Στην Ανατολή και στη Δύση, ο Ιεχωβά Ενισχύει το Λαό Του

ΣΕ ΤΟΜΕΙΣ όπου το έργο κηρύγματος είναι απαγορευμένο, σε τόπους οι οποίοι σπαράσσονται από τη βία και σε χώρες όπου οι απαγορεύσεις έχουν πρόσφατα αρθεί—πραγματικά, σε ολόκληρο τον παγκόσμιο αγρό—ο Ιεχωβά συνεχίζει να παρέχει στους Μάρτυρές του «δύναμη που ξεπερνάει το φυσιολογικό».—2 Κορινθίους 4:7.

Ευημερία Κάτω από Απαγόρευση

Σε κάποιο αρχιπέλαγος της Άπω Ανατολής, το έργο κηρύγματος βρίσκεται υπό απαγόρευση εδώ και 17 χρόνια. Μήπως έχουν αποθαρρυνθεί οι Μάρτυρες; Όχι, καθόλου! Τον περασμένο Μάιο, έφτασαν ένα νέο ανώτατο αριθμό 10.756 ευαγγελιζομένων, από τους οποίους οι 1.297 υπηρέτησαν ως ολοχρόνιοι διάκονοι. Καθώς οι παγκόσμιες συνθήκες χειροτερεύουν, οι κάτοικοι των νησιών περισσότερο από ποτέ άλλοτε ακούνε ευνοϊκά την αλήθεια. Έτσι οι Μάρτυρες ανέφεραν ότι διεξάγουν 15.654 Γραφικές μελέτες στα σπίτια των ενδιαφερόμενων ατόμων. Νωρίτερα, 25.397 άτομα παρακολούθησαν τις συναθροίσεις οι οποίες διεξάχτηκαν ήσυχα σε ανάμνηση του θανάτου του Ιησού.

Όταν διεξάχτηκαν οι Συνελεύσεις Περιφερείας «Θεία Διδασκαλία»—και πάλι με σύνεση σύμφωνα με τις τοπικές συνθήκες—οι αδελφοί ήταν χαρούμενοι που έλαβαν, στην τοπική γλώσσα, τα αντίτυπά τους των ίδιων καινούριων εκδόσεων που παρουσιάστηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι μεταφραστές, οι διορθωτές και άλλοι είχαν εργαστεί εθελοντικά υπερωρίες, ώστε να μπορούν να προετοιμάσουν εγκαίρως το κύριο έντυπο, με τις εκατοντάδες σελίδες που έχει αυτό. Μάλιστα ένα συνεργατικό τυπογραφείο, το οποίο δεν ανήκει σε Μάρτυρες, με χαρά έκανε εξαιρετική εργασία εκτύπωσης και βιβλιοδεσίας. Όσοι παρακολούθησαν τη συνέλευση ήταν χαρούμενοι που έλαβαν αυτό το έντυπο που έχει χίλιες και πλέον έγχρωμες εικόνες. Πολλοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι σέβονται τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, και η εναντίωση προέρχεται κυρίως από τον κλήρο του Χριστιανικού κόσμου. Υπάρχει η ελπίδα ότι σύντομα η απαγόρευση θα αρθεί.

Τι θα Λεχτεί Σχετικά με τις Χώρες της Αμερικής;

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε αυτές τις Δυτικές χώρες είναι ενωμένοι με τους αδελφούς τους στην Ανατολή όσον αφορά το θαρραλέο χειρισμό των προβλημάτων τους, και το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά τούς βοηθάει να υπερνικούν δύσκολες καταστάσεις. Πάρτε για παράδειγμα την ακόλουθη έκθεση από μια λατινοαμερικανική χώρα όπου τα καρτέλ των εμπόρων ναρκωτικών οργώνουν τις ζούγκλες.

