Το Άγγελμα που Πρέπει να Διακηρύξουμε

ΠΟΛΥ πριν από τη Χριστιανική εποχή, ο Ιεχωβά μίλησε στον πιστό Αβραάμ σχετικά με μια προμήθεια που θα είχε ως αποτέλεσμα να φέρουν «όλα τα έθνη της γης» ευλογία στον εαυτό τους. (Γέν. 22:18) Ενέπνευσε επίσης τον Σολομώντα να γράψει σχετικά με μια θεμελιώδη απαίτηση που ισχύει για όλους τους ανθρώπους: «Να φοβάσαι τον αληθινό Θεό και να τηρείς τις εντολές του. Διότι αυτή είναι όλη η υποχρέωση του ανθρώπου». (Εκκλ. 12:13) Πώς, όμως, θα μπορούσαν οι άνθρωποι όλων των εθνών να μάθουν για αυτά τα πράγματα;

Μολονότι υπήρχαν ανέκαθεν κάποιοι άνθρωποι που πίστευαν στο λόγο του Θεού, η Αγία Γραφή υποδεικνύει ότι η εντατική παγκόσμια μαρτυρία που ουσιαστικά θα έφερνε τα καλά νέα σε όλα τα έθνη επρόκειτο να λάβει χώρα την «ημέρα του Κυρίου», η οποία άρχισε το 1914. (Αποκ. 1:10) Αναφορικά με αυτόν τον καιρό, τα εδάφια Αποκάλυψη 14:6, 7 προείπαν ότι, υπό αγγελική κατεύθυνση, θα γινόταν μια ζωτική εξαγγελία «προς κάθε έθνος και φυλή και γλώσσα και λαό», στους οποίους θα απευθυνόταν η παρότρυνση: «Φοβηθείτε τον Θεό και δώστε του δόξα, επειδή έφτασε η ώρα της κρίσης του, και γι’ αυτό λατρέψτε Εκείνον που έκανε τον ουρανό και τη γη και τη θάλασσα και τις πηγές των νερών». Είναι θέλημα του Θεού να μεταδοθεί αυτό το άγγελμα. Εμείς έχουμε το προνόμιο να συμμετέχουμε σε αυτό το έργο.

«Ο Αληθινός Θεός». Όταν ο Ιεχωβά διακήρυξε: «Εσείς είστε μάρτυρές μου», αυτό έγινε στα πλαίσια μιας αντιλογίας με αντικείμενο το ποιος ήταν ο αληθινός Θεός. (Ησ. 43:10) Το άγγελμα που χρειάζεται να μεταδοθεί δεν είναι απλώς το ότι οι άνθρωποι πρέπει να έχουν μια θρησκεία ή να πιστεύουν σε έναν θεό. Απεναντίας, χρειάζεται να τους δοθεί η ευκαιρία να μάθουν ότι ο Δημιουργός του ουρανού και της γης είναι ο μόνος αληθινός Θεός. (Ησ. 45:5, 18, 21, 22· Ιωάν. 17:3) Μόνο ο αληθινός Θεός μπορεί να προείπει το μέλλον με αξιοπιστία. Αποτελεί προνόμιό μας το να επισημαίνουμε ότι η εκπλήρωση του λόγου του Ιεχωβά στο παρελθόν εδραιώνει την πεποίθηση πως ό,τι έχει υποσχεθεί αυτός για το μέλλον θα βγει αληθινό.—Ιησ. Ναυή 23:14· Ησ. 55:10, 11.

Βέβαια, πολλοί στους οποίους δίνουμε μαρτυρία λατρεύουν άλλους θεούς ή ισχυρίζονται ότι δεν λατρεύουν κανέναν θεό. Για να κερδίσουμε την προσοχή του άλλου ατόμου, ίσως χρειάζεται να ξεκινήσουμε με κάποιο ζήτημα κοινού ενδιαφέροντος. Μπορούμε να ωφεληθούμε από το παράδειγμα που είναι καταγραμμένο στα εδάφια Πράξεις 17:22-31. Παρατηρήστε πως, αν και ο απόστολος Παύλος ήταν διακριτικός, δήλωσε ξεκάθαρα ότι όλοι οι άνθρωποι είναι υπόλογοι απέναντι στον Θεό που είναι ο Δημιουργός του ουρανού και της γης.

Γνωστοποίηση του Ονόματος του Θεού. Μην παραλείπετε να προσδιορίσετε ονομαστικά τον αληθινό Θεό. Ο Ιεχωβά αγαπάει το όνομά του. (Έξοδ. 3:15· Ησ. 42:8) Θέλει να γνωρίζουν οι άνθρωποι αυτό το όνομα. Περιέλαβε το επιφανές όνομά του στην Αγία Γραφή πάνω από 7.000 φορές. Είναι δική μας ευθύνη να εξοικειώσουμε τους ανθρώπους με αυτό το όνομα.—Δευτ. 4:35.

Οι προοπτικές όλης της ανθρωπότητας για μελλοντική ζωή εξαρτώνται από το αν γνωρίζουν τον Ιεχωβά και αν τον επικαλούνται με πίστη. (Ιωήλ 2:32· Μαλ. 3:16· 2 Θεσ. 1:8) Παρ’ όλα αυτά, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τον Ιεχωβά. Σε αυτούς περιλαμβάνονται πάρα πολλοί οι οποίοι διατείνονται ότι λατρεύουν τον Θεό της Αγίας Γραφής. Ακόμη και αν έχουν Γραφή και τη διαβάζουν, μπορεί και πάλι να μη γνωρίζουν το προσωπικό όνομα του Θεού επειδή αυτό έχει αφαιρεθεί από πολλές σύγχρονες μεταφράσεις. Το μόνο που ξέρουν μερικοί για το όνομα Ιεχωβά είναι το ότι οι θρησκευτικοί τους ηγέτες τούς έχουν πει να μην το χρησιμοποιούν.

