ΓΑΛΕΕΔ

(Γαλεέδ) [Σωρός Μαρτυρίας].

Τοποθεσία στην ορεινή περιοχή της Γαλαάδ Α του Ιορδάνη όπου οι πατριάρχες Ιακώβ και Λάβαν σύναψαν διαθήκη. (Γε 31:43-48) Το μεταγενέστερο όνομα αυτής της περιοχής, «Γαλαάδ», προήλθε πιθανότατα από το όνομα «Γαλεέδ» το οποίο είχε δοθεί αρχικά στο σημείο όπου έλαβε χώρα αυτό το γεγονός, περίπου το 1761 Π.Κ.Χ.

Υπακούοντας στη θεϊκή οδηγία, και χωρίς καμιά ειδοποίηση, ο Ιακώβ έφυγε από την Παδάν-αράμ παύοντας να υπηρετεί τον Λάβαν, ο οποίος ήταν και θείος και πεθερός του. (Γε 28:2) Με όλα τα υπάρχοντά του και με τις συζύγους και τα παιδιά του, ο Ιακώβ πέρασε τον ποταμό Ευφράτη και κατευθύνθηκε προς τη γη Χαναάν. Έπειτα από τρεις ημέρες ο Λάβαν, συνοδευόμενος από τους «αδελφούς» του, άρχισε να τον καταδιώκει κάνοντας ταξίδι εφτά ημερών και τελικά πρόφτασε το καραβάνι του Ιακώβ στα βουνά της Γαλαάδ Β της κοιλάδας του χειμάρρου Ιαβόκ.—Γε 31:17-25.

Αφού τακτοποίησαν ειρηνικά τα ζητήματα για τα οποία είχαν λογομαχήσει, ο Ιακώβ και ο Λάβαν σύναψαν διαθήκη μεταξύ τους. Σε σχέση με αυτό, ο Ιακώβ έστησε μια πέτρινη στήλη και είπε στους «αδελφούς» του να φτιάξουν έναν σωρό από πέτρες, σχηματίζοντας ίσως ένα είδος τραπεζιού, όπου και έφαγαν το γεύμα της διαθήκης. Τότε ο Λάβαν έδωσε σε εκείνον τον τόπο το όνομα αυτού του σωρού, χρησιμοποιώντας το αραμαϊκό (συριακό) όνομα «Ιεγάρ-σαχαδουθά», ενώ ο Ιακώβ τον ονόμασε «Γαλεέδ», που είναι το αντίστοιχο εβραϊκό όνομα. Ο Λάβαν είπε: «Αυτός ο σωρός [εβρ., γκαλ] είναι μάρτυρας [εβρ., ‛εδ] ανάμεσα σε εμένα και σε εσένα σήμερα». (Γε 31:44-48) Ο σωρός από πέτρες (και η πέτρινη στήλη) αποτελούσε μάρτυρα για όλους τους περαστικούς. Όπως λέει το εδάφιο 49, ήταν «Η Σκοπιά [εβρ., μιτσπάχ]», η οποία πιστοποιούσε ότι ο Ιακώβ και ο Λάβαν είχαν συμφωνήσει να διατηρήσουν την ειρήνη μεταξύ των οικογενειών τους, καθώς και μέσα στη δική του οικογένεια ο καθένας. (Γε 31:50-53) Και σε μεταγενέστερες περιπτώσεις επίσης χρησιμοποιήθηκαν πέτρες με παρόμοιο τρόπο ως σιωπηλοί μάρτυρες.—Ιη 4:4-7· 24:25-27.