ΑΛΩΝΙΣΜΑ

Η διαδικασία αποχωρισμού των σπόρων από το στέλεχος και το περίβλημά τους. Αν αυτοί που σταχυολογούσαν είχαν να αλωνίσουν μικρή ποσότητα ή αν οι σπόροι είχαν μικρό μέγεθος, όπως συμβαίνει με το κύμινο, ή αν το αλώνισμα γινόταν μυστικά στη διάρκεια επικίνδυνων καιρών, χρησιμοποιούσαν ένα ραβδί ή έναν αρθρωτό κόπανο για να χτυπούν τα στάχυα με το χέρι, είτε στο έδαφος είτε σε κάποιο πατητήρι.—Κρ 6:11· Ρθ 2:17· Ησ 28:27.

Ωστόσο, το αλώνι ήταν το μέρος όπου γινόταν φυσιολογικά η διαδικασία του αλωνίσματος. Το αλώνι, που συνήθως βρισκόταν πάνω σε ύψωμα όπου φυσούσαν άνεμοι, ήταν μια επίπεδη κυκλική επιφάνεια με διάμετρο μέχρι 15 μ., είτε από πέτρα είτε από πατημένο χώμα. Μη ιδιόκτητα αλώνια βρίσκονταν συνήθως συγκεντρωμένα κοντά σε κάποιο χωριό για κοινή χρήση. Τα δεμάτια με το κριθάρι ή το σιτάρι, τα κύρια δημητριακά της Παλαιστίνης, απλώνονταν στο αλώνι (σήμερα συνήθως απλώνουν τα δεμάτια σχηματίζοντας ένα στρώμα πάχους 30 ως 46 εκ.). Το πάτημα από τους ταύρους ή άλλα ζώα, καθώς αυτά διέγραφαν συνέχεια κύκλους πάνω στο αλώνι, έσπαζε σταδιακά τα στάχυα και ελευθέρωνε το σπόρο από το περίβλημα. Τα ζώα δεν ήταν φιμωμένα ενόσω πατούσαν τα στάχυα.—Δευ 25:4· Ωσ 10:11· 1Κο 9:9, 10.

Διάφορα αλωνιστικά εργαλεία που τα έσερναν ζώα επιτάχυναν την εργασία και ήταν πιο αποτελεσματικά από ό,τι οι οπλές των ζώων μόνες τους. (Ησ 41:15· Αμ 1:3) Ορισμένοι τύποι τέτοιων εργαλείων που χρησιμοποιούνταν σε πιο σύγχρονους καιρούς περιλαμβάνουν είτε φαρδιές, επίπεδες και βαριές σβάρνες, στην κάτω πλευρά των οποίων υπάρχουν κοφτερά δόντια από πέτρα ή σίδερο, είτε πλαίσια που σέρνουν βαρείς κυλίνδρους, εφοδιασμένους με λεπίδες για να κόβουν και να σπάζουν τα στελέχη των σπόρων. Οι σβάρνες και οι κύλινδροι κάλυπταν με κάθε γύρο άλλο ένα κομμάτι από θερισμένα σιτηρά, ενώ το επιπρόσθετο βάρος του χειριστή, ο οποίος βρισκόταν από πάνω, αύξανε την αποτελεσματικότητα.—Παράβαλε Ησ 28:28.

Αφού τα στάχυα αλωνίζονταν καλά και αναποδογυρίζονταν αρκετές φορές στη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, κατόπιν λιχνίζονταν.—Βλέπε ΛΙΧΝΙΣΜΑ.

Επειδή τα αλώνια ήταν ανοιχτοί, επίπεδοι χώροι, χρησιμοποιούνταν συχνά και για άλλους σκοπούς. Οι τελετές πένθους για τον Ιακώβ έλαβαν χώρα στο αλώνι του Ατάδ, κοντά στον Ιορδάνη. (Γε 50:10, 11) Κατόπιν υπόδειξης του Ιεχωβά, ο Δαβίδ αγόρασε το αλώνι του Ορνά(ν), έχτισε εκεί ένα θυσιαστήριο και πρόσφερε θυσία στον Ιεχωβά. (2Σα 24:16-25· 1Χρ 21:15-28) Αργότερα σε αυτό το αλώνι χτίστηκε ο ναός του Σολομώντα. (2Χρ 3:1) Όταν ο Ιωσαφάτ και ο Αχαάβ έκαναν σύσκεψη για να αποφασίσουν αν θα πολεμούσαν εναντίον της Συρίας, οι θρόνοι τους στήθηκαν σε ένα αλώνι που βρισκόταν στην είσοδο της πύλης της Σαμάρειας.—1Βα 22:10.

Μεταφορική Χρήση. Με μεταφορική έννοια, η διεργασία την οποία υφίστανται τα στελέχη των σιτηρών στο αλώνι είναι πολύ κατάλληλο σύμβολο του τρόπου με τον οποίο θα νικηθούν και θα κομματιαστούν οι εχθροί του Ιεχωβά. (Ησ 41:15· Ιερ 51:33· Μιχ 4:12, 13· Αββ 3:12) Το αλώνισμα εξεικονίζει επίσης την κατασυντριβή που επιφέρουν μερικές φορές οι άνθρωποι σε άλλους. (2Βα 13:7) Ακόμη, ο διαχωρισμός του σιταριού από το άχυρο μπορεί να αντιπροσωπεύει το διαχωρισμό των δικαίων από τους πονηρούς μέσω της κρίσης του Ιεχωβά. (Ματ 3:12) Με μια διαφορετική έννοια, το παρατεταμένο και πλούσιο αλώνισμα είναι σημείο ευημερίας και ευλογίας από τον Ιεχωβά.—Λευ 26:5· Ιωλ 2:24.