Πώς θα μπορούσαμε να εξοικειώσουμε τους ανθρώπους με το όνομα του Θεού; Τίποτε δεν είναι πιο αποτελεσματικό από το να τους το δείξουμε μέσα από την Αγία Γραφή—τη δική τους Γραφή, αν είναι δυνατόν. Σε μερικές μεταφράσεις, αυτό το όνομα εμφανίζεται χιλιάδες φορές. Σε άλλες μπορεί να εμφανίζεται μόνο στα εδάφια Ψαλμός 83:18 ή Έξοδος 6:3-6, ή ίσως υπάρχει σε κάποια υποσημείωση στα εδάφια Έξοδος 3:14, 15 ή Έξοδος 6:3. Σε ορισμένες μεταφράσεις, χρησιμοποιούνται με ιδιαίτερα τυπογραφικά στοιχεία υποκατάστατες λέξεις όπως «Κύριος» και «Θεός» εκεί που το πρωτότυπο κείμενο περιέχει το προσωπικό όνομα του Θεού. Στις περιπτώσεις όπου οι σύγχρονοι μεταφραστές έχουν εξαλείψει το προσωπικό όνομα του Θεού, ίσως χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε κάποια παλιότερη μετάφραση της Γραφής για να δείξετε στους ανθρώπους τι έχει συμβεί. Σε μερικές χώρες θα μπορούσατε να επισημάνετε την ύπαρξη του θεϊκού ονόματος σε θρησκευτικούς ύμνους ή σε κάποια επιγραφή σε ένα δημόσιο κτίριο.

Ακόμη και στην περίπτωση ατόμων που λατρεύουν άλλους θεούς, μπορούν να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά τα εδάφια Ιερεμίας 10:10-13 από τη Μετάφραση Νέου Κόσμου. Αυτή η μετάφραση, όχι μόνο αναφέρει το όνομα του Θεού, αλλά και εξηγεί καθαρά ποιος είναι αυτός.

Μην κρύβετε το όνομα Ιεχωβά πίσω από τίτλους όπως «Θεός» και «Κύριος», όπως κάνει ο Χριστιανικός κόσμος. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να χρησιμοποιούμε το όνομα στην αρχή κάθε συζήτησης. Εξαιτίας της προκατάληψης, κάποιοι άνθρωποι θα έθεταν τέρμα στη συνομιλία. Αφού όμως θέσετε μια βάση για συζήτηση, μη διστάζετε να χρησιμοποιείτε το θεϊκό όνομα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί το προσωπικό όνομα του Θεού πιο συχνά από ό,τι όλους μαζί τους άλλους προσδιορισμούς όπως «Κύριος» και «Θεός». Και πάλι, όμως, οι Βιβλικοί συγγραφείς δεν προσπάθησαν να περιλάβουν το θεϊκό όνομα σε κάθε πρόταση. Απλώς το χρησιμοποιούσαν αυθόρμητα, ελεύθερα και με σεβασμό. Αυτό είναι ένα καλό υπόδειγμα για εμάς.

Το Πρόσωπο που Προσδιορίζεται από το Όνομα. Μολονότι το γεγονός ότι ο Θεός έχει προσωπικό όνομα αποτελεί από μόνο του μια βαθιά αλήθεια, αυτό είναι μόνο η αρχή.

Για να αγαπήσουν οι άνθρωποι τον Ιεχωβά και να τον επικαλεστούν με πίστη, χρειάζεται να γνωρίσουν τι είδους Θεός είναι. Όταν ο Ιεχωβά γνωστοποίησε το όνομά του στον Μωυσή στο Όρος Σινά, έκανε πολύ περισσότερα από το να επαναλαμβάνει απλώς τη λέξη «Ιεχωβά». Επέστησε την προσοχή σε μερικές από τις εξέχουσες ιδιότητές Του. (Έξοδ. 34:6, 7) Αυτό είναι για εμάς ένα παράδειγμα το οποίο μπορούμε να μιμούμαστε.

Είτε δίνετε μαρτυρία σε νεοενδιαφερόμενα άτομα είτε εκφωνείτε ομιλίες στην εκκλησία, όταν μιλάτε για τις ευλογίες της Βασιλείας να επισημαίνετε τι υποδεικνύουν αυτές για τον Θεό που δίνει τέτοιες υποσχέσεις. Όταν αναφέρεστε στις εντολές του, να τονίζετε τη σοφία και την αγάπη που αντανακλούν αυτές. Να διασαφηνίζετε ότι οι απαιτήσεις του Θεού δεν μας επιβάλλουν κάτι δύσκολο, αλλά απεναντίας αποσκοπούν στο να μας ωφελήσουν. (Ησ. 48:17, 18· Μιχ. 6:8) Να δείχνετε πώς η καθεμιά από τις εκδηλώσεις δύναμης του Ιεχωβά αποκαλύπτει κάτι για την προσωπικότητά του, τις αρχές του, το σκοπό του. Να στρέφετε την προσοχή στην ισορροπία που φανερώνει ο τρόπος με τον οποίο εκδηλώνει ο Ιεχωβά τις ιδιότητές του. Ας σας ακούν οι άλλοι να εκφράζετε τα προσωπικά σας αισθήματα για τον Ιεχωβά. Η αγάπη σας για τον Ιεχωβά είναι δυνατόν να βοηθήσει και άλλους να αναπτύξουν παρόμοια αγάπη.

Το επείγον άγγελμα για την εποχή μας καλεί όλους τους ανθρώπους να φοβούνται τον Θεό. Με αυτά που λέμε, θα πρέπει να επιδιώκουμε να εμφυσήσουμε τέτοιον θεοσεβή φόβο. Αυτός είναι υγιής φόβος, είναι δέος για τον Ιεχωβά, βαθιά ευλάβεια για αυτόν. (Ψαλμ. 89:7) Περιλαμβάνει τη συναίσθηση του γεγονότος ότι ο Ιεχωβά είναι ο υπέρτατος Κριτής και ότι οι προοπτικές μας για μελλοντική ζωή εξαρτώνται από την επιδοκιμασία του. (Λουκ. 12:5· Ρωμ. 14:12) Αυτός ο φόβος, λοιπόν, είναι συνυφασμένος με τη βαθιά αγάπη για αυτόν και, κατά συνέπεια, με την έντονη επιθυμία να τον ευαρεστούμε. (Δευτ. 10:12, 13) Ο θεοσεβής φόβος μάς υποκινεί επίσης να μισούμε το κακό, να υπακούμε στις εντολές του Θεού και να τον λατρεύουμε με πλήρη καρδιά. (Δευτ. 5:29· 1 Χρον. 28:9· Παρ. 8:13) Μας προφυλάσσει από το να προσπαθούμε να υπηρετούμε τον Θεό αγαπώντας παράλληλα διάφορα πράγματα του κόσμου.—1 Ιωάν. 2:15-17.