Ένας όμιλος Μαρτύρων πήρε το λεωφορείο για να πάει σε έναν απομονωμένο τομέα. Καθώς κατέβηκαν από το λεωφορείο, πρόσεξαν ένα μικρό παράπλευρο δρόμο που οδηγούσε έξω από το χωριό. Έτσι οι πέντε αδελφοί έφυγαν για να δουν πού οδηγούσε ο μικρός χωματόδρομος, αφού ανέθεσαν στις αδελφές και στα παιδιά να εργαστούν μέσα στο χωριό. Ένας από τους αδελφούς αφηγείται:

«Ύστερα από περπάτημα δύο ωρών κατά μήκος του δρόμου βρήκαμε πολύ λίγα σπίτια. Μετά, οχτώ οπλισμένοι άντρες με κουκούλες στα κεφάλια τους ξαφνικά βγήκαν από το δάσος. Μερικοί είχαν πολυβόλα και άλλοι είχαν μεγάλα μαχαίρια. Τι είχαμε να αντιμετωπίσουμε; Αρχίσαμε να ρωτάμε τι ήθελαν, αλλά μας είπαν να ησυχάσουμε και να μη μιλάμε—μόνο να προχωρούμε μπροστά. Το κάναμε! Δύο ακόμη ώρες περπάτημα μέσα από πυκνή θαμνώδη ζούγκλα μάς έφεραν σε ένα ξέφωτο το οποίο ήταν προφανώς κάποιο εξοπλισμένο στρατόπεδο. Φρουροί με όπλα βρίσκονταν παντού. Στο κέντρο υπήρχε ένα καλοχτισμένο σπίτι προς το οποίο μας πήγαιναν.

»Αφού καθήσαμε, μας μίλησε κάποιος ο οποίος ήταν προφανώς ο επικεφαλής του στρατοπέδου. Ήταν καλοντυμένος, πολύ μορφωμένος και αρκετά αξιοπρεπής. Έδειξε έναν από τον όμιλο των αδελφών μας και του είπε να σηκωθεί. Κατόπιν τον ρώτησε: ‘Τι σκέφτεσαι για την ομάδα [μας];’ Συνειδητοποιώντας πλήρως το πού βρισκόμασταν, ο αδελφός απάντησε: ‘Είμαστε πληροφορημένοι σχετικά με την ομάδα σας, αλλά δεν ενδιαφερόμαστε για αυτήν ή για κάποια άλλη πολιτική ομάδα. Ο μοναδικός λόγος για τον οποίο βρισκόμαστε εδώ είναι για να κηρύξουμε σχετικά με τη Βασιλεία του Ιεχωβά Θεού μέσω του Χριστού Ιησού. Αυτή σύντομα θα καταστρέψει όλες τις πολιτικές κυβερνήσεις αυτού του συστήματος πραγμάτων και θα φέρει θαυμαστές ευλογίες στους ανθρώπους πάνω σε αυτή τη γη κάτω από Παραδεισιακές συνθήκες—κάτι το οποίο ούτε άνθρωπος ούτε κάποια ομάδα ανθρώπων μπορούν να κάνουν’.

»Η στάση του άντρα άλλαξε. Άρχισε να κάνει ερωτήσεις. ‘Πού τα έμαθες όλα αυτά; Πώς προετοιμάστηκες ώστε να μιλάς με αυτόν τον τρόπο;’ Επί μιάμιση ώρα, είχαμε τη δυνατότητα να δώσουμε καλή μαρτυρία σχετικά με τις παγκόσμιες συνθήκες και να δείξουμε ότι η Αγία Γραφή προσδιορίζει τη μοναδική ελπίδα για το ανθρώπινο γένος. Επίσης εξηγήσαμε το κεφάλαιο 13 της προς Ρωμαίους επιστολής—ότι υπακούμε στις υπάρχουσες εξουσίες, αλλά όταν υπάρχει σύγκρουση μεταξύ του Λόγου του Ιεχωβά και αυτών, πρώτιστα υπακούμε στον Θεό μας, τον Ιεχωβά. Τελικά, του προσφέραμε τα βιβλία που είχαμε. Πήρε τρία από αυτά και μια Αγία Γραφή και, προς μεγάλη έκπληξή μας, μάς έδωσε συνεισφορά για αυτά. Είπε ότι θα τα διάβαζε.

