Ποιον Θεό Πρέπει να Λατρεύουμε;

ΑΝΟΜΟΙΑ με τα ζώα, εμείς οι άνθρωποι έχουμε την ικανότητα να λατρεύουμε. Αυτό είναι μέρος της ιδιοσυστασίας μας εκ γενετής. Έχουμε επίσης ένα ηθικό αίσθημα, μια συνείδηση για να μας καθοδηγεί σε σχέση με το τι είναι ορθό και τι είναι εσφαλμένο. Με διάφορους τρόπους όλοι μας ακολουθούμε αυτή τη συνείδηση, και κάνοντάς το αυτό πολλοί άνθρωποι αποβλέπουν σε κάποιο θεό ή θεούς για καθοδήγηση.

Στη διάρκεια του περασμένου και του προπερασμένου αιώνα, ορισμένοι κοσμικοί διανοούμενοι αμφισβήτησαν την ύπαρξη ενός παντοδύναμου Θεού και Δημιουργού. Το 1844, ο Καρλ Μαρξ δήλωσε ότι η θρησκεία είναι «το όπιο του λαού». Αργότερα, ο Κάρολος Δαρβίνος παρουσίασε τη θεωρία της εξέλιξης. Κατόπιν ήρθε η μπολσεβικική επανάσταση. Στην Ανατολική Ευρώπη, ο αθεϊσμός έγινε επίσημη κυβερνητική πολιτική, και είχε εκφραστεί ο ισχυρισμός ότι η θρησκεία θα έσβηνε μαζί με τη γενιά του 1917. Αλλά αυτοί οι αθεϊστές δεν μπορούσαν να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο είναι φτιαγμένοι οι άνθρωποι. Αυτό φαίνεται από την αναβίωση της θρησκείας στην Ανατολική Ευρώπη αυτόν τον καιρό.

Ωστόσο, η Αγία Γραφή λέει ότι υπάρχουν πολλοί «λεγόμενοι θεοί είτε εν τω ουρανώ είτε επί της γης, καθώς και είναι θεοί πολλοί και κύριοι πολλοί». (1 Κορινθίους 8:5) Στο πέρασμα των αιώνων, το ανθρώπινο γένος έχει λατρέψει πλήθος θεούς. Υπήρχαν θεοί της γονιμότητας, του έρωτα, του πολέμου, καθώς επίσης του κρασιού και του γλεντιού. Στην Ινδουιστική θρησκεία, και μόνο, οι θεοί αριθμούν εκατομμύρια.

Τριάδες θεών έχουν ακμάσει στη Βαβυλώνα, στην Ασσυρία και στην Αίγυπτο, καθώς και στις Βουδιστικές χώρες. Ο Χριστιανικός κόσμος έχει επίσης την «αγία» Τριάδα του. Ο Ισλαμισμός, που απορρίπτει την Τριάδα, δεν «έχει άλλο θεό από τον Αλλάχ». Επιπλέον, ακόμα και αυτοί που χλευάζουν στην ιδέα ενός αόρατου, παντοδύναμου Θεού έχουν τους δικούς τους θεούς. Για παράδειγμα, στο εδάφιο Φιλιππησίους 3:19 η Αγία Γραφή λέει για τους ανθρώπους οι οποίοι έχουν παγιδευτεί σε υλιστικές επιδιώξεις: «Ο Θεός [τους] είναι η κοιλία».

Οι περισσότεροι άνθρωποι λατρεύουν το θεό ή τους θεούς της χώρας ή της κοινωνίας στην οποία έτυχε να γεννηθούν. Αυτό εγείρει ερωτήματα. Οδηγούν όλες οι μορφές λατρείας στο ίδιο μέρος—σαν δρόμοι που οδηγούν στην κορυφή ενός βουνού; Ή μήπως πολλοί από τους απόκρυφους δρόμους της θρησκείας οδηγούν στην καταστροφή—σαν μονοπάτια που οδηγούν σ’ έναν γκρεμό; Υπάρχουν πολλοί κατάλληλοι τρόποι λατρείας ή υπάρχει μόνο ένας; Υπάρχουν πολλοί αξιύμνητοι θεοί ή υπάρχει μόνο ένας Παντοδύναμος Θεός που αξίζει την αποκλειστική μας αφοσίωση και λατρεία;

Η Εμφάνιση των Ψεύτικων Θεών

Τα παραπάνω ερωτήματα αξίζουν να τα εξετάσουμε προσεκτικά. Γιατί; Επειδή η αρχαιότερη γραπτή αυθεντία σχετικά με τη θρησκεία, η Αγία Γραφή, περιγράφει πώς ένας ψεύτικος θεός, ενεργώντας μέσω ενός φιδιού, δελέασε τους πρώτους προγόνους μας οδηγώντας τους σε μια καταστροφική πορεία. Εμείς δοκιμάζουμε τα λυπηρά αποτελέσματα της στρατηγικής του μέχρι τις μέρες μας. (Γένεσις 3:1-13, 16-19· Ψαλμός 51:5) Ο Ιησούς, «ο Υιός του Θεού», μίλησε γι’ αυτόν το στασιαστή θεό ως ‘τον άρχοντα του κόσμου τούτου’. Ένας από τους αποστόλους του Ιησού τον αποκάλεσε ‘θεό του κόσμου τούτου’. (Ιωάννης 1:34· 12:31· 16:11· 2 Κορινθίους 4:4) Στην Αποκάλυψη κεφάλαιο 12, εδάφιο 9, περιγράφεται ως «ο όφις ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος και ο Σατανάς, ο πλανών την οικουμένην όλην». Μια παγκόσμια αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Σατανά.