Το Όνομα του Θεού—«Ισχυρός Πύργος». Οι άνθρωποι που φτάνουν στο σημείο να γνωρίσουν αληθινά τον Ιεχωβά έχουν μεγάλη προστασία. Αυτό συμβαίνει, όχι απλώς επειδή χρησιμοποιούν το προσωπικό του όνομα ή μπορούν να απαριθμήσουν μερικές από τις ιδιότητές του, αλλά επειδή θέτουν την εμπιστοσύνη τους στον ίδιο τον Ιεχωβά. Αναφορικά με αυτούς, το εδάφιο Παροιμίες 18:10 δηλώνει: «Το όνομα του Ιεχωβά είναι ισχυρός πύργος. Μέσα σε αυτόν σπεύδει ο δίκαιος και λαβαίνει προστασία».

Να αξιοποιείτε τις ευκαιρίες που σας δίνονται για να παροτρύνετε άλλους να εμπιστεύονται στον Ιεχωβά. (Ψαλμ. 37:3· Παρ. 3:5, 6) Αυτή η εμπιστοσύνη δείχνει πίστη στον Ιεχωβά και στις υποσχέσεις του. (Εβρ. 11:6) Όταν οι άνθρωποι “επικαλούνται το όνομα του Ιεχωβά” επειδή γνωρίζουν ότι αυτός είναι ο Παγκόσμιος Κυρίαρχος, επειδή αγαπούν τις οδούς του και επειδή πιστεύουν ακράδαντα ότι η αληθινή σωτηρία μπορεί να έρθει μόνο από αυτόν, τότε—όπως μας βεβαιώνει ο Λόγος του Θεού—θα σωθούν. (Ρωμ. 10:13, 14) Καθώς διδάσκετε άλλα άτομα, να τα βοηθάτε να καλλιεργούν τέτοιου είδους πίστη σε κάθε πτυχή της ζωής τους.

Πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προσωπικά προβλήματα. Ίσως να μη διαβλέπουν κάποια διέξοδο. Να τους προτρέπετε να μάθουν τις οδούς του Ιεχωβά, να εμπιστεύονται σε αυτόν και να εφαρμόζουν όσα μαθαίνουν. (Ψαλμ. 25:5) Να τους ενθαρρύνετε να προσεύχονται ένθερμα για να λαβαίνουν τη βοήθεια του Θεού και να τον ευχαριστούν για τις ευλογίες του. (Φιλιπ. 4:6, 7) Όταν φτάσουν στο σημείο να γνωρίσουν τον Ιεχωβά, όχι απλώς διαβάζοντας ορισμένες δηλώσεις από την Αγία Γραφή αλλά και βιώνοντας την εκπλήρωση των υποσχέσεών του στην ίδια τους τη ζωή, τότε θα αρχίσουν να νιώθουν την ασφάλεια την οποία συνεπάγεται η αληθινή κατανόηση του τι αντιπροσωπεύει το όνομα του Ιεχωβά.—Ψαλμ. 34:8· Ιερ. 17:7, 8.

Να αξιοποιείτε την κάθε ευκαιρία που σας δίνεται για να βοηθάτε τους ανθρώπους να κατανοήσουν πόσο σοφό είναι το να φοβούνται τον αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά, και να τηρούν τις εντολές του.

ΜΕΤΑ την ανάστασή του και πριν από την επιστροφή του στον ουρανό, ο Ιησούς Χριστός έδωσε οδηγίες στους μαθητές του λέγοντας: «Θα είστε μάρτυρές μου . . . ως το πιο απομακρυσμένο μέρος της γης». (Πράξ. 1:8) Οι όσιοι υπηρέτες του Θεού στην εποχή μας περιγράφονται ως άτομα που «έχουν το έργο της επίδοσης μαρτυρίας για τον Ιησού». (Αποκ. 12:17) Πόσο επιμελείς είστε εσείς στην επίδοση αυτής της μαρτυρίας;

Πολλοί άνθρωποι που λένε με ειλικρίνεια ότι πιστεύουν στον Ιησού δεν γνωρίζουν τίποτα για την προανθρώπινη ύπαρξή του. Δεν συνειδητοποιούν ότι αυτός ήταν πραγματικός άνθρωπος όταν βρισκόταν στη γη. Δεν αντιλαμβάνονται τι σημαίνει το ότι είναι ο Γιος του Θεού. Γνωρίζουν ελάχιστα πράγματα για το ρόλο που παίζει αυτός στην εκπλήρωση του σκοπού του Θεού. Δεν γνωρίζουν τι κάνει τώρα ούτε συνειδητοποιούν πώς θα επηρεαστεί η ζωή τους από όσα πρόκειται να κάνει στο μέλλον. Ίσως μάλιστα νομίζουν εσφαλμένα ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν πιστεύουν στον Ιησού. Αποτελεί προνόμιό μας το να προσπαθούμε να γνωστοποιούμε την αλήθεια για αυτά τα ζητήματα.

Άλλοι άνθρωποι, πάλι, δεν πιστεύουν ότι κάποιος σαν τον Ιησού που περιγράφεται στην Αγία Γραφή έζησε πράγματι. Μερικοί θεωρούν τον Ιησού απλώς έναν σπουδαίο άνθρωπο. Πολλοί απορρίπτουν τη σκέψη ότι αυτός είναι ο Γιος του Θεού. Η “επίδοση μαρτυρίας για τον Ιησού” σε τέτοιους ανθρώπους απαιτεί πολλή προσπάθεια, υπομονή και διακριτικότητα.