»Έπειτα, ο αρχηγός έκανε νόημα σε έναν από τους άντρες να μας πάρει έξω από το στρατόπεδο. Σύντομα βρισκόμασταν στο δρόμο μας της επιστροφής, ευχαριστώντας τον Ιεχωβά για τη νίκη που είχαμε σε έναν άλλον τομέα επίδοσης μαρτυρίας».

Στη Σπαρασσόμενη από Διαμάχες Αφρική

Στο μέσο της απόστασης μεταξύ της Άπω Ανατολής και της μακρινής Δύσης βρίσκεται η αφρικανική ήπειρος. Φυλετικές συγκρούσεις έχουν μετατρέψει μερικές χώρες εκεί σε δίνες βίας. Στη Λιβερία, ο λαός του Ιεχωβά έχει και πάλι επηρεαστεί βαθιά από μια ξαφνική όξυνση του εμφύλιου πολέμου. Στην αρχή γίνονταν μάχες μέσα και γύρω από την πρωτεύουσα στη διάρκεια του Οκτωβρίου και του Νοεμβρίου του 1992. Κατόπιν, καθώς ο πόλεμος εξαπλωνόταν στο εσωτερικό της χώρας, ολόκληρες εκκλησίες διαλύονταν καθώς οι αδελφοί έφευγαν στα δάση μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους. Ωστόσο, ο ζήλος τους έχει παραμείνει αμείωτος. Καθώς έφευγαν, κήρυτταν, και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δοθεί μεγάλη μαρτυρία στα πιο απόμακρα μέρη της ενδοχώρας.

Κάποια εκκλησία εκτοπισμένων αδελφών οικοδόμησε μια προσωρινή Αίθουσα Βασιλείας στη μέση μιας φυτείας καουτσουκόδεντρων. Σε κάποια πόλη που βρισκόταν κοντά στο μέτωπο, στη διάρκεια της μέρας οι πολίτες κατέφευγαν στη φυτεία καουτσουκόδεντρων, η οποία βρισκόταν τριγύρω, για να αποφύγουν τον εναέριο βομβαρδισμό. Οι ντόπιοι αδελφοί (περιλαμβανομένων και πολλών εκτοπισμένων ευαγγελιζομένων από την πρωτεύουσα, τη Μονρόβια) διευθετούσαν να ενασχολούνται στη διακονία αγρού, και μπορούσε να τους βλέπει κάποιος τακτικά να κηρύττουν στα χιλιάδες άτομα που είχαν βρει καταφύγιο κάτω από τα καουτσουκόδεντρα! Όποτε πλησίαζε κάποιο αεροπλάνο, οι αδελφοί και οι αδελφές πηδούσαν σε κάποιο κοντινό χαράκωμα και έπειτα, όταν ο κίνδυνος είχε περάσει, συνέχιζαν τη μαρτυρία τους.

Είναι άξιο θαυμασμού το γεγονός ότι οι χίλιοι και πλέον ευαγγελιζόμενοι οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να στέλνουν εκθέσεις στην Εταιρία έχουν φτάσει κατά μέσο όρο, παρά τις συνθήκες αυτές του εμφύλιου πολέμου, τις 18,1 ώρες στην υπηρεσία αγρού και διεξάγουν 3.111 Γραφικές μελέτες κάθε μήνα.

Στην Αφρική, κατά τη διάρκεια των περασμένων τεσσάρων ετών, οι απαγορεύσεις στο έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά έχουν αρθεί σε 18 χώρες. Και τι χαρά! Στις 12 Αυγούστου, η απαγόρευση στους Μάρτυρες στη Μαλάουι η οποία είχε επιβληθεί τον Οκτώβριο του 1967 άρθηκε. Το κήρυγμα των καλών νέων το οποίο γινόταν κάτω από την επιφάνεια πήγαινε πάντοτε καλά, αλλά τώρα οι Μάρτυρες είναι δυνατόν να προχωρήσουν ελεύθερα, μολονότι θα πρέπει να περιμένουν την ανάσταση για να χαιρετήσουν και πάλι τους πολλούς αγαπητούς συντρόφους τους οι οποίοι δολοφονήθηκαν από τους καταπιεστές.

