θεός είναι εκείνος που, για χάρη της ευαρέστησής του, ενεργεί μέσα σας ώστε και να θέλετε και να ενεργείτε». (Φιλιππησίους 2:12, 13) Η λέξη του Κειμένου η οποία αποδίδεται εδώ «απεργάζεστε» υποδηλώνει το να οδηγούμε κάτι στην ολοκλήρωσή του. Επομένως, κανένας μας δεν είναι καταδικασμένος να αποτύχει ή να παραιτηθεί. Ο Ιεχωβά Θεός είναι ασφαλώς πεπεισμένος ότι μπορούμε να ολοκληρώσουμε το έργο που μας έχει δώσει να κάνουμε—το έργο που οδηγεί στη σωτηρία μας—ειδάλλως δεν θα είχε εμπνεύσει μια τέτοια δήλωση. Πώς όμως θα τα καταφέρουμε; Αυτό δεν θα γίνει με τη δική μας δύναμη. Αν ήμασταν αρκετά δυνατοί από μόνοι μας, δεν θα υπήρχε ανάγκη για «φόβο και τρόμο». Απεναντίας, ο Ιεχωβά “ενεργεί μέσα μας”, καθώς το άγιο πνεύμα του εργάζεται στη διάνοια και στην καρδιά μας, βοηθώντας μας “να θέλουμε και να ενεργούμε”. Με αυτή τη στοργική βοήθεια, υπάρχει άραγε λόγος να μην κάνουμε τις σωστές επιλογές στη ζωή και να μη ζούμε σε αρμονία με αυτές; Όχι!—Λουκάς 11:13.

17. Ποιες αλλαγές μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας, και πώς μας βοηθάει ο Ιεχωβά να το κάνουμε αυτό;

¹⁷ Θα έχουμε εμπόδια να υπερπηδήσουμε—ίσως μια ζωή κακών συνηθειών και βλαβερών επιρροών οι οποίες μπορούν να διαστρέψουν τον τρόπο σκέψης μας. Ωστόσο, με τη βοήθεια του πνεύματος του Ιεχωβά, μπορούμε να τα υπερπηδήσουμε αυτά! Όπως έγραψε ο Παύλος στους Χριστιανούς στην Κόρινθο, ο Λόγος του Θεού είναι αρκετά δυνατός για την ανατροπή ακόμη και «ισχυρά οχυρωμένων πραγμάτων». (2 Κορινθίους 10:4) Μάλιστα, ο Ιεχωβά μπορεί να μας βοηθήσει να κάνουμε εκτεταμένες αλλαγές στον εαυτό μας. Ο Λόγος του μας προτρέπει να “αποβάλουμε την παλιά προσωπικότητα” και να “ντυθούμε τη νέα προσωπικότητα που δημιουργήθηκε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού με αληθινή δικαιοσύνη και οσιότητα”. (Εφεσίους 4:22-24) Μπορεί πραγματικά το πνεύμα του Ιεχωβά να μας βοηθήσει να κάνουμε τέτοιες αλλαγές; Και βέβαια! Το πνεύμα του Θεού παράγει καρπούς σε εμάς—όμορφες, πολύτιμες ιδιότητες τις οποίες όλοι μας θέλουμε να καλλιεργούμε. Η πρώτη από αυτές είναι η αγάπη.—Γαλάτες 5:22, 23.

18. Ποια επιλογή είναι πλήρως ικανός να κάνει κάθε λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος, και τι πρέπει να μας βοηθήσει αυτό να είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε;

¹⁸ Εδώ υπάρχει μια μεγάλη, ανακουφιστική αλήθεια. Ο Ιεχωβά Θεός έχει απεριόριστη ικανότητα για αγάπη, και εμείς είμαστε φτιαγμένοι κατά την εικόνα του. (Γένεση 1:26· 1 Ιωάννη 4:8) Συνεπώς, μπορούμε να επιλέξουμε να αγαπάμε τον Ιεχωβά. Αυτή δε η αγάπη—όχι η πρότερη ζωή μας ούτε τα επίκτητα ελαττώματά μας ούτε η κληρονομημένη μας τάση προς το εσφαλμένο—είναι το κλειδί για το μέλλον μας. Η αγάπη για τον Ιεχωβά Θεό είναι εκείνο που χρειάζονταν ο Αδάμ και η Εύα ώστε να μείνουν πιστοί στην Εδέμ. Αυτή η αγάπη είναι εκείνο που χρειάζεται ο καθένας μας ώστε να επιζήσει από τον Αρμαγεδδώνα και να περάσει την τελική δοκιμή στο τέλος της Χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού. (Αποκάλυψη 7:14· 20:5, 7-10) Ο καθένας μας, όποιες και αν είναι οι περιστάσεις μας, μπορεί να καλλιεργήσει αυτή την αγάπη. (Ματθαίος 22:37· 1 Κορινθίους 13:13) Ας είμαστε αποφασισμένοι να αγαπάμε τον Ιεχωβά και να οικοδομούμε πάνω σε αυτή την αγάπη για όλη την αιωνιότητα.

Τι Νομίζετε;

◻ Ποιες δημοφιλείς αντιλήψεις συγκρούονται με τη θετική διδασκαλία της Αγίας Γραφής σχετικά με την ατομική ευθύνη;

◻ Ποιο οικοδομικό έργο πρέπει να κάνει ο κάθε Χριστιανός στον εαυτό του;

◻ Πώς δείχνουν τα παραδείγματα των βασιλιάδων του Ιούδα ότι το κάθε άτομο κάνει την προσωπική του επιλογή;

◻ Πώς μας διαβεβαιώνει ο Ιεχωβά ότι μπορούμε να κάνουμε τις σωστές επιλογές στη ζωή, άσχετα με τις αρνητικές επιρροές που μας περιβάλλουν;

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Έχει καθοριστεί το μέλλον σας από γενετικούς παράγοντες;

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Παρά το κακό παράδειγμα του πατέρα του, ο Βασιλιάς Ιωσίας επέλεξε να υπηρετεί τον Θεό