Η Άποψη της Αγίας Γραφής
Προσευχές για Αθλήματα—Τις Ακούει ο Θεός;
ΣΤΟΝ αέρα ο ενθουσιασμός είναι διάχυτος, καθώς χιλιάδες οπαδοί ξεχύνονται μέσα στο γήπεδο, εκδηλώνοντας την υποστήριξή τους στην αγαπημένη τους ομάδα με ουρλιαχτά. Οι παίχτες μόλις έχουν τελειώσει την προθέρμανση, και σε λίγο θα ακουστεί το σφύριγμα που θα σημάνει την έναρξη του παιχνιδιού. Σε μια μεριά του γηπέδου, οι παίχτες μαζεύονται ο ένας δίπλα στον άλλον και στη μέση γονατίζει ο αρχηγός της ομάδας, που προσεύχεται: «Θεέ, σε παρακαλούμε ευλόγησε την ομάδα μας, κάνε να νικήσουμε τους αντιπάλους μας και προστάτεψέ μας από τραυματισμούς. Αμήν». Οι παίχτες διαλύονται με μια δυνατή φωνή, παίρνουν τη θέση τους στον αγωνιστικό χώρο, το σφύριγμα ακούγεται και η οργανωμένη σφαγή που λαβαίνει χώρα στο αμερικανικό ποδόσφαιρο αρχίζει.
Έχουν γίνει συνηθισμένο φαινόμενο οι ατομικές και ομαδικές προσευχές, πριν, στη διάρκεια και μετά τη συμμετοχή σε διάφορα αθλήματα. Αλλά τις ακούει ο Θεός αυτές τις προσευχές; Ή μήπως, όπως λένε μερικοί, αυτές είναι παρωδία προσευχών;
«Να Συντρίβεις τον Πλησίον σου»
Σ’ όλο τον κόσμο, σχεδόν κάθε άθλημα είναι σημαδεμένο από τη βία—στον αγωνιστικό χώρο και στις κερκίδες. Ένας πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής στις Ηνωμένες Πολιτείες έγραψε: «Μπορεί να πει κανείς ότι το τσάκισμα των κορμιών είναι αυτό καθαυτό το νόημα του ποδοσφαίρου, όπως οι φόνοι και οι ακρωτηριασμοί είναι το νόημα του πολέμου». Επιπλέον, σχολιάζει: «Οι ανταγωνιστικοί, οργανωμένοι τραυματισμοί είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας, και το ποδόσφαιρο είναι ένας από τους πιο παραστατικούς καθρέφτες . . . που μας δείχνει πόσο συναρπαστικό και ανταμειφτικό είναι να Συντρίβεις τον Πλησίον σου».
Να συντρίβεις τον πλησίον σου; Ο Ιησούς είπε να αγαπάς τον πλησίον σου. (Ματθαίος 22:39) Είναι αδύνατο να φανταστεί κανείς τον Θεό της αγάπης να είναι παρών και να δίνει την ευλογία του σ’ ένα σημερινό αθλητικό γεγονός, που δίνει έμφαση στη νίκη πάση θυσία.—1 Ιωάννου 4:16.
Παρακολουθεί ο Θεός Αθλητικά Γεγονότα;
Ένας παράγοντας που ενθαρρύνει τις προσευχές στα αθλήματα είναι η θρησκευτική διδασκαλία σύμφωνα με την οποία ο Θεός είναι πανταχού παρών, πράγμα που σημαίνει ότι ο Θεός, πάντοτε, είναι κυριολεκτικά παρών σε όλα τα μέρη που υπάρχουν και σε όλα τα πράγματα που λαβαίνουν χώρα. Για παράδειγμα, στο βιβλίο Ο Θεός Πηγαίνει σε Ποδοσφαιρικούς Αγώνες (God Goes to Football Games), ο κληρικός και πρώην ιερέας αθλητικής ομάδας, Λ. Χ. Χόλινγκσγουορθ, λέει: «Κάθε επίσημη δοξασία που έχουμε για τον Θεό περιλαμβάνει την ιδέα της ιδιότητάς Του ως πανταχού παρόντος· την ιδέα, αν θέλετε, ότι Εκείνος είναι σίγουρα παρών σ’ αυτά που εμείς θεωρούμε κοσμικές εμπειρίες μας . . . Δηλαδή, ο Θεός πηγαίνει στην εκκλησία, και πηγαίνει και στους ποδοσφαιρικούς αγώνες».
Όμως, η Αγία Γραφή δεν διδάσκει ότι ο Θεός είναι πανταχού παρών. Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος έγραψε: «Ο Χριστός . . . εισήλθεν . . . εις αυτόν τον ουρανόν, δια να εμφανισθή τώρα ενώπιον του Θεού υπέρ ημών». (Εβραίους 9:24) Υπάρχουν δυο ζωτικά σημεία, τα οποία μας βοηθάει το κείμενο αυτό να κατανοήσουμε: ότι ο Θεός είναι πνευματικό πρόσωπο, και ότι έχει έναν καθορισμένο τόπο κατοίκησης, τον ουρανό. (1 Βασιλέων 8:49· Ιωάννης 4:24) Άρα, δεν θα μπορούσε να είναι σε οποιοδήποτε άλλο μέρος την ίδια στιγμή.