Στη Μοζαμβίκη, ένα σύμφωνο ειρήνης τέθηκε σε ισχύ στις 4 Οκτωβρίου 1992. Τομείς οι οποίοι προηγουμένως ήταν απρόσιτοι εξαιτίας του σαρωτικού πολέμου των περασμένων 16 ετών τώρα προσεγγίζονται. Στην περιοχή Καριόκο, αποκαταστάθηκε η επικοινωνία με 375 αδελφούς και αδελφές οι οποίοι είχαν χάσει κάθε επαφή με την οργάνωση στα εφτά περασμένα έτη. Μια ειδική μονοήμερη συνέλευση διεξάχτηκε στο Μιλάνζ, πρωτεύουσα της περιοχής η οποία προηγουμένως ήταν γνωστή ως η τοποθεσία ενός στρατοπέδου συγκέντρωσης και κέντρου «αναμόρφωσης» Μαρτύρων του Ιεχωβά, πολλοί από τους οποίους ήταν πρόσφυγες από τη Μαλάουι. Παρευρέθηκε ένα εκπληκτικό σύνολο από 2.915 άτομα, περιλαμβανομένου και του διοικητή της πόλης, ο οποίος καλωσόρισε τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Έτσι, το πρώην «αναμορφωτικό» κέντρο έγινε κέντρο θείας διδασκαλίας για εκείνη τη μέρα.

Ένας ιεραπόστολος γράφει: «Σχετικά με τους αδελφούς μας που βρέθηκαν σε προσφυγικά στρατόπεδα στην επαρχία Τέτε, μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση έγινε από έναν εκπρόσωπο της Ύπατης Αρμοστείας του Ο.Η.Ε. για τους Πρόσφυγες (UNHCR). Αυτός είπε ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είχαν οργανώσει τα δικά τους στρατόπεδα ξεχωριστά από τις άλλες ομάδες. ‘Το στρατόπεδό τους’, είπε, ‘ήταν το μοναδικό το οποίο λειτουργούσε σωστά’, προσθέτοντας ότι, ‘οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι καθαροί, οργανωμένοι και εκπαιδευμένοι’. Κατόπιν προσφέρθηκε να με πάρει με το αεροπλάνο να διασχίσουμε τη ζούγκλα για να δω και μόνος μου. Από τον αέρα, ο πιλότος έδειξε δύο στρατόπεδα. Το ένα ήταν άθλιο και βρώμικο, με σπίτια από λάσπη κολλημένα το ένα δίπλα στο άλλο χωρίς κανένα σχεδιασμό. Το άλλο ήταν καλά σχεδιασμένο, με σπίτια τα οποία ήταν στη σειρά και χωρίζονταν από δρόμους. Τα σπίτια είχαν τακτοποιημένη όψη και σκουπισμένες αυλές. Μερικά μάλιστα ήταν βαμμένα με αυτοσχέδια μπογιά. ‘Μαντέψτε ποιο ανήκει σε εσάς;’ είπε ο πιλότος. Ήταν μεγάλη χαρά για εμένα να συναντήσω τους αδελφούς σε αυτό το στρατόπεδο. Υπάρχουν τώρα οχτώ εκκλησίες σε αυτό το χωριό των Μαρτύρων».

Στη «Χώρα του Αετού»

