1990 Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά

Οι αποδείξεις βρίσκονται παντού. Τις βλέπει κανείς στην Αφρική, στην Ασία, στην Ευρώπη, στην Αμερική και στα μακρινά νησιά. ‘Αποδείξεις για ποιο πράγμα;’ μπορεί να ρωτήσετε. Για το ότι όλο και μεγαλύτερα πλήθη δοξάζουν τον Θεό και αποδεικνύουν πως είναι γνήσιοι μαθητές του Ιησού Χριστού.

Πώς το κάνουν αυτό; Με το να παράγουν πολλούς καλούς καρπούς. Αυτό θα έπρεπε να το περιμένουμε, γιατί ο ίδιος ο Ιησούς είπε: «Μ’ αυτόν τον τρόπο φανερώνεται η δόξα του Πατέρα μου, όταν εσείς κάνετε άφθονο καρπό κι αποδειχτείτε έτσι μαθητές μου». (Ιωάν. 15:8, ΝΔΜ) Όταν κάποιος διαλέγει κατά γράμμα καρπούς για το τραπέζι του, κοιτάζει να είναι καλής ποιότητας. Αυτό δεν θα έπρεπε να ψάχνουμε να βρούμε και στη ζωή και τα έργα εκείνων που ισχυρίζονται ότι είναι μαθητές του Χριστού; Εφόσον η ποιότητα είναι σπουδαία, πρέπει να είναι ευδιάκριτη στη δράση και στον τρόπο ζωής όλων εκείνων που υπηρετούν τον Θεό.

Με το να δοξάζουν τον Θεό, οι Χριστιανοί εξυπηρετούν επίσης τα ζωτικά συμφέροντα των συνανθρώπων τους. Άρα, το έργο τους είναι εκ διαμέτρου αντίθετο με τα έργα που αναλαμβάνουν συνήθως να κάνουν οι άνθρωποι. Ποιο ακριβώς είναι το μεγάλο τους έργο; Στα εδάφια Ματθαίος 13:18-23 ο Ιησούς το έδειξε αυτό με μια παραβολή. Στο εδάφιο 23 αυτής της περικοπής, εκείνος είπε ότι τα άτομα που συλλαμβάνουν το νόημα των λόγων της Βασιλείας είναι εκείνα που πραγματικά καρποφορούν, παράγοντας 100 ή 60 ή 30 καρπούς. Ώστε το έργο των αληθινών Χριστιανών είναι να καρποφορούν—να εξαγγέλλουν ότι η Βασιλεία είναι το μέσο με το οποίο ο Θεός θα φέρει τις ευλογίες της ατελεύτητης ζωής στους κατοίκους της γης. Αυτό κάνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε όλη τη διάρκεια αυτού του αιώνα. Το 1989 παρήγαγαν καρπούς σε πολύ μεγαλύτερη ποσότητα από οποτεδήποτε προηγουμένως, κηρύττοντας τα καλά νέα της Βασιλείας στους ανθρώπους σε 212 χώρες.

Τι κάνει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά τόσο διαφορετικούς; Το άγγελμά μας—ένα άγγελμα που βασίζεται στην Αγία Γραφή—και οι θεοειδείς ιδιότητες που σχετίζονται με το ζωτικό έργο μας. Ο Ιησούς έδωσε έμφαση σε ορισμένες θεμελιώδεις ιδιότητες, τις οποίες οι ακόλουθοί του θα καλλιεργούσαν και θα εκδήλωναν. Στο εδάφιο Ιωάννης 13:35 τους είπε: «Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους». Όπου κι αν υπηρετούσαν στον παγκόσμιο αγρό, θα χαρακτηρίζονταν απ’ αυτή τη Χριστοειδή, αυτοθυσιαστική αγάπη.

Θα ένιωθαν επίσης τη χαρά που ένιωθε ο κύριός τους. (Ιωάν. 15:11) Όχι μόνο θα είχαν χαρμόσυνες προοπτικές, αλλά και το κήρυγμά τους θα τους έφερνε χαρά. Επιπλέον, αν και θα ζούσαν σ’ έναν ταραγμένο κόσμο, αυτοί θα απολάμβαναν ειρήνη. (Ιωάν. 14:27· 16:33) Αυτή τη μοναδική ειρήνη θα τη διατηρούσαν, παρ’ όλο που η πλειονότητα των ανθρώπων θα απέρριπτε το άγγελμά τους.—Ματθ. 10:12, 13.

Αγάπη, χαρά, ειρήνη—αυτές οι ιδιότητες είναι οι πρώτες από εκείνες που απαριθμούνται στα εδάφια Γαλάτας 5:22, 23 ως καρποί του πνεύματος. Εκδηλώνοντας αυτές και άλλες θεοειδείς ιδιότητες, καθώς ενασχολούμαστε στη Χριστιανική διακονία και σε όλες τις πλευρές της καθημερινής μας ζωής, δοξάζουμε τον Θεό και κερδίζουμε την επιδοκιμασία του. (Ματθ. 7:17-20) Παράγοντας πολλούς καλούς καρπούς, εμείς, η παγκόσμια οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά παρέχουμε αδιαμφισβήτητη απόδειξη του ότι περπατούμε επάξια του ένδοξου ονόματος που φέρουμε και του ότι είμαστε αληθινοί μαθητές του Ιησού Χριστού.—Κολ. 1:10.

Ευφροσύνη στον Πνευματικό μας Παράδεισο

Πριν από πολύ καιρό ο Ιεχωβά προείπε την ανθηρή πνευματική κατάσταση την οποία απολαμβάνει τώρα το έθνος του λαού του. (Ησ. 51:3) Η επέκταση του πνευματικού μας παράδεισου συνοδεύεται από την αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που κατοικούν σ’ αυτόν. (Ησ. 26:15· 60:22) Έτσι, τι χαρά νιώθαμε όταν βλέπαμε τα τόσο πολλά ανώτατα όρια ευαγγελιζομένων στη διάρκεια του περασμένου υπηρεσιακού έτους! Ενώ ο μηνιαίος μέσος όρος του αριθμού των Μαρτύρων ήταν 3.624.773, το ανώτατο όριο αυτών που συμμετείχαν στην καρποφορία ήταν 3.787.188. Ο χρόνος που διατέθηκε στο κήρυγμα της Βασιλείας αυτό το έτος ήταν περισσότερος από κάθε άλλη φορά—συνολικά 835.426.538 ώρες αφιερώθηκαν στο μεγαλειώδες έργο που δοξάζει τον Ιεχωβά.

Για να αποδείξουν ότι είναι αληθινοί μαθητές του Χριστού, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά φροντίζουν να διδάσκουν στους άλλους όλα όσα τους παρήγγειλε ο Χριστός Ιησούς. Γι’ αυτό, κάθε μήνα, διεξήγαν κατά μέσο όρο 3.419.745 οικιακές Γραφικές μελέτες, πράγμα που είχε σαν αποτέλεσμα να βαφτιστούν στη διάρκεια του έτους 263.855 καινούριοι μαθητές. Το ότι υπάρχει η προοπτική να συνταυτιστούν ενεργά με το λαό του Ιεχωβά κι άλλα πλήθη ανθρώπων γίνεται επίσης φανερό από το γεγονός ότι οι παρόντες στην Ανάμνηση ήταν 9.479.064. Εξετάστε τώρα μερικές πολύ ενδιαφέρουσες και συναρπαστικές εμπειρίες και εκθέσεις για το περασμένο υπηρεσιακό έτος.

Άφθονη Σπορά, Άφθονος Θερισμός

Παρ’ όλο που στον Παναμά συμβαίνουν μεγάλες πολιτικές αναταραχές, σύμφωνα με το εκεί τμήμα αυτό ήταν ακόμα ένα καρποφόρο έτος για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Το σύνολο των 731 ατόμων που βαφτίστηκαν το περασμένο υπηρεσιακό έτος ήταν υπερτριπλάσιο του αριθμού των ατόμων που είχαν βαφτιστεί το προηγούμενο υπηρεσιακό έτος και αποτελούσε περίπου το 13 τοις εκατό όλων των ευαγγελιζομένων στη χώρα. Ο αριθμός των ευαγγελιζομένων που αναλαμβάνουν έργο τακτικού σκαπανέα συνεχίζει να αυξάνει, και τώρα υπάρχουν τρεις φορές περισσότεροι απ’ όσους υπήρχαν το υπηρεσιακό έτος 1984.

Οι αδελφοί μας στη Γουαδελούπη, ένα νησί στην Καραϊβική, είχαν εφτά ανώτατα όρια ευαγγελιζομένων. Το πιο πρόσφατο, που σημειώθηκε το Μάιο, όταν 5.980 άτομα έδωσαν έκθεση έργου, δείχνει ότι αναλογεί 1 ευαγγελιζόμενος σε 55 κατοίκους. Μήπως έχουν αποθαρρυνθεί οι αδελφοί επειδή επισκέπτονται επανειλημμένα τους ανθρώπους του τομέα τους; Το τμήμα απαντάει: «Και βέβαια όχι!» Ένα αποτέλεσμα των συχνών τους επισκέψεων είναι ότι ο αριθμός των οικιακών Γραφικών μελετών έφτασε το ανώτατο όριο των 8.438.

Στην Τζαμάικα η αγάπη που εκδήλωσαν οι αδελφοί κατέληξε στην επίδοση καλής μαρτυρίας. Όταν ο τυφώνας Γκίλμπερτ έπληξε το νησί, προκλήθηκαν ζημιές σε 35 Αίθουσες Βασιλείας. Επίσης άλλες 11 Αίθουσες Βασιλείας και 238 σπίτια αδελφών κατέρρευσαν. Αυτό υποκίνησε τη διεθνή αδελφότητα να εκδηλώσει απλόχερα την αγάπη της. Εθελοντές από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και τις Ολλανδικές Αντίλες μαζί με ντόπιους αδελφούς επισκεύασαν και ξανάχτισαν τα κτίσματα που είχαν πάθει ζημιές. Το τμήμα γράφει: «Οι αδελφοί επισκεύασαν το σπίτι μιας κυρίας που μελετάει και παρακολουθεί τις συναθροίσεις. Αυτό της έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση, και από τότε έγινε ευαγγελιζόμενη. Η αδελφή της πρόσεξε αυτή την εκδήλωση αγάπης και ζήτησε να κάνει Γραφική μελέτη. Ύστερα από ένα μήνα έστειλε στην πρώην εκκλησία της μια επιστολή, με την οποία δήλωνε ότι αποχωρεί απ’ αυτήν, και από τότε παρακολουθεί τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις παρ’ όλη τη γελοιοποίηση και την εναντίωση».

Η αύξηση συνεχίζεται στην Κόστα Ρίκα. «Πόση χαρά νιώσαμε όταν φτάσαμε ένα ανώτατο όριο 12.001 ευαγγελιζομένων το Μάιο αυτού του υπηρεσιακού έτους!» αναφέρει το τμήμα. «Επίσης, τον Ιανουάριο του 1989 κατενθουσιαστήκαμε όταν συγκρίναμε τον αριθμό των βοηθητικών σκαπανέων, 2.007, με το προηγούμενο ανώτατο όριό μας, που ήταν 785». Και η Μαλαισία γράφει: «Το υπηρεσιακό έτος 1989 αποδείχτηκε πολύ χαρμόσυνο». Τον περασμένο Φεβρουάριο οι ευαγγελιζόμενοι ξεπέρασαν τους 1.000. Καινούρια ανώτατα όρια που ακολούθησαν ανέβασαν το σύνολο στους 1.102. Ο αριθμός των παρόντων στην Ανάμνηση, 2.790, αποτέλεσε νέο ανώτατο όριο.

Η καλή διαγωγή από μέρους των αδελφών μας περιλαμβάνει το να ‘ειρηνεύουν με όλους τους ανθρώπους’. (Ρωμ. 12:18) Αυτό ελκύει τα άτομα που έχουν ειλικρινή καρδιά. Στην Κένυα κάποια γυναίκα ήταν εχθρική προς την αλήθεια και είχε απαγορέψει στα παιδιά της να παίζουν με παιδιά Μαρτύρων. Ύστερα όμως από λίγο καιρό, πλησίασε μια Μάρτυρα, που έμενε στη γειτονιά, και τη ρώτησε τι ήταν αυτό που έκανε τους Μάρτυρες τόσο διαφορετικούς. «Εσείς δεν καβγαδίζετε ποτέ. Η οικογένειά σας είναι πολύ ειρηνική», είπε. Άρχισε να κάνει Γραφική μελέτη, και σήμερα αυτή η γυναίκα είναι στην αλήθεια.

Στη Νέα Ζηλανδία ένα δελτίο τύπου της Εκκλησίας της Αγγλίας έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου αναφερόμενο σε «μια κρίση πίστης». Ανέφερε ότι μερικές επαρχιακές εκκλησίες κλείνουν και ότι δεν είναι πια δυνατή η οικονομική συντήρηση ιερέων σε όλες τις επαρχιακές περιοχές. Απεναντίας, η έκθεση του τμήματος απ’ αυτή τη χώρα σχολιάζει: «Ως απόδειξη του ότι η πίστη μας είναι ζωντανή, στη ‘δημόσια διακήρυξη για σωτηρία’ πήρε μέρος ένα ανώτατο όριο 11.007 διαγγελέων της Βασιλείας—αριθμός που αποτελεί αύξηση 9,6 τοις εκατό από το μέσο όρο του προηγούμενου υπηρεσιακού έτους».—Ρωμ. 10:10, ΜΝΚ.

Στον πολεμοπαθή Λίβανο, όπως και σε άλλα ταραχώδη σημεία της γης, χρειάζεται να έχει κανείς μεγάλη πίστη για να πηγαίνει στις συναθροίσεις και να παίρνει μέρος στο κήρυγμα των καλών νέων. Ενώ οι αδελφοί παρακολουθούσαν μια συνάθροιση στην Αίθουσα Βασιλείας τους, εκεί κοντά άρχισαν να πέφτουν βόμβες. Καθώς ο σφοδρός βομβαρδισμός συνεχιζόταν και πλησίαζε το κτίριο, πολλοί από τους φίλους που παρακολουθούσαν τη Μελέτη της Σκοπιάς άρχισαν να ταράζονται και να ανησυχούν όλο και περισσότερο. Όταν το αντιλήφθηκαν αυτό οι επίσκοποι, τους ενθάρρυναν όλους, με ένθερμο και ήρεμο τρόπο, να θέσουν την εμπιστοσύνη τους στον Ιεχωβά, ο οποίος φυλάει τις ψυχές των οσίων του. (Ψαλμ. 97:10) Αφού επέζησαν απ’ αυτή τη δύσκολη κατάσταση, ευχαρίστησαν τον Ιεχωβά για το ότι ήταν σώοι και αβλαβείς.

Στην Πορτογαλία λαβαίνει χώρα ένας πλούσιος θερισμός. Πριν από πέντε χρόνια το τμήμα φρόντιζε συνολικά για 34.091 ευαγγελιζομένους που εργάζονταν σε έξι εδαφικές περιοχές. Τώρα υπάρχουν 48.044 ευαγγελιζόμενοι. Αυτό αποτελεί αύξηση 41 τοις εκατό. Το ανώτατο όριο στις οικιακές Γραφικές μελέτες, που αναφέρθηκαν απ’ όλες τις εδαφικές περιοχές, ήταν 61.657, αριθμός που αντιπροσωπεύει μια θαυμάσια αύξηση 64 τοις εκατό μέσα σ’ αυτά τα πέντε χρόνια. Μερικούς μήνες, σε αρκετές εκκλησίες κάποιας χώρας, περισσότεροι ήταν εκείνοι που έδωσαν έκθεση έργου ως σκαπανείς παρά ως ευαγγελιζόμενοι. Για παράδειγμα, κάποια εκκλησία ανέφερε ότι είχε 10 τακτικούς σκαπανείς, 83 βοηθητικούς σκαπανείς και 58 ευαγγελιζομένους. Αυτοί εξακολουθούν να θεωρούν τον τομέα τους παραγωγικό, αφού έχουν 99 οικιακές Γραφικές μελέτες, κι αυτό συμβαίνει σε μια πόλη όπου η αναλογία των ευαγγελιζομένων προς τους κατοίκους είναι 1 προς 160.

Μια πράξη καλοσύνης μπορεί να συντελέσει πολύ στην υποβοήθηση άλλων να γνωρίσουν την αλήθεια. Δυο Πορτογαλίδες ευαγγελιζόμενες, ενώ επέστρεφαν στα σπίτια τους από την υπηρεσία αγρού, πρόσεξαν ότι μια ηλικιωμένη γυναίκα, που κατέβαινε από το λεωφορείο, φαινόταν άρρωστη. Σταμάτησαν και ρώτησαν την κυρία αν χρειαζόταν βοήθεια. Εκείνη ξαφνιάστηκε τόσο πολύ από το ότι δυο εντελώς άγνωστες ενδιαφέρθηκαν γι’ αυτήν, ώστε επέμενε να μάθει τι ήταν αυτό που τις υποκίνησε να κάνουν μια τόσο ευγενική χειρονομία. Αυτό άνοιξε το δρόμο για μια σύντομη μαρτυρία. Η κυρία έδωσε πρόθυμα τη διεύθυνσή της στις αδελφές και τις προσκάλεσε με θέρμη να την επισκεφτούν. Η επανεπίσκεψη έγινε, και άρχισε μια οικιακή Γραφική μελέτη. Σύντομα η κυρία αυτή κατέστρεψε τα είδωλά της, άρχισε να παρακολουθεί τις συναθροίσεις, και τώρα μιλάει για τις αλήθειες της Αγίας Γραφής τόσο στους φίλους της όσο και στους συγγενείς της.

