Η Πηγή των Αληθινών Αξιών

ΣΕ ΟΛΕΣ τις ανθρώπινες κοινωνίες βρίσκεται κάποιος ηθικός κώδικας. Όλοι οι άνθρωποι, είτε θέλουν να το παραδεχτούν είτε όχι, νιώθουν την ανάγκη για κάποια καθοδηγητική δύναμη υπεράνω και πέραν του εαυτού τους. Ενστικτωδώς καταφεύγουν σε μια ανώτερη δύναμη για να τη λατρεύουν ή να την υπηρετούν. Αυτή μπορεί να είναι ο ήλιος, το φεγγάρι, ένα άστρο, ένα βουνό, ένας ποταμός, ένα ζώο, ένας άνθρωπος ή μια οργάνωση. Ο ηθικός τους κώδικας μπορεί να έχει τη ρίζα του σ’ ένα από τα πολλά ιερά συγγράμματα των διαφόρων πολιτισμών. Η ανάγκη αυτή βρίσκεται στους ανθρώπους όλου του κόσμου. Είναι ενστικτώδης στον άνθρωπο.

«Η θρησκεία», σύμφωνα με τον εξέχοντα ψυχίατρο Κ. Γκ. Γιουνγκ, «είναι μια ενστικτώδης διάθεση, αποκλειστικό χαρακτηριστικό του ανθρώπου, και οι μορφές της μπορούν να παρατηρηθούν σ’ ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία». Ο διάσημος επιστήμονας Φρεντ Χόιλ έγραψε για «τον ηθικό κώδικα που βρίσκεται σ’ όλες τις ανθρώπινες κοινωνίες» και πρόσθεσε: «Θα ήταν εύκολο να αναπτύξουμε ένα σημαντικό επιχείρημα για να δείξουμε ότι το αίσθημα της ηθικής που βρίσκεται στον άνθρωπο διατηρείται παρ’ όλους τους πειρασμούς [και τους διωγμούς] οι οποίοι διαρκώς λειτουργούν εναντίον του».

Το ιερό σύγγραμμα που είναι το πιο γνωστό και έχει την πιο ευρεία κυκλοφορία απ’ όλα τα άλλα, η Αγία Γραφή, αναγνωρίζει ότι υπάρχει αυτό το έμφυτο αίσθημα της ηθικής στον άνθρωπο. Στα εδάφια Ρωμαίους 2:14, 15 λέει: «Επειδή όταν οι εθνικοί οι μη έχοντες νόμον πράττωσιν εκ φύσεως τα του νόμου, ούτοι νόμον μη έχοντες είναι νόμος εις εαυτούς, οίτινες δεικνύουσι το έργον του νόμου γεγραμμένον εν ταις καρδίαις αυτών, έχοντες συμμαρτυρούσαν την συνείδησιν αυτών και τους λογισμούς κατηγορούντας ή και απολογουμένους μεταξύ αλλήλων».

Ο Χόιλ θεωρεί την εξέλιξη ένα «καταστατικό που επιτρέπει οποιαδήποτε μορφή καιροσκοπικής συμπεριφοράς», και συνεχίζει: «Ειλικρινά, με γεμίζει ανησυχίες η πεποίθηση πως η μηδενιστική φιλοσοφία, την οποία επέλεξαν να υιοθετήσουν οι λεγόμενοι μορφωμένοι έπειτα από την έκδοση του The Origin of Species (Η Καταγωγή των Ειδών), έθεσε το ανθρώπινο γένος σε μια πορεία αυτόματης αυτοκαταστροφής. Τότε άρχισε να λειτουργεί το ρολόι της Ημέρας της Κρίσης. . . . Ο αριθμός των ανθρώπων σήμερα που αισθάνονται ότι κάτι δεν πάει καλά στις βάσεις της κοινωνίας δεν είναι μικρός, δυστυχώς όμως σπαταλούν την ενεργητικότητά τους σε διάφορες διαμαρτυρίες πότε για το ένα ασήμαντο πράγμα και πότε για το άλλο».

