Το 1938 η επίβλεψη του έργου στη Βιρμανία μεταβιβάστηκε από το γραφείο τμήματος της Ινδίας στο γραφείο τμήματος της Αυστραλίας, και άρχισαν να φτάνουν στη Βιρμανία σκαπανείς από την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία. Μεταξύ εκείνων των αφοσιωμένων εργατών ήταν ο Φρεντ Πέιτον, ο Έκτορ Όουτς, ο Φρανκ Ντιούαρ, ο Μικ Ένγκελ και ο Στιούαρτ Κέλτι. Όλοι αυτοί οι αδελφοί ήταν σκαπανείς με την πραγματική σημασία της λέξης.

Ο Φρεντ Πέιτον ανέφερε: «Τα τέσσερα χρόνια που ήμουν στη Βιρμανία, κήρυξα στο μεγαλύτερο τμήμα της χώρας. Σε αυτό το διάστημα, πέρασα ελονοσία, τύφο, δυσεντερία και άλλα προβλήματα υγείας. Έπειτα από μια κουραστική ημέρα στην υπηρεσία, πολλές φορές δεν είχα πού να κοιμηθώ. Ωστόσο, ο Ιεχωβά φρόντιζε πάντοτε για τις ανάγκες μου και με βοηθούσε να συνεχίζω με τη δύναμη του πνεύματός του».

Με τα σύννεφα του πολέμου να πυκνώνουν στον ορίζοντα, η πολυδιαφημισμένη δημόσια ομιλία με τίτλο «Ο Παγκόσμιος Πόλεμος Εγγύς» προσέλκυσε σε μεγάλο βαθμό το ενδιαφέρον του κοινού. «Ποτέ δεν είχα δει να γεμίζει κάποια αίθουσα τόσο γρήγορα», είπε ο Φρεντ Πέιτον. «Όταν άνοιξα τις μπροστινές πόρτες, πλήθος κόσμου ανέβηκε με ορμή τα σκαλοπάτια και ξεχύθηκε στο χώρο του ακροατηρίου. Σε λιγότερο από δέκα λεπτά, πάνω από 1.000 άνθρωποι στριμώχτηκαν σε μια αίθουσα 850 θέσεων».