Η Ανεπίσημη Μαρτυρία Είναι Καρποφόρα

Ο Ιησούς συμβούλεψε τους μαθητές του να αφήσουν το φως τους να λάμπει. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά το κάνουν αυτό σε κάθε ευκαιρία σήμερα, με αποτέλεσμα να ακούνε πολλοί άνθρωποι τα καλά νέα. Ένας αδελφός στη Βραζιλία αναφέρει: «Στη δουλειά μου, έχω πάντοτε την Αγία Γραφή μου και διάφορα έντυπα σ’ ένα ντουλάπι ώστε να μπορώ να δίνω μαρτυρία στη διάρκεια της μεσημεριανής διακοπής. Έδωσα το βιβλίο Μπορείτε να Ζείτε για Πάντα στον Παράδεισο στη Γη σ’ ένα νοσοκόμο του εργοστασίου. Εκείνη περίπου την εποχή, ένας άλλος αδελφός έδωσε το ίδιο βιβλίο σε μια νοσοκόμα, η οποία το παράτησε σ’ ένα συρτάρι. Μια τρίτη νοσοκόμα βρήκε εκείνο το βιβλίο, το διάβασε όλο μέσα σε εφτά ώρες, και της άρεσε αφάνταστα. Μίλησε γι’ αυτό το βιβλίο στο νοσοκόμο, στον οποίο είχα δώσει εγώ ένα βιβλίο, κι εκείνος τη σύστησε σ’ εμένα. Την προσκάλεσα σε μια συνάθροιση, κι εκείνη ήρθε με τα τρία παιδιά της. Η οικογένειά της άρχισε να κάνει Γραφική μελέτη. Τώρα μια από τις κόρες ετοιμάζεται να κάνει το βάφτισμα. Η μητέρα και η άλλη κόρη παίρνουν μέρος στην υπηρεσία αγρού και ο σύζυγος μελετάει και παρακολουθεί τις συναθροίσεις μαζί τους».

Σε μια χώρα της Κεντρικής Αμερικής όπου το έργο μας είναι υπό περιορισμό, ένας αδελφός που περίμενε στη στάση του λεωφορείου πρόσφερε δυο φυλλάδια σ’ ένα νεαρό που περίμενε κι αυτός εκεί. Ακολούθησε μια ωραία συζήτηση σχετικά με τη Βασιλεία του Θεού. Τελικά ήρθε η ώρα να φύγουν κι οι δυο. Ύστερα από αρκετούς μήνες επισκέφτηκε την εκκλησία του αδελφού ένας ομιλητής που είχε μαζί του κάποιο νεαρό. Όταν αυτός ο νεαρός είδε τον αδελφό, τον πλησίασε και του είπε: «Με θυμάσαι; Είμαι αυτός που του μίλησες στη στάση του λεωφορείου πριν από μερικούς μήνες. Αφού πέρασαν λίγες εβδομάδες από τότε που μου έδωσες τα δυο φυλλάδια, δέχτηκα να κάνω Γραφική μελέτη. Σήμερα είμαι ευαγγελιζόμενος και σχεδιάζω να βαφτιστώ σύντομα».

Χτίζονται κι Άλλες Αίθουσες Βασιλείας

Καθώς η σύναξη συνεχίζεται στη διάρκεια αυτής της εποχής του θερισμού, χρειάζονται περισσότερες Αίθουσες Βασιλείας. Παρά την κάποια εναντίωση που προβάλλουν θρησκευτικοί κύκλοι στην Ιταλία, το τμήμα εκεί αναφέρει ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά «φεύγουν από τις αίθουσες τις οποίες είχαν μέχρι τώρα λόγω ανάγκης—γκαράζ, αποθήκες, υπόγεια και μαγαζιά—και τώρα συναθροίζονται σε ωραίες Αίθουσες Βασιλείας και Αίθουσες Συνελεύσεων σε κεντρικότατα μέρη». Τώρα υπάρχουν στην Ιταλία 12 Αίθουσες Συνελεύσεων. Μια εγκαινιάστηκε το περασμένο καλοκαίρι και άλλες τρεις είναι υπό κατασκευή.

Στη Χιλή διεξάγονται 50.000 και πλέον οικιακές Γραφικές μελέτες, και οι παρόντες στην Ανάμνηση ήταν τριπλάσιοι από τους ευαγγελιζομένους. Το τμήμα λέει: «Ήταν επιτακτικό να χτιστούν κι άλλες Αίθουσες Βασιλείας που να τιμούν τη λατρεία του Ιεχωβά, και αυτή ήταν μια σημαντική εξέλιξη που συντελέστηκε στη διάρκεια αυτού του υπηρεσιακού έτους». Η οικοδόμηση 12 μεγάλων νέων Αιθουσών Βασιλείας στη Βολιβία διάνοιξε δυναμικά τις προοπτικές για μελλοντική αύξηση.

Η Ιρλανδία αναφέρει ότι ακόμη και εκκλησίες με λιγότερους από 30 ευαγγελιζομένους κατάφεραν να φτιάξουν ωραίες Αίθουσες Βασιλείας. Πολύ έργο έχει γίνει επίσης στην Ταϊβάν. Από τις 22 εκκλησίες που υπάρχουν τώρα στο νησί, οι 12 είτε έχουν χτίσει είτε έχουν αγοράσει δικές τους Αίθουσες Βασιλείας ή κάνουν τις απαραίτητες ενέργειες προς αυτή την κατεύθυνση.

Η οικοδόμηση Αιθουσών Βασιλείας συνεχίζεται με γοργό ρυθμό στην Αυστραλία. Στη διάρκεια των περασμένων πέντε ετών χτίστηκαν 170 και πλέον καινούριες Αίθουσες Βασιλείας. Το περασμένο έτος αποπερατώθηκαν στο Τρινιδάδ πέντε οικοδομικά έργα. Άλλες δυο εκκλησίες ξανάχτισαν τις αίθουσές τους για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στην αύξηση. Στην Τζαμάικα χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά η μέθοδος «ταχείας ανέγερσης» στην οικοδόμηση νέων Αιθουσών Βασιλείας. Σε κάποιο χώρο οικοδόμησης εμφανίστηκε ο δήμαρχος της πόλης για να δει το τελειωμένο κτίριο. Στην αρχή αυτός είχε τις επιφυλάξεις του για το οικοδομικό έργο και πίστευε ότι όποιος έλεγε πως θα τελειώσει μέσα σε δυο μέρες είναι τρελός. Αλλά όταν το είδε με τα ίδια του τα μάτια, εξέφρασε το θαυμασμό του για το πώς τα κατάφεραν οι αδελφοί.

Νομικά Θέματα

Την 1η Απριλίου έλαβε χώρα στο Μεξικό μια αλλαγή στη νομική υπόσταση και στην οργανωτική διάρθρωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Τώρα μπορούν να αναπέμπονται ελεύθερα προσευχές σε όλες τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις, και μπορεί να χρησιμοποιείται η Αγία Γραφή στην υπηρεσία αγρού. Κάποια γυναίκα, που παίρνει μέρος σ’ ένα πρόγραμμα μελέτης της Αγίας Γραφής οργανωμένο από τους Καθολικούς, είπε σχετικά με τη νέα θρησκευτική ελευθερία των Μαρτύρων: «Αν προηγουμένως μας άφηναν άναυδους, τώρα που θα ανοίγουν στις πόρτες την Αγία Γραφή, πάμε χαμένοι!»

Τα πρόσφατα χρόνια άνοιξε για τους αφιερωμένους Χριστιανούς στην Ανατολική Ευρώπη ο δρόμος για να καρποφορήσουν σε μεγαλύτερο βαθμό. Στην Πολωνία διεξάγονταν εκτενείς συζητήσεις ανάμεσα σε υπεύθυνους αδελφούς και στελέχη της κυβέρνησης σχετικά με τη χορήγηση νομικής υπόστασης στους αδελφούς μας. Στις 12 Μαΐου η αίτηση για αναγνώριση του θρησκευτικού σωματείου των Μαρτύρων του Ιεχωβά έγινε δεκτή και καταχωρήθηκε επίσημα—αρκετά έγκαιρα για να διοργανωθούν οι μεγάλες συνελεύσεις που είχαν προγραμματιστεί να γίνουν στο Τσορζούφ, στο Πόζναν και στη Βαρσοβία.

Λίγο παραπάνω από ένα μήνα αργότερα, στις 27 Ιουνίου, οι αδελφοί στην Ουγγαρία χάρηκαν όταν και σ’ εκείνη τη χώρα χορηγήθηκε νομική υπόσταση στους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Για πρώτη φορά, οι αρχές τούς επέτρεψαν να χρησιμοποιήσουν δημόσιες αίθουσες για τις συνελεύσεις περιφερείας που έκαναν σε διάφορες πόλεις.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά παντού χαίρονται μαζί με τους ομοπίστους τους στο Μεξικό, στην Ουγγαρία και στην Πολωνία. Είθε ο Ιεχωβά να ευλογεί πλούσια τη δράση τους καθώς καρποφορούν ως Χριστιανοί και εκτελούν πλήρως το θέλημά του.—1 Θεσ. 4:1, 9, 10.

Αντιμετώπιση του Ζητήματος του Αίματος

Η ραγδαία εξάπλωση του AIDS ανησυχεί τον κόσμο, περιλαμβανομένων και των κατοίκων της Τόνγκα, ενός μικρού νησιού στο νότιο Ειρηνικό. Πέρσι, στις αρχές Νοεμβρίου, διεξάχθηκε ένα ημερήσιο συνέδριο σχετικά με τις αιτίες και την πρόληψη του AIDS στην Τόνγκα. Παραβρισκόταν και ένας αντιπρόσωπος της WHO (Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας). Ανάμεσα στις ερωτήσεις που υποβλήθηκαν ήταν και το αν υπάρχουν διαθέσιμα σ’ αυτή τη χώρα μη αιματούχα εκτατικά όγκου. Οι παρόντες ενημερώθηκαν για τη θέση που διακρατούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά όσον αφορά τη χρήση αίματος. Επίσης μοιράστηκε το βιβλιάριο Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και το Ζήτημα του Αίματος μαζί με το τεύχος του Ξύπνα! 8 Οκτωβρίου 1988, που αναφερόταν στο θέμα του AIDS. Εκτός από ένα άτομο, όλοι δέχτηκαν πρόθυμα τα έντυπα.

Στα γειτονικά νησιά Δυτικές Σαμόα ένας γιατρός, μέλος του ιατρικού συμβουλίου για το εθνικό νοσοκομείο, τόνισε ότι οι γιατροί πρέπει να νοσηλεύουν τους ασθενείς σύμφωνα με τις επιθυμίες τους και να μην υποσκάπτουν τη συνείδηση του ασθενούς. Εξήγησε ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι πρόθυμοι να υποβληθούν σε εναλλακτικές μορφές ιατρικής περίθαλψης, έτσι ώστε ακόμη και από ιατρική άποψη, οι χειρουργοί έχουν βάσιμους λόγους να σέβονται τις επιθυμίες τους.

Συνελεύσεις Στις Οποίες Πλήθη Ευλογούν τον Θεό

Ο ψαλμωδός Δαβίδ ένιωθε μεγάλη ευχαρίστηση όταν βρισκόταν ανάμεσα στα ‘συναθροισμένα πλήθη’ που ευλογούν τον Ιεχωβά. (Ψαλμ. 26:12, ΜΝΚ) Και πράγματι αυτό ένιωσε ο λαός του Ιεχωβά παγκόσμια στη διάρκεια του περασμένου υπηρεσιακού έτους. Στις Συνελεύσεις Περιφερείας «Θεία Δικαιοσύνη», που έλαβαν χώρα στα τέλη του 1988 και στις αρχές του 1989, παραβρέθηκαν 6.273.804 άτομα.

Μερικοί αδελφοί χρειάστηκε να καταβάλουν εξαιρετική προσπάθεια για να παραβρεθούν. Για παράδειγμα, στη Μιανμάρ (πρώην Βιρμανία) τα ταξίδια ήταν επισφαλή εξαιτίας των επικίνδυνων συνθηκών που επικρατούσαν σε ορισμένα μέρη. Παρ’ όλους τους κινδύνους, μερικοί ευαγγελιζόμενοι περπάτησαν μέρες ολόκληρες και ταξίδεψαν με υπερπλήρη τρένα προκειμένου να μη χάσουν το πνευματικό τους συμπόσιο. Και στην Κένυα μερικοί ευαγγελιζόμενοι ταξίδεψαν με ποδήλατα ενώ άλλοι περπάτησαν χιλιόμετρα ολόκληρα για να παραβρεθούν.

Όσον αφορά τη μη ρατσιστική ατμόσφαιρα που είναι έκδηλη στις συνελεύσεις μας, ένας αδελφός από τη Ζάμπια, ο οποίος πήγε στη Νότια Αφρική, έγραψε: «Ήταν θαυμάσιο να βρίσκομαι εδώ, στη συνέλευση του Γιοχάνεσμπουργκ. Απόλαυσα πραγματικά τη συναναστροφή με αδελφούς διαφόρων φυλών—ήμασταν όλοι μαζί σαν μια οικογένεια». Ένας νεαρός Μουσουλμάνος στη Σενεγάλη, ο οποίος δεν είχε ποτέ παρακολουθήσει κάποια συνάθροισή μας, εντυπωσιάστηκε πολύ από το πνεύμα αγάπης που εκδήλωναν οι παρόντες στη συνέλευση και από τη σταθερή στάση που λαβαίνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εναντίον διαφόρων εσφαλμένων συνηθειών. Μετά το τέλος του προγράμματος το Σάββατο, δεν θεωρούσε πια σωστό να κρατήσει τα φυλαχτά και τα υπόλοιπα στολίδια που είχε για γούρι γύρω από τη μέση του για να τον προστατεύουν. «Βλέπω ότι δεν χρειάζεται πια να θέτω την εμπιστοσύνη μου σ’ αυτά», παραδέχτηκε. «Ξέρω πως την αλήθεια την έχουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, και κανείς απ’ αυτούς δεν φοράει φυλαχτά για να τον προστατεύουν. Αυτός που τους προστατεύει είναι ο Ιεχωβά».

Η καθαριότητα και η ευταξία που χαρακτηρίζουν τις συνελεύσεις μας δίνουν ευνοϊκή μαρτυρία. Κάποιος διευθυντής ενός σταδίου στη Βραζιλία είπε: «Ήταν χαρά μας να σας έχουμε εδώ, επειδή αυτό σημαίνει ότι το στάδιο θα είναι καθαρότερο και θα το αφήσετε τακτοποιημένο. Σας αξίζουν συγχαρητήρια για την καθαριότητά σας. Να ξανάρθετε!»

Οι συνελεύσεις περιφερείας του 1989 είχαν το θέμα «Θεοσεβής Αφοσίωση». Από πολλά μέρη της γης έχουν καταφθάσει εκθέσεις που αναφέρουν ότι μεγάλα πλήθη παρακολούθησαν τις συνελεύσεις αυτές και αμέτρητοι βαφτίστηκαν. Για παράδειγμα, οι παρόντες στις περιοχές που υπάγονται στο τμήμα των Ηνωμένων Πολιτειών έφτασαν τους 1.366.700 και βαφτίστηκαν 18.011 άτομα. Στο Νότιο Ημισφαίριο αυτή η σειρά των συνελεύσεων θα συνεχιστεί μέχρι και τις αρχές του υπηρεσιακού έτους 1990.

Ωστόσο, στη διάρκεια του Αυγούστου του 1989, το επίκεντρο της προσοχής βρισκόταν στην Πολωνία. Αυτό που έζησε εκεί ο λαός του Ιεχωβά ήταν αξέχαστο.

Ιστορικές Συνελεύσεις στην Πολωνία

Τον Οκτώβριο του 1987, στην ετήσια συνάθροιση της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά της Πενσυλβανίας, ανακοινώθηκε ότι το 1989 θα διεξάγονταν διεθνείς συνελεύσεις στην Πολωνία. Εκείνο τον καιρό λίγοι συνειδητοποίησαν πόσο σημαντικές θα αποδεικνύονταν αυτές οι συγκεντρώσεις. Το Τσορζούφ και το Πόζναν φιλοξένησαν τις συνελεύσεις συγχρόνως, στις 4-6 Αυγούστου· στη Βαρσοβία η συνέλευση έγινε στις 11-13 Αυγούστου.

Υπολογιζόταν ότι αυτά τα πνευματικά συμπόσια θα προσέλκυαν 140.000 άτομα από 22 χώρες. Εντούτοις, ο συνολικός αριθμός των παρόντων έφτασε τους 166.518 και ο αριθμός των χωρών ξεπέρασε τον αρχικό υπολογισμό.