Ανεξάρτητα από την άποψη που έχουν οι ακροατές σας, χρειάζεται να αποκτήσουν γνώση για τον Ιησού Χριστό προκειμένου να επωφεληθούν από την προμήθεια που έχει κάνει ο Θεός για αιώνια ζωή. (Ιωάν. 17:3) Το ρητά δηλωμένο θέλημα του Θεού είναι πως όποιος θέλει να ζήσει πρέπει «να ομολογήσει φανερά ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος» και να υποταχθεί στην εξουσία του. (Φιλιπ. 2:9-11) Επομένως, δεν μπορούμε απλώς να αδιαφορούμε όποτε συναντάμε ανθρώπους που έχουν ισχυρές αλλά εσφαλμένες απόψεις ή φανερή προκατάληψη. Ενώ σε μερικές περιπτώσεις μπορούμε να μιλήσουμε ελεύθερα για τον Ιησού Χριστό—ακόμη και από την πρώτη μας επίσκεψη—σε άλλες περιπτώσεις ίσως χρειάζεται να κάνουμε οξυδερκή σχόλια που θα βοηθήσουν τους ακροατές μας να αρχίσουν να σκέφτονται ορθά σχετικά με αυτόν. Ίσως επίσης χρειάζεται να σκεφτόμαστε με ποιους τρόπους μπορούμε να εισαγάγουμε επιπρόσθετες πτυχές του θέματος σε μελλοντικές επισκέψεις. Ωστόσο, ίσως δεν είναι δυνατόν να συζητήσουμε όλα όσα περιλαμβάνονται, μέχρι να αρχίσουμε οικιακή Γραφική μελέτη με το άτομο.—1 Τιμ. 2:3-7.

Ο Ζωτικός Ρόλος που Παίζει ο Ιησούς στο Σκοπό του Θεού. Χρειάζεται να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να κατανοήσουν ότι, εφόσον ο Ιησούς είναι «η οδός» και “κανείς δεν έρχεται στον Πατέρα παρά μόνο μέσω εκείνου”, είναι αδύνατον να έχει κάποιος επιδοκιμασμένη σχέση με τον Θεό χωρίς να πιστεύει στον Ιησού Χριστό. (Ιωάν. 14:6) Αν δεν συνειδητοποιήσει το ζωτικό ρόλο που έχει αναθέσει ο Ιεχωβά στον πρωτότοκο Γιο του, είναι αδύνατον να καταλάβει την Αγία Γραφή. Γιατί; Επειδή ο Ιεχωβά κατέστησε αυτόν τον Γιο βασικό πρόσωπο στην επεξεργασία όλων των σκοπών Του. (Κολ. 1:17-20) Οι Βιβλικές προφητείες περιστρέφονται γύρω από αυτό το γεγονός. (Αποκ. 19:10) Ο Ιησούς Χριστός είναι εκείνος μέσω του οποίου δίνεται η λύση για όλα τα προβλήματα που ήγειρε η ανταρσία του Σατανά και η αμαρτία του Αδάμ.—Εβρ. 2:5-9, 14, 15.

Για να κατανοήσει κανείς το ρόλο του Χριστού, πρέπει να αναγνωρίσει ότι οι άνθρωποι βρίσκονται σε αξιοθρήνητη κατάσταση από την οποία δεν μπορούν να ξεφύγουν μόνοι τους. Όλοι μας γεννιόμαστε μέσα στην αμαρτία. Αυτό μπορεί να μας επηρεάζει με διάφορους τρόπους στη διάρκεια της ζωής μας. Αργά ή γρήγορα, όμως, η κατάληξη είναι ο θάνατος. (Ρωμ. 3:23· 5:12) Κάντε λογικούς συλλογισμούς γύρω από αυτό το γεγονός με τα άτομα στα οποία δίνετε μαρτυρία. Κατόπιν τονίστε ότι, μέσω της λυτρωτικής θυσίας του Ιησού Χριστού, ο Ιεχωβά, υποκινούμενος από αγάπη, κατέστησε δυνατή την απελευθέρωση από την αμαρτία και το θάνατο για όσους ασκούν πίστη σε αυτή την προμήθεια. (Μάρκ. 10:45· Εβρ. 2:9) Αυτό τους διανοίγει το δρόμο για να απολαύσουν αιώνια ζωή με τελειότητα. (Ιωάν. 3:16, 36) Κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό με κανέναν άλλον τρόπο. (Πράξ. 4:12) Ως δάσκαλοι, είτε σε ιδιωτικές συζητήσεις είτε στην εκκλησία, μην αρκείστε σε απλή αναφορά αυτών των πραγμάτων. Με καλοσύνη και υπομονή, να καλλιεργείτε στους ακροατές σας αίσθημα ευγνωμοσύνης για το ρόλο που παίζει ο Χριστός ως ο Λυτρωτής μας. Η εκτίμηση για αυτή την προμήθεια είναι δυνατόν να επηρεάσει βαθιά τη στάση, τη διαγωγή και τους στόχους που έχει κάποιος στη ζωή του.—2 Κορ. 5:14, 15.

Φυσικά, ο Ιησούς κατέθεσε τη ζωή του ως θυσία μία φορά μόνο. (Εβρ. 9:28) Ωστόσο, τώρα υπηρετεί ενεργά ως Αρχιερέας. Να βοηθάτε τους άλλους να κατανοούν τι σημαίνει αυτό. Μήπως αντιμετωπίζουν άγχος, απογοήτευση, παθήματα ή άλλα προβλήματα εξαιτίας της έλλειψης καλοσύνης από μέρους των ανθρώπων που τους περιβάλλουν; Όταν ο Ιησούς ήταν άνθρωπος, τα αντιμετώπισε όλα αυτά. Ξέρει πώς νιώθουμε. Εξαιτίας της ατέλειας, μήπως νιώθουμε ότι χρειαζόμαστε το έλεος του Θεού; Αν προσευχόμαστε στον Θεό για συγχώρηση με βάση τη θυσία του Ιησού, ο Ιησούς ενεργεί ως “βοηθός προς τον Πατέρα”. Με συμπόνια, «συνηγορεί για εμάς». (1 Ιωάν. 2:1, 2· Ρωμ. 8:34) Με βάση τη θυσία του Ιησού και μέσω των υπηρεσιών του ως Αρχιερέα, εμείς μπορούμε να πλησιάζουμε «το θρόνο της παρ’ αξία καλοσύνης» του Ιεχωβά για να λαβαίνουμε βοήθεια στον κατάλληλο καιρό. (Εβρ. 4:15, 16) Μολονότι είμαστε ατελείς, η βοήθεια την οποία παρέχει ο Ιησούς ως Αρχιερέας μάς δίνει τη δυνατότητα να υπηρετούμε τον Θεό με καθαρή συνείδηση.—Εβρ. 9:13, 14.