Όχι, αυτός δεν είναι ο αετός των Η.Π.Α.! Μεταξύ Ανατολής και Δύσης βρίσκεται μια ευρωπαϊκή χώρα, η Αλβανία, η οποία στην επίσημη γλώσσα αποκαλείται Σκιπερία, όνομα που σημαίνει «Η Χώρα του Αετού». Πρόσφατα, η απάνθρωπη 50χρονη απαγόρευση που είχε επιβληθεί στους Μάρτυρες του Ιεχωβά σε αυτή τη χώρα άρθηκε, και αυτοί μπορούν να ενωθούν με τους αδελφούς τους από την Ανατολή και από τη Δύση απολαμβάνοντας ελευθερία στη λατρεία. Αυτοί πραγματικά ‘εξαγοράζουν τον εύκαιρο χρόνο’. (Εφεσίους 5:16) Η πρώτη συνέλευση στην ιστορία της Αλβανίας, μια μονοήμερη συνέλευση, διεξάχτηκε στο Εθνικό Θέατρο, στην πρωτεύουσα, τα Τίρανα, την Κυριακή 21 Μαρτίου. Το Σάββατο το απόγευμα μια χαρούμενη ομάδα από 75 Μάρτυρες εθελοντές είχε μετατρέψει τον ερειπωμένο χώρο συνάντησης σε μια φωτεινή, καθαρή αίθουσα συνέλευσης. Ο διευθυντής έμεινε άφωνος. Επίσης θα πρέπει να σημειωθεί ότι από τους 75 εθελοντές, μόνο περίπου 20 είχαν βαφτιστεί!

Ο καιρός δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερος. Καθώς εκπρόσωποι από το εξωτερικό έφταναν, χαιρετισμοί—κυρίως με χειραψίες και αγκαλιάσματα—έκαναν εκείνη τη μέρα ειδικής συνέλευσης πολύ ειδική. Με τις παλάμες απλωμένες προς τον ουρανό, ο αδελφός Νάσο Ντόρι εκφώνησε την αρχική προσευχή. Αυτός είχε βαφτιστεί το 1930 και τώρα είναι από νομική άποψη τυφλός. Το πρόγραμμα παρουσιάστηκε στην αλβανική, το μεγαλύτερο μέρος από τους ξένους ειδικούς σκαπανείς. Τα 585 άτομα στο ακροατήριο έψαλλαν τον ύμνο «Χριστιανική Αφιέρωση»—έναν από τους έξι ύμνους οι οποίοι είχαν μεταφραστεί στην αλβανική για την περίσταση—καθώς 41 νέοι αδελφοί και αδελφές προχωρούσαν προς την πισίνα την οποία οι επισκέπτες Έλληνες αδελφοί είχαν με καλοσύνη εγκαταστήσει μέσα στην τοπική Αίθουσα Βασιλείας. Τι αλλαγή! Προηγουμένως, το να έχει κάποιος στην κατοχή του μια Αγία Γραφή σήμαινε ότι θα τον έστελναν σε στρατόπεδα εργασίας, και οι συναθροίσεις περιορίζονταν σε ομίλους των δύο ή τριών ατόμων.

Την επομένη της συνέλευσης, το γραφείο της Σκοπιάς έλαβε ένα τηλεφώνημα από το διευθυντή του θεάτρου. Συνήθως αυτός δεν ενδιαφέρεται και πολύ για το ποιος χρησιμοποιεί το θέατρο. Αυτή είναι δουλειά του βοηθού διευθυντή. Αλλά αυτός είπε: «Απλώς έπρεπε να σας τηλεφωνήσω για να σας ευχαριστήσω. Ποτέ δεν έχω δει αυτόν το χώρο τόσο καθαρό. Αν έπρεπε να το περιγράψω, θα έλεγα ότι μια πνοή από τον ουρανό κατέβηκε στο θέατρό μας χτες. Οποτεδήποτε θα θέλατε να χρησιμοποιήσετε τις εγκαταστάσεις μας, παρακαλώ ελάτε πάλι, και θα σας δώσουμε προτεραιότητα. Ξέρετε, πραγματικά θα έπρεπε να κανονίζουμε να έρχεστε κάθε τρεις μήνες χωρίς να πληρώνετε ενοίκιο».

Οι Μάρτυρες επέστρεψαν στις πόλεις τους ενισχυμένοι και ευγνώμονες και άρχισαν να προετοιμάζονται για την Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού. Μόλις 15 μέρες αργότερα, την Τρίτη 6 Απριλίου, η πρώτη φανερή Ανάμνηση διεξάχτηκε σε εφτά τοποθεσίες.