Για δυο εβδομάδες συνεχώς, αρχίζοντας από τις 28 Ιουλίου, το αεροδρόμιο της Βαρσοβίας έσφυζε από κίνηση, καθώς τη μια μέρα μετά την άλλη οι Πολωνοί αδελφοί υποδέχονταν εκπροσώπους που έφταναν απ’ όλα τα μέρη της Ευρώπης, αλλά και από την Ιαπωνία και τη Βόρεια Αμερική. Ορισμένοι εκπρόσωποι διένυσαν μέχρι και 11.000 χιλιόμετρα, κυρίως με το τρένο, ταξιδεύοντας έξι ολόκληρα μερόνυχτα. Ήρθαν επισκέπτες από τη Σιβηρία, το Καζαχστάν, τον Καύκασο και τα Βαλτικά Κράτη, όπως επίσης από τη Δημοκρατία της Ουκρανίας. Παρ’ όλες τις καθυστερήσεις που υπήρξαν λόγω της περιόδου των διακοπών και άλλων προβλημάτων, οι αδελφοί δεν πτοήθηκαν. Ήταν πολύ χαρούμενοι που θα συναθροίζονταν γι’ αυτή την πνευματική γιορτή.

Όσον αφορά τους εκπροσώπους από τη Δυτική Ευρώπη, την Ιαπωνία και τη Βόρεια Αμερική, το Όρμπις Κόνγκρες Μπιούρο, ο πολωνικός οργανισμός τουρισμού, παραδέχτηκε ότι αυτοί αποτέλεσαν τη μεγαλύτερη ομάδα διεθνών επισκεπτών που επισκέφτηκε ποτέ την Πολωνία για να παρακολουθήσει κάποιο συνέδριο. Οι επίσημοι αυτού του οργανισμού εντυπωσιάστηκαν πολύ από την άψογη συμπεριφορά των αδελφών καθώς και από την αποτελεσματική οργάνωση.

Η συνεργασία των αρχών εκτιμήθηκε πολύ. Στα αεροδρόμια και στους σταθμούς των λεωφορείων και των τρένων, οι προϊστάμενοι και το προσωπικό τους πρόσφεραν ευγενικά τη βοήθειά τους στους Πολωνούς εθελοντές που εργάζονταν για τη συνέλευση.

Ενώ περίπου 12.000 έμειναν στα ξενοδοχεία των διαφόρων πόλεων όπου έγιναν οι συνελεύσεις, οι ντόπιοι αδελφοί μας φιλοξένησαν σχεδόν 60.000 εκπροσώπους σε ιδιωτικά σπίτια και διαμερίσματα, σε Αίθουσες Βασιλείας, σχολικούς κοιτώνες και σκηνές. Μια εκκλησία 86 ευαγγελιζομένων πρόσφερε κατάλυμα σε 500 και πλέον επισκέπτες. Σ’ ένα δυτικό προάστιο της Βαρσοβίας, μια άλλη εκκλησία που αποτελείται από 146 ευαγγελιζομένους, φιλοξένησε 1.276 εκπροσώπους.

Την Παρασκευή το πρωί, και στις τρεις πόλεις που έγινε η συνέλευση, η κίνηση των οχημάτων σε όλες τις κύριες οδικές αρτηρίες που οδηγούσαν στο κάθε στάδιο γινόταν με αργό ρυθμό εξαιτίας του πλήθους των εκπροσώπων. Έφταναν λεωφορεία φορτωμένα με Μάρτυρες οι οποίοι κουβέντιαζαν χαρούμενα. Νοικιασμένα πούλμαν, γεμάτα με αδελφούς μας από τις γύρω πόλεις και κωμοπόλεις, στάθμευαν στα προκαθορισμένα σημεία. Άλλοι Μάρτυρες έρχονταν με ειδικά τρένα. Όπου κι αν κοιτούσες έβλεπες κονκάρδες της συνέλευσης.

Και στις τρεις συνελεύσεις είχε κανονιστεί να καθήσουν σε καθορισμένα τμήματα του σταδίου οι ξένοι εκπρόσωποι. Ήρθαν μεγάλες ομάδες από διάφορες χώρες, ιδιαίτερα από την Τσεχοσλοβακία. Παραβρέθηκαν επίσης πολλοί από τη Σοβιετική Ένωση που επισκέπτονταν φίλους και συγγενείς.

Ειδικά Χαρακτηριστικά του Προγράμματος

Επειδή οι συνελεύσεις είχαν διεθνή χαρακτήρα, ακούστηκαν εκθέσεις από 25 περίπου διαφορετικές χώρες. Μέρη του προγράμματος μεταφράζονταν ταυτόχρονα μέχρι και σε 16 διαφορετικές γλώσσες, και η κάθε γλωσσική ομάδα μπορούσε να ακούει το πρόγραμμα καθαρά χωρίς να ενοχλείται από άλλα γλωσσικά τμήματα του σταδίου. Όταν ζητήθηκε η συμβουλή ενός ειδικού στον τομέα της ακουστικής, σχετικά με το πώς να γίνει αυτή η διευθέτηση, εκείνος είπε: «Είναι αδύνατον να ενισχύσετε τον ήχο στο στάδιο με τέτοιο τρόπο ώστε οι παρόντες να ακούνε το πρόγραμμα ταυτόχρονα σε 16 γλώσσες». Κι όμως, οι αδελφοί μας κατάφεραν να το πετύχουν αυτό, και όλοι ήταν σε θέση να ακούνε προσεκτικά τα μέλη της Επιτροπής της χώρας της Πολωνίας και τα μέλη του Κυβερνώντος Σώματος.

Η παρουσίαση δυο φυλλαδίων στην πολωνική γλώσσα το απόγευμα του Σαββάτου ήταν μεγάλη έκπληξη. Ήταν η πρώτη φορά που οι αδελφοί στην Πολωνία έπαιρναν κάποια καινούρια έκδοση σε συνέλευση. Η παρουσίαση του καινούριου ειδικού βιβλιαρίου Πρέπει να Πιστεύετε στην Τριάδα; το πρωί της Κυριακής ήταν ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη. Στην Πολωνία, αυτό το έντυπο θα αποδειχτεί αποτελεσματικότατο όργανο για το ξεσκέπασμα αυτού του ψεύτικου δόγματος και για την υποβοήθηση ατόμων με ειλικρινή καρδιά να γνωρίσουν την αλήθεια σχετικά με το μόνο αληθινό και ζωντανό Θεό και τον Γιο του, τον Χριστό Ιησού.

Το Σάββατο, το βάφτισμα ήταν συγκινητικό θέαμα. Σε κάθε πόλη όπου έγινε η συνέλευση, όταν οι υποψήφιοι σηκώθηκαν για να απαντήσουν στις δυο ερωτήσεις που τους έκανε ο ομιλητής, το στάδιο σείστηκε από τα ενθουσιώδη χειροκροτήματα. Ποτέ προηγουμένως δεν είχαν βαφτιστεί τόσο πολλά άτομα σε συνελεύσεις στην Πολωνία. Τα μάτια όλων βούρκωσαν από δάκρυα χαράς!

Η ατμόσφαιρα που επικρατούσε σ’ αυτές τις τρεις συνελεύσεις ήταν κάτι το αξέχαστο για αρκετούς λόγους. Πρώτον, ήταν πράγματι χαρά και προνόμιο να βρίσκεται κανείς σ’ αυτά τα μεγάλα στάδια και να γεύεται την έξοχη πνευματική τροφή από το τραπέζι του Ιεχωβά, έτσι όπως διευθετεί «ο πιστός και φρόνιμος δούλος». (Ματθ. 24:45-47) Και πόσο συγκινητικό ήταν να κάθεται κανείς δίπλα σε αδελφούς από την Τσεχοσλοβακία, την Ουγγαρία, την Ανατολική Γερμανία, τη Σοβιετική Ένωση, τη Γιουγκοσλαβία και άλλα μέρη, οι οποίοι δεν είχαν ποτέ στο παρελθόν την ευκαιρία να συναντήσουν μεγάλες ομάδες ομοπίστων!

Ένας επισκέπτης από τη Σοβιετική Ένωση είπε: «Πολλά χρόνια περιμέναμε αυτή τη μέρα, και τώρα είμαστε εδώ σ’ αυτή τη διεθνή συνέλευση. Μας είναι δύσκολο να τα συλλάβουμε όλα αυτά και να τα αφομοιώσουμε. Είναι σαν όνειρο. Είναι αδύνατο να εκφραστούν με λόγια όλα όσα είδαμε και ακούσαμε. Όταν είδαμε το γιγαντιαίο, αμφιθεατρικό στάδιο γεμάτο κόσμο και ακούσαμε τη μουσική, τα μάτια μας γέμισαν δάκρυα. Και η προσευχή—έτσι ενωμένοι όπως ήμασταν όλοι και ενώ δεν κουνιόταν κανείς στο στάδιο—έκανε ολόκληρο το σώμα μας να ριγεί. Ήταν κάτι που ενέπνεε εξαιρετικό δέος και χαρακτηριζόταν από πλήρη ομοφωνία. Αυτή η συνέλευση στη Βαρσοβία είναι τόσο έξοχο και μεγαλειώδες γεγονός ώστε μόνο ο νέος κόσμος θα είναι καλύτερος. Θα θυμόμαστε παντοτινά αυτές τις θαυμάσιες μέρες. Είναι αξέχαστες. Το μεγαλύτερο ευχαριστώ και η δόξα ανήκουν στον Δημιουργό μας, τον Ιεχωβά Θεό!»

Το φύλλο της πολωνικής εφημερίδας Ζίτσι Γουαρσάουι (Życie Warszawy) με ημερομηνία 16 Αυγούστου 1989 έλεγε τα εξής σχετικά με τη συνέλευση που έλαβε χώρα στο Στάδιο Τζεσεσιολέσια στη Βαρσοβία: «Όσοι λατρεύουν τον Ιεχωβά Θεό—όπως λένε αυτοί οι ίδιοι—εκτιμούν πολύ τις συγκεντρώσεις τους, οι οποίες σίγουρα αποτελούν εκδήλωση της ενότητας που υπάρχει μεταξύ τους. . . . Και κάτι άλλο—όσον αφορά την ευταξία, την ησυχία και την καθαριότητα, οι μετέχοντες στη συνέλευση αποτελούν παραδείγματα προς μίμηση».

Είναι αληθινά δύσκολο να περιγραφτεί η αίσθηση της αδελφοσύνης, της αγάπης και της χαράς που είχαν οι αδελφοί επειδή βρίσκονταν μαζί. Είναι ευνόητο λοιπόν το γιατί σε κάθε πόλη όπου έγινε η συνέλευση οι αδελφοί έμεναν τόση ώρα στο στάδιο μετά την τελική ομιλία—δεν ήθελαν να φύγουν, δεν ήθελαν να ξεχάσουν αυτή τη στιγμή. Έχουν την πεποίθηση και την πίστη ότι στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον, ολόκληρη η γη θα είναι γεμάτη με ανθρώπους που θα αγαπούν και θα υπηρετούν ενωμένα τον Μεγαλειώδη μας Δημιουργό, τον Ιεχωβά.

Σ’ εκείνους που είχαν το προνόμιο να παραβρεθούν στις συνελεύσεις της Πολωνίας το καλοκαίρι του 1989 ταιριάζουν αληθινά τα λόγια του εδαφίου Ψαλμός 70:4: «Ας αγάλλωνται και ας ευφραίνωνται εις σε πάντες οι ζητούντες σε· και οι αγαπώντες την σωτηρίαν σου ας λέγωσι διαπαντός, Μεγαλυνθήτω ο Θεός».

Η Σχολή Διακονικής Εκπαίδευσης Αποδίδει Καρπούς

Στη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους 1989, διεξάχθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες τα μαθήματα δυο ακόμη τάξεων αυτής της σχολής. Οι Αίθουσες Συνελεύσεων στο Σεντ Λούις του Μιζούρι και στην Κοραόπολη της Πενσυλβανίας χρησιμοποιήθηκαν αντίστοιχα για την τρίτη και τέταρτη τάξη. Μια πέμπτη τάξη παρακολούθησε τα μαθήματα στη Βιέννη της Αυστρίας την άνοιξη του 1989.

Από τους 25 σπουδαστές της τρίτης τάξης, στους 6 δόθηκαν διορισμοί στο εξωτερικό. Οι υπόλοιποι διορίστηκαν να υπηρετούν στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά—ορισμένοι απ’ αυτούς ως επίσκοποι περιοχής. Στην τέταρτη τάξη, στους 16 από τους 24 σπουδαστές δόθηκαν διορισμοί σε αγρούς έξω από τη χώρα τους. Προς το παρόν, οι άλλοι συνεχίζουν να υπηρετούν ολοχρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά.

Στα τέλη του Απριλίου 1989, η Σχολή Διακονικής Εκπαίδευσης πήρε πιο διεθνή χαρακτήρα. Στάλθηκαν στη Βιέννη δυο έμπειροι εκπαιδευτές, οι οποίοι υπηρετούν ως περιοδεύοντες επίσκοποι στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι 23 σπουδαστές που αποτέλεσαν την πρώτη ευρωπαϊκή τάξη κατάγονταν από την Αυστρία, το Βέλγιο, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Γιουγκοσλαβία, την Ελβετία και την Ολλανδία. Τη σειρά των μαθημάτων παρακολούθησαν επίσης οχτώ υποψήφιοι εκπαιδευτές τάξεων, τα μαθήματα των οποίων θα διεξαχθούν αργότερα στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Ισπανία και στην Ιταλία. Στη διάθεση της σχολής βρισκόταν μια ωραία αίθουσα διδασκαλίας, καθώς επίσης μια βιβλιοθήκη και ένα γραφείο. Οι συμμετέχοντες φιλοξενήθηκαν στον Οίκο Μπέθελ.

Οι εκπαιδευτές χάρηκαν πολύ με τη θαυμάσια πρόοδο που σημείωσαν οι σπουδαστές. Γι’ αυτούς, ήταν μια μοναδική εμπειρία, κάτι το οποίο δεν θα ξεχάσουν και κάτι για το οποίο δεν θα μετανιώσουν ποτέ. Τέσσερις απόφοιτοι διορίστηκαν σε χώρες έξω από την Ευρώπη, ενώ προς το παρόν οι άλλοι υπηρετούν σε διορισμούς στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

Ύστερα από το τέλος της εκπαίδευσής τους, ένα γράμμα που έστειλε η τάξη της Βιέννης έλεγε εν μέρει τα εξής: «Πριν έρθουμε, οι περισσότεροι από εμάς υπηρετούσαμε ήδη με κάποια ποιμαντική ιδιότητα. Αλλά τώρα καταλαβαίνουμε πολύ καλύτερα ποιο είναι πράγματι το επίπεδο στο οποίο πρέπει να ανταποκριθούν οι ποιμένες του λαού του Θεού. Έχουμε την πεποίθηση ότι είμαστε καλά εκπαιδευμένοι και εξαρτισμένοι για να υπηρετούμε τον Ιεχωβά, τους αδελφούς μας και τους συνανθρώπους μας πολύ καλύτερα απ’ όσο θα μπορούσαμε ποτέ να καταφέρουμε χωρίς αυτή τη θαυμάσια εκπαίδευση».

Μέχρι τώρα, απόφοιτοι της Σχολής Διακονικής Εκπαίδευσης έχουν διοριστεί να υπηρετήσουν σε 25 χώρες έξω από τις πατρίδες τους. Ελπίζουμε ότι στη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους 1990 τα οφέλη αυτής της σχολής θα επεκταθούν ακόμη περισσότερο.

Αφιερώσεις Τμημάτων που Δοξάζουν τον Θεό

Η σπουδαιότερη στιγμή στη ζωή ενός ατόμου είναι η μέρα που αφιερώνεται στον Υπέρτατο Κύριο Ιεχωβά. Παρόμοια, μια σπουδαία στιγμή στη θεοκρατική ζωή του γραφείου τμήματος μιας χώρας είναι η αφιέρωση των εγκαταστάσεών του στον ίδιο Υπέρτατο Κύριο, που είναι αυτός ‘όστις έκαμε τον ουρανόν και την γην και την θάλασσαν και πάντα τα εν αυτοίς’. (Πράξ. 4:24) Στη διάρκεια του προηγούμενου υπηρεσιακού έτους, έγιναν οι αφιερώσεις πέντε τμημάτων, στα οποία περιλαμβάνεται και το τμήμα του Μεξικού.

Περού

Η 6η Νοεμβρίου 1988 ξημέρωσε μ’ έναν ψυχρό, συννεφιασμένο ουρανό. Αλλά σε λίγο, λες και πήρε θάρρος από τα χαρούμενα πρόσωπα αυτών που προχωρούσαν προς ένα συγκεκριμένο σημείο στο Μοντερίκο Τσίκο, στη Λίμα, ο ουρανός φωτίστηκε από έναν ολόλαμπρο ήλιο. Ο λαός του Ιεχωβά περίμενε με ανυπομονησία ένα εξαιρετικό γεγονός—τη χαρωπή κατάληξη του οικοδομικού έργου «Επέκταση—Μπέθελ Περού». Με τις καρδιές τους γεμάτες ευγνωμοσύνη, 694 άτομα συγκεντρώθηκαν στην καινούρια Αίθουσα Βασιλείας του τμήματος και, έχοντας συνδεθεί τηλεφωνικά μ’ ένα ακροατήριο 48.150 ατόμων, που βρίσκονταν στο χώρο συνελεύσεων στο Καμπόι, στα περίχωρα της Λίμα, έδωσαν μεγάλη προσοχή στο πρόγραμμα της αφιέρωσης. Ο αριθμός των παρόντων προκάλεσε έκπληξη, αφού σε ολόκληρη τη χώρα κατοικούν μόνο 31.000 δραστήριοι Μάρτυρες! Ο Θεοντόρ Τζάρας από το Κυβερνών Σώμα εκφώνησε την ομιλία της αφιέρωσης.