Επιπλέον, ο Ιησούς ασκεί μεγάλη εξουσία ως εκείνος τον οποίο έχει διορίσει ο Θεός Κεφαλή της Χριστιανικής εκκλησίας. (Ματθ. 28:18· Εφεσ. 1:22, 23) Με αυτή του την ιδιότητα παρέχει την απαραίτητη καθοδήγηση σε αρμονία με το θέλημα του Θεού. Όταν διδάσκετε άλλους, να τους βοηθάτε να κατανοούν ότι Κεφαλή της εκκλησίας είναι ο Ιησούς Χριστός, όχι κάποιος άνθρωπος. (Ματθ. 23:10) Από την αρχική σας επαφή με τους ενδιαφερομένους, να τους καλείτε σε συναθροίσεις της τοπικής εκκλησίας, όπου μελετάμε την Αγία Γραφή με τη βοήθεια της ύλης που προμηθεύει «ο πιστός και φρόνιμος δούλος». Να τους εξηγείτε, όχι μόνο ποιος είναι ο «δούλος», αλλά και ποιος είναι ο Κύριος, για να μπορέσουν να αντιληφθούν το ρόλο που παίζει ο Ιησούς ως Κεφαλή. (Ματθ. 24:45-47) Συστήστε τους στους πρεσβυτέρους και εξηγήστε ποια είναι τα Γραφικά προσόντα που πρέπει να έχουν αυτοί. (1 Τιμ. 3:1-7· Τίτο 1:5-9) Τονίστε ότι η εκκλησία δεν ανήκει στους πρεσβυτέρους, αλλά ότι αυτοί μας βοηθούν να περπατάμε στα ίχνη του Ιησού Χριστού. (Πράξ. 20:28· Εφεσ. 4:16· 1 Πέτρ. 5:2, 3) Βοηθήστε αυτούς τους ενδιαφερομένους να διακρίνουν ότι υπάρχει μια οργανωμένη, παγκόσμια κοινωνία που λειτουργεί υπό την ηγεσία του Χριστού.

Από τα Ευαγγέλια μαθαίνουμε πως, όταν ο Ιησούς μπήκε στην Ιερουσαλήμ λίγο πριν από το θάνατό του, οι μαθητές του τον χαιρέτισαν ως “Αυτόν που έρχεται ως ο Βασιλιάς στο όνομα του Ιεχωβά!” (Λουκ. 19:38) Καθώς οι άνθρωποι μελετούν βαθύτερα την Αγία Γραφή, μαθαίνουν ότι ο Ιεχωβά έχει τώρα χορηγήσει στον Ιησού κυβερνητική εξουσία που επηρεάζει ανθρώπους από όλα τα έθνη. (Δαν. 7:13, 14) Όταν εκφωνείτε ομιλίες στην εκκλησία ή διεξάγετε μελέτες, να καλλιεργείτε εκτίμηση για τη σημασία την οποία θα πρέπει να έχει για όλους μας η διακυβέρνηση του Ιησού.

Να τονίζετε ότι ο τρόπος της ζωής μας δείχνει αν πιστεύουμε αληθινά πως ο Ιησούς Χριστός είναι Βασιλιάς και αν υποτασσόμαστε πρόθυμα στη διακυβέρνησή του. Να δίνετε έμφαση στο έργο το οποίο ο Ιησούς ανέθεσε στους ακολούθους του να κάνουν, αφότου χρίστηκε Βασιλιάς. (Ματθ. 24:14· 28:18-20) Εξετάστε τι είπε ο Ιησούς, ο Θαυμαστός Σύμβουλος, σχετικά με τις προτεραιότητες που πρέπει να έχουμε στη ζωή. (Ησ. 9:6, 7· Ματθ. 6:19-34) Στρέψτε την προσοχή στο πνεύμα που είπε ο Άρχοντας της Ειρήνης ότι θα εκδήλωναν οι ακόλουθοί του. (Ματθ. 20:25-27· Ιωάν. 13:35) Να προσέχετε να μην αναλαμβάνετε εσείς την ευθύνη να κρίνετε αν οι άλλοι κάνουν όσα θα έπρεπε να κάνουν, αλλά να τους ενθαρρύνετε να εξετάζουν τι υποδεικνύουν οι ενέργειές τους όσον αφορά την υποταγή τους στη βασιλική διακυβέρνηση του Χριστού. Παράλληλα, να αναγνωρίζετε ότι και εσείς χρειάζεται να κάνετε το ίδιο.

Να Οικοδομείτε με Θεμέλιο τον Χριστό. Η Αγία Γραφή παρομοιάζει το έργο της υποβοήθησης ενός ατόμου για να γίνει Χριστιανός μαθητής με την οικοδόμηση ενός κτιρίου που έχει θεμέλιο τον Ιησού Χριστό. (1 Κορ. 3:10-15) Για να το πετύχετε αυτό, να βοηθάτε τους ανθρώπους να γνωρίσουν τον Ιησού όπως αυτός περιγράφεται μέσα στη Γραφή. Να είστε προσεκτικοί ώστε να μην αποβλέπουν σε εσάς ως το άτομο που ακολουθούν. (1 Κορ. 3:4-7) Να κατευθύνετε την προσοχή τους στον Ιησού Χριστό.