Στην πόλη Μπεράτι, οι παρόντες στις συναθροίσεις έχουν αυξηθεί σε σχεδόν 170, και ο τοπικός ιερέας είναι εξαγριωμένος. Από τους 33 ευαγγελιζομένους της Βασιλείας στο Μπεράτι, οι 21 βαφτίστηκαν στη συνέλευση. Το Μπεράτι ανέφερε 472 άτομα τα οποία παρακολούθησαν την Ανάμνηση. Σε άλλες συναθροίσεις για την Ανάμνηση ο αριθμός αυτών που παρακολούθησαν ήταν επίσης αξιοσημείωτος, ως αποτέλεσμα της θαυμάσιας κατεύθυνσης που δόθηκε από τους ειδικούς σκαπανείς.

Στην πιο Καθολική πόλη της Αλβανίας, τη Σκόδρα, όπου υπάρχει ένας ναός τύπου βασιλικής, η Καθολική εκκλησία άρχισε να τυπώνει ένα μηνιαίο ειδησεογραφικό δελτίο, και κάθε τεύχος του ασχολείται με το «Πώς να Αποφεύγει Κάποιος τους Μάρτυρες του Ιεχωβά». Το τελευταίο τεύχος ανέφερε: «Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν εισβάλει στη Σκόδρα»! Το μεγάλο στράτευμα των δύο Μαρτύρων που βρίσκονται εκεί συγκέντρωσε 74 ευγενικούς και σοβαρά σκεπτόμενους ανθρώπους στην Ανάμνηση. Αφού άκουσαν την ομιλία της Ανάμνησης, 15 οικογένειες ζήτησαν οικιακές Γραφικές μελέτες. Σε μια άλλη πόλη, το Δυρράχιο, όπου υπάρχει ένα στράτευμα από τέσσερις Μάρτυρες, οι παρόντες έφτασαν το θαυμάσιο αριθμό των 79 ατόμων.

Εξαιτίας της εναντίωσης από Καθολικούς νεαρούς, οι οποίοι απείλησαν να διώξουν τους Μάρτυρες με πέτρες, η συνάθροιση της Ανάμνησης στο ορεινό χωριό Καλμέτι ι Φόουγκελ μεταφέρθηκε στο σπίτι ενός τοπικού αδελφού, όπου 22 άτομα την παρακολούθησαν ειρηνικά. Υπάρχουν πέντε ευαγγελιζόμενοι σε αυτόν τον όμιλο, από τους οποίους οι τρεις βαφτίστηκαν στη συνέλευση στα Τίρανα.

Στη Βλόρα δύο νεαροί έλαβαν ένα αντίτυπο της Σκοπιάς, το διάβασαν και έγραψαν στην Εταιρία: «Εμείς τώρα αποκαλούμαστε Μάρτυρες του Ιεχωβά λόγω της αλήθειας που έχουμε μάθει από τη Σκοπιά. Παρακαλούμε στείλτε μας βοήθεια». Δύο ειδικοί σκαπανείς διορίστηκαν εκεί, και ο ένας από αυτούς τους νεαρούς γρήγορα απέκτησε τα προσόντα του ευαγγελιζομένου. Ήταν χαρούμενος που βρισκόταν ανάμεσα στους 64 που παρακολούθησαν την Ανάμνηση στη Βλόρα.

Ένας Αλβανός αδελφός ο οποίος έμαθε την αλήθεια στις Ηνωμένες Πολιτείες επέστρεψε στη δεκαετία του 1950 στη γενέτειρα πόλη του, το Αργυρόκαστρο, όπου υπηρέτησε στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό μέχρι το θάνατό του. Έσπειρε τους σπόρους της αλήθειας στην καρδιά του γιου του. Όταν η απαγόρευση άρθηκε, αυτός ο γιος ζήτησε τη βοήθεια της Εταιρίας Σκοπιά. Κάποιο άλλο ενδιαφερόμενο άτομο που ζει σε ένα χωριό λίγο πιο βόρεια είχε επίσης γράψει ζητώντας βοήθεια, και έτσι τέσσερις ειδικοί σκαπανείς στάλθηκαν εκεί. Την Τετάρτη το πρωί, την επομένη της Ανάμνησης, ένας από αυτούς τηλεφώνησε στο γραφείο της Εταιρίας, στα Τίρανα: «Δεν μπορούσα να συγκρατηθώ και να μη σας πω πόσο πολλά έχει επιτελέσει το πνεύμα του Ιεχωβά. Είμαστε τόσο ευτυχισμένοι. Η Ανάμνηση είχε επιτυχία». Την παρακολούθησαν 106 άτομα, περιλαμβανομένου και του ομίλου τους που αριθμεί εφτά ευαγγελιζομένους της Βασιλείας.