Το 1980, όταν καταστρώθηκαν τα σχέδια για την κατασκευή του αρχικού μέρους του τμήματος, κανείς δεν περίμενε ότι ο αριθμός των ευαγγελιζομένων θα αυξανόταν σε τέτοιο βαθμό. Έτσι, όταν εκείνο το οικοδομικό έργο αποπερατώθηκε το Δεκέμβριο του 1984, φαινόταν καθαρά ότι το τμήμα θα χρειαζόταν γρήγορα και νέα επέκταση.

Το οικοδομικό έργο «Επέκταση—Μπέθελ Περού» σήμαινε το διπλασιασμό του υπάρχοντος συγκροτήματος με την προσθήκη αντισεισμικών οικοδομημάτων. Η μέθοδος κατασκευής με τα ανυψωμένα τοιχία προκάλεσε μεγάλη περιέργεια. Οι θεατές ήταν άφθονοι τις μέρες που ένας γερανός βάρους 60 τόνων σήκωνε τα βαριά τοιχία από προκατασκευασμένο μπετόν, το καθένα από τα οποία ζύγιζε αρκετούς τόνους, και τα έβαζε στη θέση τους. Συνολικά χρησιμοποιήθηκαν 120 τοιχία. Αυτά τα τοιχία είχαν ήδη ενσωματωμένους τους σωλήνες για το ηλεκτρικό σύστημα, καθώς και τις κάσες για τα παράθυρα και τις πόρτες. Ενώ συνεχιζόταν αυτή η εργασία, οι αδελφοί στο ξυλουργείο δούλευαν κι αυτοί σαν πολυάσχολο μελίσσι, μετατρέποντας όμορφο μαόνι από την περουβιανή ζούγκλα σε έπιπλα και άλλες απαραίτητες ξυλοκατασκευές.

Πενήντα πέντε Διεθνείς Εθελοντές Εργαζόμενοι στην Οικοδόμηση πρόσφεραν με αγάπη το χρόνο τους και πλήρωσαν τα εισιτήριά τους για να έρθουν από άλλες χώρες και να βοηθήσουν. Ευαίσθητοι καθώς ήταν σε ορισμένα ζητήματα υγείας, όπως είναι συνήθως οι επισκέπτες από άλλες χώρες, εξέφραζαν την ευγνωμοσύνη τους στους δυο γιατρούς, Μάρτυρες και οι δυο, που φρόντιζαν ακούραστα για τις ιατρικές τους ανάγκες. Και άλλες αναγκαίες υπηρεσίες προσφέρθηκαν σε όλη τη διάρκεια της κατασκευαστικής περιόδου. Για παράδειγμα δυο κουρείς, αδελφοί μας, «έστηναν το μαγαζί» τους εναλλάξ σ’ εκείνο το χώρο κάθε εβδομάδα και τους κούρευαν όλους με χαρά.

Τα 60 μέλη της οικογένειας Μπέθελ μπορούν να βεβαιώσουν ότι το οικοδομικό έργο «Επέκταση—Μπέθελ Περού» γεννήθηκε από μια επείγουσα ανάγκη και ολοκληρώθηκε με αίνους για τον Ιεχωβά.

Ελ Σαλβαδόρ

«Ω! χαιρετίστε τη Θεοκρατία που ολοένα αυξάνει γοργά». Το Σάββατο 12 Νοεμβρίου 1988, 22.091 φωνές ενώθηκαν για να ψάλουν αυτά τα συγκινητικά λόγια, γιορτάζοντας την αφιέρωση του νέου γραφείου τμήματος και Οίκου Μπέθελ στο Ελ Σαλβαδόρ, μια χώρα της Κεντρικής Αμερικής.

Το συγκρότημα των γραφείων και των κατοικιών βρίσκεται πάνω σ’ ένα λόφο στα προάστια, και απ’ αυτό το πλεονεκτικό σημείο έχει θέα όλη την πρωτεύουσα, το Σαν Σαλβαδόρ, και αρκετά από τα ηφαίστεια, για τα οποία φημίζεται η χώρα.

Ο αδελφός Τζον Μπαρ, μέλος του Κυβερνώντος Σώματος, έκανε μια ένθερμη ομιλία με θέμα: «Ο Ύμνος για την Αύξηση της Θεοκρατίας». Το πρόγραμμα ήταν επίσης διανθισμένο με ζωηρούς δημοτικούς χορούς που παρουσίασαν εκατό ντόπιοι αδελφοί και αδελφές.

Πάνω από 300 επισκέπτες αδελφοί, που αντιπροσώπευαν εννέα διαφορετικές χώρες της Βόρειας και Κεντρικής Αμερικής, καθώς και της Ευρώπης, μπόρεσαν να νιώσουν κι αυτοί τη χαρά του προγράμματος της αφιέρωσης. Σ’ αυτούς περιλαμβάνονταν αρκετοί από τους 326 Διεθνείς Εθελοντές Εργαζόμενους στην Οικοδόμηση που είχαν συμβάλει κατά πολύ στην κατασκευή.

Οι πρώτες νότες του ύμνου της θεοκρατικής αύξησης ακούστηκαν το 1945, όταν οι πρώτοι δυο ιεραπόστολοι, ο Ρόσκο και η Χίλντα Στόουν, επωμίστηκαν το κολοσσιαίο καθήκον να μεταδώσουν την αλήθεια σε ενάμισι εκατομμύριο ανθρώπους που έμεναν τότε εκεί. Από τότε, αυτός ο ύμνος ψάλλεται με ολοένα αυξανόμενη ένταση. Αυτό το έτος υπήρξε ανώτατο όριο ευαγγελιζομένων, 17.647 άτομα, αριθμός που αντιπροσωπεύει μια αναλογία 1 ευαγγελιζομένου σε κάθε 322 κατοίκους. Ακόμη και στο διάστημα που το τμήμα ήταν υπό κατασκευή—από την αγορά των πρώτων αγροτεμαχίων τον Απρίλιο του 1983 και στη διάρκεια των δυόμισι ετών που διήρκεσε η κατασκευή μέχρι την αποπεράτωση του τμήματος τον Ιούλιο του 1988—η χώρα είχε πρωτοφανή αύξηση 50 τοις εκατό, κι αυτό μολονότι πολλοί τακτικοί και ειδικοί σκαπανείς απουσίαζαν από τους διορισμούς τους στον αγρό ενόσω βοηθούσαν στην οικοδόμηση. Η δυνατότητα για ακόμη μεγαλύτερη αύξηση φαίνεται από τον τεράστιο αριθμό των νεοενδιαφερομένων που ήρθαν στην Ανάμνηση του 1989, την οποία παρακολούθησαν 58.503 άτομα.

Η αντισεισμική κατασκευή των καινούριων οικοδομημάτων τέθηκε γρήγορα σε δοκιμή στις 10 Οκτωβρίου 1986, όταν η πόλη του Σαν Σαλβαδόρ συγκλονίστηκε από έναν ισχυρό σεισμό. Αν και τα περισσότερα κτίρια στο κέντρο της πόλης καταστράφηκαν—με αποτέλεσμα εκατοντάδες άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους και χιλιάδες να μείνουν άστεγοι—κανένας από τους αδελφούς που εργάζονταν για το νέο τμήμα δεν τραυματίστηκε, και τα κτίρια έμειναν άθικτα. Με την ολοκλήρωση αυτών των σύγχρονων εγκαταστάσεων, το πνεύμα του Ιεχωβά συνεχίζει να είναι πάνω στους αδελφούς του Ελ Σαλβαδόρ, καθώς αυτοί ψάλλουν τον αδιάκοπο ύμνο για την αύξηση της θεοκρατίας μαζί με τους αδελφούς τους σ’ όλο τον κόσμο.

Μαυρίκιος

Αυτό το τροπικό νησιωτικό κράτος του Ινδικού Ωκεανού, που μοιάζει με κόσμημα περιτριγυρισμένο από γαλαζοπράσινη θάλασσα, κοραλλιογενείς υφάλους, και άσπρες αμμουδιές, είναι η πατρίδα ενός και πλέον εκατομμυρίου απογόνων των μεταναστών του χτες. Τους περισσότερους από αυτούς τους έφερε στον Μαυρίκιο η καλλιέργεια του ζαχαροκάλαμου, όπου βρήκαν ένα σμαραγδοπράσινο τοπίο γεμάτο από μυτερές κορυφές ηφαιστείων. Σήμερα, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είναι Ινδουιστές Ινδοί, που ζουν στο νησί πλάι-πλάι με Καθολικούς Κρεολούς, Μουσουλμάνους Ινδούς, Ευρωπαίους και Κινέζους. Αν και η επίσημη γλώσσα είναι η αγγλική, οι περισσότεροι κάτοικοι μιλούν την κρεολή, μια διάλεκτο της γαλλικής.

Το 1933 το τμήμα της Νότιας Αφρικής έστειλε στο νησί δυο σκαπανείς, τον Μπερτ Μακ Λάκι και τον Ρόμπερτ Νίσμπετ. Αυτοί φύτεψαν τους πρώτους σπόρους της Βασιλείας. Ωστόσο, οι σπόροι ρίζωσαν κι άρχισαν να βλαστάνουν 18 χρόνια αργότερα, όταν τον Ρόμπερτ Νίσμπετ άρχισε να τον συντροφεύει ο αδελφός του, ο Τζορτζ.

Στο μεταξύ, τα νέα της Βασιλείας είχαν φτάσει στα γειτονικά νησιά Ρεϊνιόν και Ροντρίγκες. Σήμερα, το κήρυγμα της Βασιλείας στα νησιά Ρεϊνιόν, Ροντρίγκες και Μεγιότ, όπως επίσης και Κομόρες, οργανώνεται κάτω από την κατεύθυνση του τμήματος του Μαυρίκιου. Στην πραγματικότητα υπάρχουν περισσότεροι Μάρτυρες του Ιεχωβά στο Ρεϊνιόν παρά στον Μαυρίκιο.

Αφού επί δεκαετίες χρησιμοποιούνταν νοικιασμένα κτίρια, ένα νέο γραφείο τμήματος με Οίκο Μπέθελ και Αίθουσα Βασιλείας κατασκευάστηκε στη Βακόας, μια πόλη στην ενδοχώρα. Στις 10 Δεκεμβρίου 1988 έλαβε χώρα η αφιέρωση αυτού του συγκροτήματος κτιρίων. Πόσο χάρηκαν τα 701 άτομα που άκουσαν την ομιλία της αφιέρωσης να εκφωνείται από τον Κάρεϊ Μπάρμπερ, μέλος του Κυβερνώντος Σώματος!

Το οικοδομικό έργο διήγειρε το ενδιαφέρον πολλών φιλικών γειτόνων. Αυτοί έκαναν συχνά σχόλια για την άψογη διαγωγή των νεαρών αδελφών που έμεναν και εργάζονταν εκεί. Μια γειτόνισσα, η Αμρίτα, ζει με τη μητέρα της και τη γιαγιά της σ’ ένα σπιτάκι από λαμαρίνα, ακριβώς δίπλα στο οικόπεδο. Όταν τη συνάντησαν στη διακονία από πόρτα σε πόρτα, κι ενώ το οικοδομικό έργο βρισκόταν στα πρώτα του στάδια, εκείνη δέχτηκε να κάνει Γραφική μελέτη. Στην Αμρίτα έκαναν τόση εντύπωση αυτά που μάθαινε, που πρόσφερε εθελοντικά τις υπηρεσίες της κάθε μέρα, και βοηθούσε στην προετοιμασία φαγητού για τους πεινασμένους εργαζόμενους. Ως αποτέλεσμα αυτής της καλής συναναστροφής, σημείωσε θαυμάσια πνευματική πρόοδο και σήμερα είναι μια αφιερωμένη, βαφτισμένη Μάρτυρας στο ολοχρόνιο έργο κηρύγματος.

Πόση χαρά έφερε στους παλιούς αδελφούς η αύξηση που γνώρισε ο λαός του Ιεχωβά σ’ αυτό το μέρος του κόσμου! Το 1951 ιδρύθηκε η πρώτη εκκλησία με οχτώ ευαγγελιζομένους της Βασιλείας. Σ’ αυτά τα νησιά του Ινδικού Ωκεανού υπάρχουν τώρα 2.564 ευαγγελιζόμενοι, συνταυτισμένοι με 30 εκκλησίες. Τα συναισθήματα τεσσάρων ξένων ολοχρονίων εργατών, που έχουν υπηρετήσει εδώ συνολικά 132 χρόνια, τα συνόψισε καλά η αδελφή Γιούνις Πράις, λέγοντας: «Εμείς φυτέψαμε, σπείραμε το σπόρο, και ο Ιεχωβά έδωσε την αύξηση. Τι προνόμιο ήταν να το βλέπουμε αυτό με τα ίδια μας τα μάτια!»

Ιαπωνία

Ύστερα από πέντε χρόνια εργασίας 500 και πλέον αδελφών, στις 13 Μαΐου 1989, έλαβε χώρα το πρόγραμμα της αφιέρωσης για το τμήμα της Ιαπωνίας στην Εμπίνα, με βασικούς ομιλητές τον Κάρεϊ Μπάρμπερ, τον Τζον Μπαρ και τον Λόιντ Μπάρι, μέλη του Κυβερνώντος Σώματος.a Στο πλήθος των 3.213 ατόμων που παραβρέθηκαν σ’ αυτή την πολύ χαρωπή, ειδική περίσταση περιλαμβάνονταν όλοι οι ιεραπόστολοι και περιοδεύοντες επίσκοποι που υπηρετούν στην Ιαπωνία, ευαγγελιζόμενοι που είχαν πάρει μέρος στο οικοδομικό έργο μαζί με τις οικογένειές τους και πολλοί πιστοί παλιοί ευαγγελιζόμενοι. Περιλαμβάνονταν επίσης 60 περίπου φιλοξενούμενοι από το εξωτερικό, οι οποίοι εκπροσωπούσαν 13 τμήματα.

Την επόμενη μέρα της αφιέρωσης, την Κυριακή 14 Μαΐου, έγινε μια ειδική συνάθροιση, κατά την οποία συνδέθηκαν τηλεφωνικά 46 μέρη. Έτσι, 233.780 άτομα ήταν σε θέση να ακούσουν τις ομιλίες που εκφώνησαν εκπρόσωποι από διάφορες χώρες, καθώς και τα μέλη του Κυβερνώντος Σώματος. Είναι βέβαιο ότι τα γεγονότα που έλαβαν χώρα αυτές τις δυο μέρες αποτελούν ορόσημο στη θεοκρατική ιστορία της Ιαπωνίας.

Αυτή τη στιγμή, περίπου 38 τμήματα σκοπεύουν να κατασκευάσουν ή κατασκευάζουν καινούρια κτίρια ή επεκτείνουν τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις τους. Έχουν σταλεί Διεθνείς Εθελοντές στις τοποθεσίες 30 τμημάτων για να βοηθήσουν τις τοπικές ομάδες οικοδόμησης. Αληθινά, με διαφόρους τρόπους, ο Ιεχωβά έχει δώσει στο λαό του μεγάλη δύναμη για να ‘αποδίδει μαρτυρία’ προς δική του δόξα και δόξα του Γιου του.—Πράξ. 4:33.

Αφρική

Το θέλημα του Θεού είναι «να σωθώσι πάντες οι άνθρωποι». Και το υπηρεσιακό έτος 1989 υπήρξε για την αφρικανική ήπειρο έτος σταθερής προόδου προς αυτή την κατεύθυνση.—1 Τιμ. 2:4.

Στη Σενεγάλη ένας καθηγητής γυμνασίου είναι εδώ και χρόνια τακτικός συνδρομητής στα περιοδικά μας. Συχνά χρησιμοποιεί άρθρα από το Ξύπνα! όταν διδάσκει στην τάξη. Για να βοηθάει τους μαθητές του να καταλαβαίνουν τα μαθήματά τους καλύτερα, τους δάνειζε τα προσωπικά του αντίτυπα. Εντούτοις, επειδή δυσκολευόταν κάπως να κάνει τους μαθητές να επιστρέψουν τα περιοδικά, τώρα παίρνει στο τέλος του έτους τους δεμένους τόμους και χρησιμοποιεί αυτούς στην τάξη!

Αν και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι λίγοι στη Δημοκρατία της Γουινέας, το έργο κηρύγματος και μαθήτευσης γίνεται με μεγάλο ζήλο. Οι αδελφοί χτίζουν μια μικρή Αίθουσα Συνελεύσεων, η οποία βρίσκεται πάνω σ’ ένα λόφο, σε κάποια απόσταση από το δρόμο. Οι αδελφοί αναρωτιούνταν πώς θα μετέφεραν στο χώρο αρκετά φορτία άμμου. Απευθύνθηκαν σε μια εταιρία οδοποιίας με σκοπό να νοικιάσουν ένα φορτηγό για τη μεταφορά της άμμου. Ο διευθυντής της εταιρίας κανόνισε να βρίσκεται στη διάθεση των αδελφών ένα φορτηγό κι ένας φορτωτής. Για τη μεταφορά της άμμου χρειάστηκε να γίνουν έξι διαδρομές. Όταν οι αδελφοί πήγαν να πληρώσουν για το φορτηγό και το φορτωτή, ο διευθυντής τούς είπε ότι η δουλειά είχε γίνει δωρεάν. Αυτός είπε: «Το μόνο πράγμα που μπορείτε να κάνετε είναι να προσεύχεστε στον Ιεχωβά για εμάς, ώστε να μπορέσουμε κι εμείς να αναπτύξουμε ενδιαφέρον για τη λατρεία του».