Η Νοημοσύνη που Βρίσκεται Πίσω από την Προέλευση της Ζωής

Έπειτα ο Χόιλ προχωράει και δείχνει, με μαθηματική ακρίβεια, ότι οι πιθανότητες να έχει εμφανιστεί τυχαία η ζωή στη γη είναι μηδέν. Λέει ότι οι ορθοφρονούντες επιστήμονες έχουν απορρίψει την ιδέα κάποιας δημιουργικής δύναμης εξαιτίας «των θρησκευτικών υπερβολών του παρελθόντος». Αλλά ο Χόιλ πιστεύει ότι αυτό που ήταν αδύνατο εδώ στη γη ήταν δυνατό στο έξω διάστημα—αλλά δέχεται ως δεδομένο ότι ακόμα κι εκεί, κάποιο είδος νοημοσύνης επιτελούσε την όλη εργασία. Ακόμα και η πιο απλή μορφή ζωής, τα βακτηρίδια, είναι τόσο εκπληκτικά πολύπλοκη ώστε απαιτείται νοημοσύνη για τη δημιουργία της· του είναι αδιανόητο όμως να αποκαλέσει αυτή τη νοημοσύνη Θεό.

Άλλοι που «αισθάνονται ότι κάτι δεν πάει καλά στις βάσεις της κοινωνίας» δεν είναι τόσο απρόθυμοι να το κάνουν αυτό. Ένας απ’ αυτούς είναι ο ψυχίατρος Γιουνγκ, του οποίου τα λόγια αναφέρθηκαν προηγουμένως: «Το άτομο που δεν αγκιστρώνεται στον Θεό δεν μπορεί με τις δικές του δυνάμεις να προβάλει καμιά αντίσταση στους φυσικούς και ηθικούς δελεασμούς του κόσμου. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται την υποστήριξη κάποιας εσωτερικής εμπειρίας, που να υπερβαίνει τα συμβατικά όρια και που μόνο αυτή μπορεί να τον προστατέψει από το να καταπνιγεί μέσα στη μάζα, κάτι που αλλιώτικα είναι αναπόφευκτο».

Ο δικαστής Φράνσις Τ. Μέρφι, πρόεδρος του Τμήματος Εφετών, λέει ότι ο σύγχρονος άνθρωπος «δεν γνωρίζει το απώτερο νόημα της ζωής του και αμφιβάλλει για το αν η ζωή έχει καν νόημα. Όποιες κι αν είναι οι ηθικές του αξιώσεις, στην πραγματικότητα έχει βγάλει τον Θεό από τη ζωή του, από το γραφείο του, από το σπίτι του. Έτσι λοιπόν του λείπει ο ηθικός πυρήνας». Από τον κόσμο των σπορ, ο Χάουαρντ Κόσελ εξέφρασε την ίδια άποψη σε μια συζήτηση σχετικά με τη χρήση ναρκωτικών από αθλητές. Αυτός είπε: «Δεν είναι δυνατό να προσδιοριστεί πια κάποιος ηθικός πυρήνας στην Αμερική . . . κι αυτό είναι πρόβλημα για ολόκληρο τον πολιτισμό».

Η αρθρογράφος Τζόρτζι Αν Γκέιερ, που συνεργάζεται με διάφορες εφημερίδες, λέει: «Είναι αδύνατο να υπάρχει ηθική κοινότητα ή ηθικό έθνος χωρίς την πίστη στον Θεό, γιατί όλα υποβιβάζονται γρήγορα στο ‘εγώ’, και το ‘εγώ’ μόνο του δεν έχει κανένα νόημα. . . . Όταν το ‘εγώ’ γίνεται ο γνώμονας για όλα τα πράγματα—σε βάρος του Θεού, της εκκλησίας, της οικογένειας και των αποδεκτών προτύπων για την κοινωνική και ατομική ανθρώπινη συμπεριφορά—τότε έχουμε προβλήματα».

