Στο επόμενο κιόλας σπίτι, συνάντησε τη Μγα Τζάινγκ, μια Κάρεν Βαπτίστρια, η οποία άκουσε πρόθυμα το άγγελμα της Βασιλείας. Σύντομα, η Μγα Τζάινγκ και οι κόρες της, η Τσου Μέι (Ντέζι) και η Νιν Μέι (Λίλι), άρχισαν να μελετούν τη Γραφή και να σημειώνουν καλή πνευματική πρόοδο. Μολονότι η Μγα Τζάινγκ πέθανε έπειτα από λίγο καιρό, η Λίλι, η νεότερη κόρη της, έγινε αργότερα η πρώτη Κάρεν που βαφτίστηκε ως Μάρτυρας του Ιεχωβά. Βαφτίστηκε επίσης και η Ντέζι.

Η Λίλι και η Ντέζι έγιναν ζηλώτριες σκαπάνισσες και άφησαν μια μόνιμη κληρονομιά. Σήμερα, εκατοντάδες από τους απογόνους τους και τα άτομα με τα οποία μελετούσαν τη Γραφή υπηρετούν τον Ιεχωβά στη Μιανμάρ και στο εξωτερικό.

Τελικά, το Μάιο του 1941, η αποικιακή κυβέρνηση στην Ινδία έστειλε τηλεγράφημα στη Γιανγκόν, με το οποίο έδινε εντολή στις τοπικές αρχές να κατασχέσουν τα έντυπά μας. Δύο αδελφοί που εργάζονταν στο τηλεγραφείο είδαν το τηλεγράφημα και ειδοποίησαν αμέσως τον Μικ Ένγκελ. Ο Μικ τηλεφώνησε στη Λίλι και στη Ντέζι, και έσπευσαν στην αποθήκη, από όπου πήραν τα υπόλοιπα 40 κιβώτια με έντυπα και τα έκρυψαν σε ασφαλή σπίτια σε διάφορα σημεία της Γιανγκόν. Όταν έφτασαν οι αρχές, τα έντυπα είχαν εξαφανιστεί.

Στις 11 Δεκεμβρίου 1941, τρεις ημέρες μετά την επίθεση της Ιαπωνίας στο Περλ Χάρμπορ, οι ιαπωνικές βόμβες άρχισαν να πέφτουν βροχή στη Βιρμανία. Εκείνο το σαββατοκύριακο, μια μικρή ομάδα Μαρτύρων συγκεντρώθηκε σε ένα πολύ μικρό διαμέρισμα πάνω από τον Κεντρικό Σιδηροδρομικό Σταθμό της Γιανγκόν. Εκεί, έπειτα από μια αξιοπρεπή Γραφική ομιλία, η Λίλι βαφτίστηκε επίσημα στην μπανιέρα του σπιτιού.

Μόνο μια χούφτα Μάρτυρες παρέμειναν στη Βιρμανία. Η Λίλι και η Ντέζι μετακόμισαν στην Πιν Ου Λουίν (Μάιμγιο), μια ήσυχη πόλη σε μια λοφοπλαγιά κοντά στη Μανταλέι, όπου έσπειραν σπόρους της αλήθειας οι οποίοι αργότερα καρποφόρησαν.