Ένας επίσκοπος περιοχής που είναι διορισμένος στην Ακτή Ελεφαντοστού έψαχνε να βρει μια αρκετά μεγάλη αίθουσα για την ειδική προβολή των σλάιντς στην πόλη Μποντούκου. Αυτός ήρθε σε επαφή με το διευθυντή του τοπικού πολιτιστικού κέντρου. Στην αρχή ο διευθυντής ήταν αντίθετος με την ιδέα να χρησιμοποιήσουν την αίθουσα οι Μάρτυρες, επειδή, στο παρελθόν, άλλες θρησκευτικές ομάδες είχαν δημιουργήσει πολύ μεγάλη αναστάτωση. Εντούτοις, υπέδειξε στον επίσκοπο περιοχής να γράψει μια επιστολή, στην οποία να εξηγεί το λόγο της αίτησής του. Την ίδια εκείνη μέρα, ο επίσκοπος περιοχής συνάντησε έναν αστυνομικό, με τον οποίο είχε μελετήσει την Αγία Γραφή παλιότερα, όταν ήταν στο Αμπιτζάν. Κατά τύχην, ο αστυνομικός ήταν προσωπικός φίλος του διευθυντή. Αυτός πλησίασε το διευθυντή και του εξήγησε ότι μπορούσε να εμπιστεύεται τους Μάρτυρες. Τότε ο διευθυντής συμφώνησε να χρησιμοποιήσουν την αίθουσα, και έδωσε το κλειδί στον αστυνομικό. Η μικρή εκκλησία των 21 ευαγγελιζομένων χάρηκε που οι παρόντες έφτασαν τους 124, περιλαμβανομένου τόσο του διευθυντή όσο και του φίλου του, του αστυνομικού. Ο διευθυντής εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από την καθαριότητα της αίθουσας και το ωφέλιμο πνευματικό πρόγραμμα ώστε προθυμοποιήθηκε να τους παραχωρήσει την αίθουσα όποτε θελήσουν να τη χρησιμοποιήσουν στο μέλλον. Εκτός αυτού, από τότε αυτός συμφώνησε να κάνει Γραφική μελέτη.

Η Μαίρη, ένα 11χρονο κορίτσι που ζει στη Σιέρα Λεόνε, πάσχει από μια επώδυνη ασθένεια που ονομάζεται δρεπανοκυτταρική αναιμία. Εξαιτίας της αρρώστιας, τα τελευταία δυο χρόνια πηγαίνει συνέχεια στο νοσοκομείο, προκειμένου να κάνει εγχειρήσεις για να αφαιρεθούν τα οστά του ποδιού της που έχουν προσβληθεί από την αρρώστια. Η Μαίρη παραμένει αποφασισμένη να μην παραβιάσει τον ξεκάθαρο νόμο του Θεού, ο οποίος εκτίθεται στο εδάφιο Πράξεις 15:29, δηλαδή ‘να απέχει από αίμα’, μολονότι αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μια διαρκή μάχη με τους γιατρούς όσον αφορά τις μεταγγίσεις αίματος. Αν και η μητέρα της υποστηρίζει την απόφασή της, η Μαίρη μπορεί να υπερασπίζεται τις απόψεις της μόνη της, όταν πρόκειται να αρνηθεί τη χορήγηση αίματος. Πριν από δυο χρόνια, όταν η Μαίρη ήταν εννέα χρονών, έμεινε στο νοσοκομείο τρεις μήνες, ενώ γιατροί, νοσοκόμες και άλλοι ασθενείς την πίεζαν να δεχτεί μια εγχείριση με αίμα. Οι χειρουργοί τής είπαν ότι η εγχείριση δεν μπορούσε να γίνει χωρίς μεταγγίσεις αίματος, και την προειδοποίησαν ότι, αν δεν έκανε την εγχείριση, δεν θα μπορούσε να ξαναπερπατήσει ποτέ. Ίσως και να πέθαινε. Η Μαίρη όμως απαντούσε: «Προτιμώ να πεθάνω παρά να βάλω αίμα. Ο Ιεχωβά δεν επιδοκιμάζει τις μεταγγίσεις αίματος. . . . Αν βάλω αίμα, θα νιώθω βρώμικη ενώπιον του Ιεχωβά».

Οι γιατροί πίεζαν τη μητέρα της Μαίρης, κατηγορώντας την ότι ήθελε το θάνατο της Μαίρης και ότι θα ήταν υπεύθυνη αν πέθαινε η κόρη της. Ισχυρίστηκαν ότι είχε κάνει πλύση εγκεφάλου στη Μαίρη.

Η Μαίρη και η μητέρα της έμειναν σταθερές στην απόφασή τους να υπακούσουν στο νόμο του Θεού. Τελικά, δυο χειρουργοί αποφάσισαν να κάνουν την εγχείριση από κοινού. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να γίνει γρήγορα και χωρίς αίμα. Ωστόσο, δεν άφησαν πολλά περιθώρια για ελπίδες ότι θα πετύχει η εγχείριση. Όταν η Μαίρη ξαναβρήκε τις αισθήσεις της, ύστερα από την επέμβαση, οι πρώτες της λέξεις ήταν: «Ω Ιεχωβά, σώσε τη δούλη σου!» Η Μαίρη ανάρρωσε γρηγορότερα από δυο άλλους ασθενείς που είχαν υποβληθεί στην ίδια εγχείριση εκείνη τη μέρα, αλλά με αίμα.

Δυστυχώς, η δρεπανοκυτταρική αναιμία είναι ανίατη, και η Μαίρη θα συνεχίσει να πονάει και να κάνει εγχειρίσεις. Δεν μπορεί πια να πηγαίνει σε πολλές συναθροίσεις, επειδή δυσκολεύεται να περπατήσει. Οι αδελφοί δεν έχουν αυτοκίνητα, και δεν υπάρχει δημόσια συγκοινωνία. Με μεγάλο κόπο κατάφερε να παρακολουθήσει το περασμένο έτος την Ανάμνηση, αλλά έπεσε πολλές φορές καθώς πήγαινε σπίτι της.

Αν και η Μαίρη είναι μικρόσωμη, έχει ασθενική όψη και περπατάει μ’ ένα ξύλινο δεκανίκι, η πίστη της είναι κάθε άλλο παρά αδύναμη. Μια ένδειξη γι’ αυτό είναι το όνομα που έδωσε στο σκυλάκι που της δώρισε η μητέρα της, όταν επρόκειτο να κάνει την πρώτη της εγχείριση. Το ονόμασε Κράτα. Όταν ήρθε να τη δει ο θείος της, τη ρώτησε: «Του έδωσες αυτό το όνομα επειδή πρέπει να το κρατάς συνέχεια για να μη δαγκώσει κανέναν;»

«Όχι, θείε», απάντησε η Μαίρη. «Το ονόμασα έτσι επειδή η Αγία Γραφή μάς λέει ότι πρέπει να κρατούμε την ακεραιότητά μας. Αν κρατούμε την ακεραιότητά μας θα είμαστε εντάξει».

Στην Μπουρκίνα Φάσο μια ιεραπόστολος έκανε Γραφική μελέτη με κάποια γυναίκα, ο σύζυγος της οποίας εναντιωνόταν πολύ. Επειδή η δουλειά του απαιτούσε να κάνει συχνά ταξίδια, η ιεραπόστολος παρότρυνε τη γυναίκα να βάζει μερικά περιοδικά στη βαλίτσα του συζύγου της, όταν αυτός ταξίδευε. Σιγά-σιγά ο άντρας άρχισε να διαβάζει τα περιοδικά. Γρήγορα έπαψε να εναντιώνεται. Τον προσκάλεσαν στην Ανάμνηση του 1988 και, προς έκπληξη πολλών, αυτός πήγε. Από τότε αυτός ο άνθρωπος έχει αρχίσει Γραφική μελέτη και έχει κάνει τόσο πολλές αλλαγές στη ζωή του που οι συγγενείς του και οι φίλοι του λένε ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πρέπει να έχουν την αληθινή θρησκεία, αφού κατάφεραν να κάνουν αυτόν τον άνθρωπο καλύτερο.

Σε μια άλλη αφρικανική χώρα, οι αδελφοί μας παρακολουθούσαν μια συνάθροιση, όταν ξαφνικά έκανε έφοδο η αστυνομία. Συνέλαβαν έναν ειδικό σκαπανέα, τον έσυραν στη φυλακή, του έκαναν έρευνα και τον ανέκριναν. Οι αστυνομικοί βρήκαν ένα χαρτί, πάνω στο οποίο ο σκαπανέας σημείωνε Γραφικά εδάφια στη διάρκεια της συνάθροισης. Οι αστυνομικοί είδαν γραμμένα τα ονόματα Ιωάννης, Πέτρος και Ιερεμίας, τα οποία ακολουθούνταν από αριθμούς, και έβγαλαν το συμπέρασμα ότι ήταν κατάλογος ανθρώπων που χρωστούσαν στον σκαπανέα ένα αρκετά μεγάλο ποσό χρημάτων. Οι αστυνομικοί ρώτησαν τον σκαπανέα: «Πώς θα σε ξεπληρώσουν αυτοί οι άνθρωποι, αφού θα είσαι στη φυλακή;» Παρ’ όλο που βρισκόταν σε μια τόσο δύσκολη περίσταση, ο σκαπανέας δεν μπόρεσε να μη χαμογελάσει.

Ασία

Οι αδελφοί μας στην Ασία προσφέρουν με ενθουσιασμό τις συνδρομές για τη Σκοπιά και το Ξύπνα! Ψάχνουν με επιμέλεια να βρουν αυτούς που ενδιαφέρονται για το άγγελμα της Αγίας Γραφής, βοηθώντας μ’ αυτόν τον τρόπο τους ανθρώπους να ‘ακούσουν’ το Λόγο του Θεού ώστε οι ψυχές τους να ‘ζήσουν’.—Ησ. 55:3.

Στην Ινδία ένας τακτικός σκαπανέας, ακολούθησε τις υποδείξεις που δίνονταν στη Διακονία Μας της Βασιλείας και ετοίμασε έναν πλήρη κατάλογο με ονόματα γνωστών, συγγενών και ατόμων που έκαναν Γραφική μελέτη ώστε να τους προσφέρει συνδρομές στα περιοδικά μας στη διάρκεια της εκστρατείας για τις συνδρομές. Οι ειλικρινείς του προσπάθειες απέφεραν εξαιρετικά αποτελέσματα. Στη διάρκεια εκείνου του μήνα διέθεσε 30 συνδρομές.

Ένας άλλος αδελφός που εργάζεται σε μια μεγάλη εταιρία μεταφορών με πούλμαν υπέβαλε δέκα προτάσεις για ασφαλή οδήγηση σ’ ένα διαγωνισμό, στον οποίο μπορούσαν να πάρουν μέρος οι 36.000 υπάλληλοι της εταιρίας. Άντλησε τις προτάσεις του από το Ξύπνα! 8 Ιανουαρίου 1988. Οι δικές του προτάσεις ήταν οι καλύτερες δέκα. Του δόθηκε ένα δίπλωμα, και οι μεγαλύτερες καθημερινές εφημερίδες στην πολιτεία έδωσαν επίσης δημοσιότητα σ’ αυτό το γεγονός. Ωστόσο, αυτός ο αδελφός αναγνωρίζει ταπεινά το εξής: «Ξέρω ότι δεν είμαι εγώ το πρόσωπο που πρέπει να πάρει τον έπαινο γι’ αυτό. Ο έπαινος ανήκει στον Ιεχωβά και στην οργάνωσή του, η οποία μου έδωσε αυτές τις πολύτιμες πληροφορίες».

Ένας επίσκοπος περιοχής στην Ιαπωνία ενθάρρυνε κάθε εκκλησία που επισκεπτόταν στη διάρκεια της εκστρατείας για συνδρομές να καταβάλει ειδικές προσπάθειες για να κάνει συνδρομές. Αυτός αναφέρει ότι, ως αποτέλεσμα, η πρώτη εκκλησία μπόρεσε να κάνει 181 συνδρομές μέσα στην εβδομάδα, η δεύτερη 153 και η τρίτη 145. Αν και απέμενε μόνο μια μέρα εκστρατείας, για την εκκλησία που επισκεπτόταν από τις 30 Μαΐου, εκείνος ενθάρρυνε τους αδελφούς να καταβάλουν σκληρές προσπάθειες την επόμενη μέρα. Σε μια μέρα, εκείνοι έκαναν 84 συνδρομές, 56 από τις οποίες έγιναν στο έργο από σπίτι σε σπίτι.

Μια αδελφή εκεί έβαλε στόχο να κάνει 30 συνδρομές κάθε μήνα της εκστρατείας για συνδρομές, δηλαδή τον Απρίλιο και το Μάιο. Αυτή λέει ότι ακολούθησε τις υποδείξεις του παρενθέματος που υπήρχε στη Διακονία Μας της Βασιλείας του 1983 και ο Ιεχωβά ευλόγησε τις προσπάθειές της. Όταν έρχονταν σπίτι της διάφορα άτομα, όπως αυτοί που κάνουν εράνους, πωλητές και διανομείς, εκείνη τους συνιστούσε τα περιοδικά. Πρόσφερε επίσης τις συνδρομές σε γνωστούς είτε με το να τους επισκέπτεται είτε με το να τους τηλεφωνεί και, όταν πήγαινε για ψώνια, τις πρόσφερε σε πωλητές που φαίνονταν να μην έχουν δουλειά εκείνη τη στιγμή. Έκανε 40 συνδρομές τον Απρίλιο και 32 το Μάιο. Τις 46 απ’ αυτές τις έκανε δίνοντας ανεπίσημη μαρτυρία.

Ένας αδελφός στην Πουσάν, στη Δημοκρατία της Κορέας, παρατήρησε ότι τα κτίρια που στέγαζαν διάφορες επιχειρήσεις δεν καλύπτονταν πολύ συχνά στη διακονία. Επειδή είναι δικηγόρος, μπορεί να μπαίνει εύκολα στα γραφεία και να μιλάει με προέδρους ή διευθυντές εταιριών. Η μέθοδός του; Δίνει μια σύντομη, απλή μαρτυρία. Μόνο όταν ακολουθεί ενθαρρυντική ανταπόκριση συνεχίζει στα περαιτέρω. Μ’ αυτόν τον τρόπο κατάφερε να κάνει 26 συνδρομές στη διάρκεια του μήνα της εκστρατείας για συνδρομές. Ήταν αποφασισμένος να φτάσει το στόχο του και δεν πτοούνταν, μολονότι σ’ αυτό το είδος του τομέα έπρεπε να ανεβαίνει περισσότερες σκάλες απ’ ό,τι συνήθως. Αυτό τον δυσκόλευε, επειδή έχει πάθει εγκεφαλικό, εξαιτίας του οποίου έχει παραλύσει η μια πλευρά του σώματός του.

Η Ταϊβάν είναι μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές του κόσμου, με πληθυσμό που ξεπερνάει τώρα τα 20.000.000. Το 95 τοις εκατό των κατοίκων είναι Κινέζοι, οι περισσότεροι από τους οποίους ασπάζονται το Βουδισμό και τον Ταοϊσμό. Θα ανταποκρίνονταν αυτοί οι άνθρωποι στο άγγελμα της Βασιλείας; Ναι. Τώρα, τόσο Βουδιστές όσο και Ταοϊστές, όπως και πολλοί ονομαζόμενοι Χριστιανοί, ανταποκρίνονται στα καλά νέα και μαθαίνουν για τον Δημιουργό τους. Τι ελκύει στην πραγματικότητα ανθρώπους που έχουν τον παραδοσιακό κινέζικο τρόπο σκέψης ώστε να αρχίσουν να μελετούν την Αγία Γραφή;

Ένας πρώην Βουδιστής, τώρα αδελφός μας, μας λέει τι ήταν αυτό που έλκυσε εκείνον: «Μεγάλωσα σ’ ένα σπίτι ένθερμων Βουδιστών δίπλα σ’ ένα Βουδιστικό ναό. Αυτό σήμαινε ότι τα πρώτα χρόνια της ζωής μου επηρεάστηκα σε μεγάλο βαθμό από το Βουδισμό. Την εποχή που πήγαινα σχολείο, η οικογένειά μας μετακόμισε σε μια μεγαλύτερη πόλη, και εκεί γνώρισα την Αγία Γραφή και την Πρεσβυτεριανή Εκκλησία. Στην πραγματικότητα, ποτέ δεν κατάλαβα την Αγία Γραφή, αλλά έγινα μέλος της εκκλησίας, επειδή οι επιδιώξεις των πιστών της ήταν παρόμοιες με το στόχο που είχα θέσει τότε για τη ζωή. Ήθελα να γίνω πλούσιος και ανεξάρτητος. Η εκκλησία τόνιζε στους ενορίτες ότι πρέπει να την υποστηρίζουν χρηματικά και με άλλα υλικά μέσα, με άλλα λόγια καλλιεργούσε μια υλιστική άποψη. Έτσι, για εμένα η εκκλησία ήταν αποδεκτή.