Ο Αλεξάντρ Σολτζενίτσιν είπε ότι, αν του ζητούσαν να προσδιορίσει με δυο λόγια το βασικό χαρακτηριστικό του 20ού αιώνα, θα έλεγε: «Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει τον Θεό». Και συνέχισε: «Ολόκληρος ο εικοστός αιώνας απορροφάται από τη δίνη του αθεϊσμού και της αυτοκαταστροφής. . . . Όλες οι προσπάθειες να βρούμε τρόπο να γλιτώσουμε από την άσχημη θέση στην οποία βρίσκεται ο σημερινός κόσμος είναι άκαρπες, εκτός αν μετανιώσουμε και δώσουμε νέα κατεύθυνση στη συνείδησή μας, κατεύθυνση προς τον Δημιουργό των πάντων: χωρίς αυτό, δεν πρόκειται να φανερωθεί καμιά διέξοδος και μάταια θα την αναζητούμε».

Εδώ και έξι χιλιάδες χρόνια, ο άνθρωπος προσπαθεί με το δικό του τρόπο, παίρνοντας αποφάσεις σχετικά με το τι είναι σωστό και τι λάθος. Τώρα η σύγχρονη τάση είναι να κάνει ο καθένας το δικό του—δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Η ιστορία έχει καταγράψει τα τρομακτικά επακόλουθα που έφεραν και οι δυο τρόποι, αποδεικνύοντας ότι δεν είναι δουλειά του ανθρώπου να κατευθύνει τα βήματά του. «Υπάρχει οδός, ήτις φαίνεται ορθή εις τον άνθρωπον, αλλά τα τέλη αυτής φέρουσιν εις θάνατον». (Παροιμίαι 14:12· Ιερεμίας 10:23) Ο Ιεχωβά Θεός έφτιαξε τον άνθρωπο, τον ξέρει απ’ όλες του τις πλευρές και έχει προμηθεύσει το χάρτη που οδηγεί στην ευτυχία: «Λύχνος εις τους πόδας μου είναι ο λόγος σου και φως εις τας τρίβους μου». (Ψαλμός 119:105) Ο Λόγος του, η Αγία Γραφή, προσδιορίζει τις αληθινές αξίες που αποφέρουν ευλογίες στον άνθρωπο. Το συνοδευτικό πλαίσιο αναφέρει μερικά από τα ‘πρέπει’ και τα ‘δεν πρέπει’.

[Πλαίσιο στη σελίδα 7]

Αξίες Σύμφωνα με τις Οποίες Πρέπει να Ζούμε

▸ Να αγαπάς τον Ιεχωβά Θεό με όλη σου την καρδιά, το νου, την ψυχή και τη δύναμη.

▸ Να αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου.

▸ Να κάνεις στους άλλους αυτό που θέλεις να σου κάνουν εκείνοι.

▸ Να ακολουθείς τον Ιησού ως το Παράδειγμά σου.

▸ Να συγχωρείς τους άλλους όπως θέλεις να συγχωρούν εσένα.

▸ Να τιμάς τον πατέρα σου και τη μητέρα σου.

▸ Να προτιμάς να δίνεις τιμή εσύ στους άλλους.

▸ Να είσαι αξιόπιστος σε όλες σου τις δοσοληψίες.

▸ Να επιζητάς την ειρήνη με όλους.

▸ Να επιδιώκεις την πραότητα, την καλοσύνη, την εγκράτεια.

▸ Μην ανταποδίδεις σε κανέναν το κακό με κακό.

▸ Να κατανικάς το κακό με το καλό.

▸ Μη λατρεύεις ψεύτικους θεούς.

▸ Μην προσκυνάς εικόνες.

▸ Μη φονεύεις.

▸ Μην κλέβεις.

▸ Μην ψευδομαρτυρείς.

▸ Μη λαβαίνεις μάταια το όνομα του Θεού.

▸ Μην εποφθαλμιάς αυτά που ανήκουν στον πλησίον σου.

▸ Μην αφήνεις τη δύση του ήλιου να σε βρίσκει ακόμα οργισμένο.