Ο Σατανάς είναι ο αρχιαπατεώνας. (1 Τιμόθεον 2:14) Εκμεταλλεύεται την έμφυτη επιθυμία του ανθρωπίνου γένους να αποδίδει λατρεία προωθώντας πολλά είδη θεοτήτων—πνεύματα των προγόνων, είδωλα, εικόνες, Μαντόνες. Ακόμα υποστηρίζει τη λατρεία ανθρώπινων θεών, όπως ισχυρών αρχόντων, νικηφόρων στρατηγών, καθώς και αστέρων του κινηματογράφου ή των σπορ. (Πράξεις 12:21-23) Θα κάνουμε καλά να επαγρυπνούμε και να είμαστε αποφασισμένοι να αναζητήσουμε και να λατρεύουμε μόνο τον αληθινό Θεό ο οποίος πραγματικά «δεν είναι μακράν από ενός εκάστου ημών».—Πράξεις 17:27.

Ποιος, λοιπόν, είναι αυτός ο μοναδικός Θεός που πρέπει να λατρεύουμε; Περίπου πριν από 3.000 χρόνια, ο Βιβλικός ψαλμωδός τον περιέγραψε ως ‘τον Ύψιστο . . . , τον Παντοκράτορα . . . , [τον] Θεό μου· επί τον οποίο θέλω ελπίζει’, και τον επικαλέστηκε με το επιφανές όνομά του—‘Ιεχωβά’. (Ψαλμός 91:1, 2) Νωρίτερα, ο Μωυσής είχε πει γι’ αυτόν: ‘Ιεχωβά ο Θεός ημών είναι είς Ιεχωβά’. (Δευτερονόμιον 6:4) Και ο προφήτης Ησαΐας παρέθεσε τα λόγια του ίδιου του Θεού: ‘Εγώ είμαι ο Ιεχωβά· τούτο είναι το όνομά μου· και δεν θέλω δώσει την δόξαν μου εις άλλον ουδέ την αίνεσίν μου εις τα γλυπτά’.—Ησαΐας 42:8.

Ο Ιεχωβά Θεός σκοπεύει να καθαρίσει το όνομά του από όλη τη μομφή που έχει συσσωρεύσει πάνω του ο ψεύτικος θεός, ο Σατανάς. Έδειξε παραστατικά πώς θα το κάνει αυτό το έτος 1513 Π.Κ.Χ., όταν χρησιμοποίησε τον προφήτη του Μωυσή για να απελευθερώσει το λαό Ισραήλ από την αιγυπτιακή καταπίεση. Σ’ εκείνη την περίπτωση ο Θεός συνέδεσε το όνομά του, Ιεχωβά, με τα λόγια: ‘Θα αποδείξω ότι είμαι αυτό που θα αποδείξω ότι είμαι’. (Έξοδος 3:14, 15, ΜΝΚ) Θα δικαίωνε τον εαυτό του εναντίον του Φαραώ της Αιγύπτου, αλλά πρώτα είπε σ’ εκείνον τον πονηρό άρχοντα: ‘Δια τούτο σε διετήρησα, δια να δείξω εν σοι την δύναμίν μου και να κηρυχθή το όνομά μου εν πάση τη γη’.—Έξοδος 9:16.

Η κατάσταση είναι παρόμοια σήμερα. Σαν τον Φαραώ των αρχαίων χρόνων, ο θεός αυτού του κόσμου, ο Σατανάς, περιφρονεί τον Ιεχωβά Θεό και με πανουργία διεξάγει πνευματικό πόλεμο εναντίον των ανθρώπων που αγαπούν τη δικαιοσύνη και την αλήθεια. (Εφεσίους 6:11, 12, 18) Άλλη μια φορά, ο Θεός σκοπεύει να μεγαλύνει το όνομά του παρά την εναντίωση του Σατανά. Ωστόσο, προτού δείξει τη δύναμή του καταστρέφοντας τον Σατανά και όλα τα έργα του, ο Ιεχωβά αποστέλλει τους λάτρεις του να διακηρύξουν το όνομά Του σε όλη τη γη. Αυτή η επίδοση μαρτυρίας για το όνομά του είναι ζωτικό μέρος της αληθινής λατρείας.

Πολύ κατάλληλα, ο ίδιος ο Θεός έχει πει ότι αυτοί οι λάτρεις θα είναι μάρτυρές του, Μάρτυρες του Ιεχωβά, «ο λαός, τον οποίον έπλασα εις εμαυτόν, θέλει διηγείσθαι την αίνεσίν μου». (Ησαΐας 43:10-12, 21) Πώς ‘διηγούνται την αίνεσιν του Ιεχωβά’; Κηρύττουν και διδάσκουν δημόσια και από σπίτι σε σπίτι, διακηρύττοντας τα καλά νέα ότι η Βασιλεία του Ιεχωβά, στην οποία κυβερνάει ο Γιος του, ο Ιησούς Χριστός, θα φέρει αιώνιες ευλογίες στο υπάκουο ανθρώπινο γένος εδώ στη γη. Έτσι, λατρεύουν τον Θεό ‘χωρίς διακοπή’, όπως έκαναν οι αληθινοί Χριστιανοί τον πρώτο αιώνα. (Πράξεις 5:42, ΜΝΚ· 20:20, 21, ΜΝΚ) Έχουν απολαύσει θεϊκές ευλογίες κάνοντάς το αυτό; Οι επόμενες σελίδες θα δώσουν την απάντηση.