»Με τον καιρό απέκτησα υλική άνεση και έγινα οικογενειάρχης, αλλά παρ’ όλα αυτά βαθιά μέσα μου δεν ένιωθα ικανοποιημένος. Κάποια μέρα μια Μάρτυρας του Ιεχωβά επισκέφτηκε τη σύζυγό μου και τη ρώτησε αν ήξερε το όνομα του Θεού. Δεν το ήξερε και έτσι η Μάρτυρας της έδειξε ότι το όνομα του Θεού είναι Ιεχωβά. (Έξοδ. 6:3) Όταν γύρισα σπίτι από τη δουλειά, η σύζυγός μου μού έκανε την ίδια ερώτηση, κι εγώ πραγματικά ένιωσα εξαπατημένος όταν σκέφτηκα ότι ως εκείνη τη στιγμή ήμουν μέλος της Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας και ούτε ήξερα καν ότι το όνομα του Θεού είναι Ιεχωβά! Η σκαπάνισσα αδελφή άρχισε μαζί μας μια Γραφική μελέτη.

»Ύστερα από τρεις περίπου μήνες μελέτης μπόρεσα να διακρίνω τι έπρεπε να κάνω και γι’ αυτό άρχισα να προσαρμόζω την οικογενειακή μας ζωή και νοοτροπία. Έφτασα στο σημείο να συνειδητοποιήσω ότι ο Ιεχωβά είναι πραγματικός και ότι η Αγία Γραφή είναι αληθινά ο θεόπνευστος γραπτός Λόγος του. Στη διάρκεια των περασμένων έξι ετών η οικογένειά μας σημείωσε πνευματική πρόοδο. Τώρα έχω το προνόμιο να υπηρετώ ως πρεσβύτερος στην τοπική εκκλησία. Η σύζυγός μου κι εγώ διαθέτουμε χρόνο κάθε έτος για να ασχολούμαστε με τη διακονία βοηθητικού σκαπανέα. Τα δυο αγόρια μας είναι ευαγγελιζόμενοι και ο οικογενειακός μας στόχος είναι να γίνουμε τακτικοί σκαπανείς. Ευχαριστούμε τον Ιεχωβά που, μέσω της εκπαίδευσης που παρέχει η οργάνωσή του, έχουμε τώρα μια ενωμένη οικογένεια μ’ έναν πραγματικό στόχο, κάτι που ήταν αδύνατον να επιτευχθεί μέσω του Βουδισμού ή των λεγόμενων Χριστιανικών θρησκειών».

Όταν οι καινούριοι ιεραπόστολοι φτάνουν στην Ταϊβάν, τους πρώτους τρεις μήνες συγκεντρώνουν την προσοχή τους στην εκμάθηση της κινεζικής γλώσσας. Αυτό περιλαμβάνει αρκετές ώρες μάθημα κάθε μέρα. Μετά βγαίνουν στο έργο από σπίτι σε σπίτι για τέσσερις ώρες, θέτοντας σε εφαρμογή όσα έμαθαν, και κατόπιν περνάνε ακόμη περισσότερες ώρες μελετώντας τα μαθήματά τους. Πόσα καταλαβαίνουν όταν αρχίζουν τη διακονία από σπίτι σε σπίτι; Στην αρχή, όχι πάρα πολλά. Ένας καινούριος ιεραπόστολος κατάφερε να εξηγήσει σύντομα στον οικοδεσπότη γιατί τον επισκεπτόταν, αλλά ξέχασε πώς να ολοκληρώσει και να προσφέρει τις συνδρομές για τη Σκοπιά και το Ξύπνα! Ο οικοδεσπότης, ενεργώντας πολύ ευγενικά, ήρθε σε επαφή με το γραφείο του τμήματος από το τηλέφωνο, με σκοπό να μάθει πώς τελείωνε η παρουσίαση, και κατόπιν έγινε συνδρομητής στη Σκοπιά και στο Ξύπνα!

Ευρώπη

‘Νέοι τε και παρθένοι, γέροντες μετά νεωτέρων ας αινώσι το όνομα του Ιεχωβά’, δηλώνει ο Ψαλμός 148:12, 13. Οι αδελφοί μας στην Ευρώπη κάνουν ακριβώς αυτό.

Ο εννιάχρονος Φράνκι ζει στο Λουξεμβούργο. Όταν νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο για λίγο καιρό, πήρε μαζί του το κασετόφωνό του και τις κασέτες του βιβλίου Ακούοντας τον Μεγάλο Διδάσκαλο. Ένας Ρωμαιοκαθολικός ιερέας περνάει από τα δωμάτια του νοσοκομείου κάθε βράδυ για να ευχηθεί καληνύχτα. Όταν μπήκε στο δωμάτιο του Φράνκι, είδε τις κασέτες, αλλά δεν είπε τίποτα. Ξαναπήγε το άλλο μεσημέρι, αλλά ο Φράνκι κοιμόταν. Εκείνος πήρε μια κασέτα, την έβαλε στο κασετόφωνο, κάθισε στο κρεβάτι του Φράνκι και άκουσε και τις δυο πλευρές. Όταν ο Φράνκι ξύπνησε, ο ιερέας άρχισε να του κάνει μερικές ερωτήσεις. Είπε στον Φράνκι πως ήταν θαυμάσιο που πίστευε στον Θεό.

«Κατόπιν», λέει ο Φράνκι, «με ρώτησε αν μπορούσε να πάρει το βιβλίο που πήγαινε μαζί με τις κασέτες. Έτσι του έδωσα ένα βιβλίο Μεγάλος Διδάσκαλος κι επίσης το βιβλίο Μπορείτε να Ζείτε για Πάντα στον Παράδεισο στη Γη».

Στο Παρίσι της Γαλλίας, δυο έφηβοι από το Λάος έμαθαν την αλήθεια της Αγίας Γραφής από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, αλλά έπεσαν θύματα της βίας του πατέρα τους, επειδή δεν έπαιρναν πια μέρος στην προγονολατρία. Όταν ο πατέρας έμαθε ότι αυτοί συνέχιζαν να μελετούν την Αγία Γραφή στα κρυφά, σ’ ένα ξέσπασμα θυμού προσπάθησε να κόψει το λαρύγγι του ενός γιου του. Μάλιστα δεν δίστασε να γράψει με μεγάλα γράμματα πάνω στο αυτοκίνητό του και στους τοίχους της πολυκατοικίας του: «Θάνατος στους Μάρτυρες του Ιεχωβά»!

Ενώ επικρατούσαν αυτές οι δραματικές συνθήκες, τα δυο αγόρια αποφάσισαν να αρχίσουν να συμμετέχουν στην υπηρεσία αγρού. Παρ’ όλη τη δυσφήμηση που προκάλεσε ο πατέρας τους, αυτούς, προς έκπληξή τους, τους καλοδέχτηκαν οι άνθρωποι στον τομέα. Σήμερα είναι και οι δυο βαφτισμένοι, και ο ένας βρίσκεται στην ολοχρόνια υπηρεσία εδώ και αρκετά χρόνια. Όσο για τον πατέρα τους, τώρα έχει αποδεχτεί το γεγονός ότι οι γιοι του είναι Μάρτυρες.

Και οι κουφοί μαθαίνουν να αινούν το όνομα του Ιεχωβά. Ένας κουφός στην Ιταλία είχε αφιερώσει τη ζωή του στα αθλήματα, ειδικότερα στη σκοποβολή. Ήταν μέλος σε συλλόγους κουφών που οργάνωναν αθλητικές εκδηλώσεις. Φιλοδοξούσε να πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες για τους κουφούς.

Στον ελεύθερο χρόνο του διάβαζε τα Ευαγγέλια, και του είχε κάνει εντύπωση η σκέψη ότι πλησιάζει το τέλος του κόσμου. Κάποια μέρα πήγαν στο σπίτι του Μάρτυρες του Ιεχωβά, και μίλησαν με τη σύζυγό του που, εκείνο τον καιρό, δεν έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον. Ωστόσο, πήρε το βιβλίο Μπορείτε να Ζείτε για Πάντα στον Παράδεισο στη Γη για να το δώσει στο σύζυγό της και κανόνισε να τους ξαναεπισκεφτούν οι Μάρτυρες. Πώς θα δεχόταν ο σύζυγος το βιβλίο;

«Διάβασα το βιβλίο σε μια νύχτα, και μου άρεσε πολύ», λέει εκείνος. «Κατάλαβα ότι η θρησκεία στην οποία ανήκα δεν ήταν αυτή που είχε διδάξει ο Ιησούς». Έτσι, δέχτηκε την προσφορά μιας Γραφικής μελέτης. «Ύστερα από ένα μήνα», συνεχίζει, «διέκοψα τις αθλητικές μου δραστηριότητες, παρέδωσα τα όπλα που χρησιμοποιούσα στη σκοποβολή και εγκατέλειψα το όνειρό μου να πάρω μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες για τους κουφούς. Άρχισα να παρακολουθώ όλες τις συναθροίσεις. Αλλά είχα ένα πρόβλημα. Επειδή είμαι κουφός, δεν μπορούσα να καταλάβω τίποτα! Από αγάπη, αρκετοί αδελφοί έγραφαν την ύλη που εξεταζόταν, κι αυτό μου έκανε εντύπωση. Αλλά μετά από ένα μήνα, ένιωθα αποθαρρημένος—ήταν σαν να έπρεπε να εξαρτώμαι ολοκληρωτικά από αυτούς, και σκεφτόμουν: ‘Ποιο το όφελος;’ Αλλά μια Γραφική ομιλία που εκφωνήθηκε εκείνη την περίοδο με έβαλε σε σκέψεις.

»Ο ομιλητής είπε ότι για να αλλάξει κάποιος την προσωπικότητά του είναι απαραίτητο να έχει ακριβή γνώση. Αλλά πού θα έβρισκα τέτοια γνώση αν σταματούσα να πηγαίνω στις συναθροίσεις; Λύση στο πρόβλημά μου θα βρισκόταν αν κάποιος από την εκκλησία μάθαινε τη δακτυλολογία. Αποφάσισα να δοκιμάσω τον Ιεχωβά όπως μας καλεί ο ίδιος να κάνουμε στο εδάφιο Μαλαχίας 3:10. Ο Ιεχωβά έκανε δεκτή την αίτησή μου. Η οργάνωσή του κάλεσε μερικά μέλη της εκκλησίας μου να παρακολουθήσουν μια σχολή για να μάθουν τη δακτυλολογία. Τέτοιου είδους εκφράσεις αγάπης από μέρους του Ιεχωβά και των αδελφών υπήρξαν αποφασιστικές για εμένα, και τελικά αφιερώθηκα σ’ εκείνον και βαφτίστηκα. Έχω υπηρετήσει δυο φορές ως βοηθητικός σκαπανέας. Αυτό κατάφερα να το κάνω χάρη στη βοήθεια που μου προσφέρουν οι αδελφοί και οι αδελφές, μεταφράζοντας τις χειρονομίες μου στους οικοδεσπότες. Έχω επίσης τη χαρά να διεξάγω μια μελέτη με το γιο μου, που δεν είναι κουφός, αλλά με τον οποίο μπορώ να επικοινωνώ τέλεια».

Οι ευλογίες στην Ιταλία γίνονται ακόμα πιο φανερές αν σκεφτεί κανείς ότι η Καθολική ιεραρχία έχει επιδείξει αρκετή εχθρότητα προς τους Μάρτυρες, επιχειρώντας να παρακωλύσει τη δραστηριότητά τους. Για παράδειγμα, ο ιερέας της ενορίας μιας πόλης που βρίσκεται στην κεντρική περιοχή Αβρούζια διοργάνωσε μια σειρά από 12 πρωινά αφιερωμένα στην προσευχή. Γιατί; Για να μην επηρεάζεται πια το Καθολικό ποίμνιο από το έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Αλλά οι προσευχές του έφεραν τα αντίθετα αποτελέσματα, όπως συνέβη με τις κατάρες του Βαλαάμ την εποχή του Βασιλιά Βαλάκ, όταν ο Θεός μετέτρεψε τις κατάρες σε ευλογίες. (Αριθ. κεφ. 23) Τα διαδοχικά ανώτατα όρια ευαγγελιζομένων στην Ιταλία, ο αριθμός των οποίων έφτασε τους 172.382 τον Αύγουστο, αποτελούν απόδειξη αυτού του γεγονότος.

Στην Ισπανία κάποιο Σάββατο, η Κάρο μόλις είχε τελειώσει το κήρυγμα. Καθώς αυτή και ο σύζυγός της πήγαιναν για ψώνια, εκείνη ένιωσε την επιθυμία να πλησιάσει άλλο ένα άτομο, μια έφηβη που λεγόταν Σουζάνα. Όταν η Σουζάνα είδε το φυλλάδιο Τι Πιστεύουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά; εκδήλωσε αμέσως ενδιαφέρον, επειδή το ίδιο φυλλάδιο είχε πέσει στα χέρια της τον προηγούμενο μήνα και από τότε προσπαθούσε να έρθει σε επαφή με τους Μάρτυρες. Έδωσε τη διεύθυνσή της στην Κάρο και έγιναν διευθετήσεις για την έναρξη μιας Γραφικής μελέτης. Πόσο ξαφνιάστηκε η Κάρο όταν η διεύθυνση αποδείχτηκε ότι ήταν αυτή ενός μοναστηριού! Από τότε που οι γονείς της είχαν πάρει διαζύγιο, τη Σουζάνα τη μεγάλωναν καλόγριες. Η πρώτη μελέτη έγινε στην αυλή του μοναστηριού, αλλά έπρεπε να κρύβουν την Αγία Γραφή και το βιβλίο κάθε φορά που περνούσε κάποια καχύποπτη καλόγρια. Την επόμενη μέρα η Σουζάνα παρακολούθησε μια συνέλευση περιοχής, και στη συνέχεια άρχισε να παρακολουθεί τακτικά τις συναθροίσεις. Αφού είχε μελετήσει τρία μόλις κεφάλαια από το βιβλίο Ζείτε για Πάντα, η Σουζάνα αποβλήθηκε από το μοναστήρι και τώρα συνεχίζει να κάνει απρόσκοπτη πρόοδο στην αλήθεια.

Επίσης, στην Ισπανία, ο αδελφός Φέλιξ που είναι ταξιτζής έχει δώσει πάνω από 1.500 βιβλία και 1.500 περιοδικά μέσα σ’ ένα χρόνο! Πώς το καταφέρνει αυτό; Επιδιώκει να είναι ιδιαίτερα ευγενικός με όλους τους πελάτες του και είναι επίσης έντιμος, χρεώνοντάς τους μόνο το ακριβές αντίτιμο της απόστασης που διανύθηκε. Έτσι, οι πελάτες του είναι περισσότερο διατεθειμένοι να τον ακούσουν όταν εκείνος τους δίνει μαρτυρία για το Λόγο του Θεού.

Από την Ολλανδία ένα 13χρονο κορίτσι γράφει: «Έγινε η εισήγηση να ασχολούμαστε στην υπηρεσία αγρού την ώρα πριν από τη μελέτη βιβλίου. Στην πρώτη πόρτα συνάντησα ένα νεαρό κορίτσι 13 χρονών. Άκουσε με προσοχή και πήρε τα έντυπα. Την άλλη μέρα στο σχολείο είδα το ίδιο κορίτσι στην τάξη μου. Γίναμε αμέσως φίλες. Μέσα σε δυο εβδομάδες της πρόσφερα το βιβλίο Ζείτε για Πάντα και προθυμοποιήθηκα να το μελετήσω μαζί της. Εκείνη είπε ναι, και η μελέτη προχωράει καλά».

Λατινική Αμερική

Σχετικά με τις πρώτες μέρες της Χριστιανοσύνης, ο μαθητής Λουκάς κατέγραψε τα εξής: «Προσετίθεντο μάλλον πιστεύοντες εις τον Κύριον, πλήθη ανδρών τε και γυναικών». Σήμερα, η Λατινική Αμερική βλέπει κι αυτή ένα σταθερό ρεύμα ατόμων με ειλικρινή καρδιά να συρρέει στη σύγχρονη οργάνωση του Θεού.—Πράξ. 5:14.

Στη Γουατεμάλα, η σειρά των σλάιντς που είχε τον τίτλο «Πλήθη Διδάσκονται από τον Ιεχωβά», την οποία παρουσίασαν οι επίσκοποι περιοχής, βοήθησε πολλούς να εκτιμήσουν την οργάνωση του Ιεχωβά. Σ’ αυτούς περιλαμβάνονται όσοι ζουν στα ορεινά της χώρας όπου τα αποτελέσματα του ανταρτοπόλεμου έχουν γίνει ιδιαίτερα αισθητά και όπου η Χριστιανική ουδετερότητα των αδελφών μας έχει τεθεί πολλές φορές σε δοκιμασία. Σε κάποια περιοχή, στην οποία μένουν μικρές ομάδες αδελφών—συνολικά 65 ευαγγελιζόμενοι—1.426 άτομα παρακολούθησαν τις προβολές των σλάιντς.

