Το Ολοκαύτωμα—Γιατί το Επέτρεψε ο Θεός;
ΤΟ Ολοκαύτωμα έχει κλονίσει την πίστη πολλών ανθρώπων. Εβραίοι, και μη, κάνουν τα ίδια ερωτήματα: Αν υπάρχει Θεός, γιατί το επέτρεψε; Είναι αρκετό να το αποδώσουμε στην ‘απανθρωπιά του ανθρώπου για τον άνθρωπο’; Ή μήπως υπάρχουν άλλοι παράγοντες με τους οποίους εξηγείται το πώς άντρες και γυναίκες που προέρχονταν από «πολιτισμένο» περιβάλλον μπόρεσαν να παραβλέψουν, να διδάξουν, να ανεχθούν ή να συμμετάσχουν ενεργά στο φόνο και στη γενοκτονία που επιδοκίμασε το Κράτος;
Η Συντηρητική Εβραϊκή κοινότητα στις Ηνωμένες Πολιτείες δημοσίευσε πρόσφατα μια «Δήλωση των Αρχών του Συντηρητικού Ιουδαϊσμού», στην οποία δήλωσε: «Η ύπαρξη του κακού αποτελεί ανέκαθεν το πιο σοβαρό πρόσκομμα για την πίστη. Λαβαίνοντας υπόψη την τερατώδη φρίκη των γεγονότων στο Άουσβιτς και στη Χιροσίμα, το δίλημμα αυτό αποτελεί μια νέα, τρομακτική πραγματικότητα στη γενιά μας. Το ερώτημα σχετικά με το πώς ήταν δυνατό ένας δίκαιος και ισχυρός Θεός να επιτρέψει τον αφανισμό τόσο πολλών αθώων υπάρξεων βασανίζει τη θρησκευτική συνείδηση και συγκλονίζει τη φαντασία».
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, μαζί με εκατομμύρια άλλους ανθρώπους, ενδιαφέρονται γι’ αυτό το ερώτημα, κι αυτό είναι φυσικό, εφόσον πολλοί από τους ομόπιστούς τους χάθηκαν στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Γιατί, λοιπόν, έχει ανεχθεί ο Θεός το κακό;
Η Ελεύθερη Βούληση και το Ζήτημα
Το εβραϊκό δημοσίευμα που αναφέρθηκε παραπάνω δίνει μια μερική απάντηση στο ερώτημα, λέγοντας: «Ο Θεός, με το να δημιουργήσει τα ανθρώπινα πλάσματα προικισμένα με ελεύθερη βούληση, αναγκαστικά περιόρισε το δικό Του μελλοντικό πεδίο δράσης. Αν δεν υπάρχει αληθινά η πιθανότητα να κάνουν οι άνθρωποι λανθασμένη εκλογή, σε περίπτωση που έρθουν αντιμέτωποι με το καλό και το κακό, η όλη ιδέα της εκλογής δεν έχει νόημα. Ο προικισμός του ανθρώπινου γένους με ελεύθερη βούληση μπορεί να θεωρηθεί ως πράξη θεϊκής αγάπης που αφήνει να αναπτυχθεί η δική μας ακεραιότητα και ωριμότητα, ακόμη κι αν οι αποφάσεις μας μπορεί να προξενήσουν μεγάλη λύπη».
Η άποψη αυτή είναι σύμφωνη με το υπόμνημα των Εβραϊκών Γραφών. Από την αρχή ακόμη, το ανθρώπινο γένος ήταν ελεύθερο να κάνει την εκλογή του—είτε επρόκειτο για την εκλογή του Αδάμ και της Εύας να παρακούσουν τον Θεό (Γένεσις 3:1-7) είτε επρόκειτο για την εκλογή του Κάιν να δολοφονήσει τον αδελφό του, τον Άβελ. (Γένεσις 4:2-10) Και οι Ισραηλίτες των αρχαίων χρόνων είχαν να κάνουν μια εκλογή που τους είχε θέσει μπροστά τους ο Ιεχωβά: «Ιδού, εγώ έθεσα ενώπιόν σου σήμερον την ζωήν και το αγαθόν, και τον θάνατον και το κακόν· . . . Εκλέξατε την ζωήν, δια να ζήτε συ και το σπέρμα σου».—Δευτερονόμιον 30:15, 19.
Αλλά αυτή η εβραϊκή ανάλυση αγνοεί ένα βασικό παράγοντα. Το ίδιο εκείνο πρόσωπο που στασίασε κατά του Θεού και αργότερα προκάλεσε τα βάσανα του Ιώβ εξακολουθεί να δρα, διαστρέφοντας το νου των ανθρώπων με το να τους οδηγεί σε διαβολικές επιλογές, που μερικές φορές έχουν φέρει σαν επακόλουθο στρατόπεδα συγκέντρωσης, βασανιστήρια και μαζικούς φόνους. Εκείνο το πρόσωπο προσδιορίζεται καθαρά στο βιβλίο του Ιώβ ως στασιαστικός αγγελικός γιος του Θεού, ο Σατανάς, ο Αντίδικος.—Ιώβ 1:6· 2:1, 2.