Αν έχει τεθεί καλό θεμέλιο, οι σπουδαστές θα κατανοούν ότι ο Χριστός άφησε υπόδειγμα για εμάς ώστε “να ακολουθήσουμε τα ίχνη του πιστά”. (1 Πέτρ. 2:21) Οικοδομώντας πάνω σε αυτό, να ενθαρρύνετε τους σπουδαστές να διαβάζουν τα Ευαγγέλια, όχι απλώς ως αληθινή ιστορία, αλλά ως ένα πρότυπο που πρέπει να ακολουθούν. Να τους βοηθάτε να λαβαίνουν σοβαρά υπόψη τους τη στάση και τις ιδιότητες που χαρακτήριζαν τον Ιησού. Να τους ενθαρρύνετε να παρατηρούν πώς ένιωθε ο Ιησούς για τον Πατέρα του, πώς αντιμετώπιζε τους πειρασμούς και τις δοκιμασίες, πώς έδειχνε υποταγή στον Θεό και πώς συμπεριφερόταν στους ανθρώπους υπό διάφορες περιστάσεις. Να δίνετε έμφαση στις δραστηριότητες με τις οποίες γέμιζε ο Ιησούς τη ζωή του. Ως εκ τούτου, όταν ο σπουδαστής θα έρχεται αντιμέτωπος με αποφάσεις και δοκιμασίες στη ζωή του, θα ρωτάει τον εαυτό του: “Τι θα έκανε ο Ιησούς σε αυτή την κατάσταση; Θα δείξει η πορεία μου ότι έχω την πρέπουσα εκτίμηση για όσα έχει κάνει εκείνος για εμένα;”

Όταν εκφωνείτε κάποια ομιλία στην εκκλησία, μη συμπεραίνετε ότι, εφόσον οι αδελφοί σας έχουν ήδη πίστη στον Ιησού, δεν χρειάζεται να στρέψετε την προσοχή ιδιαίτερα σε αυτόν. Τα όσα λέτε θα έχουν μεγαλύτερη σημασία αν οικοδομείτε περαιτέρω πάνω σε αυτή την πίστη. Όταν μιλάτε για τις συναθροίσεις, να τις συνδέετε με το ρόλο που παίζει ο Ιησούς ως Κεφαλή της εκκλησίας. Όταν συζητάτε για τη διακονία αγρού, να στρέφετε την προσοχή στο πνεύμα που επιδείκνυε ο Ιησούς καθώς επιτελούσε τη διακονία του και να παρουσιάζετε τη διακονία υπό το πρίσμα τού τι κάνει ο Χριστός ως Βασιλιάς για να συνάξει ανθρώπους και να τους διαφυλάξει για ζωή στο νέο κόσμο.

Είναι εμφανές ότι δεν αρκεί απλώς να μάθει κανείς τα βασικά για τον Ιησού. Για να γίνουν οι άνθρωποι πραγματικοί Χριστιανοί, πρέπει να ασκούν πίστη σε αυτόν και να τον αγαπούν αληθινά. Αυτή η αγάπη γεννάει όσια υπακοή. (Ιωάν. 14:15, 21) Ικανώνει τους ανθρώπους να παραμένουν σταθεροί στην πίστη όταν υφίστανται δεινά, να συνεχίζουν να περπατούν στα ίχνη του Χριστού όλες τις ημέρες της ζωής τους, να αποδεικνύονται ώριμοι Χριστιανοί βαθιά «ριζωμένοι και εδραιωμένοι πάνω στο θεμέλιο». (Εφεσ. 3:17) Μια τέτοια πορεία φέρνει δόξα στον Ιεχωβά, τον Θεό και Πατέρα του Ιησού Χριστού.

ΟΤΑΝ ανέφερε λεπτομέρειες για το σημείο της παρουσίας του και την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων, ο Ιησούς προείπε: «Αυτά τα καλά νέα της βασιλείας θα κηρυχτούν σε όλη την κατοικημένη γη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη· και τότε θα έρθει το τέλος».—Ματθ. 24:14.

Τι ακριβώς είναι αυτό το άγγελμα που πρέπει να λάβει τόσο μεγάλη δημοσιότητα; Είναι ένα άγγελμα που αφορά τη Βασιλεία για την οποία μας δίδαξε ο Ιησούς να προσευχόμαστε στον Θεό: «Ας έρθει η βασιλεία σου». (Ματθ. 6:10) Το εδάφιο Αποκάλυψη 11:15 την περιγράφει ως «βασιλεία του Κυρίου μας [του Ιεχωβά] και του Χριστού του» επειδή η κυβερνητική εξουσία πηγάζει από τον Ιεχωβά και μεταβιβάζεται στον Χριστό ως Βασιλιά. Παρατηρήστε, ωστόσο, ότι το άγγελμα που είπε ο Ιησούς ότι επρόκειτο να διακηρυχτεί στην εποχή μας θα προχωρούσε πιο πέρα από αυτά που κήρυτταν οι ακόλουθοί του τον πρώτο αιώνα. Εκείνοι έλεγαν στους ανθρώπους: «Η βασιλεία του Θεού έχει πλησιάσει σε εσάς». (Λουκ. 10:9) Ο Ιησούς, εκείνος που είχε χριστεί για να είναι Βασιλιάς, βρισκόταν τότε ανάμεσά τους. Όπως, όμως, αναφέρεται στο εδάφιο Ματθαίος 24:14, ο Ιησούς προείπε την παγκόσμια αναγγελία μιας άλλης εξέλιξης στην εκπλήρωση του σκοπού του Θεού.