Ένας επίσκοπος περιοχής αφηγείται: «Ενώ εργαζόμασταν κοντά σ’ ένα στρατώνα, ζητήσαμε να μας επιτραπεί να δείξουμε τα σλάιντς στους στρατιώτες. Ο επικεφαλής αξιωματικός μάς έδωσε την άδεια. Φτάσαμε εκείνο το βράδυ μ’ ένα ημιφορτηγό, στο οποίο είχαμε φορτώσει τον εξοπλισμό. Αφού στήσαμε το μηχάνημα προβολής και το κασετόφωνο στην τραπεζαρία, ο επικεφαλής αξιωματικός διέταξε όλους τους στρατιώτες να περάσουν μέσα. Περίπου 90 στρατιώτες μπήκαν μέσα βιαστικά, κρατώντας τα ντουφέκια τους, και στη συνέχεια στάθηκαν ήσυχα σε στάση προσοχής, βλέποντας και ακούγοντας την προβολή από την αρχή ως το τέλος. Αφού τους ευχαριστήσαμε για την προσοχή που έδειξαν και κάναμε μερικά τελικά σχόλια, μετατρέψαμε την καρότσα του ημιφορτηγού σε κιόσκι περιοδικών και εντύπων, όπου μια αδελφή έδινε περιοδικά, βιβλιάρια και βιβλία στους πολλούς στρατιώτες, που ήθελαν να μάθουν περισσότερα».

Στις 21 Φεβρουαρίου 1989, 35 οικογένειες Μαρτύρων του Ιεχωβά επέστρεψαν από ένα στρατόπεδο προσφύγων στο Μεξικό, όπου είχαν μείνει για έξι και πλέον χρόνια. Αυτοί είχαν αναγκαστεί να φύγουν από τη Γουατεμάλα το 1983, εξαιτίας των πολλών αιματηρών επεισοδίων που συνέβαιναν εκείνο τον καιρό. Μαζί με τους αδελφούς επέστρεψαν αρκετοί άνθρωποι που μελετούσαν την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, καθώς και άλλοι ενδιαφερόμενοι που είχαν παρακολουθήσει συναθροίσεις στο στρατόπεδο. Οι επαναπατριζόμενοι μεταφέρθηκαν στη Γουατεμάλα με έξι συνολικά πούλμαν των Ηνωμένων Εθνών. Μια επιτροπή υποδοχής που είχε συσταθεί από Μάρτυρες καλωσόρισε τις οικογένειες των προσφύγων, κατά την άφιξή τους στο Ουεουετενάνγκο της Γουατεμάλας. Η CEAR (ΣΕΑΡ), μια οργάνωση που ίδρυσε η κυβέρνηση για να διευκολύνει τον επαναπατρισμό των προσφύγων, πρόσφερε τηγανητό κοτόπουλο, ρύζι και τορτίγιες. Μια και δεν είχαν φάει τίποτα στη διάρκεια του εννιάωρου ταξιδιού με τα πούλμαν από το Μεξικό, οι αδελφοί είχαν πολλή όρεξη και ήταν ευγνώμονες γι’ αυτό το γεύμα.

Οι αδελφοί που επέστρεψαν ήταν καλά στην πνευματική τους υγεία. Η Επιτροπή του Τμήματος έκρινε απαραίτητο το σχηματισμό μιας έκτακτης επιτροπής, η οποία διευθέτησε την κατασκευή σπιτιών για 17 οικογένειες και βοήθησε άλλες 9 οικογένειες να αποτελειώσουν τα σπίτια τους. Στους αδελφούς δόθηκαν επίσης τρόφιμα. Τα απαιτούμενα ποσά τα διέθεσε με αγάπη το Κυβερνών Σώμα.

Στη Βενεζουέλα, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού μένει στα βόρεια της χώρας κοντά στην Καραϊβική. Στις νότιες περιοχές, οι αχανείς εκτάσεις του βροχερού δάσους κατοικούνται από πολλές φυλές Ινδιάνων. Ένα ζευγάρι ειδικών σκαπανέων μένει στην πόλη Σάντα Έλενα ντε Ουαϊρέν, κοντά στα σύνορα με τη Βραζιλία, από το 1987. Σ’ αυτόν τον ινδιάνικο τομέα είχαν ενδιαφέρουσες νέες εμπειρίες. Οι διάφορες φυλές ξέρουν ήδη το βιβλίο Το Αποκορύφωμα της Αποκάλυψης, και οι μαρικούρες (αρχηγοί) ζητάνε αυτά τα βιβλία για τις κοινότητές τους. Στάλθηκαν τρία κιβώτια με τέτοια βιβλία, αλλά τα βιβλία ήταν πολύ λίγα. Δυο μέρες αφότου φτάνει ένα χαρτοκιβώτιο με βιβλία Το Αποκορύφωμα της Αποκάλυψης, έχει κιόλας αδειάσει. Μια Ινδιάνα δασκάλα στην κοινότητα Σαμπάι, που απέχει δυο ώρες με το αυτοκίνητο από τη Σάντα Έλενα, ζήτησε από το ζευγάρι των ειδικών σκαπανέων ένα χαρτοκιβώτιο με βιβλία Νεότης, τα οποία σκοπεύει να μοιράσει στα παιδιά του σχολείου. Θέλει να χρησιμοποιεί αυτό το βιβλίο στις τάξεις της, αντί για τα συνηθισμένα θρησκευτικά εγχειρίδια.

Ενώ εργαζόταν από πόρτα σε πόρτα στην Αργεντινή, η Σουζάνα, μια ειδική σκαπάνισσα, συνάντησε κάποια γυναίκα που είχε μετακομίσει πρόσφατα σ’ αυτή την περιοχή. Ο σύζυγος της γυναίκας είναι διευθυντής τράπεζας και, πριν πάρει μετάθεση, κάποιος συνάδελφος του είχε κάνει δώρο μια συνδρομή στο περιοδικό Ξύπνα! Η γυναίκα είπε ότι ένα απ’ αυτά τα περιοδικά είχε σώσει μια ζωή. Πώς έγινε αυτό;

Η ίδια εξήγησε ότι, χωρίς να ξέρει πως ήταν έγκυος, είχε βγάλει αρκετές ακτινογραφίες. Επειδή οι ακτίνες Χ μπορεί να προκαλέσουν αναπηρίες, 20 διαφορετικοί γιατροί τη συμβούλεψαν να κάνει έκτρωση. Είπαν ότι το μωρό της είχε πιθανότητες 95 τοις εκατό να είναι ανάπηρο. Οι γιατροί και η οικογένειά της την πίεζαν να το «ρίξει». Αλλά πριν πάρει την τελική της απόφαση, εκείνη θέλησε να συμβουλευτεί τον οικογενειακό ιερέα. Μίλησε με δυο ιερείς· και οι δυο της είπαν ότι ο Θεός δεν θα την τιμωρούσε αν «έριχνε» το μωρό. Τρομερά αναστατωμένη καθώς ήταν απ’ αυτή την απάντηση, προσευχήθηκε στον Θεό για καθοδήγηση. Ακριβώς τότε έφτασε με το ταχυδρομείο το Ξύπνα! που έλεγε στο εξώφυλλο: «Γέννηση; Ή Έκτρωση;» Εκείνη φώναξε: «Αυτή είναι η απάντηση του Θεού στην προσευχή μου!» Δεν έκανε έκτρωση. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; «Χάρη στο Ξύπνα! έχω σήμερα ένα όμορφο, υγιέστατο κοριτσάκι», είπε. «Το Ξύπνα! έσωσε τη ζωή της κορούλας μου».

Βόρεια Αμερική και Νησιά της Καραϊβικής

Ο ψαλμωδός έγραψε: «Στεφανώνεις το έτος με την αγαθότητά σου». (Ψαλμ. 65:11, ΛΧ) Πράγματι, είχαμε ένα χαρούμενο και ευλογημένο έτος δραστηριότητας, όπως δείχνουν οι ακόλουθες εμπειρίες.

Από τον Καναδά έρχεται μια εμπειρία που κάνει φανερό το πόσο σπουδαίο είναι να εκπαιδεύουν οι γονείς τα παιδιά τους δίνοντάς τους Γραφικές αρχές, όχι απλώς κανόνες, καθώς και δείχνοντάς τους με ποιον τρόπο να χρησιμοποιούν τη λογική τους για να βρουν πώς εφαρμόζονται αυτές οι αρχές. Όταν η Τέρα ήταν μόλις 11 χρονών, κι ενώ δεν είχε βαφτιστεί ακόμη, κάποιος δάσκαλος της έθεσε απροσδόκητα μια δοκιμασία. Εκείνη την εποχή, η Τέρα ήταν η μόνη μαθήτρια Μάρτυρας σε όλο το σχολείο.

Ένα πρωινό, στη διάρκεια του μαθήματος, η Τέρα πρόσεξε ότι ο δάσκαλος πήρε για λίγα λεπτά μια συμμαθήτριά της έξω από την τάξη. Ύστερα από λίγο ο δάσκαλος ζήτησε ήρεμα από την Τέρα να πάνε μαζί στο γραφείο του διευθυντή. Εκείνη την ώρα δεν της είπε το λόγο. Όταν όμως μπήκαν στο γραφείο του διευθυντή, η Τέρα είδε ότι πάνω στο τραπέζι του ήταν απλωμένη η καναδική σημαία. Στο γραφείο ήταν μονάχα οι τρεις τους: η Τέρα, ο δάσκαλός της και ο διευθυντής της.

Τότε ο δάσκαλος έδωσε στην Τέρα την εντολή να φτύσει την καναδική σημαία. Της είπε ότι, αφού δεν ψέλνει τον εθνικό ύμνο ούτε χαιρετάει τη σημαία, δεν υπάρχει λόγος να μη φτύσει τη σημαία, αφού της δόθηκε η ανάλογη εντολή. Αν και ξαφνιάστηκε πάρα πολύ απ’ αυτή την εντολή, η Τέρα αρνήθηκε να βεβηλώσει αυτό το σύμβολο της χώρας. Εξήγησε ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σέβονται τη σημαία, παρ’ όλο που δεν τη λατρεύουν. Όταν ο δάσκαλος κατάλαβε ότι η Τέρα ήταν αμετάπειστη γύρισαν και οι δυο τους στην τάξη.

Αφού επέστρεψαν στην τάξη, ο δάσκαλος ανακοίνωσε ότι μόλις είχε κάνει ένα πείραμα. Είχε πάρει δυο μαθήτριες χωριστά στο γραφείο του διευθυντή, και τους είχε δώσει την εντολή να φτύσουν τη σημαία. Μολονότι η πρώτη μαθήτρια έπαιρνε μέρος σε πατριωτικές τελετές, έφτυσε τη σημαία όταν της δόθηκε η ανάλογη εντολή. Απεναντίας, όπως εξήγησε ο δάσκαλος, η Τέρα είχε πολύ υψηλές αρχές. Αν και αυτή δεν ψέλνει τον εθνικό ύμνο ούτε χαιρετάει τη σημαία, αρνήθηκε να ατιμάσει τη σημαία μ’ αυτόν τον τρόπο. Ο δάσκαλος είπε ότι η Τέρα ήταν εκείνη που έδειχνε τον κατάλληλο σεβασμό. Τι τιμή έφερε η γεμάτη σεβασμό διαγωγή της Τέρα στον Ιεχωβά και στην οργάνωσή του!

Στη Δομινικανή Δημοκρατία η σύζυγος ενός περιοδεύοντος επισκόπου έκανε συνδρομήτρια στα περιοδικά μια νέα γυναίκα, η οποία δέχτηκε επίσης την προσφορά μιας Γραφικής μελέτης. Η μελέτη άρχισε την εβδομάδα της επίσκεψης και η φροντίδα γι’ αυτήν ανατέθηκε σε μια αξιόπιστη αδελφή από την τοπική εκκλησία. Στην επόμενη συνέλευση περιοχής, η ευαγγελιζόμενη πήγε τη σπουδάστρια της Αγίας Γραφής στη σύζυγο του επισκόπου περιοχής για να τη χαιρετήσει. Εκείνο τον καιρό, η σπουδάστρια είχε ήδη γίνει ευαγγελιζόμενη των καλών νέων. Όταν συναντήθηκαν και πάλι ύστερα από έξι μήνες, η νέα γυναίκα είχε ήδη κάνει την αφιέρωσή της και είχε βαφτιστεί αρκετούς μήνες πριν. Αυτή κάλεσε τον επίσκοπο περιοχής και τη σύζυγό του στο σπίτι της για να φάνε και να γνωρίσουν τον άντρα της, ένα χειρουργό, που είχε αρχίσει να μελετάει. Πριν περάσει πολύς καιρός, όταν όλοι συναντήθηκαν και πάλι σε μια συνέλευση περιφερείας, ο επίσκοπος περιοχής και η σύζυγός του χάρηκαν που έμαθαν ότι είχε βαφτιστεί και ο σύζυγος. Όλα αυτά συνέβησαν μέσα σε ενάμιση μόλις χρόνο, χάρη στην προσπάθεια που κατέβαλε η σύζυγος του επισκόπου περιοχής, στην επιμέλεια που έδειξε η ευαγγελιζόμενη της εκκλησίας, η οποία πήρε στα σοβαρά την ανάγκη να συνεχίσει να φροντίζει τακτικά για το πνευματικό ενδιαφέρον αυτού του προβατοειδούς ατόμου, και στην ευλογία του Ιεχωβά.

Για τις Ηνωμένες Πολιτείες αυτό ήταν ένα εξέχον έτος θεοκρατικών επιτεύξεων όσον αφορά εκείνους που παρουσιάζουν προβλήματα ακοής, καθώς επίσης το μη αγγλόφωνο πληθυσμό, στον οποίο τα καλά νέα εξαγγέλλονται σε 20 γλώσσες, περιλαμβανομένης της δακτυλολογίας. Ο ισπανόφωνος αγρός γνώρισε μεγάλη επέκταση. Στη διάρκεια του προηγούμενου υπηρεσιακού έτους σχηματίστηκαν 90 νέες ισπανόφωνες εκκλησίες. Πάνω από 101.000 ευαγγελιζόμενοι αυτής της χώρας είναι συνταυτισμένοι με τις 1.150 και πλέον ισπανικές εκκλησίες.

Ένα άλλο εξέχον χαρακτηριστικό ήταν η ποσότητα των βιβλίων και των Αγίων Γραφών που παράχθηκαν: συνολικά 35.811.861 αντίτυπα. Ο αριθμός αυτός ήταν διπλάσιος του αριθμού των Αγίων Γραφών και των βιβλίων που τυπώθηκαν το προηγούμενο έτος, και είναι η πρώτη φορά από το 1938 που η παραγωγή ενός έτους είναι διπλάσια εκείνης του προηγούμενου! Οι κασέτες έχουν μεγάλη ζήτηση. Στη διάρκεια του 1989 κυκλοφόρησαν 3.500.000 κασέτες, πράγμα που σημαίνει αύξηση 71 τοις εκατό από το προηγούμενο έτος. Έτσι, το γενικό σύνολο των κασετών, από τότε που άρχισε η παραγωγή τους τον Απρίλιο του 1978, φτάνει τις 36.715.613. Στην παραγωγή περιλαμβάνονταν και οι κασέτες της Σκοπιάς. Στην αρχή του υπηρεσιακού έτους υπήρχαν 29.559 συνδρομές για τη Σκοπιά, αλλά στο τέλος του έτους υπήρχαν 38.896—αύξηση 31 τοις εκατό.

Για να επιτευχθεί η ταυτόχρονη εκτύπωση των περιοδικών μας σε πολλές γλώσσες, τα κείμενα και οι πληροφορίες για τη γραφοτεχνική καλλιτεχνική εργασία γράφονται σε δισκέτες κομπιούτερ και σε φιλμ. Γι’ αυτό, χρειάζεται να στέλνει το τμήμα περίπου 50 δισκέτες και 3.000 με 3.500 φιλμ κάθε εβδομάδα για τα περιοδικά και μόνο. Μ’ αυτόν τον τρόπο είναι δυνατή η ταυτόχρονη εκτύπωση της Σκοπιάς σε 45 γλώσσες στα πιεστήρια διαφόρων τμημάτων σε όλο τον κόσμο.

Νησιά του Ειρηνικού

Ο απόστολος Παύλος κήρυξε σε βασιλιάδες, και σήμερα επίσης αυτοί που ανήκουν στις ανώτερες εξουσίες έχουν μπροστά τους ανοιχτό το δρόμο για να γνωρίσουν την ‘οδό’ της αληθινής Χριστιανοσύνης.—Πράξ. 24:22· Ρωμ. 13:1.

Ένας ειδικός σκαπανέας στα νησιά Φίτζι μελετάει την Αγία Γραφή μ’ έναν υψηλά ιστάμενο αρχηγό, ο πατέρας του οποίου είναι ο υπουργός πληροφοριών του νησιού εκείνου, ενώ ο αδελφός του είναι ο διοικητής της Κρατικής Τράπεζας των Φίτζι. Πρόσφατα, ο αρχηγός αυτός ήταν αντιπρόσωπος σ’ ένα επαρχιακό συμβούλιο, ένα συνέδριο μεγάλων αρχηγών, στο οποίο προήδρευε ο πρόεδρος των Φίτζι. Στο πρόγραμμα του συνεδρίου περιλαμβανόταν το θέμα του διατάγματος για την ημέρα της αργίας, το οποίο εκτός των άλλων περιορίζει τις μετακινήσεις σε δημόσιους χώρους την Κυριακή και αποτελεί σοβαρό ζήτημα για τους Μεθοδιστές.