Πόσοι συνολικά παρακολούθησαν την Ανάμνηση; Το 1992, όταν υπήρχαν μόνο 30 ευαγγελιζόμενοι της Βασιλείας, αυτοί που παρακολούθησαν ήταν 325. Το 1993, οι 131 ευαγγελιζόμενοι συγκέντρωσαν 1.318 άτομα τα οποία παρακολούθησαν. Τόσο το ένα έτος, όσο και το άλλο, αυτοί που παρακολούθησαν ήταν δεκαπλάσιοι από τον αριθμό των ευαγγελιζομένων. Πόσο συναρπαστικό είναι να βλέπει κανείς ‘το ελάχιστο να γίνεται χίλια’ σε μια τόσο μικρή περίοδο χρόνου!—Ησαΐας 60:22.

«Μάκρυνον τα Σχοινία Σου»

Καθώς το έργο κηρύγματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά επεκτείνεται σε όλες τις γωνιές της γης, η πρόσκληση αντηχεί: «Πλάτυνον τον τόπον της σκηνής σου και ας εκτείνωσι τα παραπετάσματα των κατοικιών [της μεγάλης σκηνής, ΜΝΚ] σου· μη φεισθής· μάκρυνον τα σχοινία σου και στερέωσον τους πασσάλους σου. Διότι θέλεις εκταθή εις τα δεξιά και εις τα αριστερά». (Ησαΐας 54:2, 3) Αυτή η ραγδαία επέκταση στη ‘μεγάλη σκηνή’ του Θεού—η οποία εκπροσωπείται από την παγκόσμια εκκλησία των λάτρεών του—έχει πραγματικά γίνει φανερή στην Ανατολική Ευρώπη, ιδιαίτερα στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Αφού υποστήριξε τους δούλους του στη διάρκεια δεκαετιών καταπίεσης, ο Ιεχωβά τώρα προμηθεύει στους Μάρτυρές του τη δυναμική ενέργεια η οποία χρειάζεται για να επεκταθεί και να ενισχυθεί η οργάνωση.

Στη Μόσχα της Ρωσίας, στο Στάδιο Λοκομοτίφ, στις 22-25 Ιουλίου, ένας ανώτατος αριθμός 23.743 ατόμων παρακολούθησαν μια διεθνή συνέλευση-ορόσημο από τη σειρά συνελεύσεων «Θεία Διδασκαλία» του περασμένου έτους. Ποιος θα μπορούσε να σκεφτεί ακόμη και πριν από δύο χρόνια ότι θα ήταν δυνατόν κάτι τέτοιο; Και όμως αυτό έγινε! Περισσότερα από 1.000 άτομα ήρθαν από την Ιαπωνία και την Κορέα, περίπου 4.000 ήρθαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, και χιλιάδες άλλοι ήρθαν από 30 και πλέον χώρες του Νότιου Ειρηνικού, της Αφρικής, της Ευρώπης και άλλων περιοχών—πραγματικά ένα σμίξιμο Ανατολής και Δύσης. Πόσο ενθαρρυντικό ήταν για όλους αυτούς να αναμειχτούν ελεύθερα με περισσότερους από 15.000 Ρώσους αδελφούς και αδελφές τους! Η χαρά δεν γνώριζε όρια.