Ο προφήτης Δανιήλ έλαβε ένα όραμα αυτής της εξέλιξης. Είδε “κάποιον που ήταν σαν γιος ανθρώπου”, τον Ιησού Χριστό, να λαβαίνει από τον «Παλαιό των Ημερών», τον Ιεχωβά Θεό, «εξουσία διακυβέρνησης και αξιοπρέπεια και βασιλεία, ώστε όλοι οι λαοί, οι εθνότητες και οι γλώσσες να υπηρετούν αυτόν». (Δαν. 7:13, 14) Αυτό το παγκόσμιας σπουδαιότητας γεγονός συνέβη στον ουρανό το έτος 1914. Έπειτα από αυτό, ο Διάβολος και οι δαίμονές του ρίχτηκαν κάτω στη γη. (Αποκ. 12:7-10) Το παλιό σύστημα πραγμάτων εισήλθε στις τελευταίες ημέρες του. Προτού, όμως, αφανιστεί αυτό εντελώς, διακηρύττεται παγκόσμια ότι ο Μεσσιανικός Βασιλιάς που έχει διορίσει ο Ιεχωβά κυβερνάει τώρα από τον ουράνιο θρόνο του. Σε όλα τα μέρη οι άνθρωποι ενημερώνονται σχετικά με αυτό. Η αντίδρασή τους καταδεικνύει τι στάση διακρατούν απέναντι στον Ύψιστο ως τον Άρχοντα «στη βασιλεία των ανθρώπων».—Δαν. 4:32.

Είναι αλήθεια ότι πρόκειται να συμβούν περισσότερα—πολύ περισσότερα! Εμείς εξακολουθούμε να προσευχόμαστε: «Ας έρθει η βασιλεία σου», αλλά όχι με τη σκέψη ότι η εγκαθίδρυση της Βασιλείας του Θεού είναι ακόμη μελλοντική. Απεναντίας, το κάνουμε αυτό με το σκεπτικό ότι η ουράνια Βασιλεία θα αναλάβει αποφασιστική δράση για να εκπληρώσει προφητείες όπως αυτές που περιέχονται στα εδάφια Δανιήλ 2:44 και Αποκάλυψη 21:2-4. Θα μεταμορφώσει τη γη σε παράδεισο, γεμάτο ανθρώπους που αγαπούν τον Θεό και το συνάνθρωπό τους. Καθώς κηρύττουμε «αυτά τα καλά νέα της βασιλείας», στρέφουμε την προσοχή σε αυτές τις μελλοντικές προοπτικές. Παράλληλα, όμως, γνωστοποιούμε με πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά έχει ήδη μεταβιβάσει πλήρη κυβερνητική εξουσία στον Γιο του. Εσείς τονίζετε αυτά τα καλά νέα όταν δίνετε μαρτυρία για τη Βασιλεία;

Πώς να Εξηγούμε τη Βασιλεία. Πώς μπορούμε να εκπληρώνουμε την αποστολή που έχουμε να αναγγέλλουμε τη Βασιλεία του Θεού; Ίσως κινήσουμε το ενδιαφέρον ξεκινώντας συζητήσεις για διάφορα ζητήματα, αλλά θα πρέπει σύντομα να φανεί καθαρά ότι το άγγελμά μας αφορά τη Βασιλεία του Θεού.

Μια σημαντική πτυχή αυτού του έργου είναι η ανάγνωση ή η παράθεση εδαφίων που αναφέρονται στη Βασιλεία. Όταν αναφέρεστε στη Βασιλεία, να βεβαιώνεστε ότι εκείνοι στους οποίους μιλάτε καταλαβαίνουν περί τίνος πρόκειται. Ίσως απαιτούνται περισσότερα από το να πείτε απλώς ότι η Βασιλεία του Θεού είναι κυβέρνηση. Μερικοί ίσως δυσκολεύονται να ταυτίσουν κάτι αόρατο με κάποια κυβέρνηση. Θα μπορούσατε να τους παρουσιάσετε διάφορους λογικούς συλλογισμούς. Παραδείγματος χάρη, η βαρύτητα είναι αόρατη, αλλά ασκεί ισχυρή επίδραση στη ζωή μας. Δεν μπορούμε να δούμε Εκείνον που έφτιαξε το νόμο της βαρύτητας, αλλά είναι προφανές ότι αυτός διαθέτει μεγάλη δύναμη. Η Αγία Γραφή τον αποκαλεί “Βασιλιά της αιωνιότητας”. (1 Τιμ. 1:17) Ή θα μπορούσατε να πείτε ότι, σε μια μεγάλη χώρα, πολλοί άνθρωποι δεν έχουν πάει ποτέ στην πρωτεύουσα ούτε έχουν δει τον κυβερνήτη τους αυτοπροσώπως. Μαθαίνουν για αυτά τα πράγματα μέσω των ειδήσεων. Παρόμοια και η Αγία Γραφή, η οποία έχει εκδοθεί σε 2.200 και πλέον γλώσσες, μας μιλάει για τη Βασιλεία του Θεού—μας πληροφορεί για το ποιος έχει επωμιστεί την εξουσία και τι επιτελεί η Βασιλεία. Η Σκοπιά, που εκδίδεται σε περισσότερες γλώσσες από οποιοδήποτε άλλο περιοδικό, είναι αφιερωμένη στο να «Αναγγέλλει τη Βασιλεία του Ιεχωβά», όπως δηλώνεται στο εξώφυλλό της.

Για να βοηθήσετε τους ανθρώπους να καταλάβουν τι είναι η Βασιλεία, θα μπορούσατε να αναφέρετε ορισμένα πράγματα που αναμένουν αυτοί από τις κυβερνήσεις: οικονομική ασφάλεια, ειρήνη, απαλλαγή από το έγκλημα, αμερόληπτη μεταχείριση όλων των εθνοτήτων, εκπαίδευση και ιατρική περίθαλψη. Δείξτε ότι μόνο μέσω της Βασιλείας του Θεού θα ικανοποιηθούν πλήρως αυτές καθώς και όλες οι άλλες θεμιτές επιθυμίες των ανθρώπων.—Ψαλμ. 145:16.

Να προσπαθείτε να ενσταλάξετε στους ανθρώπους την επιθυμία να είναι υπήκοοι της Βασιλείας, στην οποία κυβερνάει ως Βασιλιάς ο Ιησούς Χριστός. Να επισημαίνετε τα θαύματα που εκτέλεσε αυτός ως προαναλαμπές των όσων θα κάνει ως ουράνιος Βασιλιάς. Να μιλάτε συχνά για τις ελκυστικές ιδιότητες τις οποίες εκδήλωνε. (Ματθ. 8:2, 3· 11:28-30) Να εξηγείτε ότι αυτός κατέθεσε τη ζωή του για εμάς και ότι ο Θεός κατόπιν τον ήγειρε σε αθάνατη ζωή στους ουρανούς, από όπου και βασιλεύει.—Πράξ. 2:29-35.