Ο Θεός Ακούει τους Φίλους του
Αν λοιπόν ο Θεός δεν παρακολουθεί αθλητικά γεγονότα, τότε μήπως ακούει τουλάχιστον τις προσευχές; Για να φτάσουν οι προσευχές στα ευήκοα αφτιά αυτού του Θεού του ουρανού, ενώπιον του οποίου εμφανίστηκε ο Ιησούς, το άτομο που προσεύχεται πρέπει να έχει γνώση· να γνωρίζει τους σκοπούς του Θεού, την προσωπικότητά του, τις ιδιότητές του, τις οδούς του και το όνομά του. (Ιακώβου 4:3) Τονίζοντας την ανάγκη που υπάρχει να γνωρίζουμε τον Θεό, ο Ιησούς προσευχήθηκε: «Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν».—Ιωάννης 17:3.
Για να γνωρίσουμε κάποιον απαιτείται επικοινωνία. Ο Θεός επικοινωνεί με τον άνθρωπο μέσω της Αγίας Γραφής, και η Αγία Γραφή είναι το μέσον με τη βοήθεια του οποίου γνωρίζουμε τον Θεό του ουρανού. Αυτή μας λέει το όνομά του, Ιεχωβά. (Έξοδος 6:3) Η Αγία Γραφή λέει επίσης ότι ο Θεός αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ που έστειλε το μονογενή του Γιο, τον Ιησού, εδώ στη γη ώστε ο άνθρωπος να έχει την ευκαιρία για αιώνια ζωή. (Ιωάννης 3:16) Καθώς διαβάζουμε και μελετάμε την Αγία Γραφή, ο Ιεχωβά γίνεται πραγματικός για εμάς, κι εμείς ελκυόμαστε προς αυτόν μέσω του Ιησού. (Ιωάννης 6:44, 65· Ιακώβου 4:8) Εφόσον ο Ιεχωβά είναι πραγματικός, μπορούμε να αναπτύξουμε μια στενή προσωπική σχέση μαζί του.
Όμως η φιλία με τον Θεό περιλαμβάνει επικοινωνία και από τα δυο μέρη. Αυτό απαιτεί να μιλάμε στον Ιεχωβά μέσω προσευχής. Η Αγία Γραφή λέει ότι ο Θεός είναι ο «Ακούων προσευχήν» και ότι «δεν είναι μακράν από ενός εκάστου ημών». (Ψαλμός 65:2· Πράξεις 17:27) Εντούτοις, αυτό δεν σημαίνει ότι ο Θεός ακούει όλες τις προσευχές. (Ησαΐας 1:15-17) Τίνων τις προσευχές είναι πρόθυμος να ακούει ο Θεός;
Ο ψαλμωδός Δαβίδ είπε: ‘Το απόρρητον του [Η στενή σχέση με τον, ΜΝΚ] Ιεχωβά είναι μετά των φοβουμένων αυτόν’. (Ψαλμός 25:14) Στο πρωτότυπο εβραϊκό κείμενο, η ρίζα της λέξης που αποδίδεται ‘στενή σχέση’, δηλαδή της λέξης σοχντ, σημαίνει «κάνω κάτι στενό». Συνεπώς, αυτό το εδάφιο μεταδίδει την ιδέα τού να γίνεται κάποιος δεκτός στο στενό κύκλο του Ιεχωβά ή σε μια διαθήκη φιλίας μαζί του. Μόνο οι λάτρεις που δείχνουν τον αρμόζοντα σεβασμό γίνονται δεκτοί. Άρα, η στενή μας φιλία με τον Θεό μάς κάνει να φοβόμαστε μήπως διαρρήξουμε αυτή τη σχέση, κάνοντας κάτι που θα τον δυσαρεστούσε, όπως το να μεταχειριζόμαστε την προσευχή σαν γούρι που θα μας εξασφαλίσει τη νίκη σε κάποιο άθλημα.
Ο Ιεχωβά ακούει τις προσευχές ανθρώπων που έχουν ειλικρινή καρδιά και που αποζητούν τη φιλία του, και δεν είναι προσωπολήπτης. Δεν κάνει διακρίσεις ούτε τιμά κάποιο έθνος, κάποια φυλή ή ακόμα και αθλητική ομάδα, σε βάρος κάποιας άλλης. (Ψαλμός 65:2· Πράξεις 10:34, 35) Αν ο Θεός άκουγε τις προσευχές των αθλητικών αντιπάλων και αν προσεύχονταν και οι δυο ομάδες σ’ αυτόν για τη νίκη, ποια από τις δυο θα έπρεπε να ευλογήσει; Ή μήπως θα έφταιγε ο Θεός αν ένας παίχτης τραυματιζόταν σοβαρά στη διάρκεια ενός αγώνα;
Συνεπώς, πρέπει να προσευχόμαστε για σωστά πράγματα. Ο απόστολος Ιωάννης το υποστηρίζει αυτό με τον ακόλουθο τρόπο: «Εάν ζητώμεν τι κατά το θέλημα αυτού, ακούει ημάς». (1 Ιωάννου 5:14) Ο Ιεχωβά ακούει προσευχές που είναι σύμφωνες με το θέλημά του. Εμείς πρέπει να γνωρίζουμε το θέλημά του και τους σκοπούς του, ώστε οι προσευχές μας να είναι σε αρμονία μ’ αυτά.
Το θέλημα, οι σκοποί και το ένδοξο όνομα του Θεού δεν έχουν καμιά σχέση με τα σημερινά ανταγωνιστικά και βίαια αθλητικά γεγονότα. Ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης. Έτσι, όταν αναπέμπονται προσευχές γι’ αυτά τα γεγονότα, τις ακούει ο Θεός; Οπωσδήποτε όχι!