Ήταν αξιοθαύμαστο το γεγονός ότι βαφτίστηκαν συνολικά 1.489 καινούριοι Μάρτυρες. Στο βάφτισμα δόθηκε μεγάλη δημοσιότητα από τα μέσα ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο, περιλαμβανομένης και μιας υπέροχης φωτογραφίας που δημοσιεύτηκε στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας Δε Νιου Γιορκ Τάιμς (The New York Times). Αν και το χειροκρότημα ήταν βροντερό στη διάρκεια του βαφτίσματος, ξεπεράστηκε από εκείνο που ακούστηκε στη διάρκεια της τελικής ομιλίας όταν, αφού ο ομιλητής ευχαρίστησε τους 4.752 εθελοντές και τους αξιωματούχους οι οποίοι είχαν βοηθήσει να διεξαχτεί η συνέλευση με τόση επιτυχία, είπε: «Πάνω από όλους, ευχαριστούμε τον Ιεχωβά!» Ναι, το πνεύμα του Ιεχωβά είχε συγκρατήσει την ισχυρή εναντίωση που προερχόταν από τους Ορθόδοξους θρησκευομένους και παρείχε τη ζωτική ενέργεια η οποία έκανε τη συνέλευση μια συναρπαστική πραγματικότητα.

Περισσότερα επρόκειτο να συμβούν, ωστόσο, στην ουκρανική πόλη Κίεβο, στις 5-8 Αυγούστου. Και πάλι, πρόθυμοι εθελοντές ανακαίνισαν τελείως το στάδιο, και αυτή η πελώρια Αίθουσα Βασιλείας φιλοξένησε τα 64.714 άτομα που ήταν ο ανώτατος αριθμός των παρευρεθέντων. Ακόμη μια φορά, οι Μάρτυρες ήρθαν από την Ανατολή και τη Δύση και από όλα τα ενδιάμεσα μέρη. Οι κύριες ομιλίες εκφωνήθηκαν σε 12 γλώσσες. Περίπου 53.000 εκπροσώπους, οι οποίοι έφτασαν με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, έπρεπε να τους υποδεχτούν σε σταθμούς και αεροδρόμια και να τους μεταφέρουν στα καταλύματά τους σε ξενοδοχεία, σχολεία και ιδιωτικά σπίτια, καθώς και σε πλοία. Όλα αυτά έγιναν με ελάχιστες δαπάνες, με ομαλή και αποτελεσματική οργάνωση η οποία προκάλεσε εκφράσεις θαυμασμού και επαίνου από την αστυνομία της πόλης.

Το αποκορύφωμα του προγράμματος της συναρπαστικής συνέλευσης ήταν το βάφτισμα το οποίο κράτησε δυόμισι ολόκληρες ώρες. Συνολικά 7.402 καινούριοι αδελφοί και αδελφές συμβόλισαν την αφιέρωσή τους στον Ιεχωβά, ενώ το χειροκρότημα αντηχούσε ξανά και ξανά γύρω από το τεράστιο στάδιο. Αυτός ήταν μεγαλύτερος από τον προηγούμενο ανώτατο αριθμό βαφτισθέντων όλων των εποχών ο οποίος έφτασε τους 7.136 και αναφέρθηκε όταν 253.922 άτομα συγκεντρώθηκαν για να παρακολουθήσουν τη συνέλευση στην Πόλη της Νέας Υόρκης το 1958.

Καθώς αυτός ο καιρός κρίσης τώρα πλησιάζει προς το τέλος του, προβατοειδείς άνθρωποι από την Ανατολή, τη Δύση ακόμη και «το πιο απομακρυσμένο μέρος της γης» συγκεντρώνονται σε μια ενότητα που δεν έχει το όμοιό της σε ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία. Πράγματι, ένα «μεγάλο πλήθος . . . από όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες» συμμετέχει με τον πνευματικό Ισραήλ στη διακήρυξη της πίστης τους στην πολύτιμη λυτρωτική θυσία του Ιησού, η οποία είναι το θεμέλιο όλων εκείνων που επιτυγχάνονται για τη δικαίωση της κυρίαρχης διακυβέρνησης του Ιεχωβά.—Πράξεις 1:8· Αποκάλυψη 7:4, 9, 10.

[Εικόνα στη σελίδα 8, 9]

Η Ανατολή σμίγει με τη Δύση στη Μόσχα και στο Κίεβο