Η επιρροή του Σατανά και οι επιλογές που προσφέρει κυριαρχούν στον κόσμο σήμερα, οδηγώντας στη βία και στην περιφρόνηση της ζωής και των ηθικών αξιών. Οτιδήποτε απομακρύνει την προσοχή του ανθρώπινου γένους από την ελπίδα της διακυβέρνησης της Βασιλείας του Θεού, είτε αυτό είναι πολιτικές φιλοσοφίες είτε είναι φυλετικές και θρησκευτικές διαιρέσεις, χρήση ναρκωτικών, υπερβολικές απολαύσεις, ανθρώπινα είδωλα—όλα αυτά εξυπηρετούν το σκοπό του Σατανά. Δεν απορούμε που η Αγία Γραφή προφήτευσε πως όταν αυτός ο πονηρός θα ριχνόταν κάτω στα περίχωρα της γης, αυτό θα σήμαινε «ουαί εις τους κατοικούντας την γην και την θάλασσαν, διότι κατέβη ο διάβολος εις εσάς έχων θυμόν μέγαν, επειδή γνωρίζει ότι ολίγον καιρόν έχει»! Από το 1914, ζούμε σ’ αυτή την περίοδο του βίαιου θυμού.—Αποκάλυψις 12:12.
Το ανθρώπινο γένος είχε, και εξακολουθεί να έχει, το περιθώριο εκλογής να υποταχτεί είτε στη διακυβέρνηση του Θεού είτε στου Αντιδίκου του, του Σατανά. Αυτή καθαυτή η εκλογή υποδηλώνει ένα ζήτημα που υπάρχει εδώ και πολύ καιρό μεταξύ του Θεού και του Σατανά· υπάρχει εδώ και 6.000 περίπου χρόνια. Αλλά η Αγία Γραφή δείχνει ότι ο Ιεχωβά Θεός έχει θέσει ένα χρονικό όριο για την τακτοποίηση αυτού του ζητήματος—και από το 1914 κι έπειτα, το ανθρώπινο γένος ζει στον καιρό του τέλους αυτού του συστήματος στο οποίο κυριαρχεί ο Σατανάς.—2 Τιμόθεον 3:1-5, 13.
Η διακυβέρνηση της Βασιλείας του Θεού θα καταστρέψει σύντομα κάθε μορφή κακού καθώς κι εκείνους που το προτιμούν. Σ’ εκείνους που εκλέγουν να κάνουν το καλό θα δοθεί αιώνια ζωή με υποταγή στον Θεό σε μια τέλεια, αμόλυντη γη.—Αποκάλυψις 11:18· 21:3, 4.
«Ιδού! Κάμνω Νέα τα Πάντα»
Οι μελλοντικές συνθήκες που σκοπεύει να φέρει ο Θεός γι’ αυτή τη γη και για τους υπάκουους κατοίκους της θα αφαιρέσουν το βάρος του παρελθόντος από τη μνήμη μας: «Δεν θέλει είσθαι μνήμη των προτέρων ουδέ θέλουσιν ελθεί εις τον νουν».—Ησαΐας 65:17.
Συνεπώς, όταν η διακυβέρνηση του Θεού θα ασκεί κυριαρχία σ’ ολόκληρη τη γη, οποιαδήποτε παθήματα έχουν περάσει οι άνθρωποι θα σβήσουν τελικά από το μυαλό τους. Τότε, οι χαρές θα παραμερίσουν όλες τις προηγούμενες εφιαλτικές αναμνήσεις, γιατί όπως υπόσχεται η Αγία Γραφή, «θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον».—Αποκάλυψις 21:4, 5.
Η Αγία Γραφή δείχνει καθαρά ότι είναι κοντά ο καιρός που ο Θεός θα κάνει χρήση της παντοδυναμίας του για να απομακρύνει αυτούς που προκαλούν παθήματα, είτε πρόκειται για ανθρώπους είτε για δαίμονες. Τα εδάφια Παροιμίαι 2:21, 22 δηλώνουν: «Οι ευθείς θέλουσι κατοικήσει την γην, και οι τέλειοι θέλουσιν εναπολειφθή εν αυτή. Οι δε ασεβείς θέλουσιν εκκοπή από της γης». Ναι, ο Θεός θα ‘διαφθείρη τους διαφθείροντας την γην’. (Αποκάλυψις 11:18) Αυτό θα περιλάβει τελικά και τον Σατανά τον Διάβολο.
Ο Θεός δεν θα επιτρέψει στους ασεβείς να καταστρέφουν για πολύ ακόμη τη γη· ούτε θα επιτρέψει σε διεφθαρμένους ανθρώπους να τυραννούν, να βασανίζουν και να φυλακίζουν τους συνανθρώπους τους. Και δεν θα ανεχθεί εκείνους που δεν εκλέγουν να συμμορφωθούν με τους δίκαιους νόμους Του. Μόνο εκείνοι που σέβονται το θέλημα και το νόμο του Θεού θα εξακολουθήσουν να ζουν.
Πριν από 4.000 χρόνια και πλέον, ο Θεός «είδεν . . . ότι επληθύνετο η κακία του ανθρώπου επί της γης, και πάντες οι σκοποί των διαλογισμών της καρδίας αυτού ήσαν μόνον κακία πάσας τας ημέρας». Ενήργησε στέλνοντας το μεγάλο Κατακλυσμό. (Γένεσις 6:5) Τώρα υπάρχουν ακόμη περισσότεροι λόγοι για να ενεργήσει ο Θεός για άλλη μια φορά. Αν όμως δίνουμε τώρα στον Θεό τον αίνο που του ανήκει, σύντομα θα γευτούμε την αιώνια ζωή.—Ησαΐας 65:17-25· Ιωάννης 17:3· 1 Τιμόθεον 6:19.
Όμως, τι θα γίνει με τους εκατομμύρια νεκρούς που βρίσκονται στους τάφους, περιλαμβανομένων και των θυμάτων του Ολοκαυτώματος; Ποια ελπίδα υπάρχει γι’ αυτούς; Μήπως θα ξεχαστούν;