Στη διάρκεια του συνεδρίου, κάποιος αντιπρόσωπος θέλησε να εισηγηθεί να τεθούν εκτός νόμου οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ο αρχηγός που μελετάει επενέβη, λέγοντας ότι ένας Μάρτυρας έρχεται τακτικά στο σπίτι του για να του διδάξει την Αγία Γραφή. «Τώρα αρχίζω να καταλαβαίνω ποιοι είναι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και γιατί η διδασκαλία τους τούς υποκινεί να μας επισκέπτονται στα σπίτια μας», είπε ο αρχηγός. «Έχω προσέξει επίσης ότι οι Μάρτυρες έχουν μαζί τους την Αγία Γραφή τους από τη Δευτέρα ως την Κυριακή, κάτι εντελώς αντίθετο απ’ αυτό που κάνουμε εμείς οι Μεθοδιστές, που την έχουμε μαζί μας μόνο την Κυριακή. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εξηγούν με σαφήνεια και ακρίβεια τις προφητείες της Αγίας Γραφής». Κατόπιν, ρώτησε τον αντιπρόσωπο που πρότεινε να τεθούν εκτός νόμου οι Μάρτυρες: «Έχεις καθήσει ποτέ να ακούσεις τους Μάρτυρες όταν έρχονται στην πόρτα σου;»

«Όχι», απάντησε ο αντιπρόσωπος. «Τότε είναι ανόητο να σκέφτεσαι να θέσεις εκτός νόμου μια θρησκεία για την οποία δεν ξέρεις τίποτα», απάντησε ο αρχηγός. Στη συνέχεια, εκείνος έκανε μια αντίθετη εισήγηση: «Όσοι από εσάς ξέρετε τι διδάσκουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και θέλετε να συνεχίσουν να κηρύττουν σ’ αυτή την επαρχία, σηκώστε το χέρι σας». Είκοσι από τους 30 αντιπροσώπους σήκωσαν το χέρι τους.

Η Παπούα-Νέα Γουινέα είναι μια χώρα στην οποία παρουσιάζονται μεγάλες αντιθέσεις τόσο στο βιοτικό επίπεδο όσο και στα έθιμα. Αν και η μαρτυρία στις κύριες πόλεις δίνεται με τρόπο παρόμοιο αυτού που επικρατεί στις περισσότερες δυτικές χώρες, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά στα χωριά, όπου κυριαρχούν ακόμη τα παλιά έθιμα. Ενώ ορισμένοι αδελφοί κάλυπταν έναν μη ανατεθειμένο τομέα, σε μια περιοχή όπου ο πληθυσμός αποτελείται κυρίως από Ρωμαιοκαθολικούς, τους δόθηκε η συμβουλή να παίρνουν την άδεια από τον αρχηγό του χωριού, πριν πάνε από πόρτα σε πόρτα, επειδή αυτός έχει απόλυτη εξουσία στο χωριό. Τι συνέβη όταν οι Μάρτυρες πλησίασαν τον αρχηγό κάποιου χωριού;

Ο αδελφός που ήταν υπεύθυνος για την ομάδα αφηγείται: «Αφήσαμε τα αυτοκίνητά μας έξω από το χωριό, και κατόπιν τρεις από εμάς μπήκαμε στο χωριό ψάχνοντας να βρούμε το σπίτι του αρχηγού. Οι χωρικοί μάς οδήγησαν σ’ ένα σπίτι κοντά στο κέντρο του χωριού, όπου μας σύστησαν τον αρχηγό και την οικογένειά του. Αυτός ήταν ένας επιβλητικός άντρας, με πολλά άσπρα μαλλιά και μεγάλη γενειάδα, όπως ταιριάζει σε αρχηγό. Ήταν μορφωμένος και μιλούσε τα αγγλικά με ευχέρεια. Μας είπε να φέρουμε όλους τους αδελφούς και τις αδελφές της ομάδας μας στο χωριό. Μετά, μας έβαλε όλους να καθήσουμε, ενώ παράλληλα έστειλε νεαρούς σε όλα τα σπίτια για να πουν στους χωρικούς να μας ακούσουν. Έτσι, χωριστήκαμε σε ζευγάρια, και τις επόμενες δυόμισι ώρες η ομάδα μας επισκέφτηκε όλα τα σπίτια. Οι περισσότεροι χωρικοί μάς έβαλαν μέσα, και πολλοί δέχτηκαν έντυπα. Αφού επισκεφτήκαμε τα σπίτια, ο αρχηγός μάς κάλεσε και πάλι να καθήσουμε μπροστά του. Μας εξήγησε ότι δεν πίστευε πια στις Καθολικές διδασκαλίες, έχοντας τη γνώμη ότι οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου είχαν κάνει ‘πλύση εγκεφάλου’ στους χωρικούς. Μας προσκάλεσε ευγενικά να επισκεφτούμε και πάλι το χωριό, λέγοντας ότι πιθανόν ο ντόπιος Καθολικός ιερέας να του έβαζε τις φωνές, αλλά αυτό δεν τον ένοιαζε καθόλου».

Το Μάστερμαϊντ είναι ένα τηλεοπτικό παιχνίδι που μεταδίδεται σε όλη τη Νέα Ζηλανδία. Στο πρόγραμμα παίρνουν μέρος τέσσερις παίκτες, στον καθέναν από τους οποίους γίνονται ερωτήσεις σχετικά μ’ ένα συγκεκριμένο θέμα της εκλογής του και μετά σχετικά με θέματα γενικών γνώσεων. Επειδή κάποιος παίκτης, ένας δικηγόρος, διάλεξε το θέμα «Η Ιστορία και οι Δοξασίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά», ο τηλεοπτικός σταθμός ζήτησε από το γραφείο του τμήματος να ετοιμάσει και να υποβάλει 30 ερωτήσεις που θα γίνονταν στη διάρκεια του προγράμματος.

Το πρόγραμμα διαφημιζόταν επί μια εβδομάδα πριν από τη μετάδοση, και φυσικά, κάθε φορά που προβαλλόταν η διαφήμιση του προγράμματος, εμφανιζόταν το όνομα Ιεχωβά στην οθόνη της τηλεόρασης· το έβλεπαν δεκάδες χιλιάδες θεατές. Όταν το πρόγραμμα βγήκε στον αέρα, οι θεατές άκουσαν απαντήσεις σε ερωτήσεις όπως οι εξής:

Αναφέρετε το χρώμα και περιγράψτε το σχήμα του σήματος που έδειχνε ποιοι είναι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Τον Αύγουστο του 1985, 94.000 Μάρτυρες παρακολούθησαν συνελεύσεις σε ποια κομμουνιστική χώρα;

Άλλες ερωτήσεις ήταν σχετικές με τη Βιβλική Σχολή Γαλαάδ της Σκοπιάς, τους προέδρους της Εταιρίας, το σχήμα του σταυρού, τον Αρμαγεδδώνα και τους Γραφικούς λόγους για διαζύγιο.

Το τμήμα γράφει: «Είναι χαρά μας να αναφέρουμε ότι δόθηκε μαρτυρία, όχι μόνο στο τηλεοπτικό ακροατήριο, αλλά επίσης στο προσωπικό της τηλεόρασης, που χρειάστηκε να ασχοληθεί με τις ερωτήσεις, και στους ανθρώπους που πήραν μέρος στην παραγωγή».

Χώρες Υπό Απαγόρευση

«Εάν εμέ εδίωξαν, και σας θέλουσι διώξει», είπε ο Κύριος Ιησούς. Στις μέρες μας, σ’ αυτόν το διωγμό περιλαμβάνεται το ότι οι μαθητές του είναι εκτός νόμου σε 36 χώρες.—Ιωάν. 15:20.

Το περασμένο έτος έγιναν ορισμένες κινήσεις εναντίον της θεοκρατικής δραστηριότητας σε αρκετές χώρες στην Αφρική. Το τμήμα σε κάποια απ’ αυτές τις χώρες γράφει: «Μια ομάδα στρατιωτών, οπλισμένοι με αυτόματα, σκαρφάλωσαν στο φράχτη του εργοταξίου μας, εξουδετέρωσαν το φύλακα, άνοιξαν τις πόρτες και μπήκαν μέσα. Από τότε βρίσκονται εκεί, και το κτίριο χρησιμοποιείται τώρα ως κέντρο εκπαίδευσης νεοσυλλέκτων. Παρά τα πολλά γράμματα που στάλθηκαν στις αρχές και τις ενέργειες που έγιναν μέσω της διπλωματικής οδού, όλες οι προσπάθειες για ανάκτηση του κτιρίου και των εντύπων που ήταν αποθηκευμένα εκεί έχουν αποδειχτεί προς το παρόν μάταιες. Κατόπιν, τέσσερις μήνες ύστερα από την κατάληψη, ο πρόεδρος του Δικαστικού Συμβουλίου και υπουργός δικαιοσύνης ενθάρρυνε το κλείσιμο κάθε κέντρου δραστηριότητας, καθώς και την ποινική δίωξη όλων των ατόμων που θα συλλαμβάνονταν να κηρύττουν αυτή την παράνομη θρησκεία. Πέντε μήνες αργότερα, ο ίδιος πρόεδρος του Δικαστικού Συμβουλίου συγκάλεσε μια συγκέντρωση με αντιπροσώπους όλων των θρησκευμάτων. Σ’ αυτή τη συγκέντρωση καταφέρθηκε ιδιαίτερα εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά, λέγοντας ότι είμαστε πραγματικοί δαίμονες».

Παρ’ όλα αυτά, οι αδελφοί εκεί συνεχίζουν να δίνουν θαρραλέα μαρτυρία. Για παράδειγμα, ένα επίσημο ανακοινωθέν στάλθηκε σε όλες τις αρχές στον τομέα κάποιου επισκόπου περιοχής, με το οποίο εκφράζονταν παράπονα για την αυξημένη δράση των Μαρτύρων και γινόταν στους αξιωματούχους υπενθύμιση της απαγόρευσης που ισχύει. Ωστόσο, ο επίσκοπος περιοχής αποφάσισε να επισκεφτεί το δήμαρχο μιας περιοχής συνοδευόμενος από έναν ντόπιο αδελφό. Πριν πάνε, προσευχήθηκαν ένθερμα στον Ιεχωβά. Όταν δεν βρήκαν το δήμαρχο στο σπίτι του, πήγαν στο γραφείο του, όπου εξήγησαν ποιοι ήταν. Προς έκπληξή τους, εκείνος έκλεισε το γραφείο του και τους προσκάλεσε στο σπίτι του. Οι αδελφοί, γνωρίζοντας ότι η σύζυγός του είχε πεθάνει πρόσφατα, του πρόσφεραν παρηγοριά από τις Γραφές. Ο δήμαρχος τούς ρώτησε μετά γιατί συνέχιζαν το κήρυγμά τους αφού ήξεραν ότι βρίσκονταν υπό απαγόρευση. Εκείνοι συζήτησαν μαζί του λογικά από τις Γραφές, κι αυτός δέχτηκε να πάρει ένα βιβλίο και πέντε βιβλιάρια.

Μια χώρα στην Ασία είναι υπό απαγόρευση επί 13 χρόνια. Στη διάρκεια του προηγούμενου υπηρεσιακού έτους, οι αδελφοί υπέστησαν εντονότερη εναντίωση. Κι όμως, είχαν 10 τοις εκατό αύξηση στους ευαγγελιζομένους και νέο ανώτατο όριο στις οικιακές Γραφικές μελέτες.

Σ’ αυτή τη χώρα η σύζυγος ενός αξιωματικού του στρατού άρχισε να κάνει Γραφική μελέτη. Αυτή και τα πέντε παιδιά της άρχισαν σύντομα να παρακολουθούν τις συναθροίσεις. Ο σύζυγός της άρχισε να της εναντιώνεται σφοδρά· έφτασε μάλιστα στο σημείο να τη χτυπάει με τη στρατιωτική του ζώνη. Καθώς η βίαιη εναντίωση συνεχιζόταν, η γυναίκα προσπαθούσε σκληρά να εφαρμόζει τις Χριστιανικές αρχές που είχε μάθει. Τελικά, η συνέπεια της καλής Χριστιανικής της συμπεριφοράς έκανε μεγάλη εντύπωση στο σύζυγό της. Από τότε εκείνος έχει πάρει σύνταξη και τώρα μελετάει την Αγία Γραφή μ’ έναν αδελφό μας.

Παρ’ όλες τις απαγορεύσεις σε αρκετές χώρες, καθώς και τους επακόλουθους περιορισμούς, ο Ιεχωβά έχει ευλογήσει πλούσια τις προσπάθειες του λαού του. Μέσω όλων αυτών, ο Ιεχωβά έχει αποδείξει ότι το χέρι του δεν ‘σμικρύνεται’. Τα πρόβατα τρέφονται, και πολλά καινούρια άτομα φτάνουν στο σημείο να αναγνωρίσουν την πηγή της αληθινής ελπίδας.—Ψαλμ. 18:2.

[Υποσημείωση]

[Πίνακας στη σελίδα 18]

Συνελεύσεις Περιφερείας 1989 στην Πολωνία

ΠΟΛΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΑΡΑΒΡΕΘΗΚΑΝ ΒΑΦΤΙΣΤΗΚΑΝ

Πόζναν 4-6 Αυγούστου 40.442 1.525

Τσορζούφ 4-6 Αυγούστου 65.710 2.663

Βαρσοβία 11-13 Αυγούστου 60.366 1.905

ΣΥΝΟΛΑ 166.518 6.093

[Πίνακας στις σελίδες 34-41]

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΓΙΑ ΤΟ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟ ΕΤΟΣ 1989

(Βλέπε έντυπο)

[Χάρτης στη σελίδα 18]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΠΟΛΩΝΙΑ

Πόζναν

Βαρσοβία

Τσορζούφ

[Εικόνα στη σελίδα 6]

Το προηγούμενο υπηρεσιακό έτος, βαφτίστηκαν 263.855 καινούριοι μαθητές

[Εικόνες στη σελίδα 13]

Στις συνελεύσεις «Θεοσεβής Αφοσίωση» που έγιναν στην Ιταλία παρουσιάζεται το νέο βιβλίο «Οι Νεαροί Ρωτούν—Αποτελεσματικές Απαντήσεις», και νεαρά άτομα δείχνουν με καμάρι τα καινούρια τους βιβλία

Σε μια συνέλευση στις Ηνωμένες Πολιτείες παρουσιάζεται το βιβλίο «Αγία Γραφή—Λόγος Θεού ή Ανθρώπων;»

[Εικόνες στη σελίδα 19]

Το Στάδιο Σλάσκι στο Τσορζούφ, κοντά στο Κατοβίτσε, ήταν πλημμυρισμένο από κόσμο για τη συνέλευση και βαφτίστηκαν χιλιάδες άτομα

[Εικόνες στη σελίδα 20]

Οι εκπρόσωποι από την Ανατολική Ευρώπη συγκινήθηκαν απερίγραπτα καθώς βρίσκονταν ανάμεσα στα τεράστια πλήθη που παρακολούθησαν τη συνέλευση στο Πόζναν, όπου παρουσιάστηκε στην πολωνική το νέο βιβλιάριο «Πρέπει να Πιστεύετε στην Τριάδα;»

[Εικόνες στη σελίδα 21]

Το στάδιο στη Βαρσοβία γέμισε ασφυκτικά από τους εκπροσώπους που ήρθαν από 28 χώρες. Μέρη του προγράμματος μεταφράζονταν ταυτόχρονα σε 16 γλώσσες. Εδώ, ο Γάλλος μεταφραστής στέκεται μαζί με τους Πολωνούς ομιλητές

[Εικόνα στη σελίδα 22]

Η πρώτη ευρωπαϊκή τάξη της Σχολής Διακονικής Εκπαίδευσης αποφοίτησε στις 18 Ιουνίου 1989 στη Βιέννη της Αυστρίας

[Εικόνες στη σελίδα 23]

Στις Ηνωμένες Πολιτείες η τρίτη τάξη της Σχολής Διακονικής Εκπαίδευσης αποφοίτησε στις 13 Νοεμβρίου 1988, και η τέταρτη τάξη στις 11 Ιουνίου 1989

[Εικόνα στη σελίδα 27]

Το τμήμα του Μαυρίκιου περιλαμβάνει κτίριο γραφείων και κατοικιών. Στη μια πλευρά του κτιρίου υπάρχει Αίθουσα Βασιλείας

[Εικόνες στη σελίδα 28]

Τέσσερα ξεχωριστά κτίρια περιτριγυρισμένα από πυκνόφυτους τροπικούς κήπους απαρτίζουν το συγκρότημα του Μπέθελ στο Ελ Σαλβαδόρ, εμβαδού 8.900 τ.μ. Το συγκρότημα έχει καινούρια ρεσεψιόν, τραπεζαρία για 200 άτομα και δωμάτια για 72 εθελοντές που εργάζονται στο Μπέθελ

[Εικόνες στη σελίδα 29]

Το συγκρότημα του τμήματος στο Περού έχει καινούρια αποθήκη και Αίθουσα Βασιλείας, καθώς και 36 επιπρόσθετα δωμάτια—συνολικά 58 δωμάτια. Δεξιά η ρεσεψιόν

[Εικόνες στη σελίδα 30]

Στην Ιαπωνία το νέο οχταώροφο κτίριο κατοικιών του τμήματος έχει εμβαδόν 8.980 τ.μ. και περιλαμβάνει 128 δωμάτια για τους εθελοντές που εργάζονται στο Μπέθελ. Το νέο εργοστάσιο έχει εμβαδόν 22.600 τ.μ. Δεξιά η ρεσεψιόν