Να τονίζετε ότι η Βασιλεία του Θεού κυβερνάει τώρα από τους ουρανούς. Χρειάζεται, ωστόσο, να συνειδητοποιήσετε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν βλέπουν να επικρατούν εκείνες οι συνθήκες οι οποίες, κατά την άποψή τους, θα αποδείκνυαν την ύπαρξη μιας τέτοιας διακυβέρνησης. Να το λαβαίνετε αυτό υπόψη σας και να τους ρωτάτε αν γνωρίζουν τι είπε ο Ιησούς Χριστός ότι θα αποτελούσε απόδειξη αυτής της διακυβέρνησης. Τονίστε μερικά από τα χαρακτηριστικά του σύνθετου σημείου που βρίσκεται στο 24ο κεφάλαιο του Ματθαίου, στο 13ο κεφάλαιο του Μάρκου ή στο 21ο κεφάλαιο του Λουκά. Κατόπιν ρωτήστε γιατί η ενθρόνιση του Χριστού στον ουρανό θα οδηγούσε σε τέτοιες συνθήκες εδώ στη γη. Στρέψτε την προσοχή στα εδάφια Αποκάλυψη 12:7-10, 12.

Ως χειροπιαστή απόδειξη του τι επιτελεί η Βασιλεία του Θεού, διαβάστε το εδάφιο Ματθαίος 24:14 και περιγράψτε το παγκόσμιο πρόγραμμα Βιβλικής εκπαίδευσης που λαβαίνει χώρα σήμερα. (Ησ. 54:13) Μιλήστε στους ανθρώπους για τις διάφορες σχολές από τις οποίες ωφελούνται οι Μάρτυρες του Ιεχωβά—σχολές οι οποίες έχουν όλες ως βάση την Αγία Γραφή και διεξάγονται δωρεάν. Εξηγήστε ότι, εκτός από τη διακονία μας από σπίτι σε σπίτι, προσφέρουμε δωρεάν Βιβλική εκπαίδευση κατ’ οίκον σε μεμονωμένα άτομα και οικογένειες σε 230 και πλέον χώρες. Ποια ανθρώπινη κυβέρνηση είναι σε θέση να προσφέρει τόσο εκτενές εκπαιδευτικό πρόγραμμα, όχι μόνο για τους υπηκόους της, αλλά και για ανθρώπους σε όλη τη γη; Προσκαλέστε τους ανθρώπους να έρθουν στην Αίθουσα Βασιλείας, να παρακολουθήσουν τις συνελεύσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά, να διαπιστώσουν πώς αυτή η εκπαίδευση επηρεάζει τη ζωή των ανθρώπων.—Ησ. 2:2-4· 32:1, 17· Ιωάν. 13:35.

Αλλά θα συνειδητοποιήσει ο οικοδεσπότης πώς επηρεάζεται η δική του ζωή; Θα μπορούσατε να επισημάνετε με διακριτικότητα ότι ο σκοπός της επίσκεψής σας είναι να συζητήσετε σχετικά με την ευκαιρία που προσφέρεται σε όλους να επιλέξουν τη δυνατότητα να ζήσουν ως υπήκοοι της Βασιλείας του Θεού. Πώς; Μαθαίνοντας τι απαιτεί ο Θεός και ζώντας σε αρμονία με τις απαιτήσεις του τώρα.—Δευτ. 30:19, 20· Αποκ. 22:17.

Πώς να Βοηθάμε Άλλους να Βάζουν τη Βασιλεία στην Πρώτη Θέση. Ακόμη και αφού δεχτεί κάποιος το άγγελμα της Βασιλείας, πρέπει στη συνέχεια να πάρει διάφορες αποφάσεις. Σε ποια θέση θα βάλει τη Βασιλεία του Θεού στη δική του ζωή; Ο Ιησούς παρότρυνε τους μαθητές του να “εξακολουθήσουν . . . να επιζητούν πρώτα τη βασιλεία”. (Ματθ. 6:33) Πώς μπορούμε να βοηθάμε τους συγχριστιανούς μας να το κάνουν αυτό; Δίνοντας οι ίδιοι το καλό παράδειγμα και συζητώντας για τις ευκαιρίες που προσφέρονται. Μερικές φορές, ρωτώντας ένα άτομο αν έχει εξετάσει ορισμένες πιθανότητες και αναφέροντας εμπειρίες που δείχνουν τι κάνουν κάποιοι άλλοι. Ή συζητώντας για διάφορες Βιβλικές αφηγήσεις με τέτοιον τρόπο ώστε να γίνεται βαθύτερη η αγάπη των άλλων για τον Ιεχωβά, καθώς επίσης τονίζοντας πόσο πραγματική είναι η Βασιλεία και επισημαίνοντας πόσο σημαντικό είναι πράγματι το έργο διακήρυξης της Βασιλείας. Συνήθως τα καλύτερα αποτελέσματα επιτυγχάνονται, όχι όταν λέμε στους άλλους τι χρειάζεται να κάνουν, αλλά όταν ενσταλάζουμε μέσα τους την επιθυμία να το κάνουν αυτό.

Αναμφίβολα, το ζωτικό άγγελμα που πρέπει όλοι μας να διακηρύττουμε συγκεντρώνει πρωτίστως την προσοχή στον Ιεχωβά Θεό, στον Ιησού Χριστό και στη Βασιλεία. Οι ζωτικές αλήθειες που σχετίζονται με αυτά τα ζητήματα θα πρέπει να εξαίρονται στη δημόσια μαρτυρία μας, στις εκκλησίες μας και στην προσωπική μας ζωή. Όταν το κάνουμε αυτό, καταδεικνύουμε ότι ωφελούμαστε πραγματικά από την εκπαίδευση που λαβαίνουμε στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας.